Francis de los Reyes: Sanitation is a basic human right

فرانسیس دلوس رِیِس: بهداشت یکی از حقوق اولیه بشر است

Translator: Babak Azizafshari Reviewer: Shahram Eatezadi

I am an engineering professor,

من یه استاد مهندسی هستم،

and for the past 14 years

و ۱۴ سال است

I've been teaching crap.

که دارم درباره مدفوع درس میدم.

(Laughter)

(خنده)

Not that I'm a bad teacher,

نه اینکه معلم بدی باشم،

but I've been studying and teaching

بلکه درسی که میخونم و یاد میدم

about human waste

درباره مدفوع انسانه

and how waste is conveyed

و نحوه انتقال اون

through these wastewater treatment plants,

از طریق سیستم فاضلاب

and how we engineer and design

و مهندسی و طراحی

these treatment plants so that we can protect

این سیستم فاضلاب به نحوی است که بتونیم

surface water like rivers.

آبهای سطحی مثل رودخونه ها رو حفظ کنیم.

I've based my scientific career

دوران حرفه ای علمی من

on using leading-edge molecular techniques,

بر اساس استفاده از روشهای مولکولی پیشرفته شکل گرفت،

DNA- and RNA-based methods

روشهایی بر پایه DNA و RNA

to look at microbial populations in biological reactors,

برای بررسی جمعیتهای میکروبی در مخازن زیستی،

and again to optimize these systems.

و بهینه سازی مجدد این سیستم ها.

And over the years,

و طی سالها،

I have developed an unhealthy obsession with toilets,

وسواس بیمارگونه ای نسبت به توالتها پیدا کرده ام،

and I've been known to sneak into toilets

و معروف شدم به کسی که به توالتها سرک می کشم

and take my camera phone

و گوشی دوربین دارمو با خودم میبرم

all over the world.

در همه جای دنیا.

But along the way, I've learned

ولی در این مدت، یاد گرفتم

that it's not just the technical side,

که فقط جنبه فنی قضیه نیست،

but there's also this thing called the culture of crap.

بلکه چیزی هست به اسم فرهنگ مدفوع کردن.

So for example,

خوب مثلاً،

how many of you are washers

چند تا از شما خودتونو می شورین

and how many of you are wipers?

و چند تا خودتونو با دستمال پاک می کنید؟

(Laughter)

(خنده)

If, well, I guess you know what I mean.

اگه، خوب، فکر کنم میدونین منظورم چیه.

If you're a washer, then you use water

اگه خودتونو میشورین، پس آب رو

for anal cleansing. That's the technical term.

برای بهداشت مقعد مصرف می کنین. این یه اصطلاح فنیه.

And if you're a wiper,

و اگه با دستمال تمیز می کنین،

then you use toilet paper

با دستمال توالت

or, in some regions of the world

یا، در بعضی جاهای دنیا

where it's not available, newspaper

که دستمال توالت نیست، روزنامه

or rags or corncobs.

یا یه تیکه پارچه یا چوب.

And this is not just a piece of trivia,

و این نکته بی اهمیتی نیست،

but it's really important to understand

بلکه واقعاً مهمه که بفهمیم

and solve the sanitation problem.

ومشکل بهداشت رو حل کنیم.

And it is a big problem:

و این مشکل بزرگیه:

There are 2.5 billion people in the world

دو و نیم میلیارد انسان در جهان هست

who don't have access to adequate sanitation.

که دسترسی به بهداشت کافی ندارن.

For them, there's no modern toilet.

برای اونا، هیچ توالت امروزی نیست.

And there are 1.1 billion people

و یک و یک دهم میلیارد نفر

whose toilets are the streets

که توالت اونا خیابونهاست

or river banks or open spaces,

یا کنار رودخونه یا فضاهای آزاد،

and again, the technical term for that is

و دوباره، اصطلاح فنی اون هست

open defecation,

مدفوع آزاد،

but that is really simply

ولی واقعیت ساذه ترش میشه

shitting in the open.

مدفوع در فضای آزاد.

