See how the rest of the world lives, organized by income | Anna Rosling Rönnlund

Translator: Anahita Fathipour Reviewer: sadegh zabihi

What images do we see from the rest of the world?

چه تصاویری از نقاط مختلف دنیا می‌بینیم؟

We see natural disasters,

ما فجایع طبیعی را می‌بینیم،

war, terror.

جنگ، ترور.

We see refugees,

پناهجویان را میبینیم،

and we see horrible diseases.

و بیماریهای وحشتناک را میبینیم.

Right?

درسته؟

We see beautiful beaches,

ما سواحل زیبا را می‌بینیم،

cute animals,

حیوانات بامزه،

beautiful nature,

طبیعت زیبا،

cultural rites and stuff.

و مراسم فرهنگی را.

And then we're supposed to make the connection in our head

و بعد ما باید بعد از دیدن این عکسها

and create a worldview out of this.

تصور واحدی از دنیا در ذهنمون تشکیل بدیم.

And how is that possible?

این چطور ممکنه؟

I mean, the world seems so strange.

منظورم اینه که دنیا به این شکل بسیار عجیب دیده میشه.

And I don't think it is.

و من فکر نمیکنم اینطور باشه.

I don't think the world is that strange, actually.

من فکر نمیکنم دنیا آنقدر عجیب باشه.

I've got an idea.

یه ایده ای دارم.

So, imagine the world as a street,

خب، دنیا رو به عنوان یک خیابان تصور کنید،

که فقیرترین در یک سر این خیابان زندگی می‌کند و ثروتمندترین در سر دیگر.

where the poorest live on one end and the richest on the other,

and everyone in the world lives on this street.

و تمام آدمهای دنیا دراین خیابان زندگی می‌کنند.

You live there, I live there,

شما آنجا زندگی می‌کنید و من هم همینطور،

and the neighbors we have are the ones with the same income.

و همسایه‌های ما همه درآمد یکسان دارند.

People that live in the same block as me,

مردمی که در حوالی من زندگی می‌کنند،

they are from other countries, other cultures, other religions.

از کشورهای دیگر و فرهنگهای دیگر و مذاهب دیگر هستند.

The street might look something like this.

خیابان ممکن است چنین شکلی داشته باشد.

And I was curious.

و من کنجکاو بودم

In Sweden where I live,

که در سوئد که من زندگی می‌کنم،

I've been meeting quite a lot of students.

دانشجویان زیادی را ملاقات کرده ام.

And I wanted to know,

و می‌خواستم بدانم،

where would they think they belong on a street like this?

آنها فکر می‌کنند کجای این خیابان زندگی می‌کنند؟

So we changed these houses into people.

پس ما این خانه ها را تبدیل به آدمها کردیم.

This is the seven billion people that live in the world.

این ۷ میلیارد نفریست که در دنیا زندگی می‌کند.

And just by living in Sweden, most likely you belong there,

و فقط با زندگی کردن در سوئد، شما احتمالا متعلق به اینجا هستید،

which is the richest group.

که ثروتمندترین گروه است.

But the students, when you ask them,

ولی وقتی از دانشجویان می‌پرسید،

they think they are in the middle.

فکر می‌کنند یک جایی در وسط هستند.

And how can you understand the world

و چطور می‌توانی دنیا را بفهمی

when you see all these scary images from the world,

اگر فقط این تصاویر ترسناک از دنیا را ببینی.

و فکر میکنی داری در وسط زندگی می‌کنی ولی درواقع در بالا هستی.

and you think you live in the middle, while you're actually atop?

Not very easy.

خیلی ساده نیست.

So I sent out photographers

پس من عده ای عکاس را فرستادم

to 264 homes in 50 countries -- so far, still counting --

به ۲۶۴ خانه در ۵۰ کشور -- و هنوز ادامه دارد --

and in each home, the photographers take the same set of photos.

و در هر خانه ای عکاس یک دسته یکسان عکس می‌گیرد.

