Murray Gell-Mann: Beauty and truth in physics

مورای جل - من: در باب زیبایی و حقیقت در فیزیک

Translator: Ehsan Nayeri Reviewer: soheila Jafari

Thank you for putting up these pictures of my colleagues over here.

از اینکه عکس همکارهای من را اینجا نصب کردید، متشکرم.

(Laughter) We'll be talking about them.

(خنده) در مورد اونها صحبت خواهیم کرد .

Now, I'm going try an experiment. I don't do experiments, normally. I'm a theorist.

حالا، قصد دارم یک آزمایش انجام بدم. البته کار من آزمایش انجام دادن نیست. من یک نظریه پردازم.

But I'm going see what happens if I press this button.

اما دوست دارم ببینم اگه این دکمه رو فشار بدم چه اتفاقی می افته.

Sure enough. OK. I used to work in this field of elementary particles.

بله، همانطور که حدس می زدم. بسیار خوب. کار من تحقیق بر روی ذرات بنیادی بود.

What happens to matter if you chop it up very fine?

برای ماده چه اتفاقی می افته اگه اون را تا اونجا که می شه ریز ریز کنیم ؟

What is it made of?

از چی ساخته شده است؟

And the laws of these particles are valid throughout the universe,

و قوانین حاکم بر این ذره ها سرتاسر گیتی معتبر است،

and they're very much connected with the history of the universe.

و رابطه تنگاتنگی بین اونها و تاریخ جهان وجود داره.

We know a lot about four forces. There must be a lot more,

همه ما در مورد چهار نیروی اصلی خیلی می دونیم .البته تعداد اونها بایستی خیلی بیشتر باشه،

but those are at very, very small distances,

اما حوزه عملکرد اونها فقط در فواصل خیلی خیلی کمی است .

and we haven't really interacted with them very much yet.

و ما هنوز خیلی باهاشون ارتباط برقرار نکردیم.

The main thing I want to talk about is this:

چیز اصلی که می خوام راجع بهش صحبت کنم اینه که:

that we have this remarkable experience in this field of fundamental physics

ما این تجربه چشمگیر رو در مطالعه این بخش از فیزیک بنیادی داریم

that beauty is a very successful criterion for choosing the right theory.

که زیبایی یک معیار موفق در انتخاب یک تئوریِ درست است.

And why on earth could that be so?

و اینکه به راستی چرا باید اینجور باشه؟

Well, here's an example from my own experience.

خب، اینجا یک مثال از تجربه شخصی ام رو می گم.

It's fairly dramatic, actually, to have this happen.

در واقع این اتفاق تا حدودی هم بهت آوره.

Three or four of us, in 1957,

سه یا چهار نفر از ما در سال ۱۹۵۷،

put forward a partially complete theory of one of these forces, this weak force.

یک نظریه نسبتاً کامل از یکی این نیروها، موسوم به نیروی ضعیف، را مطرح کردیم.

And it was in disagreement with seven -- seven, count them, seven experiments.

که با آزمایشات هفتگانه مغایرت داشت.

Experiments were all wrong.

همه این آزمایشها غلط بودند.

And we published before knowing that,

و ما نظریه مان را قبل از اینکه اینرو بدونیم منتشر کردیم .

because we figured it was so beautiful, it's gotta be right!

ما می گفتیم چون نظریمون قشنگه پس بایستی درست هم باشه!

The experiments had to be wrong, and they were.

[ما بر این عقیده بودیم که] آزمایشها غلط اند، که غلط هم بودند.

Now our friend over there, Albert Einstein,

حالا دوستمون که اونجاست، آلبرت انشتین،

used to pay very little attention when people said,

اصلا توجه نمیکرد، وقتی بهش میگفتن "یه نفر آزمایشی انجام داده که به نظر می یاد با نسبیت خاص توافق نداره. نظرت چیه؟"

"You know, there's a man with an experiment that seems to disagree with special relativity.

