James Watson: How we discovered DNA

Vertaald door: Els De Keyser Nagekeken door: Rik Delaet

Well, I thought there would be a podium, so I'm a bit scared.

Ik dacht dat er een podium zou zijn, dus ik ben wat bang.

(Laughter)

(Gelach)

Chris asked me to tell again how we found the structure of DNA.

Chris vroeg me nog eens te vertellen hoe we de structuur van DNA ontdekten.

And since, you know, I follow his orders, I'll do it.

Vermits ik zijn orders opvolg, zal ik dat doen.

But it slightly bores me.

Maar ik vind het wat saai.

(Laughter)

(Gelach)

And, you know, I wrote a book. So I'll say something --

Weet je, ik heb een boek geschreven. Dus zal ik wat zeggen --

(Laughter)

(Gelach)

-- I'll say a little about, you know, how the discovery was made,

-- Ik zal wat zeggen over hoe de ontdekking plaatsvond,

and why Francis and I found it.

en waarom Francis en ik erop uitkwamen.

And then, I hope maybe I have at least five minutes to say

En dan krijg ik misschien toch nog vijf minuten

what makes me tick now.

om te vertellen waar ik vandaag mee bezig ben.

In back of me is a picture of me when I was 17.

Achter mij zie je een foto van toen ik 17 was.

I was at the University of Chicago, in my third year,

Ik zat in mijn derde jaar aan de universiteit van Chicago,

and I was in my third year because the University of Chicago

en ik zat in mijn derde jaar omdat de universiteit van Chicago

let you in after two years of high school.

je toeliet na twee jaar middelbaar onderwijs.

So you -- it was fun to get away from high school -- (Laughter) --

Dus -- het was leuk om aan de middelbare school te ontsnappen.

because I was very small, and I was no good in sports,

Want ik was heel klein, en niet goed in sport

or anything like that.

en van die dingen.

But I should say that my background -- my father was, you know,

Wat mijn achtergrond betreft -- mijn vader was opgevoed

raised to be an Episcopalian and Republican,

in de episcopale en republikeinse traditie.

but after one year of college, he became an atheist and a Democrat.

Na één jaar universiteit werd hij atheïst en democraat.

(Laughter)

(Gelach)

And my mother was Irish Catholic,

Mijn moeder was Iers en katholiek,

and -- but she didn't take religion too seriously.

en zij -- maar zij had niet zoveel met godsdienst.

And by the age of 11, I was no longer going to Sunday Mass,

Toen ik 11 was, ging ik niet meer naar de zondagsmis,

and going on birdwatching walks with my father.

maar ging ik met mijn vader op ornithologische wandeling.

So early on, I heard of Charles Darwin.

Ik hoorde dus al vroeg over Charles Darwin.

I guess, you know, he was the big hero.

Hij was, zeg maar, de grote held.

And, you know, you understand life as it now exists through evolution.

En zo begrijp je het leven zoals het vandaag bestaat, door de evolutie.

And at the University of Chicago I was a zoology major,

Aan de universiteit van Chicago was mijn hoofdvak zoölogie.

and thought I would end up, you know, if I was bright enough,

Ik dacht dat ik misschien, als ik briljant genoeg was,

maybe getting a Ph.D. from Cornell in ornithology.

in Cornell een doctoraat in de ornithologie zou halen.

Then, in the Chicago paper, there was a review of a book

Toen las ik in de krant in Chicago een recensie van een boek,

called "What is Life?" by the great physicist, Schrodinger.

"Wat is het leven?", door de grote natuurkundige Schrödinger.

And that, of course, had been a question I wanted to know.

Dat was natuurlijk een vraag waarop ik het antwoord wilde kennen.

You know, Darwin explained life after it got started,

Darwin verklaarde het leven nadat het was begonnen,

but what was the essence of life?

maar wat was de essentie van leven?

And Schrodinger said the essence was information

Schrödinger zei dat de essentie informatie was,

present in our chromosomes, and it had to be present

die in onze chromosomen zit, en die te vinden moest zijn

on a molecule. I'd never really thought of molecules before.

op een molecule. Ik had daarvoor nooit over moleculen nagedacht.

