Our refugee system is failing. Here's how we can fix it | Alexander Betts

Translator: Julia Kalaputi Reviewer: Nade Jovanovska (Kackarovska)

There are times when I feel really quite ashamed

Има мигови кога навистина се срамам

to be a European.

што сум Европеец.

In the last year,

Минатата година

more than a million people arrived in Europe in need of our help,

повеќе од 1 милион луѓе дојдоа во Европа во потрага за помош,

and our response, frankly, has been pathetic.

и ние возративме на патетичен начин.

There are just so many contradictions.

Постојат многу контрадикторности.

We mourn the tragic death

Жалиме за трагичната смрт

of two-year-old Alan Kurdi,

на 2-годишниот Алан Курди

and yet, since then, more than 200 children

но, оттогаш повеќе од 200 деца

have subsequently drowned in the Mediterranean.

последователно се удавија во Медитеранот.

We have international treaties

Имаме меѓународни спогодби

that recognize that refugees are a shared responsibility,

кои признаваат дека бегалците се заедничка одговорност,

and yet we accept that tiny Lebanon

дури и прифаќаме дека една мала држава како Либан

hosts more Syrians than the whole of Europe combined.

прифати повеќе бегалци од цела Европа заедно.

We lament the existence of human smugglers,

Лелекаме заради постоењето на криумчари на луѓе

and yet we make that the only viable route

а сепак се трудиме тоа да е единствен можен начин

to seek asylum in Europe.

за да се бара азил во Европа.

We have labor shortages,

Имаме недостиг на работна сила,

and yet we exclude people who fit our economic and demographic needs

а ги исклучуваме луѓето кои се во склад со нашите економски и демографски потреби

from coming to Europe.

да дојдат во Европа.

Прикажуваме либерални вредности спротивни на исламскиот фундаментализам

We proclaim our liberal values in opposition to fundamentalist Islam,

and yet --

а сепак-

we have repressive policies

имаме репресивни закони

that detain child asylum seekers,

за приведување на баратели на азил за деца,

that separate children from their families,

за одвојување на деца од нивните семејства,

and that seize property from refugees.

и одземање на она што го поседуваат бегалците.

What are we doing?

Што правиме?

How has the situation come to this,

Како дојдовме до оваа состојба,

that we've adopted such an inhumane response to a humanitarian crisis?

да реагираме толку нечовечки кон една хуманитарна криза?

Не верувам дека ова се случува зашто на луѓето не им е гајле,

I don't believe it's because people don't care,

or at least I don't want to believe it's because people don't care.

или не сакам да верувам дека ова е заради негрижата на луѓето.

I believe it's because our politicians lack a vision,

Верувам дека тоа е поради недостаток на визија кај политичарите,

a vision for how to adapt an international refugee system

визија како да се прилагоди меѓународната програма за бегалци

created over 50 years ago

донесена пред 50 години

for a changing and globalized world.

за еден променлив и глобализиран свет.

And so what I want to do is take a step back

Сакам да се вратам еден чекор назад

and ask two really fundamental questions,

и да поставам две суштествени прашања,

the two questions we all need to ask.

две прашања кои сите ние треба да ги поставиме.

First, why is the current system not working?

Прво, зошто сегашниот систем не функционира?

And second, what can we do to fix it?

Второ, што може да направиме за да го поправиме?

So the modern refugee regime

Современиот режим за бегалци

was created in the aftermath of the Second World War by these guys.

го создадоа после Втората светска војна овие луѓе.

Основната цел е да се осигура дека,

Its basic aim is to ensure

that when a state fails, or worse, turns against its own people,

кога државата се распаѓа или полошо, се свртува кон сопствениот народ

people have somewhere to go,

луѓето мора некаде да заминат,

to live in safety and dignity until they can go home.

да живеат безбедно и достоинствено додека не се вратат дома.

It was created precisely for situations like the situation we see in Syria today.

Беше создаден точно за ситуации каква што гледаме во Сирија денес.

