How do you know if you have a virus? - Cella Wright

Translator: Yanawut Manmana Reviewer: Dollaya Piumsuwan

A new virus emerges and spreads like wildfire.

ไวรัสชนิดใหม่ได้อุบัติขึ้น และแพร่กระจายเหมือนไฟป่า

In order to contain it,

เพื่อจำกัดการแพร่กระจาย

researchers must first collect data about who’s been infected.

นักวิจัยจำเป็นจะต้องรวบรวมข้อมูล ว่าใครติดเชื้อแล้วบ้าง

Two main viral testing techniques are critical:

มีสองเทคนิคหลัก ๆ ที่สำคัญ ที่ใช้ในการตรวจหาไวรัส

one tells you if you have the virus

เทคนิคแรกจะบอกว่าคุณมีเชื้อไวรัสหรือไม่

and the other shows if you’ve already had it.

และอีกเทคนิคใช้บอกว่า คุณเคยติดเชื้อไวรัสหรือไม่

So, how exactly do these tests work?

แล้วหลักการทำงานของเทคนิคเหล่านี้ เป็นอย่างไร

PCR, or polymerase chain reaction testing,

พีซีอาร์ หรือ การทดสอบด้วย โพลิเมอเรส เชน รีแอคชัน

targets the virus’s genetic material in the body

มุ่งตรวจหาสารพันธุกรรมของไวรัสในร่างกาย

and is used to diagnose someone who is currently infected.

และใช้ในการวินิจฉัยคนที่กำลังติดเชื้อ

Yet, this genetic material may be present in such imperceptible amounts

แต่สารพันธุกรรมมักจะพบได้ ในปริมาณที่ยากต่อตรวจสอบ

that actually detecting it is difficult.

ซึ่งทำให้การตรวจหานั้นทำได้ยาก

This is where PCR comes in:

นั่นจึงเป็นที่มาของเทคนิค พีซีอาร์

it’s widely used to amplify genetic information to large enough quantities

พีซีอาร์ถูกใช้สำหรับการเพิ่มปริมาณ สารพันธุกรรมเพื่อให้มีปริมาณมากพอ

that it can be readily observed.

ที่จะสามารถถูกตรวจพบได้

To develop a PCR test for a never-before-seen virus,

เพื่อพัฒนาการตรวจหาไวรัส ที่ไม่เคยพบมาก่อนด้วยเทคนิคพีซีอาร์

researchers first sequence its genetic material, or genome,

อันดับแรกนักวิจัยจะต้องหาลำดับ ของสารพันธุกรรมหรือที่เรียกว่า จีโนม

and identify regions that are unique to that specific virus.

และตรวจหาตำแหน่งที่เป็นเอกลักษณ์ ของไวรัสชนิดนั้น

PCR then targets these particular segments.

หลังจากนั้นเทคนิคพีซีอาร์จะพุ่งเป้า ไปยังตำแหน่งจำเพาะนั้น

A PCR test begins by collecting a sample:

การทดสอบด้วยเทคนิคพีซีอาร์ เริ่มต้นด้วยการเก็บตัวอย่าง

this can be blood for hepatitis viruses, feces for poliovirus,

ซึ่งอาจจะเป็นเลือดเพื่อตรวจไวรัสตับอักเสบ อุจจาระเพื่อตรวจไวรัสโปลิโอ

and samples from the nose or throat for coronaviruses.

และตัวอย่างจากจมูกหรือลำคอ เพื่อตรวจไวรัสโคโรน่า

The sample is taken to a central laboratory

จากนั้นตัวอย่าง จะถูกส่งไปยังห้องปฏิบัติการกลาง

where PCR is performed to test for the presence of the virus’ genome.

ที่ซึ่งสามารถตรวจสอบไวรัสจีโนม ด้วยเทคนิคพีซีอาร์ได้

Genetic information can be encoded via DNA or RNA.

ข้อมูลทางพันธุกรรมถูกเก็บได้ ในรูปแบบดีเอ็นเอหรืออาร์เอ็นเอ

HPV, for example, uses DNA, while SARS-CoV-2, the cause of COVID-19,

ตัวอย่างเช่นไวรัสตับอักเสบมีดีเอ็นเอ ในขณะที่ไวรัส SARS-CoV-2

uses RNA.

