Aphasia: The disorder that makes you lose your words - Susan Wortman-Jutt

อะเฟเชีย: โรคทีทำให้คุณพูดไม่ออก - ซูซาน เวิร์ธแมน-จัสท์ (Susan Wortman-Jutt)

Translator: Chanyanart Kiattiporn-opas Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

Language is an essential part of our lives that we often take for granted.

ภาษาเป็นส่วนสำคัญของชีวิตเรา ที่เรามักมองข้ามความสำคัญของมันไป

With it, we can communicate our thoughts and feelings,

ด้วยการใช้ภาษา พวกเราสามารถที่จะสื่อสาร ความคิดและความรู้สึกของเรา

lose ourselves in novels,

หลงเข้าไปในนิยาย

send text messages,

ส่งข้อความ

and greet friends.

และทักทายเพื่อน ๆ

It's hard to imagine being unable to turn thoughts into words.

มันยากที่จะจินตนาการ ถึงการที่เรา ไม่สามารถเปลี่ยนความคิดให้กลายเป็นคำได้

But if the delicate web of language networks in your brain

แต่ถ้าหากเครือข่ายภาษา อันละเอียดอ่อนในสมองของคุณ

became disrupted by stroke, illness, or trauma,

ถูกรบกวนด้วยโรคหลอดเลือดในสมอง, ความเจ็บป่วย หรือการบาดเจ็บที่สมอง

you could find yourself truly at a loss for words.

คุณจะพบว่าตนเองนั้นจะอยู่ใน ภาวะพูดไม่ออกอย่างแท้จริง

This disorder, called aphasia, can impair all aspects of communication.

โรคนี้ถูกเรียกว่า อะเฟเชีย ซึ่งสามารถทำให้เกิด การเสื่อมสภาพในทุกแง่มุมของการสื่อสาร

People who have aphasia remain as intelligent as ever.

คนที่เป็นโรคอะเฟเชียนั้น ยังคงมีเชาวน์ปัญญาเหมือนเดิม

They know what they want to say,

พวกเขารู้ว่า พวกเขาต้องการจะพูดอะไร

but can't always get their words to come out correctly.

แต่ก็ไม่สามารถเลือกหาคำเหล่านั้น และพูดออกมาได้อย่างถูกต้องเสมอไป

They may unintentionally use substitutions called paraphasias,

พวกเขาอาจจะใช้วิธีการแทนที่คำ อย่างไม่ตั้งใจ ซึ่งเรียกว่า การใช้คำไม่ถูก

switching related words, like saying "dog" for "cat,"

ซึ่งก็คือ การสับเปลี่ยนคำที่เกี่ยวข้องกัน อย่างเช่น พูดว่า "หมา" แทนที่จะพูดว่า "แมว"

or words that sound similar, such as "house" for "horse."

หรือคำที่เสียงใกล้เคียงกัน เช่น "เฮาส์" (บ้าน) แทนที่ "ฮอสส์" (ม้า)

Sometimes, their words may even be unrecognizable.

บางครั้ง คำพูดของพวกเขา อาจจะไม่สามารถเข้าใจได้

There are several types of aphasia grouped into two categories:

โรคอะเฟเชียมีอยู่หลายขนิด ที่ถูกจัดกลุ่มได้เป็นสองประเภท

fluent, or receptive, aphasia

อะเฟเชียแบบพูดได้อย่างคล่องแคล่ว หรือที่เกี่ยวกับการรับรู้ผิดปกติ

and non-fluent, or expressive, aphasia.

และ อะเฟเชียแบบพูดไม่คล่องแคล่ว หรือมีการแสดงออกผิดปกติ

People with fluent aphasia may have normal vocal inflection

คนที่เป็นอะเฟเชียแบบพูดอย่างคล่องแคล่ว อาจใช้น้ำเสียงปกติ

but use words that lack meaning.

หากแต่กลับใช้คำที่ไม่มีความหมาย

They have difficulty comprehending the speech of others

พวกเขามีปัญหา ในการทำความเข้าใจคำพูดของผู้อื่น

and are frequently unable to recognize their own speech errors.

และบ่อยครั้ง พวกเขาไม่สามารถ รู้ถึงข้อผิดพลาดในการพูดของตนเอง

People with non-fluent aphasia, on the other hand,

ในทางตรงกันข้าม คนที่เป็นอะเฟเชียแบบพูดไม่คล่องแคล่ว

may have good comprehension

จะมีการเข้าใจความหมายที่ดี

but will experience long hesitations between words and make grammatical errors.

