Ellen Jorgensen: Biohacking -- you can do it, too

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Saameh Sanaaee Reviewer: sadegh vn

زمانی عالی برای این است که زیست‌شناس مولکولی باشید. (خنده)

خواندن و نوشتن کدهای دی‌ان‌ای، در حال ساده‌تر

و ارزان‌تر شدن است.

تا آخر امسال، ما خواهیم توانست توالی‌یابی

سه میلیون قطعه‌ی اطلاعات

It's a great time to be a molecular biologist. (Laughter)

در ژنوم شما را در کمتر از یک روز

و با کمتر از هزار یورو، انجام دهیم.

Reading and writing DNA code is getting easier

زیست‌فناوری احتمالا یکی از قدرتمندترین

and cheaper.

By the end of this year, we'll be able to sequence

و سریع الرشدترین بخش‌های تکنولوژی است.

the three million bits of information

in your genome in less than a day

به طور بالقوه، قدرت این را دارد که

and for less than 1,000 euros.

سوخت‌های فسیلی را جایگزین کند،

Biotech is probably the most powerful

پزشکی را متحول سازد،

و تمام جنبه‌های زندگی روزانه‌مان را تحت تاثیر قرار دهد.

and the fastest-growing technology sector.

It has the power, potentially,

خب، چه کسی می‌تواند آن را انجام دهد؟

to replace our fossil fuels,

فکر می‌کنم همه‌ی ما با این که

to revolutionize medicine,

این مرد انجامش دهد راحت باشیم.

and to touch every aspect of our daily lives.

اما این یکی چطور؟ (خنده)

So who gets to do it?

(خنده)

I think we'd all be pretty comfortable with

در سال ۲۰۰۹، برای اولین بار اسم «زیست را خودت انجام بده» را شنیدم.

this guy doing it.

But what about

این حرکتی است برای حمایت از این که زیست‌فناوری

that guy? (Laughter)

برای همه در دسترس باشد،

(Laughter)

In 2009, I first heard about DIYbio.

نه فقط دانشمندان و افراد حاضر در آزمایشگاه‌های دولتی.

ایده‌ی آن‌ها این است که اگر علم را آزاد بگذارید،

It's a movement that -- it advocates making biotechnology

و به گروه‌های گوناگون اجازه‌ی شرکت در آن را دهید،

accessible to everyone,

واقعاً می‌توانید باعث ابداع شوید.

not just scientists and people in government labs.

قرار دادن تکنولوژی در دستان مصرف‌کننده‌اش

ایده‌ی بسیار خوبی است، زیرا آن‌ها بهترین ایده را

The idea is that if you open up the science

در مورد نیازهایشان دارند.

and you allow diverse groups to participate,

و اینجا، تکنولوژی سطح بالایی هست

it could really stimulate innovation.

که در حال توسعه است، همراه با بسیاری از

Putting technology in the hands of the end user

سوالات اجتماعی، وجدانی و اخلاقی مرتبط

is usually a good idea because they've got the best idea

و ما دانشمندان، نمی‌توانیم به مردم توضیح دهیم

of what their needs are.

And here's this really sophisticated technology

که دقیقا در این آزمایشگاه‌ها در حال انجام چه کاری هستیم.

coming down the road, all these associated

پس بهتر نمی‌شود

social, moral, ethical questions,

اگر در محله‌ی شما مکانی وجود داشته باشد

and we scientists are just lousy at explaining to the public

که در آن بتوانید در این مورد یاد بگیرید

just exactly what it is we're doing in those labs.

و آن را خودتان انجام دهید؟

من هم همین فکر را کردم.

So wouldn't it be nice

سه سال پیش، با بعضی دوستانم که آرزوهایی مشابه من داشتند همراه شدم

if there was a place in your local neighborhood

where you could go and learn about this stuff,

و ژن‌اسپیس را تاسیس کردیم.

یک موسسه‌ی غیرانتفاعی و یک آزمایشگاه برای انجمن بیوتکنولوژی

do it hands-on?

I thought so.

