The unexpected benefit of celebrating failure | Astro Teller

Translator: Theerada Somsungnoen Reviewer: Varut Wiseschinda

In 1962 at Rice University,

ในปี 1962 ที่มหาวิทยาลัยไรซ์

JFK told the country about a dream he had,

JFK บอกกับชาวอเมริกันว่าเขามีความฝัน

a dream to put a person on the moon by the end of the decade.

ฝันที่จะส่งคนขึ้นไปดวงจันทร์ในทศวรรษนั้น

The eponymous moonshot.

การบินไปดวงจันทร์อันเลื่องลือ

No one knew if it was possible to do

ไม่มีใครรู้ว่ามันจะเป็นจริงไหม

but he made sure a plan was put in place to do it if it was possible.

แต่เขาก็วางแผนลงมือทำ โดยคิดว่ามันเป็นไปได้

That's how great dreams are.

ความฝันที่ดีเป็นอย่างนี้แหละครับ

Great dreams aren't just visions,

ความฝันที่ดีไม่ใช่เพียงจินตนาการ

they're visions coupled to strategies for making them real.

แต่เป็นจินตนาการที่มาพร้อมกับวิธี ที่จะทำให้เป็นจริงขึ้นมา

I have the incredible good fortune to work at a moonshot factory.

ผมมีโอกาสได้ทำงานที่ Moonshot Factory

At X -- formerly called Google X --

ที่ X ซึ่งเมื่อก่อนเรียกกันว่า Google X

you'll find an aerospace engineer working alongside a fashion designer

คุณจะได้พบวิศวกรอวกาศที่ทำงานร่วมกับ ดีไซน์เนอร์ด้านแฟชั่น

and former military ops commanders brainstorming with laser experts.

และอดีตผู้บังคับบัญชาทหารระดมสมอง ร่วมกับผู้เชี่ยวชาญด้านเลเซอร์

These inventors, engineers and makers are dreaming up technologies

นักประดิษฐ์ วิศวกรและผู้สร้างเหล่านี้ กำลังคิดค้นเทคโนโลยี

that we hope can make the world a wonderful place.

ที่หวังว่าจะทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้น

We use the word "moonshots" to remind us to keep our visions big --

เราใช้คำว่า "Moonshots" เพื่อจะเตือน ตัวเองให้นึกถึงวิสัยทัศน์อันยิ่งใหญ่

to keep dreaming.

และเดินตามความฝันต่อไป

And we use the word "factory" to remind ourselves

เราใช้คำว่า "Factory" เพื่อย้ำเตือน ตัวเรา

that we want to have concrete visions --

ว่าเราต้องการวิสัยทัศน์ที่เป็นรูปธรรม

concrete plans to make them real.

และแผนการที่จะทำให้เป็นจริงได้

Here's our moonshot blueprint.

นี่คือแผนภูมิของ Moonshot ครับ

Number one:

ข้อที่ 1

we want to find a huge problem in the world

เราต้องการค้นหาปัญหาที่ใหญ่ที่สุด ในโลกใบนี้

that affects many millions of people.

ที่ส่งผลกระทบต่อผู้คนหลายล้านคน

Number two:

ข้อที่ 2

we want to find or propose a radical solution for solving that problem.

เราต้องการจะหาหรือเสนอวิธีการ ที่จะตัดไฟตั้งแต่ต้นลม

And then number three:

และข้อที่ 3

there has to be some reason to believe

จำเป็นต้องมีเหตุผลที่จะเชื่อว่า

that the technology for such a radical solution

เทคโนโลยีที่จะแก้ปัญหาที่ลงลึกเช่นนั้น

could actually be built.

สามารถสร้างให้เป็นจริงได้

But I have a secret for you.

แต่ผมมีความลับจะบอกคุณครับ

The moonshot factory is a messy place.

Moonshot factory เป็นที่ที่ยุ่งเหยิงมาก

But rather than avoid the mess,

แต่แทนที่จะหลีกเลี่ยงความยุ่งเหยิง

pretend it's not there,

หรือแสร้งทำเป็นว่ามันไม่ยุ่งเหยิง

we've tried to make that our strength.

