When do kids start to care about other people's opinions? | Sara Valencia Botto

Vertaald door: Esther van Driel Nagekeken door: Peter van de Ven

I'd like you to take a moment

Neem eens een momentje

and consider what you are wearing right now.

om stil te staan bij welke kleding je nu draagt.

I have a deep, philosophical question for you.

Ik heb een diepzinnige, filosofische vraag voor je.

Why are we not all wearing comfortable pajamas right now?

Waarom dragen we nu niet allemaal comfortabele pyjama's?

(Laughter)

(Gelach)

Well, I'm a psychologist and not a mind reader,

Ik ben een psychologe en geen helderziende,

although many people think that's the same thing.

al denken veel mensen dat dit hetzelfde is.

I can bet you that your response is somewhere along the lines of,

Ik durf te wedden dat je reactie iets is in de trant van:

"I'm expected to not wear pj's in public"

men verwacht dat ik geen pyjama in het openbaar draag,

or "I don't want people to think I am a slob."

of: ik wil niet dat mensen denken dat ik een slons ben.

Either way, the fact that we all chose to wear business casual clothing,

Het feit dat we allemaal business casual gekleed zijn

as opposed to our favorite pair of sweatpants,

en niet onze favoriete joggingbroek dragen,

is not a silly coincidence.

is niet stom toevallig.

Instead, it reveals two defining human characteristics.

In plaats daarvan laat het twee belangrijke menselijke eigenschappen zien.

The first is that we are cognizant of what other people value,

De eerste is dat we ons bewust zijn van wat andere mensen belangrijk vinden,

like what they will approve or disapprove of,

zoals wat ze zullen goedkeuren of afkeuren,

such as not wearing pj's to these sorts of settings.

zoals het dragen van een pyjama naar dit soort gelegenheden.

And two, we've readily used this information to guide our behavior.

De tweede is dat we deze informatie gebruiken om ons gedrag te sturen.

In tegenstelling tot veel andere soorten

Unlike many other species,

humans are prone to tailor their behavior in the presence of others

passen mensen hun gedrag aan in de aanwezigheid van anderen

to garner approval.

om goedkeuring te verdienen.

We spend valuable time putting on make up,

We besteden veel tijd aan het aanbrengen van make-up,

choosing the right picture and Instagram filter,

het kiezen van de juiste foto en Instagramfilter,

and composing ideas that will undoubtedly change the world

en aan ideeën verzinnen die de wereld zullen veranderen

in 140 characters or less.

in minder dan 140 tekens.

Clearly, our concern with how other people will evaluate us

Dat we ons zorgen maken over hoe anderen ons beoordelen,

is a big part of being human.

is een belangrijk onderdeel van menselijk zijn.

Despite this being a big human trait, however,

Ondanks dat het een belangrijke menselijke eigenschap is,

we know relatively little about when and how

weten we relatief weinig over wanneer en hoe

we come to care about the opinion of others.

we gaan geven om de mening van anderen.

Now, this is a big question that requires many studies.

Dit is een belangrijke vraag die veel onderzoek vereist.

But the first step to uncovering this question

De eerste stap in het beantwoorden van deze vraag

is to investigate when in development

is onderzoeken op welk punt in de ontwikkeling

we become sensitive to others' evaluations.

we gevoelig worden voor de beoordelingen van anderen.

I have spent the past four years at Emory University

Ik heb de afgelopen vier jaar aan de Emory Universiteit bestudeerd

investigating how an infant,

hoe een kind dat er geen probleem mee heeft

who has no problem walking around the grocery store in her onesie,

om in haar rompertje door de supermarkt te lopen,

develops into an adult that fears public speaking

een volwassene wordt die bang is om in het openbaar te spreken

for fear of being negatively judged.

uit angst om negatief beoordeeld te worden.

(Laughter)

(Gelach)

Now, this is usually a point when people ask me,

Dit is meestal het moment waarop mensen me vragen:

"How do you investigate this question, exactly?

"Hoe onderzoek je deze vraag precies?

Infants can't talk, right?"

Baby's kunnen toch niet praten?"

Well, if my husband were up here right now,

Als mijn man hier had gestaan,

he would tell you that I interview babies,

zou hij je zeggen dat ik baby's interview,

because he would rather not say that his wife experiments on children.

omdat hij liever niet zegt dat zijn vrouw experimenten op kinderen uitvoert.

(Laughter)

(Gelach)

In reality, I design experiments for children,

Feitelijk ontwerp ik experimenten voor kinderen,

usually in the form of games.

normaal gesproken in de vorm van spelletjes.

