A brief history of the devil - Brian A. Pavlac

Translator: Kornwasorn Ubontam Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

Satan, the beast crunching sinners’ bones in his subterranean lair.

ซาตาน ปีศาจที่คอยกัดกินกระดูกของคนบาป อยู่ในถ้ำใต้พื้นพิภพ

Lucifer, the fallen angel raging against the established order.

ลูซิเฟอร์ เทวดาตกสวรรค์ผู้ต่อต้านกฎเกณฑ์

Mephistopheles, the trickster striking deals with unsuspecting humans.

เมฟิสโตเฟเลส ผู้หลอกลวงที่คอยทำข้อตกลง กับมนุษย์ที่ไม่ทันคน

These three divergent devils are all based on Satan of the Old Testament,

สิ่งชั่วร้ายทั้งสามประเภทนี้ สร้างมาจากซาตานแห่งพระคัมภีร์พันธสัญญาเดิม

an angelic member of God’s court who torments Job in the Book of Job.

ที่มีเหล่าเทวดาแห่งศาลของพระเจ้า ผู้คอยทรมานโยบในหนังสือโยบ

But unlike any of these literary devils,

แต่สิ่งเหล่านี้ไม่เหมือน ปีศาจตามวรรณกรรมซะทีเดียว

the Satan of the Bible was a relatively minor character,

ซาตานของคัมภีร์ไบเบิลเป็นตัวละครรอง

with scant information about his deeds or appearance.

ที่ไม่ค่อยมีข้อมูล ด้านเหตุการณ์หรือรูปลักษณ์เลย

So how did he become the ultimate antagonist, with so many different forms?

แล้วถ้างั้นเขากลายเป็นสุดยอดตัวละครหลัก ที่มีรูปร่างหลากหลายได้ยังไง

In the New Testament, Satan saw a little more action:

ในคัมภีร์ใหม่ ซาตานเริ่มมีบทมากขึ้น เช่น

tempting Jesus, using demons to possess people,

ล่อลวงพระเยซู ใช้ปีศาจเพื่อครอบงำมุนษย์

and finally appearing as a giant dragon who is cast into hell.

และสุดท้าย ปรากฏกายเป็น มังกรตัวมโหฬารที่ถูกไล่มาอยู่ในนรก

This last image particularly inspired medieval artists and writers,

รูปลักษณ์สุดท้ายนี้เป็นแรงบันดาลใจ ให้กับศิลปินและนักเขียนยุคกลาง

who depicted a scaled, shaggy-furred creature with overgrown toenails.

ที่คอยพรรณนาสัตว์ประหลาดให้มีขนรุงรัง มีเกล็ด พร้อมกับมีเล็บเท้าที่ใหญ่เกินตัว

In Michael Pacher’s painting of St. Augustine and the Devil,

ในภาพวาดนักบุญออกัสตินกับปีศาจ ของไมเคิล พาเชอร์

the devil appears as an upright lizard—

ปีศาจปรากฏกายเป็นกิ้งก่ายืนสองขา

with a second miniature face glinting on his rear and.

กับหน้าสองหน้าเล็กๆ ที่ประกายอยู่ด้านหลังของมัน

The epitome of these monster Satans

ตัวอย่างของพวกซาตานทั่วๆ ไป

appeared in Italian poet Dante Alighieri’s “Inferno.”

ปรากฏในงานของนักกวีชาวอิตาลี Dante Alighieri เรื่อง “โลกันตนรก”

Encased in the ninth circle of hell,

โดยเป็นที่ที่อยู่ภายในวงทั้งเก้าแห่งยมโลก

Dante’s Satan is a three-headed, bat-winged behemoth who feasts on sinners.

ซาตานของดันเตมีสามหัวและเป็นสัตว์ ตัวใหญ่มีปีกคล้ายค้างคาว ที่คอยกินคนบาป

But he’s also an object of pity:

แต่เขาก็ยังเป็นสัญลักษณ์ของความเวทนา

powerless as the panicked beating of his wings

ไร้พละกำลัง ไม่ว่าจะกระพือปีกของตนเท่าไร

only encases him further in ice.

ก็จะมีแต่ทำให้น้ำแข็ง ยิ่งแข็งตัวขึ้นมาล้อมรอบมันไว้

The poem’s protagonist escapes from hell by clambering over Satan’s body,

ตัวละครเอกในบทกวีหนีมาจากนรกได้ โดยการคลานขึ้นมาจากร่างกายของซาตาน

and feels both disgust and sympathy for the trapped beast—

และรู้สึกทั้งขยะแขยง ทั้งสงสารที่ปีศาจถูกจองจำ

prompting the reader to consider the pain of doing evil.

เพื่อให้ผู้อ่านเห็นถึง ความเจ็บปวดของการทำชั่ว

By the Renaissance, the devil started to assume a more human form.

ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ปีศาจเริ่มมีรูปร่างเป็นมนุษย์มากขึ้น

Artists painted him as a man with cloven hooves and curling horns

ศิลปินวาดมันเป็นผู้ชาย ที่มีเท้าเป็นกีบกับเขาม้วนงอน

inspired by Pan, the Greek god of the wild.

