Michael Rain: What it's like to be the child of immigrants | TED

Translator: Zahak Choubineh Reviewer: Pedram Pourasgari

I remember one morning when I was in the third grade,

وقتی کلاس سوم بودم، یک روز صبح

my mom sent me to school with a Ghanaian staple dish called "fufu."

مادرم برای مدرسه‌ام یک غذای ساده غنایی به نام "فوفو" گذاشت.

(Laughter)

(خنده)

Fufu is this white ball of starch made of cassava,

فوفو توپ‌های سفیدی از نشاسته کاساو است،

and it's served with light soup, which is a dark orange color,

و با یک سوپ سبک سرو می‌شود، که نارنجی تیره است

and contains chicken and/or beef.

و جوجه یا گوشت گوساله دارد.

It's a savory, flavorful dish

فوفو یک غذای لذیذ و خوشمزه است

that my mom thought would keep me warm on a cold day.

که مادرم فکر می‌کرد من را در آن روز سرد، گرم نگه خواهد داشت.

When I got to lunch and I opened my thermos,

وقتی که موقع ناهار در ظرف غذایم را باز کردم،

releasing these new smells into the air,

بوی غذا در فضا پیچید،

my friends did not react favorably.

ولی دوستانم واکنش خوبی نشان ندادند.

(Laughter)

(خنده)

"What's that?" one of them asked.

یکی از آنها پرسید، "این چیه؟"

"It's fufu," I responded.

گفتم، "فوفو."

(Laughter)

(خنده)

"Ew, that smells funny. What's a fufu?" they asked.

آنها پرسیدند، "اه، بوی مسخره‌ای داره. فوفو چیه؟"

Their reaction made me lose my appetite.

واکنش آن‌ها، اشتهایم را کور کرد.

I begged my mother to never send me to school with fufu again.

به مادرم التماس کردم که دیگر برایم فوفو نگذارد.

I asked her to make me sandwiches or chicken noodle soup

به جای آن ساندویچ یا سوپ جوجه برایم درست کند

or any of the other foods that my friends were eating.

یا هر غذایی که بقیه دوستانم می‌خوردند.

And this is one of the first times

این یکی از اولین مواقعی بود

I began to notice the distinction between what was unique to my family

که تفاوت بین چیزی که برای خانواده من خاص

and what was common for everyone else,

ولی برای دیگران عادی بود را فهمیدم.

what was Ghanaian and what was African

چیزی که غنایی و آفریقایی بود

and what was American.

و چیزی که آمریکایی بود.

I'm a first-generation American.

من یک آمریکایی نسل اول هستم.

Both of my parents are immigrants.

پدر و مادرم هر دو مهاجرند.

In fact, my father, Gabriel, came to the US almost 50 years ago.

درواقع، پدرم، گابریل، حدود ۵۰ سال پیش وارد آمریکا شد.

He arrived in New York

او به نیویورک آمد

from a city called Kumasi in a northern region of Ghana,

از کوماسی، شهری که در شمال غنا

in West Africa.

در غرب آفریقا.

He came for school, earning his bachelor's degree in accounting

او برای اخذ مدرک لیسانس حسابداری به آمریکا آمده بود

and eventually became an accountant.

و سرانجام هم حسابدار شد.

My mother, Georgina, joined him years later.

مادرم، جورجینا، چند سال بعد پیش پدرم آمد.

She had a love of fashion

او عاشق مد بود

and worked in a sewing factory in lower Manhattan,

و در یه کارخانه دوزندگی در منهتن جنوبی مشغول به کار شد.

until she saved up enough to open her own women's clothing store.

بعداً که پول کافی به دست آورد مغازه پوشاک زنانه خودش را باز کرد.

I consider myself an American

من خودم را یک آمریکایی،

and an African

و یک آفریقایی

and a Ghanaian.

و یک غنایی می‌دانم.

And there's millions of people around the world

میلیونها نفر در دنیا وجود دارند

who are juggling these different classifications.

که با این طبقه‌بندی‌های مختلف دست و پنجه نرم می‌کنند.

They might be Jamaican-Canadians or Korean-Americans or Nigerian-Brits.

می‌توانند جامائیکایی-کانادایی، کره ای- آمریکایی یا نیجریه‌ای-بریتانیایی باشند.

But what makes our stories and experiences different

اما چیزی که در مورد ما متفاوت است

is that we were born and raised in a country different than our parents,

این است که ما در کشوری متفاوت از زادگاه والدین خود، متولد و بزرگ شده‌ایم.

and this can cause us to be misunderstood

و این باعث می‌شود که ما خوب درک نشویم

when being viewed through a narrow lens.

اگر از نمایی نزدیک‌تر به ما نگاه کنند.

I grew up in New York, which is home to the largest number of immigrants

من در نیویورک بزرگ شدم، شهری که میزبان بسیاری از مهاجرین

anywhere in the United States.

در میان تمام ایالات متحده است.