Developmental psychologist Dr. Philippe Rochat and I

Ontwikkelingspsycholoog Dr. Philippe Rochat en ik

designed a "game" called "The Robot Task"

ontwierpen een 'spel' genaamd 'De Robottaak'

to explore when children would begin to be sensitive

om te ontdekken wanneer kinderen gevoelig worden

to the evaluation of others.

voor de beoordeling van anderen.

Specifically, the robot task captures when children, like adults,

De robottaak stelt het moment vast waarop kinderen, net zoals volwassenen,

strategically modify their behavior when others are watching.

hun gedrag strategisch aanpassen wanneer anderen toekijken.

To do this, we showed 14 to 24-month-old infants

We lieten kinderen tussen de 14 en 24 maanden oud zien

how to activate a toy robot,

hoe ze een speelgoedrobot konden activeren.

and importantly, we either assigned a positive value,

We lieten daarbij onze waardering blijken,

saying "Wow, isn't that great!"

positief door te zeggen: "Wow, dat is geweldig!"

or a negative value, saying, "Oh, oh. Oops, oh no,"

of negatief door te zeggen: "Oh, oh. Oeps, oh nee",

after pressing the remote.

na de afstandsbediening gebruikt te hebben.

Following this toy demonstration,

Na de speelgoeddemonstratie

we invited the infants to play with the remote,

lieten we de kinderen met de afstandsbediening spelen

and then either watched them

en keken we naar hen

or turned around and pretended to read a magazine.

of draaiden we ons om en deden alsof we een tijdschrift lazen.

The idea was that if by 24 months,

Het idee was dat als kinderen van 24 maanden

children are indeed sensitive to the evaluation of others,

daadwerkelijk gevoelig zijn voor de beoordeling van anderen,

then their button-pressing behavior should be influenced

dat hun gebruik van de knoppen beïnvloed zou worden

not only by whether or not they're being watched

niet alleen door of ze al dan niet bekeken werden,

but also by the values that the experimenter expressed

maar ook door de waardering die de onderzoeker had geuit

towards pressing the remote.

over hun gebruik van de afstandsbediening.

So for example,

Hier is een voorbeeld:

we would expect children to play with the positive remote significantly more

we verwachtten dat ze meer zouden spelen met de positieve knop

als ze geobserveerd werden,

if they were being observed

but then choose to explore the negative remote

maar de negatieve afstandsbediening zouden onderzoeken als niemand keek.

once no one was watching.

To really capture this phenomenon, we did three variations of the study.

Om dit goed vast te leggen voerden we het onderzoek op drie manieren uit.

Study one explored how infants would engage with a novel toy

De eerste manier onderzocht hoe baby's zouden omgaan met een nieuw speeltje

if there were no values or instructions provided.

als er geen waardering of uitleg gegeven werden.

So we simply showed infants how to activate the toy robot,

We lieten baby's zien hoe ze de robot aan konden zetten,

but didn't assign any values,

maar kenden geen waardering toe

and we also didn't tell them that they could play with the remote,

en vertelden hen niet dat ze met de knop konden spelen,

waardoor een voor hen onduidelijke situatie ontstond.

providing them with a really ambiguous situation.

In study two,

In het tweede onderzoek

we incorporated the two values, a positive and a negative.

bouwden we de twee waarderingen in, een positieve en een negatieve.

And in the last study, we had two experimenters and one remote.

In het laatste onderzoek hadden we twee onderzoekers en een afstandsbediening.

One experimenter expressed a negative value towards pressing the remote,

Een onderzoeker reageerde negatief tegenover de afstandsbediening en zei:

saying, "Yuck, the toy moved,"

"Bah, het speelgoed bewoog."

while the other experimenter expressed a positive value, saying,

De andere onderzoeker reageerde positief en zei:

"Jee, het speelgoed bewoog."

"Yay, the toy moved."

And this is how the children reacted to these three different scenarios.

Hier zie je hoe de kinderen reageerden in de verschillende situaties.

So in study one, the ambiguous situation,

In het eerste onderzoek, de onduidelijke situatie,

I'm currently watching the child.

kijk ik nu naar het kind.

She doesn't seem to be too interested in pressing the remote.

Ze lijkt niet erg geïnteresseerd in de afstandsbediening.

Once I turned around --

Toen ik me omdraaide --

now she's ready to play.

nu is ze klaar om te spelen.

(Laughter)

(Gelach)

Currently, I'm not watching the child.

Nu kijk ik niet naar het kind.

She's really focused.

Ze is heel erg gefocust.

I turn around.

Ik draai me om.

(Laughter)

(Gelach)

She wasn't doing anything, right?

Ze deed helemaal niets, toch?

In study two, it's the two remotes,

Het tweede onderzoek heeft twee knoppen --

one with the positive and one with the negative value.

voor een positieve of een negatieve waardering.

I'm currently observing the child.

Ik kijk nu naar het kind.