สาเหตุของโรคโควิด-19 นั้น ใช้อาร์เอ็นเอ

Before running the PCR, the viral RNA— if present—

ก่อนที่จะทดสอบด้วยเทคนิคพีซีอาร์ หากมีอาร์เอ็นเอของไวรัสปรากฎอยู่

must be reverse transcribed to make a strand of complementary DNA.

มันจะถูกแปลงกลับเพื่อ สร้างสายของคอมพลีเมนทารีดีเอ็นเอ

Researchers then run the PCR.

จากนั้นนักวิจัยก็จะเริ่มทดสอบพีซีอาร์

If the virus is present in the sample, its unique regions of genetic code

หากมีไวรัสอยู่ในตัวอย่าง สารพันธุกรรมในบริเวณจำเพาะ

will be identified by complementary primers and copied by enzymes.

จะถูกระบุโดยคอมพรีเมนทารีไพรเมอร์ และถูกเพิ่มจำนวนด้วยเอ็นไซม์

One strand of DNA becomes hundreds of millions,

หนึ่งสายของดีเอ็นเอนั้นสามารถกลายเป็น หลายร้อยล้านสายดีเอ็นเอ

which are detected using probes marked with fluorescent dye.

ซึ่งจะสามารถตรวจวหาได้ จากการทำเครื่องหมายด้วยสีฟลูออเรสเซนต์

If the PCR machine senses fluorescence,

ถ้าหากเครื่องพีซีอาร์ตรวจเจอสัญญาณ ของแสงฟลูออเรสเซนต์

the sample has tested positive for the virus,

นั่นหมายความว่าตัวอย่าง ให้ผลเป็นบวก

meaning the individual is infected.

ซึ่งแปลได้ว่าคนคนนั้นกำลังติดเชื้อ

Immunoassays, on the other hand,

ในทางกลับกัน การทดสอบทางภูมิคุ้มกัน

tap into the immune system’s memory of the virus,

เป็นเทคนิคที่ทดสอบการจดจำไวรัส โดยระบบภูมิคุ้มกัน

showing if someone has previously been infected.

เพื่อใช้แสดงว่าคนคนนั้น เคยผ่านการติดเชื้อมาแล้วหรือไม่

They work by targeting virus-specific antibodies generated by the immune system

เทคนิคนี้ทำงานโดยพุ่งเป้าไปที่แอนติบอดี ที่จำเพาะต่อไวรัสซึ่งถูกผลิตโดยระบบภูมิคุ้มกัน

during infection.

ในระหว่างการติดเชื้อ

These are specialized classes of proteins

แอนติบอดีเป็นโปรตีนชนิดพิเศษ

that identify and fight foreign substances, like viruses.

ที่ใช้ในการระบุและต่อสู้กับสิ่งแปลกปลอม อย่างไวรัส

Immunoassays may detect IgG antibodies, the most abundant class,

การทดสอบทางภูมิคุ้มกันอาจตรวจพบ แอนติบอดีไอจีจีซึ่งเป็นชนิดที่มีปริมาณมาก

and IgM antibodies, the type that’s first produced in response to a new infection.

และไอจีเอ็มซึ่งจะถูกผลิตเป็นชนิดแรก เพื่อตอบสนองต่อการติดเชื้อ

The presence of IgM antibodies suggests a recent infection,

การปรากฏของไอจีเอ็มชี้ให้เห็น ถึงการติดเชื้อในระยะเริ่มต้น

but since it can take the body over a week to produce a detectable amount,

แต่เนื่องจากร่างกายใช้เวลากว่าหนึ่งสัปดาห์ ในการสร้างแอนติบอดีในปริมาณที่วัดได้

they’re unreliable in diagnosing current infections.

การวินิจฉัยไอจีเอ็มจึงไม่น่าเชื่อถือ สำหรับการติดเชื้อ ณ ขณะนั้น

Meanwhile, IgG antibodies circulate for an extended period after infection;

ขณะที่ไอจีจีจะยังคงอยู่ภายหลัง จากการติดเชื้อ

their presence usually indicates that someone was exposed and recovered.