And you would think growing up in a place like New York,

احتمالاً فکر می کنید زندگی در جایی مانند نیویورک

it would be easy for a first-generation person to find their place.

می‌تواند به یک شخص نسل اولی کمک کند تا جایگاه خودش را پیدا کند.

But all throughout my childhood,

اما در سراسر دوران کودکی،

there were these moments that formed my understanding

این تصور در من شکل گرفت که

of the different worlds I belonged to.

من به دنیای دیگری تعلق دارم.

When I was in the fifth grade, a student asked me

در کلاس پنجم، یک دانش آموز از من پرسید

if my family was refugees.

که آیا خانواده‌ام پناهنده هستند.

I didn't know what that word meant.

معنای واژه پناهنده را نمی‌دانستم.

He explained to me that his parents told him

توضیح داد که والدینش به او گفتند

that refugees are people from Africa who come to the US

که پناهنده‌ها آفریقایی‌هایی هستند که به آمریکا می‌آیند

to escape death, starvation and disease.

تا از مرگ، قحطی و بیماری فرار کنند.

So I asked my parents, and they laughed a bit,

ماجرا را از پدر و مادرم پرسیدم، ولی آن‌ها خندیدند،

not because it was funny but because it was a generalization.

نه به دلیل خنده‌دار بودن، بلکه به خاطر تعمیم داده شدن.

And they assured me that they had enough to eat in Ghana

آن‌ها به من اطمینان دادند که در غنا غذای کافی داشتند،

and came to the US willingly.

و با میل خودشان به آمریکا آمدند.

(Laughter)

(خنده)

These questions became more complex as I got older.

با افزایش سنم؛ این سوالات نیز پیچیده‌تر می‌شدند.

Junior high school was the first time

اولین بار در مدرسه راهنمایی بود

I went to school with a large number of black American students,

که با تعداد زیادی از دانش‌آموزان سیاهپوست آمریکایی هم مدرسه شدم

and many of them couldn't understand why I sounded differently than they did

خیلی از آن‌ها نمی‌توانستند بفهمند که چرا صدای من با آن‌ها متفاوت است

or why my parents seemed different than theirs.

یا چرا والدین‌مان با هم فرق دارند.

"Are you even black?" a student asked.

یکی از آن‌ها پرسید، «آیا تو هم سیاهپوستی؟»

I mean, I thought I was black.

فکر می کنم، سیاه بودم.

(Laughter)

(خنده)

I thought my skin complexion settled that.

یک لحظه فکر کردم شاید رنگ پوستم از بین رفته است.

(Laughter)

(خنده)

I asked my father about it, and he shared his own confusion

از پدرم در این مورد سوال کردم و او از سردرگمی خودش

over the significance of that when he first came to the US.

درباره این تناقض، وقتی برای اولین بار به آمریکا آمده بود صحبت کرد.

He explained to me that, when he was in Ghana, everyone was black,

او توضیح داد که در غنا همه سیاه بودند،

so he never thought about it.

لذا هرگز به این مساله دقت نکرده بود.

But in the US, it's a thing.

اما در آمریکا، این یک مسأله است.

(Laughter)

(خنده)

But he would say, "But you're African.

پدرم گفت: "تو یک آفریقایی هستی،

Remember that."

همیشه یادت باشد."

And he would emphasize this,

او روی این مساله تاکید داشت.

even though many Africans in the continent would only consider me to be

اگر چه بسیاری از آفریقایی‌ها ممکن است من را

just an American.

فقط یک آمریکایی بدانند.

These misconceptions and complex cultural issues

این تصورات نادرست و مشکلات پیچیده فرهنگی

are not just the inquiries of children.

فقط مختص بچه‌ها نیست.

Adults don't know who immigrants are.

بزرگسالان هم مهاجرین را به خوبی نمی‌شناسند.

If we look at current trends,

در شرایط فعلی

if I asked you: What's the fastest-growing

اگر از شما بپرسم: سریع‌ترین رشد جمعیت

immigrant demographic in the United States,

مهاجرین در آمریکا، مربوط به کدام گروه است

who would you think it was?

پاسخ‌تان چه خواهد بود؟

Nine out of 10 people tell me it's Latinos,

جواب ۹۰ درصد افراد، لاتین تبارها است.

but it's actually African immigrants.

اما جواب صحیح، مهاجران آفریقایی‌ها است.

How about in academics?

در مورد تحصیلات دانشگاهی چطور؟

What's the most educated immigrant demographic?

تحصیلکرده‌ترین مهاجران کدامند؟

A lot of people presume it to be Asians, but it's actually African immigrants.

در تصور بیشتر افراد آسیایی‌ها هستتند. اما در واقع آفریقایی‌ها هستند.

Even in matters of policy,

حتی در امور سیاسی،

did you know that three out of the eight countries

آیا می‌دانید سه کشور از هشت کشور مواجه با

in the so-called "travel ban"

"ممنوعیت سفر [به آمریکا]"

are African countries?

کشورهای آفریقایی هستند.

