How to use rhetoric to get what you want - Camille A. Langston

วิธีการใช้วาทศิลป์เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่คุณต้องการ - คามิลลี เอ แลงสตัน (Camille A. Langston)

Translator: Vera Chicharito Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

How do you get what you want using just your words?

คุณจะได้ในสิ่งที่คุณต้องการ โดยใช้เพียงลมปากได้อย่างไร

Aristotle set out to answer exactly that question over 2,000 years ago

อริสโตเติล เริ่มหาคำตอบต่อคำถามนี้ นานกว่า 2,000 ปีมาแล้ว

with the Treatise on Rhetoric.

ในตำราว่าด้วยเรื่องวาทศิลป์

Rhetoric, according to Aristotle,

วาทศิลป์ ตามแนวคิดเห็นของอริสโตเติล

is the art of seeing the available means of persuasion.

คือ ศิลปะแห่งการมองเห็น หนทางในการจูงใจ

And today we apply it to any form of communication.

และในปัจจุบัน เราประยุกต์มัน ให้เข้ากับการสื่อสารในทุกรูปแบบ

Aristotle focused on oration, though,

หากแต่อริสโตเติล มุ่งเน้นไปที่การกล่าวสุนทรพจน์

and he described three types of persuasive speech.

และเขาได้อธิบายถึงสามรูปแบบ ของการพูดโน้มน้าวใจไว้ดังนี้

Forensic, or judicial, rhetoric

นิติวาทศิลป์ (Forensic/Judical Rhetoric)

establishes facts and judgements about the past,

มีการให้ข้อเท็จจริง และการตัดสินเกี่ยวกับอดีต

similar to detectives at a crime scene.

คล้ายกันกับเหล่านักสืบ ที่สถานที่เกิดอาชญากรรม

Epideictic, or demonstrative, rhetoric

วาทศิลป์เฉพาะกิจ (Epideictic/ Demonstrative Rhetoric)

makes a proclamation about the present situation,

เป็นการประกาศถึงสถานการณ์ปัจจุบัน

as in wedding speeches.

ดังเช่น สุนทรพจน์ในพิธีแต่งงาน

But the way to accomplish change is through deliberative rhetoric,

แต่วิธีการที่จะทำให้ได้มาซึ่งความเปลี่ยนแปลง คือการใช้วิธีวาทศิลป์แนวเสรี

or symbouleutikon.

หรือ ซิมบูวลิวทิกอน (symbouleutikon)

Rather than the past or the present,

วาทศิลป์แนวเสรีให้ความสนใจกับอนาคต

deliberative rhetoric focuses on the future.

แทนที่จะเป็นอดีตหรือปัจจุบันกาล

It's the rhetoric of politicians

วาทศิลป์ของนักการเมือง

debating a new law by imagining what effect it might have,

ถูกใช้ในการอภิปรายกฎหมายใหม่ด้วยการ ลองจินตนาการว่ามันอาจส่งผลกระทบอย่างไร

like when Ronald Regan warned that the introduction of Medicare

อย่างเช่น ตอนที่โรนัลด์ เรแกน ประกาศเตือนว่าระบบสุขภาพขั้นพื้นฐาน

would lead to a socialist future spent telling our children

จะนำไปสู่เหตุการณ์ ที่นักสังคมศาสตร์ในอนาคต

and our children's children what it once was like in America when men were free.

จะต้องสอนคนไปชั่วลูกสืบหลาน ว่ามันเคย เป็นอย่างไรเมื่อผู้คนในอเมริกาเคยมีเสรีภาพ

But it's also the rhetoric of activists urging change,

แต่วาทศิลป์ของนักเคลื่อนไหว ก็ยังทำให้ เกิดกระแสความเปลี่ยนแปลงอีกด้วย

such as Martin Luther King Jr's dream

อย่างเช่น "ความฝัน" ของ มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์

that his children will one day live in a nation

ที่ว่าสักวันหนึ่งที่ลูก ๆ ของเขา จะดำรงชีวิตในประเทศชาติหนึ่ง

where they will not be judged by the color of their skin,

ที่พวกเขาจะไม่ต้องถูกตัดสิน จากสีผิวของพวกเขา

but by the content of their character.

