2 questions to uncover your passion -- and turn it into a career | Noeline Kirabo

Translator: Parisa Hazaveh Reviewer: shirin etebar

وقتی شغلی دارید که درآمدش برای پرداخت هزینه نیازهای اولیه

و قبض‌ها کافیست و حتی مقداری بیشتر برای خرج کردن می‌ماند،

فرض بر این است که شما خوشحال خواهید بود،

When you have a job that pays you enough to cover your basic needs,

یا حتی بهتر، راضی هستید.

به نظربی‌فکری است وقتی بیدار می‌شوید و می‌گویید

your bills and even some more to spend,

می‌‌خواهید چنین شغلی را ترک کنید تا دنبال علاقه‌تان بروید.

the assumption is that you'd be happy,

or, even better, fulfilled.

من شش سال پیش در این دوراهی بودم

And it seems unthinkable when you wake up and say

یک شغل راحت و یک زندگی راحت داشتم

you're going to leave a job like that to pursue a passion.

و مردم ازمن توقع داشتند که راضی باشم،

And that was my dilemma six years ago.

اما نبودم.

چیزی درون من بود که بیشتر طلب می‌کرد.

I had a comfortable job, I lived a comfortable life,

یک ناهماهنگی بین کارهای روزانه‌ام

and people expected me to be fulfilled,

وچیزهایی که عمیقا به آنها علاقه داشتم بود.

but I wasn't.

There was something in me that wanted more.

بنابراین تصمیم گرفتم که استعفا دهم

There was a misalignment between the things I did on a daily basis

و به دنبال راهی بگردم تا این علاقه را به زندگی روزمره‌ام بیاورم.

and the things that I deeply cared about.

و یک مسئله درباره پیدا کردن علاقه‌‌تان

And so I decided to quit

and explore the possibility of bringing this passion into my daily routine.

این است که ساده و راحت نیست.

حتی برای آدم‌هایی با پول و مدرک،

آن‌ها هم برای یافتن علاقه‌‌مندی خود در چالش‌اند.

And the thing about finding your passion

و من یک فرد سی ساله بودم،

is that it's not straightforward.

Even for people with money and degrees,

که درباره‌ی پیدا کردن علاقه‌اش

they still struggle to identify their passion.

و تبدیل آن به یه حرفه صحبت می‌کرد.

عیناً مردم به من می‌گفتند:

And here I was as a 30-year-old,

«درباره علاقه نمی‌توانی صحبت کنی تا وقتی که پول کافی در بیاروی ...

talking about finding my passion

(خنده حضار)

and turning it into a career.

یا حداقل تا زمانی که آماده بازنشستگی باشی.»

Literally, people told me,

"You don't talk about passion until you've made enough money --

چون این تصور وجود دارد که نگاه به درون خود

و پیدا کردن چیزهایی که به ما حس لذت و رضایت می‌دهند

(Laughter)

or at least until you're ready to retire."

چیز لوکسی است که فقط پولدارها می‌توانند از آن لذت ببرند

Because there's a notion that looking inward

یا لذتی است که فقط بازنشسته‌ها می‌توانند داشته باشند.

and finding the things that give us pleasure and fulfillment

is a luxury that only the rich can enjoy,

این امر من را کنجکاو کرد که بدانم:

آیا علاقه داشتن فقط برای پولدارهاست،

or a pleasure that only the retired can indulge in.

یا تجربه‌ای که فقط بازنشسته‌ها می‌توانند از آن لذت ببرند؟

Which made me wonder:

برای خیلی از ما، این باور ایجاد شده

Is passion only for the rich,

که زندگی یک مسابقه است برای زنده ماندن.

or an experience only the retired can enjoy?

ما متقاعد شده‌ایم که خود را به عنوان بازمانده‌هایی ببینیم

For many of us, we've been led to believe

که باید هر آنچه در توان داریم انجام دهیم تا زنده بمانیم.

that life is a race of survival.

در آفریقا ما طوری بار می‌آییم که مدرسه بریم و سریع و فشرده آن را تمام کنیم،

We've been conditioned to see ourselves as survivors

that must do everything in our power to survive.

به این امید که بعدا یک شغل به‌دست بیاوریم

و اگر به دستش آوردیم، به آن بچسبیم حتی اگه به درد نخور باشد.

In Africa, we're nurtured to go through school, cram and pass,

(خنده خضار)

تا زمانی که یک پیشنهاد شغلی بهتر داشته باشیم یا بازنشسته شویم.

in the hope that you get a job after.

And if you do, stick at it no matter how much it sucks.

