Our refugee system is failing. Here's how we can fix it | Alexander Betts

Çeviri: Can Goksen Gözden geçirme: Sancak Gülgen

There are times when I feel really quite ashamed

Avrupalı olduğum için kendimden çok utandığım

to be a European.

zamanlar oluyor.

In the last year,

Geçen yıl,

more than a million people arrived in Europe in need of our help,

yardımımıza muhtaç 1 milyondan fazla insan Avrupa'ya geldi.

and our response, frankly, has been pathetic.

Bizim cevabımız, açıkçası, içler acısıydı.

There are just so many contradictions.

Çok fazla çelişki var.

We mourn the tragic death

2 yaşındaki Aylan Kurdi'nin trajik ölümüne yas tuttuk,

of two-year-old Alan Kurdi,

and yet, since then, more than 200 children

ama, o günden beri 200'den fazla çocuk Akdeniz'de boğuldu.

have subsequently drowned in the Mediterranean.

We have international treaties

Mültecileri ortak sorumluluk alanı içinde olarak

that recognize that refugees are a shared responsibility,

tanımlayan uluslararası anlaşmalarımız var.

and yet we accept that tiny Lebanon

Fakat, küçük Lübnan'ın tüm Avrupa'dan daha fazla

hosts more Syrians than the whole of Europe combined.

Suriyeli'ye ev sahipliği yapmasına razı geliyoruz.

We lament the existence of human smugglers,

İnsan kaçakçılarının ortalıkta dolanmasına ağlayıp sızlıyoruz,

and yet we make that the only viable route

ama bunu Avrupa'ya sığınmak için

to seek asylum in Europe.

tek geçerli yol kılıyoruz.

We have labor shortages,

İşgücü kıtlığımız var,

and yet we exclude people who fit our economic and demographic needs

ama hala ekonomik ve demografik ihtiyaçlarımızı karşılamaya uygun

from coming to Europe.

olan insanları Avrupa'ya almıyoruz.

We proclaim our liberal values in opposition to fundamentalist Islam,

Radikal islamın aksine liberal değerlerimizle övünüyoruz,

and yet --

fakat

we have repressive policies

çocuk sığınmacıları gözaltına alan,

that detain child asylum seekers,

çocukları ailelerinden ayıran

that separate children from their families,

göçmenlerin mülklerine el koyan

and that seize property from refugees.

baskıcı politikalarımız var.

What are we doing?

Biz ne yapıyoruz?

How has the situation come to this,

Bir insanlık krizine böylesine

that we've adopted such an inhumane response to a humanitarian crisis?

insanlık dışı bir tepki verme noktasına nasıl geldik?

I don't believe it's because people don't care,

İnsanların önemsememesinden dolayı olduğuna inanmıyorum,

or at least I don't want to believe it's because people don't care.

en azından böyle olduğuna inanmak istemiyorum.

I believe it's because our politicians lack a vision,

Politikacılarımızın vizyon eksikliğinden kaynaklandığına inanıyorum.

a vision for how to adapt an international refugee system

50 yıl önce oluşturulmuş uluslararası mülteci sisteminin,

created over 50 years ago

değişen ve küreselleşen dünyada

for a changing and globalized world.

hayata nasıl geçirileceğine ilişkin vizyon.

And so what I want to do is take a step back

Yapmak istediğim bir adım geri gidip

and ask two really fundamental questions,

şu gerçekten önemli iki soruyu sormak,

the two questions we all need to ask.

hepimizin sorması gereken iki soru.

First, why is the current system not working?

Birincisi, halihazırdaki sistem neden işlemiyor?

And second, what can we do to fix it?

İkincisi, düzeltmek için ne yapabiliriz?

So the modern refugee regime

Modern mülteci sistemi

was created in the aftermath of the Second World War by these guys.

2. Dünya Savaşı sonrasında bu adamlar tarafından oluşturuldu.

Its basic aim is to ensure

Temel amacı, bir devlet çöktüğünde

that when a state fails, or worse, turns against its own people,

veya daha kötüsü insanlarının aleyhine yer aldığında

people have somewhere to go,

insanların evlerine dönene kadar

to live in safety and dignity until they can go home.

güvende ve onurlarıyla yaşayacakları bir yerin olması.

