What happens if you cut down all of a city's trees? - Stefan Al

Translator: sann tint Reviewer: Myo Aung

This is the tale of two ancient cities

ဒါကတော့ ရှေးဟောင်း မြို့ကြီးနှစ်မြို့နဲ့

and the trees that determined their destinies.

၎င်းတို့ရဲ့ ကံကြမ္မာတွေကို ပိုင်းဖြတ်ပေး ခဲ့တဲ့ သစ်ပင်တွေရဲ့ ပုံပြင်ပါ။

In 3,000 BC Uruk was more densely populated than modern day New York City.

ဘီစီ ၃၀၀၀ က Uruk ဟာ ယနေ့ခေတ် New York City ထက် လူဦးရေ ပိုထူထပ်ခဲ့တယ်။

This crowded capital had to continually expand their irrigation system

ဒီလူပြည့်ကျပ်နေတဲ့ မြို့တော်ဟာ ၎င်းရဲ့ တိုးလာနေတဲ့ လူဦးရေကို ကျွေးမွေးဖို့

to feed its growing population.

ရေသွယ်မြောင်းစနစ်ကို မပြတ် တိုးချဲ့ပေးရတယ်။

2,500 years later in Sri Lanka, the city of Anuradhapura had a similar problem.

နောင် နှစ်ပေါင်း ၂၅၀၀ အကြာမှာ Sri Lanka က Anuradhapura မှာ အလားတူ ပြဿနာရှိခဲ့တယ်။

They were also growing constantly,

သူတို့ဟာလည်း အစဉ်မပြတ် တိုးပွားလာနေပြီး

and like Uruk, their city relied heavily on an elaborate irrigation system.

Uruk မှာလို သူတို့မြို့ဟာ အကျအနလုပ်ထားတဲ့ ရေသွယ်မြောင်းစနစ်ကို အလွန် မှီခိုခဲ့ရတယ်။

As Uruk grew, its farmers began chopping down trees to make space for more crops.

Uruk ကြီးထွားလာတော့ လယ်သမားတွေဟာ နောက် သီး နှံတွေအတွက် နေရာလုပ်ဖို့ အပင်တွေ စခုတ်တယ်။

In Anuradhapura, however, trees were sacred.

ဒါပေမဲ့ Anuradhapura မှာတော့ သစ်ပင်တွေကို အလေးအမြတ်ထားတယ်။

Their city housed an offshoot of the Bodhi tree

သူတို့ရဲ့မြို့ဟာ ဒီအပင်အောက်မှာ ဗုဒ္ဓကိုယ်တော်တိုင်

under which Buddha himself was said to have attained enlightenment.

သဗ္ဗညုတဉာဏ် ရတယ်ဆိုတဲ့ ဗောဓိပင် လက်တက်တစ်ခုကို ထည့်သွင်းထားတယ်။

Religious reverence slowed farmer’s axes

ဘာသာရေး ကြည်ညိုမှုက လယ်သမားရဲ့ ပုဆိန်တွေကို နှေးစေပြီး

and even led the city to plant additional trees in urban parks.

မြို့ကို မြို့ပြ ပန်းခြံတွေမှာ နောက်ထပ် သစ်ပင်တွေစိုက်ဖို့ ဖြစ်စေခဲ့တယ်။

Initially, Uruk’s expansion worked well.

ကနဦးအနေနဲ့ Uruk ချဲ့ထွင်မှုက ကောင်းကောင်း အလုပ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။

But without trees to filter their water supply,

ဒါပေမဲ့ သူတို့ရဲ့ ရေအထောက်အပံ့ကို စစ်ပေးဖို့ သစ်ပင်တွေမရှိတော့

Uruk’s irrigation system became contaminated.

Uruk ရဲ့ ရေသွယ်မြောင်းစနစ်ဟာ ညစ်ညမ်းလာတယ်။

Evaporating water left mineral deposits,

အငွေ့ပျံနေတဲ့ ရေက သတ္တုဓာတ်ပါတဲ့ နုန်းတွေ ကျန်ရစ်ပြီး

which rendered the soil too salty for agriculture.