You know chromosomes, but this was a molecule,

Je kent chromosomen, maar dit was een molecule,

and somehow all the information was probably present

en op één of andere manier was alle informatie aanwezig

in some digital form. And there was the big question

in één of andere digitale vorm. De grote vraag was:

of, how did you copy the information?

hoe kopieerde je de informatie?

So that was the book. And so, from that moment on,

Dat was dus het boek. Vanaf dat ogenblik

I wanted to be a geneticist --

wilde ik geneticus worden --

understand the gene and, through that, understand life.

het gen begrijpen, en daardoor ook het leven.

So I had, you know, a hero at a distance.

Ik had dus een held op afstand.

It wasn't a baseball player; it was Linus Pauling.

Dat was geen baseballspeler, het was Linus Pauling.

And so I applied to Caltech and they turned me down.

Ik solliciteerde bij Caltech en ze wezen me af.

(Laughter)

(Gelach)

So I went to Indiana,

Ik ging naar Indiana,

which was actually as good as Caltech in genetics,

dat even sterk in genetica was als Caltech,

and besides, they had a really good basketball team. (Laughter)

en daarnaast ook nog een uitstekend basketbalteam had.

So I had a really quite happy life at Indiana.

Ik had dus echt een goed leven in Indiana.

And it was at Indiana I got the impression

Het was in Indiana dat ik de indruk kreeg

that, you know, the gene was likely to be DNA.

dat het gen waarschijnlijk DNA was.

And so when I got my Ph.D., I should go and search for DNA.

En dus toen ik mijn doctoraat haalde, moest ik op zoek gaan naar DNA.

So I first went to Copenhagen because I thought, well,

Ik ging eerst naar Kopenhagen omdat ik dacht

maybe I could become a biochemist,

dat ik misschien biochemicus kon worden.

but I discovered biochemistry was very boring.

Maar ik ontdekte dat biochemie heel saai is.

It wasn't going anywhere toward, you know, saying what the gene was;

Het hielp je helemaal niet om te kunnen beschrijven wat het gen was.

it was just nuclear science. And oh, that's the book, little book.

Het was maar nucleaire wetenschap. Dat is het kleine boekje.

You can read it in about two hours.

Je leest het in een uur of twee uit.

And -- but then I went to a meeting in Italy.

Toen ging ik naar een conferentie in Italië.

And there was an unexpected speaker who wasn't on the program,

Er was een onverwachte spreker die niet op het programma stond,

and he talked about DNA.

en hij had het over DNA.

And this was Maurice Wilkins. He was trained as a physicist,

Dat was Maurice Wilkins. Hij was fysicus van opleiding,

and after the war he wanted to do biophysics, and he picked DNA

en na de oorlog wilde hij biofysicus worden. Hij koos voor DNA

because DNA had been determined at the Rockefeller Institute

omdat DNA door het Rockefeller Institute was genoemd

to possibly be the genetic molecules on the chromosomes.

als kandidaat voor de genetische moleculen op de chromosomen.

Most people believed it was proteins.

De meeste mensen geloofden dat het de proteïnen waren.

But Wilkins, you know, thought DNA was the best bet,

Maar Wilkins dacht dat DNA de beste gok was,

and he showed this x-ray photograph.

en hij toonde deze röntgenfoto.

Sort of crystalline. So DNA had a structure,

Kristallijn. Dus DNA had de structuur,

even though it owed it to probably different molecules

zelfs als het die te danken had aan waarschijnlijk verschillende moleculen

carrying different sets of instructions.

die verschillende sets van instructies bevatten;

So there was something universal about the DNA molecule.

Er was dus iets universeels aan de DNA-molecule.

So I wanted to work with him, but he didn't want a former birdwatcher,

Ik wilde dus met hem werken, maar hij zag niets in een ex-vogelkijker

and I ended up in Cambridge, England.

en zo kwam ik in Cambridge, Engeland terecht.

So I went to Cambridge,

Ik ging naar Cambridge

because it was really the best place in the world then

omdat dat toen echt de beste plaats ter wereld was

for x-ray crystallography. And x-ray crystallography is now a subject

voor röntgenkristallografie. Vandaag is dat een onderwerp

in, you know, chemistry departments.

voor chemiedepartementen.

I mean, in those days it was the domain of the physicists.

Toentertijd was dat het domein van de fysici.

So the best place for x-ray crystallography

De beste plek voor röntgenkristallografie was dus

was at the Cavendish Laboratory at Cambridge.

het Cavendishlaboratorium in Cambridge.