و به عنوان یک ترک تحصیلی،

(Laughter)

می‌دانستم که مستحق هیچ چیزی نیستم

Until you get a better offer or you're asked to retire.

هر فرصتی یک امتیاز بود.

بنابراین وقتی به ترک تحصیل فکر می‌کردم،

And as a dropout,

I knew that I was not entitled to anything.

ریسک بزرگی بود.

Every opportunity was a privilege.

من دو انتخاب داشتم

که در آفریقا خیلی رواج دارد.

And so when I thought about quitting,

اولی این که در یک موسسه فنی حرفه‌ای ثبت‌نام کنیم و آن حرفه را انجام دهیم.

it was a huge risk.

I was given two alternatives,

انتخاب دوم من، به هر پیشنهاد کاری که دریافت می کنید رضایت دهید،

which are the most popular in Africa.

The first one is sign up for any course at a vocational institution and do it.

فارغ از اینکه چه شرایط کاری دارد

و انجامش دهید.

این موضوع احتمالا نشان می‌دهد که چرا ما اینهمه جوان داریم که

My second option, settle for any job offer you can get,

به دنبال یافتن یک موقعیت بهتر هستند.

no matter the working conditions,

and do it.

من گزینه اول را انتخاب کردم.

That probably explains why we have so many of our young people

نگاهی به چند موسسه فنی و حرفه‌ای انداختم،

به این امید که دوره‌ای پیدا کنم که با شخصیت من،

being trafficked in search of greener pastures.

I opted for the first option.

آروزهای من و اهداف من همخوانی داشته باشد.

I did look at a couple vocational institutions

خیلی نا‌امیدکننده بود وقتی فهمیدم جایی برای افراد نامناسبی مثل من

in the hope that I would find a course that resonated with my persona,

در این موسسات وجود ندارد.

my dream and my aspiration.

سیستم آموزشی در خیلی از جاهای دنیا

I was disappointed to learn that there was no room for misfits like me

حول گزینه‌های از پیش انتخاب‌شده‌ای طراحی شده‌اند

که از جوانان انتظار می‌رود یا مناسبش شوند و یا ریسک نامناسب بودن را بپذیرند.

in these institutions.

The education system in many parts of the world

بنابراین در مدرسه من تربیت و شرطی شدم

has been designed around preselected options

که به راه مستقیم فکر کنم و در خط مستقیم بمانم.

that young people are expected to fit in or risk becoming misfits.

اما وقتی ترک تحصیل کردم، دنیایی از انتخاب‌ها را کشف کردم.

And so going through school, I was nurtured and conditioned

می‌دانستم که می‌توانم هر چیزی باشم و هر چیزی بخوانم،

to think in the straight line and stay within the straight line.

بنابراین از دوره‌های آنلاین رایگان استفاده کردم

But when I dropped out, I discovered a world of possibilities.

به این ترتیب رزومه خودم را ساختم، استخدام شدم

I knew I could be anything, I could study anything,

و هشت سال کار کردم

و بعد از هشت سال

and so I leveraged free online courses.

به خودم گفتم زندگی باید چیز بیشتری باشد

That's how I built my CV, got into employment

تا اینکه فقط روتین زندگی را بگذرانیم.

and worked for eight years.

بنابراین در سال ۲۰۱۴ سازمانی به نام کیوسا را تشکیل دادم

And after eight years,

I told myself there must be more to life

که در آن با جوانان ترک تحصیلی کار می‌کنیم

than just going through the routines of life.

و به آنها قدرت می‌دهیم تا آرزوهایشان را

So in 2014, I started an organization called Kyusa

به کسب و کارهای پایدار و قابل پیشرفت و سوداور تبدیل کنند

where we are working with out-of-school youth

وقتی راجع به علاقه صحبت می‌کنید،

and empowering them to turn their passions

یکی از سوالات متداول این است که «علاقه چیست؟

into profitable, scalable and sustainable businesses.

اصلا چطور آن را بیابم؟»

Now, when we talk about passion,

و در ساده‌ترین تعریف،

one of the most common questions that people ask is, "What is passion?

علاقه مجموعه تجربیات زندگی شماست

که عمیق‌ترین حس اقناع را به شما می‌دهد

How do I even find it?"

And in the simplest definition,

و برای شناختن علاقه‌تان باید به درون خود نگاه کنید.

passion is a collection of your life experiences

بنابراین دو سوال مطرح است.

that give you the deepest sense of fulfillment.

سوال اول این است که

And to identify your passion, you need to look inward.

« اگر تمام زمان و ثروت دنیا در اختیارتان بود

وقتتان را صرف انجام چه کاری می‌کردید؟»

So we use two reflective questions.