ဒါက စိုက်ပျိုးရေးအတွက် မြေဆီလွှာကို ဆားဓာတ် များလွန်းစေတယ်။

Conversely, Anuradhapura’s irrigation system was designed to work

ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနဲ့ Anuradhapura ရဲ့ ရေသွယ်မြောင်းစနစ်က ဝန်းရံနေတဲ့

in concert with the surrounding forest.

သစ်တောနဲ့ အတူပေါင်း လုပ်ဖို့ ပုံစံထုတ်ထားတယ်။

Their city eventually grew to more than twice Uruk’s population,

နောက်ဆုံးတော့ သူတို့ရဲ့မြို့ဟာ Uruk ရဲ့ လူဦးရေထက် နှစ်ဆကျော် တိုးလာခဲ့ပြီး

and today, Anuradhapura still cares for a tree planted over 2,000 years ago.

ယနေ့ Anuradhapura ဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၂၀၀၀ ကျော်က စိုက်တဲ့သစ်ပင်ကို ဂရုစိုက်တုန်းပါ။

We may think of nature as being unconnected to our urban spaces,

သဘာဝဟာ ကျေးလက် နေရာလွတ်တွေနဲ့ အဆက်အစပ်ရှိမနေတာအဖြစ် ထင်လောက်ကြပေမဲ့

but trees have always been an essential part of successful cities.

အပင်တွေဟာ အောင်မြင်တဲ့မြိုတွေအတွက် မရှိ မဖြစ် အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု အမြဲ ဖြစ်ခဲ့တယ်။

Trees act like a natural sponge, absorbing storm water runoff

သစ်ပင်တွေဟာ သဘာဝ ရေမြှုပ်သဖွယ် လုပ်ဆောင်ပြီး

before releasing it back into the atmosphere.

မုန်တိုင်း စီးရ​ေကို လေထုလွာထဲကို ပြန်မရောက်ခင် စုပ်ပေးတယ်။

The webs of their roots protect against mudslides

အမြစ်တွေရဲ့ ကွန်ရက်တွေက နွံအစုအပုံတွေကို ကာကွယ်ပေးခိုက်မှာ

while allowing soil to retain water and filter out toxins.

မြေဆီလွှာကို ရေကို ထိန်းထားပြီး အဆိပ်တွေ စစ်ထုတ်ခွင့်ပေးတယ်။

Roots help prevent floods,

အမြစ်တွေက ရေကြီးမှုတွေကို တားဆီးပေးစဉ်

while reducing the need for storm drains and water treatment plants.

မုန်တိုင်း ရေပြွန်တွေနဲ့ ရေသန့်စင်ရေး စက်ရုံတွေ လိုအပ်မှုကို လျှော့ချပေးတယ်။

Their porous leaves purify the air by trapping carbon and other pollutants,

စိမ့်ဝင်နိုင်တဲ့အရွက်တွေက ကာဗွန်နဲ့ အခြား ညစ်ညမ်းပစ္စည်းတွေကို စစ်ပေးရင်း လေကို

making them essential in the fight against climate change.

သန့်စင်စေကာရာသီဥတု ပြောင်းလဲမှုကို ဆန့်ကျင်ရာမှာ မရှိမဖြစ် ဖြစ်စေတာပါ။

Humanity has been uncovering these arboreal benefits for centuries.

လူ့လောကဟာ ဒီသစ်ပင်ဆိုင်ရာ အကျိုး ကျေးဇူးတွေကို ဖော်ထုတ်နေတာ ရာစုချီပါပြီ။

But trees aren’t just crucial to the health of a city’s infrastructure;

ဒါပေမဲ့ သစ်ပင်တွေဟာ မြို့တစ်မြို့ရဲ့အခြေခံ အဆောက်အအုံရဲ့ ကျန်းမာရေးအတွက်အရေးပါရုံမက

they play a vital role in the health of its citizens as well.