It was created precisely for situations like the situation we see in Syria today.

Bu sistem, Suriye'de gördüğümüz olaylara benzer durumlar için oluşturuldu.

Through an international convention signed by 147 governments,

147 hükümetin imzaladığı uuslararası sözleşme olan

the 1951 Convention on the Status of Refugees,

1951 tarihli Mültecilerin Hukuki Durumuna Dair Sösleşme ve

and an international organization, UNHCR,

ayrıca uluslararası kuruluş BMMYK

states committed to reciprocally admit people onto their territory

savaştan ve zulümden kaçan insanların

who flee conflict and persecution.

topraklarına girişini karşılıklı olarak taahhüd eder.

But today, that system is failing.

Fakat bugün bu sistem çöküyor.

In theory, refugees have a right to seek asylum.

Teorik olarak mültecilerin sığınma hakkı vardır.

In practice, our immigration policies block the path to safety.

Pratikte, mülteci politikalarımız güvenliğe giden yolu kesmekte.

In theory, refugees have a right to a pathway to integration,

Teoride, mültecilerin entegrasyon hakkı

or return to the country they've come from.

veya geldikleri ülkeye dönme hakkı vardır.

But in practice, they get stuck in almost indefinite limbo.

Fakat pratikte, sonu gelmez bir belirsizliğe saplanmışlardır.

In theory, refugees are a shared global responsibility.

Teorik olarak, mülteciler ortak, küresel bir sorumluluktur.

In practice, geography means that countries proximate the conflict

Pratikte ise coğrafya, çatışmaya yalkın ülkelerin

take the overwhelming majority of the world's refugees.

dünyadaki mültecilerin büyük çoğunluğunu ülkelerine almalarını ifade eder.

The system isn't broken because the rules are wrong.

Kurallar yanlış olduğu için sistem çökmedi.

It's that we're not applying them adequately to a changing world,

Yani, kuralları değişen dünyaya layıkıyla uygulamıyoruz,

and that's what we need to reconsider.

bunu tekrar düşünmemiz lazım.

So I want to explain to you a little bit about how the current system works.

Size şu anki sistemin nasıl işlediğinden kısaca bahsetmek istiyorum.

How does the refugee regime actually work?

Mülteci sistemi gerçekte nasıl işliyor?

But not from a top-down institutional perspective,

Fakat tepeden kurumsal bir perspektifle değil,

rather from the perspective of a refugee.

bir mülteci perspektifiyle.

So imagine a Syrian woman.

Suriyeli bir kadın düşünün.

Let's call her Amira.

Adı Amira olsun.

And Amira to me represents many of the people I've met in the region.

Amira bana bölgede tanıdığım insanların çoğunluğunu temsil ediyor.

Amira, like around 25 percent of the world's refugees,

Dünyadaki mültecilerin %25'i gibi Amira da

is a woman with children,

çocuklu bir kadın.

and she can't go home because she comes from this city

Evine gidemiyor çünkü gördüğünüz gibi

that you see before you, Homs,

Humus'tan, bir zamanlar güzel ve tarihi

a once beautiful and historic city

şimdi ise enkaz altında olan bu şehirden geliyor.

now under rubble.

And so Amira can't go back there.

Bu yüzden Amira oraya geri dönemiyor.

But Amira also has no hope of resettlement to a third country,

Amira'nın bir üçüncü ülkeye yerleşme umudu da yok.

because that's a lottery ticket

Çünkü bu, dünyadaki mültecilerin

only available to less than one percent of the world's refugees.

%1'inden azının elde edebildiği bir piyango bileti.

So Amira and her family

Bu yüzden Amira ve ailesi

neredeyse imkansız bir seçimle karşı karşıyalar.

face an almost impossible choice.

They have three basic options.

Temel olarak üç seçenekleri var.

The first option is that Amira can take her family to a camp.

