Let's clean up the space junk orbiting Earth | Natalie Panek

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Rawee Ma

Our lives depend

ชีวิตของพวกเราขึ้นอยู่กับ

on a world we can't see.

สิ่งที่เรามองไม่เห็น

Think about your week so far.

ถ้าคุณลองนึกถึงสัปดาห์ที่ผ่านมา

Have you watched TV, used GPS,

คุณได้ดูทีวี ใช้ GPS

checked the weather or even ate a meal?

เปิดดูพยากรณ์อากาศ หรือแม้แต่กินข้าวหรือเปล่าคะ

These many things that enable our daily lives

สิ่งเหล่านี้ในชีวิตประจำวันของเรา

rely either directly or indirectly

ไม่ว่าจะโดยทางตรงหรือทางอ้อม

on satellites.

ต้องพึ่งพาดาวเทียม

และในขณะที่เราไม่ได้ตระหนัก

And while we often take for granted

ถึงบริการต่าง ๆ จากดาวเทียม

the services that satellites provide us,

the satellites themselves deserve our attention

มันควรได้รับความสนใจจากเรา

as they are leaving a lasting mark

เพราะมันกำลังทิ้งร่องรอย ที่จะคงอยู่อย่างยาวนาน

on the space they occupy.

ในอวกาศที่พวกมันจับจองที่อยู่

People around the world rely on satellite infrastructure every day

ผู้คนทั่วโลกพึ่งพาปัจจัยพื้นฐาน จากดาวเทียมทุกวัน

for information, entertainment and to communicate.

เพื่อหาข้อมูล เพื่อความบันเทิง และเพื่อการสื่อสาร

There's agricultural and environmental monitoring,

มีการสังเกตการณ์ทางเกษตรกรรมและสิ่งแวดล้อม

Internet connectivity, navigation.

การเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตและระบบนำทาง

Satellites even play a role

ระบบดาวเทียมยังมีบทบาทสำคัญ

ในการจัดการการเงินของเราและตลาดพลังงาน

in the operation of our financial and energy markets.

แต่ดาวเทียมที่พวกเราใช้กันอยู่

But these satellites that we rely on

ทุก ๆ วันนี้

day in and day out

have a finite life.

มีอายุการใช้งานที่จำกัด

They might run out of propellant,

เชื้อเพลิงของพวกมันอาจจะหมด

they could malfunction,

พวกมันอาจเสียหาย

or they may just naturally reach the end of their mission life.

หรือไม่ก็ถึงแก่เวลา ที่พวกมันจะถูกปลดประจำการ

At this point, these satellites effectively become space junk,

นับจากจุดนี้ ดาวเทียมพวกนี้ จะกลายเป็นขยะอวกาศ

cluttering the orbital environment.

ที่เกะกะอยู่ในวงโคจร

So imagine you're driving down the highway on a beautiful, sunny day

ฉันอยากให้คุณจิตนาการว่าคุณกำลังขับรถ บนทางด่วน ในวันที่อากาศดีมาก ๆ

out running errands.

เพื่อจะไปทำธุระ

You've got your music cranked,

คุณกำลังฟังเพลง

your windows rolled down,

เปิดกระจก

รับลมเย็น ๆ ที่พัดผ่านผมของคุณ

with the cool breeze blowing through your hair.

Feels nice, right?

รู้สึกดีใช่ไหมคะ

Everything is going smoothly

ทุกอย่างกำลังเป็นไปได้สวย

จนอยู่ ๆ รถคุณก็ดับและหยุดนิ่ง

until suddenly your car stutters and stalls

right in the middle of the highway.

อยู่กลางทางด่วน

คุณไม่มีทางเลือก นอกจากจะทิ้งรถของคุณไว้ตรงนั้น

So now you have no choice but to abandon your car

where it is on the highway.

บนทางด่วน

Maybe you were lucky enough

บางทีคุณอาจจะโชคดีพอ

to be able to move it out of the way and into a shoulder lane

ที่จะสามารถนำรถออกจากถนน และไปจอดไว้บนไหล่ทาง

so that it's out of the way of other traffic.

เพื่อที่มันจะได้ไม่กีดขวางทางจราจร

A couple of hours ago,

เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว

your car was a useful machine that you relied on in your everyday life.