เราพยายามทำให้มันเป็นจุดแข็งของเรา

We spend most of our time breaking things

เราใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการพังสิ่งของ

and trying to prove that we're wrong.

และพยายามพิสูจน์ว่าเราพลาด

That's it, that's the secret.

แค่นี้เอง นี่แหละครับคือความลับ

Run at all the hardest parts of the problem first.

ทำในส่วนที่ยากที่สุดของปัญหาเป็นอย่างแรก

Get excited and cheer,

ตื่นเต้นไปกับมัน สนุกไปกับมัน

"Hey! How are we going to kill our project today?"

"เฮ้! วันนี้เราจะพับโครงการยังไงกันดี"

We've got this interesting balance going

เรารักษาความสมดุลอันน่าสนใจนี้เอาไว้

where we allow our unchecked optimism to fuel our visions.

ซึ่งช่วยให้เราเติมเต็มวิสัยทัศน์ ด้วยการคิดบวก

But then we also harness enthusiastic skepticism

แต่เราก็ใช้ประโยชน์จากความสงสัยใคร่รู้

to breathe life, breathe reality into those visions.

เพื่อทำให้จินตนาการนั้นมีชีวิต และกลายเป็นจริง

I want to show you a few of the projects

ผมอยากจะให้คุณได้ดูโครงการบางโครงการ

that we've had to leave behind on the cutting room floor,

ที่เราต้องปล่อยทิ้งไป

and also a few of the gems

และบางโครงการที่แสนล้ำค่า

that at least so far, have not only survived that process,

ที่ไม่เพียงแค่ผ่านกระบวนการที่ผมกล่าวถึงไป

but have been accelerated by it.

แต่ยังถูกเร่งด้วยกระบวนการนี้

Last year we killed a project in automated vertical farming.

ปีที่แล้ว เราทำโครงการเรื่อง การปลูกพืชในแนวดิ่งแบบอัตโนมัติ

This is some of the lettuce that we grew.

นี่คือผักกาดที่เราปลูกได้ครับ

One in nine people in the world suffers from undernourishment.

ประชากร 1 ใน 9 คนบนโลกต้องทุกข์ทรมาน จากการขาดสารอาหาร

So this is a moonshot that needs to happen.

ดังนั้น นี่คือ Moonshot หนึ่ง ที่ควรค่าแก่การวิจัย

Vertical farming uses 10 times less water

การปลูกพืชแนวดิ่งใช้น้ำน้อยกว่าปกติ ถึง 10 เท่า

and a hundred times less land than conventional farming.

และใช้พื้นที่น้อยกว่าแบบเดิมถึง 100 เท่า

And because you can grow the food close to where it's consumed,

เนื่องจากคุณสามารถปลูกพืชได้ใกล้บ้าน

you don't have to transport it large distances.

จึงไม่ต้องมีการขนส่งในระยะไกล

We made progress in a lot of the areas

เรามีความคืบหน้าในหลายพื้นที่

like automated harvesting and efficient lighting.

เช่น ระบบเก็บเกี่ยวอัตโนมัติ และการให้แสงที่มีประสิทธิภาพ

But unfortunately,

แต่โชคไม่ดีครับ

we couldn't get staple crops like grains and rice to grow this way.

เราไม่สามารถปลูกพืชสำคัญๆ อย่างข้าวหรือธัญพืชได้ด้วยวิธีนี้

So we killed the project.

ดังนั้น โครงการเลยถูกพับทิ้งไป

Here's another huge problem.

นี่คืออีกหนึ่งปัญหาใหญ่

We pay enormous costs in resources and environmental damage

เราลงทุนมหาศาลไปกับทรัพยากร และทำลายสิ่งแวดล้อม

to ship goods worldwide.

เพื่อส่งสินค้าไปทั่วโลก

Economic development of landlocked countries

การพัฒนาเศรษฐกิจของพื้นที่ ที่ไม่ติดทะเล

is limited by lack of shipping infrastructure.

