The woman who stared at the sun - Alex Gendler

Vertaald door: Esther van Driel Nagekeken door: Marena Marshall

In the spring of 1944, Tokyo residents experienced numerous aerial attacks

In de lente van 1944 vonden er luchtaanvallen op Tokio plaats

from Allied bombers.

door geallieerde bommenwerpers.

Air raid sirens warned citizens to get indoors

Luchtalarmen waarschuwden inwoners om naar binnen te gaan

and preceded strategic blackouts across the city.

en gingen vooraf aan strategische black-outs in de hele stad.

But 28-year old Hisako Koyama saw these blackouts as opportunities.

De 28-jarige Hisako Koyoma zag deze black-outs als kansen.

Dragging a futon over her head for protection,

Met een futon over haar hoofd ter bescherming

Koyama would gaze at the night sky,

staarde Koyama naar de nachtelijke lucht

tracking all sorts of astronomical phenomena.

en hield allerlei astronomische fenomenen bij.

However, her latest endeavor required the light of day.

Haar meest recente onderneming had echter daglicht nodig.

By angling her telescope towards the sun,

Door haar telescoop naar de zon te richten

Koyama could project the star's light onto a sheet of paper,

kon Koyama het licht van de ster op een vel papier projecteren,

allowing her to sketch the sun’s shifting surface.

waardoor ze het bewegende oppervlak van de zon kon tekenen.

She spent weeks recreating this set up, tracking every change she saw.

Dit herhaalde ze wekenlang en ze hield elke verandering bij.

But while Koyama didn't know it,

Hoewel Koyama het niet wist,

these drawings were the start of one of the most important records

vormden deze tekeningen het begin van enkele van de belangrijkste gegevens

of solar activity in human history.

van zonne-activiteit in de menselijke geschiedenis.

To understand exactly what Koyama saw on the sun’s surface,

Om te begrijpen wat Koyama zag op het oppervlak van de zon

we first need to understand what’s happening inside the star.

moeten we eerst begrijpen wat er binnenin de ster gebeurt.

Every second, trillions of hydrogen atoms

Elke seconde smelten biljoenen waterstofatomen samen tot heliumatomen

fuse into helium atoms in a process called nuclear fusion.

in een proces genaamd kernfusie.

This ongoing explosion maintains the sun’s internal temperature

Deze continue explosie handhaaft de temperatuur binnenin de zon,

of roughly 15 million degrees Celsius,

zo’n 15 miljoen graden Celsius,

which is more than enough energy to transform gas

meer dan genoeg energie om gas om te zetten

into churning pools of plasma.

in kolkende plassen plasma.

Plasma consists of charged particles that produce powerful magnetic fields.

Plasma bestaat uit geladen deeltjes die sterke magnetische velden produceren.

But unlike the stable charged particles that maintain magnetic activity on Earth,

In tegenstelling tot stabiele geladen deeltjes

die de magnetische activiteit op aarde handhaven,

this plasma is constantly in flux,

is dit plasma continu in beweging

alternately disrupting and amplifying the sun's magnetic field.

en verstoort en versterkt afwisselend het magnetische veld van de zon.

This ongoing movement can produce

Deze aanhoudende beweging

kan tijdelijke concentraties van magnetische activiteit veroorzaken,

temporary concentrations of magnetic activity

which inhibit the movement of molecules and in turn reduce heat in that area.

die de beweging van moleculen remmen en zo warmte in dat gebied reduceren.

And since regions with less heat generate less light,

Omdat gebieden met minder warmte minder licht genereren,

places with the strongest magnetic fields appear as dark spots

verschijnen plaatsen met de sterkste magnetische velden als donkere vlekken

scattered across the sun’s surface.

verspreid over de oppervlakte van de zon.

These so-called sunspots are always moving,

Deze zogenaamde zonnevlekken zijn altijd in beweging,

both as a result of plasma swirling within the sphere,

zowel als gevolg van het plasma dat in de bol wervelt

and the sun’s rotation.

als door het draaien van de zon.

And because they’re often clustered together,

Omdat ze vaak in groepen voorkomen,

accurately counting sunspots and tracking their movement can be a challenge,

kan het accuraat tellen van zonnevlekken

en het volgen van hun bewegingen een uitdaging zijn,

depending greatly on the perception and judgment of the viewer.

afhankelijk van de perceptie en het inzicht van de kijker.