รถของคุณยังมีประโยชน์ และสามารถพึ่งพามันได้ในชีวิตประจำวัน

ตอนนี้ มันเป็นแค่เศษเหล็กไร้ประโยชน์

Now, it's a useless hunk of metal

taking up space in a valuable transportation network.

ที่กีดขวางเส้นทางการจราจร

And imagine international roadways all cluttered with broken down vehicles

คุณลองนึกภาพทางด่วน ที่มีรถเสียจอดอยู่เต็มไปหมด

ที่กีดขวางทางของรถคันอื่นดูสิ

that are just getting in the way of other traffic.

และนึกถึงเศษชิ้นส่วนเล็ก ๆ ที่กระจายอยู่เต็มไปหมด

And imagine the debris that would be strewn everywhere

if a collision actually happened,

ถ้าเกิดการชนกันขึ้นมา

thousands of smaller pieces of debris

เศษเล็กเศษน้อยเป็นพัน ๆ

becoming new obstacles.

ก็จะกลายมาเป็นสิ่งกัดขวางอีก

This is the paradigm of the satellite industry.

และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในธุรกิจดาวเทียม

Satellites that are no longer working

ดาวเทียมที่ไม่สามารถทำงานได้แล้ว

are often left to deorbit over many, many years,

มักจะถูกทิ้งไว้ในอวกาศเป็นเวลานาน

or only moved out of the way as a temporary solution.

หรือไม่ก็ถูกบังคับ ให้ขยับไปที่อื่นเป็นการชั่วคราว

And there are no international laws in space

และยังไม่มีกฎหมายสากลในอวกาศ

ที่จะมาบังคับให้พวกเรา จัดระเบียบทำความสะอาดสิ่งเหล่านี้

to enforce us to clean up after ourselves.

So the world's first satellite, Sputnik I,

ดาวเทียมดวงแรกของโลก สปุตนิก 1

was launched in 1957,

ถูกส่งขึ้นไปอวกาศในปี ค.ศ.1957

and in that year, there were only a total of three launch attempts.

ในปีนั้น มีการพยายามส่งดาวเทียมขึ้นไป เพียงแค่สามครั้งเท่านั้น

Decades later and dozens of countries from all around the world

หลายปีต่อมา ประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก

ส่งดาวเทียมหลายพันดวงขึ้นไปยังวงโคจร

have launched thousands of more satellites into orbit,

and the frequency of launches is only going to increase in the future,

และความถี่ของการปล่อยดาวเทียม ก็จะเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ ในอนาคต

especially if you consider things like the possibility

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าคุณลองนึกถึงความเป็นไปได้

of 900-plus satellite constellations being launched.

ที่จะมีการปล่อยกลุ่มดาวเทียม 900 กว่าดวง ขึ้นไปพร้อม ๆ กัน

Now, we send satellites to different orbits

ทีนี้ เราปล่อยดาวเทียม ไปยังวงโคจรที่ต่างกัน

depending on what they're needed for.

ขึ้นอยู่ว่าเราต้องการใช้งานมันเพื่ออะไร

One of the most common places we send satellites

หนึ่งในวงโคจรที่มีดาวเทียมมากที่สุด

คือวงโคจรต่ำของโลก

is the low Earth orbit,

possibly to image the surface of Earth

อาจเพื่อถ่ายภาพพื้นผิวของโลก

at up to about 2,000 kilometers altitude.

จากความสูงประมาณ 2,000 กิโลเมตร

Satellites there are naturally buffeted by Earth's atmosphere,

โดยปกติแล้วดาวเทียมในวงโคจรนี้ ปะทะกับชั้นบรรยากาศตลอดเวลา

so their orbits naturally decay,

ทำให้วงโคจรของมันลดต่ำลงเรื่อย ๆ

จนดาวเทียมนั้น ถูกเผาไหม้หมดไปในที่สุด

and they'll eventually burn up,

probably within a couple of decades.

ภายในเวลาประมาณสองทศวรรษ

Another common place we send satellites

อีกวงโคจรที่เรานิยมส่งดาวเทียมไป

is the geostationary orbit

คือวงโคจรค้างฟ้า

at about 35,000 kilometers altitude.