And the orange remote is a negative remote.

De oranje afstandsbediening is de negatieve waardering.

She's just looking around, looking at me, hanging out.

Ze kijkt om zich heen, kijkt naar mij, hangt wat rond.

Then I turn around ...

Dan draai ik me om ...

(Laughter)

(Gelach)

That's what she's going for.

Daar ging ze voor.

I'm not watching the child.

Ik kijk niet naar het kind.

He wants the mom to play with it, right?

Hij wil dat zijn moeder ermee speelt, toch?

Take a safer route.

Hij neemt de veilige weg.

I turn around ...

Ik draai me om ...

(Laughter)

(Gelach)

He wasn't doing anything, either.

Hij deed ook helemaal niets.

Yeah, he feels awkward.

Hij voelt zich ongemakkelijk.

(Laughter)

(Gelach)

Everyone knows that side-eyed glance, right?

Iedereen kent die zijdelingse blik, toch?

Study three, the two experimenters, one remote.

Onderzoek drie, twee onderzoekers, een afstandsbediening.

The experimenter that reacted negatively towards pressing the remote

De onderzoeker die negatief reageerde op de knop,

kijkt nu naar het kind.

is watching the child right now.

She feels a little awkward, doesn't know what to do, relying on Mom.

Ze voelt zich ongemakkelijk, ze weet niet wat ze moet doen, steunt op haar moeder.

And then, she's going to turn around

En dan gaat ze zich omdraaien,

so that the experimenter that expressed a positive response is watching.

zodat de onderzoeker die positief reageerde naar haar kijkt.

Coast is clear -- now she's ready to play.

De kust is veilig -- nu kan ze spelen.

(Laughter)

(Gelach)

So, as the data suggests,

Zoals de gegevens al deden vermoeden,

we found that children's button-pressing behavior

ontdekten we dat hoe de kinderen op de knop drukten

was indeed influenced by the values and the instructions of the experimenter.

inderdaad werd beïnvloed door de waardering

en de instructies van de onderzoeker.

Because in study one, children did not know

Omdat in het eerste onderzoek de kinderen niet wisten

what would be positively or negatively evaluated,

wat positief of wat negatief gewaardeerd zou worden,

they tended to take the safest route

kozen ze meestal voor de veiligste weg

and wait until I turned my back to press the remote.

en wachtten tot ik weggedraaid was om op de knop te drukken.

Children in study two

De kinderen in onderzoek twee

chose to press the positive remote significantly more when I was watching,

drukten duidelijk vaker op de positieve knop als ik naar ze keek.

but then once I turned my back,

Maar zodra ik me omdraaide,

they immediately took the negative remote and started playing with it.

gingen ze onmiddellijk met de negatieve afstandsbediening spelen.

Importantly, in a control study,

In een controleonderzoek

where we removed the different values of the remotes --

waar we geen waardering aan de afstandsbedieningen toekenden,

so we simply said, "Oh, wow" after pressing either of the remotes --

maar alleen zeiden: "Oh, wauw", na op een knop gedrukt te hebben,

children's button-pressing behavior no longer differed across conditions,

gebruikten de kinderen de knoppen gelijk in beide omstandigheden,

suggesting that it was really the values that we gave the two remotes

wat suggereert dat de waarderingen die we de afstandsbedieningen gaven

that drove the behavior in the previous study.

in het vorige onderzoek het gedrag beïnvloedden.

Last but not least,

Ten slotte

children in study three chose to press a remote significantly more

drukten de kinderen in onderzoek drie vaker op een afstandsbediening

when the experimenter that expressed a positive value was watching,

als de onderzoeker die er positief over was naar hen keek,

as opposed to the experimenter that had expressed a negative value.

in tegenstelling tot de onderzoeker die zich er negatief over uitliet.

Not coincidentally,

Het is niet toevallig

it is also around this age that children begin to show embarrassment

dat kinderen rond deze leeftijd voor het eerst schaamte beginnen te tonen

in situations that might elicit a negative evaluation,

in situaties die een negatieve beoordeling kunnen uitlokken,

such as looking at themselves in the mirror

zoals zichzelf in de spiegel zien

and noticing a mark on their nose.

en een plekje op hun neus opmerken.

The equivalent of finding spinach in your teeth, for adults.

Vergelijkbaar met spinazie tussen je tanden zien als volwassene.

(Laughter)

(Gelach)

So what can we say, based on these findings?

Wat kunnen we concluderen op basis van deze resultaten?

Besides the fact that babies are actually really, really sneaky.

Behalve het feit dat baby's eigenlijk heel erg stiekem zijn.

(Laughter)

(Gelach)

From very early on, children, like adults,

Van jongs af aan zijn kinderen, net als volwassenen,

are sensitive to the values that we place on objects and behaviors.

gevoelig voor hoe we voorwerpen en gedragingen waarderen.

