My life as a work of art | Daniel Lismore

Translator: sann tint Reviewer: Myo Aung

My day starts just like yours.

ကျွန်တော့နေ့တွေဟာ ခင်ဗျာတို့နေ့တွေလိုပဲ စတင်ပါတယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

When I wake up in the morning,

ကျွန်တော် မနက်နိုးတဲ့အခါ

I check my phone,

ဖုန်းကို စစ်ဆေးတယ်၊

and then I have a cup of coffee.

ပြီးတော့ ကော်ဖီတစ်ခွက်သောက်တယ်။

But then my day truly starts.

ဒါပေမဲ့ ဒီနောက်မှာ ကျွန်တော့နေ့ အစစ်အမှန်စတယ်။

It may not be like yours, because I live my life as an artwork.

ခင်ဗျားတို့နေ့တွေနဲ့ မတူလောက်တာက ကျွန်တော်က အနုပညာလက်ရာအဖြစ်ဘနေထိုင်လို့ပါ။

Picture yourself in a giant jewelry box

ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘဝမှာ မြင်ဖူးတဲ့ လှပတဲ့အရာတွေနဲ့

with all the beautiful things that you have ever seen in your life.

ရတနာသေတ္တာကြီးထဲမှာလို့ စိတ်ကူးကြည့်ပါ။

Then imagine that your body is a canvas.

ဒီနောက် သင့်ခန္ဓာကိုယ်ကို ပတ္တူစတစ်စလို့ စိတ်ကူးကြည့်ပါ။

And on that canvas,

ဒီပတ္တူစပေါ်မှာ

you have a mission to create a masterpiece

သင့်ရတနာသေတ္တာကြီးထဲမှာရှိတဲ့ ပစ္စည်းတွေကို သုံးရင်း

using the contents of your giant jewelry box.

လက်ရာမွန်တစ်ခုကို ဖန်တီးဖို့ သင့်မှာ တာဝန်ရှိတယ်ပေါ့။

Once you've created your masterpiece,

သင့်လက်ရာမွန်ကို ဖန်တီးပြီးတာနဲ့

you might think, "Wow, I created that.

တွေးမိလောက်တာက "ဝိုး၊ ငါ ဖန်တီးတာကွ၊

This is who I am today."

ဒါက ဒီနေ့ငါပဲကွ"လို့ပေါ့။

Then you would pick up your house keys,

ဒီနောက် အိမ်သော့တွေကို ကောက်ပြီး

walk out the door into the real world,

တံခါးကနေ လက်တွေ့လောကထဲကို ထွက်လိုက်တယ်၊

maybe take public transport to the center of the town ...

အများသုံးယာဉ်စီးပြီး မြို့လည်ခေါင်ကိုဖြစ်နိုင်တာပေါ့။

Possibly walk along the streets or even go shopping.

ဖြစ်နိုင်တာက လမ်းတွေပေါ်လျှောက်တာ၊ (သို့) စျေးဝယ်ထွက်တာပေါ့။

That's my life, every day.

ဒါက ကျွန်တော့ဘဝပါ၊ နေ့တိုင်းပါ။

When I walk out the door,

တံခါးကနေ ထွက်လိုက်တဲ့အခါ

these artworks are me.

ဒီအနုပညာလက်ရာတွေဟာ ကျွန်တော်ပါ။

I am art.

ကျွန်တော်က အနုပညာပါ။

I have lived as art my entire adult life.

ကျွန်တော့ရဲ့ လူကြီးဘဝတစ်ခုလုံး အနုပညာအဖြစ် နေထိုင်ခဲ့တယ်။

Living as art is how I became myself.

အနုပညာတစ်ခုအဖြစ် နေထိုင်ခြင်းဟာ ကျွန်တော် ဖြစ်လာပုံပါ။

I was brought up in a small village called Fillongley, in England,

ကျွန်တော်ညက အင်္ဂလန် မှာရှိတဲ့ Fillongley ဆိုတဲ့ရွာလေးတစ်ရွာမှာ ကြီးပြင်းခဲ့ပြီး

and it was last mentioned in the "Domesday Book,"

Domesday Book ထဲမှာ နောက်ဆုံး ဖေါ်ပြခံရတာဆိုတော့

so that's the mentality.

