Hadyn Parry: Re-engineering mosquitos to fight disease

هیدن پری: دگرسازی ژنیتیکی پشه‌ مالاریا به منظور مبارزه با بیماری مالاریا

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Shohreh Shahi Reviewer: soheila Jafari

So I'd like to start by focusing on

و اما، من دوست دارم که با تمرکز به روی

the world's most dangerous animal.

خطرناک‌ترین حیوان دنیا شروع کنم.

Now, when you talk about dangerous animals,

البته، وقتی‌ که صحبت از حیوانات خطرناک میشه،

most people might think of lions or tigers or sharks.

اغلب مردم ممکنه که به شیر، ببر، یا کوسه فکر کنن.

But of course the most dangerous animal

در حالیکه، خطرناک‌ترین حیوان

is the mosquito.

پشه‌ است.

The mosquito has killed more humans

در طول تاریخ بشری

than any other creature in human history.

تا کنون، هیچ حیوانی‌ به اندازه پشه‌ انسان نکشته است

In fact, probably adding them all together,

در واقع، اگر که تمام حیوانات قاتل انسان را جمع بزنیم،

the mosquito has killed more humans.

پشه‌ از آنها فراتر خواهد زد.

And the mosquito has killed more humans than wars

پشه‌ حتا از جنگ هم بیشتر از

and plague.

از انسان قربانی گرفته است.

And you would think, would you not,

و این آدم رو به فکر فرو میبره، مگه نه...؟

that with all our science, with all our advances in society,

و این که لابد انتظار داریم که با این همه دانش‌مان، این همه پیشرفت‌مان در جامعه،

with better towns, better civilizations, better sanitation,

با این عظمت در شهر سازی‌مان، با این تمدن نوین‌مان، این بهداشت فرا گردمان،

wealth, that we would get better at controlling mosquitos,

و این ثروت هنگفت‌مان، بالاخره راه بهتری برای کنترل پشه‌ می‌‌یابیم.

and hence reduce this disease.

و نهایتا شیوع بیماریها را کاهش دهیم.

And that's not really the case.

ولی، متاسفانه این حقیقت ندارد.

If it was the case, we wouldn't have

چه اگر این انتظار حقیقت می‌‌داشت،

between 200 and 300 million cases of malaria every year,

ما سالیانه، بیش از دویست تا سیصد میلیون مورد بیماری مالاریا نداشتیم.

and we wouldn't have

و نتیجتأ هم

a million and a half deaths from malaria,

سالیانه یک و نیم میلیون کشته در اثر بیماری مالاریا نداشتیم.

and we wouldn't have a disease

و بالطبع، بیماریی که واقعا

that was relatively unknown 50 years ago

تا پنجاه سال پیش ناشناخته بود، هم نمی‌‌داشتیم.

now suddenly turned into

حالا، به یکباره تبدیل شده به

the largest mosquito-borne virus threat that we have,

عظیم‌ترین ناقل ویروس بیماریی که

and that's called dengue fever.

آن را "تب نوبه" می‌‌نامیم.

So 50 years ago, pretty much no one had heard of it,

یعنی‌، واقعا پنجاه سال پیش هیچکس، هیچی‌ راجع به این بلا نمی‌دونست،

no one certainly in the European environment.

و یا لااقل به جرات می‌تونم بگم که هیچکس در قاره اروپا چیزی ازش نمی‌‌دونست.

But dengue fever now, according to the World Health Organization,

ولی‌، در حال حاضر، طبق آمار سازمان بهداشت جهانی‌

infects between 50 and 100 million people every year,

سالیانه پنجاه تا صد میلیون نفر گرفتار مالاریا می‌‌شوند.

so that's equivalent to the whole of the population

این تعداد یعنی‌ به اندازه کًل جمعیت کشورانگلستان.

of the U.K. being infected every year.

یعنی‌، همه ساله مالاریا جمعیتی معادل کًل جمعیت انگلیس را گرفتار می‌‌کند.

Other estimates put that number at roughly double

آمار دیگه تعداد مبتلایان به عفونت مالاریا رو

that number of infections.

حتا دو برابر تخمین میزنن.

And dengue fever has grown in speed quite phenomenally.

و نیز سرعت رشد "تب نوبه" به طرز خارق العاده‌ای بالا رفته...

In the last 50 years, the incidence of dengue

ظرف پنجاه سال گذشته، میزان شیوع "تب نوبه"

has grown thirtyfold.

