David Bolinsky: Visualizing the wonder of a living cell

دیوید بولانسکی یک سلول را پویا نمایی می کند

Translator: AmirH Hassaneini Reviewer: Behrad Tehrani

I'm a medical illustrator,

من یک تصویرساز پزشکی هستم.

and I come from a slightly different point of view.

و می خواهم متفاوت تر به این قضیه بپردازم.

I've been watching, since I grew up,

تا الان که بزرگ شدم، همیشه تماشا کردم،

the expressions of truth and beauty in the arts

جلوه های حقیقت و زیبایی را در هنر تماشا کردم.

and truth and beauty in the sciences.

حقیقت و زیبایی را درعلوم مختلف دیدم.

And while these are both wonderful things in their own right --

و همچنان که این دو به نوبه خود چیزهای شگفت آوری هستند

they both have very wonderful things going for them --

هر دو چیز های شگفت آوری هم به وجود می آورند

truth and beauty as ideals that can be looked at by the sciences

حقیقت و زیبایی به عنوان ایده آل هایی که می توانند از منظر علم و

and by math are almost like the ideal conjoined twins

ریاضیات مورد توجه قرار بگیرند شبیه به یک دوقلو ی به هم چسبیده هستند که

that a scientist would want to date.

که دانشمندها دوست دارند با آن ازدواج کنند.

(Laughter)

(خنده)

These are expressions of truth as awe-full things,

اینها جلوه هایی از حقیقت هستند به عنوان چیزهای ترس آور،

by meaning they are things you can worship.

یعنی، آنها چیز هایی هستند که شما میتوانید بپرستید،

They are ideals that are powerful. They are irreducible.

آنها ایده آل هایی هستند که قدرتمندند، غیر قابل کاهش اند،

They are unique. They are useful --

منحصر به فردند، آنها بالاخره

sometimes, often a long time after the fact.

به کار می آیند. البته در نهایت.

And you can actually roll some of the pictures now,

و اکنون شما در حال دیدن بعضی از این تصاویر هستید،

because I don't want to look at me on the screen.

ولی خب من نمی خوام الان برگردم و بهشون نگاه کنم.

Truth and beauty are things

حقیقت و زیبایی چیز هایی هستند که گاهی اوقات

that are often opaque to people who are not in the sciences.

از نظر کسانی که در علوم مختلف نیستند کمی مات به نظر می آیند.

They are things that describe beauty in a way

چیزهایی هستند که می توانند به شیوه ای زیبایی را توضیح بدهند

that is often only accessible if you understand the language

اما فقط زمانی ملموس هستند که شما زبان یا

and the syntax of the person

گرامر شخصی که در حال

who studies the subject in which truth and beauty is expressed.

توضیح یک موضوعی که در آن زیبایی یا حقیقت وجود دارد را بفهمید.

If you look at the math, E=mc squared,

اگر به ریاضیات می نگرید، E=mc^2

if you look at the cosmological constant,

اگر به ثابت جهانی می نگرید،

where there's an anthropic ideal, where you see that life had to evolve

جایی که ایده آل های آفرینش وجود دارند، جایی که شما می بینید که حیات

from the numbers that describe the universe --

از بین اعداد جهان را توصیف می کند --

these are things that are really difficult to understand.

چیزهایی هستند که توضیح دادن آنها بسیار دشوار است.

And what I've tried to do

و کاری که من می خواستم انجام بدهم

since I had my training as a medical illustrator --

نظر به این که من به عنوان یک تصویر ساز پزشکی تعلیم دیده ام --

since I was taught animation by my father,

و با توجه به اینکه پویا نمایی را از پدرم آموختم،

who was a sculptor and my visual mentor --

که یک مجسمه ساز و یک مربی بصری بود --

I wanted to figure out a way to help people

این بود که می خواستم یک راهی پیدا کنم و به مردم کمک کنم تا

understand truth and beauty in the biological sciences

حقیقت و زیبایی را در علوم بیولوژیکی

by using animation, by using pictures, by telling stories

با استفاده از پویانمایی، تصاویر و گفتن داستان هایی بفهمند.

so that the things that are not necessarily evident to people

پس چیزهایی که لزوما برای مردم آشکار و بدیهی نیستند را

can be brought forth, and can be taught, and can be understood.

می توان پیش رو آورد و درباره آنها فکر کرد و آنها را فهمید.

