In search for the man who broke my neck | Joshua Prager

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Μετάφραση: Niki Boehm Επιμέλεια: Stellina Giannitsi

One year ago, I rented a car in Jerusalem

Πριν από ένα χρόνο, νοίκιασα ένα αυτοκίνητο στην Ιερουσαλήμ

to go find a man I'd never met

προκειμένου να αναζητήσω έναν άνδρα τον οποίο δεν είχα γνωρίσει ποτέ

but who had changed my life.

αλλά μου είχε αλλάξει τη ζωή.

I didn't have a phone number to call to say I was coming.

Δεν είχα το τηλέφωνο του για να τον ενημερώσω πως έρχομαι.

I didn't have an exact address,

Δε γνώριζα την ακριβή του διεύθυνση,

but I knew his name, Abed,

αλλά ήξερα το όνομά του, Άμπεντ,

I knew that he lived in a town of 15,000, Kfar Kara,

ήξερα πως ζούσε σε μία πόλη 15.000 κατοίκων, στην Κφαρ Κάρα,

and I knew that, 21 years before, just outside this holy city,

και ήξερα πως πριν από 21 χρόνια, έξω από την ιερή αυτή πόλη

he broke my neck.

μου προκάλεσε κάταγμα στον αυχένα.

And so, on an overcast morning in January, I headed north

Έτσι λοιπόν, ένα συννεφιασμένο πρωινό του Ιανουαρίου, κατευθύνθηκα βόρεια

off in a silver Chevy to find a man and some peace.

με μία ασημί Σεβρολέ για να βρω έναν άνδρα, αλλά και την εσωτερική μου ηρεμία.

The road dropped and I exited Jerusalem.

Ο δρόμος ήταν κατηφορικός και βγήκα από την Ιερουσαλήμ.

I then rounded the very bend where his blue truck,

Έπειτα έστριψα στο ίδιο ακριβώς σημείο όπου το μπλε του φορτηγό,

heavy with four tons of floor tiles,

γεμάτο με τέσσερις τόνους πλακάκια δαπέδου,

had borne down with great speed onto the back left corner

είχε κατευθυνθεί με μεγάλη ταχύτητα προς την πίσω αριστερή γωνία

of the minibus where I sat.

του μικρού λεωφορείου στο οποίο επέβαινα.

I was then 19 years old.

Ήμουν 19 ετών.

I'd grown five inches and done some 20,000 pushups

Είχα ψηλώσει 12,5 εκατοστά και είχα κάνει περί τα 20.000 push ups

in eight months, and the night before the crash,

μέσα σε οκτώ μήνες και τη βραδιά πριν το τροχαίο,

I delighted in my new body,

απολάμβανα το νέο σώμα μου,

playing basketball with friends

έπαιζα μπάσκετ με φίλους

into the wee hours of a May morning.

μέχρι τα ξημερώματα μιας ημέρας του Μαίου.

I palmed the ball in my large right hand,

Χτυπούσα τη μπάλα με το μεγάλο δεξί μου χέρι

and when that hand reached the rim, I felt invincible.

και όταν το χέρι μου έφτανε το καλάθι, αισθανόμουν αήττητος.

I was off in the bus to get the pizza I'd won on the court.

Είχα πάρει το λεωφορείο για να πάω να πάρω την πίτσα που είχα κερδίσει στο γήπεδο.

I didn't see Abed coming.

Δεν είδα τον Άμπεντ να πλησιάζει.

From my seat, I was looking up at a stone town

Από τη θέση μου, ατένιζα μία πέτρινη πόλη

on a hilltop, bright in the noontime sun,

πάνω σ' ένα λόφο, να λάμπει στον ήλιο του μεσημεριού,

when from behind there was a great bang,

όταν από πίσω ακούστηκε ένας έντονος θόρυβος,

as loud and violent as a bomb.

δυνατός και βίαιος σαν έκρηξη βόμβας.

My head snapped back over my red seat.

Το κεφάλι μου τραβήχτηκε προς τα πίσω πάνω από το κόκκινο κάθισμά μου.

My eardrum blew. My shoes flew off.

Το τύμπανό μου έσπασε. Τα παπούτσια μου πετάχτηκαν από τα πόδια μου.

I flew too, my head bobbing on broken bones,

Κι εγώ πετάχτηκα, το κεφάλι μου στηριζόταν σε σπασμένα κόκκαλα

and when I landed, I was a quadriplegic.

και όταν προσγειώθηκα ήμουν τετραπληγικός.

Over the coming months, I learned to breathe on my own,

Τους επόμενους μήνες, έμαθα να αναπνέω χωρίς βοήθεια,

then to sit and to stand and to walk,

έπειτα έμαθα να κάθομαι, να στέκομαι και να περπατώ,

but my body was now divided vertically.

αλλά το σώμα μου ήταν χωρισμένο κάθετα.

I was a hemiplegic, and back home in New York,

Ήμουν ημιπληγικός, και στο σπίτι μου στη Νέα Υόρκη,

I used a wheelchair for four years, all through college.

χρησιμοποιούσα αναπηρικό καρότσι για τέσσερα χρόνια, καθόλη τη διάρκεια των σπουδών μου.

College ended and I returned to Jerusalem for a year.

Οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και επέστρεψα στην Ιερουσαλήμ για ένα χρόνο.

