Why is there a "b" in doubt? - Gina Cooke

ทำไมมีตัว "b" ในคำว่า doubt? - จีน่า คุก

Translator: Andrea McDonough Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: Yada Sattarujawong Reviewer: Unnawut Leepaisalsuwanna

People often think the word "doubt" spelling is a little crazy

ผู้คนมักคิดว่าคำว่า "doubt" สะกดประหลาด

because of the letter "b".

เพราะตัว "b"

Since it doesn't spell a sound,

ไม่ออกเสียงเป็นตัวสะกด

most folks can't figure out what it's doing there.

คนส่วนใหญ่ไม่เข้าใจว่า มันมาทำอะไรอยู่ตรงนั้น

But in spite of what most of us learn in school,

แต่แทนที่จะสนใจเรื่องนั้น สิ่งที่เราได้เรียนในโรงเรียน กลับบอกว่า

sound is <i>never</i> the most important aspect

เสียง ไม่ใช่ สิ่งที่สำคัญที่สุด

of spelling an English word.

ในการสะกดคำภาษาอังกฤษ

A word's meaning and history need to come first.

เพราะความหมาย และ ประวัติ ของคำนั้นๆ เป็นเรื่องสำคัญกว่า

To doubt means to question,

การสงสัย คือ การตั้งคำถาม

to waver,

การโอนเอน

to hesitate.

การลังเล

As a noun, it means uncertainty or confusion.

เมื่อเป็นคำนาม มันหมายถึงความลังเล หรือ ความสับสน

The present-day English word "doubt"

คำว่า "doubt" ในภาษาอังกฤษทุกวันนี้

started as a Latin word, "dubitare".

เกิดมาจากคำภาษาละติน "dubitare"

It first moved from Latin into French

มันเริ่มเดินทางจากภาษาละติน ไปฝรั่งเศษ

where it lost both its "buh" sound and its letter "b".

ที่ซึ่งมันเสียทั้งเสียง "buh" และ ตัวอักษร "b"

And then it came into English in the 13th century.

แล้วมันก็ย้ายเข้ามาในภาษาอังกฤษ ในช่วงศตวรรษที่ 13

About 100 years later,

ประมาณ 100 ปีต่อมา

scribes who wrote English but also knew Latin,

อาลักษณ์ที่รู้ภาษาละตินด้วย

started to reinsert the "b" into the word's spelling,

ก็เริ่มใส่ตัว "b" กลับเข้าไปในตัวสะกดของคำนี้

even though no one pronounced it that way.

ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครออกเสียงมันอย่างนั้นก็ตาม

But why would they do this?

แต่ พวกเขาทำอย่างนั้นทำไม

Why would anyone in their right mind

ทำไม พวกเขา (ถ้ายังสติดีอยู่)

reinsert a silent letter into a spelling?

จึงใส่ตัวอักษรที่ไม่ออกเสียง เข้่าไปในตัวสะกด?

Well, because they knew Latin,

ก็เพราะ พวกเขารู้ภาษาละติน

the scribes understood that the root of "doubt" had a "b" in it.

และอาลักษณ์เหล่านั้นก็เข้าใจว่า รากศัพท์ของคำว่า "doubt" นั้นมีตัวอักษร "b" อยู่ด้วย

Over time, even as fewer literate people knew Latin,

เมื่อเวลาผ่านไป และคนที่รู้ภาษาละตินมีจำนวนน้อยลง

the "b" was kept because it marked important,

ตัวอักษร "b" ยังถูกเก็บไว้ เพราะมันแสดงถึง

meaningful connections to other related words,

ความเชื่อมโยงระหว่างคำนี้ กับคำอื่นๆ

like "dubious" and "indubitalbly,"

เช่น "dubious" (สงสัย ในรูปวิเศษณ์) และ "indubitalbly" (อย่างไม่ต้องสงสัย)

which were subsequently borrowed into English

ซึ่งก็ถูกยืมเข้ามาในภาษาอังกฤษ

from the same Latin root, "dubitare".