Students today are often immersed in an environment

امروزه دانشجویان در یک محیطی غوطه ور شده اند که

where what they learn is subjects that have truth and beauty

که چیزهایی که یاد می گیرند موضوعاتی هستند که حقیقت و زیبایی را

embedded in them, but the way they're taught is compartmentalized

در درون خود جای داده اند، اما به شیوه ای تدریس می شوند که دسته بندی

and it's drawn down to the point where the truth and beauty

شده هستند و به نقطه ای تنزل کرده اند که حقیقت و زیبایی همیشه

are not always evident.

در آنها آشکار و بدیهی نیست.

It's almost like that old recipe for chicken soup

تقریبا شبیه همان دستورالعمل سوپ مرغ هست که

where you boil the chicken until the flavor is just gone.

شما آنقدر آن را می پزید تا طعم آن از بین می رود.

We don't want to do that to our students.

ما نمی خواهیم چنین بلایی سر دانشجوها بیاریم.

So we have an opportunity to really open up education.

در واقع ما این فرصت را پیدا کردیم تا تعلیم را باز کنیم و تغییر بدهیم.

And I had a telephone call from Robert Lue at Harvard,

من یک تماس تلفنی از طرف رابرت لو از هاروارد

in the Molecular and Cellular Biology Department,

در دپارتمان بیولوژی مولکولی و سلولی داشتم.

a couple of years ago. He asked me if my team and I

حدودا چند سال پیش. او از من خواست که اگر من و تیم من

would be interested and willing to really change

دوست داشته باشه و مایل باشه به واقع می تواند

how medical and scientific education is done at Harvard.

نوع تعلیمات پزشکی را در هاروارد عوض کند.

So we embarked on a project that would explore the cell --

در نتیجه ما پروژه ای را آغاز کردیم که سلول را در می نوردید،

that would explore the truth and beauty inherent

و میتوانست حقیقت و زیبایی ذاتی آن را در یک

in molecular and cellular biology

مولکول و یا سلول بیولوژیکی به نمایش در بیاورد.

so that students could understand a larger picture

و دانشجوها می توانستند تصویر بزرگتری داشته باشند و

that they could hang all of these facts on.

واقعیات را بر پایه آن بفهمند.

They could have a mental image of the cell

آنها می توانستند یک تصویر ذهنی از یک سلول به عنوان

as a large, bustling, hugely complicated city

یک شهر بزرگ، شلوغ و عظیم الجثه ای را داشته باشند که

that's occupied by micro-machines.

با ماشین های کوچکی اشغال شده است.

And these micro-machines really are at the heart of life.

و به واقع این ماشین های کوچک در راس حیات وجود دارند.

These micro-machines,

این ماشین های کوچک،

which are the envy of nanotechnologists the world over,

که مایه غبطه متخصصان نانو تکنولوژی در سراسر دنیا هستند،

are self-directed, powerful, precise, accurate devices

دستگاه هایی خودمختار، قوی و دقیق هستند که

that are made out of strings of amino acids.

که از رشته های آمینو اسید ساخته شده اند.

And these micro-machines power how a cell moves.

و این ماشین‌های کوچک توان چگونه حرکت کردن را به یک سلول می دهند،

They power how a cell replicates. They power our hearts.

آنها به سلول توان تکثیر را می دهند، به قلب ما قدرت می دهند،

They power our minds.

آنها به ذهن ما نیرو می بخشند.

And so what we wanted to do was to figure out

و کاری که ما می خواستیم انجام بدهیم این بود که یک راهی پیدا کنیم

how we could make this story into an animation

تا این قضیه را به انیمیشن تبدیل کنیم

that would be the centerpiece of BioVisions at Harvard,

که به عنوان قسمت اصلی BioVisions در دانشگاه هاروارد قرار می گرفت.

which is a website that Harvard has

که در واقع وب سایتی هست که هاروارد

for its molecular and cellular biology students

آن را برای دانشجو های بیولوژی مولکولی و سلولی خودش راه انداخته

that will -- in addition to all the textual information,

که وظیفه‌اش این است که علاوه بر تمام اطلاعات متنی،

in addition to all the didactic stuff --

و علاوه بر تمام چیزهای مریوطه،

put everything together visually, so that these students

همه چیز را به صورت بصری کنار هم قرار بدهد تا دانشجوها

would have an internalized view of what a cell really is

یک دید باطنی از اینکه یک سلول واقعا

in all of its truth and beauty, and be able to study

در حقیقت و زیبایی‌اش چه چیزی است. و بتوانند با

with this view in mind, so that their imaginations would be sparked,

این دید یاد بگیرند و تصوراتشان بارقه پیدا کند

so that their passions would be sparked

تا نفس‌هایشان تلاءلو پیدا کند

and so that they would be able to go on

و تا بتوانند این گونه جلو بروند

and use these visions in their head to make new discoveries

و این تصورات را در مغز خود بپرورانند و کشفیات جدید انجام بدهند

and to be able to find out, really, how life works.