There I rose from my chair for good,

Εκεί σηκώθηκα για τα καλά από το καρότσι,

I leaned on my cane, and I looked back,

έγειρα πάνω στο μπαστούνι μου και έριξα μια ματιά στο παρελθόν,

finding all from my fellow passengers in the bus

βρήκα όλους τους συνεπιβάτες μου στο λεωφορείο,

to photographs of the crash,

αλλά και φωτογραφίες από το δυστύχημα,

and when I saw this photograph,

και όταν είδα αυτή τη φωτογραφία,

I didn't see a bloody and unmoving body.

δεν είδα ένα αιμόφυρτο και ακίνητο σώμα.

I saw the healthy bulk of a left deltoid,

Είδα τον υγιή όγκο ενός αριστερού δελτοειδή,

and I mourned that it was lost,

και θρήνησα την απώλειά του,

mourned all I had not yet done,

θρήνησα όλα όσα δεν είχα ακόμη κάνει,

but was now impossible.

και τα οποία θα ήταν αδύνατον πια να κάνω.

It was then I read the testimony that Abed gave

Τότε διάβασα την κατάθεση του Άμπεντ

the morning after the crash,

το πρωινό της επομένης του δυστυχήματος,

of driving down the right lane of a highway toward Jerusalem.

ότι κατευθυνόταν προς την Ιερουσαλήμ στη δεξιά λωρίδα του δρόμου.

Reading his words, I welled with anger.

Διαβάζοντας τα λόγια του, μου ήρθαν δάκρυα οργής.

It was the first time I'd felt anger toward this man,

Ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα οργή προς αυτόν τον άνδρα,

and it came from magical thinking.

ως απόρροια σκέψεων που πίστευα πως μπορούν να μετουσιωθούν σε πράξεις.

On this xeroxed piece of paper,

Σε αυτό το κομμάτι χαρτί,

the crash had not yet happened.

το δυστύχημα δεν είχε συμβεί ακόμη.

Abed could still turn his wheel left

O Άμπεντ μπορούσε ακόμη να στρίψει προς τα αριστερά

so that I would see him whoosh by out my window

έτσι ώστε να τον δω να με προσπερνάει από το παράθυρό μου

and I would remain whole.

και εγώ να μην πάθω τίποτα.

"Be careful, Abed, look out. Slow down."

«Πρόσεχε, Άμπεντ, πρόσεχε. Κόψε ταχύτητα.»

But Abed did not slow,

Ο Άμπεντ όμως δεν έκοψε ταχύτητα,

and on that xeroxed piece of paper, my neck again broke,

και στο κομμάτι αυτό χαρτί, ο αυχένας μου υπέστη και πάλι κάταγμα

and again, I was left without anger.

και για άλλη μία φορά, δεν μπορούσα να νιώσω θυμό.

I decided to find Abed,

Αποφάσισα να βρω τον Άμπεντ,

and when I finally did,

και όταν τον βρήκα,

he responded to my Hebrew hello which such nonchalance,

απάντησε στο εβραϊκό μου «γεια» τόσο ατάραχα,

it seemed he'd been awaiting my phone call.

που θα πίστευε κανείς πως περίμενε το τηλεφώνημά μου.

And maybe he had.

Ίσως να το περίμενε.

I didn't mention to Abed his prior driving record --

Δεν ανέφερα στον Άμπεντ το μητρώο του στην τροχαία --

27 violations by the age of 25,

27 παραβάσεις μέχρι τα 25 του,

the last, his not shifting his truck into a low gear on that May day —

η τελευταία, το ό,τι δε χαμήλωσε ταχύτητα εκείνη τη μέρα του Μαίου --

and I didn't mention my prior record --

και δεν ανέφερα το δικό μου ιστορικό --

the quadriplegia and the catheters,

την τετραπληγία και τους καθετήρες,

the insecurity and the loss —

την ανασφάλεια και την απώλεια --

and when Abed went on about how hurt he was in the crash,

και όταν ο Άμπεντ συνέχισε να μιλά για το πόσο είχε τραυματιστεί στο δυστύχημα,

I didn't say that I knew from the police report

δεν του είπα πως ήξερα από την αναφορά της αστυνομίας

that he'd escaped serious injury.

πως δεν είχε τραυματιστεί σοβαρά.

I said I wanted to meet.

Είπα πως ήθελα να συναντηθούμε.

Abed said that I should call back in a few weeks,

Ο Άμπεντ είπε να τον ξανακαλέσω μερικές βδομάδες αργότερα,

and when I did, and a recording told me

και όταν το έκανα και ένα ηχογραφημένο μήνυμα με ενημέρωσε

that his number was disconnected,

πως ο αριθμός εκείνος δεν ίσχυε πια,

I let Abed and the crash go.

σταμάτησα να σκέφτομαι τον Άμπεντ και το δυστύχημα.

Many years passed.

Πέρασαν πολλά χρόνια.

I walked with my cane and my ankle brace and a backpack

Περπατούσα με το μπαστούνι μου και την επιστραγαλίδα και ένα σακίδιο

on trips in six continents.

σε ταξίδια σε έξι ηπείρους.