แต่จะลังเลอยู่นานกว่าจะพูดแต่ละคำ และมักใช้ไวยากรณ์ผิด

We all have that tip-of-the-tongue feeling from time to time

พวกเราล้วนแล้วแต่มีอาการติดอยู่ที่ริมผีปาก บ้างเป็นบางครั้ง

when we can't think of a word,

เมื่อพวกเรานึกคำไม่ออก

but having aphasia can make it hard to name simple, everyday objects.

แต่โรคอะเฟเชียทำให้การเรียกชื่อ สิ่งของในชีวิตประจำวันกลายเป็นเรื่องยาก

Even reading and writing can be difficult and frustrating.

แม้แต่การอ่าน และการเขียนก็เป็น เรื่องยาก และน่าหงุดหงิดใจ

So how does this language loss happen?

แล้วการสูญหายไปของภาษานี้ เกิดขึ้นได้อย่างไร

The human brain has two hemispheres.

สมองของมนุษย์มีสองซีก

In most people, the left hemisphere governs language.

ในคนส่วนใหญ่ สมองซึกซ้าย ควบคุมด้านภาษา

We know this because in 1861,

พวกเรารู้เรื่องนี้เป็นเพราะ ในปี ค.ศ. 1861

the physician Paul Broca studied a patient

นายแพทย์ พอล โบรคาได้ทำการศึกษาคนไข้

who lost the ability to use all but a single word, "tan."

ที่สูญเสียความสามารถในการใช้ภาษาทั้งหมด เว้นแต่ คำ ๆ เดียวคือ "แทน" (tan)

During a postmortem study of that patient's brain,

ระหว่างการศึกษาโดยการชันสูตร สมองของผู้ป่วย

Broca discovered a large lesion in the left hemisphere

โบรคาได้ค้นพบบาดแผลขนาดใหญ่ ในซีกซ้ายของสมอง

now known as Broca's area.

ซึ่งตอนนี้เป็นที่รู้จักในชื่อ บริเวณ โบรคา (Broca's area)

Scientists today believe that Broca's area is responsible in part for naming objects

นักวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันเชื่อว่า บริเวณโบรคา เป็นส่วนที่ทำหน้าที่ในการเรียกชื่อสิ่งของ

and coordinating the muscles involved in speech.

และประสานงานกับกล้ามเนื้อ ที่เกี่ยวข้องกับการพูด

Behind Broca's area is Wernicke's area near the auditory cortex.

หลังบริเวณโบรคา คือ บริเวณเวอร์นิกี (Wernicke's area) ซึ่งอยู่ใกล้กับสมองส่วนการได้ยิน

That's where the brain attaches meaning to speech sounds.

ซึ่งเป็นบริเวณที่สมอง เชื่อมโยงความหมายกับเสียงพูดเข้าด้วยกัน

Damage to Wernicke's area impairs the brain's ability to comprehend language.

บริเวณเวอร์นิกีที่ได้รับความเสียหาย จะบั่นทอน ความสามารถของสมองในการเข้าใจภาษา

Aphasia is caused by injury to one or both of these specialized language areas.

อะเฟเชียเกิดจากความเสียหายในหนึ่ง หรือทั้งสองบริเวณที่เกี่ยวกับภาษาโดยเฉพาะ

Fortunately, there are other areas of the brain

โชคดีที่มีบริเวณอื่น ๆ ในสมอง

which support these language centers

ที่สนับสนุนศูนย์กลางด้านภาษาเหล่านี้

and can assist with communication.

และสามารถช่วยเหลือในการสื่อสารได้

Even brain areas that control movement are connected to language.

แม้แต่บริเวณของสมองที่ควบคุมการเคลื่อนไหว ก็ถูกเชื่อมต่อกับภาษา

FMRI studies found that when we hear action words, like "run" or "dance,"

จากการศึกษาโดยใช้ FMRI พบว่าเมื่อเราได้ยิน คำที่เกี่ยวกับการเคลื่อนไหว เช่น "วิ่ง" หรือ "เต้น"

parts of the brain responsible for movement light up

ส่วนของสมองที่ทำหน้าที่เกี่ยวข้องกับ การเคลื่อนไหวจะมีการตอบสนอง

as if the body was actually running or dancing.

ราวกับว่าร่างกายกำลังวิ่งหรือเต้นอยู่จริง ๆ

Our other hemisphere contributes to language, too,

สมองอีกซีกหนึ่งของเรา ก็มีส่วนในเรื่องของภาษาด้วยเช่นกัน

enhancing the rhythm and intonation of our speech.