İlk olarak, Amira ailesini bir kampa götürebilir.

In the camp, she might get assistance,

Kampta yardım alabilir.

but there are very few prospects for Amira and her family.

Ama orada Amira ve ailesi için çok az umut var.

Camps are in bleak, arid locations,

Kamplar rüzgar alan, kasvetli,

often in the desert.

çölde bulunan bölgeler.

In the Zaatari refugee camp in Jordan,

Ürdün'deki Zaatari Mülteci Kampı'nda

you can hear the shells across the border in Syria at nighttime.

Suriye sınırı boyunca deniz kabuklarının seslerini geceleri duyabilirsiniz.

There's restricted economic activity.

Ekonomik faaliyet sınırlıdır.

Education is often of poor quality.

Eğitim kalitesi genellikle düşüktür.

And around the world,

Dünya genelinde

some 80 percent of refugees who are in camps

kamplardaki mültecilerin yaklaşık %80'i

have to stay for at least five years.

kamplarda en az beş yıl kalmak zorunda.

It's a miserable existence,

İçler acısı bir olay.

and that's probably why, in reality,

Belki de Suriyelilerin yalnızca %9'unun

only nine percent of Syrians choose that option.

bu seçeneği seçmesinin nedeni bu.

Alternatively, Amira can head to an urban area

Bunun yerine, Amira komşu ülkelerde

in a neighboring country, like Amman or Beirut.

Amman veya Beyrut gibi kentsel bir bölgeye gidebilir.

That's an option that about 75 percent of Syrian refugees have taken.

Bu, Suriyeli mültecilerin yaklaşık %75'inin tercihi.

But there, there's great difficulty as well.

Bunun da bir zorluğu var.

Refugees in such urban areas don't usually have the right to work.

Bu bölgelerdeki mültecilerin çalışma izni her zaman yok.

They don't usually get significant access to assistance.

Çoğu zaman belli başlı yardımlardan faydalanamıyorlar.

And so when Amira and her family have used up their basic savings,

Amira ve ailesi temel birikimlerini tükettiklerinde,

they're left with very little and likely to face urban destitution.

çok azıyla kalıyorlar ve muhtemelen kentsel fakirlikle yüzleşiyorlar.

So there's a third alternative,

Üçüncü bir alternatif var.

and it's one that increasing numbers of Syrians are taking.

Bu alternatifi seçen Suriyelilerin sayısı artıyor.

Amira can seek some hope for her family

Amira başka bir ülkeye doğru riskli bir yolculukla,

by risking their lives on a dangerous and perilous journey

ailesinin hayatını tehlikeye atarak,

to another country,

onlar için bir umut arayabilir.

and it's that which we're seeing in Europe today.

Avrupa'da bugün gördüğümüz bu.

Around the world, we present refugees with an almost impossible choice

Tüm dünyada mültecilere neredeyse imkansiz

between three options:

üç seçenek sunuyoruz:

encampment, urban destitution and dangerous journeys.

kampa yerleştirme, kentsel yoksulluk ve tehlikeli yolculuk.

For refugees, that choice is the global refugee regime today.

Mülteciler için bu seçimler, bugün küresel mülteci sistemi.

But I think it's a false choice.

Bence bunlar yanlış seçimler.

I think we can reconsider that choice.

Bu seçimleri bence tekrar düşünmeliyiz.

The reason why we limit those options

Bu seçenekleri neden sınırladığımızın cevabı,

is because we think

bu seçeneklerin

that those are the only options that are available to refugees,

mültecilere tek uygun seçenek olduğunu düşünmemiz.

and they're not.

Ama öyle değil.

Politicians frame the issue as a zero-sum issue,

Politikacılar, mültecilerden yararlanırsak vatandaşlarımıza maliyet olur

that if we benefit refugees, we're imposing costs on citizens.

diye düşünerek bu konuyu sonuçsuz bırakıyorlar.

We tend to have a collective assumption

Mültecilerin kaçınılmaz bir harcama olacağı

that refugees are an inevitable cost or burden to society.

veya toplumun sırtına yük olacağı konusunda toplu bir varsayımımız var.