ถูกจำกัดเพราะความขาดแคลน ในด้านการขนส่ง

The radical solution?

ซึ่งวิธีการแก้ปัญหานี้

A lighter-than-air, variable-buoyancy cargo ship.

ก็คือเครื่องบินขนสินค้าที่เบากว่าอากาศ ซึ่งสามารถลอยและเปลี่ยนไปตามตัวแปรได้

This has the potential to lower,

เจ้าสิ่งนี้มีศักยภาพที่จะช่วยลด

at least overall,

อย่างน้อย

the cost, time and carbon footprint of shipping

ก็ทั้งในเรื่องต้นทุน เวลา และมลภาวะในการขนส่ง

without needing runways.

โดยที่ไม่ต้องใช้ทางวิ่ง

We came up with this clever set of technical breakthroughs

เรามาพร้อมกับความก้าวหน้าครั้งใหญ่ ทางเทคนิคอันชาญฉลาด

that together might make it possible for us to lower the cost enough

ที่ถ้านำมาใช้ด้วยกัน การลดต้นทุนก็มีความเป็นไปได้

that we could actually make these ships --

ซึ่งที่จริงเราทำให้เครื่องบินนี้

inexpensively enough in volume.

ราคาถูกลงได้หากผลิตเยอะ

But however cheap they would have been to make in volume

แต่ถึงจะผลิตเยอะแล้วทำให้ราคาถูกลงยังไง

it turned out that it was going to cost close to 200 million dollars

มันก็กลายเป็นว่าต้นทุนก็เกือบจะแตะ 200 ล้านดอลลาร์

to design and build the first one.

ในการออกแบบและสร้างลำแรก

200 million dollars is just way too expensive.

200 ล้านดอลล่าร์ดูจะแพงไป

Because X is structured with these tight feedback loops

เพราะว่าการทำงานของ X มีรูปแบบเป็นวงจรสั้นๆ

of making mistakes and learning and new designs,

ในการทำผิดพลาด เรียนรู้และสร้างสิ่งใหม่

we can't spend 200 million dollars

เราไม่สามารถใช้ 200 ล้านดอลลาร์

to get the first data point

เพื่อชุดข้อมูลแรกได้

about whether we're on the right track or not.

ไม่ว่าเราจะมาถูกทางหรือไม่ก็ตาม

If there's an Achilles' heel in one our projects,

ถ้ามีจุดอ่อนสักจุดในโครงการของเรา

we want to know it now, up front, not way down the road.

เราก็อยากจะรู้มันเดี๋ยวนี้ หรือรู้ล่วงหน้า ไม่ใช่มารู้หลังจากทำแล้ว

So we killed this project, too.

ดังนั้น เราเลยพับโครงการนี้ไปเช่นกัน

Discovering a major flaw in a project

การค้นพบข้อบกพร่องใหญ่ๆ ในโครงการหนึ่ง

doesn't always mean that it ends the project.

ไม่ได้หมายความว่าโครงการจะจบลงเสมอไป

Sometimes it actually gets us onto a more productive path.

บางครั้งยังทำให้เราเรียนรู้หนทาง ที่จะทำงานให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น

This is our fully self-driving vehicle prototype,

และนี่คือต้นแบบของยานพาหนะ ที่ขับเคลื่อนตัวเอง

which we built without a steering wheel or break pedal.

ซึ่งเราสร้างขึ้นโดยไม่มีพวงมาลัย หรือคันเร่ง

But that wasn't actually our goal when we started.

แต่นั่นไม่ใช่เป้าหมายจริงๆในการที่เราเริ่ม หรอกครับ

With 1.2 million people dying on the roads globally every year,

ในโลกที่คน 1.2 ล้านคนเสียชีวิตทุกปี บนท้องถนน

building a car that drives itself was a natural moonshot to take.