و این توانایی را پیدا کنند که بفهمند واقعا حیات چطور عمل می کند.

So we set out by looking at how these molecules are put together.

پس ما با نگاه کردن به چگونگی قرار گرفتن این مولکول‌ها در کنار هم شروع کردیم.

We worked with a theme, which is, you've got macrophages

ما با این زمینه کار را ادامه دادیم، با یاخته های بیگانه خوار

that are streaming down a capillary,

که از یک مویرگ جاری می شوند

and they're touching the surface of the capillary wall,

و با سطح دیواره های مویرگ تماس پیدا می کنند

and they're picking up information from cells

و از سلول های دیواره مویرگ

that are on the capillary wall, and they are given this information

اطلاعات می گیرند، این اطلاعات را اینگونه دریافت می کنند

that there's an inflammation somewhere outside,

که در جایی یک التهاب وجود دارد،

where they can't see and sense.

جایی که آنها نمی بینند و حس نمی کنند.

But they get the information that causes them to stop,

ولی آنها اطلاعاتی می گیرند که باعث توقفشان می شود،

causes them to internalize that they need to make

و باعث می شود تا با درون خود ارتباط گیرند و تمام آن

all of the various parts that will cause them to change their shape,

چیزهای مختلفی که باعث تغییر شکل خودشان می گردد را بسازند

and try to get out of this capillary and find out what's going on.

و تلاش می کنند از مویرگ خارج شوند و راهی پیدا کنند تا متوجه اوضاع شوند.

So these molecular motors -- we had to work

خب ما برای این ماشین های مولکولی -- باید با محققین

with the Harvard scientists and databank models

هاروارد و بانک اطلاعاتی مدل هایی که

of the atomically accurate molecules

از مدل های دقیق اتمی از مولکول ها تهیه شده بودند

and figure out how they moved, and figure out what they did.

کار می کردیم و می فهمیدیم که چطور حرکت می کنند و چه کاری را انجام می دهند.

And figure out how to do this in a way

و یک راهی پیدا می کردیم که چطور این کار را به گونه ای انجام بدهیم که

that was truthful in that it imparted what was going on,

واقعی باشد و آنچه که در حال اتفاق افتادن است را نشان بدهد

but not so truthful that the compact crowding in a cell

ولی نه آنقدر واقعی که انبوه به هم فشرده داخل یک سلول

would prevent the vista from happening.

چشم انداز ما را از بین ببرد.

And so what I'm going to show you is a three-minute

و چیزی که قرار است به شما نشون بدهم یک نسخه

Reader's Digest version of the first aspect of this film

۳ دقیقه ای ماهنامه ریدرز دایجست از اولین نسخه فیلم

that we produced. It's an ongoing project

است که ما تولید کردیم. این یک پروژه در حال انجام است

that's going to go another four or five years.

که قرار است ۴ تا ۵ سال دیگر هم روی آن کار بشود.

And I want you to look at this

و من می خواستم که شما آن را ببینید

and see the paths that the cell manufactures --

مسیر هایی که یک سلول تولید می کند را ببینید --

these little walking machines, they're called kinesins --

این ماشین های کوچک راه رونده که به آنها kinesins می گویند --

that take these huge loads

این بارهای حجیم را با خود حمل می کنند

that would challenge an ant in relative size.

و از لحاظ ابعاد یک مورچه را به مبارزه می طلبند.

Run the movie, please.

لطفا فیلم را اجرا کنید.

But these machines that power the inside of the cells

اما این ماشین ها که به داخل یک سلول نیرو می بخشند

are really quite amazing, and they really are the basis of all life

بسیار حیرت آورند، و به واقع پایه های حیات را تشکیل می دهند.

because all of these machines interact with each other.

با توجه به اینکه این ماشین ها با یکدیگر در ارتباط اند

They pass information to each other.

و با یکدیگر اطلاعات رد و بدل می کنند؛

They cause different things to happen inside the cell.

باعث اتفاق های گوناگونی در درون سلول می گردند.