سی‌ برابر افزایش داشته.

Now let me tell you a little bit about what dengue fever is,

حالا، اجازه میخوام که کمی‌ راجع به تب نوبه توضیح بدم،

for those who don't know.

البته، برای افرادی که علاقه مندن که بدونن....اصولا، "تب نوبه" چیست؟

Now let's assume you go on holiday.

تصور کنید که در تعطیلات هستین.

Let's assume you go to the Caribbean,

حالا، فرض کنیم که به یکی‌ از کشورهای کارا ایبین رفتین،

or you might go to Mexico. You might go to Latin America,

یا اینکه رفتین مکزیک، یا یکی‌ از این کشورهای آمریکای لاتین.

Asia, Africa, anywhere in Saudi Arabia.

یا حتی آسیا، آفریقا، یا هر جای عربستان سعودی،

You might go to India, the Far East.

حتا بیاین فرض کنیم رفتین هند، خاور دور

It doesn't really matter. It's the same mosquito,

هیچ فرقی نداره: همون پشه‌ اونجاست،

and it's the same disease. You're at risk.

و همون بیماری. در نتیجه، هر جا که باشید در خطرید.

And let's assume you're bitten by a mosquito

حالا فرض کنیم پشه‌‌ای نیشتون زده که

that's carrying that virus.

ناقل ویروس مالاریاست.

Well, you could develop flu-like symptoms.

احتمالا، اولش علائم سرما خوردگی رو نشون میدین.

They could be quite mild.

تازه، نه چندان حاد.

You could develop nausea, headache,

می‌تونید حالت تهوع و سر درد هم داشته باشید،

your muscles could feel like they're contracting,

بعدش هم کوفتگی مفرط عضلانی،

and you could actually feel like your bones are breaking.

طوری که حس می‌‌کنید استخوناتون داره خورد میشه.

And that's the nickname given to this disease.

و در واقع لقب این بیماری از همین استخوان دردش گرفته شده،

It's called breakbone fever,

به این بیماری، لقب "بیماری استخوان شکن" داده‌اند.

because that's how you can feel.

به دلیل درد طاقت فرسایی که بیمار می‌کشد.

Now the odd thing is, is that once you've been bitten

حالا، با وجود عجیبیش ولی‌ بعد از اینکه بار اول گزیده شده

by this mosquito, and you've had this disease,

و بیماری می‌شوید،

your body develops antibodies,

بدنش تان ، آنتی بادی (پاد زهر) تولید میکنه.

so if you're bitten again with that strain,

در نتیجه، اگه بار بعد، توسط همان گونه پشه‌ دوباره گریده شوید،

it doesn't affect you.

این‌بار روی بدن شما تاثیری نداره.

But it's not one virus, it's four,

ولی، موضوع اینه که فقط یک گونه ویروس وجود نداره، بلکه چهار گونه ویروس مالاریا داریم.

and the same protection that gives you the antibodies

در نتیجه، همان پاد زهری که نسبت به یک گونه ویژه ویروس به بیمار ایمنی داده بود،

and protects you from the same virus that you had before

و باعث حفاظت بیمار از آن گونه ویژه مالاریا شده بود،

actually makes you much more susceptible to the other three.

در واقع، نسبت به سه‌ گونه باقیمانده، بیمار را بسیار مستعد تر می‌‌کند.

So the next time you get dengue fever,

بنابراین، بار بعدی که بیمار مبتلا به "تب نوبه" میشه،

if it's a different strain, you're more susceptible,

اگر که این بار ویروس گونه متفاوتی، از بار قبل باشه، بیمار مستعد تر

you're likely to get worse symptoms,

و مقاومت کمتری در مقابل بیماری دار علائم بیماری وخیم تر بروز می‌‌کنه.

and you're more likely to get the more severe forms,

و در واقع بیمار این بار دچار انواع حاد تری از بیماری می‌‌شود،

hemorrhagic fever or shock syndrome.

نظیر: تب توام با خونروش، و یا سندرم شوک.

So you don't want dengue once,

درنتیجه ، اگر که بار اول از "تب نوبه" اکراه دارید،

and you certainly don't want it again.

دومین بار، قطعاً از آان انزجار خواهید داشت.

So why is it spreading so fast?

حالا ببینیم: چرا اینقدر سریع پخش میشه؟

And the answer is this thing.

جواب این سوال، این حشره است.

This is Aedes aegypti.