ที่อยู่สูงประมาณ 35,000 กิโลเมตรจากพื้นโลก

Satellites there remain in the same place above Earth as the Earth rotates,

ดาวเทียมในวงโคจรนี้จะอยู่ในตำแหน่งเดิม เหนือพื้นโลกในขณะที่โลกหมุน

which enables things like communications or television broadcast, for example.

ซึ่งทำให้เราสามารถใช้มันเพื่อการสื่อสาร หรือส่งสัญญาณโทรทัศน์ได้

Satellites in high orbits like these could remain there for centuries.

ดาวเทียมในวงโคจรสูงเช่นนี้ อยู่ในตำแหน่งเดิมได้นานนับศตวรรษ

And then there's the orbit coined "the graveyard,"

และมันก็มีวงโคจรที่เรียกว่า "สุสาน"

ซึ่งก็คือวงโคจรสำหรับขยะอวกาศ

the ominous junk or disposal orbits,

where some satellites are intentionally placed

ที่ซึ่งดาวเทียมจะถูกส่งไป

at the end of their life

เมื่อหมดอายุการใช้งาน

so that they're out of the way of common operational orbits.

เพื่อไม่ให้พวกมันรบกวน วงโคจรอื่น ๆ ที่กำลังถูกใช้งาน

Of the nearly 7,000 satellites launched since the late 1950s,

จากดาวเทียมทั้งหมด 7,000 ดวง ที่ถูกปล่อยขึ้นไปตั้งแต่ช่วง ค.ศ.1950

only about one in seven is currently operational,

มีเพียงหนึ่งในเจ็ดเท่านั้น ที่ตอนนี้ยังสามารถใช้งานได้

and in addition to the satellites that are no longer working,

นอกจากดาวเทียมที่ใช่ไม่ได้แล้ว

there's also hundreds of thousands of marble-sized debris

ยังมีชิ้นส่วนขนาดเท่าลูกแก้วอีกหลายแสนชิ้น

and millions of paint chip-sized debris

และชิ้นส่วนเล็ก ๆ อีกหลายล้านชิ้น

that are also orbiting around the Earth.

ที่โคจรอยู่รอบโลกเช่นกัน

Space debris is a major risk to space missions,

ขยะอวกาศเป็นความเสี่ยงต่อภารกิจทางอวกาศ

but also to the satellites that we rely on each and every day.

และต่อดาวเทียมที่เราใช้อยู่ทุก ๆ วัน

Now, because space debris and junk has become increasingly worrisome,

เนื่องจากจำนวนขยะอวกาศเพิ่มขึ้นจนน่ากังวล

there have been some national and international efforts

จึงมีความพยายามทั้งในระดับชาติ และในระดับนานาชาติ

to develop technical standards

ที่จะตั้งมาตรฐานทางเทคนิค

เพื่อช่วยให้เราจำกัด การเพิ่มจำนวนของขยะในอนาคต

to help us limit the generation of additional debris.

So for example, there are recommendations

ยกตัวอย่างเช่น มีคำแนะนำ

for those low-Earth orbiting spacecraft

สำหรับดาวเทียมที่ในวงโคจรต่ำ

to be made to deorbit in under 25 years,

ว่าจะต้องถูกทำให้ออกจากวงโคจรภายใน 25 ปี

but that's still a really long time,

แต่นั่นก็ยังเป็นระยะเวลาที่นานมาก

especially if a satellite hasn't been working for years.

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับดาวเทียม ที่ไม่ได้ใช้งานมาแล้วหลายปี

There's also mandates for those dead geostationary spacecraft

ยังมีคำสั่งสำหรับดาวเทียม ในวงโคจรค้างฟ้าที่หมดอายุการใช้งานแล้ว

to be moved into a graveyard orbit.

ให้ถูกย้ายไปยังวงโคจรสุสาน

But neither of these guidelines is binding under international law,

แต่คำแนะนำพวกนี้ไม่มีผลทางกฎหมายนานาชาติ

and the understanding is that they will be implemented through national mechanisms.

และเป็นเพียงความเข้าใจว่า มันจะถูกนำไปใช้ผ่านกลไกระดับชาติ

คำแนะนำพวกนี้ไม่ใช่การแก้ปัญหาในระยะยาว

These guidelines are also not long-term,

they're not proactive,

ไม่ได้มีการนำไปใช้ตลอดเวลา

nor do they address the debris that's already up there.