I pitched overhand in a weekly softball game

Έπαιζα κάθε βδομάδα σε παιχνίδια σόφτμπολ

that I started in Central Park,

τα οποία είχα ο ίδιος οργανώσει στο Σέντραλ Παρκ,

and home in New York, I became a journalist and an author,

και στη Νέα Υόρκη όπου έμενα, έγινα δημοσιογράφος και συγγραφέας

typing hundreds of thousands of words with one finger.

και πληκτρολογούσα εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις μ' ένα δάχτυλο.

A friend pointed out to me that all of my big stories

Ένας φίλος μου επεσήμανε πως όλες οι σημαντικές μου ιστορίες

mirrored my own, each centering on a life

καθρέφτιζαν τη δική μου, κάθε μία εστίαζε στη ζωή ενός ανθρώπου

that had changed in an instant,

η οποία είχε αλλάξει μέσα σε μία στιγμή,

owing, if not to a crash, then to an inheritance,

αν όχι λόγω κάποιου δυστυχήματος, τότε λόγω κάποιας κληρονομιάς,

a swing of the bat, a click of the shutter, an arrest.

ενός χτυπήματος με μπαστούνι, λόγω μιας φωτογραφίας ή μίας σύλληψης.

Each of us had a before and an after.

Όλοι μας είχαμε ένα πριν και ένα μετά.

I'd been working through my lot after all.

Προσπαθούσα απ' ό,τι φαίνεται να συμφιλιωθώ με τη μοίρα μου μέσα από το έργο μου.

Still, Abed was far from my mind, when last year,

Ωστόσο, ο Άμπεντ ήταν το τελευταία που σκεπτόμουν, όταν πέρυσι,

I returned to Israel to write of the crash,

επέστρεψα στο Ισραήλ για να γράψω για το δυστύχημα,

and the book I then wrote, "Half-Life,"

και το βιβλίο το οποίο έγραψα, «Μισή ζωή»,

was nearly complete when I recognized

είχε σχεδόν ολοκληρωθεί όταν συνειδητοποίησα

that I still wanted to meet Abed,

πως ήθελα ακόμη να συναντήσω τον Άμπεντ

and finally I understood why:

και κατάλαβα επιτέλους το γιατί:

to hear this man say two words: "I'm sorry."

για να ακούσω τον άνθρωπο αυτό να λέει μια λέξη: «Συγγνώμη».

People apologize for less.

Ο κόσμος ζητά συγγνώμη και για πιο απλά πράγματα.

And so I got a cop to confirm that Abed still lived

Κι έτσι ζήτησα από έναν αστυνομικό να μου επιβεβαιώσει πως ο Άμπεντ έμενε ακόμη

somewhere in his same town,

κάπου στην ίδια πόλη

and I was now driving to it with a potted yellow rose in the back seat,

και κατευθύνθηκα οδικώς προς τα εκεί με ένα κίτρινο τριαντάφυλλο σε γλάστρα στην πίσω θέση,

when suddenly flowers seemed a ridiculous offering.

όταν ξαφνικά τα λουλούδια μου φάνηκαν γελοία επιλογή δώρου.

But what to get the man who broke your fucking neck?

Τι να προσφέρεις όμως στον άνθρωπο που σου έσπασε τον αυχένα;

(Laughter)

(Γέλια)

I pulled into the town of Abu Ghosh,

Έφτασα στην πόλη Άμπου Γκος,

and bought a brick of Turkish delight:

και αγόρασα ένα κουτί με λουκούμια,

pistachios glued in rosewater. Better.

φυστίκια με ροδόνερο. Καλύτερα.

Back on Highway 1, I envisioned what awaited.

Πίσω στον αυτοκινητόδρομο 1, οραματιζόμουν αυτό που με περίμενε.

Abed would hug me. Abed would spit at me.

Τον Άμπεντ να με αγκαλιάζει. Τον Άμπεντ να με φτύνει.

Abed would say, "I'm sorry."

Τον Άμπεντ να λέει, «Συγγνώμη».

I then began to wonder, as I had many times before,

Άρχισα τότε να αναρωτιέμαι, όπως το είχα κάνει τόσες φορές στο παρελθόν,

how my life would have been different

πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μου

had this man not injured me,

αν ο άνθρωπος αυτός δε με είχε τραυματίσει,

had my genes been fed a different helping of experience.

αν τα γονίδιά μου είχαν βιώσει μία διαφορετική εμπειρία.

Who was I?

Ποιος ήμουν;

Was I who I had been before the crash,

Ήμουν αυτός που ήμουν πριν το τροχαίο,

before this road divided my life like the spine of an open book?

προτού ο δρόμος αυτός να χωρίσει τη ζωή μου στα δύο σαν ανοιχτό βιβλίο;

Was I what had been done to me?

Με καθόριζε αυτό που μου είχε συμβεί;

Were all of us the results of things done to us, done for us,

Ήμαστε όλοι το αποτέλεσμα των όσων μας είχαν κάνει, των όσων είχαν κάνει για μας,

the infidelity of a parent or spouse,

η απιστία ενός γονέα ή συζύγου,

money inherited?

τα χρήματα που κληρονομήσαμε;

Were we instead our bodies, their inborn endowments and deficits?

Ή μήπως είμασταν τα σώματά μας, με τα όσα κληρονομούν και τις ελλείψεις που έχουν;

It seemed that we could be nothing more than genes and experience,

Είχα την αίσθηση πως δεν μπορούσαμε να είμαστε τίποτε περισσότερο από γονίδια και εμπειρίες,

but how to tease out the one from the other?

