Tasso Azevedo: Hopeful lessons from the battle to save rainforests

تاسو آزودو: درسهایی امیدوار کننده از مبارزه برای نجات جنگلهای استوایی

Translator: NARIMAN HEYDARI Reviewer: Mohammad Reza Minoosepehr

When the Portuguese arrived in Latin America about 500 years ago,

وقتی حدود۵۰۰ سال پیش ، پرتغالی ها به آمریکای لاتین رسیدند،

جنگلهای استوایی شگفت آوری را کشف کردند.

they obviously found this amazing tropical forest.

And among all this biodiversity that they had never seen before,

درمیان تمام تنوع زیستی که هرگزندیده بودند

they found one species that caught their attention very quickly.

یک گونه توجه آنها را به سرعت جلب کرد:

This species, when you cut the bark, you find a very dark red resin

دراین گونه٬با قطع تنه یک صمغ بسیار قرمزخواهید یافت

that was very good to paint and dye fabric to make clothes.

که برای نقاشی٬ رنگ زدن پارچه و درست کردن لباس بسیار مناسب است

The indigenous people called this species pau brasil,

مردم بومی این گونه را پاوبرسیل نامیدند.

and that's the reason why this land became "land of Brasil," and later on, Brazil.

به همین دلیل این سرزمین اول برسیل و بعدها برزیل نامیده شد.

That's the only country in the world that has the name of a tree.

برزیل تنها کشورجهان است که به اسم یک درخت است.

So you can imagine that it's very cool to be a forester in Brazil,

بنابراین جنگلبان بودن در برزیل باید کار جالبی باشه.

among other reasons.

درکنار تمام دلایل دیگر!

Forest products are all around us.

محصولات جنگلی در اطراف ما یافت می شوند

Apart from all those products,

جدای ازاین محصولات

the forest is very important for climate regulation.

جنگل در تنظیم آب و هوا نقش مهمی دارد

In Brazil, almost 70 percent of the evaporation that makes rain

دربرزیل٬ تقریبا ۷۰ درصد تبخیری که باران را می سازد

actually comes from the forest.

از جنگل می آید.

Just the Amazon pumps to the atmosphere 20 billion tons of water every day.

آمازون به تنهایی ٬ روزانه ۲۰ میلیارد تن آب به اتمسفر می فرستد.

This is more than what the Amazon River, which is the largest river in the world,

این حتی ازآب رودخانه آمازون بیشتر است. این بزرگ ترین رودخانه جهان ،

puts in the sea per day, which is 17 billion tons.

روزانه ۱۷ میلیارد تن آب به دریا می ریزد.

If we had to boil water to get the same effect as evapotranspiration,

اگربخواهیم با جوشاندن آب چنین تبخیری داشته باشیم٬

we would need six months of the entire power generation capacity of the world.

به شش ماه تولید کامل انرژی در جهان نیاز خواهیم داشت.

So it's a hell of a service for all of us.

بنابراین این یک خدمت بزرگ برای همه ماست.

We have in the world about four billion hectares of forests.

حدود چهار میلیارد هکتارجنگل در دنیا داریم.

This is more or less China, U.S., Canada and Brazil all together,

این کم و بیش به اندازه کل چین ٬ ایالات متحده٬ کانادا و برزیل است٬

in terms of size, to have an idea.

برای اینکه تصوری از بزرگی آن داشته باشید.

Three quarters of that is in the temperate zone,

سه چهارم این مقدار در مناطق معتدله

and just one quarter is in the tropics,

و تنها یک چهارم آن در مناطق استوایی .

but this one quarter, one billion hectares, holds most of the biodiversity,

اما بیشترین تنوع زیستی درهمین یک چهارم است

and very importantly, 50 percent of the living biomass, the carbon.

وحتی مهمتر٬پنجاه درصد توده زیستی یعنی کربن در این بخش است.

Now, we used to have six billion hectares of forest --

تا دوهزار سال قبل شش میلیارد هکتارجنگل داشتیم --

50 percent more than what we have -- 2,000 years ago.

یعنی پنجاه درصد بیشتر ازآنچه امروز داریم.

We've actually lost two billion hectares in the last 2,000 years.

در طی دو هزارسال حدود دومیلیارد هکتار از دست دادیم

But in the last 100 years, we lost half of that.

اما نصف این مقدار را در ۱۰۰ سال گذشته از دست داده ایم.

