How to inspire every child to be a lifelong reader | Alvin Irby

Translator: sadegh zabihi Reviewer: Mary Jane

As an elementary school teacher,

به عنوان یک معلم ابتدایی،

my mom did everything she could to ensure I had good reading skills.

مادرم هرکاری می‌توانست کرد تا مطمئن شود من مهارت‌های خوبی در خواندن دارم.

This usually consisted of weekend reading lessons at our kitchen table

این یعنی معمولاً آخر هفته‌ها باید سر میز آشپزخانه تمرین مطالعه می‌کردم،

while my friends played outside.

در حالی که دوستانم داشتند بیرون بازی می‌کردند.

My reading ability improved,

توانایی خواندن من بهتر شد،

but these forced reading lessons didn't exactly inspire a love of reading.

اما درواقع این درس‌های اجباری روخوانی عشقی به خواندن ایجاد نکردند.

High school changed everything.

دبیرستان بود که همه چیز را تغییر داد.

In 10th grade, my regular English class read short stories and did spelling tests.

در کلاس دهم، در کلاس انگلیسی داستان کوتاه می‌خواندیم و هجی تمرین می‌کردیم.

Out of sheer boredom, I asked to be switched into another class.

به دلیل خیلی حوصله سر بر بودن کلاس، درخواست کردم که به کلاس دیگری بروم.

The next semester, I joined advanced English.

ترم بعد، به کلاس انگلیسی پیشرفته پیوستم.

(Laughter)

(خنده)

We read two novels and wrote two book reports that semester.

آن فصل دو رمان خواندیم و دو نقد کتاب نوشتیم.

The drastic difference and rigor between these two English classes

این تفاوت فاحش و سخت بین این دو کلاس انگلیسی

angered me and spurred questions like,

مرا عصبانی کرد و سوالاتی مثل این برایم ایجاد کرد،

"Where did all these white people come from?"

"این همه سفیدپوست از کجا آمدند؟"

(Laughter)

(خنده)

My high school was over 70 percent black and Latino,

در دبیرستان ما بیش از ۷۰ درصد بچه‌ها سیاه پوست و لاتین تبار بودند،

but this advanced English class had white students everywhere.

اما این کلاس انگلیسی پیشرفته پر بود از بچه‌های سفیدپوست.

This personal encounter with institutionalized racism

این مواجهه شخصی من با نژادپرستی رسمی

altered my relationship with reading forever.

رابطه من با مطالعه را برای همیشه دگرگون کرد.

I learned that I couldn't depend on a school, a teacher or curriculum

فهمیدم برای یادگرفتن آنچه لازم بود بدانم

نمی‌توانستم به مدرسه، معلم، و برنامه تحصیلی تکیه کنم.

to teach me what I needed to know.

And more out of like, rebellion, than being intellectual,

و بیشتر از سر سرکشی تا روشن‌فکری،

I decided I would no longer allow other people to dictate

تصمیم گرفتم دیگر به کسی اجازه ندهم به من بگوید

when and what I read.

چه بخوانم و کی بخوانم.

And without realizing it, I had stumbled upon a key

و بدون اینکه بدانم، کلیدی پیدا کرده بودم

to helping children read.

که به بچه‌ها کمک کنم مطالعه کنند.

Identity.

هویت.

Instead of fixating on skills

به جای تثبیت مهارت‌ها

and moving students from one reading level to another,

و پیش بردن دانش‌آموزان از یک سطح مطالعه به سطح دیگر،

or forcing struggling readers to memorize lists of unfamiliar words,

یا مجبور کردن بچه‌هایی که در روخوانی ضعیف هستند به از بر کردن کلمات نامأنوس،

we should be asking ourselves this question:

باید این سوال را از خودمان بپرسیم:

How can we inspire children to identify as readers?

چطور می‌توانیم الهام بخش بچه‌ها باشیم تا به عنوان کتاب‌خوان شناخته شوند؟

DeSean, a brilliant first-grader I taught in the Bronx,

دشان، یک شاگرد اول باهوش که در برانکس شاگرد من بود،

he helped me understand how identity shapes learning.

به من کمک کرد بفهمم هویت چطور به آموزش شکل می‌دهد.

One day during math, I walk up to DeSean, and I say,

یک روز سر کلاس ریاضی، بالای سر او رفتم و گفتم،

"DeSean, you're a great mathematician."

"دشان، تو یک ریاضی‌دان فوق‌العاده‌ای."

He looks at me and responds,

به من نگاه کرد و در جواب گفت،

"I'm not a mathematician, I'm a math genius!"

"من ریاضی‌دان نیستم، من یک نابغه ریاضی هستم!"

