Am I not human? A call for criminal justice reform | Marlon Peterson

Translator: Grigor Janikyan Reviewer: Emma Dovlatyan

She wrote:

Նա գրել է.

"When I become famous, I will tell everyone

“Երբ ես հայտնի դառնամ, ես կպատմեմ բոլորին

that I know a hero named Marlon Peterson."

որ ես գիտեմ մի հերոսի, ում անունն է Մառլոն Պետերսոն”:

Heroes rarely look like me.

Հերոսները հազվադեպ են ինձ նման լինում:

In fact,

Իրականում,

I'm what garbage looks like.

Ես ունեմ այն տեսքը, ինչ աղբը:

No, not the most appealing way to open a talk

Ոչ, սա ամենագրավիչ ձևը չէ խոսքը բացելու

or start a conversation,

կամ խոսակցությունը սկսելու,

and perhaps you have some questions going through your head about that.

և միգուցե դուք ունեք հարցեր այս ամենի վերաբերյալ որոնք պտտվում են Ձեր գլխում:

Why would this man say such a thing about himself?

Ինչու՞ պետք է այս մարդը այսպիսի բաներ ասի իր մասին:

What does he mean?

Ինչ ի նկատի ունի նա:

How can someone view him as a hero when he sees himself as garbage?

Ինչպես կարող է մեկը իրեն հերոս կոչել, երբ նա իրեն աղբի տեղ է դնում:

Ես հավատում եմ, որ մենք ավելի շատ սովորում ենք հարցերից, քան պատասխաններից:

I believe we learn more from questions than we do from answers.

Because when we're questioning something,

Քանզի երբ մենք հարցի տակ ենք դնում մի բան,

we're invested in taking in some sort of new information,

մենք ստանձնում ենք ստանալու նոր տեսակի ինֆորմացիա,

or grappling with some sort of ignorance that makes us feel uncomfortable.

կամ պայքարելու ինչ-որ տեսակի արհամարհանքի դեմ, որը մեզ ստիպում է անհարմար զգալ:

And that's why I'm here:

Ահա դրա համար եմ ես այստեղ.

to push us to question,

մեզ դրդելու հարց տալու,

even when it makes us uncomfortable.

նույնիսկ եթե այն մեզ ստիպում է անհարմար զգալ:

My parents are from Trinidad and Tobago,

Իմ ծնողները Տրինիդադից և Տոբագոյից են,

the southernmost island in the Caribbean.

Կարիբյանի ամենահարավային կղզուց:

Trinidad is also home to the only acoustic instrument

Տրինիդադը նաև միակ ակուստիկ գործիքի ծննդավայրն է,

invented in the 20th century:

որը ստեղծվել է 20-րդ դարում`

the steel pan.

“պողպատյա թավա”:

Deriving from the African drums

Ծագելով Աֆրիկյան հարվածային գործիքներից,

and evolving from the genius of one of the ghettos in Trinidad,

և զարգանալով Տրինիդադի գետտոներից մեկի հանճարներից,

a city called Laventille,

քաղաք որ անվանվում է Լավենտիլ,

and the disregard of the American military ...

և անտեսելով Ամերիկյան ռազմական ներուժը…

Well, I should tell you,

Դե, ես պետք է Ձեզ պատմեմ,

America, during WWII, had military bases set up in Trinidad,

Ամերիկան, II Համաշխարհային պատերազմի ժամանակ ուներ ռազմակայաններ Տրինիդադում,

and when the war ended,

և երբ պատերազմը ավարտվել է,

they left the island littered with empty oil drums --

նրանք կղզին թողել են դատարկ ձեթի տակառներով աղտոտված -

their trash.

իրենց աղբով:

So people from Laventille repurposed the old drums left behind

Այսպիսով Լավենտիլի մարդիկ հին լքված տակառները վերածեցին

into the full chromatic scale:

ամբողջական քրոմատիկ գամմայի.

the steel pan.

“պողպատյա թավայի”:

Playing music now from Beethoven to Bob Marley to 50 Cent,

Այժմ նվագելով երաժշտություն, սկսած Բեթհովենից Միչև Բոբ Մարլի և Ֆիֆթի Սենթ,

those people literally made music out of garbage.