โดยทำหน้าที่เพิ่มจังหวะ และการใช้เสียงสูงต่ำในการพูดของเรา

These non-language areas sometimes assist people with aphasia

ตำแหน่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับภาษาเหล่านี้ บางครั้งก็ช่วยเหลือคนที่เป็นโรคอะเฟเชีย

when communication is difficult.

เมื่อมีปัญหาในการสื่อสาร

So how common is aphasia?

แล้วโรคอะเฟเชียพบได้มากแค่ไหน

Approximately 1 million people in the U.S. alone have it,

เพียงแค่ในสหรัฐอเมริกาแห่งเดียว มีคนประมาณ 1 ล้านคนที่เป็นโรคนี้

with an estimated 80,000 new cases per year.

และมีผู้ป่วยใหม่ประมาณ 80,000 คน ต่อปี

About one-third of stroke survivors suffer from aphasia

ประมาณหนึ่งในสามของผู้รอดชีวิตจาก โรคหลอดเลือดสมองมีอาการอะเฟเชีย

making it more prevalent than Parkinson's disease

ทำให้โรคนี้ถูกพบได้มากกว่า ผู้ป่วยโรคพาคินสัน

or multiple sclerosis,

หรือคิดเป็นสองเท่าของผู้ป่วยเส้นเลือดตีบ

yet less widely known.

แต่ทว่ามันยังเป็นที่รู้จักในวงแคบกว่า

There is one rare form of aphasia called primary progressive aphasia, or PPA,

มีรูปแบบหนึ่งที่หายากของอะเฟเชีย ที่เรียกว่า ภาวะเสียการสื่อความแบบปฐมภูมิ หรือ PPA

which is not caused by stroke or brain injury,

ซึ่งไม่ได้เกิดจากโรคหลอดเลือดสมอง หรือการได้รับบาดเจ็บที่สมอง

but is actually a form of dementia

แต่เป็นรูปแบบหนึ่งของโรคสมองเสื่อม

in which language loss is the first symptom.

ซึ่งการสูญเสียภาษาเป็น อาการอันดับแรกของโรคนี้

The goal in treating PPA is to maintain language function for as long as possible

เป้าหมายในการรักษา PPA คือการประคับประคอง ด้านภาษาให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

before other symptoms of dementia eventually occur.

ก่อนที่อาการอื่น ๆ ของโรคสมองเสื่อม จะเกิดขึ้นในท้ายที่สุด

However, when aphasia is acquired from a stroke or brain trauma,

อย่างไรก็ดี เมื่อโรคอะเฟเชียพัฒนามาจาก โรคหลอดเลือดสมอง หรือการบาดเจ็บที่สมอง

language improvement may be achieved through speech therapy.

การปรับปรุงด้านภาษาอาจทำได้ โดยการบำบัดเกี่ยวกับการพูด

Our brain's ability to repair itself, known as brain plasticity,

สมองของเรามีความสามารถในการซ่อมแซมตัวเอง ที่เรียกกันว่า ความยืดหยุ่นของสมอง

permits areas surrounding a brain lesion

ที่ทำให้ส่วนที่อยู่รอบ ๆ บริเวณที่บาดเจ็บของสมอง

to take over some functions during the recovery process.

เข้ามาควบคุมบางหน้าที่แทน ในระหว่างกระบวนการฟื้นฟู

Scientists have been conducting experiments using new forms of technology,

นักวิทยาศาสตร์ได้ทำการทดลอง โดยใช้เทคโนโลยีรูปแบบใหม่

which they believe may encourage brain plasticity in people with aphasia.

ที่พวกเขาเชื่อว่าอาจจะช่วยส่งเสริม ความยืดหยุ่นของสมองในคนที่เป็นอะเฟเชีย

Meanwhile, many people with aphasia remain isolated,

ในระหว่างนั้น คนที่เป็นโรคอะเฟเชีย จำนวนมากก็ยังคงรู้สึกแปลกแยก

afraid that others won't understand them or give them extra time to speak.

เกรงว่าคนอื่น ๆ จะไม่เข้าใจพวกเขา หรือจะไม่ยอมเสียเวลาให้พวกเขาได้พูด

By offering them the time and flexibility to communicate in whatever way they can,

ด้วยการให้เวลาและความยืดหยุ่นในการสื่อสาร ในรูปแบบใดก็ตามที่พวกเขาสามารถทำได้

you can help open the door to language again,

คุณสามารถช่วยเปิดประตูภาษา ของพวกเขาได้อีกครั้ง

moving beyond the limitations of aphasia.

ให้พวกเขาก้าวขึ้นไป เหนือกว่าขีดจำกัดของโรคอะเฟเชีย