စိတ်သဘောထား တစ်ခုဖြစ်ခဲ့တာပေါ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

I was raised by my grandparents,

ကျွန်တော့ကို အဖိုးအဖွားတွေက ပျိုးထောင်ခဲ့ပြီး

and they were antiques dealers,

ရှေးဟောင်းပစ္စည်း ရောင်းဝယ်သူတွေပါ။

so I grew up surrounded by history and beautiful things.

ဒီတော့ သမိုင်းနဲ့ လှပတဲ့အရာတွေ ဝန်းရံပြီး ကြီးပြင်းခဲ့တယ်။

I had the most amazing dress-up box.

အံ့စရာအကောင်းဆုံး အလှဆင် သေတ္တာရှိခဲ့တယ်

So as you can imagine, it started then.

ဒီတော့ စိတ်ကူးကြည့်နိုင်တဲ့အတိုင်း အဲဒီအချိန်တည်းက စခဲ့တာပါ။

I moved to London when I was 17 to become a model.

မော်ဒယ်ဖြစ်လာဖို့ ၁၇ နှစ်မှာ လန်ဒန်ကို ပြောင်းခဲ့တယ်။

And then I went to study photography.

ဒီနောက် ဓာတ်ပုံပညာကို သွားလေ့လာခဲ့တယ်၊

I wasn't really happy with myself at the time,

အဲဒီတုန်းက သိပ်ပြီး မပျော်ခဲ့တာကြောင့်

so I was always looking for escapism.

အမြဲတမ်း လွတ်မြောက်ရာကို ရှာနေခဲ့တယ်။

I studied the works of David LaChapelle

David LaChapelle နဲ့ Steven Arnold တို့ရဲ့ လက်ရာတွေကို

and Steven Arnold,

ကျွန်တော် လေ့လာခဲ့တယ်၊

photographers who both curated and created worlds

နှစ်ဦးစလုံးက ကျွန်တော့ကို အံ့ဖွယ်သရဲဖြစ်စေတဲ့

that were mind-blowing to me.

လောကတွေကိုရွေးချယ်ဖန်တီးသူ ဓာတ်ပုံဆရာတွေပါ။

So I decided one day to cross over from the superficial fashion world

ဒီတော့ တစ်နေ့မှာ အပေါ်ယံ ဖက်ရှင်လောကကနေ အပေါ်ယံ အနုပညာလောကဆီ

to the superficial art world.

ဖြတ်ကူးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

I decided to live my life as a work of art.

ကျွန်တော့ဘဝကို အနုပညာတစ်ခုအဖြစ်နဲ့ နေထိုင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

I spend hours, sometimes months, making things.

အရာတွေဖန်တီးဖို့ နာရီနဲ့ချီ တစ်ခါတစ်လေ လနဲ့ချီကုန်ဆုံးခဲ့တယ်။

My go-to tool is a safety pin, like this --

ကျွန်တော့ စိတ်က​ြိုက်ကိရိယာက တွယ်ချိတ်ပါ၊ ဒီလိုမျိုးပေါ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

They're never big enough.

ဘယ်တော့မှ အနေတော်မက​ြီးဘူး

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

And I use my fabrics time and time again,

ကျွန်တော့ရဲ့ရက်ထည်ကို အထပ်ထပ်အသုံးပြုတယ်၊

so I recycle everything that I use.

ဒီတော့ သုံးသမျှကို ပြန်သုံးတာပေါ့။

When I get dressed I'm guided by color, texture and shape.

ကျွန်တော့ကို အဝတ်ဆင်တဲ့အခါ အရောင်၊ အသာနဲ့၊ပုံစံနဲ့ လမ်းညွန်တယ်

I rarely have a theme.

အကြောင်းအရာ ရှိခဲတယ်။

I find beautiful objects from all over the world,

ကမ္ဘာတစ်လွှားက လှပတဲ့ အရာဝတ္ထုတွေကို ရှာပြီး

and I curate them into 3-D tapestries

ကျွန်တော့ကိုယ်သဏ္ဌာန်တစ်ခုလုံးကို လွှမ်းတဲ့အလွှာပေါ်မှာ

over a base layer that covers my whole body shape ...

သုံးဘက်မြင် ရောင်စုံခြည်ထိုးတွေအဖြစ် စီစဉ်ပြသတယ်၊

because I'm not very happy with my body.

ကျွန်တော့ခန္ဓာကိုယ်ကို အားမရလို့ပါ။

(Laughs)

(ရယ်သည်)

I ask myself, "Should I take something off

ကိုယ့်ဘာသာ မေးတာက "တစ်ခုခု ချွတ်သင့်လား။

or should I put something on?