That was when we shifted from deforestation of temperate forests

این زمانی اتفاق افتاد که ما از جنگل زدایی مناطق معتدله

to deforestation of tropical forests.

به جنگل زدایی مناطق استوایی رو آوردیم.

So think of this: In 100 years,

بنابراین به این فکر کنید: درطول صد سال

we lost the same amount of forest in the tropics

ماهمان مقدار جنگل استوایی از دست دادیم که

that we lost in 2,000 years in temperate forests.

در طول ۲٫۰۰۰ سال از جنگلهای مناطق معتدله .

That's the speed of the destruction that we are having.

این سرعت تخریب را نشان می دهد.

Now, Brazil is an important piece of this puzzle.

برزیل بخشی مهم در این پازل است.

We have the second largest forest in the world, just after Russia.

بعد از روسیه٬ دومین جنگل بزرگ جهان را داریم.

It means 12 percent of all the world's forests are in Brazil,

یعنی ۱۲ درصد از کل جنگلهای جهان در برزیل هستند

most of that in the Amazon.

و بیشترشان در آمازون.

It's the largest piece of forest we have. It's a very big, large area.

این بزرگترین جنگلیست که ما داریم.

You can see that you could fit many of the European countries there.

می بینید که بسیاری از کشورهای اروپایی در آن جا می شوند.

We still have 80 percent of the forest cover.

ماهنوز ۸۰ درصداین پوشش جنگلی را داریم

That's the good news.

که این خبر خوبی ست.

But we lost 15 percent in just 30 years.

اما ما ۱۵ درصد آن را در سی سال اخیر از دست داده ایم

So if you go with that speed,

و اگر باهمین سرعت پیش برویم٬

very soon, we will loose this powerful pump that we have in the Amazon

بزودی این نیروی قدرتمند آمازون که آب و هوای ما را تنظیم می کند را

that regulates our climate.

از دست خواهیم داد.

Deforestation was growing fast and accelerating

در پایان دهه نود و در آغاز سال دوهزار٬

at the end of the '90s and the beginning of the 2000s.

جنگل زدایی به سرعت و با شتاب رشد کرد.

(Chainsaw sound)

- (صدای اره برقی) -

(Sound of falling tree)

- ( صدای سقوط یک درخت ) -

Twenty-seven thousand square kilometers in one year.

بیست و هفت هزار کیلومتر مربع در یک سال

This is 2.7 million hectares.

این برابر با ۲/۷ میلیون هکتار است.

It's almost like half of Costa Rica every year.

این تقریبا برابر نیمی از کاستاریکا در هرسال است.

So at this moment -- this is 2003, 2004 --

بنابراین در این زمان- حدود سالهای ۲۰۰۳ و۲۰۰۴

I happened to be coming to work in the government.

من در بخش دولتی شروع بکار کردم.

And together with other teammates in the National Forest Department,

و بهمراه همکارانم در دپارتمان ملی جنگل

we were assigned a task to join a team and find out the causes of deforestation,

ازماخواسته شد تا در قالب یک تیم٬ دلایل جنگل زدایی را بیابیم

and make a plan to combat that at a national level,

و برنامه ای برای مبارزه با آن در سطح ملی تهیه کنیم

involving the local governments, the civil society,

که دولتهای محلی٬ جامعه شهری٬

business, local communities,

شرکتها٬ انجمن های محلی٬

in an effort that could tackle those causes.

برای از بین بردن این دلایل تلاش کنند.

So we came up with this plan with 144 actions in different areas.

در نتیجه برنامه ای با ۱۴۴ ماده در نواحی مختلف آماده کردیم.

Now I will go through all of them one by one --

لابد میگید الان میخوام همه آنها را بررسی کنم--

no, just giving some examples of what we had done in the next few years.

نه! تنها چند نمونه از آنچه در این چند سال انجام دادیم را میگم.

So the first thing, we set up a system with the national space agency

در قدم اول٬ به کمک آژانس ملی فضایی٬ سیستمی رو طراحی کردیم

that could actually see where deforestation is happening,

که در واقع میتوانست هر اقدام برای جنگل زدایی رو

almost in real time.

تقریبا در آن واحد تشخیص بده.

So now in Brazil, we have this system, DETER,

الان در برزیل این سیستم را داریم

where every month, or every two months,

جایی که هر یکی دوماه یک بار

we get information on where deforestation is happening

اطلاعات مناطقی که جنگل زدایی در آنها رخ می دهد را می گیریم

so we can actually act when it's happening.