بهش میگن: "ایدیز اجیپتی".

Now this is a mosquito that came, like its name suggests,

همون طوری که از اسمش معلومه این پشه‌ از

out of North Africa, and it's spread round the world.

آفریقای شمالی‌ اومده و در سرتاسر دنیا پراکنده شده.

Now, in fact, a single mosquito will only travel

توجه داشته باشین که هر یک دونه پشه‌، در سرتاسر عمرش

about 200 yards in its entire life. They don't travel very far.

فقط حدود ۱۸۳ متر پرواز میکنه. این حشرات خیلی‌ دوردست نمیرن.

What they're very good at doing is hitchhiking,

ولی‌، کاری رو که خیلی‌ خوب بلدن، کولی گرفتنه!

particularly the eggs.

بخصوص، تخمشون!

They will lay their eggs in clear water, any pool, any puddle,

تخماشون رو توی آب راکد می‌ریزن، مثل آب استخر، گودال آب،

any birdbath, any flower pot,

هر جور آب بارون که توی گودالی جمع شده، و حتا توی یه گلدون جمع شده باشه.

anywhere there's clear water, they'll lay their eggs,

هر جایی‌ که آب راکدی جمع شده باشه، تخماشون رو می‌‌ریزن.

and if that clear water is near freight, it's near a port,

و حالا، اگر که این آب راکد کنار بندری، اسکله‌ای و یا

if it's anywhere near transport,

هر جور خط نقلیه‌ای باشه،

those eggs will then get transported around the world.

وسیله‌ای میشه که تخم این پشه‌ رو به سرتاسر دنیا انتقال میده.

And that's what's happened. Mankind has transported

و این چیزیه که اتفاق افتاده، در واقع

these eggs all the way around the world,

خود نوع بشر، تخم این پشه‌ رو به سرتاسر دنیا انتقال داده.

and these insects have infested over 100 countries,

و تا کنون، این حشره بیش از صد کشور دنیا رو گرفتار کرده.

and there's now 2.5 billion people living in countries

یعنی‌، بیش از دو و نیم بیلیون نفر از جمعیت دنیا

where this mosquito resides.

در محل سکونت این پشه‌، زندگی‌ می‌‌کنند.

To give you just a couple of examples

واسه اینکه شاخصی‌ از سرعت تکثیر این پشه‌ بهتون بدم،

how fast this has happened,

چند تا مثل واستون میارم

in the mid-'70s, Brazil declared, "We have no Aedes aegypti,"

در اواسط سالهای هفتاد، برزیل اعلام کرد که ما "ایدیز اجیپتی" نداریم.

and currently they spend about a billion dollars now

در حال حاضر، برزیلی‌ها سالانه یک میلیارد دلار صرف

a year trying to get rid of it, trying to control it,

کنترل، و انهدام این پشه‌ می‌کنن.

just one species of mosquito.

و تازه، این هزینه صرف انهدام فقط و فقط یکی‌ از گونه‌های این پشه‌ می‌‌شود.

Two days ago, or yesterday, I can't remember which,

دیروز یا دو روز قبل، درست به خاطرم نیست

I saw a Reuters report that said

یکی‌ از خبر نگاران خبرگزاری بین‌المللی انگلیس اعلام کرد که

Madeira had had their first cases of dengue,

"مدیرا" (جزیره‌‌ای در اقیانوس اطلس، واقع در شمال شرقی جزایر قناری) شاهد اولین کیس‌های مالاریای خود شد.

about 52 cases, with about 400 probable cases.

تا کنون، ۵۲ کیس قطعی و چهار صد کیس احتمالی‌ شناسایی شده اند.

That's two days ago.

این اخبار فقط دو روز قبله.

Interestingly, Madeira first got the insect in 2005,

جالب اینجاست که این حشره همین سال ۲۰۰۵، رسیده به "مدیرا".

and here we are, a few years later,

و به فاصله فقط چند سال

first cases of dengue.

ما شاهد اولین کیس‌های "تب نوبه" در "مدیرا" هستیم.

So the one thing you'll find is that where the mosquito goes,

در نتیجه، راسخ‌ترین نتیجه‌ای که می‌‌گیریم اینه که: هر جا که این پشه‌ میره،

dengue will follow.

"تب نوبه" دنبالش می‌‌کنه.