และไม่ได้มีผลกับชิ้นส่วนที่อยู่บนวงโคจรแล้ว

They're only in place to limit the future creation of debris.

มันมีเอาไว้เพื่อจำกัดเศษซาก ที่จะเกิดขึ้นอีกในอนาคตเท่านั้น

Space junk is no one's responsibility.

ขยะอวกาศไม่ได้อยู่ในความรับผิดชอบของใคร

Now, Mount Everest is actually an interesting comparison

ทีนี้ อันที่จริงภูเขาเอเวอเรสต์ เป็นตัวอย่างเปรียบเทียบที่น่าสนใจ

of a new approach to how we interact with our environments,

ถึงวิธีการใหม่ในการเข้าถึงธรรมชาติของพวกเรา

as it's often given the dubious honor

ในฐานะที่มันมักจะได้รับเกียรติอันน่าฉงน

ว่าเป็นกองขยะที่สูงที่สุดในโลก

of being the world's highest garbage dump.

หลายศตวรรษหลังจากการพิชิตยอดเขา ที่สูงที่สุดในโลกเป็นครั้งแรก

Decades after the first conquest of the world's highest peak,

tons of rubbish left behind by climbers

ขยะมากมายที่ถูกทิ้งเอาไว้โดยนักปีนเขา

has started to raise concern,

ก็เริ่มสร้างความหนักใจ

and you may have read in the news that there's speculation

และคุณอาจเคยอ่านข่าวว่ามีการคาดการว่า

that Nepal will crack down on mountaineers

เนปาลจะลงมือปราบปรามนักปีนเขา

with stricter enforcement of penalties and legal obligations.

ด้วยการบังคับใช้บทลงโทษ และพันธะสัญญาที่เข้มงวดมากขึ้น

The goal, of course, is to persuade climbers

แน่นอนล่ะ เป้าหมายก็เพื่อจูงใจนักปีนเขา

ให้เก็บกวาดสิ่งที่ตัวเองทำเอาไว้

to clean up after themselves,

so maybe local not-for-profits will pay climbers who bring down extra waste,

บางทีองค์กรไม่แสวงหาผลกำไรท้องถิ่น จะจ่ายนักปีนเขาให้เก็บขยะลงมา

หรือกลุ่มผู้สำรวจอาจจัดทริปอาสาทำความสะอาด

or expeditions might organize voluntary cleanup trips.

แต่นั่นก็ยังทำให้นักปีนเขาหลาย ๆ คนรู้สึกว่า

And yet still many climbers feel

that independent groups should police themselves.

กลุ่มอิสระที่ทำหน้าที่เหล่านั้นควรจะเป็นตำรวจ

มันไม่มีทางออกที่ง่ายและตรงไปตรงมา

There's no simple or easy answer,

and even well-intentioned efforts at conservation

และแม้แต่ความพยายามที่มีจุดประสงค์ดี ในการอนุรักษ์

ก็มักจะพบกับปัญหา

often run into problems.

But that doesn't mean we shouldn't do everything in our power

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า เราไม่ควรที่จะพยายามทำทุกวิถีทาง

to protect the environments that we rely and depend on,

ในการปกป้องสิ่งแวดล้อมของเรา ที่เราต้องพึ่งพาอาศัย

and like Everest, the remote location and inadequate infrastructure

และเช่นเดียวกับเอเวอเรสต์ สถานที่ที่ห่างไกล และโครงสร้างพื้นฐานที่ไม่เพียงพอ

of the orbital environment

ของสิ่งแวดล้อมในวงโคจร

make waste disposal a challenging problem.

ทำให้การทิ้งขยะเป็นปัญหาที่ท้าทาย

But we simply cannot reach new heights

แต่เราไม่สามารถที่จะทำให้มากไปกว่านี้ได้

and create an even higher garbage dump,

และยังทำให้กองขยะที่อยู่นอกโลกนั้น

one that's out of this world.

ใหญ่ขึ้นมากกว่าเดิม

The reality of space

มันเป็นเรื่องจริงที่ว่า ในอวกาศนั้น

is that if a component on a satellite breaks down,

ถ้ามีส่วนประกอบของดาวเทียมหลุดออกมา

ก็เป็นการยากที่จะมีโอกาสได้รับการซ่อมแซม

there really are limited opportunities for repairs,

และมันก็ต้องใช้เงินมากด้วย

and only at great cost.