การปรากฏของไอจีจีจึงสามารถใช้วินิจฉัย ว่าใครเคยติดเชื้อและหายแล้ว

Before the immunoassay,

ก่อนที่จะใช้เทคนิคการทดสอบทางภูมิคุ้มกัน

health professionals draw blood from an individual.

ผู้เชี่ยวชาญจะนำตัวอย่างเลือด

This sample then comes into contact with a portion of the virus of interest.

ไปสัมผัสกับไวรัสที่ต้องการตรวจหา

If the body has, in fact, been exposed to the virus in the past,

ถ้าหากร่างกายเคยมีไวรัสในอดีต

the body’s virus-specific antibodies will bind to it during the test.

แอนติบอดีจำเพาะต่อไวรัสที่ร่างกายสร้าง จะเข้าจับไวรัสระหว่างการตรวจ

This reaction produces a change in color, indicating that the sample tested positive

ปฏิกิริยานี้จะทำให้เกิดการเปลี่ยนสี และแสดงให้เห็นว่าตัวอย่างมีผลเป็นบวก

and that the individual has been exposed to the virus.

แสดงว่าบุคคลคนนั้นเคยติดเชื้อไวรัส

Immunoassays are especially important

เทคนิคการทดสอบทางภูมิคุ้มกันนั้น สำคัญเป็นอย่างมาก

when it comes to retroactively diagnosing people

ในการวินิจฉัยย้อนหลัง

who were infected but went untested.

ในคนที่เคยติดเชื้อไวรัส แต่ยังไม่เคยผ่านการทดสอบ

And there’s exciting potential for those who have developed immunity to a virus:

และยังมีเรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับผู้ที่ สร้างภูมิคุ้มกันต่อไวรัส

in some cases, their blood plasma could be used as treatment

ในบางกรณี นำ้เลือดของพวกเขา สามารถใช้รักษา

in people who are currently fighting it.

ผู้ที่กำลังต่อสู้กับเชื้อไวรัสอยู่

PCR and immunoassays are always in the process

เทคนิคพีซีอาร์และ เทคนิคการทดสอบทางภูมิคุ้มกันจะได้รับ

of becoming more accurate and efficient.

การพัฒนาให้มีประสิทธิภาพ และมีความแม่นยำมากขึ้นตลอดเวลา

For example,

ตัวอย่างเช่น

innovations in PCR have led to the use of self-contained testing devices

นวัตกรรมในเรื่องพีซีอาร์ นำไปสู่การใช้เครื่องทดสอบทุกขั้นตอนในตัว

that relay results within one hour.

ที่ให้ผลลัพธ์ภายในหนึ่งชั่วโมง

Digital PCR, which quantifies individual pieces of target DNA,

หรือดิจิทัลพีซีอาร์ ซึ่งสามารถวิเคราะห์ แต่ละส่วนของอาร์เอ็นเอเป้าหมาย

shows promise in further boosting accuracy.

ส่งสัญญาณที่ดีในการเพิ่ม ความแม่นยำมากขึ้นเรื่อย ๆ

And although immunoassays are difficult to develop quickly,

และแม้ว่าการทดสอบทางภูมิคุ้มกัน อาจยากต่อการพัฒนาอย่างรวดเร็ว

researchers in Singapore were able to create one for SARS-CoV-2

แต่นักวิจัยจากสิงคโปร์สามารถที่จะพัฒนา เทคนิคนี้สำหรับ SAR-CoV-2

even before COVID-19 was declared a pandemic.

ได้ก่อนที่การระบาดของโควิด-19 จะถูกประกาศเสียอีก

These tests— along with the scientists who develop them

การทดสอบเหล่านี้ ตลอดจน เหล่านักวิทยาศาสตร์ที่พัฒนาพวกมัน

and the health professionals who administer them—

และผู้เชี่ยวชาญทางด้านการแพทย์ ที่ทำการทดสอบเหล่านี้

are absolutely essential.

ต่างมีความสำคัญทั้งสิ้น

And when deployed early, they can save millions of lives.

และเมื่อการทดสอบเหล่านี้ถูกนำไปใช้แต่เนิ่น ๆ พวกมันจะสามารถช่วยชีวิตคนได้นับล้าน