(Laughter)

(خنده)

OK DeSean, right?

خیلی خوب دشان، هان؟

Reading?

مطالعه؟

Completely different story.

داستان آن کاملاً متفاوت است.

"Mr. Irby, I can't read.

او می‌گفت، "آقای ایربی، من نمی‌توانم بخوانم.

I'm never going to learn to read," he would say.

هیچ وقت یاد نمی‌گیرم بخوانم."

I taught DeSean to read,

من خواندن را به دشان یاد دادم،

but there are countless black boys who remain trapped in illiteracy.

اما پسرهای سیاه بی‌شماری هستند که در دام بی‌سوادی باقی می‌مانند.

According to the US Department of Education,

طبق آمار اداره آموزش و پروش ایالات متحده،

more than 85 percent of black male fourth graders

بیش از ۸۵ درصد پسرهای سیاه‌پوست کلاس چهارمی

are not proficient in reading.

در خواندن ضعیف هستند.

85 percent!

۸۵ درصد!

The more challenges to reading children face,

هرچه بچه‌ها با چالش‌های بیشتری در خواندن مواجه باشند،

the more culturally competent educators need to be.

آموزگاران بیشتر باید از نظر فرهنگی شایسته باشند.

Moonlighting as a stand-up comedian for the past eight years,

به خاطر اینکه در هشت سال گذشته شغل دوم من استندآپ کمدین بوده است،

I understand the importance of cultural competency,

اهمیت شایستگی فرهنگی را کاملاً درک می‌کنم،

which I define as the ability to translate

که تعریف من از آن توانایی ترجمه چیزی

what you want someone else to know or be able to do

که می‌خواهید دیگران هم بدانند یا بتوانند انجام دهند

into communication or experiences that they find relevant and engaging.

به ارتبط یا تجربه‌ای است که آنها آن را مرتبط و جذاب بدانند.

Before going on stage, I assess an audience.

پیش از رفتن روی صحنه، من مخاطب را ارزیابی می‌کنم.

Are they white, are they Latino?

سفید پوست هستند، لاتین هستند؟

Are they old, young, professional, conservative?

پیر هستند یا جوان، حرفه‌ای هستند، محافظه‌کار هستند؟

Then I curate and modify my jokes

بعد لطیفه‌هایم را تنظیم می‌کنم و آنها را

based on what I think would generate the most laughter.

بر اساس آنچه فکر می‌کنم بیشترین خنده را تولید می‌کند تغییر می‌دهم.

While performing in a church, I could tell bar jokes.

وقتی در یک کلیسا برنامه دارم، می‌توانم جوک‌های می‌خانه‌ای بگویم.

But that might not result in laughter.

اما ممکن است به خنده منجر نشود.

(Laughter)

(خنده)

As a society, we're creating reading experiences for children

به عنوان یک جامعه، داریم تجربه‌ای از مطالعه برای بچه‌ها ایجاد می‌کنیم

that are the equivalent of telling bar jokes in a church.

که انگار داریم در کلیسا جوک‌های می‌خانه‌ای می‌گوییم.

And then we wonder why so many children don't read.

و بعد تعجب می‌کنیم از اینکه این همه بچه کتاب نمی‌خوانند.

Educator and philosopher Paulo Freire

آموزگار و فیلسوف پائولو فریری

believed that teaching and learning should be two-way.

باور داشت که آموزش و آموختن باید دوطرفه باشد.

Students shouldn't be viewed as empty buckets to be filled with facts

به دانش‌آموزها نباید مثل سطل‌هایی خالی نگاه کرد که با نکات پر می‌شوند

but as cocreators of knowledge.

بلکه باید آنها را سازندگان دانش دانست.

Cookie-cutter curriculums and school policies

برنامه‌های درسی و سیاست‌های خشک و بی‌انعطاف مدرسه

that require students to sit statue-still

که در آنها شاگرد باید مثل مجسمه ساکت بنشیند

or to work in complete silence --

یا در سکوت مطلق کار کند --

these environments often exclude the individual learning needs,

در این گونه محیط‌ها معمولاً نیازهای فردی آموزش،

the interest and expertise of children.

علاقه و استعداد بچه‌ها نادیده گرفته می‌شود.

Especially black boys.

مخصوصاً پسران سیاه پوست.

Many of the children's books promoted to black boys

بسیاری از کتاب‌های کودکان که به پسران سیه‌پوست ارائه می‌شود

focus on serious topics, like slavery, civil rights and biographies.

بر موضوعات جدی مانند برده‌داری، حقوق مدنی و زندگی‌نامه تمرکز دارند.

Less than two percent of teachers in the United States are black males.