Once you've got the mosquito in your area,

زمانی که پشه‌ به منطقه‌ای حمله ور میشه

anyone coming into that area with dengue,

و افراد مبتلا به تب نوبه رو نیش میزنه

mosquito will bite them, mosquito will bite somewhere else,

بیماری رو با خودش از جایی‌، به جایی‌،

somewhere else, somewhere else,

و جایی‌ دیگر و دیگر انتقال میده.

and you'll get an epidemic.

این طوری میشه که شیوع پیدا کرده و اپیدمیک (همه گیر) میشه.

So we must be good at killing mosquitos.

در نتیجه، ما بایستی این پشه‌ رو منهدم کنیم.

I mean, that can't be very difficult.

فکر کنم که کار چندان دشواری نباشه.

Well, there's two principle ways.

خوب، دو تا راه اساسی‌ واسه این کار وجود داره.

The first way is that you use larvicides.

راه اول به وسیله حشره کش هاست.

You use chemicals. You put them into water where they breed.

یعنی‌ از مواد شیمیایی استفاده کرده و در آبهایی که این حشرات تولید مثل می‌‌کنند، انتقال دهیم.

Now in an urban environment, that's extraordinarily difficult.

خوب این در مناطق شهری و مسکونی کار بسیار دشواریه.

You've got to get your chemical into every puddle,

ما بایستی که این مواد شیمیایی مون رو توی هر گودالی،

every birdbath, every tree trunk.

برکه ای، شکاف تنه درختی بریزیم.

It's just not practical.

واقعا، این راه خیلی‌ عملی‌ نیست.

The second way you can do it

خوب، راه دوم هم اینه که

is actually trying to kill the insects as they fly around.

این حشره رو تو هوا بکشیم.

This is a picture of fogging.

این تصویری از سمپاشی است.

Here what someone is doing

اینجا، کاری که این سمپاش داره میکنه

is mixing up chemical in a smoke

اینه که ترکیبی‌ از مواد شیمیایی و بخار رو

and basically spreading that through the environment.

در محیط پخش می‌‌کنه.

You could do the same with a space spray.

همین کار رو ما با افشان‌های حشره کش در منزل انجام می‌‌دیم.

This is really unpleasant stuff,

ولی، این سمپاشی‌ها (چه در منزل چه در محیط بیرون)، واقعا خوشایند نیستند

and if it was any good, we wouldn't have this massive increase

چه اگر می‌‌بودند، ما نه تنها این فراز حجیم رو

in mosquitos and we wouldn't have this massive increase in dengue fever.

در افزایش جمعیت پشه‌، بلکه در وقوع "تب نوبه" نداشتیم.

So it's not very effective, but it's probably

در نتیجه، سمپاشی خیلی‌ موثر نیست، ولی احتمالا،

the best thing we've got at the moment.

بهین ابزار ما تا به امروز است.

Having said that, actually, your best form of protection

نا گفته نماند، که حقیقتا یکی‌ از بهترین ابزار پیش گیری مالاریا

and my best form of protection is a long-sleeve shirt

چه واسه من، چه خود شما پوشیدن بلوز آستین بلنده.

and a little bit of DEET to go with it.

البته به علاوه کمی‌ افشان "دیت" (نوعی افشان حشره گریز است)، روی لباستون.

So let's start again. Let's design a product,

پس بیاین از اول شروع کنیم. بیاین که یه محصولی ابداع کنیم

right from the word go, and decide what we want.

درست جواب کار ما را بده، بیاین تصمیم بگیریم که چی‌ میخوایم.

Well we clearly need something that is effective

خوب، این پر واضحه که ما محصولی میخوایم که کاربرد داشته باشه،

at reducing the mosquito population.

یعنی‌، جلوی ازدیاد جمعیت پشه‌ رو بگیره.

There's no point in just killing the odd mosquito here and there.

اینکه یه پشه‌ اینجا، سه‌ تا اونور بکشیم، هیچ فایده‌ای نداره.

We want something that gets that population right the way down

در نتیجه، یه چیزی میخوایم که مستقیما کاهش جمعیت پشه‌ رو هدف بگیره، تا

so it can't get the disease transmission.

که پشه‌ای نباشه که بیماری رو انتقال بده.

Clearly the product you've got has got to be safe to humans.

بدیهی‌ است که این محصول ما نمی‌تونه واسه انسان مضر باشه.

We are going to use it in and around humans.

چونکه، قراره که در محیط مسکونی انسان ازش استفاده کنیم

It has to be safe.

بنابراین، بایستی که برای انسان امن باشه.