And if you're living in fecal material

و اگه توی مدفوع زندگی کنی

and it's surrounding you, you're going to get sick.

و اطرافت پر از مدفوع باشه، مریض میشی.

It's going to get into your drinking water,

مدفوع میره داخل آب آشامیدنی،

into your food, into your immediate surroundings.

داخل غذا، داخل خونه.

So the United Nations estimates

خوب سازمان ملل برآورد کرده

that every year, there are 1.5 million child deaths

که هر سال، یک ونیم میلیون کودک

because of inadequate sanitation.

به دلیل بهداشت ناکافی میمیرن.

That's one preventable death every 20 seconds,

یعنی یه مرگ قابل پیشگیری هر 20 ثانیه،

171 every hour,

۱۷۱ نفر در هر ساعت،

4,100 every day.

هر روز ۴٫۱۰۰ نفر.

And so, to avoid open defecation,

و بنابراین، برای اجتناب از مدفوع در فضای آزاد،

municipalities and cities

شهرداریها و شهرها

build infrastructure, for example, like pit latrines,

سیستم هایی درست می کنند، مثل مستراح،

in peri-urban and rural areas.

در اطراف شهر و مناطق روستایی.

For example, in KwaZulu-Natal province in South Africa,

مثل استان کوازولو-ناتال در آفریقای جنوبی،

they've built tens of thousands of these pit latrines.

اونا دهها هزار مستراح ساختن.

But there's a problem when you scale up

ولی در مقیاس

to tens of thousands, and the problem is,

دهها هزار مشکلی هست، اینکه

what happens when the pits are full?

وقتی چاه مستراح پر بشه چی؟

This is what happens.

این اتفاق میفته.

People defecate around the toilet.

مردم اطراف مستراح مدفوع می کنن.

In schools, children defecate on the floors

در مدارس، بچه ها روی کف اتاق مدفوع می کنن

and then leave a trail outside the building

و رد پا شون بیرون ساختمون میمونه

and start defecating around the building,

و شروع می کنن به مدفوع کردن در اطراف ساختمون،

and these pits have to be cleaned

و این مستراحها باید تمیز بشن

and manually emptied.

و با دست تخلیه بشن.

And who does the emptying?

و کی تخلیه می کنه؟

You've got these workers

این کارگرا رو میگیرین

who have to sometimes go down into the pits

تا هر از چند گاهی برن داخل چاه مستراح

and manually remove the contents.

و با دست خالی ش کنن.

It's a dirty and dangerous business.

کار کثیف و پرخطریه.

As you can see, there's no protective equipment,

همینطور که می بینین، هیچ وسیله محافظ،

no protective clothing.

یا لباس محافظی در کار نیست.

There's one worker down there.

اون پایین یه کارگره.

I hope you can see him.

امیدوارم بتونین ببینین ش.

He's got a face mask on, but no shirt.

یه ماسک به صورتش زده، ولی پیرهن نداره.

And in some countries, like India,

و در بعضی کشورها، مثل هند،

the lower castes are condemned

طبقات پایین محکومن

to empty the pits,

که چاهها رو تخلیه کنن،

and they're further condemned by society.

و جامعه محکومیت اونا رو بیشتر کرده.

So you ask yourself, how can we solve this

پس از خودتون میپرسین، چطور میشه این مشکل رو حل کنیم

and why don't we just build Western-style flush toilets

و چرا توالت فرنگی درست نمی کنیم

for these two and a half billion?

واسه این دو و نیم میلیارد؟

And the answer is, it's just not possible.

و جواب اینه که ممکن نیست.

In some of these areas, there's not enough water,

در بعضی از این جاها، آب کافی نیست،

there's no energy,

اصلاً انرژی نداریم،

it's going to cost tens of trillions of dollars

دهها تریلیون دلار میخواد

to lay out the sewer lines

برای نصب خطوط فاضلاب

and to build the facilities

و ساخت تجهیزات

and to operate and maintain these systems,

و اجرا و نگهداری این سیستمها،

and if you don't build it right,

و اگه درست انجامش ندین،

you're going to have flush toilets

نتیجه ش اینه که توالتها

that basically go straight into the river,

یه راست میریزن به روخونه،

just like what's happening in many cities

درست مثل چیزی که الان تو خیلی از شهرها

in the developing world.

