How to shift your mindset and choose your future | Tom Rivett-Carnac

Transcriber: Joseph Geni Reviewer: Camille Martínez

Vertaald door: Margit Van den Brande Nagekeken door: Rik Delaet

I never thought that I would be giving my TED Talk somewhere like this.

Ik had nooit gedacht dat ik mijn TED Talk zou geven op een plaats zoals deze.

But, like half of humanity,

Maar zoals de helft van de mensheid

I've spent the last four weeks under lockdown

heb ik de laatste vier weken doorgebracht in lockdown

due to the global pandemic created by COVID-19.

door de wereldwijde pandemie veroorzaakt door COVID-19.

I am extremely fortunate that during this time

Ik prijs me gelukkig dat ik in deze tijden

I've been able to come here to these woods near my home in southern England.

naar deze bossen kan komen dicht bij mijn huis in Zuid-Engeland.

These woods have always inspired me,

Deze bossen zijn altijd een inspiratie voor me geweest.

and as humanity now tries to think about how we can find the inspiration

Nu de mensheid nadenkt over hoe we inspiratie kunnen vinden

to retake control of our actions

om terug controle te krijgen over onze daden

so that terrible things don't come down the road

zodat vreselijke toestanden niet onze kant uitkomen

without us taking action to avert them,

zonder dat we actie moeten nemen om ze te vermijden,

I thought this is a good place for us to talk.

dacht ik dat dit een goede plek is om te praten.

And I'd like to begin that story six years ago,

Ik wil mijn verhaal beginnen zes jaar geleden

when I had first joined the United Nations.

toen ik pas bij de Verenigde Naties begon.

Now, I firmly believe that the UN is of unparalleled importance

Ik ben er vast van overtuigd dat de VN van ongeëvenaard belang is

in the world right now

in de wereld op dit moment

to promote collaboration and cooperation.

om samenwerking te bevorderen.

Maar wat ze je niet vertellen wanneer je lid wordt,

But what they don't tell you when you join

is that this essential work is delivered

is dat dit essentiële werk voornamelijk wordt geleverd

mainly in the form of extremely boring meetings --

in de vorm van zeer saaie vergaderingen --

extremely long, boring meetings.

zeer lange saaie vergaderingen.

Now, you may feel that you have attended some long, boring meetings in your life,

Je kan misschien denken dat je zelf ook lange saaie vergaderingen hebt bijgewoond

and I'm sure you have.

en dat zal zeker zo zijn.

But these UN meetings are next-level,

Maar deze VN-vergaderingen zijn van een ander niveau

and everyone who works there approaches them with a level of calm

en iedereen die hier werkt,

benadert ze met een kalmte typerend voor zenmeesters.

normally only achieved by Zen masters.

But myself, I wasn't ready for that.

Maar ik was hierop niet voorbereid.

I joined expecting drama and tension and breakthrough.

Ik verwachtte drama en spanning en doorbraak.

What I wasn't ready for

Ik was niet voorbereid

was a process that seemed to move at the speed of a glacier,

op procedures die leken vooruit te gaan met de snelheid van een gletsjer,

at the speed that a glacier used to move at.

de snelheid waarmee gletsjers zich vroeger mee voortbewogen.

Now, in the middle of one of these long meetings,

Tijdens een van deze lange vergaderingen kreeg ik een briefje overhandigd

I was handed a note.

And it was handed to me by my friend and colleague and coauthor,

en wel door mijn vriendin, collega en co-auteur,

Christiana Figueres.

Christiana Figueres.

Christiana was the Executive Secretary

Christiana was de Secretaris-Generaal

of the UN Framework Convention on Climate Change,

van het VN-Raamverdrag inzake Klimaatverandering,

and as such, had overall responsibility

en was zodoende verantwoordelijk voor het bereiken

for the UN reaching what would become the Paris Agreement.

van wat het Akkoord van Parijs zou worden.

I was running political strategy for her.

Ik leidde haar politieke strategie.

So when she handed me this note,

Toen ze mij dat briefje gaf,

I assumed that it would contain detailed political instructions

ging ik ervan uit dat het briefje politieke instructies bevatte,

about how we were going to get out of this nightmare quagmire

om uit dit afgrijselijke moeras te geraken

waar we in leken vast te zitten.

that we seemed to be trapped in.