We don't want to have a lasting impact on the environment.

از طرفی‌، نمیخواهیم که اثر دائمی روی محیط زیست داشته باشه.

We don't want to do anything that you can't undo.

ضمنا، نمیخواهیم که راه غیر قابل بازگشتی بریم.

Maybe a better product comes along in 20, 30 years.

شاید، ظرف بیست، سی‌ سال آینده محصول بهتری به بازار بیاد.

Fine. We don't want a lasting environmental impact.

قبول. ولی، ما هیچ چیزی که تأثیر دائم به روی محیط زیست داشته باشه نمی‌‌خواهیم.

We want something that's relatively cheap, or cost-effective,

در ضمن، چیزی میخواهیم که ارزون و یا مقرون به صرفه باشه.

because there's an awful lot of countries involved,

چونکه ممالک بسیاری درگیر این موضوع هستند،

and some of them are emerging markets,

بعضی‌‌هاشون اقتصاد در حال رشد داران،

some of them emerging countries, low-income.

و بعضی‌ خود کشورهای جوانی‌ با در آمد پایین هستن.

And finally, you want something that's species-specific.

و در نهایت، ما یک محصول ویژه میخواهیم.

You want to get rid of this mosquito that spreads dengue,

حالا، گر‌ چه ما محصولی میخواهیم که این پشه‌ و نهایتأ، "تب نوبه" رو مهار کنه،

but you don't really want to get all the other insects.

ولی، در عین حال نمی‌‌خواهیم که حشرات دیگه رو منقرض کنیم.

Some are quite beneficial. Some are important to your ecosystem.

چونکه، بعضی‌ حشرات بسیار مفیدند، و بعضی‌‌ها هم، در چرخه اکوسیستم بسیار ضروری.

This one's not. It's invaded you.

حالا این یکی‌ نیست، این یکی بهمون حمله کرده.

But you don't want to get all of the insects.

ولی، خوب ما نمیخواهیم که بقیه حشرات رو هم با این یکی‌ نابود کنیم.

You just want to get this one.

هدف ما فقط همین یکیه.

And most of the time, you'll find this insect

و اغلب اوقات هم، این حشره

lives in and around your home,

یا توی خونه، یا اطراف خونمون زندگی‌ می‌‌کنه.

so this -- whatever we do has got to get to that insect.

بنابرین، هر جور سمی هم که درست کنیم، نهایتاً

It's got to get into people's houses, into the bedrooms,

سر از تو خونه‌های مردم در میاره، توی اتاق خواب ها

into the kitchens.

آشپز خونه‌ها و امثالهم.

Now there are two features of mosquito biology

از طرفی‌، ما دو جور شاخص بیولوژی در مورد این پشه‌ می‌‌دونیم، که

that really help us in this project,

حقیقتا در عملی‌ کردن این پروژه خیلی‌ به ما کمک کرده.

and that is, firstly, males don't bite.

این دو شاخص از این قرارند، اول: که پشه‌ "نر" نیش نمی‌‌زنه.

It's only the female mosquito that will actually bite you.

در واقع، این فقط ماده‌ها هستند که نیش می‌‌زنند.

The male can't bite you, won't bite you,

پشه‌ نر محاله که نیش بزنه، چونکه قادر به این کار نیست.

doesn't have the mouth parts to bite you.

علتش اینه که ابزار این کار رو نداره. ( اناتومی فک و دهن پشه‌ نر فاقد نیش است).

It's just the female.

فقط پشه‌ ماده ابزار نیش زدن رو داره.

And the second is a phenomenon

و اما شاخص دوم بیولوژیکی که ما در مورد این پشه‌ می‌دونیم، اینه که:

that males are very, very good at finding females.

"نر ها" تبهر ویژه‌ای در یافتن ماده‌ها دارند.

If there's a male mosquito that you release,

هر آینه، "نری" رو در هوا رها کنیم،

and if there's a female around, that male will find the female.

در صورتیکه "ماده ای" در آان اکناف و اطراف باشه، بی‌ درنگ پیداش میکنه.

So basically, we've used those two factors.

در نتیجه، ما اساساً، از این دو ویژه گی‌‌ استفاده کرده ایم.

So here's a typical situation,

خوب، حالا یه تصویری از یه سناریوی طبیعی بهتون میدم:

male meets female, lots of offspring.

پشه‌ نر با ماده جفت گیری می‌‌کنه، و نتیجه‌اش تعداد کثیری از تخم میشه.

