The carbon cycle - Nathaniel Manning

Transcriber: tom carter Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: Rawee Ma Reviewer: Tisa Tontiwatkul

Carbon dioxide, or CO2, is the main greenhouse gas in climate change.

คาร์บอนไดออกไซด์หรือCO2เป็นตัวการทำให้เกิด ก๊าซเรือนกระจกที่เปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ

So how does CO2 get into our atmosphere?

CO2 เข้ามาในบรรยากาศของเราได้อย่างไร?

Well, carbon is part of a cycle. It starts with the sun,

คาร์บอนเป็นส่วนหนึ่งของวัฏจักร ซึ่งเริ่มจากดวงอาทิตย์

which heats the Earth's surface with more energy

ได้แผ่รังสีความร้อนมายังผิวโลก

in one hour than the whole world uses in a year.

เพียง 1 ชั่วโมงก็มากพอให้โลกใช้ได้ทั้งปี

Plants, which are kind of like biological chefs,

พืชที่มีหน้าที่คล้ายพ่อครัวชีวภาพ

take that sunlight, and then suck in some CO2 from the air,

ใช้แสงแดดแล้วดูด CO2 จากอากาศ

mix them together, and BAM!

รวมเข้าด้วยกัน แล้วบูม!

They create a stored form of energy, in the form of carbohydrates

พวกมันสร้างคลังเก็บกักพลังงานในรูป คาร์โบไฮเดรต

such as glucose and sucrose.

เช่น กลูโคสและซูโครส

The process is called photosynthesis.

กระบวนการนี้คือการสังเคราะห์แสง

When animals like us eat those plants

เมื่อสัตว์หรือคนกินพืชเหล่านี้

our stomachs convert that food back into energy for our own growth.

กระเพาะจะย่อยอาหารให้เป็นพลังงาน เพื่อเสริมสร้างการเจริญเติบโต

Greenhouse gases are a byproduct of this process,

ก๊าซเรือนกระจกคือผลของกระบวนการนี้

and are released through waste.

ที่เกิดจากการปล่อยของเสีย

If those plants die, they decompose, and tiny microorganisms break down those carbohydrates

ถ้าพืชตาย มันจะเน่าเปื่อย และจุลินทรีย์ จะย่อยพวกมันเป็นคาร์โบไฮเดรส

and again, release greenhouse gases as a byproduct.

และเกิดก๊าซเรือนกระจกขึ้นเช่นเดียวกัน

As you see, energy originates from the sun. It is then transferred as it moves through the food chain.

จะเห็นว่าพลังงานมีต้นกำเนิดจากดวงอาทิตย์ แล้วแปรรูปเข้าสู่ห่วงโซ่อาหาร

But sometimes, carbon based organisms like plants or animals get stuck in the earth.

แต่บางครั้ง คาร์บอนจากอินทรีย์์วัตถุ เช่น พืชหรือสัตว์เน่าเปื่อยบนพื้นดิน

When this happens, they're compressed under tons of pressure,

ถ้าถูกบีบอัดด้วยแรงกดดันหลาย ๆ ตัน

and turned into carbon-based fossil fuels

จะแปรรูปเป็นเชื้อเพลิงฟอสซิลจากคาร์บอน

like oil, coal or natural gas.

เช่น น้ำมัน ถ่านหิน หรือ ก๊าซธรรมชาติ

Since the Industrial Revolution, humans have been pulling those fossil fuels out of the ground

เมื่อการปฏิวัติอุตสาหกรรม มนุษย์ได้ใช้ พลังงานฟอสซิลจากใต้พื้นโลก

and burning them, activating the stored energy

นำมาเผาไหม้ เพื่อใช้พลังงานเหล่านั้น

to make electricity and power engines.

ให้เป็นไฟฟ้าหรือพลังงานเครื่องยนต์

But the thing is it also releases millions of years worth of stored CO2 back into the air.

แต่สิ่งเหล่านี้ก็ปล่อย CO2 ที่สะสมมานับล้านปีกลับสู่อากาศ

In addition, humans breathe in oxygen and breathe out CO2.

เช่นเดียวกัน คนหายใจเข้าเป็นออกซิเจน แล้วหายใจออกเป็น CO2

But plants do the opposite.

แต่พวกพืชทำตรงกันข้าม

Trees suck up huge amounts of CO2, which balances the cycle.

ต้นไม้ดูด CO2 จำนวนมากมายมหาศาล ทำให้ วัฎจักรโลกนี้สมดุล

Thus, deforestation reduces the plants that store CO2.

