Without farmers, you'd be hungry, naked and sober | Eric Sannerud

Translator: Nongluck Tonwong Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

So what do people usually say when you're about to give a public talk?

เขามักพูดกันว่าอะไรนะ เมื่อคุณจะออกมาพูดในที่สาธารณะ

It's to imagine that your audience is naked.

ให้การจินตนาการว่าผู้ฟังของคุณล่อนจ้อน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Well, I'm doing a different trick tonight,

เอาล่ะ คืนนี้ผมจะมาแปลกหน่อย

and I'm going to imagine all of us without farmers,

และผมกำลังจะจินตนาการ ว่าพวกเราไม่มีเกษตรกร

and well, it's not so much different.

และมันคงไม่ต่างจากเดิมมากเท่าไหร่

[Without farmers you'd be hungry, naked and sober]

[ขาดเกษตรกรไป คุณคงหิว เปลือยเปล่า และเลิกเหล้าได้]

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And our farmers do so much more for us

เกษตรกรให้อะไรกับพวกเรา

than simply feed and clothe and provide us excellent things to drink.

มากกว่าอาหาร เสื้อผ้า และเครื่องดื่มชั้นดี

Our farmers are an important part of all of our communities,

เกษตรกรของเราคือส่วนสำคัญ ของทั้งชุมชนของเรา

particularly our rural communities.

โดยเฉพาะชุมชนชนบท

And more than that,

และยิ่งไปกว่านั้น

they're a strong driver of resilient economics.

พวกเขาเป็นแรงขับเคลื่อนที่แข็งแกร่ง ของเศรษฐกิจที่ยืดหยุ่น

Think about it this way:

ลองคิดแบบนี้นะครับ

When a brewer buys hops from me, grown here in Minnesota,

ตอนบริษัทผลิตเบียร์ซื้อฮ็อปส์ ที่ปลูกในรัฐมินนิโซตาจากผม

90 percent of that dollar stays in our state,

เงิน 90% จากการขายนั้นเข้ามาสู่รัฐของเรา

compared to just 10 percent when they buy it from somewhere else.

เทียบกับแค่ 10% เมื่อพวกเขาไปซื้อมาจากที่อื่น

What that means is a lot.

สิ่งนี้มีความหมายอย่างมาก

That 90 percent means local jobs.

90% นั้นหมายถึงงานในท้องถิ่น

It means tax revenue for better schools and roads.

หมายถึงรายได้ทางภาษี สำหรับใช้สร้างโรงเรียนและถนนที่ดีขึ้น

It means support for the co-ops, the mechanics,

มันหมายถึงการสนับสนุนสหกิจศึกษา ช่างซ่อม

all the support staff that are needed for a farm to thrive.

คนงานฝ่ายสนับสนุนทั้งหมด ที่จำเป็นต่อการเติบโตของฟาร์ม

And they're our best stewards of the land.

พวกเขาคือผู้พิทักษ์แผ่นดินดีที่สุด

This quote, I think, exemplifies what our family farmers do for us

วลีนี้ ผมคิดว่ามันแสดงตัวอย่าง ว่าพี่น้องเกษตรกรทำอะไรเพื่อเราบ้าง

in stewarding our shared natural resources.

ในการดูแลทรัพยากรธรรมชาติ ที่เราใช้ร่วมกัน

"That land is a community is the basic concept of ecology,

"ดินแดนแห่งนั้นคือชุมชน คือแนวคิดพื้นฐานของนิเวศวิทยา

but that land is to be loved and respected as an extension of ethics."

แต่ดินแดนนั้นควรได้รับความรักและความเคารพ ในฐานะส่วนขยายของจริยธรรม"

Now, they sure do a lot of good stuff for us.

แน่นอนล่ะว่าพวกเขา ทำสิ่งดี ๆ มากมายเพื่อเรา

And our family farmers are great, we'd all agree.

และพี่น้องเกษตรกรของเรา ก็ยอดเยี่ยมจริง ๆ ทุกคนคงเห็นด้วย

However,

อย่างไรก็ตาม

the trends in agriculture today are dire.

แนวโน้มทางการเกษตรทุกวันนี้ไม่ดีเลย

The average age of a farmer in America,

อายุเฉลี่ยของเกษตรกรในอเมริกา

according to the latest agricultural census --

จากการสำรวจประชากรการเกษตรล่าสุด

58.3.

คือ 58.3 ปี

Of all the farmers,

จากเกษตรกรทั้งหมด

33 percent are 65 plus.

33 % มีอายุ 65 ปีขึ้นไป

That's a little caricature of my grandpa.