They take the bed,

آنها عکس تخت را می‌گیرند،

the stove,

گاز،

the toys

اسباب بازیها،

and about 135 other things.

و حدودا ۱۳۵ چیز دیگر.

So we have 40,000 images or something at the moment,

ما الان حدودا ۴۰٫۰۰۰ عکس داریم،

and it looks something like this.

و یک چیزی شبیه این هست.

Here we see, it says on the top,

اینجا ما می‌بینیم، بالا نوشته،

"Families in the world by income,"

«خانواده‌ها در دنیا بر حسب درآمد»

and we have the street represented just beneath it, you can see.

و جایگاه آنها در خیابان همین زیر نمایش داده شده، می‌توانیید ببینید.

And then we see some of the families we have visited.

و همینطورمی‌توانید برخی خانواده‌هایی که ما ملاقات کردیم را ببینید.

We have the poorer to the left, the richer to the right,

ما فقیرترها را در سمت چپ و ثروتمندترها را در سمت راست داریم،

and everybody else in between, as the concept says.

و بقیه آدمها بین این دو، همونطور که طرح نشون میده.

We can go down and see the different families we have been to so far.

می‌تونیم بریم پایین و برخی خانواده‌هایی که تا الان ملاقات کردیم رو ببینیم.

Here, for instance, we have a family in Zimbabwe,

برای مثال اینجا یک خانواده در زیمباوه داریم،

one in India, one in Russia, and one in Mexico, for instance.

یکی در هند و یکی در روسیه و یکی در مکزیک برای مثال.

So we can go around and look at the families this way.

پس می‌تونیم بگردیم و به خانواده ها به این شکل نگاه کنیم.

But of course, we can choose if we want to see some certain countries

و البته می‌تونیم انتخاب کنیم که کشورهای خاصی رو ببینیم،

و مقایسه شون کنیم،

and compare them,

or regions, or if we want, to see other things.

و یا انتخاب کنیم که مناطق خاصی رو ببینیم، یا چیزهای خاص دیگر.

So let's go to the front doors

خب بگذارید درهای خانه ها را ببینیم

and see what they look like.

و ببینیم چه شکلی هستند.

Go here, and this is the world by front doors, ordered by income.

اینجا برید، و این دنیاست از زاویه درهای خانه ها، به نسبت درآمد.

And we can see the big difference

و ما می‌توانیم تفاوت زیاد را ببینیم.

from India, Philippines, China, Ukraine, in these examples, for instance.

از هند، فیلیپین، چین، اوکراین، برای نمونه در این مثالها.

What if we go into the home?

چطوره که بریم داخل خانه؟

We can look at beds.

می‌تونیم تخت خوابها را ببینیم.

This is what beds can look like.

و تختها می‌توانند به این شکل باشند،

Doesn't look like the glossy magazines.

شبیه عکسهای براق مجله ای نیست.

Doesn't look like the scary images in the media.

و شبیه عکسهای ترسناک اخبار هم نیست.

So remember that the students in Sweden,

پس یادتان باشه که دانشجویان در سوئد،

they thought they were in the middle of the world income.

فکر می‌کردند که در وسط درآمد دنیا قرار دارند.

So let's go there.

خب اجازه بدید بریم آنجا.

We zoom in here by filtering the street to the middle,

با فیلتر کردن خیابان به منطقه وسطش زوم می‌کنیم.

like this,

اینطوری،

and then I ask the students:

و بعد از دانشجویان می‌پرسم:

Is this what your bedroom looks like?

اتاق خواب شما شبیه اینه؟

And they would actually not feel very at home.

و این تصویرها برای اونها آشنا و خونگی نیست.

So we go down and see, do they feel more at home here?

می‌ریم پایین که ببینیم، اینجا شبیه خونه ست؟

And they would say,

و آنها می‌گوییند،

no, this is not what a Swedish typical bedroom looks like.

نه، این چیزی نیست که شبیه یک اتاق خواب سوئدی باشه.

We go up here,

این بالا میریم،

and suddenly, they feel sort of at home.