πώς όμως να διαχωρίσεις το ένα από το άλλο;

As Yeats put that same universal question,

Ο Γέιτς έθεσε το ίδιο αυτό καθολικό ερώτημα,

"O body swayed to music, o brightening glance,

«Ω σώμα που λικνίζεσαι με την μουσική, ω λαμπερή ματιά,

how can we know the dancer from the dance?"

πώς ξεχωρίζει κανείς το χορευτή από το χορό;»

I'd been driving for an hour

Είχα ήδη οδηγήσει για μία ώρα

when I looked in my rearview mirror and saw my own brightening glance.

όταν κοίταξα στον καθρέφτη του οδηγού και είδα το λαμπερό μου βλέμμα.

The light my eyes had carried for as long as they had been blue.

Το φως που είχαν τα μάτια μου όσο είχαν μπλε χρώμα.

The predispositions and impulses that had propelled me

Τις προδιαθέσεις και τις παρορμήσεις που με ωθούσαν

as a toddler to try and slip over a boat into a Chicago lake,

ως βρέφος να προσπαθώ να πέσω από μία βάρκα σε μια λίμνη του Σικάγο,

that had propelled me as a teen

που με ωθούσαν ως έφηβο

to jump into wild Cape Cod Bay after a hurricane.

να πηδήξω στα αφιλόξενα νερά του κόλπου του Κέιπ Κοντ μετά από έναν τυφώνα.

But I also saw in my reflection

Είδα, επίσης, στην αντανάκλασή μου

that, had Abed not injured me,

πως, αν ο Άμπεντ δε με είχε τραυματίσει,

I would now, in all likelihood, be a doctor

θα ήμουν τώρα, κατά πάσα πιθανότητα, γιατρός

and a husband and a father.

και σύζυγος και πατέρας.

I would be less mindful of time and of death,

Θα με απασχολούσαν λιγότερο ο χρόνος και ο θάνατος

and, oh, I would not be disabled,

και, βεβαίως, δε θα ήμουν ανάπηρος,

would not suffer the thousand slings and arrows of my fortune.

και δε θα υπέφερα από τα χιλιάδες βέλη που μου εκτόξευσε η μοίρα μου.

The frequent furl of five fingers, the chips in my teeth

Το συχνό σφίξιμο των δακτύλων μου, τα θραύσματα στα δόντια μου

come from biting at all the many things

τα απέκτησα δαγκώνοντας όλα αυτά

a solitary hand cannot open.

που δεν ανοίγουν μόνο μ' ένα χέρι.

The dancer and the dance were hopelessly entwined.

Ο χορευτής και ο χορός ήταν αναπόδραστα συνδεδεμένοι.

It was approaching 11 when I exited right

Κόντευε 11 όταν βγήκα προς τα δεξιά από τον αυτοκινητόδρομο

toward Afula, and passed a large quarry

προς Αφούλα και πέρασα μπροστά από ένα μεγάλο λατομείο

and was soon in Kfar Kara.

και σύντομα ήμουν στην Κφαρ Κάρα.

I felt a pang of nerves.

Ένιωσα ταραγμένος.

But Chopin was on the radio, seven beautiful mazurkas,

Όμως στο ραδιόφωνο έπαιζαν Σοπέν, επτά υπέροχες μαζούρκες

and I pulled into a lot by a gas station

και σταμάτησα σε ένα χώρος στάθμευσης δίπλα σ' ένα βενζινάδικο

to listen and to calm.

για να τις ακούσω και να ηρεμήσω.

I'd been told that in an Arab town,

Μου έχουν πει πως στις αραβικές πόλεις,

one need only mention the name of a local

αρκεί να αναφέρεις το όνομα κάποιου σ' έναν ντόπιο

and it will be recognized.

και θα το αναγνωρίσει.

And I was mentioning Abed and myself,

Και ανέφερα τον Άμπεντ και τον εαυτό μου,

noting deliberately that I was here in peace,

επισημαίνοντας επίτηδες πως ερχόμουν εν ειρήνη,

to the people in this town,

στους ανθρώπους της πόλης,

when I met Mohamed outside a post office at noon.

όταν συνάντησα τον Μοχάμεντ έξω από ένα ταχυδρομείο το μεσημέρι.

He listened to me.

Με άκουσε.

You know, it was most often when speaking to people

Ξέρετε, κυρίως όταν μιλούσα με άλλους ανθρώπους

that I wondered where I ended and my disability began,

αναρωτιόμουν που τελείωνα εγώ και που ξεκινούσε η αναπηρία μου,

for many people told me what they told no one else.

καθώς πολύ άνθρωποι μου έλεγαν πράγματα που δεν έλεγαν σε άλλους.

Many cried.

Πολλοί έκλαιγαν.

And one day, after a woman I met on the street did the same

Και μία μέρα, όταν μία γυναίκα που συνάντησα στο δρόμο έκανε το ίδιο

and I later asked her why,

και αργότερα τη ρώτησα γιατί,

she told me that, best she could tell, her tears

μου είπε, απ' όσο μπορούσε να καταλάβει, τα δάκρυά της

had had something to do with my being happy and strong,

είχαν να κάνουν με το γεγονός πως ήμουν ευτυχισμένος και γερός,

but vulnerable too.