اصلا توجه نمیکرد، وقتی بهش میگفتن "یه نفر آزمایشی انجام داده که به نظر می یاد با نسبیت خاص توافق نداره. نظرت چیه؟"

DC Miller. What about that?" And he would say, "Aw, that'll go away." (Laughter)

و او جواب میداد، "از بین میره." (خنده حاضرین)

Now, why does stuff like that work? That's the question.

حالا، مساله اینجاست که چرا چیزهایی مثل این درست از آب در می یآد؟

Now, yeah, what do we mean by beautiful? That's one thing.

خب، یک طرف قضیه اینه که منظورمون از گفتن قشنگ چیه؟

I'll try to make that clear -- partially clear.

من سعی خواهم کرد این رو روشن کنم -- تا حدی روشن.

Why should it work, and is this something to do with human beings?

چرا باید کارآمد باشه، و این چیزیه که به نوع بشر مربوطه.

I'll let you in on the answer to the last one that I offer,

جوابم به مورد آخری که پیشنهاد کردم رو خواهم گفت،

and that is, it has nothing to do with human beings.

و اینه که، این قسمت هیچ ربطی به انسانها نداره.

Somewhere in some other planet, orbiting some very distant star,

جایی در یه سیاره دیگه که در حال گردش دور یک ستاره خیلی دور است،

maybe in a another galaxy,

شاید در یک کهکشان دیگه،

there could well be entities that are at least as intelligent as we are,

موجوداتی می تونن باشن که حداقل به اندازه ما باهوش باشن،

and are interested in science. It's not impossible; I think there probably are lots.

و البته به علم هم علاقه مند باشن. که غیر ممکن هم نیست؛ و به عقیده من تعدادشون هم زیاده .

Very likely, none is close enough to interact with us.

به احتمال زیاد، هیچکدوم به اندازه کافی نزدیک نیسستند که بتونن با ما ارتباط برقرار کنن.

But they could be out there, very easily.

اما خیلی ساده اینکه می تونن یه جایی باشن .

And suppose they have, you know, very different sensory apparatus, and so on.

و تصور کنید که اونا دستگاه های حسی و چیزهای از این دست خیلی متفاوت با ما دارند.

They have seven tentacles, and they have 14 little funny-looking compound eyes,

اونا ۷ تا شاخک، و ۱۴ تا چشم کوچیک با مزه دارن،

and a brain shaped like a pretzel.

و یه مغز که شبیه چوب شوره.

Would they really have different laws?

آیا اونا واقعاً قوانین متفاوتی دارن؟

There are lots of people who believe that, and I think it is utter baloney.

خیلی از آدما هستد که به این اعتقاد دارن، و من فکر می کنم که مطلقاً چرنده.

I think there are laws out there,

من فکر میکنم قوانینی اونجا وجود داره،

and we of course don't understand them at any given time very well

و البته ما حالا حالا ها نمی تونیم این قوانین رو خیلی خب بفهمیم

-- but we try. And we try to get closer and closer.

---ولی سعیمون رو می کنیم. و تلاش می کنیم تا نزدیک و نزدیک تر بشیم.

And someday, we may actually figure out the fundamental unified theory

و سر انجام یه روزی، ما یک تئوری یکپارچه بنیادی رو برای ذره ها و

of the particles and forces, what I call the "fundamental law."

نیروها بنا می نهیم .چیزی که من بهش می گم " قانون بنیادی".

We may not even be terribly far from it.

حتی شایدم خیلی ازش دور نباشیم.

But even if we don't run across it in our lifetimes,

اما حتی اگر هم نتونیم در طول زندگیمون بهش برسیم،

we can still think there is one out there,

هنوز هم می تونیم فکر کنیم که یک تئوری بنیادی اون بیرون وجود داره،

and we're just trying to get closer and closer to it.

و ما در حال تلاش برای نزدیک و نزدیک تر شدن به اون هستیم .

I think that's the main point to be made.