Through an international convention signed by 147 governments,

Со меѓународна конвенција потпишана од 147 влади,

the 1951 Convention on the Status of Refugees,

Конвенцијата од 1951 за статусот на бегалците

and an international organization, UNHCR,

и меѓународната организација, УНХЦР,

states committed to reciprocally admit people onto their territory

државите се обврзале реципрочно да прифаќаат на свои територии

who flee conflict and persecution.

луѓе кои бегаат од војни и прогони.

But today, that system is failing.

Но денес тој систем се распаѓа.

In theory, refugees have a right to seek asylum.

Теоретски, бегалците имаат право да бараат азил.

In practice, our immigration policies block the path to safety.

Во пракса, нашите закони за имиграција го попречуваат патот кон сигурноста.

In theory, refugees have a right to a pathway to integration,

Теоретски, бегалците имаат право на пат кон интеграција,

or return to the country they've come from.

или да се вратат во својата земја.

Но во пракса, тие се заглавени во ќорсокак.

But in practice, they get stuck in almost indefinite limbo.

In theory, refugees are a shared global responsibility.

Теоретски, бегалците се заедничка, глобална одговорност.

Во пракса, земјите кои се најблиску до военото жариште

In practice, geography means that countries proximate the conflict

take the overwhelming majority of the world's refugees.

го прифаќаат најголемиот број на бегалци во светот.

The system isn't broken because the rules are wrong.

Системот не се распаѓа бидејќи правилата се погрешни,

It's that we're not applying them adequately to a changing world,

туку не ги применуваме соодветно на светот кој се менува,

and that's what we need to reconsider.

тоа е она за што треба да го преиспитаме.

So I want to explain to you a little bit about how the current system works.

Сакам да ви објаснам како функционира современиот систем.

How does the refugee regime actually work?

Како функционира режимот на бегалци?

But not from a top-down institutional perspective,

Но не од перспектива нa институциите од врвот надолу

rather from the perspective of a refugee.

туку од перспектива на еден бегалец.

So imagine a Syrian woman.

Замислете една жена од Сирија.

Let's call her Amira.

Да ја наречеме Амира.

And Amira to me represents many of the people I've met in the region.

Амира за мене ги претставува многумината кои ги сретнав во регионот.

Amira, like around 25 percent of the world's refugees,

Амира, како и останатите 25% од бегалците во светот,

is a woman with children,

е жена со деца

and she can't go home because she comes from this city

и таа не може да се врати дома во градот

that you see before you, Homs,

кој го гледате пред вас, Хомс,

a once beautiful and historic city

некогаш убав и историски град

now under rubble.

сега под урнатини.

And so Amira can't go back there.

Амира не може да се врати назад.

But Amira also has no hope of resettlement to a third country,

Но Амира исто така нема надеж дека ќе се вдоми во трета држава

because that's a lottery ticket

бидејќи тоа е лотариски билет,

only available to less than one percent of the world's refugees.

достапен само за помалку од 1% од светските бегалци.

So Amira and her family

Амира и нејзиното семејство

face an almost impossible choice.

се соочуваат со речиси невозможен избор.

They have three basic options.

Имаат три основни опции.

The first option is that Amira can take her family to a camp.

Првата опција е Амира да оди со семејството во камп.

In the camp, she might get assistance,

Во кампот може да добие помош,

but there are very few prospects for Amira and her family.

но мали се изгледите за Амира и нејзиното семејство.

Camps are in bleak, arid locations,

Камповите се на пусти и сушни места,

often in the desert.

најчесто во пустина.

In the Zaatari refugee camp in Jordan,

Во бегалскиот камп Заатари во Јордан,

you can hear the shells across the border in Syria at nighttime.

можат да се чујат бомбардирањата преку граница во Сирија.

There's restricted economic activity.

Економската активност е ограничена.

Education is often of poor quality.

Образованието е неквалитетно.

And around the world,

Низ целиот свет,

some 80 percent of refugees who are in camps

околу 80% од бегалците кои се во кампови

have to stay for at least five years.

мора да останат таму барем 5 години.

It's a miserable existence,

Тоа е бедна егзистенција,

and that's probably why, in reality,

и веројатно поради овие причини

only nine percent of Syrians choose that option.