αλλά ταυτόχρονα και ευάλωτος.

I listened to her words. I suppose they were true.

Άκουσα τα λόγια της. Υποθέτω πως ήταν αληθινά.

I was me,

Ήμουν ο εαυτός μου,

but I was now me despite a limp,

αλλά πλέον ήμουν ο εαυτός μου παρότι κουτσαίνω,

and that, I suppose, was what now made me, me.

και αυτό, υποθέτω, ήταν που με προσδιόριζε πλέον.

Anyway, Mohamed told me

Σε κάθε περίπτωση, ο Μοχάμεντ μου είπε

what perhaps he would not have told another stranger.

κάτι το οποίο ίσως να μην έλεγε σε κανέναν άλλο άγνωστο.

He led me to a house of cream stucco, then drove off.

Με οδήγησε σε ένα σπίτι βαμμένο με στόκο στο χρώμα της κρέμας και μετά έφυγε με το αυτοκίνητο.

And as I sat contemplating what to say,

Και καθώς συλλογιζόμουν τι να πω,

a woman approached in a black shawl and black robe.

με προσέγγισε μία γυναίκα η οποία φορούσε μαύρη εσάρπα και μαύρα ρούχα.

I stepped from my car and said "Shalom,"

Κατέβηκα από το αυτοκίνητό μου και είπα «Σαλόμ,»

and identified myself,

είπα ποιος ήμουν,

and she told me that her husband Abed

και εκείνη μου είπε πως ο σύζυγός της, ο Άμπεντ

would be home from work in four hours.

θα επέστρεφε σπίτι από τη δουλειά σε τέσσερις ώρες.

Her Hebrew was not good, and she later confessed

Τα εβραϊκά της δεν ήταν πολύ καλά και αργότερα μου εξομολογήθηκε

that she thought that I had come to install the Internet.

πως νόμιζε πως είχα έρθει να εγκαταστήσω τη σύνδεση για το ίντερνετ.

(Laughter)

(Γέλια)

I drove off and returned at 4:30,

Έφυγα με το αυτοκίνητο και επέστρεψα στις 16:30,

thankful to the minaret up the road

ευγνώμων για το μιναρέ στο βάθος του δρόμου

that helped me find my way back.

που με βοήθησε να ξαναβρώ το σημείο.

And as I approached the front door,

Καθώς πλησίαζα την μπροστινή πόρτα,

Abed saw me, my jeans and flannel and cane,

ο Άμπεντ με είδε, με το τζιν, την μπλούζα μου και το μπαστούνι,

and I saw Abed, an average-looking man of average size.

και εγώ είδα τον Άμπεντ, έναν συνηθισμένο άνδρα μετρίου αναστήματος.

He wore black and white: slippers over socks,

Φορούσε ρούχα σε μαύρο και άσπρο: παπούτσια πάνω από κάλτσες,

pilling sweatpants, a piebald sweater,

μία φθαρμένη φόρμα, ένα εμπριμέ πουλόβερ,

a striped ski cap pulled down to his forehead.

ένα ριγέ σκουφί τραβηγμένο μέχρι το μέτωπο.

He'd been expecting me. Mohamed had phoned.

Με περίμενε. Ο Μοχάμεντ είχε τηλεφωνήσει.

And so at once, we shook hands, and smiled,

Κι έτσι αμέσως, σφίξαμε τα χέρια και χαμογελάσαμε

and I gave him my gift,

και του έδωσα το δώρο μου,

and he told me I was a guest in his home,

και εκείνος με καλωσόρισε στο σπίτι του

and we sat beside one another on a fabric couch.

και καθίσαμε δίπλα-δίπλα σ' έναν υφασμάτινο καναπέ.

It was then that Abed resumed at once

Και τότε ο Άμπεντ συνέχισε αμέσως

the tale of woe he had begun over the phone

την αξιοθρήνητη ιστορία, την οποία ξεκίνησε στο τηλέφωνο

16 years before.

πριν από 16 χρόνια.

He'd just had surgery on his eyes, he said.

Είχε κάνει μόλις επέμβαση στα μάτια του, είπε.

He had problems with his side and his legs too,

Είχε κι εκείνος προβλήματα με τα πλευρά του και τα πόδια του,

and, oh, he'd lost his teeth in the crash.

και, α ναι, είχε χάσει τα δόντια του στο ατύχημα.

Did I wish to see him remove them?

Με ρώτησε αν ήθελα να τον δω να βγάζει τη μασέλα.

Abed then rose and turned on the TV

Ο Άμπεντ μετά σηκώθηκε και άναψε την τηλεόραση

so that I wouldn't be alone when he left the room,

για να μην είμαι μόνος μου όταν θα έβγαινε από το δωμάτιο,

and returned with polaroids of the crash

και επέστρεψε με φωτογραφίες πόλαροϊντ από το δυστύχημα

and his old driver's license.

και την παλιά του άδεια οδήγησης.

"I was handsome," he said.

«Ήμουν όμορφος», είπε.

We looked down at his laminated mug.

Στρέψαμε το βλέμμα μας στην μεταλλική κούπα του.

Abed had been less handsome than substantial,

Ο Άμπεντ ήταν μέτριας εμφάνισης,

with thick black hair and a full face and a wide neck.