(သို့) တစ်ခုခု ဝတ်သင့်လား။

100 pieces, maybe?"

အထည် ၁၀၀ ဖြစ်လောက်လား။"

And sometimes, I do that.

တစ်ခါတစ်ရံမှာ ဒါကိုလုပ်တယ်၊၊

I promise you it's not too uncomfortable --

သိပ်တော့ အနေရအထိုင်ရ မခက်ဘူးလို့ ကတိပေးပါတယ်။

well, just a little --

နည်းနည်လေးပါပဲ၊

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

I might have a safety pin poking at me sometimes

တစ်ခါတစ်လေ ထိုးနေတဲ့ တွယ်ချိတ်ရှိနိုင်တယ်

when I'm having a conversation with you,

စကားပြောနေတဲ့အခါမှာတော့

so I'll kind of go off --

ဖြုတ်မယ်ဆိုတာမျိုးပေါ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

It usually takes me about 20 minutes to get ready,

အမြဲလိုလို အဆင့်သင့်ဖြစ်ဖို့ မိနစ် ၂၀ လောက်ကြာတယ်၊

which nobody ever believes.

ဒါကို ဘယ်သူမှ မယုံကြဘူး။

It's true --

ဒါ အမှန်ပါ။

sometimes.

တစ်ခါတစ်လေ

So, it's my version of a t-shirt and jeans.

ဒီတော့ ဒါက တီရှပ်နဲ့ ဂျင်းနဲ့ ကျွန်တော့ မူကွဲပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

When I get dressed, I build like an architect.

အဝတ် ဝတ်တဲ့အခါ ဗိသုကာတစ်ယောက်လို တည်ဆောက်တယ်။

I carefully place things till I feel they belong.

ပစ္စည်းတွေ နေရာကျတယ်လို့ ခံစားရတဲ့အထိ အသေအချာ နေရာချတယ်။

Then, I get a lot of my ideas from lucid dreaming.

ဒီနောက် ရှင်းလင်းတဲ့အိပ်မက်ကနေ စိတ်ကူးတွေ အများကြီး ဝယ်။

I actually go to sleep to come up with my ideas,

စိတ်ကူးတွေရလာဖို့ တကယ်ကို အိပ်ရာဝင်ပြီး

and I've taught myself to wake up to write them down.

ဒါတွေကို ရေးချဖို့ နိုးထအောင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သင်တယ်။

I wear things till they fall apart,

တစ်စစီပြုတ်တဲ့အထိ ဒါတွေကို ဝတ်ကာ

and then, I give them a new life.

ဒီနောက်မှာ ၎င်းတို့ကို ဘဝသစ်တစ်ခု ပေးလိုက်တယ်။

The gold outfit, for example --

ဥပမာ ရွေရောင် ဝတ်စုံဟာ

it was the outfit that I wore to the Houses of Parliament in London.

လန်ဒန် လွှတ်တော်မှာ ကျွန်တော့ဝတ်ခဲ့တဲ့ ဝတ်စုံပါ၊

It's made of armor, sequins and broken jewelry,

သံချပ်ကာ၊ဘော်ကြယ်နဲ့ ရတနာအကျိုးအပဲ့တွေနဲ့ ပြုလုပ်ထားတာပါ။

and I was the first person to wear armor to Parliament

ကျွန်တော်ဟာ ၁၇ ရားစုမှာ လွတ်တော်မှာ သံချပ်ကာဝတ်တာကို

since Oliver Cromwell banned it in the 17th century.

Oliver Cromwell က တားမြစ်ပြီးကတည်းက ပထမဆုံးဝတ်တဲ့လူပါ။

Things don't need to be expensive to be beautiful.

လှဖို့အတွက် စျေးကြီးတာတွေ ဖြစ်ဖို့မလိုပါဘူးလေ။

Try making outfits out of bin liners or trash you found out on the streets.

အမှိုက်အိတ်တွေ(သို့) လမ်းတွေမှာတွေ့ရတဲ့ အမှိုက်ကနေ ဝတ်စုံတွေ စမ်းပြီးဖန်တီးပါ။

You never know,

ဒါတွေဟာ "ခေတ်ဆန်တယ်"

they might end up on the pages of "Vogue."