So, three years ago, I got together

در بروکلین، نیویورک،

با این ایده که افراد به [آنجا] بیایند،

with some friends of mine who had similar aspirations

بتوانند در کلاس‌هایی شرکت کنند و در آزمایشگاه دوری بزنند

and we founded Genspace.

در یک فضای باز و دوستانه.

It's a nonprofit, a community biotech lab

in Brooklyn, New York,

هیچ یک از تجربیات گذشته‌ام، آماده‌ام نکرد

and the idea was people could come,

برای چیزی که قرار بود پیش بیاید. می‌توانید آن را حدس بزنید؟

they could take classes and putter around in the lab

رسانه‌ها با ما تماس گرفتند.

in a very open, friendly atmosphere.

و هرچه بیشتر درباره‌ی این صحبت می‌کردیم که چه قدر افزایش سواد علمی عالی است،

None of my previous experience prepared me

بیشتر دراین باره صحبت می‌کردند که

for what came next. Can you guess?

ما [هیولای] فرانکشتاین بعدی را خلق می‌کنیم

و در نتیجه، در شش ماه بعدی،

The press started calling us.

And the more we talked about how great it was to increase

زمانی که اسم مرا جست‌وجو می‌کردید،

به جای دیدن مقاله‌های علمی‌ام، این را می‌دیدید.

science literacy, the more they wanted to talk

about us creating the next Frankenstein,

[«آیا من یک خطر زیستی هستم؟»]

(خنده)

and as a result, for the next six months,

خیلی ناراحت کننده بود.

when you Googled my name,

تنها چیزی که به ما در آن دوره کمک کرد

instead of getting my scientific papers, you got this.

این بود که می‌دانستیم سراسر جهان،

کسان دیگری بودند که تلاش می‌کردند

["Am I a biohazard?"]

تا همان کاری را انجام دهند که ما کردیم.

(Laughter)

آن‌ها درحال تاسیس فضاهای زیست-هک بودند و برخی

It was pretty depressing.

با چالش‌های بزرگتر از ما روبه‌رو بودند،

The only thing that got us through that period

مقررات بیشتر، منابع کمتر.

was that we knew that all over the world,

there were other people that were trying to do

اما حالا، سه سال بعد، ما به اینجا رسیده‌ایم.

the same thing that we were.

They were opening biohacker spaces, and some of them

were facing much greater challenges than we did,

یک جمعیت پرجنب‌وجوش و جهانی از فضاهای هک

more regulations, less resources.

و این فقط شروع ماجرا است.

این‌ها یکی از بزرگترین‌ها هستند

But now, three years later, here's where we stand.

و هرروز، مکان‌های دیگری درحال تاسیس هستند.

احتمالا یکی درحال تاسیس در مسکو است،

It's a vibrant, global community of hackerspaces,

یکی در کره‌ی جنوبی،

و جالب این است که هرکدام از آن‌ها

and this is just the beginning.

چاشنی شخصی خود را دارند

These are some of the biggest ones,

که حاصل جمعیتی هستند که از آن بیرون آمده‌اند.

and there are others opening every day.

اجازه بدهید شما را به تور کوچکی ببرم.

There's one probably going to open up in Moscow,

زیست-هکرها به تنهایی کار می‌کنند.

one in South Korea,

and the cool thing is they each have their own

ما در گروه‌ها کار می‌کنیم،

individual flavor

در شهرهای بزرگ — (خنده) —

that grew out of the community they came out of.

Let me take you on a little tour.

و در روستاهای کوچک.

Biohackers work alone.

ما ابزار آزمایشگاهی را مهندسی معکوس می‌کنیم.

We work in groups,

مهندسی ژنتیک باکتریایی انجام می‌دهیم.

in big cities — (Laughter) —

ما سخت‌افزار،

نرم‌افزار،

and in small villages.

مرطوب‌افزار،

We reverse engineer lab equipment.

و البته، کد زندگی را هک می‌کنیم.

We genetically engineer bacteria.

ما دوست داریم چیزهایی بسازیم.

We hack hardware,

و دوست داریم چیزهای مختلف را از هم جدا کنیم.

software,

wetware,

and, of course, the code of life.