με πυκνά μαύρα μαλλιά, γεμάτο πρόσωπο και μακρύ λαιμό.

It was this youth who on May 16, 1990,

Αυτός ήταν ο νεαρός, ο οποίος στις 16 Μαίου 1990

had broken two necks including mine,

είχε σπάσει δύο αυχένες, συμπεριλαμβανομένου του δικού μου,

and bruised one brain and taken one life.

είχε τραυματίσει έναν εγκέφαλο και αφαιρέσει μία ζωή.

Twenty-one years later, he was now thinner than his wife,

21 χρόνια μετά, ήταν πλέον πιο αδύνατος από τη γυναίκα του,

his skin slack on his face,

το δέρμα του προσώπου του χαλαρό,

and looking at Abed looking at his young self,

και κοιτάζοντας τον Άμπεντ να κοιτάζει τον νεαρό εαυτό του

I remembered looking at that photograph of my young self

θυμήθηκα που κοιτούσα τη δική μου φωτογραφία του νεαρού εαυτού μου

after the crash, and recognized his longing.

μετά το δυστύχημα και αναγνώρισα τη λαχτάρα που ένιωσε.

"The crash changed both of our lives," I said.

«Το ατύχημα άλλαξε τη ζωή και των δύο μας», είπα.

Abed then showed me a picture of his mashed truck,

Ο Άμπεντ έπειτα μου έδειξε μία φωτογραφία του κατεστραμμένου του φορτηγού,

and said that the crash was the fault of a bus driver

και είπε πως για το ατύχημα έφταιγε ο οδηγός ενός λεωφορείου

in the left lane who did not let him pass.

στην αριστερή λωρίδα, ο οποίος δεν τον άφηνε να περάσει.

I did not want to recap the crash with Abed.

Δεν ήθελα να κάνω ανασκόπηση του δυστυχήματος με τον Άμπεντ.

I'd hoped for something simpler:

Ήλπιζα για κάτι πιο απλό:

to exchange a Turkish dessert for two words and be on my way.

να φάμε λουκούμια με δύο κουβέντες και μετά να αναχωρήσω.

And so I didn't point out that in his own testimony

Και γι' αυτό δεν επεσήμανα πως στην κατάθεσή του

the morning after the crash,

το πρωινό μετά το δυστύχημα,

Abed did not even mention the bus driver.

ο Άμπεντ δεν ανέφερε καν τον οδηγό του λεωφορείου.

No, I was quiet. I was quiet because I had not come for truth.

Αλλά όχι, δεν είπα τίποτα. Δεν είπα τίποτα επειδή δεν είχα έρθει για να ακούσω κάποια αλήθεια.

I had come for remorse.

Είχα έρθει για μεταμέλειεα.

And so I now went looking for remorse

Κι έτσι άρχισα να αναζητώ τη μεταμέλεια

and threw truth under the bus.

και πέταξα την αλήθεια απ' το παράθυρο.

"I understand," I said, "that the crash was not your fault,

«Καταλαβαίνω». είπα, «πως δε έφταιγες εσύ για το δυστύχημα,

but does it make you sad that others suffered?"

αλλά δεν αισθάνεσαι λύπη για τους ανθρώπους που υπέφεραν;»

Abed spoke three quick words.

Ο Άμπεντ είπε δύο λέξεις.

"Yes, I suffered."

«Ναι, υπέφερα.»

Abed then told me why he'd suffered.

Έπειτα ο Άμπεντ μου είπε για ποιο λόγο υπέφερε.

He'd lived an unholy life before the crash,

Είχε ζήσει μία άσωτη ζωή πριν από το ατύχημα,

and so God had ordained the crash,

και επομένως ο Θεός είχε διατάξει το ατύχημα,

but now, he said, he was religious, and God was pleased.

ενώ τώρα, είπε, ήταν θρησκευόμενος και ο Θεός ευχαριστημένος.

It was then that God intervened:

Και τότε ο Θεός έκανε την παρέμβασή του:

news on the TV of a car wreck that hours before

μία είδηση στην τηλεόραση για ένα τροχαίο που ώρες πριν

had killed three people up north.

είχε παρασύρει στο θάνατο τρεις ανθρώπους στα βόρεια της χώρας.

We looked up at the wreckage.

Κοιτάξαμε τα συντρίμμια.

"Strange," I said.

«Περίεργο,» είπα.

"Strange," he agreed.

«Περίεργο,» συμφώνησε.

I had the thought that there, on Route 804,

Έκανα τη σκέψη πως εκεί, στην οδό 804,

there were perpetrators and victims,

υπήρχαν υπαίτιοι και θύματα,

dyads bound by a crash.

δυάδες τις οποίες ένωνε ένα δυστύχημα.

Some, as had Abed, would forget the date.

Κάποιοι, όπως και ο Άμπεντ, θα ξεχάσουν την ημερομηνία.

Some, as had I, would remember.

Κάποιοι, όπως κι εγώ, θα τη θυμούνται.

The report finished and Abed spoke.

Το ρεπορτάζ ολοκληρώθηκε και ο Άμπεντ μίλησε.

"It is a pity," he said, "that the police

«Είναι κρίμα,» είπε, «που η αστυνομία

in this country are not tough enough on bad drivers."

σε αυτήν τη χώρα δεν είναι πιο αυστηρή με τους κακούς οδηγούς.»