เหมือนกำลังพูดถึงคุณตาผมอยู่นิด ๆ นะเนี่ย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

He's still farming,

ตายังทำการเกษตร

and he's much older than 65.

แล้วตาก็อายุเกิน 65 ปีไปมากแล้ว

But to put that in perspective,

แต่เมื่อเปรียบเทียบแล้ว

another important public service job, teaching,

งานบริการสาธารณะที่สำคัญอย่างอื่น เช่น การสอน

average age of teachers is 42.

อายุเฉลี่ยของครูคือ 42 ปี

Our farmers are pretty old in this country.

เกษตรกรในประเทศของเราค่อนข้างแก่เลยล่ะครับ

And unfortunately,

และโชคร้าย

when they retire, if they retire,

ตอนที่พวกเขาเกษียณ ถ้าพวกเขาเกษียณ

we're not really replacing them.

และเราก็ไม่ได้มีใครไปทำหน้าที่แทน

Of all the farmers that we added in this country

จำนวนเกษตรกรทั้งหมดที่เพิ่มในประเทศนี้

between 2008 and 2012,

ระหว่างปี ค.ศ. 2008 และ ค.ศ. 2012

across the entire United States --

ทั่วทั้งสหรัฐอเมริกา

see if you can catch this difference --

ลองดูนะว่าคุณมองเห็นความแตกต่างมั้ย

we added 2,000 under the age of 30.

มีเกษตรกรเพิ่มขึ้น 2,000 คน อายุต่ำกว่า 30 ปี

I'm one of those.

ผมเป็นหนึ่งในนั้น

I'll be around to autograph some photos later, if you'd like.

เดี๋ยวผมจะไปแจกลายเซ็นต์ บนรูปตัวเองให้นะ ถ้าคุณอย่างได้

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But, you know, our farmers are getting older

แต่คุณรู้ไหม เกษตรกรของเราแก่ขึ้นเรื่อย ๆ

and we're not replacing them --

แล้วก็ไม่มีใครไปทำหน้าที่นั้นแทน

what's going on here?

แล้วจะเกิดอะไรขึ้น

What are we going to do?

เราจะทำยังไงต่อไป

And I think there's a reason folks aren't coming into it,

และผมคิดว่ามันมีเหตุผลที่คนไม่อยากทำ

and that's prices.

และนั่นคือเรื่องราคา

We're going to go through a couple of slides like this.

เราจะลองมาดูสไลด์กันนะครับ

Milk: This is the average retail price of a gallon of milk in the United States.

เรื่องนม นี่เป็นราคาขายปลีก ของนมหนึ่งแกลลอนในสหรัฐอเมริกา

Four dollars forty-nine cents.

4 ดอลลาร์ 49 เซนต์

How much do you think the farmer gets?

คุณคิดว่าเกษตรกรได้รับเท่าไหร่ครับ

Dollar thirty-two.

1 ดอลลาร์ 32 เซนต์

We'll try again with bread.

เราลองมาดูขนมปังบ้าง

Average retail price of bread in America, three forty-nine.

ราคาขายปลีกของขนมปังในอเมริกา 3.49 ดอลลาร์

Farmer gets ...

เกษตรกรได้รับ..

Twelve cents.

12 เซนต์

Audience: Oh!

ผู้ชม: โอ้!

And so how are we supposed to have strong local farms

แล้วเราจะมีฟาร์มท้องถิ่น ที่เข้มแข็งได้อย่างไร

in this scenario?

ในสถานการณ์แบบนี้

What are we supposed to do if there aren't any local farmers left?

เราควรจะทำยังไง ถ้าไม่มีเกษตรกรท้องถิ่นเหลืออยู่เลย

And this isn't just a farmer problem,

และนี่ไม่ใช่แค่ปัญหาในเรื่องเกษตรกร

it's not just something for the few of us farmers to sort out.

มันไม่ใช่แค่เรื่อง ที่เกษตรกรอย่างเราไม่กี่คนจะคิดหาทางออก

This is an all-of-us problem.

มันคือปัญหาของพวกเราทุกคน

This is rural and it's urban and it's statewide and it's nationwide.

มันคือปัญหาของชนบทและเมือง และคือปัญหาระดับรัฐและประเทศ

So what do we do about it?

แล้วเราจัดการกับมันได้อย่างไร

I'll tell you that.

ผมจะบอกให้

But first, a story.

แต่ก่อนอื่น ผมขอเล่า

The green movement, we're all kind of familiar,

การเคลื่อนไหวสีเขียว ที่เราทั้งหมดคงคุ้นเคยกันดี

started in the '60s, planting trees.

จากการปลูกต้นไม้ที่เริ่มในช่วงยุค 60

And now we've come such a long way.