من فکر می کنم این مهمترین مساله ای است که باید در نظر گرفته بشه .

We express these things mathematically.

ما این جور چیزها رو با زبان ریاضی بیان می کنیم.

And when the mathematics is very simple --

و وقتی که ریاضی خیلی ساده باشه --

when in terms of some mathematical notation,

وقتی شما بر حسب بعضی از نماد گذاریهای ریاضی بتونید

you can write the theory in a very brief space, without a lot of complication --

یک تئوری رو تو یک فضای کوچیک بنویسید ، بدون پیچیدگی زیاد --

that's essentially what we mean by beauty or elegance.

منظور ما از زیبایی و ظرافت اساسا اونه.

Here's what I was saying about the laws. They're really there.

این چیزیه که من داشتم راجع به قانونها می گفتم .

Newton certainly believed that.

مشخصاً نیوتن خیلی بهش اعتقاد داشت.

And he said, here, "It is the business of natural philosophy to find out those laws."

و همیشه می گفت: "این کار فلسفه طبیعیه که این قوانین رو پیدا کنه."

The basic law, let's say -- here's an assumption.

اجازه بدید که بگم قانون اصلی در اینجا یک فرض است .

The assumption is that the basic law really takes the form

فرض بر اینه که قانون بنیادی شکلی از

of a unified theory of all the particles.

یک نظریه یکپارچه از همه ذره ها است.

Now, some people call that a theory of everything.

در حال حاضر، بعضی ها اونرو نظریه همه چیز می نامند.

That's wrong because the theory is quantum mechanical.

که اشتباه است، زیرا نظریه ای است از مکانیک کوانتمی.

And I won't go into a lot of stuff about quantum mechanics and what it's like, and so on.

البته من زیاد وارد جزئیات مکانیک کوانتمی و اینکه چی هست و اینا نمی شم.

You've heard a lot of wrong things about it anyway. (Laughter)

به هر حال شما چیزهای نادرست زیادی راجع به اون شنیدید . (خنده)

There are even movies about it with a lot of wrong stuff.

حتی فیلمهای چرندی هم راجع به اون وجود داره .

But the main thing here is that it predicts probabilities.

اما مساله اصلی اینه که مکانیک کوانتمی احتمالها رو پیش بینی می کنه .

Now, sometimes those probabilities are near certainties.

خب ، بعضی مواقع این پیش بینی ها نزدیک واقعیتها هستند.

And in a lot of familiar cases, they of course are.

و در بسیاری از موارد آشنا، آنها خود واقعیت هستند .

But other times they're not, and you have only probabilities for different outcomes.

اما بعضی وقتها هم اینجوری نیست، و شما فقط می تونید پیش بینی هایی از پیامدهای مختلف را داشته باشید.

So what that means is that the history of the universe is not determined just by the fundamental law.

خب، معنیش اینه که تاریخ جهان فقط بوسیله اون قانون بنیادی مشخص نمی شه.

It's the fundamental law and this incredibly long series of accidents,

این یک قانون بنیادیه به همراه یک سری از وقایع تصادفی شگفت انگیزه،

or chance outcomes, that are there in addition.

به علاوه پیامدهای احتمالاتی.

And the fundamental theory doesn't include those chance outcomes; they are in addition.

در واقع این نظریه بنیادی شامل این پیامدهای احتمالاتی نمی شه. اونا بهش اضافه می شوند.

So it's not a theory of everything. And in fact, a huge amount of the information

بنابراین این یک تئوری برای همه چیز نیست. و درحقیقت مقدار زیادی از اطلاعات

in the universe around us comes from those accidents,

جهان اطراف ما از همین وقایع تصادفی سرچشمه می گیرن.

and not just from the fundamental laws.

و نه فقط از این قوانین بنیادی .