I was baffled.

Έμεινα εμβρόντητος.

Abed had said something remarkable.

Ο Άμπεντ είχε πει κάτι αξιοσημείωτο.

Did it point up the degree to which he'd absolved himself of the crash?

Ανέβαζε αυτό άραγε το βαθμό απαλλαγής του από την ευθύνη για το ατύχημα;

Was it evidence of guilt, an assertion

Ήταν δείγμα ενοχής, ένας ισχυρισμός

that he should have been put away longer?

πως θα έπρεπε να τον έχουν βάλει στη φυλακή για περισσότερο καιρό;

He'd served six months in prison, lost his truck license for a decade.

Είχε εκτίσει εξάμηνη ποινή στη φυλακή και είχε χάσει την άδειά του για το φορτηγό για μία δεκαετία.

I forgot my discretion.

Αποφάσισα να μην είμαι διακριτικός.

"Um, Abed," I said,

«Άμπεντ,» είπα,

"I thought you had a few driving issues before the crash."

«Nόμιζα πως είχαν υπάρξει κάποια θεματάκια με την οδήγηση και πριν το ατύχημα.»

"Well," he said, "I once went 60 in a 40."

«Ναι», είπε, «μία φορά πήγα με 60 σε δρόμο με όριο τα 40.»

And so 27 violations --

27 παραβιάσεις --

driving through a red light, driving at excessive speed,

παραβίαση κόκκινου σηματοδότη, υπερβολική ταχύτητα,

driving on the wrong side of a barrier,

παραβίαση λωρίδας,

and finally, riding his brakes down that hill --

και τέλος, το γεγονός ότι πατούσε και φρένο και γκάζι κατηφορίζοντας το λόφο --

reduced to one.

όλα αυτά ήταν μόνο μία παράβαση.

And it was then I understood that no matter how stark the reality,

Και τότε κατάλαβα πως όσο ωμή κι αν είναι η πραγματικότητα,

the human being fits it into a narrative that is palatable.

ο κάθε άνθρωπος την προσαρμόζει με τον πιο εύπεπτο τρόπο.

The goat becomes the hero. The perpetrator becomes the victim.

Ο τράγος γίνεται ήρωας. Ο φταίχτης μετατρέπεται σε θύμα.

It was then I understood that Abed would never apologize.

Τότε κατανόησα πως ο Άμπεντ δε θα ζητούσε ποτέ συγγνώμη.

Abed and I sat with our coffee.

Ο Άμπεντ κι εγώ καθίσαμε με τον καφέ μας.

We'd spent 90 minutes together,

Περάσαμε 90 λεπτά μαζί,

and he was now known to me.

και πλέον τον γνώριζα.

He was not a particularly bad man

Δεν ήταν ιδιαίτερα κακός άνθρωπος

or a particularly good man.

ούτε ιδιαίτερα καλός.

He was a limited man

Ήταν ένας περιορισμένος άνθρωπος

who'd found it within himself to be kind to me.

που είχε βρει τον τρόπο να είναι ευγενικός απέναντί μου.

With a nod to Jewish custom,

Όπως επιτάσσει και η εβραϊκή παράδοση,

he told me that I should live to be 120 years old.

μου ευχήθηκε να κλείσω τα 120 χρόνια.

But it was hard for me to relate to one who had

Ωστόσο, ήταν δύσκολο για μένα να καταλάβω κάποιον

so completely washed his hands of his own calamitous doing,

ο οποίος είχε νύψει τας χείρας του σε τέτοιο βαθμό ως προς τις επικίνδυνες πράξεις του,

to one whose life was so unexamined that he said

κάποιον, ο οποίος δεν εξέταζε καθόλου τη ζωή του, σε σημείο να πει

he thought two people had died in the crash.

πως νόμιζε πως δύο άνθρωποι είχαν πεθάνει στο δυστύχημα.

There was much I wished to say to Abed.

Ήθελα να πω τόσα πολλά στον Άμπεντ.

I wished to tell him that, were he to acknowledge my disability,

Ήθελα να του πω πως το να αναγνωρίσει την αναπηρία μου

it would be okay,

δεν ήταν κάτι κακό,

for people are wrong to marvel

καθότι δεν κάνουν καλά όσοι εκφράζουν θαυμασμό

at those like me who smile as we limp.

για ανθρώπους σαν κι εμένα που χαμογελούν ενώ κουτσαίνουν.

People don't know that they have lived through worse,

Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πως έχουν περάσει χειρότερα,

that problems of the heart hit with a force greater than a runaway truck,

πως τα θέματα της καρδιάς τους χτυπούν με μεγαλύτερη δύναμη από ένα φορτηγό,

that problems of the mind are greater still,

πως τα προβλήματα του μυαλού είναι ακόμη μεγαλύτερα,

more injurious, than a hundred broken necks.

πιο επιβλαβή, από εκατοντάδες σπασμένους αυχένες.

I wished to tell him that what makes most of us who we are

Ήθελα να του πω πως αυτό που προσδιορίζει τους περισσότερους από εμάς

most of all

πάνω απ' όλα

is not our minds and not our bodies

δεν είναι το μυαλό μας, ούτε το σώμα μας

and not what happens to us,

ούτε τα όσα μας συμβαίνουν,

but how we respond to what happens to us.