I took the note and looked at it.

Ik nam het briefje aan en keek ernaar.

It said, "Painful.

Er stond geschreven: "Pijnlijk.

But let's approach with love!"

Maar laten we het met liefde benaderen."

Now, I love this note for lots of reasons.

Er zijn veel redenen waarom ik verzot ben op dit briefje.

I love the way the little tendrils are coming out from the word "painful."

Ik hou ervan hoe de rankjes uit het woord 'pijnlijk' schieten.

It was a really good visual depiction of how I felt at that moment.

Het gaf echt weer hoe ik me op dat moment voelde.

But I particularly love it because as I looked at it,

Maar ik vind het vooral geweldig,

omdat ik me realiseerde dat het een politieke instructie was

I realized that it was a political instruction,

and that if we were going to be successful,

en dat als we wilden slagen ...

this was how we were going to do it.

dit de manier was.

So let me explain that.

Laat me dit even uitleggen.

What I'd been feeling in those meetings was actually about control.

Het gevoel dat ik in die vergaderingen had was een gebrek aan controle.

I had moved my life from Brooklyn in New York to Bonn in Germany

Ik was van Brooklyn in New York verhuisd naar Bonn in Duitsland

with the extremely reluctant support of my wife.

met de erg terughoudende steun van mijn vrouw.

My children were now in a school where they couldn't speak the language,

Mijn kinderen zaten nu op een school waar ze de taal niet spraken.

and I thought the deal for all this disruption to my world

Ik dacht dat ik in ruil voor al die hinder in mijn wereld

was that I would have some degree of control over what was going to happen.

toch een zekere controle zou hebben over wat er stond te gebeuren.

I felt for years that the climate crisis is the defining challenge

Ik ben al jaren van mening dat de klimaatcrisis

de allesbepalende uitdaging van onze generatie is

of our generation,

and here I was, ready to play my part and do something for humanity.

en ik stond klaar om mijn bijdrage te leveren voor de mensheid

But I put my hands on the levers of control that I'd been given

Maar ik trok met beide handen aan de controlehendels die ik had gekregen

and pulled them,

and nothing happened.

en er gebeurde niets.

Ik realiseerde me dat ik alleen de dagelijkse dingen kon controleren.

I realized the things I could control were menial day-to-day things.

"Do I ride my bike to work?" and "Where do I have lunch?",

'Ga ik met de fiets naar het werk?'

'Waar ga ik 's middags eten?'

whereas the things that were going to determine

Waarbij de dingen die zouden bepalen of we zouden slagen,

whether we were going to be successful

were issues like, "Will Russia wreck the negotiations?"

dingen waren zoals

'Gaat Rusland het overleg ruïneren?'

"Will China take responsibility for their emissions?"

'Neemt China verantwoordelijkheid voor zijn emissies?'

'Zullen de VS armere landen de klimaatverandering helpen dragen.'

"Will the US help poorer countries deal with their burden of climate change?"

The differential felt so huge,

Het verschil voelde zo groot aan,

I could see no way I could bridge the two.

ik wist niet hoe het te overbruggen was.

It felt futile.

Het voelde zinloos aan.

I began to feel that I'd made a mistake.

Ik dacht dat ik een vergissing had gemaakt.

I began to get depressed.

Ik voelde me depressief.

But even in that moment,

Maar zelfs in dat moment realiseerde ik me

I realized that what I was feeling had a lot of similarities

dat mijn gevoelens veel gelijkenissen vertoonden

to what I'd felt when I first found out about the climate crisis years before.

met wat ik voelde toen ik voor het eerst hoorde over de klimaatcrisis.

I'd spent many of my most formative years as a Buddhist monk

Ik bracht een deel van mijn vormende jaren door als een boeddhistische monnik

in my early 20s,

toen ik begin twintig was,

but I left the monastic life, because even then, 20 years ago,

maar ik verliet het kloosterleven omdat ik twintig jaar geleden al besefte

I felt that the climate crisis was already a quickly unfolding emergency

dat de klimaatcrisis een snel ontwikkelende noodtoestand was.

and I wanted to do my part.

en ik wilde mijn steentje bijdragen.