اینجوری قادریم همزمان عکس العمل نشان بدهیم

And all the information is fully transparent

و تمام اطلاعات چنان شفاف است

so others can replicate that in independent systems.

که دیگران هم می توانند درهمه سیستم ها آنرا شبیه سازی کنند.

This allows us, among other things,

علاوه بر این موارد٬ ما می توانیم

to apprehend 1.4 million cubic meters of logs that were illegally taken.

۱/۴ میلیون متر مکعب از تصرفات غیرقانونی را تشخیص بدیم.

Part of that we saw and sell, and all the revenue becomes a fund

بخشی از تملکات و درآمدهای بدست آمده در قالب صندوقی در آمد

that now funds conservation projects of local communities as an endowment fund.

که منابع مالی پروژه های حفاظتی در جوامع محلی را تامین میکند.

This also allows us to make a big operation

با کمک این صندوق عملیات وسیعی

to seize corruption and illegal activities

برای مقابله با اعمال غیر قانونی و فساد انجام دادیم،

that ended up having 700 people in prison, including a lot of public servants.

که نتیجه اش زندانی شدن ۷۰۰ نفر من جمله تعداد زیادی از کارمندان دولتی است

Then we made the connection that areas that have been doing

همچنین کلیه نواحی غیر قانونی را از هر گونه اعتبار مالی

illegal deforestation should not get any kind of credit or finance.

یا کمک های مالی محروم کردیم.

So we cut this through the bank system and then linked this to the end users.

این کاراز طریق سیستم بانکی و اتصال آن به بخش نهایی صورت گرفت

So supermarkets, the slaughterhouses, and so on

بنابراین سوپرمارکت ها٫ کشتارگاه ها و...

that buy products from illegal clear-cut areas,

که محصولات خودرا از این نواحی تهیه می کنند

they also can be liable for the deforestation.

باید در برابرجنگلزدایی مسئول باشند.

So making all these connections to help to push the problem down.

همه این تلاشها برای کاستن مشکل است.

And also we work a lot on land tenure issues.

بر روی اراضی اجاره ای هم کار زیادی انجام دادیم.

It's very important for conflicts.

که ار لحاظ برخی مشکلات دارای اهمیت است.

Fifty million hectares of protected areas were created,

پنجاه میلیون هکتار اراضی حفاظت شده است

which is an area the size of Spain.

- به بزرگی کشور اسپانیا -

And of those, eight million were indigenous lands.

از این مقدار٬هشت میلیون هکتار متعلق به بومیان بود

Now we start to see results.

حالا نتایج را می بینیم:

So in the last 10 years,

در ده سال گذشته

deforestation came down in Brazil 75 percent.

جنگل زدایی در برزیل هفتاد و پنج درصد کاهش یافته است.

(Applause)

- (تشویق حضار) -

حالااگر این مقدار را با میانگین جنگل زدایی

So if we compare it with the average deforestation

that we had in the last decade,

در دهه گذشته مقایسه کنیم

we saved 8.7 million hectares, which is the size of Austria.

حدود ۸/۷ میلیون هکتار را نجات داده ایم. برابر وسعت اتریش

But more importantly, it avoided the emission

اما از آن مهمتر٬ از انتشار سه میلیارد تن

of three billion tons of CO2 in the atmosphere.

دی اکسید کربن در جو زمین جلوگیری شده است.

This is by far the largest contribution to reduce greenhouse gas emissions,

که این تاکنون٬ بزرگترین تلاش برای مقابله با گازهای گلخانه ای بوده.

until today, as a positive action.

تا به امروز- به عنوان عاملی مثبت.

One may think that when you do these kinds of actions

ممکن است فکرکنید وقتی اینگونه کارها را

to decrease, to push down deforestation,

برای کاهش جنگل زدایی انجام دهید

you will have an economic impact

برروی اقتصاد تاثیر خواهد گذاشت

because you will not have economic activity or something like that.

چون فعالیت افتصادی نخواهید داشت

But it's interesting to know that it's quite the opposite.

اما جالب است بدانید که واقعیت تقریبا برعکس است.

In fact, in the period when we have the deepest decline of deforestation,

در واقع در مدتی که جنگلزدایی کاهش شدیدی داشته

the economy grew, on average, double from the previous decade,

رشد اقتصادی بطور متوسط دوبرابردهه قبل

when deforestation was actually going up.