و یکدفعه احساس می‌کنند که بیشتر شبیه خونشون می‌بینند.

And we can see here in this image,

و اینجا توی این عکس می‌تونیم ببینیم،

we see bedrooms in China, Netherlands,

اتاق خوابهایی از چین و هلند،

South Korea, France and the United States, for instance.

کره جنوبی، فرانسه و ایالات متحده برای مثال.

So we can click here.

می‌تونیم اینجا کلیک کنیم.

If we want to know more about the family, the home in which this bed stands,

اگر می‌خواهیم بیشتر راجع به این خانواده بدانیم،

we can just click it and go to the family,

می‌توانیم کلیک کنیم و برویم به خانواده

and we can see all the images from that family.

و می‌توانیم تمام تصاویر را از آن خانواده ببینیم.

We can go this way, too.

می‌تونیم اینطور هم بریم.

And of course, this is free for anyone to use.

و مسلما این مجانی ست برای هرکسی که بخواهد استفاده کند.

So just go here, and please add more images, of course.

پس لطفا اینجا برید و لطفا عکسهای بیشتری اضافه کنید.

My personal favorite that everyone always tries to make me not show,

مورد علاقه شخص من، که همه می‌گویند نشان ندهم

I'm going to show you now, and that's toilets,

توالت ها هستند که الان برایتان نشان می‌دهم

because you're not really allowed to look at people's toilets,

بخاطر اینکه شما معمولا اجازه ندارید به توالت مردم نگاه کنید

but now we can just do it, right?

ولی الان می‌توانیم این کار را انجام دهیم، درسته؟

So here (Laughter) we have a lot of toilets.

خب اینجا (خنده) کلی توالت داریم

They look pretty much as we're used to, right?

اینها بیشتر شبیه آنهایی هستند که ما دیده ایم، درسته؟

And they are in China, Netherlands, United States, Nepal and so forth,

و آنها در چین، هلند، ایالات متحده، نپال وغیره هستند

Ukraine, France.

اوکراین، فرانسه.

And they look pretty similar, right?

و آنها شبیه هم هستند درسته؟

But remember, we are in the top.

ولی یادتون باشه ما در بالا هستیم.

So what about checking all the toilets?

چطوره که بریم تمام توالت‌ها رو چک کنیم؟

Now it looks a bit different, doesn't it?

اینها یک مقدار متفاوت هستند درسته؟

So this way we can visually browse through categories of imagery,

خب اینطوری می‌تونیم بصورت تصویری دسته‌های عکس‌ها رو نگاه کنیم

using photos as data.

و از عکسها بعنوان داده استفاده کنیم.

But not everything works as a photo.

ولی هر چیزی با عکس نمایان نیست.

Sometimes it's easier to understand what people do,

گاهی ساده تر است که بفهمیم مردم چکار می‌کنند،

so we also do video snippets of everyday activities,

پس ما ویدیوهای کوتاه هم از فعالیتهای روزانه داریم،

such as washing hands, doing laundry,

مثل شستن دستها و لباسها

brushing teeth, and so on.

مسواک زدن و غیره.

And I'm going to show you a short snippet of tooth-brushing,

و الان براتون یک قطعه از مسواک زدن نشون میدم.

and we’re going to start at the top.

و از بالا شروع می‌کنیم.

So we see people brushing their teeth.

خب می‌بینیم که مردم مسواک می‌زنند.

Pretty interesting to see

خیلی جالبه

the same type of plastic toothbrush is being used in all these places

همون مسواک پلاستیکی مشابه در تمام این محل ها استفاده میشه.

in the same way, right?

و به همون صورت، درسته؟

Some are more serious than others --

بعضی‌ها بیشتر از بقیه جدی هستند.

(Laughter)

(خنده)

but still, the toothbrush is there.

ولی هنوز، مسواک آنجاست.

And then, coming down to this poorer end,

و بعد، وقتی به این محله فقیرتر می‌آییم،

then we will see people start using sticks,

می‌بینیم که مردم از تکه چوب استفاده می‌کنند،

and they will sometimes use their finger to brush their teeth.