But once I'd left and I rejoined the world,

Maar eenmaal teruggekeerd in de wereld keek ik naar wat ik kon controleren.

I looked at what I could control.

It was the few tons of my own emissions and that of my immediate family,

De paar ton emissies die ik en mijn familie uitstootten,

which political party I voted for every few years,

de politieke partij waarvoor ik elke paar jaren stemde

whether I went on a march or two.

en of ik deelnam aan een mars of twee.

And then I looked at the issues that would determine the outcome,

En toen keek ik naar de problemen die het resultaat zouden bepalen:

and they were big geopolitical negotiations,

grote geopolitieke onderhandelingen,

massive infrastructure spending plans,

massale bestedingsplannen voor infrastructuur,

what everybody else did.

wat iedereen anders deed.

The differential again felt so huge

Het verschil voelde weer zo groot aan

that I couldn't see any way that I could bridge it.

dat ik niet zag hoe het te overbruggen was.

I kept trying to take action,

Ik bleef proberen actie te ondernemen

but it didn't really stick.

maar het hield niet.

It felt futile.

Het voelde zinloos aan.

Now, we know that this can be a common experience for many people,

We weten dat dit een ervaring is die veel mensen gemeenschappelijk hebben,

and maybe you have had this experience.

misschien heb jij die ervaring ook gehad.

When faced with an enormous challenge

Wanneer je voor een enorme uitdaging staat

that we don't feel we have any agency or control over,

waarover je geen controle lijkt te hebben,

our mind can do a little trick to protect us.

kan ons verstand ons bedriegen om ons te beschermen.

We don't like to feel like we're out of control

We houden er niet van controle te verliezen

facing big forces,

tegenover grote krachten,

so our mind will tell us, "Maybe it's not that important.

dus zegt ons verstand ons:

'Misschien is het niet zo belangrijk.

Maybe it's not happening in the way that people say, anyway."

Misschien gebeurt het niet zoals men zegt.'

Or, it plays down our own role.

Of het minimaliseert onze rol.

"There's nothing that you individually can do, so why try?"

Je kan het als individu niet veranderen, dus waarom zou je het proberen?

But there's something odd going on here.

Maar er is hier iets vreemd aan de hand.

Is it really true that humans will only take sustained and dedicated action

Is het echt zo dat mensen alleen duurzame en toegewijde actie ondernemen

on an issue of paramount importance

met betrekking tot een probleem van essentieel belang

when they feel they have a high degree of control?

als ze voelen dat ze een hoge mate van controle hebben?

Look at these pictures.

Kijk eens naar deze foto's.

These people are caregivers and nurses

Dit zijn verzorgers en verplegers

who have been helping humanity face the coronavirus COVID-19

die hielpen in de strijd tegen COVID-19,

as it has swept around the world as a pandemic in the last few months.

die de laatste maanden pandemisch de wereld rondgaat.

Are these people able to prevent the spread of the disease?

Hebben deze mensen de verspreiding van de ziekte kunnen tegengaan?

No.

Nee.

Are they able to prevent their patients from dying?

Zijn ze erin geslaagd hun patiënten het leven te redden?

Some, they will have been able to prevent,

Sommige patiënten hebben ze kunnen redden,

but others, it will have been beyond their control.

maar andere patiënten niet.

Does that make their contribution futile and meaningless?

Betekent dit dat hun bijdrage zinloos is?

Actually, it's offensive even to suggest that.

Het is aanstootgevend dit zelfs maar te suggereren.

What they are doing is caring for their fellow human beings

Ze zorgen voor hun medemensen in hun meest kwetsbare moment.

at their moment of greatest vulnerability.

And that work has huge meaning,

En dat werk is van enorme betekenis.

to the point where I only have to show you those pictures

De foto's alleen al maken duidelijk

for it to become evident

dat de moed en menselijkheid van deze mensen

that the courage and humanity those people are demonstrating

makes their work some of the most meaningful things

hun werk een van de meest zinvolle dingen maakt

that can be done as human beings,

die mensen kunnen doen,

even though they can't control the outcome.

zelfs als ze de uitkomst niet onder controle hebben.