โดยได้รับแรงบันดาลใจจากแพน เทพเจ้ากรีกแห่งป่าเขา

In his 1667 masterpiece “Paradise Lost,”

ในค.ศ. 1667 งานชิ้นโบว์แดง “สวรรค์ลา”

English poet John Milton depicted the devil as Lucifer,

ของกวีชาวอังกฤษจอห์น มิลตัน ได้พรรณนาปีศาจเหมือนลูซิเฟอร์

an angel who started a rebellion on the grounds that God is too powerful.

เทวดาผู้เริ่มก่อกบฏ ด้วยเหตุที่พระเจ้ามีอำนาจมากเกินไป

Kicked out of heaven, this charismatic rebel becomes Satan,

ได้ถูกขับไล่ออกจากสวรรค์ กบฏผู้มีเสน่ห์นี้จึงกลายเป็นซาตาน

and declares that he’d rather rule in hell than serve in heaven.

และป่าวประกาศว่า เขาขอปกครองอยู่ในนรกดีกว่ารับใช้สวรรค์

Milton’s take inspired numerous depictions of Lucifer as an ambiguous figure,

ปีศาจของมิลตันได้มาจากการพรรณนา ลูซิเฟอร์หลายๆ แบบที่มีลักษณะคลุมเครือ

rather than a purely evil one.

มากกว่าลักษณะของสิ่งชั่วร้าย

Milton’s Lucifer later became an iconic character for the Romantics of the 1800s,

ต่อมาลูซิเฟอร์ของมิลตันกลายเป็นตัวละครดัง ในช่วงศิลปะจินตนิยมคริสต์ศตวรรษที่ 18

who saw him as a hero who defied higher power in pursuit of essential truths,

ซึ่งเห็นเขาเป็นฮีโร่ผู้ท้าทายอำนาจ เหนือกว่าตนเพื่อแสวงหาความสัตย์จริง

with tragic consequences.

โดยพบกับผลลัพธ์ที่น่าเศร้า

Meanwhile, in the German legend of Doctor Faust,

ขณะเดียวกัน ในตำนานของเยอรมัน เรื่องดอกเตอร์เฟาสต์

which dates to the 16th century,

ซึ่งมีมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 16

we get a look at what happens when the devil comes to Earth.

เราจะได้เห็นว่าอะไรจะเกิดขึ้น เมื่อสิ่งชั่วช้ามาสู่โลก

Faust, a dissatisfied scholar,

เฟาสต์ผู้รอบรู้ที่ไม่เคยพอใจ

pledges his soul to the devil in exchange for bottomless pleasure.

ขายดวงวิญญาณของเขาให้กับปีศาจ เพื่อแลกกับความสุขที่ไม่มีที่สิ้นสุด

With the help of the devil’s messenger Mephistopheles,

ด้วยความช่วยเหลือของ เมฟิสโตเฟเลสผู้ส่งสารของปีศาจ

Faust quickly seizes women, power, and money—

เฟาสต์มัวเมาไปกับผู้หญิง อำนาจ และเงินทองอย่างทันที

only to fall into the eternal fires of hell.

เพียงเพื่อตกลงไปสู่ไฟนรกชั่วนิรันด์

Later versions of the story show Mephistopheles in different lights.

เวอร์ชันต่อมาของเรื่อง ได้เล่าให้เมฟิสโตเฟเลสต่างออกไป

In Christopher Marlowe's account,

ในฉบับของคริสโตเฟอร์ มาร์โลว์

a cynical Doctor Faustus is happy to strike a deal with Mephistopheles.

แพทย์เฟาสตุสชอบใจ ที่ได้ทำข้อตกลงกับเมฟิสโตเฟเลส

In Johann Wolfgang van Goethe’s version,

ในเวอร์ชันของโยฮัน ว็อล์ฟกัง ฟ็อน เกอเทอ

Mephistopheles tricks Faust into a grisly deal.

เมฟิสโตเฟเลสหลอกเฟาสต์ ให้หลงทำข้อตกลงอันน่ากลัว

Today, a Faustian bargain refers to a trade that sacrifices integrity

ปัจจุบัน การต่อรองแบบเฟาสต์ คือการแลกเปลี่ยนที่สละความซื่อสัตย์

for short-term gains.

เพื่อผลประโยชน์ระยะสั้น

In stagings of Goethe’s play,

ในการแสดงของบทละครของเกอเทอ

Mephistopheles appeared in red tights and cape.

เมฟิสโตเฟเลสปรากฏใน ชุดรัดรูปกับผ้าคลุมสีแดงล้วน

This version of the devil was often played as a charming trickster—

เรื่องราวของปีศาจตนนี้ ได้เล่นบทเป็นผู้หลอกลวงเจ้าเสน่ห์

one that eventually paraded through comic books,

จนได้มาเฉิดฉายในหนังสือการ์ตูน

advertising, and film in his red suit.

โฆษณา และภาพยนตร์ในชุดแดงของมัน

These three takes on the devil are just the tip of the iceberg:

ปีศาจทั้งสามตนนี้ เป็นเพียงแค่น้ำจิ้มเท่านั้น

the devil continues to stalk the public imagination to this day,

ปีศาจยังคงไล่ตามจินตนาการ ของผู้คนอยู่ถึงทุกวันนี้

tempting artists of all kinds to render him

โดยคอยกระตุ้นให้ศิลปินทุกแขนงวาดมันออกมา

according to new and fantastical visions.

ตามภาพมหัศจรรย์ใหม่ๆ