Do animals have language? - Michele Bishop

สัตว์มีภาษาหรือไม่ - มิเชล บิชอป (Michele Bishop)

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Rawee Ma

All animals communicate.

สัตว์ทุกชนิดสื่อสารกัน

Crabs wave their claws at each other to signal that they're healthy

ปูโบกก้ามของพวกมันให้กัน เพื่อส่งสัญญาณว่าพวกมันสบายดี

and ready to mate.

และพร้อมที่จะผสมพันธุ์

Cuttlefish use pigmented skin cells called chromatophores

หมึกกระดองใช้เซลล์ผิวหนังที่มีเม็ดสี ที่เรียกว่า โครมาโตพอร์

to create patterns on their skin that act as camouflage

เพื่อสร้างรูปแบบบนผิวของมัน ที่จะทำหน้าที่ในการพรางตัว

or warnings to rivals.

หรือเตือนศัตรู

Honeybees perform complex dances

ผึ้งน้ำหวานแสดงการเต้นรำซับซ้อน

to let other bees know the location and quality of a food source.

เพื่อให้ผึ้งตัวอื่นๆ รู้ถึงสถานที่ และคุณภาพของแหล่งอาหาร

All of these animals have impressive communication systems,

สัตว์ทั้งหมดเหล่านี้มีระบบการสื่อสาร ที่แสนน่าประทับใจ

but do they have language?

แต่พวกมันมีภาษาหรือไม่

To answer that question,

เพื่อที่จะตอบคำถามนี้

we can look at four specific qualities that are often associated with language:

พวกเรามองไปที่คุณสมบัติสำคัญทั้งสี่ ที่มักเกี่ยวข้องกับภาษา

discreteness,

การแยกออกอย่างชัดเจน (discreteness)

grammar,

ไวยกรณ์ (grammar)

productivity,

ผลิตภาพ (productivity)

and displacement.

และการกระจาย (displacement)

Discreteness means that there is a set of individual units,

การแยกออกอย่างชัดเจน หมายถึงว่า มันมีกลุ่มของแต่ละหน่วย

such as sounds or words,

เช่น เสียงหรือคำ

that can be combined to communicate new ideas,

ที่สามารถเชื่อมกัน เพื่อสื่อสารความคิดใหม่ๆ

like a set of refrigerator poetry magnets you can rearrange

เช่นเดียวกับแม่เหล็กคำกลอนติดตู้เย็น ที่คุณสามารถจัดมันใหม่ได้

to create different phrases.

เพื่อสร้างกลุ่มคำ

Grammar provides a system of rules

ไวยกรณ์ให้ระบบของกฏ

that tells you how to combine those individual units.

ที่จะบอกคุณว่าจะเชื่อมแต่ละหน่วยอย่างไร

Productivity is the ability to use language

ผลิตภาพ คือความสามารถที่จะใช้ภาษา

to create an infinite number of messages.

เพื่อสร้างข้อความได้ไม่มีที่สิ้นสุด

And displacement is the ability to talk about things

และการกระจาย คือความสามารถ ในการพูดเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ

that aren't right in front of you,

ที่ไม่ได้อยู่ตรงหน้าคุณ

such as past, future, or fictional events.

เช่น อดีต, อนาคต หรือเหตุการณ์สมมติ

So, does animal communication exhibit any of these qualities?

แล้วการสื่อสารของสัตว์ แสดงคุณสมบัติเหล่านี้บ้างหรือไม่

For crabs and cuttlefish, the answer is no.

สำหรับปู หรือหมึกกระดอง คำตอบคือ ไม่

They don't combine their signals in creative ways.

พวกมันไม่ได้รวมสัญญาณของพวกมัน ในแบบที่สร้างสรรค์

Those signals also don't have to be in a grammatical order,

สัญญาณเหล่านั้น ไม่ต้องอยู่ในลำดับตามไวยกรณ์

and they only communicate current conditions,

และพวกมันก็เพียงสื่อสารกัน เกี่ยวกับสถานะในปัจจุบัน

like, "I am healthy," or "I am poisonous."

เช่น "ฉันสุขภาพดี" หรือ "ฉันมีพิษร้าย"

But some animals actually do display some of these properties.

แต่สัตว์บางชนิดแสดงคุณสมบัติเหล่านี้จริงๆ

Bees use the moves, angle, duration, and intensity of their waggle dance

ผึ้งใช้การเคลื่อนที่, การทำมุม, ระยะเวลา และความถี่ของการเต้นส่ายของพวกมัน

to describe the location and richness of a food source.

เพื่ออธิบายตำแหน่งและความอุดมสมบูรณ์ ของแหล่งอาหาร

That source is outside the hive,

แหล่งอาหารนั้นอยู่ภายนอกรัง

so they exhibit the property of displacement.

ฉะนั้น มันจึงแสดงคุณสมบัติของการกระจาย

They share that language trait with prairie dogs,

พวกมันมีลักษณะทางภาษาคล้ายกับของแพรี่ด๊อก (prairie dog)

which live in towns of thousands,

ซึ่งอาศัยอยู่ในกลุ่มที่มีประชากรหลายพัน

and are hunted by coyotes, hawks, badgers, snakes, and humans.

และพวกมันถูกล่าโดย หมาป่าโคโยตี, นกเหยี่ยว, แบตเจอร์, งู และมนุษย์

Their alarms calls indicate the predator's size, shape, speed,

เสียงเตือนของพวกมันบ่งบอกขนาด รูปร่าง, ความเร็วของผู้ล่า

and, even for human predators, what the person is wearing

และกระทั่งว่า ผู้ล่าแต่งตัวอย่างไร ถ้าผู้ล่านั้นเป็นคน

and if he's carrying a gun.