จากรากศัพท์ละติน คำว่า "dubitare" เช่นกัน

Understanding these historical connections

การเข้าใจที่มาไป ที่เชื่อมโยงกันเหล่านี้

not only helped us to spell "doubt,"

ไม่เพียงช่วยให้เราสะกดคำว่า "doubt" ได้

but also to understand the meaning

แต่ยังช่วยให้เราเข้าใจความหมาย

of these more sophisticated words.

ของคำที่ซับซ้อนเหล่านี้

But the story doesn't end there.

แต่เรื่องก็ยังไม่จบแค่นั้น

If we look even deeper,

ถ้าเราดูลงไปในรายละเอียด

we can see beyond the shadow of a doubt,

เราจะสามารถมองเลยไป นอกเหนือจากความสงสัยที่เรามี

just how revealing that "b" can be.

ทำให้เรารู้ว่า แค่ตัว "b" ตัวนี้ บอกอะไรเราได้อีก

There are only two base words in all of English

มีรากศัพท์เพียงสองคำเท่านั้นในภาษาอังกฤษ

that have the letters "d-o-u-b":

ที่สะกดด้วยตัวอักษร "d-o-u-b"

one is doubt,

คำแรกคือคำว่า doubt

and the other is double.

ส่วนอีกคำคือคำว่า double

We can build lots of other words

เราสร้างคำอื่นๆได้อีกมากมาย

on each of these bases,

จากรากศัพท์สองคำนี้

like doubtful

and doubtless,

เช่น doubtful (เคลือบแคลง)

และ doubtless (สิ้นสงสัย)

or doublet,

หรือ doublet (สิ่งที่เป็นคู่)

and redouble,

และ redouble (เพิ่มเป็นทวีคูณ)

and doubloon.

และ doubloon (เหรียญทอง)

It turns out that if we look into their history,

กลายเป็นว่า เมื่อเรามองดูประวัติของมัน

we can see that they both derive

เราจะเห็นว่ารากศัพท์ทั้งสองคำนั้น

from the same Latin forms.

มาจากรากศัพท์ละตินคำเดียวกัน

The meaning of double,

ที่มีความหมายว่า ซ้ำเป็นสอง

two,

เลขสอง

is reflected in a deep understanding of doubt.

สะท้อนความหมายอยู่ใน ความสงสัย

See, when we doubt,

เพราะ เมื่อเราสงสัย

when we hesitate,

เมื่อเราลังเลใจ

we second guess ourselves.

เรามีความคิดครั้งที่สอง กับตัวเอง

When we have doubts about something,

เมื่อเราสงสัยเกี่ยวกับอะไรบางอย่าง

when we have questions or confusion,

เมื่อเรามีคำถาม หรือ เกิดสับสน

we are of two minds.

เรากำลัง สองจิตสองใจ

Historically, before English began

ในเชิงประวัติศาสตร์ ก่อนที่จะมีภาษาอังกฤษ

to borrow words from French,

ที่ยืมคำนี้มาจากภาษาฝรั่งเศษ

it already had a word for doubt.

ภาษาเดิมนั้นมีคำที่มีความหมายว่า สงสัย อยู่แล้ว

That Old English word was "tweogan,"

คำภาษาอังกฤษโบรารณว่า "tweogan" แปลว่า สงสัย

a word whose relationship to "two"

ก็แสดงความเชื่อมโยงกับคำว่า "two"

is clear in its spelling as well.

ไว้อย่างชัดเจนในตัวสะกดของมันเช่นกัน

So the next time you are in doubt

ดังนั้น ครั้งต่อไปเวลาที่คุณลังเลสงสัย

about why English spelling works the way it does,

ว่าทำไมคำภาษาอังกฤษบางคำ ถึงสะกดอย่างนั้น

take a second look.

ลองดูมันซ้ำอีกครั้ง

What you find just might make you do a double-take.

สิ่งที่คุณพบ อาจทำให้คุณต้องมองซ้ำอีกครั้งก็เป็นได้