And there I met Francis Crick.

Daar maakte ik kennis met Francis Crick.

I went there without knowing him. He was 35. I was 23.

Ik kende hem niet toen ik vertrok. Hij was 35. Ik was 23.

And within a day, we had decided that

Nog dezelfde dag hadden we besloten

maybe we could take a shortcut to finding the structure of DNA.

dat we misschien een kortere weg konden vinden naar de structuur van DNA.

Not solve it like, you know, in rigorous fashion, but build a model,

Niet door het rigoureus op te lossen, maar door een model te bouwen.

an electro-model, using some coordinates of, you know,

Een electro-model, met gebruikmaking van enkele coördinaten,

length, all that sort of stuff from x-ray photographs.

lengte en dat soort van data uit röntgenfoto's.

But just ask what the molecule -- how should it fold up?

Maar de vraag is hoe de molecule zich moet opvouwen.

And the reason for doing so, at the center of this photograph,

De reden daartoe, centraal op deze foto,

is Linus Pauling. About six months before, he proposed

is Linus Pauling. Zes maanden eerder stelde hij

the alpha helical structure for proteins. And in doing so,

de alfaspiraalstructuur voor proteïnen voor.

he banished the man out on the right,

Daardoor zette hij de man rechts,

Sir Lawrence Bragg, who was the Cavendish professor.

Sir Lawrence Bragg, de Cavendish professor, in de schaduw.

This is a photograph several years later,

Dit is een foto van verschillende jaren later,

when Bragg had cause to smile.

toen Bragg reden tot lachen had.

He certainly wasn't smiling when I got there,

Hij lachte niet zo toen ik aankwam,

because he was somewhat humiliated by Pauling getting the alpha helix,

want hij was nogal vernederd door Pauling die de alfaspiraal had gevonden,

and the Cambridge people failing because they weren't chemists.

en omdat de mensen van Cambridge faalden omdat ze geen chemici waren.

And certainly, neither Crick or I were chemists,

Crick en ik waren zeker geen chemici,

so we tried to build a model. And he knew, Francis knew Wilkins.

dus probeerden we een model te bouwen. Francis kende Wilkins.

So Wilkins said he thought it was the helix.

Wilkins zei dat hij dacht dat het een spiraal was.

X-ray diagram, he thought was comparable with the helix.

Hij dacht dat het röntgendiagram overeen kwam met een spiraalstructuur.

So we built a three-stranded model.

Dus bouwden we een model met drie strengen.

The people from London came up.

De mensen uit Londen kwamen langs.

Wilkins and this collaborator, or possible collaborator,

Wilkins en zijn medewerkster, of mogelijke medewerkster,

Rosalind Franklin, came up and sort of laughed at our model.

Rosalind Franklin, kwamen langs en lachten met ons model.

They said it was lousy, and it was.

Ze zeiden dat het geen steek hield, en dat was zo.

So we were told to build no more models; we were incompetent.

Dus raadden ze ons af om nog modellen te bouwen. We waren incompetent.

(Laughter)

(Gelach)

And so we didn't build any models,

En dus bouwden we geen modellen meer,

and Francis sort of continued to work on proteins.

en Francis ging verder met zijn proteïnenstudie.

And basically, I did nothing. And -- except read.

Ik deed eigenlijk niets. Alleen lezen.

You know, basically, reading is a good thing; you get facts.

Lezen is een goed idee. Het levert je feiten op.

And we kept telling the people in London

We bleven de mensen in Londen zeggen

that Linus Pauling's going to move on to DNA.

dat Linus Pauling naar DNA zou overschakelen.

If DNA is that important, Linus will know it.

Als DNA zo belangrijk is, zal Linus het weten.

He'll build a model, and then we're going to be scooped.

Hij zal een model bouwen en ons voor zijn.

And, in fact, he'd written the people in London:

En inderdaad, hij had naar de mensen in Londen geschreven.

Could he see their x-ray photograph?

Of hij hun röntgenfoto mocht zien.

And they had the wisdom to say "no." So he didn't have it.

Ze waren wijs genoeg om nee te zeggen. Dus kreeg hij ze niet.

But there was ones in the literature.

Maar er waren foto's in de literatuur.

Actually, Linus didn't look at them that carefully.

