Why should you read Edgar Allan Poe? - Scott Peeples

Μετάφραση: Sophia Angelopoulou Επιμέλεια: Maria Pericleous

A high forehead topped by disheveled black hair,

Ένα ψηλό μέτωπο και στην κορυφή ατημέλητα μαύρα μαλλιά,

a sickly pallor,

μια ασθενική ωχρότητα,

and a look of deep intelligence and deeper exhaustion

κι ένα βλέμμα βαθιάς ευφυίας και βαθύτερης εξάντλησης

in his dark, sunken eyes.

στα σκοτεινά, σκαμμένα μάτια του.

Edgar Allan Poe’s image is not just instantly recognizable –

Η εικόνα του Έντγκαρ Άλαν Πόε δεν είναι απλά άμεσα αναγνωρίσιμη -

it’s perfectly suited to his reputation.

ταιριάζει απόλυτα στη φήμη του.

From the prisoner strapped under a descending pendulum blade,

Από τον φυλακισμένο παγιδευμένο κάτω από την κατακόρυφη λεπίδα εκκρεμές,

to a raven who refuses to leave the narrator’s chamber,

στο κοράκι που αρνείται να αφήσει το δωμάτιο του διηγηματογράφου,

Poe’s macabre and innovative stories of gothic horror

οι μακάβριες και καινοτόμες ιστορίες γοτθικής φρίκης του Πόε

have left a timeless mark on literature.

έχουν αφήσει αιώνιο σημάδι στη λογοτεχνία.

But just what is it that makes Edgar Allan Poe

Όμως τι είναι αυτό που κάνει τον Έντγκαρ Άλαν Πόε

one of the greatest American authors?

έναν από τους μεγαλύτερους Αμερικανούς συγγραφείς;

After all, horror was a popular genre of the period,

O τρόμος ήταν δημοφιλές είδος της περιόδου,

with many practitioners.

με πολλούς επαγγελματίες.

Yet Poe stood out thanks to his careful attention to form and style.

Όμως ο Πόε ξεχώρισε γιατί έδινε μεγάλη προσοχή στη μορφή και στο ύφος.

As a literary critic,

Ως κριτικός λογοτεχνίας είχε δύο θεμελιώδεις κανόνες

he identified two cardinal rules for the short story form:

για τη μορφή των διηγημάτων:

it must be short enough to read in one sitting,

να είναι αρκετά σύντομα για να διαβάζονται σε μια καθισιά,

and every word must contribute to its purpose.

και κάθε λέξη πρέπει να συμβάλλει στον σκοπό της.

By mastering these rules,

Τελειοποιώντας αυτούς τους κανόνες,

Poe commands the reader’s attention

ο Πόε κρατάει την προσοχή του αναγνώστη

and rewards them with an intense and singular experience –

και τον ανταμείβει με μια έντονη και μοναδική εμπειρία -

what Poe called the unity of effect.

αυτό που ο Πόε αποκαλούσε την ενότητα του εφέ.

Though often frightening, this effect goes far beyond fear.

Μολονότι συχνά τρομακτικό, αυτό το εφέ πάει πολύ πιο μακριά από τον φόβο.

Poe’s stories use violence and horror to explore the paradoxes and mysteries

Οι ιστορίες του Πόε έχουν βία και τρόμο για να ερευνήσουν τα παράδοξα και μυστήρια

of love,

της αγάπης, της θλίψης και της ενοχής,

grief,

and guilt,

while resisting simple interpretations or clear moral messages.

καθώς αντιστέκονται στις απλές ερμηνείες ή στα καθαρά ηθικά μηνύματα.

And while they often hint at supernatural elements,

Ενώ συχνά κρύβουν υπερφυσικά στοιχεία,

the true darkness they explore is the human mind

το πραγματικό έρεβος που ερευνούν είναι το ανθρώπινο μυαλό

και η τάση του για αυτοκαταστροφή.

and its propensity for self-destruction.

Στην «Μαρτυριάρα Καρδιά» μια στυγερή δολοφονία

In “The Tell-Tale Heart,” a ghastly murder

is juxtaposed with the killer’s tender empathy towards the victim –

αντιπαραβάλλεται με την τρυφερή ενσυναίσθηση του δολοφόνου προς το θύμα

a connection that soon returns to haunt him.

μια σύνδεση που σύντομα επιστρέφει για να τον στοιχειώσει.

The title character of "Ligeia" returns from the dead

Ο τιτλοφόρος χαρακτήρας της «Λίγειας» επιστρέφει από τους νεκρούς

through the corpse of her husband’s second wife –

μέσω της σωρού της δεύτερης συζύγου του άνδρα της-

or at least the opium-addicted narrator thinks she does.

ή τουλάχιστον ο οπιομανής αφηγητής νομίζει ότι επέστρεψε.

And when the protagonist of “William Wilson”

Όταν ο πρωταγωνιστής του «Ουίλιαμ Γουίλσον»

violently confronts a man he believes has been following him,

σκοτώνει βίαια έναν άνδρα που πίστευε ότι τον ακολουθούσε,

he might just be staring at his own image in a mirror.

ίσως απλά να είχε δει τη δική του εικόνα σε έναν καθρέφτη.