But what if we were smarter about how we designed satellites?

แต่ถ้าเราสามารถ ออกแบบดาวเทียมได้ชาญฉลาดกว่านี้ล่ะ

What if all satellites,

จะเป็นอย่างไรถ้าหากดาวเทียม

regardless of what country they were built in,

ไม่ว่ามันจะถูกสร้างในประเทศใดก็ตาม

had to be standardized in some way

จะต้องอยู่ภายใต้มาตราฐานในแนวทางเดียวกัน

for recycling, servicing

ในการนำกลับมาผลิตซ้ำ ซ่อมบำรุง

or active deorbiting?

หรือการนำออกจากวงโคจร

What if there actually were international laws with teeth

จะเป็นอย่างไรถ้ามีกฎหมายนานาชาติ ที่มีเขี้ยวเล็บ

ที่จะสามารถบังคับให้กำจัดดาวเทียม เมื่อมันสิ้นอายุการใช้งาน

that enforced end-of-life disposal of satellites

instead of moving them out of the way

แทนที่จะเคลื่อนมันออกไปให้พ้นทาง

ซึ่งเป็นการแก้ปัญหาแบบชั่วคราว

as a temporary solution?

Or maybe satellite manufacturers need to be charged a deposit

หรือบางทีผู้ผลิตดาวเทียม อาจต้องจ่ายเงินมัดจำ

to even launch a satellite into orbit,

เพื่อที่จะส่งดาวเทียมไปยังวงโคจร

and that deposit would only be returned

และเงินมัดจำนั้นจะได้คืนก็ต่อเมื่อ

if the satellite was disposed of properly

ดาวเทียมนั้นถูกกำจัดอย่างเหมาะสม

or if they cleaned up some quota of debris.

หรือถ้าพวกเขาล้างโควต้าบางส่วน ของขยะอวกาศได้

Or maybe a satellite needs to have technology on board

หรือบางทีดาวเทียมอาจต้องมีเทคโนโลยีบนนั้น

เพื่อช่วยในการเคลื่อนออกจากวงโคจร

to help accelerate deorbit.

There are some encouraging signs.

มีสัญญาณในเชิงบวกอยู่บ้าง

เช่น TechDemoSat-1ของ สหราชอาณาจักรฯ ที่ปล่อยขึ้นไปในปี ค.ศ. 2014

The UK's TechDemoSat-1, launched in 2014, for example,

was designed for end-of-life disposal

ถูกออกแบบมาเพื่อให้มันถูกทิ้งได้ เมื่อหมดอายุการใช้งาน

via a small drag sail.

โดยใช้ที่ลากจูงอันเล็ก ๆ

This works for the satellite because it's small,

มันได้ผลเนื่องจากดาวเทียมมีขนาดเล็ก

but satellites that are higher or in larger orbits

แต่ดาวเทียมที่อยู่ในวงโคจรที่สูงกว่า หรือใหญ่กว่า

or are larger altogether, like the size of school buses,

หรือมีขนาดใหญ่กว่าพอ ๆ กับรถโรงเรียน

will require other disposal options.

จะต้องการทางเลือกอื่นในการนำไปทิ้ง

So maybe you get into things like high-powered lasers

ฉะนั้น คุณอาจใช้เลเซอร์พลังงานสูง

or tugging using nets or tethers,

หรือใช้ตาข่ายหรือโซ่ดึงมันออกมา

อาจฟังดูไม่ค่อยเข้าท่าในการแก้ปัญหาระยะสั้น

as crazy as those sound in the short term.

และสิ่งหนึ่งที่น่าจะฟังดูเข้าท่า

And then one really cool possibility

คือแนวคิดของรถลากในวงโคจรหรือจักรกลอวกาศ

is the idea of orbital tow trucks or space mechanics.

Imagine if a robotic arm

ลองนึกดูสิว่าจะเป็นอย่างไรถ้าแขนกล

on some sort of space tow truck

ที่ทำงานลากจูงในอวกาศ

could fix the broken components on a satellite,

จะซ่อมส่วนประกอบที่เสียหายของดาวเทียม

making them usable again.