But they don't have to. They can contribute.

Bu şart değil. Katkıda bulunabilirler.

So what I want to argue

İleri sürmek istediğim nokta şu:

is there are ways in which we can expand that choice set

Bu seçenekler dizisini genişletebiliriz ve

and still benefit everyone else:

herkesten yararlanabiliriz.

the host states and communities,

Ev sahibi devletlerden ve topluluklardan,

our societies and refugees themselves.

toplumumuzdan ve tek başına mültecilerden

dört seçeneği ortaya koymak istiyorum.

And I want to suggest four ways

we can transform the paradigm of how we think about refugees.

Mültecilerle ilgili nasıl düşündüğümüz paradigmasını değiştirebiliriz.

All four ways have one thing in common:

Bu dört seçeneğin ortak bir noktası var:

they're all ways in which we take the opportunities of globalization,

Tüm bunlar küreselleşmenin, hareketliliğin ve piyasaların

mobility and markets,

fırsatlarından yararlanabilme ve

and update the way we think about the refugee issue.

mülteciler hakkındaki düşüncelerimizi güncelleme seçenekleridir.

The first one I want to think about

Üzerinde düşündüğüm ilk seçenek,

is the idea of enabling environments,

sadece olağan dışı bir süreçten geçen mültecilerin de

and it starts from a very basic recognition

en temel kabul olan

that refugees are human beings like everyone else,

diğer herkes gibi insan olarak tanınmalarına

but they're just in extraordinary circumstances.

fırsat veren bir ortam fikri.

Together with my colleagues in Oxford,

Oxford'taki meslektaşlarımla beraber,

we've embarked on a research project in Uganda

Uganda'da mültecilerin ekonomik yaşamlarını inceleyen

looking at the economic lives of refugees.

bir araştırma projesini başlattık.

We chose Uganda not because it's representative of all host countries.

Uganda'yı ev sahibi ülkelerin temsilcisi olduğu için seçmedik.

It's not. It's exceptional.

Bu yüzden değil, bu bir istisna.

Unlike most host countries around the world,

Dünyadaki çoğu ev sahibi ülkenin aksine

what Uganda has done

Uganda'nın yaptığı

is give refugees economic opportunity.

mültecilere ekonomik fırsat sağlamak.

It gives them the right to work. It gives them freedom of movement.

Onlara çalışma hakkı veriyor. Onlara hareket özgürlüğü tanıyor.

And the results of that are extraordinary

Sonuçlar, hem mülteciler

both for refugees and the host community.

hem de ev sahibi topluluk için olağanüstü.

In the capital city, Kampala,

Başkent Kampala'da,

we found that 21 percent of refugees own a business that employs other people,

diğer insanlara istihdam sağlayan bir işe sahip %21 oranında mülteci gördük.

and 40 percent of those employees

Bu işverenlerin %40'ı

are nationals of the host country.

ev sahibi ülkenin vatandaşları.

In other words, refugees are making jobs

Başka bir deyişle mülteciler,

for citizens of the host country.

ev sahibi ülkenin vatandaşları için iş yapıyor.

Even in the camps, we found extraordinary examples

Kamplarda bile enerjik, gelişmiş ve girişimci işlerin

of vibrant, flourishing and entrepreneurial businesses.

olağanüstü örnekleriyle karşılaştık.

For example, in a settlement called Nakivale,

Mesela, Nakivale adı verilen yerleşim yerinde,

we found examples of Congolese refugees

Kongolu göçmenlerin

running digital music exchange businesses.

dijital müzik işi yürüttüğünü gördük.

We found a Rwandan who runs a business that's available

Bir Ruandalının, geri dönüştürülmüş oyun konsolları ve televizyonlardan

to allow the youth to play computer games

gençlerin bilgisayar oyunları oynamasını sağlayan

on recycled games consoles and recycled televisions.

bir işe giriştiğini gördük.

Against the odds of extreme constraint,

Tüm bu baskılara rağmen,

refugees are innovating,

mülteciler yenilikçidirler.

and the gentleman you see before you is a Congolese guy called Demou-Kay.