เรามาไกลมากจากจุดนั้น

Green is part of our day-to-day lives.

สีเขียวเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวัน

It's part of the day-to-day lives of Fortune 500 businesses.

เป็นส่วนหนึ่งของ ธุรกิจ Fortune 500

It's the subject of international treaties,

เป็นประเด็นของสนธิสัญญาระดับนานาชาติ

the subject of presidential debates.

เป็นหัวข้อในการโต้วาทีระดับประธานาธิบดี

You and I, we switch our light bulbs,

คุณและผม เราประหยัดไฟ

we use reusable bags.

เราใช้ถุงที่นำกลับมาใช้ใหม่ได้

We participate in the green movement each and every day.

เราเข้าร่วมการเคลื่อนไหวสีเขียว ในแต่ละวันและทุกวัน

Yet ...

แต่กระนั้น..

and this is how we get to the idea --

และด้วยเหตุนี้ เราเข้าสู่แนวคิด --

the food movement,

การเคลื่อนไหวด้านอาหาร

relatively younger, but also somewhat familiar, I imagine.

ถึงมาทีหลัง แต่เราก็ยังคุ้นเคยบ้าง ผมคิดว่านะ

You go to the grocery store,

คุณไปที่ร้านขายของชำ

you see a sign that says "Buy local,"

คุณเห็นป้ายเขียนว่า "ซื้อของท้องถิ่น"

you go to the farmers market, you go to the co-op,

คุณไปตลาดเกษตรกร คุณไปยังร้านสหกรณ์

you read books by prominent authors.

คุณอ่านหนังสือที่เขียนโดยนักเขียนคนดัง

The food movement to date

ถึงวันนี้ การเคลื่อนไหวด้านอาหาร

could be summarized as voting with your fork.

อาจสรุปได้ว่าเป็นการโหวตโดยการบริโภค

The idea is: you pull a dollar out of your wallet --

ความคิดก็คือ คุณเอาหนึ่งดอลลาร์ ออกมาจากกระเป๋าเงิน

how you spend that dollar affects the food system.

การใช้จ่ายของคุณ จะส่งกระทบต่อระบบอาหาร

It supports farmers close to home.

มันช่วยสนับสนุนเกษตรในระแวกบ้านของคุณ

And that's all well and good, but where are we going?

และมันก็เป็นเรื่องดี แต่มันจะพาเราไปสู่อะไรหรือ

How do we get to our renewable-energy moment

เราจะเข้าสู่การเคลื่อนไหว ทางพลังงานทดแทน

like the green movement did?

เหมือนกับที่เกิดขึ้นกับการเคลื่อนไหวสีเขียว ได้อย่างไร

And this, I think, is what we need to do.

และผมคิดว่านี่คือสิ่งที่เราจำเป็นต้องทำ

Just voting with our fork is not solving the issues

แค่การโหวตโดยซื้อของท้องถิ่น ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหา

that our farmers are facing.

ที่เกษตรกรของกำลังเผชิญอยู่

And so we need to do more than that.

ดังนั้น เราจึงต้องทำให้มากกว่านั้น

I believe we must move on from just voting with our fork

ผมเชื่อว่าเราต้องปรับเปลี่ยน จากแค่การโหวตด้วยการซื้อ

to voting with our vote.

เป็นการโหวตด้วยคะแนนเสียง

We need to take our dollars

เราต้องนำเงินของเรา

and continue to spend them locally.

ไปใช้ซื้อของในท้องถิ่นอย่างสม่ำเสมอ

We also need to show up at the ballot box for our farmers.

เรายังต้องไปหย่อนบัตรเลือกตั้งลงหีบ เพื่อเกษตรกรของเราด้วย

This is bigger than just buying local strawberries

การกระทำนี้ยิ่งใหญ่กว่า การซื้อสตรอว์เบอร์รี่ในท้องถิ่น

once a year at a pick-your-own.

ปีละครั้งที่ไร่แบบเก็บเอง

This is a year-round effort that we must make together

มันเป็นความพยายามต่อเนื่องตลอดปี ที่เราต้องร่วมมือกัน

to make the change we need.

สร้างความเปลี่ยนแปลงที่เราต้องการ

Changes like fair pricing for farmers.

ความเปลี่ยนแปลง เช่น ราคาที่เป็นธรรมแก่เกษตรกร

That's quotas, supply management,

ส่วนแบ่ง การบริหารอุปทาน

guaranteed prices.

ราคาที่ได้รับการรับรอง

Changes like fair and open trade.

ความเปลี่ยนแปลงอย่างเช่น การค้าเสรีและที่เป็นธรรม

That means ending trade wars.