And the cell will actually manufacture the parts that it needs

و در واقع سلول قسمت هایی را که به آنها نیاز دارد

on the fly, from information

درجا از اطلاعاتی که هسته

that's brought from the nucleus by molecules that read the genes.

از طریق مولکول هایی که ژن را می خوانند می گیرد، می سازند.

No life, from the smallest life to everybody here,

هیچ حیاتی، از کوچکترین حیات تا حیاتی که در همه کسانی که اینجا حضور دارند

would be possible without these little micro-machines.

بدون این ماشین های کوچک امکان پذیر نبود.

In fact, it would really, in the absence of these machines,

حقیقتا، امکام پذیر نبود، چون غیاب این ماشین های کوچک

have made the attendance here, Chris, really quite sparse.

باعث شده حضور شما توی سالن یه کم کمرنگ بشه!

(Laughter)

(خنده)

(Music)

♫ موسیقی ♫

This is the FedEx delivery guy of the cell.

این شخص مسئولیت حمل و نقل سلول را بر عهده دارد:

This little guy is called the kinesin,

این کوچولو اسمش کینسین

and he pulls a sack that's full of brand new manufactured proteins

او در حال کشیدن یک گونی پر از پروتئین های تازه تولید شده است

to wherever it's needed in the cell --

تا به هر جایی که سلول به آن نیاز دارد برساند --

whether it's to a membrane, whether it's to an organelle,

که می تواند هسته سلول باشد، می تواند یکی از ارگان های داخل سلول باشد

whether it's to build something or repair something.

یا حتی می تواند مربوط به ساختن یا تعمیر کردن چیزی باشد.

And each of us has about 100,000 of these things

و هر کدام از ما چیزی در حدود ۱۰۰ هزار تا از این ها

running around, right now,

در بدنمان داریم که همین الان مشغول کاری هستند

inside each one of your 100 trillion cells.

در داخل ۱۰۰ تریلیون سلولی که داریم.

So no matter how lazy you feel,

پس اصلا مهم نیست که شما چقدر احساس تنبلی می کنید،

you're not really intrinsically doing nothing.

چون این طور نیست که شما اصلا هیچ کاری را انجام ندهید.

(Laughter)

(خنده)

So what I want you to do when you go home

پس کاری که من می خواهم شما وقتی به خانه رفتید انجام بدهید

is think about this, and think about how powerful our cells are.

این است که کمی فکر کنید، به این فکر کنید که سلول های شما چقدر قوی هستند

And think about some of the things

به چیز هایی فکر کنید که

that we're learning about cellular mechanics.

می توانیم از مکانیک سلولی یاد بگیریم.

Once we figure out all that's going on --

زمانی که فهمیدیم چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است --

and believe me, we know almost a percent of what's going on --

باور کنید تازه ۱ درصد از آن چیزی که در حال اتفاق است را فهمیدیم

once we figure out what's going on,

زمانی که همه آن چیزی که در حال اتفاق است، فهمیدیم،

we're really going to be able to have a lot of control

آن وقت است که میتوانیم تسلط پیدا کنیم روی

over what we do with our health,

آن کار هایی که می توانیم با سلامتی مان انجام دهیم،

with what we do with future generations,

آن کار هایی که با نسل های آینده مان انجام دهیم،

and how long we're going to live.

و اینکه قرار است چقدر عمر کنیم.

And hopefully we'll be able to use this

و امیدوارم بتوانیم از این فرصت استفاده کنیم تا

to discover more truth, and more beauty.

حقایق و زیبایی های بیشتری را کشف کنیم.

(Music)

♫ موسیقی ♫

But it's really quite amazing that these cells, these micro-machines,

چیزی که حیرت آور است این است که این سلول ها، این ماشین های کوچک،

are aware enough of what the cell needs that they do their bidding.

دقیقا می دانند که سلول چه چیزی می خواهد و همان ها را انجام می دهند.

They work together. They make the cell do what it needs to do.

آنها با یکدیگر کار می کنند؛ آنها سلول را به آن سمتی پیش می برند که به آن نیاز دارد.

And their working together helps our bodies --

و کار کردن آنها با یکدیگر به بدن ما کمک می کند --

huge entities that they will never see -- function properly.

موجودات عظیم الجثه ای که هیچ وقت این کارایی شایسته را نمی بینند.

Enjoy the rest of the show. Thank you.

از بقیه برنامه لذت ببرید. خیلی ممنون.

(Applause)

(تشویق)