A lot of people assume those targeted Muslims only live in the Middle East,

اکثراً فکر می کنند که این ممنوعیت‌ها تنها مسلمانان خاورمیانه را هدف قرار داده‌اند،

but a lot of those banned people are Africans.

اما تعداد زیادی از این افراد آفریقایی هستند.

So on these issues of education and policy and religion,

در خصوص مسائل آموزشی، سیاسی و مذهبی

a lot of things we presume about immigrants are incorrect.

بسیاری از تصورات موجود در مورد مهاجران اشتباه است.

Even if we look at something like workplace diversity and inclusion,

حتی در خصوص مواردی مانند تنوع و ظرفیت‌های موجود در محیط‌های کاری

if I asked you what gender-ethnicity combination

اگر از شما بپرسم کدام گروه جنسیتی- قومی

is least likely to be promoted to senior managerial positions,

کمترین شانس دستیابی به سمت‌های مدیریتی ارشد را دارند

who would you think it was?

پاسخ شما چیست؟

The answer is not Africans this time.

این بار دیگر آفریقایی‌ها نیستند.

(Laughter)

(خنده)

And it's not black women or men,

زنان یا مردان سیاهپوست نیز نیستند،

and it's not Latin women or men.

زنان و مردان لاتین نیز نیستند،

It's Asian women who are least likely to be promoted.

بلکه زنان آسیایی کمترین شانس را دارند.

Capturing these stories and issues is part of my work

بیان این داستان‌ها و مسائل، قسمتی از کار من است

as a digital storyteller

به عنوان یک داستان‌سرای دیجیتال

that uses tech to make it easier for people to find these stories.

از تکنولوژی برای بیان ساده‌تر این مسائل استفاده می‌کنم.

This year, I launched an online gallery of portraits and firsthand accounts

امسال، یک گالری آنلاین از تصاویر و تجارب شخصی برگزار کردم

for a project called Enodi.

برای پروژه‌ای به نام "انودی".

The goal of Enodi is to highlight first-generation immigrants just like me

هدف از انودی، پرداختن به مسائل مهاجرین نسل اول مثل خودم است

who carry this kinship for the countries we grew up in,

کسانی که بار سنگین این روابط در کشورهای محل زندگی،

for the countries of origin

در کشورهای مبدا آن‌ها

and for this concept called "blackness."

و در رابطه با مفهوم "سیاه‌پوست بودن" را تحمل می کنند.

I created this space to be a cyberhome for many of us who are misunderstood

این فضا را به وجود آوردم تا یک خانه مجازی برای ما شود

in our different home countries.

که در کشورهای محل زندگی خود به درستی درک نشده‌ایم.

There are millions of Enodis

میلیونها انودی وجود دارند

who use hyphens to connect their countries of origin

که فقط از یک خط فاصله برای اتصال کشور مبدا خود به

with their various homes in the US

کشور محل زندگی خود، امریکا،

or Canada or Britain or Germany.

کانادا، بریتانیا یا آلمان استفاده می‌کنند.

In fact, many people you might know are Enodi.

در حقیقت، بسیاری از افرادی که می‌شناسید، انودی هستند.

Actors Issa Rae and Idris Elba are Enodi.

هنرپیشه‌ها، ایسا رِی و ادریس البا انودی هستند.

Colin Powell,

کالین پاول،

former Attorney General Eric Holder,

دادستان کل سابق، اریک هولدر،

former President of the United States, Barack Obama,

رئیس جمهوری قبلی آمریکا، باراک اوباما

are all the children of African or Caribbean immigrants.

همگی بچه‌های مهاجران آفریقایی یا کارائیبی هستند.

But how much do you know about us?

اما شما چقدر در مورد ما می‌دانید؟

This complicated navigation

این وضعیت پیچیده

is not just the experience of first-generation folks.

فقط مختص نسل اولی‌ها نیست.

We're so intertwined

ما گره خورده‌ایم به

in the lives and culture of people in North America and Europe,

زندگی و فرهنگ مردم در آمریکای شمالی و اروپا

that you might be surprised how critical we are

متعجب خواهید شد اگر بدانید، ما چقدر وابسته و دلواپس

to your histories and future.

تاریخ و آینده شما هستیم.

So, engage us in conversation;

بنابراین با ما حرف بزنید،

discover who immigrants actually are,

در مورد ماهیت واقعی مهاجران مطالعه کنید،

and see us apart from characterizations

و ما را فراتر از شخصیت‌های داستانی

or limited media narratives

و رسانه‌ای

or even who we might appear to be.

و حتی فراتر از ظاهرمان ببینید.

We're walking melting pots of culture,

ما با خودمان ظرف‌های جوشانی از فرهنگ را حمل می‌کنیم،

and if something in that pot smells new or different to you --

اگر از داخل این ظرف‌ها، بوی غریبی حس کردید --

(Laughter)

(خنده)

don't turn up your nose.

بینی‌تان را نگیرید.

Ask us to share.

بیایید آن را تقسیم کنیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)