လို့ဆိုပြီး အဆုံးသတ်သွားလောက်တာ သင်သိမှာမဟုတ်ဘူး။

There's over 6,000 pieces in my collection,

ကျွန်တော် စုဆောင်းတဲ့အထဲမှာ အထည် ၆၀၀၀ ကျော်တယ်။

ranging from 2,000-year-old Roman rings to ancient Buddhist artifacts.

နှစ် ၂၆၀၀ သက်တမ်းရှိတဲ့ ရိုမနလက်စွပ်တွေကနေ ရှေးဟောင်း ဗုဒ္ဓဘာသာ အနုလက်ရာတွေအထိပါ။

I believe in sharing what I do and what I have with others,

ကိုယ်လုပ်တာနဲ့ သူများတွေနဲ့ ရှိတာကို မျှဝေတာကို ယုံကြည်တာကြောင့်

so I decided to create an art exhibition,

အနုပညာပြပွဲတစ်ခုဖန်တီးဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်၊

which is currently traveling to museums around the world.

ဒါက လောလောဆယ်မှာ ကမ္ဘာအနှံ့က ပြတိုက်တွေကို ခရီးလှည့်နေတာပါ။

It contains an army of me --

၎င်းမှာ ကျွန်တော့ရဲ့တပ်မတစ်ခုပါဝင်တယ်၊

life-size sculptures as you can see behind me,

နောက်မှာ မြင်ရသလို ပကတိအရွယ် ပန်းပုရုပ်တုတွေပါ

they're here --

ဒီမှာပါ၊

they are my life, really.

ဒါတွေဟာ ကျွန်တော့ ဘဝပါ၊

They're kind of like 3-D tapestries of my existence as living as art.

အနုပညာခုအဖြစ် နေထိုင်တာရဲ့ ဖြစ်တည်မှုရဲ့သုံးဘက်မြင် ခြည်ထိုးလိုပါ။

They contain plastic crystals mixed with diamonds,

စိန်နဲ့ရောထားတဲ့ ပလပ်စတစ်ပုံဆောင်ခဲတွေ၊ ဘီယာဘူးခွံတွေ

beer cans and royal silks all in one look.

တစ်ဆင်တည်းရှိတဲ့ တော်ဝင်ပိုတည်းတွေပါဝင်တယ်။

I like the fact that the viewer can never make the assumption

ကြည့်ရှုသူဟာ ဘယ်ဟာ အစစ်၊ ဘယ်ဟာ အတုလို့ ထင်မြင်ချက်

about what's real and what's fake.

မပေးနိုင်တဲ့ အချက်ကို သဘောကျတယ်။

I find it important to explore and share cultures through my works.

ကျွန်တော့လက်ရာတွေကနေ ယဉ်ကျေးမှုတွေကို စူစမ်း၊မျှဝေဖို့ အရေးကြီးတယ်လို့ ထင်တယ်။

I use clothing as a means to investigate

အဝတ်အစားကို တစ်ကမ္ဘာလုံးက လူတွေ

and appreciate people from all over the world.

လေ့လာ၊တန်ဖိုးထားဖို့ နည်းလမ်းအဖြစ်သုံးတယ်။

Sometimes, people think I'm a performer or a drag queen.

တစ်ခါတစ်လေ ကျွန်တော်ဟာ တင်ဆက်သူ (သို့) မိန်းမလျာ ဘုရင်မလို့ လူတွေထင်တယ်၊

I'm not.

မဟုတ်ပါဘူး။

Although my life appears to be a performance,

ကျွန်တော့ဝက ဖျော်ဖြေမှု တစ်ခုပုံပေါက်နေပေမဲ့

it's not.

မဟုတ်ပါဘူး။

It's very real.

ဒါက တကယ်ပါ။

People respond to me as they would any other type of artwork.

အခြားအနုပညာလက်ရာ အမျိုးအစားကို လိုလားတယ်လို့ လူတွေ တုံ့ပြန်ကြတယ်။

Many people are fascinated and engaged.

လူတော်တော်များများက စိတ်ဝင်စားပြီး အပ်မိကြပါတယ်။

Some people walk around me, staring, shy at first.

တစ်ချို့က ကျွန်တော့အနားမှာ လျှောက်တယ်၊အစတော့ ရှက်ရှက်နဲ့ပေါ့။

Then they come up to me and they say they love or absolutely hate what I do.