در جهان در حال توسعه اتفاق میفته.

And is this really the solution?

و آیا واقعاً راه حل همینه؟

Because essentially, what you're doing is

چون اصولاً، کاری که می کنین اینه که

you're using clean water

آب تمیز مصرف می کنین

and you're using it to flush your toilet,

تا توالت خودتونو بشورین،

convey it to a wastewater treatment plant

اونو به فاضلاب می فرستین

which then discharges to a river,

که بعد وارد رودخونه میشه،

and that river, again, is a drinking water source.

و اون رودخونه، دوباره، یه منبع آب آشامیدنیه.

So we've got to rethink sanitation,

پس باید درباره بهداشت دوباره فکر کنیم،

and we've got to reinvent the sanitation infrastructure,

و باید زیرساخت بهداشتی دیگه ای اختراع کنیم،

and I'm going to argue that to do this,

و خواهم گفت که برای این کار،

you have to employ systems thinking.

مجبورین از سیستمهای هوشمند استفاده کنین.

We have to look at the whole sanitation chain.

باید به کل زنجیره بهداشت نگاه کنیم.

We start with a human interface,

با دستشویی شروع می کنیم،

and then we have to think about how feces

و بعد باید فکر کنیم چطوری مدفوع

are collected and stored,

جمع آوری و ذخیره بشه،

transported, treated and reused —

منتقل بشه و بعد از تصفیه دوباره استفاده بشه--

and not just disposal but reuse.

و فقط دفع فاضلاب نیست بلکه دوباره استفاده بشه.

So let's start with the human user interface.

پس بذارین با دستشویی شروع کنیم.

I say, it doesn't matter if you're a washer or a wiper,

به نظر من، مهم نیست خودتونو بشورین یا با دستمال تمیز کنین،

a sitter or a squatter,

نشسته یا چمباتمه زده،

the human user interface should be clean

دستشویی باید تمیز باشه

and easy to use, because after all,

و راحت باشه، چون بالاخره،

taking a dump should be pleasurable.

قضای حاجت باید لذت بخش باشه،

(Laughter)

(خنده)

And when we open the possibilities

و وقتی به گزینه ها نگاه کنیم

to understanding this sanitation chain,

برای فهم این زنجیره بهداشتی،

then the back-end technology,

متوجه میشیم فناوری محصول نهایی،

the collection to the reuse, should not really matter,

جمع آوری تا بازیافت، واقعاً نباید مهم باشه،

and then we can apply

و بعد میتونیم

locally adoptable and context-sensitive solutions.

راه حلهای عملی با توجه به شرایط منطقه پیدا کنیم.

So we can open ourselves to possibilities like,

میتونیم به احتمالاتی فکر کنیم مثل،

for example, this urine-diverting toilet,

مثلاً این توالت که ادرار رو جدا می کنه،

and there's two holes in this toilet.

و این توالت دو تا سوراخ داره.

There's the front and the back,

یکی جلو و یکی عقب،

and the front collects the urine,

و جلویی واسه ادراره،

and the back collects the fecal material.

و عقبی واسه مدفوع.

And so what you're doing is you're separating the urine,

کاری که شما دارین میکنین جداسازی ادراره

which has 80 percent of the nitrogen

که حاوی ۸۰ درصد ازت هست

and 50 percent of the phosphorus,

و ۵۰ درصد فسفره

and then that can then be treated

و بعد میشه اونو تبدیل

and precipitated to form things like struvite,

به چیزایی مثل استرووایت کرد،

which is a high-value fertilizer,

که یه جور کود باارزشه،

and then the fecal material can then be disinfected

و بعد میشه مدفوع رو ضدعفونی کرد

and again converted to high-value end products.

و باز هم به فرآورده های باارزش تبدیل کرد.

