The carbon cycle - Nathaniel Manning

چرخه کربن - ناتانیل منینگ

Transcriber: tom carter Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: soheila Jafari Reviewer: Farnaz Saghafi

Carbon dioxide, or CO2, is the main greenhouse gas in climate change.

دی اکسید کربن، و یا CO2، عامل اصلی گاز گلخانه ای در تغییرات آب و هوایی هست.

So how does CO2 get into our atmosphere?

چگونه گاز CO2 به جو ما می‌رسد؟

Well, carbon is part of a cycle. It starts with the sun,

خب، کربن بخشی از یک چرخه هست که با آفتاب شروع می شود،

which heats the Earth's surface with more energy

و در هر ساعت انرژی بیشتری

in one hour than the whole world uses in a year.

از آنچه ما در طی یک سال استفاده می‌کنیم به سطح زمین می تاباند.

Plants, which are kind of like biological chefs,

گیاهان، که یک جورایی مانند سرآشپز بیولوژی می‌مانند،

take that sunlight, and then suck in some CO2 from the air,

نور خورشید را می‌گیرند، و مقداری CO2 را از هوا می‌مکند،

mix them together, and BAM!

و آنها را با هم ترکیب می‌کنند، بنگ!

They create a stored form of energy, in the form of carbohydrates

آنها انرژی نویی را در قالب کربوهیدرات تولید می‌کنند،

such as glucose and sucrose.

مانند گلوگوز و ساکاروز.

The process is called photosynthesis.

این فرآیند را فتوسنتز می‌گویند.

When animals like us eat those plants

هنگامی که موجوداتی مانند ما این گیاهان را می خورند،

our stomachs convert that food back into energy for our own growth.

معده ما این غذا را به انرژی برای رشد تبدیل می‌کنند.

Greenhouse gases are a byproduct of this process,

گازهای گلخانه‌ای محصول جانبی این فرآیند هستند،

and are released through waste.

و به عنوان ضایعات آزاد می‌شوند.

If those plants die, they decompose, and tiny microorganisms break down those carbohydrates

اگر این گیاهان بمیرند، آنها تجزیه شده، و میکروارگانیسم‌های کوچک آن کربوهیدرات ها را شکسته

and again, release greenhouse gases as a byproduct.

و دوباره، گازهای گلخانه‌ای به عنوان یک محصول جانبی آزاد می‌کنند.

As you see, energy originates from the sun. It is then transferred as it moves through the food chain.

می‌بینید، انرژی از خورشید سرچشمه می گیرد. و سپس در حین گردش درزنجیره غذایی، تبدیل می شود.

But sometimes, carbon based organisms like plants or animals get stuck in the earth.

اما گاهی، کربن حاصل از گیاهان و حیوانات در درون زمین گیر می‌کنند.

When this happens, they're compressed under tons of pressure,

هنگامی که این اتفاق می‌افتد، آنها زیر هزارن تن فشار بهم فشرده می‌شوند،

and turned into carbon-based fossil fuels

و تبدیل به سوخت فسیلی کربنی می‌شوند

like oil, coal or natural gas.

مانند نفت، زغال سنگ و گاز طبیعی.

Since the Industrial Revolution, humans have been pulling those fossil fuels out of the ground

از زمان انقلاب صنعتی، انسان سوخت فسیلی را از درون زمین استخراج کرده

and burning them, activating the stored energy

و آنها را می‌سوزاند، و انرژی ذخیره شده را برای تولید الکتریسیته

to make electricity and power engines.

و انرژی برای موتورها فعال می کند.

But the thing is it also releases millions of years worth of stored CO2 back into the air.

اما همچنین این میلیون ها سال CO2 ذخیره شده در زیر زمین را مجدد در هوا آزاد می‌کند.

In addition, humans breathe in oxygen and breathe out CO2.

علاوه بر این، انسان نیز اکسیژن هوا را تنفس می‌کند و CO2 را بیرون می‌دهد.

But plants do the opposite.

اما گیاهان کار معکوسی انجام می دهند.

Trees suck up huge amounts of CO2, which balances the cycle.