Bu gördüğünüz genç Kongolu Demou-Kay.

Demou-Kay arrived in the settlement with very little,

Demou-Kay, yerleşim yerine yanında az bir parayla geldi.

but he wanted to be a filmmaker.

Film yapımcısı olmak istiyordu.

So with friends and colleagues, he started a community radio station,

Arkadaşları ve meslektaşlarıyla beraber topluluk radyosu kurdu,

he rented a video camera,

video kamera kiraladı,

and he's now making films.

şimdi de filmler yapıyor.

He made two documentary films

İki belgesel filmi yaptı,

with and for our team,

ekibimizle ve ekibimiz için.

and he's making a successful business out of very little.

Çok az bir bütçeyle başarılı işler yapıyor.

It's those kinds of examples

Bu, mültecilere verdiğimiz karşılığa

that should guide our response to refugees.

kılavuzluk etmesi gereken örneklerden.

Rather than seeing refugees

Mültecileri

as inevitably dependent upon humanitarian assistance,

insani yardıma muhtaç kişiler olarak görmek yerine

we need to provide them with opportunities for human flourishing.

insani gelişim için onlara fırsatlar tanımalıyız.

Yes, clothes, blankets, shelter, food

Evet, battaniyeler, barınma, yemek

are all important in the emergency phase,

acil dönemlerde hep önemli unsurlar.

but we need to also look beyond that.

Fakat bunun ötesine de bakmalıyız.

We need to provide opportunities to connectivity, electricity,

Bağlantı ve elektrik kurmak, eğitim ve çalışma hakkı için

education, the right to work,

sermaye ve bankacılığa erişim için

access to capital and banking.

fırsatlar sağlamalıyız.

All the ways in which we take for granted

Sıkı sıkıya bağlı olduğumuz küresel ekonomide

that we are plugged in to the global economy

olduğu gibi kabul ettiğimiz tüm yöntemleri

can and should apply to refugees.

mültecilere geçerli kılabiliriz, kılmalıyız.

The second idea I want to discuss is economic zones.

Tartışmak istediğim ikinci düşünce ekonomik bölgeler.

Unfortunately, not every host country in the world

Malesef, Uganda'nın yaklaşımını

takes the approach Uganda has taken.

dünyadaki her ev sahibi ülke benimsemiyor.

Most host countries don't open up their economies to refugees

Çoğu ev sahibi ülke, ekonomilerini aynı şekilde

in the same way.

mültecilere açmıyor.

But there are still pragmatic alternative options that we can use.

Fakat hala kullanabileceğimiz pragmatik seçenekler var.

Last April, I traveled to Jordan with my colleague,

Geçen Nisan'da meslektaşım kalkınma ekonomisti Paul Collier ile

the development economist Paul Collier,

Ürdün'e seyahat ettim.

and we brainstormed an idea while we were there

Orada, uluslararası topluluk ve hükümet ile beraber

with the international community and the government,

beyin fırtınası yaptık.

an idea to bring jobs to Syrians

Konu Ürdün'ün ulusal kalkınma stratejisini desteklerken

while supporting Jordan's national development strategy.

Suriye'ye iş götürmekti.

The idea is for an economic zone,

Konu ekonomik bölge içindi.

one in which we could potentially integrate the employment of refugees

Bölgede mültecilerin istihdamını Ürdünlülerin ev sahibi vatandaşlarıyla

alongside the employment of Jordanian host nationals.

imkan dahilinde birleştirebilecektik.

And just 15 minutes away from the Zaatari refugee camp,

83.000 mülteciyi ağırlayan Zaatari mülteci Kampı'ndan

home to 83,000 refugees,

sadece 15 dakika uzakta

is an existing economic zone

Kral Hüseyin Bin Talal Geliştirme Bölgesi

called the King Hussein Bin Talal Development Area.

adında bir ekonomik bölge vardır.