ကျွန်တော့ဆီလာပြီး ကျွန်တော်လုပ်တာကို ကြိုက်တယ်(သို့) လုံးဝမုန်းတယ်လို့ပြောတယ်။

I sometimes respond, and other times I let the art talk for itself.

တစ်ခါတစ်လေ တုံ့ပြန်ပြီး အခြားအချိန်တွေမှာ အနုပညာကပဲပြောခိုင်းလိုက်တယ်။

The most annoying thing in the world is when people want to touch the artwork.

ကမ္ဘာမှာ စိတ်တိုစရာအကောင်းဆုံးအရာက လူတွေက အနုပညာလက်ရာကို ထိတွေ့ချင်တဲ့အခါပါ။

But I understand.

ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်နားလည်တယ်။

But like a lot of contemporary art,

ဒါပေမဲ့ ခေတ်ပြိုင်အနုပညာများစွာလိုပဲ

many people are dismissive.

လူအများက အထင်အမြင်သေးတယ်။

Some people are critical,

တစ်ချို့က အပြစ်ရှာတယ်။

others are abusive.

တစ်ချို့က ရင့်သီးတယ်။

I think it comes from the fear of the different --

ဒါက ခြားနားမှုရဲ့ ကြောက်ရွံ့မှုကနေ လာတယ်လို့ ထင်တယ်။

the unknown.

မသိမှုလ​ေ။

There are so many reactions to what I do,

ကျွန်တော်လုပ်တာကို တန်ပြန်မှုတွေ အများကြီးရှိပြီး

and I've just learned not to take them personally.

ဒါတွေကို ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ မယူမိဖို့ပဲ သင်ယူလိုက်တယ်​ေ

I've never lived as Daniel Lismore, the person.

Daniel Lismore လို လူပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ် ကျွန်တော် မနေဖူးပါ

I've lived as Daniel Lismore, the artwork.

Daniel Lismore လို အနုပညာလက်ရာအဖြစ် နေခဲ့တယ်။

And I've faced every obstacle as an artwork.

အနုပညာလက်ရာအဖြစ် အတားအဆီးတိုင်းကို ရင်ဆိုင်ခဲ့တယ်။

It can be hard ...

ဒါက ခက်ခဲနိုင်ပါတယ်၊

especially if your wardrobe takes up a 40-foot container,

အထူးသဖြင့် အဝတ်ဘီဒိုက ပေ ၄၀ သေတ္တာ၊

three storage units and 30 boxes from IKEA --

သိမ်းစရာ သုံးခုနဲ့ IKEA က သေတ္တာ ၃၀ လေ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

and sometimes, it can be very difficult, getting into cars,

တစ်ခါတစ်ရံမှာ ကားထဲထည့်ဖို့ အတော်ခက်နိုင်ပါတယ်။

and sometimes --

တစ်ခါတစ်လေကျတော့

well, this morning I didn't fit through my bathroom door,

ဒီမနက်တုန်းက ကျွန်တော်ဟာ ရေချိုးခန်းတံခါးနဲ့ မဆန့်တော့

so that was a problem.

ပြဿနာတက်ခဲ့တာပေါ့။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

What does it mean to be yourself?

သင့်ကိုယ်ကိုယ်ဖြစ်ဖို့က ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။

People say it all the time,

လူတွေ ဒါကို တစ်ချိန်လုံးပြောနေပေမဲ့

but what does it truly mean,

တကယ့် ဆိုလိုရင်းက ဘာလဲ၊

and why does it matter?

ဘာက အရေးကြီးတာလဲ၊

How does life change when you choose to be unapologetically yourself?

နောင်တမဖြစ်ပဲ သင့်ကိုယ်သင်ဖြစ်ဖို့ ရွေးချယ်တဲ့အခါ ဘဝဟာ ဘယ်လိုပြောင်းသွားလဲ။

I've had to face struggles and triumphs whilst living my life as art.

အနုပညာတစ်ခုအဖြစ် နေထိုင်ရင်း ရုန်ကန်မှုတွေ အောင်ပွဲတွေကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရတယ်။

I've been put on private jets

ကိုယ်ပိုင် ဂျက်လေယာဉွေထဲမှာ အတင်ခံရတယ်၊

and flown around the world.