แต่ตัดสินกันด้วยอุปนิสัยของพวกเขา

In both cases, the speaker's present their audience with a possible future

จากทั้งสองกรณี ผู้พูดได้แสดงให้ผู้ฟัง เห็นถึงภาพอนาคตที่เป็นไปได้

and try to enlist their help in avoiding or achieving it.

และพยายามจะขอการสนับสนุน ในการหลีกเลี่ยงหรือทำให้มันเป็นจริง

But what makes for good deliberative rhetoric,

แต่อะไรที่ทำให้วาทศิลป์แนวเสรี มีข้อได้เปรียบ

besides the future tense?

นอกเหนือไปจากการใช้อนาคตกาลล่ะ

According to Aristotle, there are three persuasive appeals:

ตามความเห็นของอริสโตเติล มีสิ่งจูงใจอยู่สามประการ คือ

ethos,

บุคลิกลักษณะ (เอธอส; Ethos)

logos,

เหตุผล (โลกอส; Logos)

and pathos.

และการปลุกเร้าอารมณ์ (พาธอส; Pathos)

Ethos is how you convince an audience of your credibility.

เอธอส คือวิธีที่เราชักจูงผู้ฟัง ด้วยความน่าเชื่อถือของเรา

Winston Churchill began his 1941 address to the U.S. Congress by declaring,

ค.ศ. 1941 วินสตัน เชอร์ชิล กล่าวถึง สภาคองเกรสของสหรัฐโดยประกาศว่า

"I have been in full harmony all my life with the tides which have flowed

"ตลอดชีวิต ข้าพเจ้าสามัคคีปรองดอง กับกระแสน้ำจากทั้งสองฝั่งฟาก

on both sides of the Atlantic against privilege and monopoly,"

ของมหาสมุทรแอตแลนติก ในการทัดทานเอกสิทธิ์และระบบผูกขาด"

thus highlighting his virtue as someone committed to democracy.

ซึ่งเป็นการเน้นย้ำจุดเด่นของเขา ในฐานะผู้เป็นที่มุ่งมันศรัทธาประชาธิปไตย

Much earlier, in his defense of the poet Archias,

เนิ่นนานก่อนหน้านั้น ในการแก้ต่าง แทนอาร์คิอัสผู้เป็นกวี

Roman consul Cicero appealed to his own practical wisdom

คิเคโร (Cicero) กงสุลชาวโรมัน ใช้ปัญญาในเชิงปฏิบัติของตนเอง

and expertise as a politician:

และความเชี่ยวชาญในฐานะ นักการเมืองคนหนึ่ง ในสุนทรพจน์ที่ว่า

"Drawn from my study of the liberal sciences

"จากการศึกษาค้นคว้า ด้านศาสตร์และศิลป์ของข้าพเจ้า

and from that careful training to which I admit

และจากการฝึกฝนอย่างใส่ใจ ข้าพเจ้าต้องขอบอกว่า

that at no part of my life I have ever been disinclined."

ไม่เคยมีครั้งไหนในชีวิตเลย ที่ข้าพเจ้าจะมิอาจรับได้ถึงเพียงนี้"

And finally, you can demonstrate disinterest,

และในที่สุดคุณก็สามารถ ที่จะแสดงความเพิกเฉย

or that you're not motivated by personal gain.

หรือแสดงว่าคุณไม่ได้รู้สึกถูกกระตุ้น ด้วยผลประโยชน์ส่วนตัว

Logos is the use of logic and reason.

โลกอส คือการใช้ตรรกะและเหตุผล

This method can employ rhetorical devices such as analogies,

กลวิธีนี้สามารถใช้เป็นเครื่องมือ ในทางวาทศิลป์ได้ เช่น การอุปมา

examples,

การยกตัวอย่าง

and citations of research or statistics.