само 9% од Сиријците ја бираат оваа можност.

Alternatively, Amira can head to an urban area

Алтернативно, Амира може да оди и во урбан дел

in a neighboring country, like Amman or Beirut.

во некоја соседна земја, како Аман или Бејрут.

That's an option that about 75 percent of Syrian refugees have taken.

Оваа можност ја прифатиле 75% од Сириските бегалци.

But there, there's great difficulty as well.

Но и таму има многу потешкотии.

Refugees in such urban areas don't usually have the right to work.

Бегалците во тие урбани средини обично немаат право да работат.

They don't usually get significant access to assistance.

Обично немаат пристап до одредена помош.

And so when Amira and her family have used up their basic savings,

Кога Амира и нејзините ќе ја потрошат нивната заштеда,

they're left with very little and likely to face urban destitution.

им останува многу малку и веројатно би се соочиле со урбаната беда.

So there's a third alternative,

Постои и трета алтернатива,

and it's one that increasing numbers of Syrians are taking.

која сè поголем број на Сиријци ја избираат.

Amira can seek some hope for her family

Амира може да бара надеж за нејзиното семејство

by risking their lives on a dangerous and perilous journey

ризикувајќи ги нивните животи на опасно и несигурно патување

to another country,

во друга земја,

and it's that which we're seeing in Europe today.

и тоа е она што денес го гледаме во Европа.

Around the world, we present refugees with an almost impossible choice

На бегалците ширум светот им даваме речиси невозможен избор

between three options:

помеѓу овие три опции:

encampment, urban destitution and dangerous journeys.

живот во камп, урбана беда и опасни патувања.

For refugees, that choice is the global refugee regime today.

За бегалците, тој избор е глобалниот бегалски режим денес.

But I think it's a false choice.

Јас мислам дека e погрешен избор.

I think we can reconsider that choice.

Мислам дека треба да го преиспитаме тој избор.

The reason why we limit those options

Причината зошто ги ограничуваме изборите

is because we think

е затоа што сметаме

that those are the only options that are available to refugees,

дека тие се единствените опции за бегалците,

and they're not.

а не се.

Politicians frame the issue as a zero-sum issue,

Политичарите го врамуваат проблемот како нулта проблем,

that if we benefit refugees, we're imposing costs on citizens.

ако им помогнеме на бегалците, ги зголемуваме трошоците на граѓаните.

We tend to have a collective assumption

Настојуваме кон колективна претпоставка

that refugees are an inevitable cost or burden to society.

дека бегалците се неизбежен трошок или товар за општеството.

But they don't have to. They can contribute.

Не мора да е така. Можат и да придонесат.

So what I want to argue

Сакам да предочам

is there are ways in which we can expand that choice set

дека има начини да ги прошириме дадените избори

and still benefit everyone else:

и секој да има придобивки,

the host states and communities,

државите-домаќини и заедниците,

our societies and refugees themselves.

нашите општества и самите бегалци.

And I want to suggest four ways

Сакам да предложам четири решенија

we can transform the paradigm of how we think about refugees.

како да го промениме образецот според кој размислуваме за бегалците.

All four ways have one thing in common:

Сите четири решенија имаат едно нешто заедничко:

they're all ways in which we take the opportunities of globalization,

начинот на кој ги прифаќаме можностите на глобализацијата,

mobility and markets,

мобилноста и пазарот,

and update the way we think about the refugee issue.

и начинот на кој размислуваме за проблемот со бегалците.

The first one I want to think about

Најпрво помислувам

is the idea of enabling environments,

како да се оспособат средините,

and it starts from a very basic recognition

на почеток, со основното признавање

that refugees are human beings like everyone else,

дека бегалците се човечки суштества како сите ние,

but they're just in extraordinary circumstances.

само се наоѓаат во посебни околности.

Together with my colleagues in Oxford,

Заедно со моите колеги од Оксфорд,

we've embarked on a research project in Uganda

започнавме истражувачки проект во Уганда

looking at the economic lives of refugees.

набљудувајќи го економскиот живот на бегалците.