که جنگل زدایی روبه افزایش بود گردید

So it's a good lesson for us.

بنابراین ، این درس خوبی برای ماست

Maybe this is completely disconnected,

شاید این کاملا بی ارتباط باشد،

as we just learned by having deforestation come down.

که فقط با کاهش جنگلزدایی این را یاد گرفته باشیم.

Now this is all good news, and it's quite an achievement,

خب این یک خبرخوب و درواقع یک دستاورد است٬

and we obviously should be very proud about that.

که باید واقعا به آن افتخار کنیم.

But it's not even close to sufficient.

اما این هنوز تا حد کافی نزدیک هم نشده است

In fact, if you think about the deforestation in the Amazon in 2013,

درواقع اگر جنگل زدایی آمازون درسال ۲۰۱۳در نظر بگیرید

that was over half a million hectares,

-که بیش از یک میلیون هکتاربوده است-

which means that every minute,

این به این معناست که درهردقیقه

an area the size of two soccer fields

- فقط درسال گذشته - مساحتی به بزرگی دو زمین فوتبال

is being cut in the Amazon last year, just last year.

از جنگل های آمازون قطع شده است - فقط در یک سال.

If we sum up the deforestation we have in the other biomes in Brazil,

که اگر این را با جنگلزدایی درسایر نواحی برزیل جمع بزنیم

we are talking about still the largest deforestation rate in the world.

این بزرگترین جنگلزدایی درجهان خواهد بود

It's more or less like we are forest heroes,

این کم و بیش شبیه این است که ما حامیان جنگل

but still deforestation champions.

هنوز قهرمانان جنگلزدایی هستیم!

So we can't be satisfied, not even close to satisfied.

بنابراین حتی به سطح رضایتمندی نزدیک هم نشدیم.

So the next step, I think,

به نظر من گام بعدی

is to fight to have zero loss of forest cover in Brazil

مبارزه برای رساندن جنگزدایی به مقدار صفر

and to have that as a goal for 2020.

وتبدیل آن به هدف برای سال ۲۰۲۰ است.

That's our next step.

این گام بعدی ماست.

Now I've always been interested in the relationship

من همواره به رابطه بین

between climate change and forests.

تغییرات آب و هوا و جنگل ها علاقه داشتم.

First, because 15 percent of greenhouse gas emissions come from deforestation,

چونکه اولا ۱۵ درصد تولید گازهای گلخانه ای از جنگل زدایی ایجاد میشه.

so it's a big part of the problem.

که این بخش بزرگی از مشکل است.

But also, forests can be a big part of the solution

اما جنگل خودش می تواند بخش بزرگی از راه حل باشد

since that's the best way we know to sink, capture and store carbon.

چون بهترین راه ته نشین شدن این گازها٬ گرفتن و ذخیره کردن کربن است.

Now, there is another relationship of climate and forests

حالا یک رابطه دیگه بین تغییرات آب و هوایی و جنگل ها

that really stuck me in 2008 and made me change my career

که در سال ۲۰۰۸ چنان روی من اثر گذاشت که مجبور شدم کارم را

from forests to working with climate change.

از زمینه جنگل به کار با تغییرات آب و هوایی تغییر دهم.

I went to visit Canada, in British Columbia,

من برای بازدیدی از بریتیش کلمبیا

together with the chiefs of the forest services of other countries

به همراه روسای جنگلبانی سایر کشورها به کانادا رفتم

that we have a kind of alliance of them, like Canada, Russia, India, China, U.S.

کشورهای هم پیمانی همچون کانادا٬روسیه٬هند٬چین و امریکا

And when we were there we learned about this pine beetle

زمانی که آنجا بودیم متوجه این سوسک کاج شدیم

that is literally eating the forests in Canada.

که در واقع محل تغذیه اش جنگل های کاناداس

What we see here, those brown trees, these are really dead trees.

در اینجا می بیند٬ درختهای قهوه ای درواقع درختهای مرده هستند

They are standing dead trees because of the larvae of the beetle.

آنها بخاطر لارو این سوسک٬ پابرجا هستن ولی مرده اند.

What happens is that this beetle

آنچه اتفاق افتاده این است که این سوسک

is controlled by the cold weather in the winter.

تحت تاثیر سرمای در زمستان است

For many years now, they don't have the sufficient cold weather

اما حالا سالهاست که٬ هوای سرد کافی

to actually control the population of this beetle.

برای کنترل جمعیت این سوسک ها وجود نداشته.