ကမ္ဘာပတ်စီးခဲ့တယ်။

My work's been displayed in prestigious museums,

ကျွန်တော့လက်ရာကို ဂုဏ်ကြီးတဲ့ ပြတိုက်တွေမှာပြတယ်

and I've had the opportunity --

အခွင့်အလမ်းရရှိခဲ့တယ်၊

that is my grandparents, by the way,

စကားမစပ် ဒါကျွန်တော့ ဘိုးဘွားတွေပါ၊

they're the people that raised me,

ကျွန်တော်ကို ပျိုထောင်ပေးသူတွေပေါ့၊

and there I am --

ဒီမှာ ကျွန်တော်ပါ။

(Laughs)

(ရယ်သည်)

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

So I've been put on private jets, flown around the world,

ကိုယ်ပိုင် ဂျက်လေယာဉ်တွေထဲမှာ အတင်ခံရတယ်၊ ကမ္ဘာပတ်စီးတယ်၊

and yet, it's not been that easy

ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်မလွယ်ခဲ့ အကြောင်းက

because at times, I've been homeless,

တစ်ခါတစ်ခါမှာ ကျွန်တော်ဟာ အိမ်ယာမဲ့ခဲ့တယ်၊

I've been spat at,

တံတွေးနဲ့ အထွေးခံရတယ်။

I've been abused, sometimes daily,

စော်ကားခံရတယ်၊ တစ်ခါတစ်ခါ နေ့တိုင်းပဲ

bullied my entire life,

ဘဝတစ်ခုလုံး အနိုင်ကျင့်ခံရတယ်။

rejected by countless individuals,

မရေတွက်နိုင်တဲ့ တစ်ဦးချင်းတွေကနေ ငြင်းပယ်တာခံဖူးတယ်၊

and I've been stabbed.

ဓားနဲ့ ထိုးခံရဖူးတယ်။

But what hurt the most

ဒါပေမဲ့ အနာကျင်ဆုံးက

was being put on the "Worst Dressed" list.

"အဆိုးဆုံး ဆင်ယင်မှု"စာရင်းမှာ အသွင်းခံနေတာပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

It can be hard, being yourself,

သင်ကိုယ်တိုင်ဖြစ်ဖို့က ခက်ခဲနိုင်ပေမဲ့

but I've found it's the best way.

အကောင်းဆုံးနည်းကို တွေ့ထားပါတယ်။

There's the "Worst Dressed."

"အဆိုးဆုံး ဆင်ယင်မှု"ရှိတယ်။

(Laughs)

(ရယ်တယ်)

As the quote goes, "Everyone else is already taken."

အကိုးအကားတစ်ခုရှိတာက "ဒိပြင်လူတိုင်းက ယူကြပြီးပြီ"တဲ့။

I've come to realize that confidence is a concept you can choose.

ယုံကြည်မှုဟာ သင်ရွေးချယ်နိုင်တဲ့ သဘောထားတစ်ခုဆိုတာ နားလည်လာတယ်

I've come to realize that authenticity is necessary, and it's powerful.

စစ်မှန်မှုလိုအပ်ပြီး စွမ်းအားကောင်းတာကို သဘောပေါ်က်လာတယ်။

I've tried to spend time being like other people.

အခြားသူတွေလိုဖြစ်ဖို့ ကြိုးစား အချိန်ကုန်ခဲ့ပေမဲ့

It didn't work.

အလုပ်မဖြစ်ခဲ့ဘူး။

It's a lot of hard work, not being yourself.

အတော် ကြိုးစားရတာပါ၊ သင်ကိုယ်တိုင်မဖြစ်ဘူး။

I have a few questions for you all.

အားလုံးအတွက် မေးခွန်းတစ်ချို့ရှိတယ်။

Who are you?

သင် ဘယ်သူလဲ။

How many versions of you are there?

သင့်ကိုယ်ခွဲ ဘယ်နှစ်ခုလောက်ရှိလဲ။

And I have one final question:

နောက်ဆုံး မေးခွန်းက

Are you using them all to your advantage?

ဒါတွေအားလုံးကို သင့်အကျိုးကျေးဇူး အတွက် အသုံးပြုနေလား။

In reality, everyone is capable of creating their own masterpiece.

လက်တော့မှာက လူတိုင်းဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ပိုင် လက်ရာမွန်ကို ဖန်တီးနိုင်စွမ်းရှိတယ်။

You should try it sometime.

တစ်ခါတစ်လေ စမ်းသပ်ကြည့်သင့်ပါတယ်။

It's quite fun.

အတော့ကို ပျော်စရာပါ။

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(Applause and cheers)

(လက်ခုပ်သံများ) (သြဘာသံများ)