به نظر سوال ساده‌ای است

The first question we ask is,

ولی پاسخ آن برای خیلی از افراد راحت نیست

"If you had all the time and the money in the world,

چون هرگز راجع به آن فکر نکرده‌اند.

what would you spend your time doing?"

سوال دوم این است که

It sounds like a very simple question,

«چه چیزی شما را خوشحال می‌کند

but many people struggle to answer this question

یا به شما عمیق‌ترین حسِ اقناع شدن را می‌دهد؟»

because they've just never thought about it.

حالا، فرض کنیم که همه ما می‌دانیم چه چیزما را خوشحال می‌کند،

The second question we ask

ولی جالب توجه این که خیلی از افراد نمی‌دانند

is, "What makes you happy

or gives you the deepest sense of fulfillment?"

چه چیز خوشحالشان می‌کند،

Now, you would assume that we all know what makes us happy,

چون انقدر سرگرم گذران روتین زندگیشان هستند

but it's also interesting to note that so many people have no idea

که هرگز برای نگاه به درون متوقف نمی‌شوند.

what makes them happy,

بنابراین شناخت چیزهایی که به ما حس عمیق اقناع شدن می‌دهند

because they are so busy going through the routines of life,

و آنهایی که عمیق‌ترین حس لذت را می‌دهند

they've never stopped to look inward.

افکاری هستند که شروع به جهت دادن ما در مسیر علاقه‌مان می‌کنند.

And so identifying the things that give us a deep sense of fulfillment

و اگر احیاناً می‌پرسید

and the things that give us deep joy

که جواب شما به آن دو سوال چیست،

are thoughts that begin to direct us in the direction of our passion.

من از شما می‌خواهم که بعداً به این دو سوال فکر کنید.

And just in case you're wondering

با این حال، من هم می‌دانم که

what your answers are to those two questions,

علاقه به تنهایی نمی‌تواند موفقیت زندگی را تضمین کند.

I invite you to sit with these questions later and just reflect about it.

و باید توجه داشته باشم که

هر علاقه ای نمی‌تواند بعدا یک حرفه شود.

However, I am also aware

that passion alone cannot guarantee success in life.

برای اینکه علاقه تبدیل به یک شغل شود

باید با مهارت‌ها، شرایط سنجی و موقعیت سنجی به درستی ترکیب شود.

And I should note

that not every passion can become a career.

For passion to become a career,

وقتی از جوانان می‌خواهیم که به درون نگاه کنند

از آنها می‌پرسیم که چه مهارت‌هایی دارند،

it must be coupled with the right set of skills, conditioning and positioning.

چه استعدادهایی دارند چه تجربیاتی دارند

So when we get our young people to look inward,

که می‌توانند برای ایجاد یک جایگاه در بازار به کار گیرند.

we also ask them what skills do you have,

اما، بیشتر از آن، ما به روندهای بازار هم نگاه می‌کنیم

what talents do you have, what experience do you have

چون مهم نیست شما چقدر آن را دوست دارید و لذت می‌برید.

that you can use to build a niche in the marketplace.

اگر کسی آن را نخواهد یا تمایلی نداشته باشد که بابتش پول دهد،

But more than that, we also look at the market trends,

نمی‌تواند یک حرفه باشد.

فقط یک سرگرمی است.

because it doesn't matter how much you love and enjoy it.

If nobody wants it or is willing to pay for it,

و سومین چیزی که به آن توجه می‌کنیم این است که خود را در چه جایگاهی می‌بینید؟

it can't be a career.

چه کسانی هدفتان هستند؟ به کی می‌خواهید بفروشید؟

It's just a hobby.

چرا آنها باید بخواهند که از شما خرید کنند؟

And the third thing we look at is how do you position yourself?

و بنابراین ترکیب این سه ، چیزی است که شما را قادر می‌سازد

تا از یک علاقه به سمت یک شغل حرکت کنید.

Who are you targeting? Who do you want to sell to?

Why would they want to buy from you?

جوانان زیادی توانسته‌اند ایده‌هایشان

And so the combination of the three is what enables you to move

و آرزوهای پر شورشان را به کسب و کارهای پردرآمدد

from just a passion to a business.

یا بنگاه‌های اجتماعی تبدیل کنند

و آنها صرفا شغل تولید نمی‌کنند

And many of our young people have been able to turn their ideas

بلکه مشکلات اجتماعی را حل می‌کنند.

and burning desires into profitable businesses

دو نمونه را برایتان تعریف می‌کنم

or social enterprises,

یکی از آنها اِستر است.

and they're not just creating jobs,

من استر را دو سال پیش ملاقات کردم.

but they are solving societal challenges.