This is precisely where Koyama’s contributions would be so valuable.

Dit is precies waarom Koyama’s bijdrage zo waardevol bleek te zijn.

Despite having no formal training in astronomy,

Ondanks dat ze geen opleiding in astronomie had gevolgd,

her observations and sketches were remarkably accurate.

waren haar observaties en schetsen opmerkelijk accuraat.

After sending her work to the Oriental Astronomical Association,

Nadat ze haar werk naar de Oriental Astronomical Association stuurde,

she received a letter of commendation for her dedicated and detailed observations.

kreeg ze een aanbevelingsbrief

voor haar toegewijde en gedetailleerde observaties.

With their support, she began to visit the Tokyo Museum of Science,

Met hun steun begon ze het Tokyo Museum of Science te bezoeken,

where she could use a far superior telescope to continue her work.

waar ze een superieure telescoop kon gebruiken om haar werk voort te zetten.

Koyama soon joined the museum's staff as a professional observer,

Al snel sloot Koyama zich aan bij het personeel als professioneel waarnemer

and over the next 40 years, she worked on a daily basis,

en de volgende 40 jaar werkte ze dagelijks

producing over 10,000 drawings of the sun’s surface.

en produceerde ze meer dan 10.000 tekeningen van de oppervlakte van de zon.

Researchers already knew magnetic currents in the sun followed an 11 year cycle

Onderzoekers wisten al dat de magnetische stromingen in de zon

een cyclus van 11 jaar vormen,

that moved sunspots in a butterfly shaped path over the star’s surface.

waarin zonnevlekken een pad in de vorm van een vlinder

over het oppervlak van de ster volgen.

But using Koyama’s record,

Met de gegevens van Koyama

they could precisely follow specific sunspots and clusters

konden ze precies specifieke zonnevlekken en clusters volgen

through that journey.

door die reis.

This kind of detail offered a real-time indication of the sun’s magnetic activity,

Deze details gaven een real-time indicatie van de magnetische activiteit van de zon,

allowing scientists to track all kinds of solar phenomena,

waardoor wetenschappers allerlei zonnefenomenen konden volgen,

including volatile solar flares.

waaronder instabiele zonnevlammen.

These flares typically emanate from the vicinity of sunspots,

Deze vlammen zijn vaak afkomstig uit de omgeving van zonnevlekken

and can travel all the way to Earth’s atmosphere.

en kunnen helemaal naar de atmosfeer van de aarde reizen.

Here, they can create geomagnetic storms

Hier kunnen ze geomagnetische stormen veroorzaken,

capable of disrupting long range communication and causing blackouts.

die lange-afstandscommunicatie kunnen verstoren en blackouts kunnen veroorzaken.

Solar flares also pose a major risk to satellites and manned space stations,

Zonnevlammen vormen ook een groot risico voor satellieten

en bemande ruimtestations,

making them essential to predict and plan for.

waardoor het essentieel is ze te voorspellen.

During an interview in 1964,

Tijdens een interview in 1964

Koyama lamented that her 17 years of observation had barely been enough

betreurde Koyama het dat 17 jaar observeren nauwelijks genoeg waren

to produce a single butterfly record of the solar cycle.

om een enkele vlindervorm van de zonnecyclus vast te leggen.

But by the end of her career, she’d drawn three and a half cycles—

Aan het eind van haar carrière had ze drie-en-een-halve cycli getekend --

one of the longest records ever made.

een van de langste reeksen ooit gemaakt.

Better still, the quality of her drawings was so consistent,

Sterker nog: de kwaliteit van haar tekeningen was zo consistent,

researchers used them as a baseline to reconstruct the past 400 years

dat wetenschappers ze als basis gebruikten om de laatste 400 jaar te reconstrueren

of sunspot activity from various historical sources.

van activiteit van zonnevlekken uit verschillende historische bronnen.

This project extends Koyama’s legacy far beyond her own lifetime,

Dit project vormt Koyama’s nalatenschap tot ver voorbij haar leven

and proves that science is not built solely on astounding discoveries,

en bewijst dat wetenschap niet alleen gebouwd is op verbijsterende ontdekkingen,

but also on careful observation of the world around us.

maar ook op zorgvuldige observatie van de wereld om ons heen.