A single female will lay about

پشه‌ ماده، هر بار

up to 100 eggs at a time,

حدود صد تا تخم میذاره.

up to about 500 in her lifetime.

رقمی‌ حدود پانصد تا در طی طول عمرش.

Now if that male is carrying a gene

حالا، اگر که پشه‌ نر حامل ژنی‌ باشه که

which causes the death of the offspring,

جنین پشه‌ رو بکشه،

then the offspring don't survive,

اونوقت، اون پشه نوزاد هرگز متولد نمیشه.

and instead of having 500 mosquitos running around,

و در نتیجه، به عوض اینکه پانصد پشه‌ پرواز کنان داشته باشیم،

you have none.

هیچ پشه‌‌ای نخواهیم داشت.

And if you can put more, I'll call them sterile,

و حتا اگر که بیشتر از این نر‌های "به اصطلاح" عقیم داشته باشیم،

that the offspring will actually die at different stages,

اون‌وقت، نوزادان پشه‌ در مراحل مختلف رشدشون، می‌میرن.

but I'll call them sterile for now.

البته، به یاد داشته باشین که من این نرها رو موقتا، "عقیم" می‌‌نامم.

If you put more sterile males out into the environment,

حالا، هر چه بیشتر از این نرهای عقیم در محیط داشته باشیم،

then the females are more likely to find a sterile male

احتمال اینکه ماده‌ها با نرهای عقیم جفت گیری کنند، بالا تر میره.

than a fertile one, and you will bring that population down.

با این وصف جلوی رشد جمعیت پشه‌ مالاریا گرفته میشه.

So the males will go out, they'll look for females,

در نتیجه، نرها می‌رن بیرون، در جستجوی ماده ها،

they'll mate. If they mate successfully, then no offspring.

که جفت گیری کنن. اگر که جفتی پیدا کردن، بعد از جفت گیری نوزادی در کار نخوهد بود.

If they don't find a female, then they'll die anyway.

اگر که جفتی هم پیدا نکردن، در نهایت می‌میرن.

They only live a few days.

طول عمرشون فقط چند روزی است.

And that's exactly where we are.

و این دقیقا اون چیزیه که ما میخواهیم.

So this is technology that was developed

این تکنولوژی چند سال پیش

in Oxford University a few years ago.

در دانشگاه آکسفورد (انگلستان) ابداع شد.

The company itself, Oxitec, we've been working

کمپانی اوکسی تک‌" که حدود ده سالی‌ است که

for the last 10 years, very much on a sort of similar

ما داریم باهاش کار می‌‌کنیم، به دنبال راه های

development pathway that you'd get with a pharmaceutical company.

فارماکو لوژیکی بود که دیگر شرکت‌های دارویی، دنبال می‌‌کنن.

So about 10 years of internal evaluation, testing,

بنابراین، نتیجه ده سال تحقیق، آزمایش، و تکامل

to get this to a state where we think it's actually ready.

مرحله‌ای است که ما معتقدیم، آماده بهره برداری است.

And then we've gone out into the big outdoors,

و بعد از اون ما رفتیم در مناطق مسکونی.

always with local community consent,

البته، همیشه با اخذ رضایت انجمن محلی (معتمدین محل).

always with the necessary permits.

و پیوسته با کسب اجازه مخصوص.

So we've done field trials now in the Cayman Islands,

تا کنون، ما یک آزمایش تحقیقی در جزیره‌ کوچکی، به نام کیمن

a small one in Malaysia,

واقع در مالزی انجام داده ایم، و

and two more now in Brazil.

دو تای دیگر در برزیل.

And what's the result?

و نتیجه چی‌ بود؟

Well, the result has been very good.

نتیجه بسیار خوب بود.

In about four months of release,

در عرض چهار ماه از انتشار - نرهای عقیم -

we've brought that population of mosquitos

جمعیت این پشه‌ ملاریا رو

— in most cases we're dealing with villages here

در روستا‌های مربوطه (ما بیشتر از روستاها شروع کردیم)

of about 2,000, 3,000 people, that sort of size,

با جمعیتی در حدود دو تا سه‌ هزار نفر

starting small —

و از مناطق کم جمعیت شروع کردیم،

we've taken that mosquito population down

تعداد پشه‌ مالاریا رو در این مناطق

by about 85 percent in about four months.

در عرض ۴ ماه به چیزی نزدیک به ۸۵ درصد پایین آوردیم.