و گاهی هم انگشتشان را برای مسواک زدن استفاده می‌کنند.

So this particular woman in Malawi,

خب این خانم در مالاوی،

when she brushes her teeth,

وقتی مسواک می‌زند،

she scrapes some mud off from her wall

مقداری گل از دیوار خانه اش خراش می‌دهد

and she mixes it with water, and then she's brushing.

و با آب قاطی می‌کند، و بعد مسواک می‌زند.

Therefore, in the Dollar Street material,

بنابراین، در صفحات Dollar Street

we have tagged this image

ما این تصویر را

not only as her wall, which it is,

نه تنها فقط بعنوان دیوار او

but also as her toothpaste,

بلکه بعنوان مسواک او هم تگ کرده ایم،

because that is also what she uses it for.

چون به این منظور هم از آن استفاده می‌کند.

So we can say, in the poorer end of the street,

پس می‌تونیم بگیم در محله های فقیرتر این خیابان

you will use a stick or your finger,

شما هنوز هم از چوب یا انگشت استفاده خواهی کرد

you come to the middle, you will start using a toothbrush,

تا اواسط که بیایید، شروع به استفاده مسواک می‌کنید،

and then you come up to the top,

و بعد که به بالاتر می‌آیید،

and you will start using one each.

شروع به استفاده تکی از مسواک می‌کنید.

Pretty nice, not sharing a toothbrush with your grandma.

خیلی بهتره وقتی مسواکتان را با مادربزرگ مشترکی استفاده نمی‌کنید.

And you can also look at some countries.

و شما همینطور می‌تونید به برخی کشورها نگاه کنید.

Here, we have the income distribution within the US,

اینجا ما توزیع درآمد در آمریکا را داریم،

most people in the middle.

بیشتر آدمها در وسط هستند.

We have a family we visited in the richer end, the Howards.

یک خانواده داریم که در سمت پولدارتر ملاقات کردیم، خانواده هوارد.

We can see their home here.

می‌تونیم خونشون رو اینجا ببینیم.

And we also visited a family in the poorer end, down here.

و همینطور یک خانواده رو در سمت فقیرتر ملاقات کردیم.

And then what we can do now is we can do instant comparisons

و حالا می‌تونیم بلافاصله مقایسه کنیم،

of things in their homes.

بین چیزهایی که در خونه دارند.

Let's look in their cutlery drawer.

بگذارید کشوی آشپزخانه‌شون رو ببینیم.

So, observe the Hadleys:

خب، خانواده هادلی رو ببینید:

they have all their cutlery in a green plastic box.

آنها همه کارد و چنگال ها را در یک ظرف پلاستیکی سبز دارند.

and they have a few different types and some of them are plastic,

و چند نوع مختلف کارد و چنگال دارند و برخی از آنها پلاستیکی ست.

while the Howards, they have this wooden drawer

درحالیکه خانواده هوارد، این کشو چوبی را دارند.

with small wooden compartments in it

با قسمتهای مجزای چوبی در آن

and a section for each type of cutlery.

و یک قسمت برای هر نوع کارد و چنگال

We can add more families,

می‌تونیم خانواده های بیشتری رو اضافه کنیم،

and we can see kitchen sinks,

و می‌تونیم ظرفشویی های خونه ها رو ببینیم،

or maybe living rooms.

و یا حال خونه رو.

Of course, we can do the same in other countries.

و مسلما می‌تونیم این کار رو در کشورهای دیگر بکنیم.

So we go to China, we pick three families.

خب به چین میریم و سه خانواده را انتخاب می‌کنیم.

we look at their houses,

به خانه هایشان نگاه می‌کنیم.

we can look at their sofas,

می‌تونیم به مبلمانشان نگاه کنیم،

we can look at their stoves.

می‌تونیم به گاز آشپزخانه شان نگاه کنیم.