The government has spent over a hundred million dollars

Hükümet yüz milyon dolardan fazla parayı

connecting it to the electricity grid, connecting it to the road network,

bu bölgenin, elektrik ve yol ağına bağlanabilmesi için harcadı.

but it lacked two things:

Fakat iki şey eksikti:

access to labor and inward investment.

iş gücüne ve iş yatırımına dahil olma.

So what if refugees were able to work there

Peki mülteciler, Suriye'ye dönmeden önce,

rather than being stuck in camps,

kamplara saplanıp kalmak yerine orada çalışabilselerdi

able to support their families and develop skills through vocational training

ailelerini destekleyebilselerdi,

before they go back to Syria?

mesleki eğitimle becerilerini geliştirebilselerdi?

We recognized that that could benefit Jordan,

Bunun Ürdün'ün yararına olacağının farkındaydık.

whose development strategy requires it to make the leap

Orta gelirli ülke olan Ürdün'ün kalkınma stratejisinin

as a middle income country to manufacturing.

üretime hamle yapması gerekiyordu.

It could benefit refugees, but it could also contribute

Bu mültecilerin yararınaydı ama Suriye'nin yeniden inşasında,

to the postconflict reconstruction of Syria

en uygun kaynak olarak mültecilere olan ihtiyacın farkına vararak

by recognizing that we need to incubate refugees

onlardan yararlanmak,

as the best source of eventually rebuilding Syria.

Suriye'nin savaş sonrasında yeniden yapılandırılmasına da katkı sağlayacaktı.

We published the idea in the journal Foreign Affairs.

Bu fikri Foreign Affairs Dergisi'nde yayınladık.

King Abdullah has picked up on the idea.

Kral Abdullah çabucak fark etti.

Fikir iki hafta önce Londra'daki Suriye Konferans'ında duyrulmuştu.

It was announced at the London Syria Conference two weeks ago,

and a pilot will begin in the summer.

Yazın ise bir deneme başlayacak.

(Applause)

(Alkışlar)

The third idea that I want to put to you

Size sunmak istediğim üçüncü fikir

is preference matching between states and refugees

Angela Merkel ile Suriyeli bir göçmenin olduğu

to lead to the kinds of happy outcomes you see here in the selfie

bu selfiede gördüğünüz gibi mutlu sonuçlara götüren

featuring Angela Merkel and a Syrian refugee.

devletler ve mülteciler arasındaki tercih uyumu.

What we rarely do is ask refugees what they want, where they want to go,

Göçmenlere ne istediklerini, nereye gitmek istediklerini nadiren soruyoruz,

but I'd argue we can do that

yine de bunu yapabiliriz.

and still make everyone better off.

Herkes için daha iyi olur kanısındayım.

The economist Alvin Roth has developed the idea of matching markets,

Ekonomist Alvin Roth, tarafların sıralama tercihlerinin

ways in which the preference ranking of the parties shapes an eventual match.

nihai tercihi şekillendirmesini konu alan eşleştirme teorisini geliştirdi.

My colleagues Will Jones and Alex Teytelboym

Meslektaşlarım Will Jones ve Alex Teytelboym,

have explored ways in which that idea could be applied to refugees,

göçmenlere tercih ettikleri varış yerlerini sorarak

to ask refugees to rank their preferred destinations,

bu teorinin göçmenler için uygulanabilmesinin yollarını araştırdı.

but also allow states to rank the types of refugees they want

Bunun yanında devletlere, yetenek veya dil kriterleri gibi

on skills criteria or language criteria

tercih ettikleri göçmen tipini

and allow those to match.

sıralamaya müsaade etti.

Now, of course you'd need to build in quotas

Tabii çeşitlilik ve zaafiyet gibi konularda

on things like diversity and vulnerability,

kota koyma ihtiyacı duyacaksınız,

but it's a way of increasing the possibilities of matching.

fakat bu eşleştirme olasılıklarını yükseltmenin bir yolu.

The matching idea has been successfully used

Teori, örneğin öğrencilerin üniversitelerle

to match, for instance, students with university places,

veya böbrek donörlerinin hastalarla eşleşmesinde

to match kidney donors with patients,

başarılı bir şekilde kullanıldı.

and it underlies the kind of algorithms that exist on dating websites.