Now, it's often said that getting closer and closer

اغلب گفته میشه که در نزدیک و نزدیک تر شدن به قوانین بنیادی با

to the fundamental laws by examining phenomena at low energies, and then higher energies,

بررسی پدیده ها در انرژی های پایین، وسپس انرژی های بالا و انرژی های بالاتر، یا فواصل کوتاه وفواصل کوتاه تر،

and then higher energies, or short distances, and then shorter distances,

بررسی پدیده ها در انرژی های پایین، وسپس انرژی های بالا و انرژی های بالاتر، یا فواصل کوتاه وفواصل کوتاه تر،

and then still shorter distances, and so on, is like peeling the skin of an onion.

و هنوز هم فواصل کوتاه تر، چیزیه شبیه به پوست کندن یک پیاز .

And we keep doing that,

و ما هم پوست کندن رو ادامه می دیم،

and build more powerful machines, accelerators for particles.

و شتابدهنده های قوی تری برای ذرات می سازیم .

We look deeper and deeper into the structure of particles,

ما عمیق و عمیق تر به ساختار ذره ها نگاه می کنیم،

and in that way we get probably closer and closer to this fundamental law.

و به این طریق احتمالاً بتونیم به این قانون بنیادی نزدیک و نزدیک تر بشیم .

Now, what happens is that as we do that, as we peel these skins of the onion,

خب ، وقتی ما این کارا رو می کنیم، وقتی پوست پیاز رو می کنیم،

and we get closer and closer to the underlying law,

و به فهمیدن این قانون زیر بنایی نزدیک و نزدیک تر می شیم،

we see that each skin has something in common with the previous one,

می بینیم که هر پوسته جدید چیزهایی شبیه به پوسته قبلی ،

and with the next one. We write them out mathematically,

و پوسته بعدی داره. ما اینها رو به کمک قوانین ریاضی رو کاغذ می آریم،

and we see they use very similar mathematics.

و می بینیم که همگی از ریاضیات مشابهی استفاده می کنن.

They require very similar mathematics.

اونها احتیاج به ریاضیات مشابهی دارن.

That is absolutely remarkable, and that is a central feature

این واقعاً چشمگیره و در حقیقت ویژگیه اصلیه

of what I'm trying to say today.

اون چیزیه که من امروز سعی دارم بگم.

Newton called it -- that's Newton, by the way -- that one.

"همون یکی" اسمیه که نیوتن روش گذاشت. هر چی باشه نیوتن دیگه.

This one is Albert Einstein. Hi, Al! And anyway,

این یکی آلبرت انشتین . سلام، چطوری آل! به هر حال،

he said, "nature conformable to herself" -- personifying nature as a female.

او گفت ، "طبیعت مطیع خودشه" -- به طبیعت هویت یک موجود مونث رو داد.

And so what happens is that the new phenomena,

بنابراین چیزی که اتفاق می افته اینه که پدیده های جدید،

the new skins, the inner skins of the slightly smaller skins of the onion

پوسته های جدید، پوسته های داخلی از پوسته های نسبتاً کوچکتر پیاز

that we get to, resemble the slightly larger ones.

که ما بهشون می رسیم، شبیه پوسته های نسبتاً بزرگتر هستند.

And the kind of mathematics that we had for the previous skin

و ریاضیاتی که ما برای پوسته های قبلی داشتیم

is almost the same as what we need for the next skin.

تقریباً شبیه اونایی که برای پوسته های بعدی لازم داریم.

And that's why the equations look so simple.

و به این دلیله که معادلاتشون به این سادگی به نظر می رسه.

Because they use mathematics we already have.

چرا که آنها ریاضیاتی رو که ما قبلاً داشتیم استفاده می کنن.

A trivial example is this: Newton found the law of gravity,

یک مثال ابتدایی اینه: نیوتن قانون گرانش رو ارائه کرد،

which goes like one over the square of the distance between the things gravitated.

که چیزیه شبیه به، یک بر روی مجذور فاصله اجسام تحت گرانش

Coulomb, in France, found the same law for electric charges.

کولن، در فرانسه، قانونی مشابه برای بارهای الکتریکی ارایه داد.