การโค่นป่าไม้คือการลดพวกพืชที่เก็บกัก CO2

We're attacking the cycle from both sides.

เรากำลังทำลายวัฏจักรนี้ทั้งสองด้าน

Think of it like a computer. A computer can operate a few programs at a time, right?

ลองคิดถึงคอมพิวเตอร์ ที่ทำงานหลาย ๆ งานในเวลาเดียวกัน

Normally, when you've finished with a document, you save, and you close it,

โดยทั่วไป เมื่อเราพิมพ์งานเสร็จ เราจะบันทึกข้อมูลและปิดไฟล์

so as not to overwork the computer.

เพื่อไม่ให้คอมพิวเตอร์ทำงานหนักเกินไป

Then, imagine you stopped closing your documents.

ลองคิดดูว่า ถ้าคุณไม่ปิดงานเลย

So they were all open at once.

งานทั้งหมดยังเปิดอยู่ในเวลาเดียวกัน

Your computer wouldn't be able to process it all.

คอมพิวเตอร์ของคุณอาจจะทำงานไม่ได้เลย

It would start to slow down, and then to freeze, and eventually it would crash.

อาจจะทำงานช้าลง หรือหยุดนิ่ง และในที่สุดเครื่องจะรวนไปหมด

Which might be where our environment is heading if we keep overloading the carbon cycle.

เช่นเดียวกับสภาพแวดล้อมที่กำลังดำเนินไป ถ้าเราใช้พลังงานคาร์บอนอย่างมากมาย

So is there any way to rebalance the ecosystem?

มีวิธีไหนที่จะทำให้ระบบนิเวศกลับมาสมดุล

What about technology? Technology is defined as a technique to solve a problem.

ใช้เทคโนโลยี? เทคโนโลยีคือเทคนิคหนึ่งในการแก้ปัญหา

And so, sustainable technologies are those whose output is equal to their input.

เทคโนโลยีที่ยั่งยืน จะต้องเป็น เทคโนโลยีที่สร้างผลที่ได้เท่ากับสิ่งที่ใช้

They do not create negative externalities,

จะต้องไม่สร้างผลกระทบภายนอกที่เป็นผลเสีย

such as CO2, in the present or the future.

เช่น CO2 ทั้งในปัจจุบันหรือในอนาคต

They sort of cancel themselves out to solve the problem.

จะต้องหยุดการทำงานของตนเองได้ หากจะต้องแก้ปัญหา

To achieve this, we need to invent sustainable technologies.

เพื่อบรรลุสิ่งเหล่านี้ เราจำเป็นต้องประดิษฐ์เทคโนโลยีที่ยั่งยืน

If we put all the ideas and technologies ever created into one circle,

ถ้าเราระดมความคิดทั้งหมดและเทคโนโลยีต่าง ๆ ที่เคยสร้างมาเป็นวัฎจักรหนึ่งเดียว

then invention is the pushing of the boundaries of that circle.

การสร้างสรรค์ ก็จะเป็นการผลักดันขยายวงจร วัฎจักรนั้น

And the area outside of the circle is infinite,

และขอบเขตนอกวัฏจักรได้อย่างไม่สิ้นสุด

meaning the potential for invention is limitless.

นั่นคือ ศักยภาพการสร้างสรรค์ที่ไร้ขอบเขต

Think about some of the incredible clean technologies we have today. [Wind; Electric & Solar Cars; Biogas]

ให้คิดถึงเทคโนโลยีสะอาดที่สุดยอดในปัจจุบัน [ลม ไฟฟ้า รถยนต์พลังแสง ไบโอแก๊ส]

[Biofuels; Photosynthetic Algae; Compost] All those ideas have one thing in common.

[เชื้อเพลิงชีวภาพ สาหร่ายสังเคราะห์แสง ปุ๋ยหมัก] มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน

They all came from people. People innovate.

คือ เกิดจากมนุษย์ มนุษย์สร้างสรรค์ขึ้นมา

People create. It's the limitless potential of creative people

มันคือศักยภาพที่ไร้ขอบเขตของนักสร้างสรรค์

to build unimagined technologies that is going to stop climate change

ที่สร้างเทคโนโลยีที่เหนือจินตนาการ เพื่อหยุดยั้งการเปลี่ยนแปลงของชั้นบรรยากาศ

and rebalance the ecosystem. And that is something to be hopeful about.

ทำให้ระบบนิเวศกลับมาสมดุล และทำให้เกิดความหวังขึ้นมานั้นเอง