Now, that's interesting,

Dit is boeiend,

because it shows us that humans are capable

want het toont ons dat mensen in staat zijn

of taking dedicated and sustained action,

toegewijd en duurzaam actie te ondernemen,

even when they can't control the outcome.

zelfs als ze de uitkomst niet kunnen controleren.

But it leaves us with another challenge.

Maar dat brengt nog een uitdaging met zich mee.

With the climate crisis,

Wat betreft de klimaatcrisis,

the action that we take is separated from the impact of it,

is de actie die we ondernemen, gescheiden van de impact.

whereas what is happening with these images

In de foto's houdt de verpleging zich daarentegen gaande,

is these nurses are being sustained not by the lofty goal of changing the world

niet door het verheven doel om de wereld te veranderen,

but by the day-to-day satisfaction of caring for another human being

maar door de dagelijkse voldoening om voor een ander mens te zorgen

through their moments of weakness.

in zijn moment van kwetsbaarheid.

With the climate crisis, we have this huge separation.

Bij de klimaatcrisis zien we een enorme scheiding.

It used to be that we were separated by time.

We waren gewend dat tijd ons ervan scheidde.

The impacts of the climate crisis were supposed to be way off in the future.

De effecten van de klimaatcrisis zouden zich in de verre toekomst afspelen.

But right now, the future has come to meet us.

Maar de toekomst is er nu.

Continents are on fire.

Continenten staan in brand.

Cities are going underwater.

Steden overstromen.

Countries are going underwater.

Landen overstromen.

Hundreds of thousands of people are on the move as a result of climate change.

Honderdduizenden mensen zijn op de vlucht door de klimaatverandering.

But even if those impacts are no longer separated from us by time,

Zelfs als deze effecten niet langer van ons gescheiden zijn via tijd,

they're still separated from us in a way that makes it difficult to feel

is er nog steeds een zekere afstand

die verhindert dat we ons direct verbonden voelen.

that direct connection.

They happen somewhere else to somebody else

Ze gebeuren ergens anders,

bij iemand anders --

or to us in a different way than we're used to experiencing it.

of bij ons,

maar op een andere manier dan we gewend waren.

So even though that story of the nurse demonstrates something to us

Dus zelfs als het verhaal van de verpleging ons iets leert

about human nature,

over de menselijke aard,

we're going to have find a different way

moeten we toch een andere manier vinden

of dealing with the climate crisis in a sustained manner.

om op een duurzame manier met de klimaatcrisis om te gaan.

There is a way that we can do this,

Er is een manier dat we dit kunnen doen,

a powerful combination of a deep and supporting attitude

een krachtige combinatie van een diepe, constructieve houding,

that when combined with consistent action

die gecombineerd met consistente actie,

can enable whole societies to take dedicated action in a sustained way

hele maatschappijen kan aansporen

om op een duurzame manier toegewijde actie te ondernemen

towards a shared goal.

voor een gemeenschappelijk doel.

It's been used to great effect throughout history.

Doorheen de geschiedenis is dit met groot succes gebruikt.

So let me give you a historical story to explain it.

Ik geef je een geschiedkundig voorbeeld om het uit te leggen.

Right now, I am standing in the woods near my home in southern England.

Op dit moment ben ik de bossen dicht bij mijn huis in Zuid-Engeland

And these particular woods are not far from London.

Deze bossen bevinden zich niet ver van Londen.

Eighty years ago, that city was under attack.

80 jaar geleden lag Londen onder vuur.

In the late 1930s,

Aan het einde van de jaren 30,

the people of Britain would do anything to avoid facing the reality

deden de Britten er alles aan om niet onder ogen te moeten zien

that Hitler would stop at nothing to conquer Europe.

dat Hitler geen middelen zou schuwen om Europa te veroveren.

Fresh with memories from the First World War,

Ze herinnerden zich de Eerste Wereldoorlog,

they were terrified of Nazi aggression

waren doodsbang van de Nazi-agressie

and would do anything to avoid facing that reality.

en deden er alles aan om die realiteit niet onder ogen te moeten zien.

In the end, the reality broke through.

Uiteindelijk drong de realiteit tot hen door.