درختان مقدار بسیار زیادی از گاز CO2 را می‌گیرند که چرخه هوا را متوازن می کند.

Thus, deforestation reduces the plants that store CO2.

جنگل‌زدائی باعث کاهش کیاهانی شده که CO2 ذخیره می‌کنند.

We're attacking the cycle from both sides.

ما به چرخه طبیعی هوا از دو سو حمله می کنیم.

Think of it like a computer. A computer can operate a few programs at a time, right?

به کامپیوتر فکر کنید. یک کامپیوترمی‌تواند چند برنامه در یک زمان انجام دهد، درست؟

Normally, when you've finished with a document, you save, and you close it,

معمولا هنگامی که یک کاررا تمام می‌کنید، آن را ذخیره کرده و برنامه را می‌بندید،

so as not to overwork the computer.

برای اینکه کار زیادی از کامپیوتر نگیریم.

Then, imagine you stopped closing your documents.

حال تصور کنید شما برنامه‌ها را درکامپیوتر نبندید.

So they were all open at once.

خب آن همه برنامه‌ها در یک زمان باز هستند.

Your computer wouldn't be able to process it all.

کامپیوتر شما نمی تواند همه آنها را پردازش کند.

It would start to slow down, and then to freeze, and eventually it would crash.

شروع به کند شدن می‌کند، و سپس متوقف می‌شود، ودرنهایت می‌سوزد.

Which might be where our environment is heading if we keep overloading the carbon cycle.

برای محیط زیست هم این اتفاق خواهد افتاد اگر همینطور کربن اضافی به چرخه اکوسیستم وارد کنیم .

So is there any way to rebalance the ecosystem?

پس آیا راهی برای توازن دوباره اکوسیستم وجود دارد؟

What about technology? Technology is defined as a technique to solve a problem.

درمورد تکنولوژی چی؟ تکنولوژی بعنوان روشی برای حل مشکلات خوانده می شود.

And so, sustainable technologies are those whose output is equal to their input.

خُب، فنآوری پایدار یعنی خروجی و ورودی آن با هم برابر باشد.

They do not create negative externalities,

آنها اثرات جانبی منفی

such as CO2, in the present or the future.

مانند CO2 در زمان حال یا در آینده ایجاد نمی‌کنند.

They sort of cancel themselves out to solve the problem.

آنها خودشان را خنثی کرده تا مشکلات را حل کنند.

To achieve this, we need to invent sustainable technologies.

برای رسیدن به این، نیاز داریم فنآوری پایدار ایجاد کنیم.

If we put all the ideas and technologies ever created into one circle,

اگر تمام ایده ها و فنآوری هایی که تا بحال ایجاد شده را در یک دایره کنار هم بگذاریم،

then invention is the pushing of the boundaries of that circle.

آنوقت نوآوری یعنی از مرزهای این دایره فراتر رفتن.

And the area outside of the circle is infinite,

و منطقه خارج از دایره بی نهایت است،

meaning the potential for invention is limitless.

به این معنی امکان بی حد و حصری برای نوآوری وجود دارد .

Think about some of the incredible clean technologies we have today. [Wind; Electric & Solar Cars; Biogas]

در مورد برخی از فنآوری باور نکردنی تمیز که ما امروزداریم فکرکنید [باد، الکترسیته و خودرو خورشیدی، سیستم بیوگاز]

[Biofuels; Photosynthetic Algae; Compost] All those ideas have one thing in common.

[سوخت‌های زیستی؛ فتوسنتز جلبک؛ کمپوست] تمام آن ایده ها در یک چیز مشترک هستند.

They all came from people. People innovate.

همه آنها از مردم می‌ایند. مردمِ نوآور.

People create. It's the limitless potential of creative people

مردم اینها را ساختند. این پتانسیل بی حد و حصری از افراد نوآور و خلاق برای

to build unimagined technologies that is going to stop climate change

ایجاد فنآوری غیر قابل تصوری هست که تغییرات آب و هوا را متوقف کرده

and rebalance the ecosystem. And that is something to be hopeful about.

و توازن در اکوسیستم ایجاد نماید. واین چیزی است که برای آن باید امیدوار بود.