Am I not human? A call for criminal justice reform | Marlon Peterson

Vertaald door: Tahlia Flora Nagekeken door: Mathilde Kennis

She wrote:

Ze schreef:

"When I become famous, I will tell everyone

"Wanneer ik beroemd ben, zal ik iedereen vertellen

dat ik een held ken die Marlon Peterson heet."

that I know a hero named Marlon Peterson."

Helden zien er niet uit zoals ik.

Heroes rarely look like me.

In fact,

Eigenlijk

I'm what garbage looks like.

zie ik eruit als uitschot.

Dat is niet de aangenaamste manier om een toespraak te openen

No, not the most appealing way to open a talk

or start a conversation,

of een gesprek aan te knopen

and perhaps you have some questions going through your head about that.

en wellicht stel je jezelf hier vragen over.

Waarom zegt deze man zoiets over zichzelf?

Why would this man say such a thing about himself?

What does he mean?

Wat bedoelt hij?

How can someone view him as a hero when he sees himself as garbage?

Hoe kan iemand hem als held zien als hij zichzelf beschouwt als uitschot?

Ik denk dat we meer lering trekken uit vragen dan uit antwoorden.

I believe we learn more from questions than we do from answers.

Because when we're questioning something,

Want wanneer we ons iets afvragen,

we're invested in taking in some sort of new information,

doen we de moeite nieuwe informatie op te nemen

or grappling with some sort of ignorance that makes us feel uncomfortable.

of te worstelen met de onwetendheid die ons een ongemakkelijk gevoel geeft.

Daarom ben ik hier:

And that's why I'm here:

to push us to question,

om ons aan te sporen vragen te stellen,

even when it makes us uncomfortable.

zelfs als het ons ongemakkelijk maakt.

Mijn ouders komen uit Trinidad en Tobago,

My parents are from Trinidad and Tobago,

het meest zuidelijke eiland in de Caraïben.

the southernmost island in the Caribbean.

Trinidad is also home to the only acoustic instrument

Trinidad is ook de thuisbasis van het enige akoestische instrument

invented in the 20th century:

dat werd uitgevonden in de 20e eeuw:

the steel pan.

de steeldrum.

Deriving from the African drums

Die is afgeleid van de Afrikaanse drums

and evolving from the genius of one of the ghettos in Trinidad,

en ontwikkeld door genieën in een probleemwijk in Trinidad,

a city called Laventille,

een stad genaamd Laventille,

and the disregard of the American military ...

geminacht door het Amerikaanse leger.

Ik moet er wel bij zeggen,

Well, I should tell you,

America, during WWII, had military bases set up in Trinidad,

dat Amerika tijdens de Tweede Wereldoorlog militaire bases had opgezet in Trinidad,

en toen de oorlog eindigde,

and when the war ended,

they left the island littered with empty oil drums --

lieten ze het eiland vervuild achter met lege olievaten -

their trash.

hun afval.

So people from Laventille repurposed the old drums left behind

Mensen uit Laventille toverden uit de achtergelaten olievaten

een volledige chromatische toonladder:

into the full chromatic scale:

the steel pan.

de steeldrum.

Playing music now from Beethoven to Bob Marley to 50 Cent,

Ze spelen tegenwoordig muziek van Beethoven tot Bob Marley tot 50 Cent

those people literally made music out of garbage.

en maakten letterlijk muziek uit vuilnis.

Twelve days before my 20th birthday,

Twaalf dagen voor mijn twintigste verjaardag

werd ik gearresteerd voor deelname aan een gewelddadige overvalpoging

I was arrested for my role in a violent robbery attempt

in lower Manhattan.

in Zuid-Manhattan.

While people were sitting in a coffee shop,

Vier mensen werden neergeschoten in een koffiebar.

four people were shot.

Two were killed.

Twee van hen zijn omgekomen.

Five of us were arrested.

Vijf van ons werden gearresteerd.

We waren allemaal exportproducten uit Trinidad en Tobago.

We were all the products of Trinidad and Tobago.

We were the "bad immigrants,"

We waren de 'slechte immigranten',

or the "anchor babies" that Trump and millions of Americans easily malign.

of de 'ankerkinderen' die Trump en miljoenen Amerikanen makkelijk belasteren.

I was discarded, like waste material --

Ik werd als oud vuil aan de kant gezet -

and justifiably so to many.

en dit was volgens velen gerechtvaardigd.