And when you see these stoves,

و وقتی این گازها را می‌بینید،

I think it's obvious that it's a stupid thing

بنظرم کاملا مشخصه که این احمقانه ست

that usually, when we think about other countries,

که معمولا وقتی ما به کشورهای دیگر فکر می‌کنیم

we think they have a certain way of doing things.

فکر می‌کنیم آنها، مدل خاصی از انجام کارها دارند.

But look at these stoves.

ولی به این گازها نگاه کنید،

Very different, right,

خیلی متفاوت هستند درسته؟

because it depends on what income level you have,

چون به این ارتباط داره که چه درآمدی دارید،

how you're going to cook your food.

که چطور غذاتون رو قرار هست بپزید.

But the cool thing is when we start comparing across countries.

ولی موضوع جالب این است که بین کشورها مقایسه کنیم.

So here we have China and the US.

خب اینجا چین و آمریکا را داریم

See the big overlap between these two.

این منطقه اشتراک بزرگ بین این دو را ببینید.

So we picked the two homes we have already seen in these countries,

خب ما دوتا خونه ای رو انتخاب کردیم که قبلا دیدیمشون

the Wus and the Howards.

خانواده وو و خانواده هوارد.

Standing in their bedroom,

وقتی در اتاق خوابشان می‌ایستیم

pretty hard to tell which one is China and which one is the US, right?

سخت است بگوییم کدام چین و کدام آمریکا ست درسته؟

Both have brown leather sofas,

هر دو کاناپه چرم قهوه ای دارند،

and they have similar play structures.

و محل بازی مشابهی دارند.

Most likely both are made in China,

به احتمال زیاد هر دو در چین ساخته شده اند.

so, I mean, that's not very strange --

خب، منظورم اینه که، این خیلی عجیب نیست --

(Laughter)

but that is similar.

(خنده)

ولی شبیه.

We can of course go down to the other end of the street,

ما مسلما می‌تونیم بریم سمت دیگر این خیابان،

adding Nigeria.

و نیجریه رو هم اضافه کنیم.

So let's compare two homes in China and Nigeria.

خب، اجازه بدید دو تا خونه تو چین و نیجریه رو با هم مقایسه کنیم.

Looking at the family photos,

وقتی به عکسای خانوادگی نگاه می‌کنیم،

they do not look like they have a lot in common, do they?

به نظر نمیاد خیلی نقطه اشتراک داشته باشند، درسته؟

But start seeing their ceiling.

ولی به سقفشون نگاه کنید.

They have a plastic shield and grass.

آنها یک حفاظ پلاستیکی دارند و علف.

They have the same kind of sofa,

یک نوع کاناپه دارند،

they store their grain in similar ways,

غلاتشون رو به یک شکل ذخیره می‌کنند،

they're going to have fish for dinner,

قراره برای شام ماهی بخورند،

and they're boiling their water in identical ways.

و آبشان را دقیقا به یک شکل می‌جوشانند.

So if we would visit any of these homes,

پس اگر ما هر کدوم از این خونه ها رو ملاقات کنیم،

there's a huge risk that we would say we know anything

یک ریسک بزرگ هست که بگیم، ما می‌دونیم

about the specific way you do things in China or Nigeria,

که در نیجریه و چین آدمها چطور زندگی می‌کنند،

while, looking at this, it's quite obvious --

درحالیکه با دیدن این، کاملا مشخصه که --

this is how you do things on this income level.

که آدمها در این سطح در آمد، اینطور زندگی می‌کنند.

That is what you can see when you go through the imagery in Dollar Street.

این چیزیست که در Dollar Street مجازی می‌تونید ببینید.

So going back to the figures,

خب اگر برگردیم به عددها،

the seven billion people of the world,

۷ میلیارد نفر جمعیت دنیا،

now we're going to do a quick recap.

می‌خواهیم یک نگاه کلی بکنیم.

We're going to look at comparisons of things in the poorest group:

می‌خواهیم به مقایسه لوازم در فقیرترین گروهها نگاه کنیم:

beds,

تخت ها،

roofs,

سقف ها،

cooking.

پخت و پز.