การสร้างรถขับเคลื่อนอัตโนมัติเป็น อะไรที่พวกเราคิดจะทำอยู่แล้ว

Three and a half years ago,

เกือบสี่ปีที่แล้ว

when we had these Lexus, retrofitted, self-driving cars in testing,

ตอนที่เรามีการทดสอบ Lexus ฉบับดัดแปลง ให้ขับเคลื่อนอัตโนมัติ

they were doing so well, we gave them out to other Googlers

มันทำงานได้ดีมาก เราเลยให้พนักงานกูเกิ้ลคนอื่นทดลองขับ

to find out what they thought of the experience.

เพื่อดูว่าพวกเขาคิดอย่างไรกับมัน

And what we discovered

และสิ่งที่เราค้นพบก็คือ

was that our plan to have the cars do almost all the driving

แผนที่จะสร้างรถอัตโนมัติ ที่ขับเคลื่อนเองทั้งหมด

and just hand over to the users in case of emergency

โดยที่คนขับแค่รับช่วงต่อในกรณีฉุกเฉิน

was a really bad plan.

เป็นแผนการที่แย่มาก

It wasn't safe

มันไม่ปลอดภัย

because the users didn't do their job.

เพราะคนขับไม่ได้ขับเองตั้งแต่แรก

They didn't stay alert

พวกเขาไม่อยู่ในภาวะตื่นตัว

in case the car needed to hand control back to them.

หากเกิดกรณีที่ต้องกลับมาควบคุมรถ

This was a major crisis for the team.

นี่เป็นปัญหาหลักของทีม

It sent them back to the drawing board.

ที่ทำให้พวกเขาต้องกลับไปคิดกันใหม่

And they came up with a beautiful, new perspective.

และพวกเขาก็กลับมา พร้อมกับแนวคิดสุดเจ๋งแบบใหม่

Aim for a car where you're truly a passenger.

หันไปตั้งใจกับรถยนต์ที่สร้างมา เพื่อให้คุณเป็นแค่ผู้โดยสารจริงๆ

You tell the car where you want to go,

คุณแค่บอกสถานที่ที่อยากไป

you push a button

จากนั้นก็กดปุ่ม

and it takes you from point A to point B by itself.

แล้วมันก็จะพาคุณไปจุด A และจุด B เอง

We're really grateful

พวกเรารู้สึกเป็นปลื้ม

that we had this insight as early on in the project as we did.

ที่เรามีการคาดการณ์ล่วงหน้า ในโครงการที่เราทำ

And it's shaped everything we've done since then.

และนั่นก็กลายเป็นวิถีทางแห่งความสำเร็จ ของเราตั้งแต่ตอนนั้น

And now our cars have self-driven more than 1.4 million miles,

ปัจจุบันนี้รถของเราขับเคลื่อนตัวเอง ได้ด้วยระยะทางมากกว่า 1.4 ล้านไมล์

and they're out everyday

และรถก็วิ่งอยู่ทุกวัน

on the streets of Mountain View, California and Austin, Texas.

บนถนนที่ Mountain View, California และ Austin, Texas

The cars team shifted their perspective.

ทีมนักพัฒนารถยนต์นี้ได้เปลี่ยนแนวคิด ของพวกเขาเอง

This is one of X's mantras.

นี่คือหนึ่งในเวทย์มนต์ของ X

Sometimes shifting your perspective is more powerful than being smart.

บางทีการเปลี่ยนแนวคิดก็มีพลัง มากกว่าการเป็นคนฉลาดเสียอีก

Take wind energy.

อย่างเรื่องพลังงานลม

It's one of my favorite examples of perspective shifting.

ซึ่งเป็นหนึ่งในตัวอย่างของ การเปลี่ยนแนวคิดที่ผมชอบ

There's no way that we're going to build

ไม่มีทางที่เราจะสร้าง

a better standard wind turbine than the experts in that industry.

กังหันลมมาตรฐานได้ดีกว่า ผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมนั้น

But we found a way to get up higher into the sky,

แต่เราพบวิธีที่จะขึ้นไป บนท้องฟ้าได้สูงกว่า

and so get access to faster, more consistent winds,

ดังนั้นเราจึงได้พลังงานลม ที่เร็วกว่า ต่อเนื่องกว่า

and so more energy without needing hundreds of tons of steel to get there.