And in fact, the numbers after that get,

ارقام بعد از این زیاد قابل محاسبه نیست،

those get very difficult to count, because there just aren't any left.

چونکه تعداد زیادی از این پشه‌‌ها نمونده، و این امر، محاسبه دقیق پشه‌‌های باقی‌ مونده رو مشکل می‌‌کنه.

So that's been what we've seen in Cayman,

این چیزیه که ما در کیمن (واقع در مالزی) مشاهده کرده ایم،

it's been what we've seen in Brazil

و همچنین، همین را نیز در زمان آزمایش هامون،

in those trials.

در برزیل مشاهده کردیم.

And now what we're doing is we're going through a process

کاری که الان داریم می‌کنیم، اینه که

to scale up to a town of about 50,000,

همین کار رو در شهرک‌های پر جمعیت تر، مثلا پنجاه هزار نفری انجام بدیم،

so we can see this work at big scale.

به دلیل اینکه همین روش رو با مقیاس‌های بالاتر آزمون کنیم.

And we've got a production unit in Oxford,

و به این منظور، ما یک واحد تولیدی درآکسفورد ایجاد کردیم.

or just south of Oxford, where we actually produce these mosquitos.

این واحد تولیدی در جنوب شهر آکسفورد واقع شده است، و این جایی‌ است که ما در حقیقت این پشه‌‌های عقیم رو تولید می‌‌کنیم.

We can produce them,

ما میتونیم این پشه‌‌ها رو در سطحی

in a space a bit more than this red carpet,

کمی‌ بیشتر از مساحت این فرش قرمز زیر پای من تولید کنیم

I can produce about 20 million a week.

من رقمی‌ در حدود بیست میلیون در هفته، از این پشه‌‌ها تولید می‌‌کنم.

We can transport them around the world.

و نیز میتونیم که به سراسر دنیا انتقالشون بدیم.

It's not very expensive, because it's a coffee cup --

خیلی‌ گرون نیست، چونکه در حجمی معادل یک فنجان قهوه جا میگیرن.

something the size of a coffee cup

لیوانی به اندازه یک فنجان قهوه

will hold about three million eggs.

گنجایش نگهداری سه‌ میلیون تخم پشه‌ رو داره.

So freight costs aren't our biggest problem. (Laughter)

در نتیجه، خیلی‌ نگران وسایل سنگین نقلیه نیستیم! (خنده حضار)

So we've got that. You could call it a mosquito factory.

بنابرین، ما محصولی تولید می‌‌کنیم که کارخانهٔ‌ سازنده آن: "کارخانه پشه‌ سازی نام دارد"!

And for Brazil, where we've been doing some trials,

و امروزه در برزیل، محلی که ما اولین آزمون‌ها مون رو محک زدیم،

the Brazilian government themselves have now built

خود دولت برزیل اولین کارخونه پشه‌ سازیشون رو زده،

their own mosquito factory, far bigger than ours,

که فی‌ الوقع، از مال ما خیلی‌ هم وسیع تره.

and we'll use that for scaling up in Brazil.

و ما قصد داریم که از این کارخونه، برای آزمون مقیاس‌های فراتر، در برزیل استفاده کنیم.

There you are. We've sent mosquito eggs.

مشاهده بفرمایین: اینجا، تخم پشه‌ هار رو ارسال کردیم.

We've separated the males from the females.

نر‌ها رو از ماده‌ها جدا کردیم.

The males have been put in little pots

نرها توی لیوان‌های کوچیک قرار داده شدن،

and the truck is going down the road

و وانت راه افتاده

and they are releasing males as they go.

و با ماشین در حال حرکت، نرها رو آزاد می‌کنن.

It's actually a little bit more precise than that.

البته، مقداری هم محاسبه لازم داره

You want to release them so that

به این معنی‌ که: هدف اینه که این پشه‌‌ها جوری پخش بشن که

you get good coverage of your area.

ما مطمئن بشیم که تمام منطقه هدف رو پوشونده باشن.

So you take a Google Map, you divide it up,

در نتیجه، بایستی که یه نقشه گوگل با خود داشته باشیم و منطقه رو تقسیم بندی کنیم،

work out how far they can fly,

سپس، فراز دور دست پرواز پشه‌‌ها رو محاسبه کنیم،

and make sure you're releasing such that you get

تا یقین کنیم که طوری این پشه‌‌ها رو پخش می‌‌کنیم، که

coverage of the area, and then you go back,

تمام منطقه هدف رو در بر بگیره، اون‌وقت برگردیم.

and within a very short space of time,

و در زمان بسیار کوتاهی

you're bringing that population right the way down.