Ik zat tien jaar, twee maanden en zeven dagen in de gevangenis.

I eventually served 10 years, two months and seven days of a prison sentence.

I was sentenced to a decade of punishment in a correctional institution.

Ik werd veroordeeld tot een decennium lange straf

in een penitentiaire inrichting.

I was sentenced to irrelevance --

Ik werd veroordeeld tot irrelevantie --

the opposite of humanity.

de tegenpool van mens zijn.

Interestingly,

Interessant genoeg

it was during those years in prison that a series of letters redeemed me,

was het tijdens die gevangenisjaren dat een reeks brieven me bevrijdde

helped me move beyond the darkness and the guilt

en me hielp de somberheid en schuld te verwerken

associated with the worst moment of my young life.

die de ergste momenten uit mijn jeugd me hadden opgeleverd.

It gave me a sense that I was useful.

Het gaf me een gevoel van nuttigheid.

She was 13 years old.

Ze was dertien jaar oud.

She had wrote that she saw me as a hero.

Ze schreef dat ze mij zag als een held.

Ik herinner me dat ik dat las

I remember reading that,

and I remember crying when I read those words.

en ik weet nog dat ik moest huilen toen ik die woorden las.

She was one of over 50 students

Ze was een van de 50 scholieren

and 150 letters that I wrote during a mentoring correspondence program

aan wie ik 150 brieven schreef tijdens een correspondentieprogramma

that I co-designed with a friend

dat ik ontwierp met een vriend,

who was a teacher at a middle school in Brooklyn,

die docent was aan een middenschool in Brooklyn, mijn thuisstad.

my hometown.

We called it the Young Scholars Program.

Dit noemden we het Scholierenprogramma.

Every time those young people shared their stories with me,

Elke keer dat deze jongeren hun verhalen met me deelden,

their struggles,

hun moeilijkheden,

every time they drew a picture of their favorite cartoon character

elke keer dat ze een tekening maakten van hun favoriete stripfiguur

and sent it to me,

en naar me opstuurden,

every time they said they depended on my letters or my words of advice,

elke keer dat ze vertrouwen hadden in mijn brieven of goede raad,

it boosted my sense of worthiness.

versterkte dat mijn waardigheidsgevoel.

It gave me a sense of what I could contribute to this planet.

Het gaf me het gevoel dat ik kan bijdragen aan deze planeet.

It transformed my life.

Het veranderde mijn leven.

Because of those letters and what they shared with me,

Vanwege hun brieven en wat ze met me deelden,

their stories of teen life,

hun jeugdverhalen,

they gave me the permission,

gaven ze me de toestemming

they gave me the courage to admit to myself

en moed om aan mezelf toe te geven

that there were reasons -- not excuses --

dat er redenen waren -- geen excuses --

but that there were reasons for that fateful day in October of 1999;

maar dat er redenen waren voor die noodlottige dag in oktober 1999.

Dat het trauma verbonden aan het opgroeien in een gemeenschap

that the trauma associated with living in a community

where guns are easier to get than sneakers;

waar vuurwapens makkelijker te krijgen zijn dan sportschoenen;

that the trauma associated with being raped at gunpoint at the age of 14;

dat het trauma verbonden aan verkrachting onder schot

op 14-jarige leeftijd;

that those are reasons for me

dat dat redenen voor mij zijn

waarom het nemen van die beslissing,

why making that decision,

that fatal decision,

die rampzalige beslissing,

was not an unlikely proposition.

voor mij niet zo onwaarschijnlijk was.

Omdat die brieven zo veel voor me betekenden,

Because those letters mattered so much to me,

because writing and receiving

omdat een briefwisseling

en contactonderhoud met die mensen

and having that communication with those folks

so hugely impacted my life,

mijn leven enorm beïnvloedde,

I decided to share the opportunity with some friends of mine

wou ik die ervaring delen met enkele vrienden uit de gevangenis.

who were also inside with me.

Mijn vrienden Bill, Cory en Arocks,

My friends Bill and Cory and Arocks,

die ook in de gevangenis zaten voor geweldsmisdrijf,

all in prison for violent crimes also,

shared their words of wisdom with the young people as well,

deelden ook hun wijze woorden met de jongeren

en kregen er een gevoel van relevantie voor terug.

and received the sense of relevancy in return.