และยังได้พลังงานมากขึ้นโดยไม่ต้อง ใช้เหล็กหลายร้อยตันเพื่อที่จะทำแบบนั้น

Our Makani energy kite rises up from its perch

ว่าวพลังงาน Makani ของเราลอยสูงขึ้น จากราวเกาะ

by spinning up those propellers along its wing.

โดยใบพัดที่ติดอยู่กับปีกจะหมุน

And it pulls out a tether as it rises,

และมันจะดึงสายโยงออกไปในขณะที่ลอยขึ้น

pulling energy up through the tether.

ดึงพลังงานผ่านทางสายโยง

Once the tether's all the way out,

เมื่อลอยออกไปจนสุดสายโยง

it goes into crosswind circles in the sky.

มันจะบนหมุนวนเป็นวงกลมบนท้องฟ้า

And now those propellers that lifted it up have become flying turbines.

และตอนนี้เองที่ใบพัดซึ่งลอยสูงขึ้น กลายเป็นกังหันลมลอยได้

And that sends energy back down the tether.

มันส่งพลังงานกลับลงมาตามสาย

We haven't yet found a way to kill this project.

เรายังไม่พบทางที่จะพับโครงการนี้ได้เลยครับ

And the longer it survives that pressure, the more excited we get

และยิ่งเราผ่านความกดดันนี้ไปได้นานเท่าไร เราก็ยิ่งตื่นเต้นมากเท่านั้น

that this could become a cheaper and more deployable form

นี่อาจเป็นพลังงานลมในรูปแบบที่ถูกกว่า

of wind energy for the world.

และใช้งานได้ดีกว่าสำหรับทั่วโลก

Probably the craziest sounding project we have is Project Loon.

โครงการที่บ้าที่สุดที่พวกเราทำ ก็คือโครงการ Loon ครับ

We're trying to make balloon-powered Internet.

เราพยายามจะสร้างอินเทอร์เน็ต ที่ใช้พลังงานบอลลูน

A network of balloons in the stratosphere

โครงข่ายของบอลลูนในชั้นบรรยากาศ

that beam an internet connection down to rural and remote areas of the world.

ที่ส่งสัญญาณอินเทอร์เน็ตไปยังชนบท และพื้นที่ห่างไกลอื่นๆ บนโลก

This could bring online as many as four billion more people,

ทำให้คนมากกว่าสี่ล้านคน ที่ไม่มีอินเทอร์เน็ต

who today have little or no internet connection.

สามารถเชื่อมต่อสัญญาณได้

But you can't just take a cell tower,

แต่คุณไม่สามารถที่จะแค่ยกเอาเสาสัญญาณ

strap it to a balloon and stick it in the sky.

มารัดไว้กับบอลลูนแล้วแปะมันไว้บนท้องฟ้า

The winds are too strong, it would be blown away.

กระแสลมที่แรงเกินไปจะทำให้มันปลิวหาย

And the balloons are too high up to tie it to the ground.

แถมบอลลูนก็ยังลอยสูง เกินกว่าจะยึดเอาไว้กับพื้น

Here comes the crazy moment.

คราวนี้มาดูส่วนที่บ้าบอกันครับ

What if, instead,

ถ้าเกิดว่า

we let the balloons drift

เราปล่อยให้บอลลูนลอยไปเอง

and we taught them how to sail the winds to go where the needed to go?

และเราแค่สอนให้มันล่องตามลม ไปในที่ที่ต้องไปล่ะ

It turns out the stratosphere has winds

กลายเป็นว่าในชั้นบรรยากาศมีลม

that are going in quite different speeds and directions in thin strata.