Here's an example of this similarity.

اینجا مثالی از تشابه داریم .

You look at gravity, you see a certain law.

شما به گرانش نگاه می کنی ، یک قانون معین رو می بینی.

Then you look at electricity. Sure enough. The same rule.

سپس به الکتریسیته نگاه می کنی. با اطمینان کافی یه قانون مشابه می بینی

It's a very simple example.

این یک مثال خیلی ساده است.

There are lots of more sophisticated examples.

مثالهای پیچیده زیاد تری هم وجود داره.

Symmetry is very important in this discussion.

تقارن در این بحث مساله مهمیه.

You know what it means. A circle, for example,

می دونید معنیش چیه. برای نمونه ، یک دایره،

is symmetric under rotations about the center of the circle.

تحت چرخش حول مرکز ش متقارنه.

You rotate around the center of the circle, the circle remains unchanged.

اگه شما دور دایره بچرخید، دایره بدون تغییر می مونه.

You take a sphere, in three dimensions, you rotate around the center of the sphere,

یک کره رو در نظر بگیرید. در سه بعد، دور کره بچر خید،

and all those rotations leave the sphere alone.

در هر حالت چیزی که می بینید یک کره است.

They are symmetries of the sphere.

آنها تقارنهای کره هستند.

So we say, in general, that there's a symmetry

بنابراین ما می گیم، در کل، یک تقارن

under certain operations if those operations leave the phenomenon,

تحت عملگرهای معینی وجود داره اگر عملگرها اون پدیده

or its description, unchanged.

یا توصیفش رو تغییر ندهند.

Maxwell's equations are of course symmetrical

به طور مسلم قوانین الکترومغناطیسی تحت چرخش کل فضا متقارن هستند

under rotations of all of space.

به طور مسلم قوانین الکترومغناطیسی تحت چرخش کل فضا متقارن هستند

Doesn't matter if we turn the whole of space around by some angle,

فرقی نمی کنه در چه جهتی در فضا بگردیم

it doesn't leave the -- doesn't change the phenomenon of electricity or magnetism.

این امر پدیده های الکتریسیتی یا مغناطیسی رو تغییر نمی ده.

There's a new notation in the 19th century that expressed this,

یک روش نشانه گذاری در قرن ۱۹ بود که این مفهوم رو بیان می کرد.

and if you use that notation, the equations get a lot simpler.

اگر ما از اون روش استفاده کنیم ، معادله ها خیلی ساده تر خواهند شد.

Then Einstein, with his special theory of relativity,

در ادامه انیشتین، بانظریه خاص خودش از نسبیت،

looked at a whole set of symmetries of Maxwell's equations,

کل مجموعه تقارنها در معادلات الکترومغناطیس( مًکس ول) را در نظر گرفت،

which are called special relativity.

چیزی که نسبیت خاص خوانده می شه .

And those symmetries, then, make the equations even shorter, and even prettier, therefore.

و اون تقارنها ، در ادامه، معادلات رو حتی کوچکتر و زیبا تر کردند .

Let's look. You don't have to know what these things mean, doesn't make any difference.

بزار ببینیم . شما لازم نیست بدونید اینها چه معنی میده ، چون مشکلی پیش نمی آد.

But you can just look at the form. (Laughter) You can look at the form.

شما فقط باید یه نگاهی به شکل کلی شون بندازید. (خنده) . شکل کلی روکه می تونید ببیند.

You see above, at the top, a long list

بالا رو نگاه کنید، اون اولی ، یک لیست طولانی

of equations with three components for the three directions of space: x, y and z.

از معادلات با سه مولفه برای سه جهت در فضا : x , y ,z

Then, using vector analysis, you use rotational symmetry, and you get this next set.

سپس، به کمک تحلیل برداری و با استفاده از تقارن چرخشی می تونید مجموعه بعدی رو بدست بیارید.