ทำให้พวกมันกลับมาใช้งานได้อีกครั้ง

Or what if that very same robotic arm

หรือจะเป็นอย่างไรถ้าหากแขนกลเดียวกันนี้

could refuel the propellant tank on a spacecraft

จะช่วยเติมเชื้อเพลิง ให้กับส่วนขับเคลื่อนของยานอวกาศ

that relies on chemical propulsion

ที่พึ่งพาการขับเคลื่อนจากพลังงานเคมี

just like you or I would refuel the fuel tanks on our cars?

เช่นเดียวกันกับคุณ หรือผมอาจเติมเชื้อเพลิงใหักับรถของผม

Robotic repair and maintenance

การซ่อมแซมและบำรุงรักษาโดยหุ่นยนต์

could extend the lives of hundreds of satellites orbiting around the Earth.

อาจช่วยยืดอายุของดาวเทียมนับร้อย ที่โคจรอยู่รอบโลก

Whatever the disposal or cleanup options we come up with,

ไม่ว่าตัวทางเลือกของการนำไปทิ้ง หรือการทำความสะอาดจะเป็นแบบใด

it's clearly not just a technical problem.

นี่ไม่ใช่เพียงปัญหาทางเทคนิค

There's also complex space laws and politics that we have to sort out.

มันยังมีกฎหมายอวกาศและ การเมืองที่ซับซ้อนที่เราจะต้องจัดการ

Simply put, we haven't found a way to use space sustainably yet.

สรุปง่าย ๆ ได้ว่า เรายังไม่พบวิธีการ ที่จะใช้อวกาศได้อย่างยั่งยืน

Exploring, innovating to change the way we live and work

การสำรวจ การพัฒนานวัตกรรม เพื่อเปลี่ยนวิธีที่เราใช้ชีวิตและทำงาน

are what we as humans do,

และสิ่งที่เราทำในฐานะมนุษย์

and in space exploration,

และในการสำรวจอวกาศ

เรากำลังเคลื่อนไป ไกลเกินกว่าขอบเขตของโลก

we're literally moving beyond the boundaries of Earth.

But as we push thresholds in the name of learning and innovation,

แต่เมื่อเราเข้าสู่ขีดความสามารถใหม่ ในนามของการเรียนรู้และนวัตกรรม

เราต้องจำเอาไว้ว่าภาระความรับผิดชอบ ของเราต่อสิ่งแวดล้อมไม่ได้หายไปไหน

we must remember that accountability for our environments never goes away.

There is without doubt congestion in the low Earth and geostationary orbits,

ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันความแออัด ในวงโคจรต่ำและวงโคจรค้างฟ้า

and we cannot keep launching new satellites

และเราไม่อาจที่จะปล่อยดาวเทียมใหม่ ๆ

เพื่อแทนที่ดาวเทียมที่เสียหายไปแล้วได้

to replace the ones that have broken down

without doing something about them first,

โดยปราศจากการทำอะไรบางอย่างก่อน

just like we would never leave a broken down car

เหมือนกับที่เราไม่อาจทิ้งรถพัง ๆ

in the middle of the highway.

เอาไว้กลางทางหลวงได้

Next time you use your phone,

ครั้งหน้าเมื่อคุณใช้โทรศัพท์

check the weather or use your GPS,

ตรวจดูพยากรณ์อากาศ หรือใช้ GPS

think about the satellite technologies that make those activities possible.

ลองคิดถึงเทคโนโลยีดาวเทียม ที่ทำให้สิ่งนี้เกิดขึ้นได้ดูสิ

แต่นอกจากนี้ ลองนึกถึงผลกระทบ

But also think about the very impact

ที่ดาวเทียมมีต่อสิ่งแวดล้อมรอบ ๆ โลก

that the satellites have on the environment surrounding Earth,

and help spread the message that together we must reduce our impact.

และช่วยส่งต่อข้อความ ที่ว่าพวกเราจะต้องช่วยกันลดผลกระทบ

วงโคจรโลกนั้นงดงามเกินคำบรรยาย

Earth orbit is breathtakingly beautiful

and our gateway to exploration.

และเป็นช่องทางในการสำรวจของเรา

It's up to us to keep it that way.

มันขึ้นอยู่กับเราที่จะรักษามันเอาไว้

ขอบคุณค่ะ

Thank you.

(Applause)

(เสียงปรบมือ)