The many meanings of Michelangelo's Statue of David - James Earle

นัยยะมากมายของรูปเดวิดโดยมิเกลันเจโล-เดวิด เจมส์ เอิร์ล

Translator: Rawee Ma Reviewer: Thitiporn Ratanapojnard

When we think of classic works of art,

เมื่อเรานึกถึงงานศิลป์คลาสสิค

the most common setting we imagine them in is a museum.

ส่วนใหญ่ที่เราจินตนาการคือ งานศิลป์ในพิพิธภัณฑ์

But what we often forget is that much of this art

แต่เรามักลืมไปว่างานศิลป์ส่วนใหญ่นี้

was not produced with a museum setting in mind.

ไม่ได้สร้างขึ้นเพื่อนำไปวางไว้ ในพิพิธภัณฑ์แต่แรก

What happens to an artwork

แล้วเกิดอะไรขึ้นเมื่องานศิลป์

when it's taken out of its originally intended context?

ไม่ได้วางในสถานที่ตั้งใจไว้ในแต่แรก

Take the example of Michelangelo's Statue of David,

เช่น รูปสลักเดวิดของมิเกลันเจโล

depicting the boy hero who slew the giant philistine, Goliath,

วีรบุรุษหนุ่มผู้สังหารนักรบ ร่างยักษ์ชาวฟิลิสทินชื่อโกไลแอธ

armed with only his courage and his slingshot.

มีเพียงความกล้าหาญและหนังสติ๊กเป็นอาวุธ

When Michelangelo began carving a block of pure white marble

เมื่อตอนที่มิเกลันเจโลเริ่มแกะสลัก ก้อนหินอ่อนสีขาวบริสุทธิ์

to communicate this famous Biblical story,

เพื่อเล่าตำนานที่โด่งดังจากคัมภีร์ไบเบิ้ล

the city of Florence intended to place the finished product

เมืองฟลอเรนซ์ตั้งใจจะจัดวางรูปแกะสลักนี้

atop their grand cathedral.

ไว้บนยอดวิหารหลักของเมือง

Not only would the 17 foot tall statue

ไม่ใช่เพียงเพราะรูปสลักสูง 17 ฟุต

be easily visible at this height,

จะเห็นได้อย่างชัดเจนที่ความสูงนี้

but its placement alongside 11 other statues

แต่การจัดวางเคียงไว้กับ รูปสลักวีรบุรุษ

of Old Testament heroes towering over onlookers

ในพันธะสัญญาเดิมอีก 11 รูป ตระหง่านเหนือผู้คน

would have a powerful religious significance,

จะสามารถสื่อนัยยะทางศาสนาได้อย่างทรงพลัง

forcing the viewer to stare in awe towards the heavens.

ทำให้ผู้คนต้องจ้องมองตัวแทนของสรวงสวรรค์ ด้วยความเกรงขาม

But by the time Michelangelo had finished the work, in 1504,

แต่เมื่อมิเกลันเจโลสลักรูปเดวิด เสร็จในปี 1504

แผนการสร้างรูปสลักชิ้นอื่นๆ ก็เป็นอัน ต้องพับไป

the plans for the other statues had fallen through,

and the city realized that lifting such a large sculpture to the roof

และชาวเมืองตระหนักว่าการยกรูปสลัก ที่ใหญ่ขนาดนั้นขึ้นไปบนยอดวิหาร

would be more difficult than they had thought.

ยากกว่าที่พวกเขาเคยคิดไว้

Furthermore, the statue was so detailed and lifelike,

กอปรกับรูปปั้นเดวิดมีรายละเอียดเยอะมาก และเหมือนจริงมาก

down to the bulging veins in David's arm

จนถึงเส้นเลือดบนแขนที่ปูดขึ้นมา

and the determination on his face,

และสีหน้าอันมุ่งมั่น

ทำให้น่าเสียดายถ้าคนไม่ได้เห็นในสิ่งนี้

that it seemed a shame to hide it so far from the viewer.

A council of politicians and artists

สภาที่ประกอบไปด้วยนักการเมืองและศิลปิน

convened to decide on a new location for the statue.