այդ մարդիկ բառացիորեն ստեղծեցին երաժշտություն աղբից:

Twelve days before my 20th birthday,

Իմ քսանամյակից տասներկու օր առաջ,

I was arrested for my role in a violent robbery attempt

ես ձերբակալվեցի դաժան գողության փորձի մեջ իմ դերի համար

in lower Manhattan.

Ստորին Մանհեթենում:

While people were sitting in a coffee shop,

Մինչ մարդիկ նստած էին սրճարանում,

four people were shot.

չորս հոգու կրակեցին:

Two were killed.

Երկուսը սպանված էին:

Five of us were arrested.

Մեզնից հինգին ձերբակալեցին:

We were all the products of Trinidad and Tobago.

Մենք բոլորս Տրինիդադ և Տոբագոյի արտադրանք էին:

We were the "bad immigrants,"

մենք “վատ ներգաղթյալներ” էինք,

or the "anchor babies" that Trump and millions of Americans easily malign.

կամ “հենարանային երեխաներ” ում Թրամփը և միլիոնավոր Ամերիկացիներ զրպարտում էին:

I was discarded, like waste material --

Ես անտեսված էի, ինչպես թափոնը -

and justifiably so to many.

և ինչպես շատերն էին կարծում` արդարացիորեն:

I eventually served 10 years, two months and seven days of a prison sentence.

Եվ ի վերջո ես դատապարտվեցի 10 տարի, 2 ամիս և 7 օր ազատազարկման:

I was sentenced to a decade of punishment in a correctional institution.

Ինձ դատապարտեցին մեկ տասնամյակ պատժի ուղղիչ գաղութում:

I was sentenced to irrelevance --

Ես դատապարտված էի ավելորդության -

the opposite of humanity.

մարդկության հակառակին:

Interestingly,

Հետաքրքիրն այն է,

it was during those years in prison that a series of letters redeemed me,

որ բանտում գտնվելու այդ տարիներին էր, որ մի շարք նամակներ փրկեցին ինձ,

helped me move beyond the darkness and the guilt

օգնեցին ինձ առաջ շարժվել խավարից և մեղքի զգացումից

associated with the worst moment of my young life.

որը կապված էր իմ երիտասարդության ամենավատ պահի հետ:

It gave me a sense that I was useful.

Այն հնարավորություն տվեց ինձ պիտանի զգալ:

She was 13 years old.

Նա տասներեք տարեկան էր:

She had wrote that she saw me as a hero.

Նա գրում էր, որ ինձ որպես հերոս է տեսնում:

I remember reading that,

Ես հիշում եմ ինձ այդ տողերը կարդալուց

and I remember crying when I read those words.

և հիշում եմ լացելուց, երբ կարդում էի այդ բառերը:

She was one of over 50 students

Նա այն 50-ից ավել աշակերտներից

and 150 letters that I wrote during a mentoring correspondence program

և 150 նամակներից մեկն էր, որ ես գրել էի մենթորության ծրագրի շրջանակներում

that I co-designed with a friend

որ ես ձևավորել էի իմ ընկերոջ հետ

who was a teacher at a middle school in Brooklyn,

ով Բրուկլինի միջնակարգ դպրոցում ուսուցիչ էր

my hometown.

իմ հայրենիքում:

We called it the Young Scholars Program.

մենք այն անվանել էինք Պատանի գիտնականների ծրագիր:

Every time those young people shared their stories with me,

Ամեն անգամ այդ երիտասարները կիսվում էին իրենց պատմություններով,

their struggles,

իրենց պայքարներով,

every time they drew a picture of their favorite cartoon character

ամեն անգամ, երբ նրանք նկարում էին իրենց սիրելի մուլտհերոսին

and sent it to me,

և ուղարկում դրանք ինձ,

every time they said they depended on my letters or my words of advice,

ամեն անգամ, ասում էին, որ սպասում են իմ նամակներին և իմ խորհուրդներին,

it boosted my sense of worthiness.

դա ամրապնդում էր արժանավորությանս զգացումը:

It gave me a sense of what I could contribute to this planet.

Այն տալիս էր ինձ իմաստ, թե ինչով կարող եմ նպաստել այս մոլորակին:

It transformed my life.