We chose Uganda not because it's representative of all host countries.

Не ја одбравме Уганда не затоа што таа ги претставува земјите-домаќини.

It's not. It's exceptional.

Не е тоа. Таа е исклучителна.

Unlike most host countries around the world,

За разлика од другите земји-домаќини во светот,

what Uganda has done

она што Уганда го направи е

is give refugees economic opportunity.

што им даде економска можност на бегалците.

It gives them the right to work. It gives them freedom of movement.

Им го даде правото да работат, им даде слобода на движење.

And the results of that are extraordinary

И резултатите се извонредни

both for refugees and the host community.

и за бегалците и за заедниците-домаќини.

In the capital city, Kampala,

Во главниот град Кампала откривме

we found that 21 percent of refugees own a business that employs other people,

дека 21% од бегалците имаат бизниси со кои вработуваат други луѓе,

and 40 percent of those employees

и 40% од тие вработени

are nationals of the host country.

се припадници на земјата-домаќин.

In other words, refugees are making jobs

Со други зборови, бегалците создаваат работа

for citizens of the host country.

за граѓаните на земјите-домаќини.

Even in the camps, we found extraordinary examples

Дури и во камповите, видовме исклучителни примери

of vibrant, flourishing and entrepreneurial businesses.

на динамични, успешни и претприемачки бизниси.

For example, in a settlement called Nakivale,

На пример, во населбата Накивале,

we found examples of Congolese refugees

откривме примери на бегалци од Конго

running digital music exchange businesses.

кои водеа бизнис за размена на дигитална музика.

We found a Rwandan who runs a business that's available

Откривме човек од Руанда со бизнис

to allow the youth to play computer games

кој им овозможува на младите да играат видео игри

on recycled games consoles and recycled televisions.

на рециклирани конзоли и рециклирани телевизори.

Against the odds of extreme constraint,

И покрај условите на екстремно ограничување

refugees are innovating,

бегалците се иновативни,

and the gentleman you see before you is a Congolese guy called Demou-Kay.

човекот што го гледате на сликата е Демоу-Кај од Конго.

Demou-Kay arrived in the settlement with very little,

Демоу-Кај дојде во населбата со речиси празни раце,

but he wanted to be a filmmaker.

но сакал да снима филмови.

So with friends and colleagues, he started a community radio station,

Основа радио станица со пријатели и колеги,

he rented a video camera,

позајми видео камера,

and he's now making films.

и сега снима филмови.

He made two documentary films

Има направено два документарни филмови

with and for our team,

со и за нашиот тим,

and he's making a successful business out of very little.

и прави успешен бизнис од речиси ништо.

It's those kinds of examples

Овие се примерите

that should guide our response to refugees.

кои треба да нѐ водат кога реагираме на бегалците.

Rather than seeing refugees

Наместо да ги гледаме

as inevitably dependent upon humanitarian assistance,

како неизбежно зависни од хуманитарна помош,

we need to provide them with opportunities for human flourishing.

треба да им дадеме можности за човечки просперитет.

Yes, clothes, blankets, shelter, food

Да, облека, ќебиња, засолништа, храна

are all important in the emergency phase,

се важни во фазата на итна помош,

but we need to also look beyond that.

но треба да погледнеме подалеку од тоа.

We need to provide opportunities to connectivity, electricity,

Треба да им пружиме можности за поврзување, струја,

education, the right to work,

образование, право на работа,

access to capital and banking.

пристап до капитал и банкарство.

All the ways in which we take for granted

Сѐ што ние земаме здраво за готово

that we are plugged in to the global economy

што нѐ поврзува со глобалната економија

can and should apply to refugees.

може и треба да им следува и на бегалците.

The second idea I want to discuss is economic zones.

Второто решение за кое сакам да зборувам се економските зони

Unfortunately, not every host country in the world

За жал, сите земји-домаќини во Европа

takes the approach Uganda has taken.

не ги превземаат чекорите на Уганда.

Most host countries don't open up their economies to refugees

Повеќето земји-домаќини не ја отвораат нивната еконмија за бегалците

in the same way.

на истиот начин.