And it became a disease that is really killing billions of trees.

و تبدیل به بیماری ای شده که در حال از بین بردن میلیاردها درخت است.

So I came back with this notion that the forest is actually

حال من برمی گردم به این مفهوم که جنگل

one of the earliest and most affected victims of climate change.

یکی از اولین قربانیان تغییرات آب وهوایی است

So I was thinking,

بنابراین به این فکر افتادم

if I succeed in working with all my colleagues

هرچند من و همکارانم در

to actually help to stop deforestation,

جلوگیری از جنگلزدایی موفق شدیم٬

maybe we will lose the battle later on for climate change

اما درآینده ای نزدیک در برابر این سوسکها شکست می خوریم.

by floods, heat, fires and so on.

برای مثال با سیلابها٬ گرما٬ آتش وامثال آن.

So I decided to leave the forest service

بنابراین تصمیم گرفتم جنگلبانی را ترک کرده

and start to work directly on climate change,

مستقیما روی تغییرات آب و هوایی کار کنم.

find a way to think and understand the challenge, and go from there.

تا راهی برای فهمیدن این چالش و مسیری که باید پیموده شود بیابیم.

Now, the challenge of climate change is pretty straightforward.

این چالش تا حدی واضح و روشن است:

The goal is very clear.

هدف روشن است:

We want to limit the increase of the average temperature

می خواهیم که بالا رفتن میانگین درجه حرارت زمین را

of the planet to two degrees.

تا ۲ درجه سانتیگراد نگه داریم.

چندین دلیل برای این کار وجود دارد.

There are several reasons for that.

I will not get into that now.

الان دربارش صحبت نمی کنم.

But in order to get to this limit of two degrees,

اما برای رسیدن به این حد ۲ درجه

which is possible for us to survive,

که حد ممکن برای نجات از این شرایط است

the IPCC, the Intergovernmental Panel on Climate Change,

طبق تعریف هیات دولتی تغییرات آب و هوایی

defines that we have a budget of emissions of 1,000 billion tons of CO2

تنها بودجه لازم برای ۱۰۰۰ میلیارد تن دی اکسید کربن

from now until the end of the century.

تا پایان این قرن را خواهیم داشت.

So if we divide this by the number of years,

که اگر این مقدار را بر سالها تقسیم کنیم

what we have is an average budget of 11 billion tons of CO2 per year.

میانگین ۱۱ میلیاردتن دی اکسید کربن برای هرسال خواهیم داشت.

Now what is one ton of CO2?

حالا یک تن دی اکسید کربن چقدره؟

It's more or less what one small car, running 20 kilometers a day,

تقربیا به اندازه گاز منتشر شده یک ماشین در مسافت 20 کیلومتر در روز

will emit in one year.

که ما این رو در یک سال خواهیم داشت

Or it's one flight, one way,

یا در حد یک پرواز یکطرفه

from São Paulo to Johannesburg or to London, one way.

ازسائو پائولو به ژوهانسبورگ یا لندن.

Two ways, two tons.

اگردوطرفه باشد دو تن

So 11 billion tons is twice that.

و ۱۱ میلیارد تن دوبرابراین مقدار خواهد بود.

Now the emissions today are 50 billion tons, and it's growing.

در حال حاظر این میزان ۵۰ میلیاردتن است و مدام افزایش می یابد.

It's growing and maybe it will be 61 by 2020.

به طوری که احتمالا به ۶۱ میلیارد تن تا سال ۲۰۵۰ برسد.

Now we need to go down to 10 by 2050.

در حالیکه این مقدار باید ۱۰ میلیارد تن باشد.

And while this happens,

وقتی این حالت رخ بدهد

the population will grow from seven to nine billion people,

جمعیت از ۷ به ۹ میلیارد نفر افزایش خواهد یافت.

the economy will grow from 60 trillion dollars in 2010

رشد اقتصادی هم از ۶۰ تریلیون دلار در سال ۲۰۱۰

to 200 trillion dollars.

به۲۰۰ تریلیون دلار خواهد رسید.

And so what we need to do is to be much more efficient

چیزی که ما نیاز داریم روشی کارآمد

in a way that we can go from seven tons of carbon per capita

برای کاهش سرانه ۷ تن کربن درهرسال برای هرشخص

per person, per year, into something like one.

به چیزی حدود یک تن است.

You have to choose. You take the airplane or you have a car.