Այն ձևափոխեց իմ կյանքը:

Because of those letters and what they shared with me,

Այդ նամակների պատճառով, և այն ամենի, ինչով նրանք կիսվում էին ինձ հետ,

their stories of teen life,

իրենց պատանի կյանքի պատմությունների,

they gave me the permission,

նրանք ինձ տվեցին թույլտվություն,

they gave me the courage to admit to myself

նրանք ինձ տվեցին համարձակություն ինքս ինձ համար ընդունելու

that there were reasons -- not excuses --

որ կային պատճառներ – ոչ արդարացումներ -

but that there were reasons for that fateful day in October of 1999;

բայց կային պատճառներ այդ ճակատագրական օրվա համար 1999թվականի հոկտեմբերին;

that the trauma associated with living in a community

տրավման, որ ասոցացվում է ապրելով հասարակության մեջ

where guns are easier to get than sneakers;

որտեղ ատրճանակներ ավելի հեշտ է ձեռք բերել, քան սպորտային կոշիկներ;

that the trauma associated with being raped at gunpoint at the age of 14;

տրավման, որ ասոցացվում է 14 տարեկանում բռնաբարված լինելու հետ;

that those are reasons for me

որ դրանք էին պատճառները ինձ համար

why making that decision,

այդ որոշումը կայացնելու,

that fatal decision,

այդ ճակատագրական որոշումը,

was not an unlikely proposition.

անհավանական առաջարկ չէր:

Because those letters mattered so much to me,

քանզի այդ նամակները մեծ արժեք ունեին ինձ համար,

because writing and receiving

քանի որ գրելը և ստանալը

and having that communication with those folks

և նրանց հետ կապի մեջ լինելը

so hugely impacted my life,

այդքան մեծ ազդեցություն ունեցան կյանքիս վրա,

I decided to share the opportunity with some friends of mine

և որոշեցի կիսվեմ այդ հնարավորությամբ իմ որոշ ընկերների հետ

who were also inside with me.

ովքեր նույնպես ինձ հետ ներսում էին:

My friends Bill and Cory and Arocks,

Իմ ընկերներ Բիլը, Կորին և Արոկսը,

all in prison for violent crimes also,

ովքեր բոլորը նույնպես բանտում էին դաժան հանցագործությունների համար

shared their words of wisdom with the young people as well,

նույնպես իրենց իմաստության խոսքերով էին կիսվում երիտասարդների հետ

and received the sense of relevancy in return.

և ստանում կարևորության իմաստ դրա դիմաց:

We are now published writers and youth program innovators

Այժմ մենք հրապարակվող գրողներ ենք, երիտասարդական ծրագրի հիմնադիրներ,

and trauma experts

վնասվածքաբանության փորձագետներ

and gun violence prevention advocates,

և զենքով բռնությունների կանխարգելման փաստաբաններ,

and TED talkers and --

TED-ի խոսնակներ և -

(Laughter)

(Ծիծաղ)

and good daddies.

և լավ հայրիկներ:

That's what I call a positive return of investment.

Ահա թե ինչն եմ ես անվանում ներդրման դրական վերադարձ:

Above all else,

Այս ամենից զատ,

what building that program taught me was that when we sow,

ծրագիրը ստեղծելը ինձ սովորեցրեց, որ երբ մենք ցանում ենք,

when we invest in the humanity of people no matter where they're at,

երբ ներդրում ենք ունենում մարդկության մեջ կապ չունի թե որտեղ,

we can reap amazing rewards.

մենք կարող ենք քաղել հրաշալի պարգևներ:

In this latest era of criminal justice reform,

Եվ քրեական արդարադատության բարեփոխումների վերջին շրջանում

I often question and wonder why --

ես հաճախ հարցնում և զարմանում եմ, թե ինչու -

why is it that so many believe

ինչու են այդքան շատերը հավատում

that only those who have been convicted of nonviolent drug offenses

որ միայն նրանք, ովքեր դատապարտվել են ոչ բռնի թմրանյութի իրավախախտման

merit empathy and recognized humanity?

արժանի են համակրանքի և մարդկային ճանաչվելու?

Criminal justice reform is human justice.