Then you use the symmetry of special relativity and you get an even simpler set

سپس به کمک تقارن در نسبیت خاص می تونید حتی مجموعه ساده تری بدست بیارید.

down here, showing that symmetry exhibits better and better.

همین جور که پایین تر میریم، می بینید که تقارن بهتر و بهتر به چشم می آد.

The more and more symmetry you have, the better you exhibit the simplicity and elegance of the theory.

هر چه تقارن بیشتری داشته باشید، سادگی و ظرافت بیشتری رو در نظریه به نمایش می گذارید

The last two, the first equation says that electric charges and currents

اما دو تای آخر، اولی می گه که بارهای الکتریکی و جریانها

give rise to all the electric and magnetic fields.

به همه میدانهای مغناطیسی و الکتریکی موجودیت میدن.

The next -- second -- equation says that there is no magnetism other than that.

بعدی -- دومین معادله میگه که مغناطیس دیگری غیر از اون وجود نداره.

The only magnetism comes from electric charges and currents.

تنها مغناطیس موجود از بارهای الکتریکی و جریانها ناشی می شه.

Someday we may find some slight hole in that argument.

یه روزی ما یه ایراد کوچیک برای این استدلال پیدا می کنیم.

But for the moment, that's the case.

اما تا اون روز، این درسته.

Now, here is a very exciting development that many people have not heard of.

خب، در اینجا یه پیشرفت هیجان انگیز داریم که خیلی از مردم تا حالا راجع بهش نشنیدن.

They should have heard of it, but it's a little tricky to explain in technical detail,

در حقیقت بایستی اونو شنیده باشن، اما چون توضیحش با جزئیات فنی یه کم مشکله،

so I won't do it. I'll just mention it. (Laughter)

منم این کارو نمی کنم . فقط یه اشاره ای بهش می کنم.(خنده)

But Chen Ning Yang, called by us "Frank" Yang -- (Laughter)

اما "چن نینگ یانگ" که ما صداش می زنیم "یانگ بی شیله پیله" (خنده)

-- and Bob Mills put forward, 50 years ago,

---و "باب میلز" ۵۰ سال پیش این تعمیم از معادله های الکترومغناطیس (مًکس ول) رو

this generalization of Maxwell's equations, with a new symmetry.

با یک تقارن جدید مطرح کردند.

A whole new symmetry.

یه تقارن کاملاً جدید.

Mathematics very similar, but there was a whole new symmetry.

با ریاضیات خیلی مشابه، اما یه تقارن کاملاً جدید وجود داشت.

They hoped that this would contribute somehow to particle physics

آنها امیدوار بودند که به نحوی این نظریه در فیزیک ذرات مفید باشه

-- didn't. It didn't, by itself, contribute to particle physics.

-- اما اینطور نبود. به خودی خود در فیزیک ذرات مفید نبود.

But then some of us generalized it further. And then it did!

ولی در ادامه بعضی از ما اینرو بیشتر تعمیم دادیم و درست از کار در اومد.

And it gave a very beautiful description of the strong force and of the weak force.

و یک توصیف زیبا از نیروی قوی و نیروی ضعیف ارایه داد.

So here we say, again, what we said before:

خب همینطور که قبلاً گفتم اینجا هم می گم:

that each skin of the onion shows a similarity to the adjoining skins.

هر پوسته از پیاز یه مشابهتی با پوسته مجاورش داره.

So the mathematics for the adjoining skins is very similar to what we need for the new one.

و ریاضیاتی که ما برای پوسته های مجاور نیاز داریم خیلی شبیه اونیه که برای اولی داشتیم.

And therefore it looks beautiful

و اینجاست که زیبا به نظر می رسه

because we already know how to write it in a lovely, concise way.

زیرا از قبل می دونیم چه جوری اونرو با یه روش دوست داشتنی و دقیق بنویسیم.

So here are the themes. We believe there is a unified theory underlying all the regularities.

خب در اینجا درون مایه مشخصه. ما به یک تئوری یکپارچه در ورای همه قواعد موجود باور داریم

Steps toward unification exhibit the simplicity.