ما چیزهایی رشد می‌دهیم.

چیزهایی را منور می‌کنیم.

We like to build things.

و سلول‌ها را می‌رقصانیم.

Then we like to take things apart.

روح این فضاها باز است، مثبت است،

We make things grow.

اما، می‌دانید، بعضی اوقات که مردم به ما فکر می‌کنند،

We make things glow.

اولین چیزی که به ذهن‌شان می‌رسد، ایمنی زیستی،

And we make cells dance.

امنیت زیستی و تمام این چیزهای تاریک است.

The spirit of these labs, it's open, it's positive,

من می‌خواهم این نگرانی‌ها را کاهش دهم.

but, you know, sometimes when people think of us,

هر تکنولوژی قدرتمندی ذاتاً استفاده‌ی دوگانه دارد،

the first thing that comes to mind is bio-safety,

و می‌دانید، به چیزی مثل

زیست‌شناسی مصنوعی و نانوبیوتکنولوژی می‌رسید،

bio-security, all the dark side stuff.

I'm not going to minimize those concerns.

شما را واقعا مجبور می‌کند تا به هر دو نگاه کنید،

Any powerful technology is inherently dual use,

هم گروه‌های تازه‌کار و هم گروه‌های حرفه‌ای،

زیرا زیرساخت بهتری دارند،

and, you know, you get something like

synthetic biology, nanobiotechnology,

تسهیلات بهتری دارند،

و به پاتوژن‌ها دسترسی دارند.

it really compels you, you have to look at both

در نتیجه، سازمان ملل همین کار را انجام داد و به تازگی

the amateur groups but also the professional groups,

گزارشی را در همین حوزه منتشر کرد،

because they have better infrastructure,

و آن‌ها نتیجه گرفتند که قدرت این فناوری

they have better facilities,

برای [اهداف] مثبت بسیار بیشتر از ریسک منفی آن است

and they have access to pathogens.

So the United Nations did just that, and they recently

و آن‌ها حتی مخصوصاً به جمعیت «زیست را خودت انجام بده» نگاه کردند

issued a report on this whole area,

و همانطور که انتظار می‌رفت، اعلام کردند که رسانه‌ها

and what they concluded was the power of this technology

به اینکه دائماً توانایی‌هایمان را دست بالا

for positive was much greater than the risk for negative,

و اصول اخلاقی‌مان را دست‌کم بگیرند، گرایش دارند.

and they even looked specifically at the DIYbio community,

در واقع، این افراد، از سراسر جهان،

and they noted, not surprisingly, that the press

امریکا و اروپا، سال گذشته جمع شدند

had a tendency to consistently overestimate our capabilities

و ما به یک کد اخلاقی مشترک دست یافتیم.

and underestimate our ethics.

این خیلی بیشتر از آن‌چه است که علم مرسوم انجام داده.

As a matter of fact, DIY people from all over the world,

حالا، ما مقررات ایالتی و محلی را رعایت می‌کنیم.

America, Europe, got together last year,

ما زباله‌هایمان را به درستی دفع می‌کنیم،

and we hammered out a common code of ethics.

فرایندهای ایمنی را دنبال کرده و با عوامل بیماری‌زا کار نمی‌کنیم.

That's a lot more than conventional science has done.

می‌دانید، اگر با عاملی بیماری‌زا کار کنید،

Now, we follow state and local regulations.

عضوی از جمعیت زیست-هکرها نخواهید بود،

شما عضو بیوتروریسم هستید، عذر می‌خواهم.

We dispose of our waste properly, we follow

safety procedures, we don't work with pathogens.

و برخی اوقات از من می‌پرسند،

«اگر تصادفی رخ دهد چه می‌شود؟»

You know, if you're working with a pathogen,

خب، [هنگام] کارکردن با ارگانیسم‌های ایمن که معمولا

you're not part of the biohacker community,

با آن‌ها کار می‌کنیم، احتمال این تصادف که

you're part of the bioterrorist community, I'm sorry.

شخصی اتفاقا چیزی خلق کند

And sometimes people ask me,

"Well, what about an accident?"