Linus bekeek ze eigenlijk niet zo zorgvuldig.

But about, oh, 15 months after I got to Cambridge,

Maar 15 maanden nadat ik in Cambridge aankwam,

a rumor began to appear from Linus Pauling's son,

verspreidde de zoon van Linus Pauling, die in Cambridge zat,

who was in Cambridge, that his father was now working on DNA.

een gerucht dat zijn vader nu op DNA werkte.

And so, one day Peter came in and he said he was Peter Pauling,

Op zekere dag kwam Peter binnen en zei dat hij Peter Pauling was,

and he gave me a copy of his father's manuscripts.

en hij gaf mij een kopie van de manuscripten van zijn vader.

And boy, I was scared because I thought, you know, we may be scooped.

Man, ik was bang, want ik dacht dat we onze primeur kwijt waren.

I have nothing to do, no qualifications for anything.

Ik had niets te doen, ik had geen kwalificaties.

(Laughter)

(Gelach)

And so there was the paper, and he proposed a three-stranded structure.

Er was dus die paper, en hij stelde een structuur met drie strengen voor.

And I read it, and it was just -- it was crap.

Ik las het en het raakte kant noch wal.

(Laughter)

(Gelach)

So this was, you know, unexpected from the world's --

Dat had ik niet verwacht van 's werelds --

(Laughter)

(Gelach)

-- and so, it was held together by hydrogen bonds

-- het hing aan elkaar met waterstofbruggen

between phosphate groups.

tussen de fosfaatgroepen.

Well, if the peak pH that cells have is around seven,

Als de hoogste pH van cellen ongeveer zeven is,

those hydrogen bonds couldn't exist.

dan konden die waterstofbruggen niet bestaan.

We rushed over to the chemistry department and said,

We haastten ons naar het chemiedepartement en zeiden:

"Could Pauling be right?" And Alex Hust said, "No." So we were happy.

"Kan Pauling gelijk hebben?" En Alex Hust zei nee. Wij gelukkig.

(Laughter)

(Gelach)

And, you know, we were still in the game, but we were frightened

We speelden dus nog mee, maar we waren bang

that somebody at Caltech would tell Linus that he was wrong.

dat iemand in Caltech Linus zou zeggen dat hij het fout had.

And so Bragg said, "Build models."

En dus zei Bragg: "Bouw modellen."

And a month after we got the Pauling manuscript --

Een maand nadat we het Paulingmanuscript in handen kregen --

I should say I took the manuscript to London, and showed the people.

ik moet zeggen dat ik het manuscript mee naar Londen nam en het aan de mensen toonde.

Well, I said, Linus was wrong and that we're still in the game

Linus had het dus fout, en wij speelden nog mee,

and that they should immediately start building models.

en ze moesten onmiddellijk modellen beginnen te bouwen.

But Wilkins said "no." Rosalind Franklin was leaving in about two months,

Maar Wilkins weigerde, Rosalind Franklin zou twee maanden later vertrekken,

and after she left he would start building models.

en na haar vertrek zou hij modellen beginnen bouwen.

And so I came back with that news to Cambridge,

Dus bracht ik dat nieuws terug naar Cambridge,

and Bragg said, "Build models."

en Bragg zei: "Bouw modellen."

Well, of course, I wanted to build models.

Natuurlijk wilde ik modellen bouwen.

And there's a picture of Rosalind. She really, you know,

Hier is een foto van Rosalind. Weet je,

in one sense she was a chemist,

van de ene kant was ze chemicus,

but really she would have been trained --

maar ze was echt opgeleid in --

she didn't know any organic chemistry or quantum chemistry.

ze kende geen organische scheikunde of kwantumscheikunde.

She was a crystallographer.

Ze was kristallograaf.

And I think part of the reason she didn't want to build models

En één van de redenen waarom ze geen modellen wilde bouwen,

was, she wasn't a chemist, whereas Pauling was a chemist.

is dat ze geen chemicus was, en Pauling wel.

And so Crick and I, you know, started building models,

Crick en ik begonnen dus modellen te bouwen,

and I'd learned a little chemistry, but not enough.

en ik leerde wat scheikunde, maar niet genoeg.

Well, we got the answer on the 28th February '53.

We kregen het antwoord op 28 februari 1953.