گامهایمان به سمت وحدت سادگی رو نشون می ده.

Symmetry exhibits the simplicity.

تقارن سادگی رو نشون میده .

And then there is self-similarity across the scales -- in other words,

و در ادامه یک خود تشابهی در مقیاسها وجود داره -- به عبارت دیگه،

from one skin of the onion to another one.

از یه پوسته به پوسته دیگه پیاز.

Proximate self-similarity. And that accounts for this phenomenon.

نزدیک ترین خود تشابهی . که توجیه کننده این پدیده است.

That will account for why beauty is a successful criterion for selecting the right theory.

که توضیح خواهد داد چرا زیبایی یک معیار موفق در انتخاب یک تئوری دقیقه.

Here's what Newton himself said:

نیوتن خودش می گفت:

"Nature is very consonant and conformable to her self."

"طبیعت بسیار همخوان و هماهنگ با خودش است."

One thing he was thinking of is something that most of us take for granted today,

چیزی که اون مدت زمانی بهش فکر میکرد امروز برای ما یک امر مسلمه،

but in his day it wasn't taken for granted.

اما در زمان اون یه امر مسلم نبود .

There's the story, which is not absolutely certain to be right, but a lot of people told it.

داستان اینجاست، البته دقیقاً معلوم نیست که درست باشه، اما خیلی از مردم اینو گفتن.

Four sources told it. That when they had the plague in Cambridge,

در چهار منبع راجع بهش گفته شده. که وقتی در کمبریج طاعون اومده بود،

and he went down to his mother's farm -- because the university was closed --

و نیوتن به خونه مادرش رفته بود -- چرا که دانشگاه تعطیل بود--

he saw an apple fall from a tree, or on his head or something.

او دید که یه سیب از درخت پایین می افته، رو کلش یا یه جای دیگه.

And he realized suddenly that the force that drew the apple down to the earth

و ناگهان دریافت که نیرویی که سیب رو به سمت زمین می کشه

could be the same as the force regulating the motions of the planets and the moon.

می تونه مشابه همون نیرویی باشه که حرکت سیارات و ماه رو تنظیم می کنه.

That was a big unification for those days, although today we take it for granted.

که برای اون روزها یک وحدت بزرگ بود.

It's the same theory of gravity.

این همون تئوری گرانش بود.

So he said that this principle of nature, consonance:

او این اصل در طبیعت رو همخوانی نامید:

"This principle of nature being very remote from the conceptions of philosophers,

" این اصل در طبیعت در حال دور شدن از تصورات فلاسفه است،

I forbore to describe it in that book,

من از شرح دادن اون در کتابم خودداری کردم،

lest I should be accounted an extravagant freak ... "

مباداکه به عنوان یک دیوونه افراطی تلقی بشم ..."

That's what we all have to watch out for, (Laughter) especially at this meeting.

چیزی که باید حواسمون بهش باشه، (خنده) مخصوصاً امروز.

" ... and so prejudice my readers against all those things which were the main design of the book."

" ... و خواننده گان متعصب من با همه چیزهایی که درون مایه اصلی کتابمه به مخالفت بر می خیزند."

Now, who today would claim that as a mere conceit of the human mind?

حالا، امروزه کی این ادعا رو داره که اینها فقط تراوشات ذهن بشر مغروره؟

That the force that causes the apple to fall to the ground

که نیرویی که باعث میشه یه سیب از درخت پایین بیفته

is the same force that causes the planets and the moon to move around,

همون نیرویی هست که سیاره ها و ماه دور هم بچرخند،

and so on? Everybody knows that. It's a property of gravitation.

و به همین ترتیب؟ همه اینرو می دونن. این یک خصوصیت از گرانشه.

It's not something in the human mind. The human mind can, of course, appreciate it

چیزی نیست که در ذهن بشر باشه. البته ذهن بشر می تونه این رو درک کنه

and enjoy it, use it, but it's not -- it doesn't stem from the human mind.