และการอ้างอิงงานวิจัยหรือสถิติ

But it's not just facts and figures.

แต่มันไม่ใช่เพียงแค่ข้อเท็จจริง และตัวเลขเท่านั้น

It's also the structure and content of the speech itself.

มันยังเป็นโครงสร้างและเนื้อหา ของสุนทรพจน์เองด้วย

The point is to use factual knowledge to convince the audience,

ประเด็นก็คือ การใช้ความรู้เชิงข้อเท็จจริง ในการจูงใจผู้ฟัง

as in Sojourner Truth's argument for women's rights:

ดังเช่น การถกเถียงของโซจูร์เนอร์ ทรูธ ในหัวข้อสิทธิสตรี

"I have as much muscle as any man and can do as much work as any man.

"ฉันมีกล้ามมากพอ ๆ กับผู้ชายไม่ว่าคนใด และทำงานได้มากทัดเทียมกับผู้ชาย

I have plowed and reaped and husked and chopped and mowed

ฉันทั้งไถนา เกี่ยวข้าว กระเทาะเปลือกข้าว ตัดต้นไม้ และถางหญ้า

and can any man do more than that?"

แล้วมีผู้ชายหน้าไหนทำได้มากกว่านี้ไหม"

Unfortunately, speakers can also manipulate people with false information

น่าเสียดายที่ผู้พูดยังสามารถชักจูงผู้คน ด้วยข้อมูลผิด ๆ

that the audience thinks is true,

ที่ผู้ฟังเข้าใจว่าถูกต้องได้อีกด้วย

such as the debunked but still widely believed claim

เช่น ความคิดที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าผิด แต่ยังเป็นที่เชื่อถือกันในวงกว้าง

that vaccines cause autism.

ว่าวัคซีนก่อให้เกิดโรคออทิซึม

And finally, pathos appeals to emotion,

และสุดท้าย "พาธอส" ดึงดูดเข้าถึงอารมณ์

and in our age of mass media, it's often the most effective mode.

และในยุคแห่งสื่อมวลชนของเรานี้ มันมักจะเป็นวิธีที่ใช้ได้ผลที่สุด

Pathos is neither inherently good nor bad,

โดยปกติแล้ว พาธอสไม่ได้ดีหรือเลวร้ายอะไร

but it may be irrational and unpredictable.

แต่มันอาจไร้ซึ่งเหตุผลและคาดเดาไม่ได้

It can just as easily rally people for peace

มันเรียกผู้คนให้มาชุมนุมกันเพื่อสันติภาพ

as incite them to war.

ได้ง่ายดายพอ ๆ กับ การกระตุ้นให้เกิดสงคราม

Most advertising,

การโฆษณาส่วนใหญ่

from beauty products that promise to relieve our physical insecurities

ตั้งแต่ผลิตภัณฑ์ความงามที่ยืนยันว่า จะลบเลือนความบกพร่องทางกายภาพ

to cars that make us feel powerful,

ไปจนถึงรถยนต์ที่ทำให้เรารู้สึกมีหน้ามีตา

relies on pathos.

ล้วนขึ้นอยู่กับพาธอสทั้งสิ้น

Aristotle's rhetorical appeals still remain powerful tools today,

เสน่ห์เชิงวาทศิลป์ของอริสโตเติล ยังคงเป็นเครื่องมืออันทรงพลังในปัจจุบัน

but deciding which of them to use

แต่การที่จะตัดสินใจว่าจะเลือกใช้แบบไหน

is a matter of knowing your audience and purpose,

เป็นเรื่องของการรู้ว่าจุดประสงค์คืออะไร และผู้ฟังของคุณเป็นใคร

as well as the right place and time.

เช่นเดียวกันกับกาละเทศะ

And perhaps just as important is being able to notice

และบางทีนั่นก็อาจสำคัญพอ ๆ กับ ความช่างสังเกต

when these same methods of persuasion are being used on you.

ว่าเมื่อใดที่กลวิธีในการจูงใจเดียวกันนี้ ถูกใช้กับคุณ