Why should you read Edgar Allan Poe? - Scott Peeples

Vertaald door: Laura Broersen Nagekeken door: Marena Marshall

A high forehead topped by disheveled black hair,

Een hoog voorhoofd met daarboven warrig, zwart haar.

a sickly pallor,

Een ziekelijke gelaatskleur,

and a look of deep intelligence and deeper exhaustion

en een uiterst intelligente blik en extreme uitputting

in his dark, sunken eyes.

in zijn donkere, diepliggende ogen.

Edgar Allan Poe’s image is not just instantly recognizable –

Het imago van Edgar Allan Poe is niet alleen direct herkenbaar -

it’s perfectly suited to his reputation.

het past helemaal bij zijn reputatie.

From the prisoner strapped under a descending pendulum blade,

Van de gevangene die vastgebonden is onder een neerdalend slingermes,

tot een raaf die weigert om de kamer van de verteller te verlaten.

to a raven who refuses to leave the narrator’s chamber,

Poe’s macabre and innovative stories of gothic horror

Poe’s macabere en innovatieve verhalen van gothic horror

have left a timeless mark on literature.

hebben een tijdloze stempel op de literatuur gedrukt.

But just what is it that makes Edgar Allan Poe

Maar wat maakt Edgar Allan Poe nou precies een van de beste Amerikaanse schrijvers?

one of the greatest American authors?

After all, horror was a popular genre of the period,

Horror was tenslotte een populair genre in die periode en had veel beoefenaars.

with many practitioners.

Yet Poe stood out thanks to his careful attention to form and style.

Toch viel Poe op dankzij zijn aandacht voor vorm en stijl.

As a literary critic,

Als literair criticus

he identified two cardinal rules for the short story form:

identificeerde hij twee grondregels voor de korte verhaalvorm:

it must be short enough to read in one sitting,

Deze moet kort genoeg zijn om in één keer te lezen,

and every word must contribute to its purpose.

en elk woord moet bijdragen aan het doel.

By mastering these rules,

Poe kent deze regels als geen ander en trekt zo de aandacht van de lezer

Poe commands the reader’s attention

and rewards them with an intense and singular experience –

en beloont ze met een intense en unieke ervaring –

what Poe called the unity of effect.

iets dat Poe de eenheid van effect noemde.

Though often frightening, this effect goes far beyond fear.

Hoewel het vaak angstaanjagend is, gaat dit effect veel verder dan angst.

Poe’s stories use violence and horror to explore the paradoxes and mysteries

Poe’s verhalen verkennen via geweld en horror de paradoxen en mysteries

of love,

van liefde, rouw en schuld en verzetten zich tegelijk

grief,

and guilt,

while resisting simple interpretations or clear moral messages.

tegen simpele interpretaties of duidelijke morele lessen.

And while they often hint at supernatural elements,

Hoewel ze vaak hinten naar bovennatuurlijke elementen,

the true darkness they explore is the human mind

is de echte duisternis die ze verkennen het menselijke brein

en zijn neiging tot zelfvernietiging.

and its propensity for self-destruction.

In “The Tell-Tale Heart,” a ghastly murder

In Het verraderlijke hart staat een vreselijke moord

is juxtaposed with the killer’s tender empathy towards the victim –

tegenover de tedere empathie van de moordenaar voor het slachtoffer -

a connection that soon returns to haunt him.

een connectie die hem al gauw achtervolgt.

The title character of "Ligeia" returns from the dead

Het titelpersonage uit Ligeia keert terug uit de dood

through the corpse of her husband’s second wife –

met behulp van het lijk van de tweede vrouw van haar man,

or at least the opium-addicted narrator thinks she does.

of dat denkt de aan opium-verslaafde verteller tenminste zelf.

And when the protagonist of “William Wilson”

En als de verteller van ‘William Wilson’

violently confronts a man he believes has been following him,

een man die hem lijkt te achtervolgen, gewelddadig confronteert,

he might just be staring at his own image in a mirror.

staart hij misschien gewoon naar zijn eigen weerspiegeling.