و ازش لذت ببره، ازش استفاده کنه --- اما از ذهن بشر سر چشمه نمی گیره.

It stems from the character of gravity.

این از ماهیت گرانش سر چشمه می گیره.

And that's true of all the things we're talking about.

و برای همه چیزهایی که داریم راجع بهشون صحبت می کنیم درسته.

They are properties of the fundamental law.

آنها خصوصیاتی از قانون بنیادی هستند.

The fundamental law is such that the different skins of the onion resemble one another,

قانون بنیادی به گونه ای هست که پوسته های مختلف پیاز به همدیگه شباهت دارن،

and therefore the math for one skin allows you to express beautifully and simply

و بنابراین ریاضی برای یک پوسته به شما اجازه می ده که به صورت زیبا و ساده ای

the phenomenon of the next skin.

روابط پوسته بعدی رو توضیح بدین.

I say here that Newton did a lot of things that year:

اینجا بگم که در اون سال کارهای زیادی انجام داد:

gravity, the laws of motion, the calculus, white light composed of all the colors of the rainbow.

گرانش، قوانین حرکت، حساب، نور سفیدی که از همه رنگهای رنگین کمان تشکیل شده بود.

And he could have written quite an essay on "What I Did Over My Summer Vacation."

و حتی می تونست یک انشا در مورد " کارهایی که در تعطیلات تابستان انجام دادم" بنویسه

(Laughter)

(خنده)

So we don't have to assume these principles as separate metaphysical postulates.

بنابراین ما نباید این اصل ها رو به عنوان اصل موضوعهای متا فیزیکی جداگانه در نظر بگیریم.

They follow from the fundamental theory.

آنها به دنبال قانون بنیادی می آن.

They are what we call emergent properties.

ما به اونا می گیم خصوصیتهای در حال پیدایش.

You don't need -- you don't need something more to get something more.

شما احتیاج ندارین --- شما به چیز بیشتری احتیاج ندارین که چیز بیشتری بدست بیارین.

That's what emergence means.

این میشه معنی پیدایش.

Life can emerge from physics and chemistry, plus a lot of accidents.

زندگی می تونه از فیزیک و شیمی بوجود بیاد، بعلاوه خیلی از تصادفات دیگه.

The human mind can arise from neurobiology and a lot of accidents,

مغز آدمی می تونه از نروبیولوژی به همراه یک سری از تصادفات بوجود بیاد،

the way the chemical bond arises from physics and certain accidents.

به همون طریقی که یک واکنش زنجیری شیمیایی از فیزیک و یه سری تصادفات مشخص بوجود می یاد.

It doesn't diminish the importance of these subjects

البته اهمیت این موضوع ها با دونستن اینکه

to know that they follow from more fundamental things, plus accidents.

آنها از مسایل بنیادی ناشی می شوند، کم نمیشه.

That's a general rule, and it's critically important to realize that.

اون یک قانون کلیه و خیلی مهمه که اونرو درک کنیم.

You don't need something more in order to get something more.

شما به چیز بیشتری احتیاج ندارین تا چیز بیشتری بدست بیارین.

People keep asking that when they read my book, "The Quark and the Jaguar,"

وقتی مردم کتابم رو می خونن مرتباً می پرسن، "کوارک و جکوار"( نام یکی ازکتابهای او)

and they say, "Isn't there something more beyond what you have there?"

و میگن: "چیز بیشتری در ورای اونچه که تو کتابته وجود نداره؟"

Presumably, they mean something supernatural.

احتمالاً منظورشون یه چیز ماورای طبیعی هست.

Anyway, there isn't. (Laughter)

به هر حال ، نه وجود نداره. (خنده)

You don't need something more to explain something more.

شما به چیز بیشتری احتیاج ندارین که چیز بیشتری رو توضیح بدین.

Thank you very much. (Applause)

با تشکر فراوان .(تشویق)