And importantly, they use these values to guide their behavior.

Ze gebruiken deze waardering om hun gedrag te sturen.

Whether we're aware of it or not,

Bewust of onbewust

we're constantly communicating values to those around us.

delen we continu waarden met de mensen om ons heen.

Now, I don't mean values like "be kind" or "don't steal,"

Ik bedoel dan niet waarden als 'wees aardig' of 'niet stelen',

although those are certainly values.

hoewel dat zeker waarden zijn.

I mean that we are constantly showing others, specifically our children,

Ik bedoel dat we anderen, en vooral onze kinderen, continu laten zien

what is likeable, valuable and praiseworthy, and what is not.

wat leuk, waardevol en lovenswaardig is en wat niet.

And a lot of the times,

En heel vaak

we actually do this without even noticing it.

doen we dit zonder het op te merken.

Psychologists study behavior to explore the contents of the mind,

Psychologen bestuderen gedrag om de inhoud van onze gedachten te verkennen,

because our behavior often reflects our beliefs,

omdat ons gedrag vaak onze overtuigingen,

our values and our desires.

onze waardes en verlangens reflecteren.

Here in Atlanta, we all believe the same thing.

Hier in Atlanta geloven we allemaal in hetzelfde.

That Coke is better than Pepsi.

Dat Coca Cola beter is dan Pepsi.

(Applause)

(Applaus)

Now, this might have to do with the fact that Coke was invented in Atlanta.

Dit kan te maken hebben met het feit dat Coca Cola in Atlanta is uitgevonden.

But regardless,

Hoe dan ook

this belief is expressed in the fact that most people will chose to drink Coke.

wordt dit geloof uitgedrukt in het feit dat de meeste mensen voor Coke kiezen.

In the same way,

Op dezelfde manier

we are communicating a value

brengen wij een waarde over

when we mostly complement girls

als we vooral meisjes complimenteren

for their pretty hair or their pretty dress,

met hun mooie haar of hun mooie jurk

but boys, for their intelligence.

en jongens met hun intelligentie.

Or when we chose to offer candy, as opposed to nutritious food,

Of wanneer we kiezen om snoep te geven in plaats van voedzaam eten

as a reward for good behavior.

als beloning voor goed gedrag.

Adults and children are incredibly effective

Volwassenen en kinderen zijn ongelofelijk effectief

at picking up values from these subtle behaviors.

in het oppikken van waarden uit deze subtiele gedragingen.

And in turn, this ends up shaping their own behavior.

Dit zal vervolgens hun eigen gedrag gaan vormen.

The research I have shared with you today

Het onderzoek dat ik vandaag met jullie deelde,

suggests that this ability emerges very early in development,

suggereert dat deze vaardigheid zeer vroeg in de ontwikkeling ontstaat,

before we can even utter a complete sentence

nog voordat we een zin kunnen uitspreken

or are even potty-trained.

of zelfs zindelijk zijn.

And it becomes an integral part of who we grow up to be.

Het wordt een onlosmakelijk deel van wie we worden.

So before I go,

Voordat ik ga,

I'd like to invite you to contemplate on the values

wil ik jullie uitnodigen om na te denken over de waardes

that we broadcast in day-to-day interactions,

die we uitdragen in dagelijkse interacties

and how these values might be shaping the behavior of those around you.

en hoe deze waardes het gedrag van de mensen om je heen kunnen vormen.

For example, what value is being broadcasted

Welke waarde wordt bijvoorbeeld uitgedragen

when we spend more time smiling at our phone

als we langer naar onze telefoon glimlachen

than smiling with other people?

dan naar andere mensen?

Likewise, consider how your own behavior has been shaped by those around you,

Overweeg eens hoe je eigen gedrag is gevormd door de mensen om je heen

in ways you might not have considered before.

op manieren die je misschien nooit gezien hebt.

To go back to our simple illustration,

Terugkomend op ons simpele voorbeeld:

do you really prefer Coke over Pepsi?

heb je echt liever Coca Cola dan Pepsi?

Or was this preference simply driven by what others around you valued?

Of is deze voorkeur ontstaan door wat mensen om je heen vonden?

Parents and teachers certainly have the privilege

Ouders en leerkrachten hebben het voorrecht

to shape children's behavior.

om het gedrag van kinderen te vormen.

But it is important to remember

Het is belangrijk om te onthouden

that through the values we convey in simple day-to-day interactions,

dat we door de waarden die we in simpele dagelijkse interacties uitdragen

we all have the power to shape the behavior of those around us.

allemaal het vermogen hebben om het gedrag van mensen om ons heen te vormen.

Thank you.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)