دو سال بود که مدرسه را ترک کرده بود

I'll share with you two examples.

و به شدت تحت تاثیر این ترک تحصیل بود.

One of them is Esther.

در نتیجه، افسردگی عمیقی را پشت سر گذاشته بود

I met Esther two years ago.

She had been out of school for two years,

زمانی که چندین بار تلاش کرده بود تا به زندگیش پایان دهد.

and she had been deeply affected by her dropping out.

خانواده و دوستانش نمی‌دانستند با او چکار کنند.

As a result, she had experienced severe depression

تنها براش دعا می‌کردند.

to a point where she attempted to take her own life several times.

وقتی ایستر را دیدم و شروع کردم به صحبت کردن با او

یک سوال ساده از او پرسیدم

Her friends and family didn't know what to do for her.

گفتم: «اگر تمام زمان و ثروت دنیا را دراختیار داشتی

They simply prayed for her.

چه می‌کردی؟»

When I met Esther and I started to converse with her,

بدون تامل و تردید

I asked her a simple question.

چشمانش برق زد و به من گفت

I said, "If you had all the time and the money in the world,

که چطور می‌خواست زندگی جوانان را تغییر دهند.

what would you do?"

می‌خواست دوباره امید و عزت را به جوان‌ها برگرداند

Without thinking or hesitation,

با کمک به آنها در تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد زندگی.

her eyes lit up and she began to tell me

how she wanted to change the lives of young people.

She wanted to restore hope and dignity to other teenagers

از این حقیقت مطمئن بودم که این آروزی پرشور در او

by helping them make informed decisions about life.

خاموش‌نشدنی بود.

و بنابراین ما با ایستر برای ایجاد چارچوبی حول این آرزو کار کردیم.

I was certain of the fact that this burning desire in her

او امروز یک بنگاه اجتماعی را در روستایشان رهبری می‌کند

was unquenchable.

که باعث افزایش آگاهی در مورد سوء مصرف مواد،سلامت روان و سلامت باروری می‌شود

And so we worked with Esther to put a framework around this desire.

Today, she runs a social enterprise in her village,

و به سایر ترک تحصیل کرده‌ها کمک می‌کند تا مهارت‌های حرفه‌ای کسب کنند

raising awareness about substance abuse, mental health, sexual reproductive health

و بتوانند امرار معاش کنند.

ایستر امسال ۲۰ ساله می‌شود

and is helping other school dropouts acquire vocational skills,

و طی دوسال گذشته یک جشنواره سالانه نوجوانان ترتیب داده

so they can make a living for themselves.

Esther turned 20 this year,

که بیش از ۵۰۰ نوجوان را دور هم گردآورد.

and for the last two years, she has organized an annual teen fest

( تشویق حضار)

that brings together over 500 teenagers.

نوجوانانی که توانایی ارتباط و همکاری

(Applause)

در پروژه‌های مختلف دارند

اما مهم‌تر از همه می‌توانند با متخصصانی دیدار کنند که در غیراینصورت هرگز نمی‌دیدند

Young people that are able to network and collaborate

تمام اینها توسط دختری طراحی شده که باور داشت دنیا جایی برای او ندارد

on different projects,

but more importantly to meet professionals they would otherwise never have met.

و بدون تحصیلات هرگز به جایی نمی‌رسد.

اما با نگاه به دورن خود و پرداختن به آرزوهای پرشور

This is all engineered by a girl that believed the world had no room for her,

و واقعی ساختن آنها،

that without education she would never amount to anything.

نمونه‌ای شد که نه تنها زندگی خود را تغییر داد

But by looking inward and tapping into a burning desire,

بلکه هر ساله زندگی صدها جوان را تغییر می‌دهد.

putting structure around it,

it has become a model that not only changed her life

نمونه دیگر موسی است.

موسی یک هنرمند ذاتی است.

but is transforming the lives of hundreds of young people every year.

از آنهایی که به هر طرحی نگاه می‌کند و به راحتی آن را تکرار می‌کند.

بنابراین او به دنبال شناختِ آن توانایی در خود بود.

My other example is Musa.

Musa is a natural artistic guy.

وقتی موسی را دیدم انواع صنایع دستی را درست می‌کرد -

He's the kind that would look at any design and replicate it with ease.

کیف، کمربند، کیف پول -

اما بیشتر یک کار نیمه‌وقت بود

And so he seeks to recognize that ability in him.