ซึ่งหมายถึงจุดจบของสงครามการค้า

And yeah, of course it means voting.

ใช่ครับ แน่นอนว่า นั่นหมายถึงการโหวต

Now we all knew that one already, though.

พวกเราก็รู้จักสิ่งนั้นกันอยู่แล้ว

For example, it's working.

ยกตัวอย่างเช่น มันได้ผลนะ

Hey, who's that?

เฮ้ นั่นใครน่ะ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Just this year in Minnesota,

เพิ่งปีนี้เองที่มินนิโซต้าครับ

we've passed a historic, first-in-the-country tax credit.

เราเพิ่งออกกฎการยื่นสินเชื่อภาษี เป็นครั้งแรกในประเทศ

The Beginning Farmer Tax Credit.

สินเชื่อภาษีแรกเริ่มของเกษตรกร

It incentivizes our transition of land

มันกระตุ้นให้มีเปลี่ยนผ่านที่ดิน

from the existing generation to the next generation.

จากคนรุ่นนี้สู่รุ่นหน้า

That was done by a handful of us young farmers --

มันสำเร็จลุล่วงไปได้ ด้วยกำลังจากเกษตรกรหนุ่มสาว

we certainly don't have money, you saw that earlier.

เราไม่มีเงินเลยจริง ๆ อย่างที่คุณทราบ

We don't have political experience.

เราไม่มีประสบการณ์ด้านการเมือง

But we showed up, and we made our voices heard.

แต่เราแสดงพลังและเรียกร้องสิทธิของเรา

And thanks to the support of farmers and non-farmers alike,

และขอขอบคุณการสนับสนุน จากทั้งเกษตรกรและคนอื่น ๆ

we got something incredible done here in this state.

เราได้ทำสิ่งที่น่าเหลือเชื่อ ให้เกิดขึ้นในรัฐแห่งนี้

If we can do it, anybody can do it.

ถ้าเราทำได้ ไม่ว่าใครก็ทำได้

Now, that was all light and fuzzy and feels pretty happy.

ถึงตอนนี้ ทุกอย่างฟังดูสดใส เปี่ยมไปด้วยความสุข

Skeptics in the audience, you're here.

อาจมีผู้ฟัง ณ ที่นี้ที่สงสัย

That would be me, if I were here.

ถ้าผมเข้าร่วมรับฟัง ผมก็คงจะสงสัย

Skeptics are thinking,

บรรดาผู้ที่กังขากำลังคิดว่า

"Wow, what do we need to change about our food system?"

"ว้าว เราจะต้องเปลี่ยนแปลงอะไร เกี่ยวกับระบบอาหารของเราล่ะ"

เกษตรกรนั้นยอดเยี่ยม

Farmers are great.

We have unlimited food, and it's real cheap, too,

เรามีอาหารไม่จำกัด และราคาก็ถูกมากด้วย

isn't that great?

ไม่ดีหรือแบบนี้

Well, unfortunately,

น่าเสียดายครับ

in the '80s and the '90s in this country, we went down a path of policy

ที่ในช่วงยุค 80 และ 90 ในประเทศนี้ ได้ใช้แนวทางนโยบาย

that could be described as "get big or get out."

ที่อาจเรียกได้ว่า "เล็ก ๆ ไม่ ใหญ่ ๆ เอา"

And what "get big or get out" means is you maximize production

และ "เล็ก ๆ ไม่ ใหญ่ ๆ เอา" หมายถึง การที่คุณผลิตให้เยอะที่สุด

while minimizing costs.

ในขณะที่กดค่าใช้จ่ายให้ต่ำที่สุด

On its face value, that sounds pretty simple.

มันดูเหมือนจะเรียบง่าย ด้วยมูลค่าที่แสดงเอาไว้

However, that shift turned our farmers from a venerated class

อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงนั้น ได้เปลี่ยนให้เกษตรกรจากชนชั้นน่าเคารพ

and a valued class in our society

และมีระดับในสังคมของเรา

into a cost to be minimized.

เป็นราคาค่างวดที่ถูกกดให้จมดิ่ง

That shift made it so that my great-grandfather,

การเปลี่ยนแปลงนั้นทำให้คุณปู่ทวดของผม

who supported the family with six cows,

ผู้เคยเลี้ยงดูครอบครัวด้วยวัวหกตัว

that same dairy,

ด้วยนมจากวัวเหล่านั้น

trying to support their family, has to be 600 cows today.

พยายามเลี้ยงดูครอบครัว ด้วยวัว 600 ตัวในปัจจุบัน

Six-thousand-cow dairies are not unheard of.