มาร่วมหารือลงมติว่าจะตั้งรูปสลักไว้ที่ไหน

Ultimately voting to place it in front of the Palazzo della Signoria,

จนมีมติให้วางที่หน้าพาลาสโซ เดลลา ซินยอเรีย

the town hall and home of the new Republican government.

ซึ่งเป็นศาลากลางและที่ทำการของ รัฐบาลสาธารณรัฐชุดใหม่

This new location transformed the statue's meaning.

สถานที่ตั้งใหม่ทำให้ความหมาย ของรูปสลักนี้เปลี่ยนไป

The Medici family, who for generations had ruled the city

ตระกูลเมดิชีซึ่งมีอิทธิพล ในเมืองฟลอเรนซ์มานานหลายชั่วอายุคน

through their control of banking, had recently been exiled,

ด้วยการเป็นผู้ควบคุมทางการเงิน เพิ่งถูกเนรเทศออกจากเมืองไป

and Florence now saw itself as a free city,

และตอนนี้ฟลอเรนซ์มองว่าตัวเองเป็นเมืองอิสระ

threatened on all sides by wealthy and powerful rivals.

ที่ถูกคุกคามโดยคนรวยและศัตรูที่มีอำนาจ จากทุกๆ ด้าน

David, now the symbol of heroic resistance against overwhelming odds,

เดวิดที่กลายเป็นสัญญลักษณ์ การต่อสู้เยี่ยงวีรบุรุษ

was placed with his intense stare,

แม้โอกาสชนะจะแทบไม่มี จึงถูกวางให้จ้องมองเขม็ง

now a look of stern warning, focused directly towards Rome,

ซึ่งเป็นการเตือนอย่างเย็นชา ไปยังกรุงโรม

the home of Cardinal Giovanni de Medici.

ที่อยู่ของคาร์ดินัลจิโอวานนี่ เดอ เมดิซี

Though the statue itself had not been altered,

แม้ว่าตัวรูปสลักเองไม่ได้ถูกปรับเปลี่ยน

its placement changed nearly every aspect of it

การจัดวางตรงนี้ได้เปลี่ยน เกือบจะทุกแง่มุมของมัน

from a religious to a political significance.

จากศาสนากลายเป็นสัญญลักษณ์การเมือง

Though a replica of David still appears at the Palazzo,

แม้ว่ามีรูปจำลองเดวิดยังวางอยู่ที่พาลาสโซ่

the original statue was moved in 1873

รูปสลักดั้งเดิมถูกย้ายไปในปี 1873

to the Galleria dell'Accademia, where it remains today.

ไปยังแกลเลอเรีย เดลอคาเดเมีย จนถึงทุกวันนี้

In the orderly, quiet environment of the museum,

ในบรรยากาศแวดล้อมสงบเงียบเป็นระเบียบ ของพิพิธภัณฑ์

alongside numerous half-finished Michelangelo sculptures,

เคียงข้างรูปสลักที่ยีงไม่เสร็จของมิเกลันเจโล

overt religious and political interpretations fall away,

การตีความทางศาสนาและทางการเมืองได้หายไป

giving way to detached contemplation of Michelangelo's

เปิดทางให้ผู้คนได้ชื่นชมพิจารณา ทักษะเชิงศิลป์และเชิงช่าง

artistic and technical skill.

ของมิเกลันเจโล

But even here, the astute viewer may notice

แต่แม้กระทั่งที่นี่ ผู้ชมที่หลักแหลม จะสังเกตเห็น

that David's head and hand appear disproportionately large,

ว่าหัวกับมือของเดวิดดูจะใหญ่ไม่สมส่วน

a reminder that they were made to be viewed from below.

ย้ำเตือนว่ามันถูกสร้าง เพื่อให้มองจากด้านล่าง

So, not only does context change the meaning

ดังนั้น ไม่เพียงแต่บริบทจะเปลี่ยนความหมาย

and interpretation of an artwork throughout its history,

และการตีความงานศิลป์ผ่านทาง ประวัติศาสตร์ของมันเท่านั้น

sometimes it can make that history resurface

บางครั้งมันทำให้ประวัติศาสตร์ถูกเผยขึ้นมา

ในรูปแบบที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน

in the most unexpected ways.