But there are still pragmatic alternative options that we can use.

Но сепак има прагматични, алтернативни можности кои можеме да ги искоритиме.

Last April, I traveled to Jordan with my colleague,

Минатиот Април бев во Јордан со мојот колега

the development economist Paul Collier,

Пол Колер, економист за развој,

and we brainstormed an idea while we were there

и заеднички дојдовме до идеја

with the international community and the government,

со меѓународната заедница и владата,

an idea to bring jobs to Syrians

идеја да им понудиме работа на Сиријците

while supporting Jordan's national development strategy.

и истовремено да ја поддржиме развојната стратегија на Јордан.

The idea is for an economic zone,

Идејата беше за економска зона

one in which we could potentially integrate the employment of refugees

во коај би интегрирале вработување за бегалците

alongside the employment of Jordanian host nationals.

заедно со вработување на домаќини, Јорданци.

And just 15 minutes away from the Zaatari refugee camp,

Нa 15 мин оддалечененост од бегалскиот камп Заатари,

home to 83,000 refugees,

дом на 83.000 бегалци,

is an existing economic zone

постои економска зона

called the King Hussein Bin Talal Development Area.

наречена развојно подрачје на кралот Хусеин Бин Талал.

The government has spent over a hundred million dollars

Владата има потрошено преку 100 милиони долари

connecting it to the electricity grid, connecting it to the road network,

поврзувајќи ја со електрична мрежа, поврзувајќи ја со патна мрежа,

but it lacked two things:

но ѝ недостасуваа две работи:

access to labor and inward investment.

пристап до работна сила и внатрешни инвестиции.

So what if refugees were able to work there

Што ако бегалците беа во состојба да работат таму

rather than being stuck in camps,

а не да се заглавени во камповите,

able to support their families and develop skills through vocational training

да ги издржуваат семејствата и да развиваат вештини преку стручни обуки

before they go back to Syria?

пред да се вратат во Сирија?

We recognized that that could benefit Jordan,

Препознавме дека од тоа би имала корист Јордан,

whose development strategy requires it to make the leap

чија развојна стратегија налага да го направи чекорот

as a middle income country to manufacturing.

од земја со просечен приход до производствена земја.

It could benefit refugees, but it could also contribute

Бегалците би имале корист но тоа би придонело

to the postconflict reconstruction of Syria

и за повоената реконструкција на Сирија

by recognizing that we need to incubate refugees

ако сфатиме дека треба да ги оспособиме бегалците

as the best source of eventually rebuilding Syria.

како најдобар извор на евентуално возобновување на Сирија.

We published the idea in the journal Foreign Affairs.

Идејата ја објавивме во весникот Форин Афеарс.

King Abdullah has picked up on the idea.

Кралот Абдула ја прифати идејата .

It was announced at the London Syria Conference two weeks ago,

Ја објавија на Лондонската конференција за Сирија пред 2 недели

and a pilot will begin in the summer.

и пилот програмата ќе започне ова лето.

(Applause)

(Аплауз)

The third idea that I want to put to you

Третата идеја која сакам да ја изнесам

is preference matching between states and refugees

е усогласување на приоритетите помеѓу државите и бегалците,

to lead to the kinds of happy outcomes you see here in the selfie

што ќе води кон среќен завршеток како што гледате на ова селфи

featuring Angela Merkel and a Syrian refugee.

на Ангела Меркел и бегалец од Сирија.

What we rarely do is ask refugees what they want, where they want to go,

Ретко ги прашуваме бегалците што сакаат, каде сакаат да одат,

but I'd argue we can do that

мислам дека можеме да го сториме тоа,

and still make everyone better off.

и да ги направиме да бидат задоволни.

The economist Alvin Roth has developed the idea of matching markets,

Економистот Алвин Рот ја развил идејата за усогласени пазари,

ways in which the preference ranking of the parties shapes an eventual match.

рангирање на приоритетите на две странки за да се одреди усогласеноста.