We are now published writers and youth program innovators

We zijn nu gepubliceerde schrijvers, jongerenprogramma-innovators,

and trauma experts

traumadeskundigen,

and gun violence prevention advocates,

bestrijders van vuurwapengeweld,

TED-sprekers en --

and TED talkers and --

(Laughter)

(Gelach)

and good daddies.

en goede vaders.

That's what I call a positive return of investment.

Dat noem ik nog eens een positief rendement.

Above all else,

Maar wat ik vooral leerde van het opzetten van dit programma

what building that program taught me was that when we sow,

is dat wanneer we investeren in de vermenselijking van personen,

when we invest in the humanity of people no matter where they're at,

ongeacht waar ze zich bevinden,

we can reap amazing rewards.

dit geweldige vruchten kan afwerpen.

In this latest era of criminal justice reform,

In ons huidige tijdperk van strafrechthervorming,

I often question and wonder why --

vraag ik mezelf vaak af

hoe het komt dat velen geloven

why is it that so many believe

that only those who have been convicted of nonviolent drug offenses

dat alleen degenen die veroordeeld zijn voor geweldloze drugsmisdrijven

merit empathy and recognized humanity?

empathie verdienen, en erkend mens-zijn.

Criminal justice reform is human justice.

Strafrechthervorming gaat om mensen.

Am I not human?

Ben ik niet menselijk?

When we invest in resources that amplify the relevancy of people

Als we investeren in middelen die menselijke relevantie versterken

in gemeenschappen als Laventille,

in communities like Laventille

or parts of Brooklyn or a ghetto near you,

delen van Brooklyn of eender welke probleemwijk,

we can literally create the communities that we want.

kunnen we letterlijk de gemeenschappen creëren die we willen.

We kunnen beter.

We can do better.

We can do better than investing solely in law enforcement as a resource,

We kunnen beter dan slechts investeren in wetshandhaving,

want die kan ons niet het gevoel bieden van relevantie,

because they don't give us a sense of relevancy

that is at the core of why so many of us do so many harmful things

dat de kern is van waarom zovelen van ons zoveel schadelijke dingen doen

in the pursuit of mattering.

in hun streven naar betekenis.

Vuurwapengeweld is slechts een uiting van onderliggende trauma's.

See, gun violence is just a visible display of a lot of underlying traumas.

When we invest in the redemptive value of relevancy,

Wanneer we investeren in de bevrijdende waarde van relevantie,

we can render a return of both personal responsibility and healing.

kunnen we baat hebben bij zowel persoonlijke verantwoording als genezing.

That's the people work I care about,

Dat is het menselijke werk waar ik om geef,

because people work.

want mensen; dat werkt.

Family, I'm asking you to do the hard work,

Familie, ik vraag jullie dit zware werk te verrichten,

dit moeilijke werk,

the difficult work,

the churning work of bestowing undeserved kindness

dit wroetende werk, door onverdiende goedheid te schenken

upon those who we can relegate as garbage,

aan degenen die we kunnen degraderen tot uitschot,

who we can disregard and discard easily.

die we makkelijk kunnen negeren en aan de kant zetten.

I'm asking myself.

Ik vraag het mezelf.

Over the past two months,

In de afgelopen twee maanden

I've lost two friends to gun violence,

ben ik twee vrienden verloren aan vuurwapengeweld,

both innocent bystanders.

beiden onschuldige omstanders.

One was caught in a drive-by while walking home.

De één werd tijdens een wandeling naar huis beschoten vanuit een auto.

The other was sitting in a café while eating breakfast,

De ander zat te ontbijten in een café,

while on vacation in Miami.

tijdens een vakantie in Miami.

I'm asking myself to see the redemptive value of relevancy

Ik vraag mezelf de bevrijdende waarde van relevantie te zien

in the people that murdered them,

in de mensen die hen hebben vermoord,

because of the hard work of seeing the value in me.

vanwege de moeilijkheid die waarde in mij te zien.

I'm pushing us to challenge our own capacity

Ik spoor ons aan om ons eigen vermogen op de proef te stellen

to fully experience our humanity,

en onze humaniteit optimaal te beleven,

door de complete biografie te begrijpen

by understanding the full biography

of people who we can easily choose not to see,

van mensen die we met gemak zouden kunnen negeren,

because heroes are waiting to be recognized,

want er zijn helden die wachten op erkenning,

and music is waiting to be made.

en muziek, om gemaakt te worden.

Thank you.

Bedankt.

(Applause)

(Applaus)