باید انتخاب کنید: با خودرو می روید یا با هواپیما؟

So the question is, can we make it?

حالا آیا این شدنی است؟

And that's the exactly the same question

این دقیقا همان سوالیست

I got when I was developing a plan to combat deforestation.

که وقتی شروع به برنامه ریزی برای مبارزه با جنگلزدایی کردم

It's such a big problem, so complex. Can we really do it?

به ذهنم خطور کرد. سوال خطیری است. آیا شدنی است

I think so. Think of this:

به نظر من میشه. به این فکر کنید:

Deforestation means 60 percent of the greenhouse gas emissions

جنگلزدایی باعث انتشار ۶۰ درصد گازهای گلخانه ای

in Brazil in the last decade.

در برزیل طی ده سال گذشته است.

Now it's a little bit less than 30 percent.

هم اکنون این مقداربه سی درصد رسیده است.

In the world, 60 percent is energy.

دردنیا٬این شصت درصد به معنی انرژي است.

So if we can tackle directly the energy,

پس اگر بتوانیم انرژی را کنترل کنیم٬

the same way we could tackle deforestation,

به همان طریق میتوانیم جنگلزدایی را کنترل کنیم.

maybe we can have a chance.

در این صورت شاید شانسی داشته باشیم.

So there are five things that I think we should do.

پنج مورد هست که باید انجام داد:

First, we need to disconnect development from carbon emissions.

نخست باید جلوی پیشرفت انتشار کربن را بگیریم

We don't need to clear-cut all the forests to actually get more jobs

نباید برای رشد کار و کشاورزی و اقتصاد

and agriculture and have more economy.

جنگل ها را از بین ببریم.

That's what we proved when we decreased deforestation

این قبلا اثبات شده که با کاهش جنگل زدایی

and the economy continued to grow.

رشد اقتصاد متوقف نمی شود.

Same thing could happen in the energy sector.

این مورد در بخش انرژی هم مصداق دارد.

Second, we have to move the incentives to the right place.

دوم ٬ باید انگیزه ها را به راه درست هدایت کنیم.

Today, 500 billion dollars a year goes into subsidies for fossil fuels.

سالانه پانصد میلیارد دلارصرف پرداخت یارانه سوخت فسیلی میشود.

Why don't we put a price on carbon and transfer this to the renewable energy?

چرا کربن را قیمت گذاری نکرده و در آمدش را صرف انرژی تجدید پذیر نکینم؟

Third, we need to measure and make it transparent

سوم، این مورد باید دقیقا شفاف سازی شود

where, when and who is emitting greenhouse gases

که کجا٬ چه زمانی و چه کسی بیشتر گاز گلخانه ای منتشر می کند؟

so we can have actions specifically for each one of those opportunities.

اینگونه می تونیم در برابر هر کدام جداگانه عمل کنیم

Fourth, we need to leapfrog the routes of development,

چهارم باید از منابع پیشرفت پیشی بگیریم

which means, you don't need to go to the landline telephone

یعنی مثلا قبل از داشتن خط تلفن

before you get to the mobile phones.

به موبایل دسترسی داشته باشیم.

Same way we don't need to go to fossil fuels

الزاما نباید به میلیاردها مردمی که

to the one billion people who don't have access to energy

به انرژی دسترسی ندارند

before we get to the clean energy.

سوخت فسیلی دهیم.

And fifth and last,

و مورد پنجم و پایانی٬

we need to share responsibility between governments,

باید مسولیت را بین دولت ها

business and civil society.

شرکتها و مردم جامعه تقسیم کنیم.

There is work to do for everybody, and we need to have everybody on board.

همه باید دراین زمینه کار کنند و ما به همه احتیاج داریم.

So to finalize,

و نتیجه گیری:

I think the future is not like a fate

به نظر من آینده از پیش مقدر نشده

that you have to just go as business as usual goes.

همانطور که همه چیزی در حال حرکت است ما هم باید حرکت کنیم

We need to have the courage to actually change the route,

باید جرات تغییر سرمایه گذاری

invest in something new,

بر منابع جدید را داشته باشیم.

think that we can actually change the route.

ایمان داشته باشیم که می توانیم تغییر ایحاد کنیم.

I think we are doing this with deforestation in Brazil,

درست مثل جنگلزدایی که در برزیل انجام می دهیم

and I hope we can do it also with climate change in the world.

امیدوارم همین کار را با تغییر آب و هوا در دنیا انجام بدهیم.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق حضار)