My colleagues Will Jones and Alex Teytelboym

Моите колеги Вил Џонс и Алекс Тејтелбојм

have explored ways in which that idea could be applied to refugees,

истажуваа начини како да се примени идејата на бегалците,

to ask refugees to rank their preferred destinations,

да се прашаат бегалците да ги рангираат приоритетните дестинации,

but also allow states to rank the types of refugees they want

но и да им се дозволи на земјите да ги рангираат бегалците кои ги сакаат

on skills criteria or language criteria

според критериум - вештини или јазик

and allow those to match.

и да се постигне усогласеност.

Now, of course you'd need to build in quotas

Така, се разбира ќе мора да направите квоти

on things like diversity and vulnerability,

за нешта како што се разновидност и ранливост,

but it's a way of increasing the possibilities of matching.

но тоа е начин да се зголемат можностите за усогласеност.

The matching idea has been successfully used

Оваа идеја успешно е применета

to match, for instance, students with university places,

за усогласување, на пример, на студенти со факултети,

to match kidney donors with patients,

донатори на бубрези со пациенти,

and it underlies the kind of algorithms that exist on dating websites.

и тоа е во основа вид на алгоритми кои ги има на сајтовите за запознавање.

So why not apply that to give refugees greater choice?

Па зошто да не се примени тоа, да имаат бегалците поголем избор?

It could also be used at the national level,

Може да се примени и на меѓународно ниво,

where one of the great challenges we face

каде најголемиот предзвик за нас

is to persuade local communities to accept refugees.

е да ги убедиме локалните заедници да прифатат бегалци.

And at the moment, in my country, for instance,

Во моментов, во мојата земја, на пример,

we often send engineers to rural areas and farmers to the cities,

најчесто праќаме инженери во рурални места а фармери во градовите,

which makes no sense at all.

што нема никаков смисол.

So matching markets offer a potential way to bring those preferences together

Соодветните пазари нудат потенцијален начин да се спојат приоритетите

and listen to the needs and demands of the populations that host

и да се слушнат потребите и барањата на месното население

and the refugees themselves.

и на самите бегалци.

The fourth idea I want to put to you is of humanitarian visas.

Четвртата идеја што сакам да ви ја изнесам е за хуманитарните визи.

Much of the tragedy and chaos we've seen in Europe

Голем дел од трагедијата и хаосот во Европа

was entirely avoidable.

можеше целосно да се избегне.

It stems from a fundamental contradiction in Europe's asylum policy,

Произлезе од основната контрадикторност на европската политика за азил

which is the following:

која е следнава:

that in order to seek asylum in Europe,

за да побарате азил во Европа

you have to arrive spontaneously by embarking on those dangerous journeys

треба да дојдете спонтано со тргнување на опасни патувања

that I described.

кои ги опишав.

But why should those journeys be necessary in an era of the budget airline

Зошто се потребни такви патувања во ера на ефтини летови

and modern consular capabilities?

и современи конзуларни можности?

They're completely unnecessary journeys,

Тие се сосема непотребни патувања,

and last year, they led to the deaths of over 3,000 people

и минатата година доведоа до смрт повеќе од 3,000 луѓе

on Europe's borders and within European territory.

на европските граници и на територијата на Европа.

If refugees were simply allowed

Ако им се дозволеше на бегалците

to travel directly and seek asylum in Europe,

да патуваат директно и бараат азил во Европа,

we would avoid that,

ќе го избегневме тоа,

and there's a way of doing that

и има начин како да се стори тоа

through something called a humanitarian visa,

преку нешто што се нарекува хуманитарна виза,

that allows people to collect a visa at an embassy

што им дозволува на луѓето да добијат виза во амбасади

or a consulate in a neighboring country

или конзулати во соседни земји

and then simply pay their own way

и потоа да си купат билет

through a ferry or a flight to Europe.

за траект или лет до Европа.

It costs around a thousand euros

Плаќаат по 1.000 евра

to take a smuggler from Turkey to the Greek islands.

на криумчари од Турција до грчките острови.

It costs 200 euros to take a budget airline from Bodrum to Frankfurt.

Ниско буџетен лет од Бодрум до Франкфурт чини 200 евра.

If we allowed refugees to do that, it would have major advantages.