ที่ต่างกันทั้งเรื่องความเร็ว และทิศทางตามลำดับชั้น

So we hoped that using smart algorithms and wind data from around the world,

ดังนั้นเราเลยหวังว่าการใช้อัลกอริทึ่ม และข้อมูลของลมจากทั่วโลก

we could maneuver the balloons a bit,

จะทำให้เราสามารถควบคุมบอลลูนได้อีกนิดหน่อย

getting them to go up and down just a tiny bit in the stratosphere

ทำให้มันลอยขึ้นและลง แค่เล็กน้อยในชั้นบรรยากาศ

to grab those winds going in those different directions and speeds.

เพื่อจับทิศทางและความเร็วที่ต่างกันของลม

The idea is to have enough balloons

แผนการคือต้องมีบอลลูนมากพอ

so as one balloon floats out of your area,

ถึงจะปล่อยบอลลูนลูกหนึ่งให้ลอยออกไป

there's another balloon ready to float into place,

โดยที่บอลลูนลูกอื่นลอยตามไป

handing off the internet connection,

แล้วส่งสัญญาณอินเทอร์เน็ตออกไป

just like your phone hands off between cell towers

ก็เหมือนเวลาที่โทรศัพท์ของคุณรับสัญญาณ จากเสาสัญญาณ

as you drive down the freeway.

ในขณะที่ขับรถอยู่บนทางด่วน

We get how crazy that vision sounds --

เรารู้ ว่าจินตนาการนี้มันฟังดูเพ้อเจ้อ

there's the name of the project to remind us of that.

แต่นี่แหละคืออีกโครงการหนึ่ง ที่ย้ำเตือนเราถึงเรื่องนั้น

So since 2012,

เพราะฉะนั้น ตั้งแต่ปี 2012

the Loon team has prioritized the work that seems the most difficult

ทีม Loon จึงต้องจัดลำดับงาน ที่ดูเหมือนจะยากที่สุด

and so the most likely to kill their project.

และมีแนวโน้มว่าจะพับมันทิ้งได้มากที่สุด ขึ้นมาก่อน

The first thing that they did

อย่างแรกที่พวกเขาทำก็คือ

was try to get a Wi-Fi connection from a balloon in the stratosphere

พยายามจับสัญญาณ Wi-fi จากบอลลูนที่ลอยอยู่ในชั้นบรรยากาศ

down to an antenna on the ground.

ลงมาจนถึงสายอากาศบนพื้น

It worked.

มันได้ผล

And I promise you there were bets that it wasn't going to.

มีการเดิมพันกันว่าจะไม่ได้ทำต่อด้วยครับ

So we kept going.

ดังนั้น พวกเราเลยทำต่อไป

Could we get the balloon to talk directly to handsets,

เราจะทำให้บอลลูน สื่อสารผ่านอุปกรณ์มือถือโดยตรง

so that we didn't need the antenna as an intermediary receiver?

เพื่อให้เราไม่ต้องใช้เสาอากาศเป็นสื่อกลาง ในการรับสัญญาณได้หรือเปล่า

Yeah.

ได้สิครับ

Could we get the balloon bandwidth high enough

เราจะทำแบนด์วิชท์ที่แรงมากพอ

so it was a real Internet connection?

ให้เกิดการเชื่อมต่อ อินเทอร์เน็ตจริงๆ ได้ไหม

So that people could have something more than just SMS?

เพื่อให้ผู้คนได้ใช้อย่างอื่น นอกจากแค่ส่ง SMS

The early tests weren't even a megabit per second,

ความแรงในการทดสอบรอบแรกๆ ไม่ถึงหนึ่งเมกะบิตต่อวินาทีด้วยซ้ำ

but now we can do up to 15 megabits per second.

แต่ตอนนี้ เราทำได้มากถึง 15 เมกะบิตต่อวินาที

Enough to watch a TED Talk.

แรงพอให้ดู TED Talk ได้เลย

Could we get the balloons to talk to each other through the sky

เราจะทำให้บอลลูนส่งสัญญาณหากัน

so that we could reach our signal deeper into rural areas?

เพื่อที่สัญญาณจะได้กระจาย ไปยังพื้นที่ห่างไกลได้ไหม

Check.