นมของวัวหกพันตัวไม่ใช่เรื่องแปลก

What happens when there's this one dairy farm

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อทั่วทั้งเขต

in an entire county,

มีฟาร์มนมแห่งเดียว

where there used to be hundreds?

ทั้งที่เคยมีฟาร์มนมหลายร้อยแห่ง

The same could be said with corn or beans or field crops.

ในกรณีของไร่ข้าวโพด ถั่ว หรือ พืชไร่อื่น ๆ ก็เช่นกัน

What happens when it takes 10,000 acres for one person to support themselves?

จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อชาวนาหนึ่งคน ต้องมีพื้นที่ถึง 10,000 เอเคอร์เพื่อยังชีพ

When it used to only take 40.

ทั้งที่เคยใช้พื้นที่แค่ 40 เอเคอร์

We know what happens, we read about it in the news.

เรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เราอ่านเจอในข่าว

Broadly determined, rural decline,

โดยรวมก็คือชนบทมีความสำคัญน้อยลง

but schools close, schools consolidate,

โรงเรียนปิด หลายโรงเรียนถูกควบรวมกัน

post offices close, grocery stores close.

ไปรษณีย์ปิดทำการ ร้านรวงก็ปิด

People leave,

ผู้คนทอดทิ้งชนบท

the community suffers and goes away.

ชุมชนได้รับผลกระทบและเลือนหายไป

I believe all of us in this audience with ties to rural Minnesota

ผมเชื่อว่าทุกคนในที่นี้ ที่มีความเกี่ยวข้องกับชนบทในมินนิโซต้า

know this story well.

รู้เรื่องนี้ดี

This is not a problem that we can solve with farmers markets and good intentions.

นี่ไม่ใช่ปัญหาที่เราแก้ได้ ด้วยเพียงแค่ตลาดเกษตรกรและเจตนาอันดี

We have to do more for our farmers.

เราต้องทำมากกว่านี้เพื่อเกษตรกรของเรา

Policy got us into this mess,

นโยบายทำให้เราต้องเจอเรื่องยุ่งเหยิงพวกนี้

and policy can get us out.

และนโยบายนี่แหละที่จะพาเราออกไป

American farmers are only getting older, fewer and poorer,

เกษตรกรชาวอเมริกันมีแต่จะอายุมากขึ้น จำนวนลดลง และยากกว่าเดิม

yet they are crucial to our state.

กระนั้น พวกเขาก็ยังสำคัญต่อรัฐของเรา

They're the vibrancy in our rural communities.

พวกเขาเป็นจุดแข็งให้กับชุมชนชนบทของเรา

They're the drivers of economic growth and stability,

พวกเขาเป็นแรงขับเคลื่อน ของการเติบโตและความมั่นคงทางเศรษฐกิจ

and they are our best protectors of our shared resources

และพวกเขาคือผู้พิทักษ์ทรัพยากรส่วนรวม ที่ดีที่สุดของพวกเรา

of land, water and air.

ทั้งที่ดิน น้ำ และอากาศ

So we have to do better for them.

ดังนั้น เราต้องทำให้มากกว่านี้เพื่อพวกเขา

So join me, would you?

มาร่วมมือกับผมไหมครับ

Let's fight for our farmers.

มาสู้เพื่อเกษตรกรของเรากัน

You can see it,

คุณได้เห็นแล้ว

we're already doing it in Minnesota, having great success.

ว่าเราประสบความสำเร็จที่มินนิโซต้า

And together, we can do even more.

ร่วมมือกัน เราจะทำได้มากกว่านั้นอีก

And we must.

และเราต้องทำ

So we were voting with our fork before,

เราโหวตด้วยการบริโภคในท้องถิ่นมาก่อน

and we want to keep doing that.

และเรายังจะยังทำแบบนั้นต่อไป

But if I could have one idea for you to go home with today,

แต่ผมจะขอฝากให้คุณนำประเด็นที่สำคัญ กลับบ้านแล้วล่ะก็

it's vote with your vote.

มันคือการโหวตด้วยสิทธิของคุณ

And so to that end,

และเพื่อให้เป็นอย่างนั้น

on the count of three, I'd like all of us to say it together.

ผมจะนับถึงสาม ผมอยากให้ทุกคนพูดออกมาพร้อมกัน

Are you ready?

พร้อมมั้ยครับ

OK, one,

โอเค หนึ่ง

two,

สอง

three.

สาม

Audience: Vote with your vote.

ผู้ฟัง: โหวตด้วยสิทธิของคุณ

Very nice, thank you.

ดีมากครับ ขอบคุณครับ

I think you got it.

ผมว่าพวกคุณเข้าใจ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)