และผู้ล่านั้นพกปืนมาหรือเปล่า

Great apes, like chimps and gorillas, are great communicators, too.

ลิงไม่มีหางขนาดใหญ่ (Great ape) เช่น ชิมแปนซี และกอริล่า เป็นนักสื่อสารเช่นกัน

Some have even learned a modified sign language.

บ้างยังสามารถแม้กระทั่งเรียนภาษามือ แบบประยุกต์ได้

A chimpanzee named Washoe demonstrated discreteness

ชิมแปนซีที่มีชื่อว่า วอโชว์ (Washoe) แสดงการแยกออกอย่างชัดเจน

by combining multiple signs into original phrases,

โดยการรวมสัญลักษณ์ต่างๆ เป็นกลุ่มคำใหม่

like, "Please open. Hurry."

เช่น "เปิดหน่อยเถอะ เร็วๆ"

Coco, a female gorilla who understands more than 1000 signs,

โคโค กอริล่าเพศเมีย ที่เข้าใจกว่า 1000 สัญลักษณ์

and around 2000 words of spoken English

และคำพูดภาษาอังกฤษประมาณ 2000 คำ

referred to a beloved kitten that had died.

ที่อ้างถึงลูกแมวที่รักที่ตายไป

In doing so, she displayed displacement,

ในการทำเช่นนี้ มันแสดงการกระจาย

though it's worth noting that the apes in both of these examples

ฉะนั้น มันไม่มีค่าอะไร ที่ลิงไม่มีหางทั้งสองตัวอย่าง

were using a human communication system,

ใช้ระบบการสื่อสารของมนุษย์

not one that appeared naturally in the wild.

ไม่มีอะไรเลยที่ปรากฏอยู่ตามธรรมชาติในป่า

There are many other examples of sophisticated animal communication,

มีตัวอย่างอื่นๆ อีกมากมาย ของการสื่อสารอันซับซ้อนของสัตว์

such as in dolphins,

เช่น ปลาโลมา

which use whistles to identify age, location, names, and gender.

ซึ่งใช้การผิวปากเพื่อบ่งบอกอายุ, สถานที่, ชื่อ และเพศ

They can also understand some grammar

พวกมันยังเข้าใจไวยกรณ์บางอย่าง

in a gestural language researchers use to communicate with them.

ในภาษาท่าทางที่นักวิจัยใช้สื่อสารกับพวกมัน

However, grammar is not seen in the dolphin's natural communication.

อย่างไรก็ดี ไวยกรณ์ไม่ได้ถูกพบเห็น ในการสื่อสารตามธรรมชาติของปลาโลมา

While these communication systems

ในขณะที่ระบบการสื่อสารเหล่านี้

may have some of the qualities of language we've identified,

อาจมีบางคุณสมบัติของภาษา ตามที่เราได้วิเคราะห์บ่งชี้ไว้

none display all four.

แต่ไม่มีตัวอย่างไหนเลยที่แสดงทั้งสี่คุณสมบัติ

Even Washoe and Coco's impressive abilities are still outpaced

แม้แต่ความสามารถน่าทึ่งของ วอโชว์ และโคโค ยังไม่อาจเทียบได้

by the language skills of most three-year-old humans.

โดยทักษะภาษาของมนุษย์อายุสามขวบส่วนใหญ่

And animals' topics of conversation are usually limited.

และหัวข้อการสนทนาของสัตว์ก็มักจะจำกัด

Bees talk about food,

ผึ้งพูดเรื่องอาหาร

prairie dogs talk about predators,

แพรี่ด๊อกพูดเรื่องเกี่ยวกับผู้ล่า

and crabs talk about themselves.

และปูพูดเรื่องพวกมันเอง

Human language stands alone

ภาษาของมนุษย์เป็นเอกเทศ

due to the powerful combination of grammar and productivity,

ด้วยการรวมกันของไวยกรณ์และผลิตภาพ ที่มีประสิทธิภาพ

on top of discreteness and displacement.

เหนือไปกว่าการแยกกันอย่างเด่นชัด และการกระจาย

The human brain can take a finite number of elements

สมองของมนุษย์นำเอาข้อมูลต่างๆ มากมาย

and create an infinite number of messages.

สร้างเป็นข้อความที่มีจำนวนมากเกินกว่าจะนับ

We can craft and understand complex sentences,

เราสามารถสร้างสรรค์และเข้าใจ ประโยคที่ซ้บซ้อน

as well as words that have never been spoken before.

เช่นเดียวกันกับคำที่ไม่เคยถูกพูดถึงมาก่อน

We can use language to communicate about an endless range of subjects,

เราสามารถใช้ภาษาในการสื่อสาร เกี่ยวกับหัวข้อต่างๆ ได้อย่างไม่สิ้นสุด

talk about imaginary things,

พูดถึงสิ่งที่เป็นจินตนาการ

and even lie.

และกระทั่งเรื่องโกหก

Research continues to reveal more and more about animal communication.

การวิจัยเริ่มที่จะเปิดเผยถึงการสื่อสารของสัตว์ มากขึ้นเรื่อยๆ

It may turn out that human language and animal communication

มันอาจกลายเป็นว่า ภาษาของมนุษย์ และการสื่อสารของสัตว์

aren't entirely different but exist on a continuum.

ไม่ได้แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่ปรากฏอยู่ต่อเนื่องกัน

After all, we are all animals.

อย่างไรก็ตาม พวกเราต่างก็เป็นสัตว์ด้วยกันทั้งสิ้น