ขีดถูก

Could we get balloons the size of a house to stay up for more than 100 days,

เราจะทำบอลลูนขนาดใหญ่เท่าบ้านหนึ่งหลัง เพื่อให้อยู่บนฟ้าได้นานกว่า 100 วัน

while costing less than five percent

โดยที่ราคาของบอลลูนชนิดนี้

of what traditional, long-life balloons have cost to make?

ลดลงจากต้นทุนปกติห้าเปอร์เซ็นต์ได้ไหม

Yes. In the end.

ที่สุดแล้วก็ได้ครับ

But I promise you, you name it, we had to try it to get there.

คุณลองยกมาซักข้อสิ ผมมั่นใจว่าพวกเราต้องเคยลองมาแล้ว

We made round, silvery balloons.

เราสร้างบอลลูนสีเงินทรงกลม

We made giant pillow-shaped balloons.

เราสร้างบอลลูนรูปหมอนอันยักษ์

We made balloons the size of a blue whale.

เราสร้างบอลลูนที่มีขนาดเท่าวาฬสีน้ำเงิน

We busted a lot of balloons.

เราทำบอลลูนพังไปเยอะมากครับ

(Laughter)

(หัวเราะ)

Since one of the things that was most likely to kill the Loon project

เพราะสิ่งหนึ่ง ที่มีแนวโน้มจะทำให้เราพับโครงการนี้ได้

was whether we could guide the balloons through the sky,

ก็คือเราจะกำหนดทิศทางของบอลลูนได้หรือไม่

one of our most important experiments was putting a balloon inside a balloon.

หนึ่งในการทดลองที่สำคัญของเราก็คือ ใส่บอลลูนเข้าไปในบอลลูนครับ

So there are two compartments here, one with air and then one with helium.

ทำให้มันแบ่งเป็นสองส่วน คือส่วนที่ใช้ลมกับส่วนที่ใช้ฮีเลียม

The balloon pumps air in to make itself heavier,

สูบลมเข้าไปในบอลลูนเพื่อให้มันมีน้ำหนัก

or lets air out to make it lighter.

หรือปล่อยลมออกเพื่อให้เบาลง

And these weight changes allow it to rise or fall,

น้ำหนักนี่แหละครับ ที่มีผลต่อการที่มันจะลอยหรือตก

and that simple movement of the balloon is its steering mechanism.

การเคลื่อนที่ง่ายๆ แบบนั้น เป็นกลไกการบังคับทิศทาง

It floats up or down,

มันลอยขึ้นหรือลง

hoping to grab winds going in the speed and direction that it wants.

กระดอนไปตามความเร็วและทิศทางลม ได้อย่างอิสระ

But is that good enough for it to navigate through the world?

แต่มันดีพอที่จะใช้นำสัญญาณทั่วโลก แล้วหรือยัง

Barely at first,

ในช่วงแรกก็ยากครับ

but better all the time.

แต่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ

This particular balloon, our latest balloon,

บอลลูนของเรา โดยเฉพาะอันล่าสุด

can navigate a two-mile vertical stretch of sky

สามารถลอยไปได้สองไมล์ตั้งฉากกับท้องฟ้า

and can sail itself to within 500 meters of where it wants to go

และยังล่องไปในระยะ 500 เมตร ด้วยตัวมันเอง

from 20,000 kilometers away.

จากระยะที่ห่างออกไป 20,000 กิโลเมตร

We have lots more to do

เรามีอะไรต้องทำอีกเยอะ

in terms of fine-tuning the system and reducing costs.

ในเรื่องการปรับแก้ระบบและลดต้นทุน

But last year, a balloon built inexpensively

แต่ปีที่แล้ว บอลลูนราคาถูกที่เราสร้าง

went around the world 19 times over 187 days.

ลอยไปรอบโลก 19 ครั้ง นานกว่า 187 วัน

So we're going to keep going.

ดังนั้น พวกเราก็เลยทำต่อไปครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Our balloons today

บอลลูนของเราตอนนี้

are doing pretty much everything a complete system needs to do.