Churchill is remembered for many things, and not all of them positive,

Churchill wordt om vele dingen herinnerd,

niet alle positief,

but what he did in those early days of the war

maar wat hij wel deed in die eerste dagen van de oorlog,

was he changed the story the people of Britain told themselves

is dat hij het verhaal veranderde dat de Britten zichzelf vertelden

about what they were doing and what was to come.

over wat ze deden en wat er nog stond te gebeuren.

Where previously there had been trepidation and nervousness and fear,

Waar er voordien vrees, nervositeit en angst was

there came a calm resolve,

was er nu een kalme overtuiging,

an island alone,

een eiland op zichzelf,

a greatest hour,

een grootste uur,

a greatest generation,

een grootste generatie,

a country that would fight them on the beaches and in the hills

een land dat zou strijden op stranden, in heuvels en in straten.

and in the streets,

a country that would never surrender.

een land dat zich nooit zou overgeven.

That change from fear and trepidation

Die verschuiving van angst en vrees naar het accepteren van de realiteit,

to facing the reality, whatever it was and however dark it was,

wat het ook was en hoe donker ook,

had nothing to do with the likelihood of winning the war.

had niets te maken met overwinningskansen.

There was no news from the front that battles were going better

Er was geen nieuws dat de gevechten beter gingen

or even at that point that a powerful new ally had joined the fight

of dat een nieuwe, machtige bondgenoot de balans in hun voordeel liet doorslaan.

and changed the odds in their favor.

It was simply a choice.

Het was een keuze.

A deep, determined, stubborn form of optimism emerged,

Er ontstond een diepe, vastbesloten, koppige vorm van optimisme

not avoiding or denying the darkness that was pressing in

dat de inkomende duisternis niet ontkende of vermeed,

but refusing to be cowed by it.

maar weigerde erdoor geïntimideerd te worden.

That stubborn optimism is powerful.

Dat koppige optimisme heeft kracht.

It is not dependent on assuming that the outcome is going to be good

Het is niet afhankelijk van een goede afloop

or having a form of wishful thinking about the future.

of van ijdele hoop voor de toekomst.

However, what it does is it animates action

Het bezielt wel daden en geeft betekenis.

and infuses it with meaning.

We know that from that time,

Dit weten we van deze tijd,

despite the risk and despite the challenge,

ondanks de risico's en uitdagingen,

it was a meaningful time full of purpose,

het was het een tijd vol betekenis.

and multiple accounts have confirmed

En veelvuldige verhalen bevestigen

that actions that ranged from pilots in the Battle of Britain

dat daden gaande van piloten in de 'Battle of Britain'

to the simple act of pulling potatoes from the soil

tot de eenvoudige daad van aardappelen oogsten,

became infused with meaning.

doordrenkt waren met betekenis.

They were animated towards a shared purpose and a shared outcome.

Ze werden bezield in een gezamenlijk doel en een gemeenschappelijk resultaat.

We have seen that throughout history.

Dit zien we doorheen de geschiedenis:

This coupling of a deep and determined stubborn optimism with action,

die koppeling van een diep en vastbesloten koppig optimisme met actie.

when the optimism leads to a determined action,

Wanneer optimisme leidt tot vastberaden actie,

then they can become self-sustaining:

kan deze zichzelf in stand houden.

without the stubborn optimism, the action doesn't sustain itself;

Zonder dit koppig optimisme kan actie zich niet in stand houden;

without the action, the stubborn optimism is just an attitude.

zonder actie is koppig optimisme alleen maar een houding.

The two together can transform an entire issue and change the world.

Tezamen kunnen de twee een probleem transformeren

en de wereld veranderen.

We saw this at multiple other times.

We zagen dit ook op vele andere tijdstippen

We saw it when Rosa Parks refused to get up from the bus.

We zagen het toen Rosa Parks in de bus weigerde op te staan.

We saw it in Gandhi's long salt marches to the beach.

We zagen het in Gandhi's lange zoutmarsen naar het strand.

We saw it when the suffragettes said that "Courage calls to courage everywhere."

We zagen het toen de suffragettes zeiden dat "moed overal moed aanspoort."