کمتر از دو درصد معلمان در ایالات متحده مردان سیاه پوست هستند.

And a majority of black boys are raised by single mothers.

و اکثریت پسران سیاه را مادران تنها بزرگ می‌کنند.

There are literally young black boys who have never seen a black man reading.

این‌ها واقعاً پسران سیاهی هستند که هرگز ندیده‌اند یک مرد سیاه‌پوست کتاب بخواند.

Or never had a black man encourage him to read.

یا هرگز مرد سیاه‌پوستی آنها را به مطالعه تشویق نکرده است.

What cultural factors, what social cues are present

چه عوامل فرهنگی، چه راهنمایی‌های اجتماعی داریم

that would lead a young black boy to conclude

که یک پسر سیاه پوست را به این نتیجه برساند

that reading is even something he should do?

که حتی خواندن کاری است که او باید انجام دهد؟

This is why I created Barbershop Books.

به همین دلیل بود که کتاب‌های دکان سلمانی را ایجاد کردم.

It's a literacy nonprofit

این یک کار به معنای واقعی غیرانتفاعی است

that creates child-friendly reading spaces in barber shops.

که در آرایشگاه‌های مردانه محیط‌هایی مناسب برای مطالعه کودکان فرآهم می‌کند.

The mission is simple:

مأموریت ساده است:

to help young black boys identify as readers.

به پسربچه‌های سیاه‌پوست کمک کنیم که هویت کتاب‌خوان پیدا کنند.

Lots of black boys go to the barber shop once or twice a month.

بسیاری از پسرهای سیاه‌پوست یکی دو بار در ماه به آرایشگاه می‌روند.

Some see their barbers more than they see their fathers.

بعضی از آنها آرایشگرشان را بیشتر از پدرشان می‌بینند.

Barbershop Books connects reading to a male-centered space

کتاب‌های دکان سلمانی مطالعه را به یک محیط مرد محور پیوند می‌دهد

and involves black men and boys' early reading experiences.

و مردان سیاه‌پوست و اولین تجربه‌های مطالعه پسران سیاه‌پوست را با هم درگیر می‌کند.

This identity-based reading program

این برنامه مطالعه مبتنی بر هویت

uses a curated list of children's books recommended by black boys.

از کتاب‌های کودکی استفاده می‌کند که پسران سیاه‌پوست پیشنهاد کرده‌اند.

These are the books that they actually want to read.

این‌ها کتاب‌هایی هستند که آنها واقعاً می‌خواهند بخوانند.

Scholastic's 2016 Kids and Family Report

گزارش کودک و خانواده سال ۲۰۱۶ شرکت اسکلاستیک

found that the number one thing children look for when choosing a book

کشف کرد که اولین چیزی که بچه‌ها در هنگام انتخاب کتاب جستجو می‌کنند

is a book that will make them laugh.

کتابی است که آنها را بخنداند.

So if we're serious about helping black boys and other children to read

پس وقتی در کمک به پسران سیاه‌پوست و سایر بچه‌ها برای مطالعه جدی هستیم

when it's not required,

وقتی که نیازی نیست،

we need to incorporate relevant male reading models

باید مدل‌های مطالعه مردانه مناسب را

into early literacy

به اولین تجربه‌های کتاب‌خوانی وارد کنیم.

and exchange some of the children's books that adults love so much

و باید بعضی از کتاب‌های کودکان که بزرگسالان خیلی دوست دارند را

for funny, silly or even gross books, like "Gross Greg".

با کتاب‌های خنده‌دار، احمقانه یا حتی چندش‌آور مانند «گرگ کثیف» عوض کنیم.

(Laughter)

(خنده)

"You call them boogers. Greg calls them delicious little sugars."

«شما بهش می‌گویید آب دماغ، گرگ به آن می‌گوید شیرینی کوچک خوشمزه.»

(Laughter)

(خنده)

That laugh, that positive reaction

آن خنده، آن واکنش مثبت

or gross reaction some of you just had,

یا چندشی که بعضی از شما نشان دادید،

(Laughter)

(خنده)

black boys deserve and desperately need more of that.

پسرهای سیاه سزاوار آن هستند و به شدت نیاز دارند این چیزها را بیشتر داشته باشند.

Dismantling the savage inequalities that plague American education

از بین بردن نابرابری وحشیانه‌ای که آموزش آمریکا را نابود می‌کند

requires us to create reading experiences

به ما نیاز دارد تا تجربیات کتاب خواندنی فرآهم کنیم

that inspire all children to say three words:

که الهام بخش همه بچه‌ها باشد تا این سه کلمه را بگویند:

I'm a reader.

من یک کتاب‌خوانم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)