ก็ทำได้ทุกอย่างอย่างที่มันควรจะเป็น

We're in discussions with telcos around the world,

เรากำลังเจรจากับบริษัทโทรคมนาคมทั่วโลก

and we're going to fly over places like Indonesia

และเรากำลังจะบินข้ามไปประเทศอินโดนีเซีย

for real service testing this year.

เพื่อทดสอบการให้บริการจริงในปีนี้ครับ

This probably all sounds too good to be true,

ทั้งหมดนี่ฟังดูดีเกินกว่าจะเป็นเรื่องจริง

and you're right.

ซึ่งก็ถูกแล้วครับ

Being audacious

เป็นธรรมดา

and working on big, risky things

ที่การทำงานที่ต้องใช้ความกล้า และมีความเสี่ยงสูง

makes people inherently uncomfortable.

จะทำให้รู้สึกไม่สบายใจ

You cannot yell at people and force them to fail fast.

คุณไม่สามารถไปด่าว่าคนอื่น และบีบให้พวกเขาต้องรีบล้มเหลว

People resist. They worry.

ผู้คนจะต่อต้าน พวกเขาจะรู้สึกกังวล

"What will happen to me if I fail?

"จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันล้มเหลว?"

Will people laugh at me?

"คนอื่นจะหัวเราะเยาะฉันไหม?"

Will I be fired?"

"ฉันจะถูกไล่ออกหรือเปล่า?"

I started with our secret.

ผมเริ่มด้วยความลับนี้นั่นแหละครับ

I'm going to leave you with how we actually make it happen.

ผมจะให้แนวคิด ในการทำสิ่งเหล่านั้นให้เกิดขึ้นจริงครับ

The only way to get people to work on big, risky things --

วิธีเดียวที่จะทำให้ผู้คนทำเรื่องเสี่ยง

audacious ideas --

กับไอเดียบ้าบิ่น

and have them run at all the hardest parts of the problem first,

และลงมือทำในส่วนที่ยากที่สุดทั้งหมดก่อน

is if you make that the path of least resistance for them.

ก็คือคุณปูทางให้พวกเขาเจอ สิ่งต่อต้านน้อยที่สุด

We work hard at X to make it safe to fail.

เราทุ่มเททำให้ X เป็นที่ ที่ปลอดภัยที่จะทำผิดพลาด

Teams kill their ideas as soon as the evidence is on the table

ทีมจะทิ้งแนวคิดนั้นไปในทันที ที่พบหลักฐานว่าทำไม่ได้

because they're rewarded for it.

เพราะพวกเขาได้รับรางวัลเมื่อทำแบบนั้น

They get applause from their peers.

พวกเขาได้รับเสียงปรบมือจากเพื่อน

Hugs and high fives from their manager, me in particular.

กอด และไฮไฟว์จากผู้จัดการ จากผมก็ด้วย

They get promoted for it.

พวกเขาได้เลื่อนตำแหน่ง

We have bonused every single person on teams that ended their projects,

พวกเรามีโบนัสให้กับทุกคนในทีม ที่ปิดโครงการได้สำเร็จ

from teams as small as two to teams of more than 30.

ตั้งแต่ทีมที่มีแค่สองคน ไปจนถึงทีมที่มีมากกว่าสามสิบคน

We believe in dreams at the moonshot factory.

พวกเราเชื่อในความฝันของ Moonshot Factory

But enthusiastic skepticism

แต่ความกระหายที่จะสงสัยใคร่รู้

is not the enemy of boundless optimism.

ไม่ใช่ศัตรูของการคิดบวก

It's optimism's perfect partner.

มันคือการจับคู่ที่ลงตัวกับการคิดบวก

It unlocks the potential in every idea.

ซึ่งปลดล็อคข้อจำกัดของความคิดทุกอย่าง

We can create the future that's in our dreams.

เราสามารถสร้างอนาคตที่เราใฝ่ฝันได้

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)