Ayrıca arkadaşlık sitelerinde var olan algoritmaların temelinde bu var.

So why not apply that to give refugees greater choice?

Peki neden bunu göçmenlere daha iyi seçimler için sunmayalım?

It could also be used at the national level,

Bu, yerel halkın göçmenleri kabul etmeye

where one of the great challenges we face

ikna edilmesinde karşı karşıya kaldığımız zorlukların yer aldığı

is to persuade local communities to accept refugees.

ulusal seviyede de kullanılabilir.

And at the moment, in my country, for instance,

Şu anda örneğin ülkemde,

we often send engineers to rural areas and farmers to the cities,

mühendisleri kırsal alanlara ve çiftçileri şehirlere gönderiyoruz.

which makes no sense at all.

Çok anlamsız.

So matching markets offer a potential way to bring those preferences together

Eşleştirme teorisi bu tercihlerin bir araya getirilmesine,

and listen to the needs and demands of the populations that host

ev sahibi nüfusun ve mültecilerin ihtiyaç ve taleplerinin dinlenmesine

and the refugees themselves.

olanak sağlıyor.

The fourth idea I want to put to you is of humanitarian visas.

Dördüncü fikir ise insani vizeler.

Much of the tragedy and chaos we've seen in Europe

Avrupa'da şahit olduğumuz trajedi ve kaosun çoğu

was entirely avoidable.

tümüyle önlenebilirdi.

It stems from a fundamental contradiction in Europe's asylum policy,

Bunlar, Avrupa'nın iltica politikasındaki radikal çelişkiden kaynaklandı.

which is the following:

Şöyle ki:

that in order to seek asylum in Europe,

Avrupa'ya iltica etmek için,

you have to arrive spontaneously by embarking on those dangerous journeys

tanımladığım tehlikeli seyahate çıkarak

that I described.

gelmeniz gerekiyor.

But why should those journeys be necessary in an era of the budget airline

Neden düşük ücretli havayolu ve modern konsolosluk imkanı döneminde,

and modern consular capabilities?

bu seyahatler gerekli olmak zorunda?

They're completely unnecessary journeys,

Bunlar tamamen gereksiz seyahatler.

and last year, they led to the deaths of over 3,000 people

Geçen sene, bu seyahatler, Avrupa sınırlarında ve Avrupa toprakları içinde

on Europe's borders and within European territory.

3000'in üzerinde ölüme yol açtı.

If refugees were simply allowed

Mültecilere basit bir şekilde

to travel directly and seek asylum in Europe,

Avrupa'ya direkt yolculuk ve sığınma izni verilseydi,

we would avoid that,

bunu önleyebilirdik.

and there's a way of doing that

Bunu yapmanın bir yolu,

through something called a humanitarian visa,

insani vize dediğimiz şeyle insanlara elçilikten

that allows people to collect a visa at an embassy

veya komşu ülkedeki konsolosluktan

or a consulate in a neighboring country

vize almasına, sonrasında

and then simply pay their own way

feribotla veya uçakla gitme bedelini

through a ferry or a flight to Europe.

basit bir şekilde ödemelerine izin vermek.

It costs around a thousand euros

Bir kaçakçıyı

to take a smuggler from Turkey to the Greek islands.

Türkiye'den Yunan Adaları'na getirmenin maliyeti yaklaşık 1000 eurodur.

It costs 200 euros to take a budget airline from Bodrum to Frankfurt.

Bodrum'dan Frankfurt'a indirimli uçuş 200 euro tutar.

If we allowed refugees to do that, it would have major advantages.

Mültecilere bunu sağlasaydık büyük avantaj sağlanacaktı.

It would save lives,

Hayatlar kurtulacaktı,

it would undercut the entire market for smugglers,

kaçakçıların tüm piyasasını alt üst edecek,

and it would remove the chaos we see from Europe's front line

Bugün Avrupa'nın ileri hattı Yunan Adaları gibi bölgelerde gördüğümüz

in areas like the Greek islands.

kaosu ortadan kaldıracaktı.