Or, for example, in some of our research,

یا مثلاً در بعضی از تحقیقات ما،

you can reuse the water by treating it

میتونین آب رو دوباره مصرف کنین

in on-site sanitation systems

پس ازتصفیه از طریق سیستم های بهداشتی خانگی

like planter boxes or constructed wetlands.

مثل جعبه های باغچه ای یا تالابهای مصنوعی.

So we can open up all these possibilities

پس میتونین به همه این احتمالات فکر کنین

if we take away the old paradigm of flush toilets

اگه روش قدیمی فلاش تانک

and treatment plants.

و فاضلاب رو کنار بذاریم.

So you might be asking, who's going to pay?

ممکنه بپرسین کی هزینه ش رو میده؟

Well, I'm going to argue that governments

جواب من اینه که دولتها

should fund sanitation infrastructure.

باید در زیرساختهای بهداشتی سرمایه گذاری کنن.

NGOs and donor organizations,

سازمانهای غیردولتی و خیریه ها،

they can do their best, but it's not going to be enough.

میتونن کمک کنن ولی این کافی نیست.

Governments should fund sanitation

دولتها باید در بهداشت سرمایه گذاری کنن

the same way they fund roads

همونطوریکه در راه سازی

and schools and hospitals

و ساختن مدارس و بیمارستانها سرمایه گذاری می کنن

and other infrastructure like bridges,

و بقیه زیرساختها مثل پلها،

because we know, and the WHO has done this study,

چون ما میدونیم، و این مطالعه توسط بهداشت جهانی انجام شده،

that for every dollar that we invest

که هر دلاری که

in sanitation infrastructure,

در زیرساخت بهداشت سرمایه گذاری بشه،

we get something like three to 34 dollars back.

بین سه تا ۳۴ دلار برگشت داره.

Let's go back to the problem of pit emptying.

بذارین برگردیم به مشکل تخلیه چاه.

So at North Carolina State University,

خوب در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی،

we challenged our students to come up with a simple solution,

از دانشجوهامون یه راه حل ساده خواستیم،

and this is what they came up with:

و این نتیجه کار اوناست:

a simple, modified screw auger

یه وسیله مارپیچی ساده و تغییریافته

that can move the waste up

که میتونه فاضلاب رو

from the pit and into a collecting drum,

از چاه بالا بکشه و بریزه داخل سطل،

and now the pit worker

و حالا کارگر

doesn't have to go down into the pit.

مجبور نیست بره اون پایین.

We tested it in South Africa, and it works.

ما اینو در آفریقای جنوبی آزمایش کردیم، و جواب داد.

We need to make it more robust,

باید محکم تر درستش کنیم،

and we're going to do more testing

و قراره آزمایشهای بیشتری

in Malawi and South Africa this coming year.

در سال آینده در مالاوی و آفریقای جنوبی انجام بشه.

And our idea is to make this

ایده ما اینه که

a professionalized pit-emptying service

خدمات حرفه ای تخلیه چاه ایجاد کنیم

so that we can create a small business out of it,

تا یه کسب و کار کوچک ازش دربیاریم،

create profits and jobs,

پول و شغل ایجاد کنیم،

and the hope is that,

و امیدواریم،

as we are rethinking sanitation,

با دوباره فکر کردن درباره بهداشت،

we are extending the life of these pits

عمر این چاهها رو بیشتر کنیم

so that we don't have to resort

تا مجبور نباشیم

to quick solutions

به راه حلهای سریعی پناه بیاریم

that don't really make sense.

که در واقع فایده ای ندارن.

I believe that access to adequate sanitation

معتقدم دسترسی به بهداشت کافی

is a basic human right.

یکی از حقوق اولیه بشر است.

We need to stop the practice

این روش باید متوقف بشه

of lower castes and lower-status people

و افراد طبقه پاینن

going down and being condemned to empty pits.

مجبور نباشن پایین برن و محکوم به تخلیه کردن چاه باشن.

It is our moral, it is our social

این نتیجه اخلاقی ماست، یه ضرورت اجتماعی

and our environmental obligation.

و یه ضرورت زیست محیطی.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)