And it was because of a rule, which, to me, is a very good rule:

Het was omwille van een regel die ik heel goed vind:

Never be the brightest person in a room, and we weren't.

Probeer nooit de slimste te zijn, en dat waren we niet.

We weren't the best chemists in the room.

We waren niet de beste chemici in de zaal.

I went in and showed them a pairing I'd done,

Ik ging ze een koppeling tonen die ik had gemaakt,

and Jerry Donohue -- he was a chemist -- he said, it's wrong.

en Jerry Donohue -- een chemicus -- zei: dat is fout.

You've got -- the hydrogen atoms are in the wrong place.

De waterstofatomen zitten op de verkeerde plek.

I just put them down like they were in the books.

Ik had ze geplaatst zoals ze in de boekjes stonden.

He said they were wrong.

Hij zei dat het fout was.

So the next day, you know, after I thought, "Well, he might be right."

De volgende dag bedacht ik dat hij gelijk zou kunnen hebben.

So I changed the locations, and then we found the base pairing,

Dus veranderde ik de plaats, en zo ontdekten we de basenparen,

and Francis immediately said the chains run in absolute directions.

en Francis zei meteen dat de kettingen in tegengestelde richting gaan.

And we knew we were right.

We wisten dat we gelijk hadden.

So it was a pretty, you know, it all happened in about two hours.

Dat was nogal wat, weet je, het gebeurde in amper een paar uren.

From nothing to thing.

Van niets naar iets.

And we knew it was big because, you know, if you just put A next to T

En we wisten dat het bingo was want, als je A naast T zet,

and G next to C, you have a copying mechanism.

en G naast C, dan heb je een kopieermechanisme.

So we saw how genetic information is carried.

We zagen dus hoe genetische informatie overgedragen wordt.

It's the order of the four bases.

Het is de volgorde van de vier basen.

So in a sense, it is a sort of digital-type information.

In zekere zin is het dus digitale informatie.

And you copy it by going from strand-separating.

Je kopieert ze door te vertrekken van gesplitste strengen.

So, you know, if it didn't work this way, you might as well believe it,

En weet je, als het zo niet zou zijn, dan kon je het even goed geloven,

because you didn't have any other scheme.

want er was geen ander schema voorhanden.

(Laughter)

(Gelach)

But that's not the way most scientists think.

Maar dat is niet wat de meeste wetenschappers denken.

Most scientists are really rather dull.

De meeste wetenschappers zijn nogal saai.

They said, we won't think about it until we know it's right.

Ze wilden er niet over nadenken tot ze wisten dat het correct was.

But, you know, we thought, well, it's at least 95 percent right or 99 percent right.

Wij dachten, wel, het is minstens 95 of 99% correct.

So think about it. The next five years,

Denk er dus maar over na. De vijf jaar erna

there were essentially something like five references

waren er zo ongeveer een vijftal verwijzingen

to our work in "Nature" -- none.

naar ons werk in Nature -- geen.

And so we were left by ourselves,

We waren dus op onszelf aangewezen

and trying to do the last part of the trio: how do you --

om te proberen het laatste deel van het trio op te lossen:

what does this genetic information do?

wat doet deze genetische informatie?

It was pretty obvious that it provided the information

Het was duidelijk dat het de informatie verschafte

to an RNA molecule, and then how do you go from RNA to protein?

aan een RNA-molecule, maar hoe ga je dan van RNA naar proteïne?

For about three years we just -- I tried to solve the structure of RNA.

Gedurende drie jaar was alles wat we deden -- ik probeerde de structuur van RNA op te lossen.

It didn't yield. It didn't give good x-ray photographs.

Dat leverde niets op. Er kwamen geen goede röntgenfoto's uit.

I was decidedly unhappy; a girl didn't marry me.

Ik was bepaald ongelukkig. Een meisje wilde niet met me trouwen.

It was really, you know, sort of a shitty time.

Het was echt een soort van rottijd.

(Laughter)

(Gelach)

So there's a picture of Francis and I before I met the girl,

Hier is een foto van Francis en ik voor ik het meisje ontmoette,

so I'm still looking happy.

dus ik zie er nog gelukkig uit.

(Laughter)

(Gelach)

But there is what we did when we didn't know

Maar kijk daar wat we deden toen we niet wisten

where to go forward: we formed a club and called it the RNA Tie Club.

hoe we verder moesten: we vormden een club en noemden die de RNA-dassenclub.