αλλά πώς αντιδρούμε στα όσα μας συμβαίνουν.

"This," wrote the psychiatrist Viktor Frankl,

«Αυτή,» έγραψε ο ψυχίατρος Βίκτος Φρανκλ,

"is the last of the human freedoms:

«είναι και η τελευταία ανθρώπινη ελευθερία:

to choose one's attitude in any given set of circumstances."

η επιλογή της συμπεριφοράς μας κάτω από οποιεσδήποτες συνθήκες.»

I wished to tell him that not only paralyzers

Ήθελα να του πω πως δεν είναι μόνο αυτός που προκαλεί την παράλυση

and paralyzees must evolve, reconcile to reality,

κι αυτός που την υφίσταται που πρέπει να εξελιχθούν, να συμφιλιωθούν με την πραγματικότητα,

but we all must --

αλλά πως όλοι μας πρέπει --

the aging and the anxious and the divorced and the balding

όσοι γερνάμε, όσοι είμαστε ανήσυχοι, χωρισμένοι και σιγά-σιγά φαλακροί

and the bankrupt and everyone.

και χρεωκοπημένοι και όλοι μας γενικότερα.

I wished to tell him that one does not have to say

Ήθελα να του πω πως δε χρειάζεται κάποιος να πει

that a bad thing is good,

πως κάτι κακό είναι καλό,

that a crash is from God and so a crash is good,

πως ένα δυστύχημα το προκαλεί ο Θεός, επομένως είναι κάτι καλό,

a broken neck is good.

πως ένας σπασμένος λαιμός είναι κάτι καλό.

One can say that a bad thing sucks,

Μπορεί κανείς να πει πως κάτι κακό είναι φρικτό,

but that this natural world still has many glories.

αλλά πως παρόλα αυτά ο φυσικός αυτός κόσμος έχει και πολλά όμορφα πράγματα.

I wished to tell him that, in the end, our mandate is clear:

Ήθελα να του πως πως, τελικά, η εντολή μας είναι ξεκάθαρη:

We have to rise above bad fortune.

Πρέπει να ξεπερνάμε την κακή μας τύχη.

We have to be in the good and enjoy the good,

Πρέπει να είμαστε καλά και να απολαμβάνουμε το καλό,

study and work and adventure and friendship -- oh, friendship --

τις σπουδές, την εργασία, την περιπέτεια και τη φιλία -- βέβαια, τη φιλία --

and community and love.

τους γύρω μας και την αγάπη.

But most of all, I wished to tell him

Πάνω απ' όλα, όμως, ήθελα να του πω

what Herman Melville wrote,

αυτό που έγραψε ο Χέρμαν Μέλβιλ,

that "truly to enjoy bodily warmth,

πως «για να ευχαριστηθείς την ανθρώπινη ζεστασιά,

some small part of you must be cold,

κάποια κομμάτια σου θα πρέπει να είναι ψυχρά

for there is no quality in this world

καθότι τίποτα δεν έχει την ποιότητα που έχει σ' αυτόν τον κόσμο

that is not what it is merely by contrast."

χωρίς την ύπαρξη του αντιθέτου του.»

Yes, contrast.

Ναι, το αντίθετο.

If you are mindful of what you do not have,

Και αν συνειδητοποιείς τι δεν έχεις,

you may be truly mindful of what you do have,

τότε ίσως πραγματικά συνειδητοποιήσεις τι έχεις,

and if the gods are kind, you may truly enjoy what you have.

και αν οι θεοί είναι καλοί μαζί σου, θα απολαύσεις πραγματικά αυτά που έχεις.

That is the one singular gift you may receive

Αυτό είναι το ένα εξαιρετικό δώρο το οποίο θα λάβεις

if you suffer in any existential way.

εάν έχεις υπαρξιακές ανησυχίες.

You know death, and so may wake each morning

Ο θάνατος για παράδειγμα. Επομένως, θα ξυπνάς κάθε πρωί

pulsing with ready life.

γεμάτος ενέργεια για τη ζωή.

Some part of you is cold,

Ένα κομμάτι σου είναι ψυχρό,

and so another part may truly enjoy what it is to be warm,

και γι' αυτό ένα άλλο απολαμβάνει πραγματικά τη ζεστασιά

or even to be cold.

ή και το κρύο.

When one morning, years after the crash,

Όταν ένα πρωί, χρόνια μετά το ατύχημα,

I stepped onto stone and the underside of my left foot

πάτησα μια πέτρα και η πατούσα του αριστερού μου ποδιού

felt the flash of cold, nerves at last awake,

αισθάνθηκε την κρύα επιφάνεια, τα νεύρα επιτέλους αφυπνισμένα,

it was exhilarating, a gust of snow.

ήταν αναζωογονητικό, σαν το χιόνι.

But I didn't say these things to Abed.

Αλλά αυτά δεν τα είπα στον Άμπεντ.

I told him only that he had killed one man, not two.

Του είπα μόνο πως είχε σκοτώσει έναν άνδρα, όχι δύο.

I told him the name of that man.

Του είπα το όνομα αυτού του άνδρα.

And then I said, "Goodbye."

Και μετά είπα, «Αντίο».

Thank you.

Σας ευχαριστώ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)

Thanks a lot.

Σας ευχαριστώ πολύ.

(Applause)

(Χειροκρότημα)