Ако им го дозволевме тоа на бегалците, ќе имаше големи предности.

It would save lives,

Ќе спасеше животи,

it would undercut the entire market for smugglers,

ќе го разбиеше целиот пазар на криумчарите,

and it would remove the chaos we see from Europe's front line

и ќе немаше хаос каков што видовме на граничните влезови во Европа

in areas like the Greek islands.

во области како грчките острови.

It's politics that prevents us doing that rather than a rational solution.

Политиката нѐ спречува во тоа, повеќе од рационалното решение.

And this is an idea that has been applied.

И ова е идеја која веќе е применета.

Brazil has adopted a pioneering approach

Бразил направи пионерски чекор

where over 2,000 Syrians have been able to get humanitarian visas,

кога им даде 2.000 хуманитарни визи на Сиријци,

enter Brazil, and claim refugee status on arrival in Brazil.

дозвола за влез во Бразил и статус на бегалци веднаш потоа.

And in that scheme, every Syrian who has gone through it

Во таа процедура, секој Сириец кој ја мина

has received refugee status and been recognized as a genuine refugee.

доби статус на бегалец и беше признаен за вистински бегалец.

There is a historical precedent for it as well.

Постои и историски преседан за тоа.

Between 1922 and 1942,

Помеѓу 1922 и 1942,

these Nansen passports were used as travel documents

овие Нансен пасоши се користеа како патни документи

to allow 450,000 Assyrians, Turks and Chechens

за да им дозволат на 450.000 Асиријци, Турци и Чеченци

to travel across Europe

да патуваат низ Европа

and claim refugee status elsewhere in Europe.

и да бараат статус на бегалци било каде во Европа.

And the Nansen International Refugee Office

Меѓународната канцеларија за бегалци на Нансен

received the Nobel Peace Prize

ја добија Нобеловата награда за мир

in recognition of this being a viable strategy.

за препознавање на оваа одржлива стратегија.

So all four of these ideas that I've presented you

Сите четири идеи кои ви ги прикажав

are ways in which we can expand Amira's choice set.

се начини како да се прошират изборите кои ги има Амира.

They're ways in which we can have greater choice for refugees

Начини за поголеми можности за бегалците

beyond those basic, impossible three options

освен трите основни, невозможни 3 опции

I explained to you

кои ви ги објаснив

and still leave others better off.

со цел на сите да им е подобро.

In conclusion, we really need a new vision,

На крај, навистина ни треба нова визија

a vision that enlarges the choices of refugees

визија која ќе ги прошири изборите на бегалците

but recognizes that they don't have to be a burden.

но и ќе покаже дека тие не мора да се товар.

There's nothing inevitable about refugees being a cost.

Бегалците не мора да бидат нужен трошок.

Yes, they are a humanitarian responsibility,

Да, тие се хуманитарна одговорност

but they're human beings with skills, talents, aspirations,

но и човечки суштества, со вештини, таленти и стремежи,

with the ability to make contributions -- if we let them.

со способности да придонесат, ако им дозволиме.

In the new world,

Во новиот свет,

migration is not going to go away.

миграциите нема да исчезнат.

What we've seen in Europe will be with us for many years.

Она што го гледаме во Европа ќе биде со нас уште многу години.

People will continue to travel,

Луѓето ќе продолжат да патуваат,

they'll continue to be displaced,

ќе продолжат да се раселуваат,

and we need to find rational, realistic ways of managing this --

и треба да изнајдеме рационални, реални начини да се справиме со тоа,

not based on the old logics of humanitarian assistance,

да не се базираме на старата логика за хуманитарна помош,

not based on logics of charity,

да не се базираме на логиката на милосрдие,

but building on the opportunities

туку да создадеме можности

offered by globalization, markets and mobility.

понудени од глобализацијата, пазарот и мобилноста.

I'd urge you all to wake up and urge our politicians

Ве повикувам сите да се разбудите и да ги повикате нашите политичари

to wake up to this challenge.

да се разбудат за овој предизвик.

Thank you very much.

Ви благодарам.

(Applause)

(Аплауз)