And observe, in all these comparisons,

و ببینید در تمام این مقایسه ها،

their homes are chosen

خانه هایی انتخاب شده اند

so they are in completely different places of the world.

که در مکانهای کاملا متفاوت دنیا قرار دارند.

But what we see is pretty identical.

ولی آنچه می‌بینیم تقریبا یکی است.

So the poorest billion cooking

پس فقیرترین میلیارد نفردرحال پخت و پز

would look somewhat the same in these two places;

شبیه همین دوجا دیده خواهد شد،

you might not have shoes;

ممکنه کفش نداشته باشی،

eating, if you don't have a spoon;

غذا خوردن وقتی که قاشق نداری

storing salt would be similar whether you're in Asia or in Africa;

نگه داشتن نمک به یک شکل خواهد بود اگر در آفریقا هستی یا آسیا،

and going to the toilet would be pretty much the same experience

و توالت رفتن هم تقریبا همان تجربه خواهد بود

whether you're in Nigeria or Nepal.

اگر در نیجریه باشی یا در نپال.

In the middle, we have a huge group of five billion,

در وسط یک گروه عظیم ۵ میلیاردی داریم،

but here we can see you will have electric light, most likely;

اینجا می‌بینیم که شما لامپ برقی خواهی داشت،

you will no longer sleep on the floor;

دیگر روی زمین نمی‌خوابی،

you will store your salt in a container;

نمک را در یک ظرف نگه می‌داری

you will have more than one spoon;

بیشتر از یک قاشق خواهی داشت،

you will have more than one pen;

بیشتر از یک قلم خواهی داشت

the ceiling is no longer leaking that much;

سقف دیگر خیلی چکه نمی‌کند،

you will have shoes;

کفش خواهی داشت،

you might have a phone,

ممکن است یک تلفن داشته باشی،

toys,

اسباب بازی ها

and produce waste.

و آشغال تولید می‌کنی.

Coming to our group up here,

وقتی می‌آییم بالا به گروه ما،

similar shoes, Jordan, US.

کفشهای مشابهی در اردن و آمریکا می‌بینی.

We have sofas, fruits, hairbrushes,

ما کاناپه، میوه و برس سر داریم،

bookshelves,

کتابخانه،

toilet paper in Tanzania, Palestine,

کاغذ توالت در تانزانیا و فلسطین،

hard to distinguish

تفاوتی ندارند،

if we would sit in US, Palestine or Tanzania from this one.

اگر در آمریکا، فلسطین یا تانزانیا در توالت باشیم.

Vietnam, Kenya:

ویتنام، کنیا:

wardrobes, lamps, black dogs, floors, soap,

کمدها، آباژورها، سگهای سیاه، کف خانه، صابون،

laundry, clocks, computers,

لباسها، ساعت ها، کامپیوترها،

phones, and so on, right?

تلفنها، و غیره، درسته؟

So we have a lot of similarities all over the world,

پس ما شباهت بسیاری در تمام دنیا می‌بینیم،

and the images we see in the media,

و تصاویری که در رسانه ها می‌بینیم،

they show us the world is a very, very strange place.

به ما تصویر بسیار عجیبی از دنیا می‌دهند.

But when we look at the Dollar Street images,

ولی وقتی به تصاویر Dollar Street نگاه می‌کنیم،

they do not look like that.

آنها آنطور بنظر نمی‌رسند،

So using Dollar Street,

پس در استفاده از Dollar Street،

we can use photos as data,

ما می‌توانیم عکسها را بعنوان داده استفاده کنیم،

and country stereotypes --

و کلیشه های کشورها --

they simply fall apart.

بسادگی از بین می‌روند.

So the person staring back at us from the other side of the world

پس آدمی که به ما از سوی دیگر دنیا می‌نگرد،

actually looks quite a lot like you.

در واقع بسیار شبیه تو است.

And that implies both a call to action

و این هم به معنی فراخوانی برای عمل است

and a reason for hope.

و هم دلیلی برای امید.

Thank you.

متشکرم

(Applause)

(تشویق)