George Gamow, also a great physicist, he designed the tie.

George Gamow, ook een groot fysicus, ontwierp de das.

He was one of the members. The question was:

Hij was één van de leden. De vraag was:

How do you go from a four-letter code

hoe ga je van een vierlettercode

to the 20-letter code of proteins?

naar de twintiglettercode van de proteïnen?

Feynman was a member, and Teller, and friends of Gamow.

Feynman was lid, en Teller, en vrienden van Gamow.

But that's the only -- no, we were only photographed twice.

Maar dat is de enige -- nee, we werden maar twee keer gefotografeerd.

And on both occasions, you know, one of us was missing the tie.

En elke keer was er één van ons die zijn das niet aan had.

There's Francis up on the upper right,

Daar is Francis rechtsboven,

and Alex Rich -- the M.D.-turned-crystallographer -- is next to me.

en Alex Rich, de arts die kristallograaf werd, staat naast me.

This was taken in Cambridge in September of 1955.

Deze is genomen in Cambridge in september 1955.

And I'm smiling, sort of forced, I think,

Ik lach, een beetje geforceerd, denk ik,

because the girl I had, boy, she was gone.

want mijn meisje, man, ze was weg.

(Laughter)

(Gelach)

And so I didn't really get happy until 1960,

En dus was ik eigenlijk ongelukkig tot 1960,

because then we found out, basically, you know,

want toen ontdekten we

that there are three forms of RNA.

dat er drie soorten RNA zijn.

And we knew, basically, DNA provides the information for RNA.

En we wisten dat DNA de informatie voor RNA verschaft.

RNA provides the information for protein.

RNA verschaft de informatie voor proteïne.

And that let Marshall Nirenberg, you know, take RNA -- synthetic RNA --

En daardoor kon Marshall Nirenberg RNA -- synthetisch RNA --

put it in a system making protein. He made polyphenylalanine,

in een systeem proteïne laten maken. Hij maakte polyphenylalanine.

polyphenylalanine. So that's the first cracking of the genetic code,

Toen werd voor het eerst de genetische code gekraakt,

and it was all over by 1966.

en tegen 1966 was het allemaal voorbij.

So there, that's what Chris wanted me to do, it was --

Voilà, dat is wat Chris mij wilden laten doen.

so what happened since then?

Wat is er sindsdien gebeurd?

Well, at that time -- I should go back.

Dan moet ik eerst terug.

When we found the structure of DNA, I gave my first talk

Toen we de structuur van DNA ontdekten, gaf ik mijn eerste talk

at Cold Spring Harbor. The physicist, Leo Szilard,

op Cold Spring Harbor. De fysicus Leo Szilard

he looked at me and said, "Are you going to patent this?"

keek me aan en zei: "Ga je hier een patent op nemen?"

And -- but he knew patent law, and that we couldn't patent it,

Hij kende het patentrecht, en wist dat we het niet konden patenteren,

because you couldn't. No use for it.

want dat ging niet. Er waren geen toepassingen voor.

(Laughter)

(Gelach)

And so DNA didn't become a useful molecule,

En dus werd DNA geen nuttige molecule,

and the lawyers didn't enter into the equation until 1973,

en de advocaten kwamen pas in beeld in 1973,

20 years later, when Boyer and Cohen in San Francisco

20 jaar later, toen Boyer en Cohen in San Francisco

and Stanford came up with their method of recombinant DNA,

en Stanford kwamen met hun methode van recombinerend DNA,

and Stanford patented it and made a lot of money.

en Stanford een patent nam en rijk werd.

At least they patented something

Zij patenteerden tenminste iets

which, you know, could do useful things.

dat nuttige dingen kon doen.

And then, they learned how to read the letters for the code.

En zij leerden hoe ze de letters voor de code moesten lezen.

And, boom, we've, you know, had a biotech industry. And,

En boem, daar had je de biotechindustrie.

but we were still a long ways from, you know,

Maar we staan nog ver van

answering a question which sort of dominated my childhood,

het antwoord op de vraag die mijn jeugd overheerste, namelijk:

which is: How do you nature-nurture?

Wat is de verhouding nature - nurture?