Through his pioneering use of unreliable narrators,

Μέσω της πρωτοποριακής χρήσης του αναξιόπιστου αφηγητή,

Poe turns readers into active participants

ο Πόε μετατρέπει τους αναγνώστες σε ενεργούς συμμετέχοντες

who must decide when a storyteller might be misinterpreting

που πρέπει να αποφασίσουν πότε ο αφηγητής ίσως να παρερμηνεύει

or even lying about the events they’re relating.

ή ακόμη να ψεύδεται για τα γεγονότα που διηγείται.

Although he’s best known for his short horror stories,

Αν και είναι πασίγνωστος για τα διηγήματα τρόμου,

Poe was actually one of the most versatile

ο Πόε ήταν στην πραγματικότητα ένας από τους πιο ευέλικτους

and experimental writers of the nineteenth century.

και πειραματικούς συγγραφείς του 19ου αιώνα.

Εφηύρε τις αστυνομικές ιστορίες όπως τις ξέρουμε σήμερα,

He invented the detective story as we know it,

with “The Murders in the Rue Morgue,”

με το «Οι Φόνοι της Οδού Μόργκ»,

followed by “The Mystery of Marie Roget”

ακολουθούμενο από «Το Μυστήριο της Μαρί Ροζέ»

and “The Purloined Letter.”

και το «Κλεμμένο Γράμμα».

All three feature the original armchair detective,

Και στα τρία πρωταγωνιστεί ο πρωτότυπος ντετέκτιβ της πολυθρόνας

C. Auguste Dupin,

Σ. Αύγουστο Ντυπέν, που με την ευφυΐα του και τις σπάνιες του ικανότητες,

who uses his genius and unusual powers of observation and deduction

την παρατηρητικότητα και τον παραγωγικό συλλογισμό,

to solve crimes that baffle the police.

εξιχνιάζει εγκλήματα που προβληματίζουν την αστυνομία.

Poe also wrote satires of social and literary trends,

Ο Πόε επίσης έγραψε σάτιρες κοινωνικών και λογοτεχνικών τάσεων,

and hoaxes that in some cases anticipated science fiction.

φάρσες που μερικές φορές μοιάζουν προκάτοχοι της επιστημονικής φαντασίας.

Those included an account of a balloon voyage to the moon,

Αυτές περιλαμβάνουν την ιστορία ενός ταξιδιού στο φεγγάρι με αερόστατο,

and a report of a dying patient put into a hypnotic trance

και εκείνη ενός ετοιμοθάνατου ασθενούς βαλμένου σε βαθιά ύπνωση

so he could speak from the other side.

για να μπορεί να μιλάει από την αντίπερα όχθη.

Poe even wrote an adventure novel about a voyage to the South Pole

Ο Πόε έγραψε ακόμη μια νουβέλα περιπέτειας για ένα ταξίδι στο Ν. Πόλο

και μια πραγματεία αστροφυσικής,

and a treatise on astrophysics,

all while he worked as an editor,

όλα καθώς δούλευε σαν επιμελητής,

producing hundreds of pages of book reviews and literary theory.

παράγοντας εκατοντάδες σελίδες κριτικής βιβλίων και λογοτεχνικής θεωρίας.

An appreciation of Poe’s career wouldn’t be complete without his poetry:

Η εκτίμηση για την καριέρα του Πόε δεν θα ήταν ολοκληρωμένη

χωρίς τα στοιχειωτικά και υπνωτικά ποιήματά του.

haunting and hypnotic.

His best-known poems are songs of grief, or in his words,

Τα πιο γνωστά του ποιήματα είναι τραγούδια θρήνου ή σύμφωνα με τα λεγόμενα του,

“mournful and never-ending remembrance.”

«πένθιμης και ατέρμονης θύμησης».

“The Raven,” in which the speaker projects his grief onto a bird

«Το Κοράκι», στο οποίο ο αφηγητής προβάλλει τον θρήνο του σε ένα πουλί

who merely repeats a single sound,

το οποίο επαναλαμβάνει έναν και μόνο ήχο,

made Poe famous.

έκανε διάσημο τον Πόε.

But despite his literary success,

Παρά τη λογοτεχνική του επιτυχία, ο Πόε έζησε στην φτώχεια

Poe lived in poverty throughout his career,

κατά τη διάρκεια της καριέρας του,

and his personal life was often as dark as his writing.

και η προσωπική του ζωή ήταν συχνά τόσο σκοτεινή όσο και η γραφή του.

He was haunted by the loss of his mother and his wife,

Τον στοίχειωνε η απώλεια της μητέρας και της συζύγου του,

who both died of tuberculosis at the age of 24.

που και οι δύο πέθαναν από φυματίωση σε ηλικία 24 ετών.

Poe struggled with alcoholism

Ο Πόε πάλευε με τον αλκοολισμό

and frequently antagonized other popular writers.

και συχνά εχθρευόταν άλλους δημοφιλείς συγγραφείς.

Much of his fame came from posthumous – and very loose – adaptations of his work.

Το μεγαλύτερο μέρος της φήμης του

ήταν αποτέλεσμα ελεύθερων διασκευών των έργων του μετά θάνατον.

And yet, if he could’ve known how much pleasure and inspiration

Κι όμως, αν ήξερε πόση ευχαρίστηση και έμπνευση

his writing would bring to generations of readers and writers alike,

θα χάριζαν τα έργα του σε γενεές αναγνωστών και συγγραφέων,

perhaps it may have brought a smile to that famously brooding visage.

ίσως αυτό να ζωγράφιζε ένα χαμόγελο στο διάσημο ζοφερό πρόσωπό του.