It's politics that prevents us doing that rather than a rational solution.

Mantıklı bir çözüm yerine bizi bundan alıkoyan politikadır.

And this is an idea that has been applied.

Uygulanmış olan fikir budur.

Brazil has adopted a pioneering approach

Brezilya öncü bir tavır aldı.

where over 2,000 Syrians have been able to get humanitarian visas,

2000'in üzerinde mülteci insani vize alabildi,

enter Brazil, and claim refugee status on arrival in Brazil.

Brezilya'ya girdi ve mülteci statüsü talep etti.

And in that scheme, every Syrian who has gone through it

Bu düzenlemede bu aşamadan geçen Suriyeli her mülteci

has received refugee status and been recognized as a genuine refugee.

mülteci statüsüne alındı ve gerçek mülteci olarak tanındı.

There is a historical precedent for it as well.

Bunun tarihsel bir öncülü de vardı.

Between 1922 and 1942,

1922 ve 1942 yılları arasında

these Nansen passports were used as travel documents

bu Nansen pasaportları 450.000 Süryani, Türk ve Çeçen'in

to allow 450,000 Assyrians, Turks and Chechens

Avrupa'ya seyahatleri ve mülteci statüsü başvurusu

to travel across Europe

için seyahat belgesi

and claim refugee status elsewhere in Europe.

olarak kullanıldı.

And the Nansen International Refugee Office

Nansen Uluslararası Mülteciler Ofisi,

received the Nobel Peace Prize

bu uygulanabilir stratejiyi tanımasıyla

in recognition of this being a viable strategy.

Nobel Barış Ödülü'nü aldı.

So all four of these ideas that I've presented you

Size sunduğum dört fikrin hepsi

are ways in which we can expand Amira's choice set.

Amira'nın seçim dizisini genişletebilmenin yollarıydı.

They're ways in which we can have greater choice for refugees

Basit ve açıkladığım imkansız üç yol dışında

beyond those basic, impossible three options

mültecilere sunabileceğimiz ve

diğerlerini hala daha iyi durumda yapacak

I explained to you

and still leave others better off.

büyük seçimler var.

In conclusion, we really need a new vision,

Sonuç olarak, gerçekten yeni bir bakış açısına ihtiyacımız var,

a vision that enlarges the choices of refugees

mülecilerin seçimlerini genişleten,

but recognizes that they don't have to be a burden.

onları bir yük olarak tanımlamayan bakış açısına.

There's nothing inevitable about refugees being a cost.

Mültecilerin bir maliyet olduğu kaçınılmaz bir şey değil.

Yes, they are a humanitarian responsibility,

Evet, mülteciler insani bir sorumluluktur,

but they're human beings with skills, talents, aspirations,

ama onlar; yetenekleri, becerileri, arzuları ve eğer izin verirsek,

with the ability to make contributions -- if we let them.

katkı sağlama kabiliyetleri olan insanlardır.

In the new world,

Yeni dünyada,

migration is not going to go away.

göç uzağa gitmek demek değildir.

What we've seen in Europe will be with us for many years.

Avrupa'da gördüğümüz uzun yıllar bizimle beraber olacak.

People will continue to travel,

İnsanlar seyahatlere devam edecek,

they'll continue to be displaced,

yerlerinden edilmeye devam edilecek,

and we need to find rational, realistic ways of managing this --

Bizim bunlara başa çıkmamız için, insani yardımın eski mantığına ve

not based on the old logics of humanitarian assistance,

hayırseverlik mantığına dayanmayan

not based on logics of charity,

aksine fırsat sunan,

küreselleşmenin, piyasaların ve hareketliliğin sunduğu

but building on the opportunities

offered by globalization, markets and mobility.

mantıksal, gerçekçi yollara ihtiyacımız var.

I'd urge you all to wake up and urge our politicians

Politikacılarımızı uyandırmanızı ve bu zorlu işe uyanmaları için

to wake up to this challenge.

harekete geçirmenizi istiyorum.

Thank you very much.

Çok teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)