And so I'll go on. I'm already out of time,

En dus ga ik maar door. Ik ben al over tijd.

but this is Michael Wigler, a very, very clever mathematician

Dit is Michael Wigler, een erg, erg slimme wiskundige

turned physicist. And he developed a technique

die fysicus werd. Hij ontwikkelde een techniek

which essentially will let us look at sample DNA

die ons naar een DNA-staal laat kijken,

and, eventually, a million spots along it.

en, uiteindelijk, naar een miljoen plekken langs het DNA.

There's a chip there, a conventional one. Then there's one

Hier zie je een gebruikelijke chip en daar is er een

made by a photolithography by a company in Madison

gemaakt met fotolithografie door een bedrijf in Madison

called NimbleGen, which is way ahead of Affymetrix.

dat NimbleGen heet, en ver vooruit ligt op Affymetrix.

And we use their technique.

We gebruiken hun techniek.

And what you can do is sort of compare DNA of normal segs versus cancer.

Wat je kan doen is het DNA van normale segmenten met kanker vergelijken.

And you can see on the top

Je ziet bovenaan

that cancers which are bad show insertions or deletions.

dat slechte kankers inlassingen of weglatingen vertonen.

So the DNA is really badly mucked up,

Het DNA is lelijk toegetakeld,

whereas if you have a chance of surviving,

maar als je kans op overleven hebt,

the DNA isn't so mucked up.

dan is het DNA niet zo toegetakeld.

So we think that this will eventually lead to what we call

We denken dus dat dit uiteindelijk zal leiden tot de zogenaamde

"DNA biopsies." Before you get treated for cancer,

"DNA-biopsie". Voor je een kankerbehandeling krijgt,

you should really look at this technique,

zou je echt naar deze techniek moeten kijken,

and get a feeling of the face of the enemy.

en voeling krijgen met het gelaat van de vijand.

It's not a -- it's only a partial look, but it's a --

Het is maar een gedeeltelijke kijk,

I think it's going to be very, very useful.

maar ik denk dat het heel erg nuttig zal worden.

So, we started with breast cancer

We startten dus met borstkanker,

because there's lots of money for it, no government money.

want daar is veel geld voor, geen overheidsgeld.

And now I have a sort of vested interest:

En nu heb ik dus een soort eigenbelang:

I want to do it for prostate cancer. So, you know,

ik wil het voor prostaatkanker doen.

you aren't treated if it's not dangerous.

Je wordt niet behandeld als het niet gevaarlijk is.

But Wigler, besides looking at cancer cells, looked at normal cells,

Maar Wigler keek niet alleen naar kankercellen, maar ook naar normale cellen,

and made a really sort of surprising observation.

en observeerde iets verrassends.

Which is, all of us have about 10 places in our genome

Namelijk: elk van ons heeft ongeveer 10 plaatsen in zijn genoom

where we've lost a gene or gained another one.

waar hij een gen kwijt is of bijgekregen heeft.

So we're sort of all imperfect. And the question is well,

We zijn dus allemaal onvolmaakt. En de vraag is,

if we're around here, you know,

als we in leven zijn,

these little losses or gains might not be too bad.

dan zijn die kleine verliezen of winsten misschien niet zo erg.

But if these deletions or amplifications occurred in the wrong gene,

Maar als deze schrappingen of toevoegingen in het verkeerde gen voorkomen,

maybe we'll feel sick.

dan voelen we ons misschien ziek.

So the first disease he looked at is autism.

De eerste ziekte waar hij naar keek was autisme.

And the reason we looked at autism is we had the money to do it.

De reden waarom we naar autisme keken was dat we er het geld voor hadden.

Looking at an individual is about 3,000 dollars. And the parent of a child

Een individu bekijken kost ongeveer 3.000 dollar. De ouder van een kind

with Asperger's disease, the high-intelligence autism,

met de ziekte van Asperger, de hoogintelligente vorm van autisme,

had sent his thing to a conventional company; they didn't do it.

stuurde dit naar een gewoon bedrijf. Die deden het niet.

Couldn't do it by conventional genetics, but just scanning it

Het lukte niet met gewone genetica, maar door onze methode

we began to find genes for autism.

begonnen we genen voor autisme te ontdekken.

And you can see here, there are a lot of them.

Hier kan je zien dat het er veel zijn.