مثل نوعی سوپر حشره،

با این احتمال برابر است که یک توفان برف

Well, working with the safe organisms that we normally

در وسط صحرای آفریقا اتفاق بیفتد.

work with, the chance of an accident happening

و ممکن است اتفاق بیفتد،

with somebody accidentally creating, like,

اما همه‌ی برنامه‌هایمان را حول این موضوع نمی‌ریزیم.

some sort of superbug,

that's literally about as probable as a snowstorm

در حقیقت، من تصمیم گرفتم ریسک دیگری را بپذیرم.

برای چیزی به اسم «پروژه‌ی ژنوم شخصی» ثبت نام کردم.

in the middle of the Sahara Desert.

Now, it could happen,

مطالعه‌ای در دانشگاه هاروارد که در آخرش

but I'm not going to plan my life around it.

توالی ژنوم من،

تمام اطلاعات پزشکی‌ام و هویتم را

I've actually chosen to take a different kind of risk.

I signed up for something called the Personal Genome Project.

به طور عمومی و آنلاین، پست خواهند کرد.

It's a study at Harvard where, at the end of the study,

ریسک‌های بسیاری در این دخیل هستند که درموردشان

they're going to take my entire genomic sequence,

در بخش رضایت آگاهانه صحبت کردند.

all of my medical information, and my identity,

موردی که از همه بیشتر آن را دوست داشتم،

این بود که شخصی می‌تواند توالی من را دانلود کند، به آزمایشگاه برود،

and they're going to post it online for everyone to see.

مقداری دی‌ان‌ای جعلی اِلِن (اسم سخنگو) بسازد،

There were a lot of risks involved that they talked about

و در یک صحنه‌ی جرم قرار دهد. (خنده)

during the informed consent portion.

The one I liked the best is,

اما مثل «زیست را خودت انجام بده»، نتایج مثبت حاصل

someone could download my sequence, go back to the lab,

و پتانسیل کارهای خوب برای چنین مطالعه‌ای

synthesize some fake Ellen DNA,

and plant it at a crime scene. (Laughter)

بسیار بیشتر از ریسک آن است.

حالا ممکن است از خود بپرسید،

But like DIYbio, the positive outcomes and

«من ممکن است چه کاری را در آزمایشگاه زیستی انجام دهم؟»

the potential for good for a study like that

و خب، مدتی قبل نیز این را می‌پرسیدیم که،

far outweighs the risk.

«کسی با کامپیوتر شخصی چه کاری می‌کند؟»

Now, you might be asking yourself,

پس این‌ها فقط شروع است.

"Well, you know, what would I do in a biolab?"

فقط نوک کوه یخیِ دی‌ان‌ای را می‌بینیم.

Well, it wasn't that long ago we were asking, "Well,

بگذارید نشان دهم که الآن چه کاری می‌توانیم انجام دهیم.

what would anyone do with a personal computer?"

یک زیست-هکر در آلمان، یک خبرنگار، می‌خواست بداند

So this stuff is just beginning.

سگ چه کسی کادوهای کوچکی در خیابانش جای می‌گذارد؟

We're only seeing just the tip of the DNA iceberg.

(خنده) (تشویق)

Let me show you what you could do right now.

بله، درست حدس زدید. او توپ تنیس

A biohacker in Germany, a journalist, wanted to know

برای سگ‌های همسایه پرت می‌کرد، بزاق[شان] را بررسی می‌کرد،

whose dog was leaving little presents on his street?

سگ را شناسایی می‌کرد و با صاحبش روبه‌رو می‌شد.

(Laughter) (Applause)

(خنده) (تشویق)

Yep, you guessed it. He threw tennis balls

to all the neighborhood dogs, analyzed the saliva,

من گونه‌ی مهاجمی را در حیاط پشتی‌ام پیدا کردم.

identified the dog, and confronted the dog owner.

شبیه به کفش‌دوزک است، نه؟

(Laughter) (Applause)

این در واقع نوعی سوسک ژاپنی است.