یا گاهی که واقعا بی‌پول بود و احتیاج به کسب درآمد فوری داشت،

When I met Musa, he was doing all kinds of crafts --

آنوقت یک طرح رو می‌کرد و آن را می‌فروخت.

bags, belts, wallets --

but it was more of a part-time thing.

ولی هیچ وقت به آن به عنوان کسب و کار فکر نکرده بود.

Or sometimes, if he was really broke and needed to make quick money,

ما کارکردن با موسی را شروع کردیم،

کمکش کردیم تا ذهنیتش را از سرگرمی به کسب و کار تغییر دهد

then he would come up with a design and sell it.

But he had never thought of it as a business.

و شروع به بازاندیشی این کند که چطور محصولاتی بسازد که بتواند بفروشد

We started working with Musa,

و حتی قادر به توسعه آن باشد.

helping him shift his mindset from a hobby to a business

موسی چندتا از خیره‌کننده‌ترین کیف‌هایی که تا به حال دیده‌ام را درست کرده

and beginning to rethink how he can make products that he could sell

و طی سال گذشته کسب و کار موسی رشد کرده است.

and even be able to scale.

در جاهای مختلف او را می‌شناسند.

Musa makes some of the most amazing bags I've ever seen,

درحال حاضر، به صادرات به کشورهای توسعه‌یافته فکر می‌کند.

and over the last one year, Musa's business has grown.

موسی، مثل هر ترک تحصیل کرده دیگری

معتقد بود بدون گواهی‌های علمی

He has been recognized in different places.

به هیچ چیز نخواهد رسید.

Currently, he's talking about exporting to developed countries.

فکر می‌کرد استعدادش به درد نمی‌خورد

Musa, like any other dropout,

فقط به این دلیل که گواهی دانشگاه نداشت که او را معرفی کند.

believed that without academic credentials,

he wouldn't amount to anything.

ولی با نگاه به درونش و یافتن اینکه چیزی که داشت بزرگترین سرمایه او است

He thought the talent he had was nothing

simply because he did not have an academic paper to define him.

و برای تبدیل آن به کسب و کار حمایتش می‌کند،

او فقط زندگی نمی‌کند - بلکه درحال شکفتن است.

But by looking inward and finding that what he had was the greatest asset

چیزی که درباره نگاه به درون وجود دارد این است که می‌تواند ترسناک باشد،

and supporting him to turn it into a business,

he's not just living -- he's thriving.

بخصوص اگر برای اولین بار انجامش می‌دهید.

اما واقعیت این است که شما هرگز واقعا زندگی کردن را شروع نمی‌کنید

The thing about looking inward is that it can be scary,

تازمانیکه یاد بگیرد از درون به بیرون زندگی کنید.

especially if you're doing it for the first time.

و در بازکردن قفل پتانسیل باید به درون نگاه کنیم تا

But the truth is you never truly start living

until you learn to live from the inside out.

چیزهایی را بشناسیم که به ما حس عمیق اقناع شدن

و عمیق‌ترین حس لذت را می‌دهند

And in unlocking potential, we need to look inward to identify

و سپس آنها را به الگوی زندگی روزمره خود اضافه کنیم.

the things that give us a deep sense of fulfillment,

برای انجام این کار، دست از کار می‌کشیم و زندگی کردن را شروع می‌کنیم.

the things that give us the deepest joy,

and then weave them into the patterns of our daily routines.

و برای زندگی کردن شما هرگز مجبور نیستید بازنشسته شوید یا استعفا دهید.

In so doing, we cease to work and we start to live.

(خنده حضار)

(تشویق حضار)

And the thing about living is that you never have to retire or to resign.

به محض اینکه به بازکردن قفل پتانسیل های خودمان

(Laughter)

جوانان و کودکانمان فکر می‌کنیم

(Applause)

آنها را به نگاه به بیرون مقید نکنیم

بلکه مقید به نگاه به درون کنیم

And so as you think about unlocking potential for ourselves,

با تلنگر اینکه چه کسی هستند و وارد کردنِ خود به کاری که هر روز انجام می‌دهند.

for our young people, for our children,

let's not condition them to look outward

وقتی کار را متوقف می‌کنید تا زندگی کنید،

but condition them to look inward

وقتی علاقمندی تبدیل به حرفه می‌شود،

to tap into who they are and bring that self into what they do every day.

شما فقط عالی نیستید،

شما غیرقابل توقف هستید.

When you cease to work and you live,

متشکرم.

(تشویق حضار)

when passion becomes a career,

you don't just excel,

you become unstoppable.

Thank you.

(Applause)