քրեական արդարադատության բարեփոխումները մարդկային արդարադատություն է:

Am I not human?

Արդյո՞ք ես մարդ չեմ:

When we invest in resources that amplify the relevancy of people

Երբ մենք ներդնենք մարդկանց կարևորություն արժեքի բարձրացնելու մեջ,

այն համայնքներում ինչպիսիք են Լավենտիլը,

in communities like Laventille

or parts of Brooklyn or a ghetto near you,

կամ Բրուկլինի տարածքներ, կամ ՁԵր կողքին գտնվող գետտոներ,

we can literally create the communities that we want.

մենք բառացիորեն կստեղծենք համայնքներ որ մենք ցանկանում ենք ունենալ:

We can do better.

Մենք կարող ենք ավելին անել:

We can do better than investing solely in law enforcement as a resource,

Մենք կարող ենք անել ավելին, քան միայն ներդնել իրավապահության մեջ ինչպես ռեսուրս

because they don't give us a sense of relevancy

քանզի դրանք մեզ չեն տալիս անհրաժեշտ լինելու զգացողություն

that is at the core of why so many of us do so many harmful things

այդ պատճառով է որ մեզանից շատերը անում են վնասակար բաներ

in the pursuit of mattering.

ընկնելով “պիտանի լինելու” ետևից:

See, gun violence is just a visible display of a lot of underlying traumas.

Տեսնում եք, հրազենային բռնությունը միայն տեսանելի մասն է բազում թաքնված տրավմաների:

When we invest in the redemptive value of relevancy,

Երբ մենք ներդնում ենք ունենում կարևորության արժեքի բարձրացման մեջ,

we can render a return of both personal responsibility and healing.

մենք կարող ենք մատուցել վերադարձ և անձնական պատասխանատվության և բուժման:

That's the people work I care about,

Աշխատող մարդկանց մասին եմ ես հոգ տանում,

because people work.

քանզի մարդիկ աշխատում են:

Family, I'm asking you to do the hard work,

Ընտանիք, ես խնդրում եմ Ձեզ անելու ծանր աշխատանքը,

the difficult work,

դժվարին աշխատանքը,

the churning work of bestowing undeserved kindness

անհանգիստ աշխատանքը շնորհելու անարժան բարություն

upon those who we can relegate as garbage,

բոլոր նրանց, ում կարող ենք աստիճանազրկել մինչև աղբի,

who we can disregard and discard easily.

ում կարող ենք հեշտությամբ անտեսել և մերժել:

I'm asking myself.

Ես ինքս ինձ եմ խնդրում:

Over the past two months,

Վերջին երկու ամիսներին,

I've lost two friends to gun violence,

ես կորցրել եմ երկու ընկեր հրազենային բռնության ժամանակ,

both innocent bystanders.

երկուսն էլ անմեղ ներկաներ էին պարզապես:

One was caught in a drive-by while walking home.

Մեկը սպանվեց տուն քայլելու ճանապարհին:

The other was sitting in a café while eating breakfast,

Մյուսն էլ սրճարանում նստած, նախաճաշելուց,

while on vacation in Miami.

Մայամիում հանգստալիս,

I'm asking myself to see the redemptive value of relevancy

ես ինքս ինձ խնդրում եմ տեսնել փրկիչ արժեքը կարևորության

in the people that murdered them,

մարդկանց մեջ, ովքեր սպանել են նրանց

because of the hard work of seeing the value in me.

ինքս ինձ մեջ արժեքը տեսնելու ծանր աշխատանքի պատճառով:

I'm pushing us to challenge our own capacity

Ես դրդում եմ մեզ մեր ողջ կարևորության սահմաններով

to fully experience our humanity,

մեր ողջ մարդկությունը գործադրել,

by understanding the full biography

հասկանալով ողջ կենսագրությունը

of people who we can easily choose not to see,

մարդկանց ում մենք հեշտության կարող ենք չտեսնելու տալ,

because heroes are waiting to be recognized,

քանզի հերոսները սպասում են ճանաչված լինելուն,

and music is waiting to be made.

և երաժշտությունը սպասվում է ստեղծվելուն:

Thank you.

Շնորհակալություն:

(Applause)

(Ծափահարություններ)