جمعیت پشه‌ مالاریا به طرز فاحشی پایین می‌‌آید.

We've also done this in agriculture.

ما از این روش در کشاورزی هم استفاده کرده ایم.

We've got several different species of agriculture coming along,

گونه‌های مختلفی‌ در کشاورزی در حال توسعه است،

and I'm hoping that soon

و امیدوارم به زودی

we'll be able to get some funding together so we can get back

بتونیم هزینه‌اش رو تهیه کرده،

and start looking at malaria.

و نگرشی دیگر به مالاریا داشته باشیم.

So that's where we stand at the moment,

خوب، این موضع کنونی ما بود.

and I've just got a few final thoughts,

و من مایلم که چند تا ایده دیگه رو هم در اختیارتون بذارم،

which is that this is another way in which biology

بدین معنی‌ که: اینجاست که بیولوژی ( زیست شناسی‌ )

is now coming in to supplement chemistry

در بعضی‌ جوامع مترقی این نواحی،

in some of our societal advances in this area,

به خدمت شیمی‌ میاد.

and these biological approaches are coming in

گواینکه این راه آورد‌های بیولوژی

in very different forms,

به گونه‌های مختلف عرضه می‌‌شوند.

and when you think about genetic engineering,

و اگر که به مهندسی‌ ژنتیک بیاندیشیم،

we've now got enzymes for industrial processing,

در حال حاضر، آنزیم‌هایی‌ در باب پروسه‌های صنعتی پیدا کردیم،

enzymes, genetically engineered enzymes in food.

به انضمام آنزیم‌های تغییر یافته ژنتیکی‌ در اغذیه.

We have G.M. crops, we have pharmaceuticals,

محصولات کشاورزی جی. ا‌م. شرکت‌های دارویی،

we have new vaccines,

در واکسن سازی

all using roughly the same technology, but with very different outcomes.

همه و همه، اساساً، از همین تکنیک استفاده می‌‌کنند، فقط با محصول نهایی‌ بسیار دگرگون.

And I'm in favor, actually. Of course I am.

و من طرفدار این روشم. یعنی‌، واقعا هم هستم.

I'm in favor of particularly where the older technologies

به ویژه، زمانی‌ که تکنولوژی‌های قدیمی‌

don't work well or have become unacceptable.

یا کار ساز و موثر نیستند، یا اینکه تائید نمی‌‌شوند.

And although the techniques are similar,

و گر‌ چه تکنیک کار یکسان است،

the outcomes are very, very different,

حاصل کار بسیار بسیار دگرگون است.

and if you take our approach, for example,

مثلا، اگر که روش ما را در نظر بگیرید،

and you compare it to, say, G.M. crops,

و آن را به طور مثال، با محصولات جی. ا‌م. مقایسه کنید،

both techniques are trying to produce a massive benefit.

هر دو روش سعی‌ بر تولید هنگفت دارند.

Both have a side benefit,

هر دو هم فواید جنبی دارند،

which is that we reduce pesticide use tremendously.

که این در مورد کارخانهٔ‌ ما، کاهش فاحش تعداد پشه‌ مالاریا است.

But whereas a G.M. crop is trying to protect the plant,

یعنی‌، زمانیکه شرکت محصولات غذایی جی. ا‌م. سعی‌ در محافظت یک گیاه داره،

for example, and give it an advantage,

و به طور مثال، اون گیاه رو به یک جور کارایی‌ مسلح میکنه،

what we're actually doing is taking the mosquito

ما درست بر عکس اینو انجام می‌دیم. یعنی‌، ما پشه‌ مالاریا رو ور می‌داریم،

and giving it the biggest disadvantage it can possibly have,

و به واژگونه‌ترین خاصیت ژنتیکی‌ که ممکن بود این پشه‌ به ارث می‌‌برد، مجهزش می‌‌کنیم.

rendering it unable to reproduce effectively.

یعنی‌، قدرت موثر تولید مثل رو ازش میگیریم.

So for the mosquito, it's a dead end.

بنا براین، برای پشه‌ مالاریا این، بن بست هولناک مرگ است .

Thank you very much. (Applause)

خیلی‌ متشکرم. (تشویق حضار)