Through his pioneering use of unreliable narrators,

Door zijn baanbrekende gebruik van onbetrouwbare vertellers

Poe turns readers into active participants

verandert Poe lezers in actieve deelnemers

who must decide when a storyteller might be misinterpreting

die moeten beslissen of een verteller iets verkeerd interpreteert

or even lying about the events they’re relating.

of zelfs liegt over de gebeurtenissen die ze vertellen.

Although he’s best known for his short horror stories,

Hoewel hij het meest bekend is van zijn korte horrorverhalen,

Poe was actually one of the most versatile

was Poe een van de meest veelzijdige

and experimental writers of the nineteenth century.

en experimentele schrijvers van de negentiende eeuw.

He invented the detective story as we know it,

Hij vond het detectiveverhaal zoals wij dit kennen uit

with “The Murders in the Rue Morgue,”

met De moorden in de Rue Morgue gevolgd door Het mysterie van Marie Roget,

followed by “The Mystery of Marie Roget”

and “The Purloined Letter.”

en De gestolen brief.

All three feature the original armchair detective,

In alle drie is de hoofdpersoon de originele leunstoeldetective

C. Auguste Dupin,

C. Auguste Dupin,

who uses his genius and unusual powers of observation and deduction

die zijn genialiteit en ongewone talent voor observatie en deductie gebruikt

to solve crimes that baffle the police.

om misdaden op te lossen waar de politie niks van begrijpt.

Poe also wrote satires of social and literary trends,

Poe schreef ook satires over sociale en literaire trends,

and hoaxes that in some cases anticipated science fiction.

en verhalen die in sommige gevallen voorlopers van science fiction waren.

Those included an account of a balloon voyage to the moon,

Dit waren onder andere een beschrijving van een ballonreis naar de maan,

and a report of a dying patient put into a hypnotic trance

en een verslag van een stervende patiënt die onder hypnose wordt gebracht,

so he could speak from the other side.

zodat hij van de andere zijde kan spreken.

Poe even wrote an adventure novel about a voyage to the South Pole

Poe schreef zelfs een avonturenroman over een reis naar de Zuidpool

and a treatise on astrophysics,

en een verhandeling over astrofysica, allemaal terwijl hij als redacteur werkte

all while he worked as an editor,

producing hundreds of pages of book reviews and literary theory.

en honderden pagina’s aan boekrecensies en literaire theorie produceerde.

An appreciation of Poe’s career wouldn’t be complete without his poetry:

Waardering voor Poe’s carrière zou niet compleet zijn zonder zijn poëzie:

haunting and hypnotic.

spookachtig en hypnotiserend.

His best-known poems are songs of grief, or in his words,

Zijn bekendste gedichten zijn liederen van rouw, of in zijn eigen woorden,

“mournful and never-ending remembrance.”

“treurige herinneringen zonder einde”.

“The Raven,” in which the speaker projects his grief onto a bird

De raaf, waarin de verteller zijn rouw op een vogel projecteert

who merely repeats a single sound,

die één enkel geluid blijft herhalen, maakte Poe bekend.

made Poe famous.

But despite his literary success,

Maar ondanks zijn literaire succes leefde Poe zijn hele carrière in armoede,

Poe lived in poverty throughout his career,

en zijn persoonlijke leven was vaak net zo duister als zijn werk.

and his personal life was often as dark as his writing.

He was haunted by the loss of his mother and his wife,

Hij werd achtervolgd door het verlies van zijn moeder en zijn vrouw,

who both died of tuberculosis at the age of 24.

die beiden op 24-jarige leeftijd aan de gevolgen van tuberculose overleden.

Poe struggled with alcoholism

Poe worstelde met alcoholisme

and frequently antagonized other popular writers.

en was vaak vijandig tegen andere populaire schrijvers.

Veel van zijn bekendheid kwam door postume en erg losse bewerkingen van zijn werk.

Much of his fame came from posthumous – and very loose – adaptations of his work.

And yet, if he could’ve known how much pleasure and inspiration

Maar als hij had geweten hoeveel genot en inspiratie zijn werk zou brengen

his writing would bring to generations of readers and writers alike,

aan generaties schrijvers en lezers,

perhaps it may have brought a smile to that famously brooding visage.

zou dat misschien voor een glimlach op dat sombere gelaat gezorgd hebben.