How much sleep do you really need? | Sleeping with Science, a TED series

Transcriber: TED Translators admin Reviewer: Krystian Aparta

So far, we've spoken about

Translator: Masoud Motamedifar Reviewer: Leila Ataei

تا حالا، درباره‌ی تمام مزایای

all of the wonderful benefits that sleep provides,

شگفت‌انگیزی که خواب برایمان دارد صحبت کرده‌ایم،

but how much sleep should we actually be getting?

اما ما واقعا به چه مقدار خواب نیاز داریم؟

[Sleeping with Science]

[خواب به همراه علم]

(Music)

(موسیقی)

For the average adult, the current recommendation

به طور میانگین توصیه‌ی فعلی برای یک فرد بالغ،

is somewhere between seven to nine hours of sleep a night.

چیزی بین هفت تا نه ساعت خواب در شب است.

And what we've been finding from large-scale epidemiological studies

و چیزی که از مطالعات اپیدمیولوژیک در مقیاس بزرگ دریافته‌ایم

is that, using that reference point of seven to nine hours,

این است که، با توجه به آن مرجعِ هفت تا نه ساعته،

once you start to drop below that,

هنگامی که شروع به پایین‌ آمدن از آن کنید،

your mortality risk actually starts to increase.

خطر مرگ و میر شما شروع به افزایش می‌کند.

In fact, the Center for Disease Control in the United States, or the CDC,

در واقع، مرکز کنترل بیماری در ایالات متحده، یا CDC،

they stipulate a minimum of seven hours of sleep a night

به طور میانگین حداقل هفت ساعت خواب شبانه را برای

for the average adult.

یک بزرگسال تعیین می‌کند.

In other words, the shorter your sleep,

به عبارت دیگر، هرچه خواب شما کوتاه‌تر باشد،

the shorter your life.

زندگی شما کوتاه‌تر می‌شود.

But it turns out that it's not quite a linear relationship as you would expect.

اما از قضا آنطور که انتظار دارید این یک رابطه‌ی خطی نیست.

It's not as though the more and more that you sleep,

اینطور نیست که اگر بیشتر و بیشتر بخوابید،

the lower and lower your mortality risk is.

خطر مرگ و میر شما پایین و پایین‌تر برود.

In fact, something strange happens.

در واقع اتفاق عجیبی می‌افتد.

Once you get past nine hours,

وقتی نه ساعت را پشت سر می‌گذارید،

you actually start to see a rise back up in mortality risk,

شما بار دیگر شاهد افزایش خطر مرگ و میر خواهید بود،

which seems rather strange and peculiar.

که به نظر عجیب و غریب می‌رسد.

And scientists have actually put forward at least two different explanations.

و دانشمندان در این خصوص حداقل دو توضیح متفاوت را مطرح کرده‌اند.

The first is that, if you look at those studies,

اولین مورد این است که، اگر به آن مطالعات نگاه کنید،

it may be that individuals are suffering from significant disease and illness.

ممکن است آن افراد از امراض و بیماری‌های قابل توجهی رنج ببرند.

When we become infected, or we have disease,

وقتی دچار عفونت می‌شویم، یا بیماری داریم،

typically, we try to sleep longer, we stay in bed longer.

به طور معمول، سعی می‌کنیم بیشتر بخوابیم، بیشتر در رختخواب می‌مانیم.

So in other words,

پس به عبارت دیگر،

it was the unmeasured disease and sickness in those studies

در آن مطالعات بیماری و امراض اندازه‌گیری نشده

that was triggering a response in those individuals

که باعث واکنشی در آن افراد می‌شد

to try and sleep more.

که سعی کنند و بیشتر بخوابند.

That's one explanation.

این یک توضیح است.

The second possible explanation is poor sleep quality,

دومین توضیح ممکن کیفیت خواب پایین است،

because we know that sleep quality,

زیرا ما می‌دانیم که کیفیت خواب نیز،

independent of sleep quantity,

جدا از مقدار خواب،

is also associated with mortality risk.

با خطر مرگ و میر مرتبط است.

And the lower that your quality of sleep is,

و هرچه کیفیت خوابتان پایین‌تر باشد،

the higher your risk of death.

خطر مرگ شما بیشتر است.

People who have poor quality of sleep will typically try to sleep longer;

افرادی که کیفیت خواب پایین دارند به طور معمول سعی می‌کنند بیشتر بخوابند؛

they'll try to stay in bed longer to overcome that poor quality of sleep.

آنها سعی می‌کنند بیشتر در رختخواب بمانند تا بر آن کیفیت پایین خواب غلبه کنند.

It may be poor quality of sleep masquerading as long sleep

ممکن است کیفیت بدی باشد در نقاب خوابی طولانی

that is associated with a higher risk of death,

که با خطر مرگ بالا مرتبط است،

rather than the long sleep itself.

تا اینکه خود خواب طولانی باشد.

But if we take a step back and think about society overall,

اما اگر یک قدم به عقب برگردیم و به طور کلی به جامعه فکر کنیم،

I think modernity is constantly pushing us

فکر می‌کنم مدرنیته دائماً ما را تحت فشار قرار می‌دهد

to, perhaps, work long hours and therefore neglect our sleep.

تا شاید ساعت‌های طولانی کار کنیم و بنابراین از خوابمان غافل شویم.

But if we want to be around long enough to get the benefits

اما اگر می‌خواهیم به اندازه کافی برای بهره‌بردن از مزایا

and the fruits of all of that hard labor,

و ثمره‌ی تمام آن سخت‌کوشی‌ها زنده بمانیم،

we may want to think about starting to prioritize our sleep some more.

ممکن است بخواهیم به اولویت قرار دادن خوابمان بیشتر فکر کنیم.