And we saw it when Kennedy said that within 10 years,

En we zagen het toen Kennedy zei

dat hij binnen tien jaar een man op de maan zou zetten.

he would put a man on the moon.

Dat wakkerde een hele generatie aan en bood een gemeenschappelijke doel

That electrified a generation and focused them on a shared goal

against a dark and frightening adversary,

tegen een duistere en angstaanjagende vijand,

even though they didn't know how they would achieve it.

zelfs al wisten ze niet hoe ze het zouden bereiken.

In each of these cases,

In elk van deze gevallen,

a realistic and gritty but determined, stubborn optimism

was een realistisch en ruw, maar vastberaden koppig optimisme

was not the result of success.

niet het resultaat van success.

It was the cause of it.

Het was de oorzaak ervan.

That is also how the transformation happened

Zo vond de transformatie ook plaats

on the road to the Paris Agreement.

op de weg naar het Akkoord van Parijs.

Those challenging, difficult, pessimistic meetings transformed

Die lastige, moeilijke, pessimistische vergaderingen transformeerden zich

as more and more people decided that this was our moment to dig in

toen meer en meer mensen besloten dat dit het moment was om door te zetten,

vastbesloten om het bijltje er niet bij neer te gooien.

and determine that we would not drop the ball on our watch,

and we would deliver the outcome that we knew was possible.

We zouden het resultaat opleveren dat we voor mogelijk hielden.

More and more people transformed themselves to that perspective

Meer en meer mensen kwamen tot die zienswijze

and began to work,

en begonnen aan het werk.

and in the end, that worked its way up into a wave of momentum

Uiteindelijk leidde dit tot een golf van momentum

that crashed over us

die over ons heen spoelde

and delivered many of those challenging issues

en veel van die moeilijke punten overkwam

with a better outcome than we could possibly have imagined.

met een beter resultaat dan we ooit hadden gehoopt.

And even now, years later and with a climate denier in the White House,

Zelfs nu,

jaren later

en met een klimaatontkenner in het Witte Huis,

much that was put in motion in those days is still unfolding,

is veel van wat toen in gang werd gezet nog steeds in beweging,

and we have everything to play for in the coming months and years

en alles ligt nog open in de komende maanden en jaren

on dealing with the climate crisis.

om de klimaatcrisis op te lossen.

So right now, we are coming through one of the most challenging periods

Op dit moment doorstaan we een van de moeilijkste periodes

in the lives of most of us.

in het leven van velen van ons.

The global pandemic has been frightening,

Deze pandemie is angstaanjagend

whether personal tragedy has been involved or not.

of men er nu persoonlijk door getroffen is of niet.

But it has also shaken our belief that we are powerless

Het heeft ons geloof aan het wankelen gebracht

dat we machteloos staan tegenover grote veranderingen.

in the face of great change.

In the space of a few weeks,

In een tijdspanne van een paar weken

we mobilized to the point where half of humanity took drastic action

heeft de helft van de mensheid drastische maatregelen genomen

to protect the most vulnerable.

om de meest kwetsbaren te beschermen.

If we're capable of that,

Als we dat kunnen,

maybe we have not yet tested the limits of what humanity can do

hebben we allicht nog niet getest wat de limiet is,

aan wat de mensheid kan doen tegen een gemeenschappelijke uitdaging.

when it rises to meet a shared challenge.

We now need to move beyond this narrative of powerlessness,

We moeten nu dit thema van machteloosheid overstijgen,

because make no mistake --

want -- vergis je niet -- de klimaatcrisis is van een veel grotere orde

the climate crisis will be orders of magnitude worse than the pandemic

dan de pandemie

if we do not take the action that we can still take

als we verzuimen de actie te ondernemen

die we nu nog kunnen nemen om de ons naderende tragedie te vermijden

to avert the tragedy that we see coming towards us.

We can no longer afford the luxury of feeling powerless.

We hebben niet langer de luxe om ons machteloos te voelen.

The truth is that future generations

De realiteit is dat de volgende generaties

will look back at this precise moment with awe

met ontzag zullen terugblikken op dit moment

as we stand at the crossroads between a regenerative future

waar we op het kruispunt staan tussen een regeneratieve toekomst

and one where we have thrown it all away.

en een toekomst waar we alles hebben weggegooid.