So a lot of autistic kids are autistic

Vele kinderen zijn autistisch

because they just lost a big piece of DNA.

omdat ze gewoon een groot stuk DNA kwijt zijn.

I mean, big piece at the molecular level.

Ik bedoel, een groot stuk op moleculair niveau.

We saw one autistic kid,

We zagen één autistisch kind

about five million bases just missing from one of his chromosomes.

bij wie vijf miljoen basen ontbraken in één van zijn chromosonen.

We haven't yet looked at the parents, but the parents probably

We hebben de ouders nog niet bekeken, maar de ouders hebben

don't have that loss, or they wouldn't be parents.

waarschijnlijk dat verlies niet, anders zouden ze geen ouders zijn.

Now, so, our autism study is just beginning. We got three million dollars.

Onze studie van autisme begint pas. We hebben 3 miljoen dollar.

I think it will cost at least 10 to 20 before you'd be in a position

Ik denk dat het 10 tot 20 jaar duurt voor je in staat bent

to help parents who've had an autistic child,

om ouders te helpen die een autistisch kind hebben,

or think they may have an autistic child,

of denken dat ze een autistisch kind hebben,

and can we spot the difference?

en we het verschil kunnen zien.

So this same technique should probably look at all.

Deze techniek zou dus naar iedereen moeten kijken.

It's a wonderful way to find genes.

Het is een fantastische manier om genen te vinden.

And so, I'll conclude by saying

Tot besluit wil ik nog zeggen,

we've looked at 20 people with schizophrenia.

we hebben naar 20 mensen met schizofrenie gekeken.

And we thought we'd probably have to look at several hundred

We dachten dat we er waarschijnlijk honderden zouden moeten bekijken

before we got the picture. But as you can see,

voor we een beeld kregen. Maar zoals je kan zien

there's seven out of 20 had a change which was very high.

zeven van de 20 hadden een hele grote wijziging.

And yet, in the controls there were three.

Maar er zaten er drie in de controlegroep.

So what's the meaning of the controls?

Wat betekent die controlegroep?

Were they crazy also, and we didn't know it?

Waren die ook gek, maar wisten we het niet?

Or, you know, were they normal? I would guess they're normal.

Of waren ze normaal? Ik zou denken dat ze normaal waren.

And what we think in schizophrenia is there are genes of predisposure,

Bij schizofrenie denken we dat de genen een voorbeschiktheid geven,

and whether this is one that predisposes --

en of dit er een is die voorbeschikt --

and then there's only a sub-segment of the population

er is maar een subsegment van de populatie

that's capable of being schizophrenic.

die schizofreen kan worden.

Now, we don't have really any evidence of it,

We hebben er geen bewijs van,

but I think, to give you a hypothesis, the best guess

maar ik denk, om je een hypothese te geven, mijn beste gok

is that if you're left-handed, you're prone to schizophrenia.

is dat als je linkshandig bent, je aanleg hebt voor schizofrenie.

30 percent of schizophrenic people are left-handed,

30 procent van de schizofrene mensen zijn linkshandig,

and schizophrenia has a very funny genetics,

en schizofrenie heeft een zeer vreemde genetica,

which means 60 percent of the people are genetically left-handed,

wat betekent dat 60 procent van de mensen genetisch linkshandig is,

but only half of it showed. I don't have the time to say.

maar dit komt maar bij de helft tot uiting. Ik heb geen tijd om dit te zeggen.

Now, some people who think they're right-handed

Sommigen die denken dat ze rechtshandig zijn,

are genetically left-handed. OK. I'm just saying that, if you think,

zijn genetisch linkshandig. Ik zeg dus maar dat mocht je denken,

oh, I don't carry a left-handed gene so therefore my, you know,

oh, ik heb geen linkshandig gen, en dus

children won't be at risk of schizophrenia. You might. OK?

lopen mijn kinderen geen risico op schizofrenie, je toch risico zou kunnen lopen. OK?

(Laughter)

(Gelach)

So it's, to me, an extraordinarily exciting time.

Dus voor mij is het een heel spannende tijd.

We ought to be able to find the gene for bipolar;

We zullen waarschijnlijk het gen voor manische depressie vinden,

there's a relationship.

er is een relatie.

And if I had enough money, we'd find them all this year.

En als ik genoeg geld had, vonden we ze allemaal dit jaar nog.

I thank you.

Dankuwel.