و همین نوع از فناوری --

که بارکدکردن دی‌ان‌ای نام دارد --

شما می‌توانید از آن استفاده کنید تا ببینید خاویارتان واقعا از بلوگا است یا خیر،

I discovered an invasive species in my own backyard.

Looked like a ladybug, right?

اینکه آن سوشی واقعا ماهی تن است، یا پنیر بزی

It actually is a Japanese beetle.

And the same kind of technology --

که برایش پول زیادی داده‌اید، واقعا پنیر پز است.

it's called DNA barcoding, it's really cool --

You can use it to check if your caviar is really beluga,

در یک فضای زیست-هک، می‌توانید ژنوم خود را برای جهش‌ها بررسی کنید.

if that sushi is really tuna, or if that goat cheese

شما می‌توانید غلات صبحانه‌ی خود را برای حضور جی‌اِم‌اوها بررسی کنید

that you paid so much for is really goat's.

و می‌توانید بین نیاکان خود کاوش کنید.

می‌توانید بالن هواشناسی را به استراتوسفر بفرستید

In a biohacker space, you can analyze your genome

میکروب جمع‌آوری کنید و ببینید که در آن بالا چه چیزی هست.

for mutations.

You can analyze your breakfast cereal for GMO's,

شما می‌توانید نوعی حسگر زیستی از مخمر

برای تشخیص آلودگی در آب بسازید.

and you can explore your ancestry.

شما می‌توانید نوعی از سلول سوختی بسازید.

You can send weather balloons up into the stratosphere,

collect microbes, see what's up there.

کارهای بسیاری می‌توانید انجام دهید.

شما می‌توانید یک پروژه‌ی هنری-علمی انجام دهید. برخی از این‌ها

You can make a biocensor out of yeast

to detect pollutants in water.

واقعا دیدنی هستند و به مشکلات اجتماعی

You can make some sort of a biofuel cell.

و زیست محیطی، از زاویه‌ی بسیار متفاوتی نگاه می‌کنند.

You can do a lot of things.

خیلی جالب است.

You can also do an art science project. Some of these

برخی افراد از من می‌پرسند که چرا مشارکت می‌کنم؟

من می‌توانستم شغل بسیار خوبی در جریان اصلی علم داشته‌باشم.

are really spectacular, and they look at social,

ecological problems from a completely different perspective.

مسئله این است که چیزی در این آزمایشگاه‌ها هست

It's really cool.

که برای ارائه به اجتماع دارند که نمی‌توانید آن را

Some people ask me, well, why am I involved?

در جایی دیگر بیابید.

چیزی فراتر در مورد فضایی است که در آن

I could have a perfectly good career in mainstream science.

می‌توانید روی پروژه‌ای کار کنید و لازم نیست برای کسی توجیه کنید

The thing is, there's something in these labs

که قرار است پول زیادی از آن به دست آید،

that they have to offer society that you can't find

که قرار است بشریت را نجات دهد یا حتی عملی است.

anywhere else.

صرفاً باید از مقررات ایمنی پیروی کند.

There's something sacred about a space where

اگر فضاهایی مشابه این در سراسر جهان داشته باشیم،

you can work on a project, and you don't have to justify

to anyone that it's going to make a lot of money,

می‌تواند به طور جدی، دید را تغییر دهد

درباره‌ی این که چه کسی بیوتکنولوژی را انجام می‌دهد.

that it's going to save mankind, or even that it's feasible.

مکان‌های مشابه این، باعث تولید کامپیوترهای شخصی شدند.

It just has to follow safety guidelines.

If you had spaces like this all over the world,

چرا زیست‌فناوری شخصی نه؟

اگر تمامی افراد اینجا مشارکت کنند،

it could really change the perception

of who's allowed to do biotech.

چه کسی می‌داند چه می‌توانیم بکنیم؟

این محدوده‌ای جدید است و همانطور که در بروکلین می‌گوییم،

It's spaces like these that spawned personal computing.

هنوز هیچی ندیدی. (خنده)

Why not personal biotech?

(تشویق)

If everyone in this room got involved,

who knows what we could do?

This is such a new area, and as we say back in Brooklyn,

you ain't seen nothin' yet. (Laughter)

(Applause)