And the truth is that a lot is going pretty well for us in this transition.

De realiteit is dat er veel dingen goed lopen in deze transitie.

Costs for clean energy are coming down.

De kosten voor schone energie dalen.

Cities are transforming. Land is being regenerated.

Steden transformeren.

Land wordt hersteld.

People are on the streets calling for change

Mensen komen de straat op en eisen verandering

with a verve and tenacity

met een verve en hardnekkigheid

we have not seen for a generation.

die we een generatie lang niet gezien hebben.

Genuine success is possible in this transition,

Echt succes is mogelijk in deze transitie

and genuine failure is possible, too,

en echt falen ook,

which makes this the most exciting time to be alive.

en dat maakt het een van de boeiendste tijdperken om in te leven.

We can take a decision right now that we will approach this challenge

We kunnen hier beslissen dat we deze uitdaging aangaan

with a stubborn form of gritty, realistic and determined optimism

met een koppige vorm van kranig, realistisch en vastberaden optimisme

and do everything within our power to ensure that we shape the path

en alles doen wat in onze macht ligt

om na deze pandemie het pad te vormen naar een regeneratieve toekomst

as we come out of this pandemic towards a regenerative future.

We can all decide that we will be hopeful beacons for humanity

We kunnen allen beslissen

om bakens van hoop te zijn voor de mensheid,

even if there are dark days ahead,

zelfs als er donkere dagen voor ons liggen.

and we can decide that we will be responsible,

We kunnen beslissen dat we verantwoordelijkheid nemen

we will reduce our own emissions by at least 50 percent

om onze eigen emissies met 50 procent te verminderen

in the next 10 years,

in de volgende tien jaar,

and we will take action to engage with governments and corporations

en actie te ondernemen

om samen te werken met overheden en bedrijven

to ensure they do what is necessary coming out of the pandemic

en ervoor te zorgen dat zij doen wat nodig is na de pandemie

to rebuild the world that we want them to.

om de wereld herop te bouwen zoals wij dat willen.

Right now, all of these things are possible.

Op dit moment is alles mogelijk.

So let's go back to that boring meeting room

Dus laten we terugkeren naar die saaie vergaderruimte

where I'm looking at that note from Christiana.

waar ik het briefje van Christiana las.

And looking at it took me back

Het bracht me terug

to some of the most transformative experiences of my life.

naar sommige van mijn meest transformerende levenservaringen.

One of the many things I learned as a monk

Een van de vele dingen die ik als monnik leerde,

is that a bright mind and a joyful heart is both the path and the goal in life.

is dat een heldere geest en een gelukkig hart zowel het pad als het doel zijn.

This stubborn optimism is a form of applied love.

Dit koppig optimisme is een vorm van toegepaste liefde.

It is both the world we want to create

Het is zowel de wereld die we willen creëren

and the way in which we can create that world.

als de manier waarop we die wereld kunnen creëren.

And it is a choice for all of us.

En dat is een keuze die we allemaal kunnen maken.

Choosing to face this moment with stubborn optimism

De keuze om dit moment met koppig optimisme tegemoet te treden,

can fill our lives with meaning and purpose,

kan ons leven zin geven

and in doing so, we can put a hand on the arc of history

en zo kunnen we een hand leggen op de boog van de geschiedenis

and bend it towards the future that we choose.

en hem buigen in de richting van de toekomst die wij kiezen.

Yes, living now feels out of control.

Inderdaad, momenteel lijken we de controle verloren te hebben.

It feels frightening and scary and new.

Het is angstaanjagend, eng en nieuw.

But let's not falter at this most crucial of transitions

Maar laten we niet wankelen in deze meest cruciale transitie

that is coming at us right now.

die ons nu tegemoet komt.

Let's face it with stubborn and determined optimism.

Laten we het tegemoet gaan met koppig en vastbesloten optimisme.

Yes, seeing the changes in the world right now

Ja, deze veranderingen in de huidige wereld zien,

can be painful.

kan pijnlijk zijn.

But let's approach it with love.

Maar laten we het benaderen met liefde.

Thank you.

Dank je.