၎င်းရဲ့နိုင်ငံသားတွေရဲ့ ကျန်းမာရေးမှာ အဓိက ကဏ္ဍက ပါဝင်ပါတယ်။

In the 1870’s, Manhattan had few trees outside the island’s parks.

၁၈၇၀ နှစ်လွန်က Manhattan မှာ ကျွန်းပန်းခြံ တွေ အပြင်မှာသစ်ပင် အနည်းပဲရှိခဲ့တယ်။

Without trees to provide shade,

အရိပ်ပေးတဲ့ သစ်ပင်တွေမရှိရင်

buildings absorbed up to nine times more solar radiation

အဆောက်အအုံတွေက ကြောက်စရာ နွေရာသီ အပူလှိုင်းတွေအတွင်း

during deadly summer heat waves.

နေရောင်ခြည်ကို ကိုးဆအထိ ပိုစုပ်ယူတယ်။

Combined with the period’s poor sanitation standards,

ဒီကာလရဲ့ ညံ့ဖျင်းတဲ့ မိလ္လာအဆင့်တွေနဲ့ ပေါင်းစပ်တဲ့ စိတ်လေးဖွယ်အပူက

the oppressive heat made the city a breeding ground for bacteria like cholera.

မြို့ကို ကာလဝမ်းရောဂါလို ဘက်တီးရီးယား တွေ ပေါက်ဖွားရာတွေ ဖြစ်စေတယ်။

In modern day Hong Kong, tall skyscrapers and underground infrastructure

ခေတ်သစ်ကာလ Hong Kong မှာ မိုးမျှော်တိုက် မြင့်တွေနဲ့ မြေအောက် အခြေခအဆောက်အအုံမှာ

make it difficult for trees to grow.

သစ်ပင်တွေ ကြီးထွားဖို့ ခက်ခဲစေတယ်။

This contributes to the city’s dangerously poor air quality,

ဒါက မြို့ရဲ့ ကြောက်ဖွယ်လိလိ ညံ့ဖျင်းတဲ့ လေထု အရည်အသွေးကို ဖြစ်စေတယ်။

which can cause bronchitis and diminished lung function.

ဒါက ချောင်းဆိုးရင်ကျပ်နာနဲ့ ဆုတ်ယုတ်လာတဲ့ အဆုတ်လုပ်ဆောင်မှုကို ဖြစ်စေတယ်။

Trees affect our mental health as well.

သစ်ပင်တွေဟာ စိတ်ကျန်းမာရေးကိုလည်း သက်ရောက်စေတယ်။

Research indicates that the presence of green foliage increases attention spans

အစိမ်းရောင်သစ်ရွက် ရှိတာက အာရုံစိုက်မှု သက်တမ်းတွေကို တိုးစေပြီး စိတ်ဖိစီးမှုကို

and decreases stress levels.

လျော့စေတယ်လို့ လေ့လာမှုက ညွှန်ပြတယ်။

It’s even been shown that hospital patients with views of brick walls

အုတ်နံရံတွေရဲ့ မြင်ကွင်းတွေနဲ့ ာတွေဟာ ဆေးရုံလူနသစ်ပင်တွေရဲ့ မြင်ကွင်းတွေနဲ့

recover more slowly than those with views of trees.

လူနာတွေထက် ပိုနှေးကွေးစွာ နေပြန်ကောင်း တယ်လို့တောင် ပြသပါတယ်။

Fortunately, many cities are full of views like this—

ကံကောင်းချင်တော့ မြို့များစွာဟာ ဒီလို မြင်ကွင်းတွေနဲ့ ပြည့်နေပြီး

and that’s no accident.

ဒါက တိုက်ဆိုင်မှု မဟုတ်ပါ။

As early as the 18th century,

၁၈ ရာစုလောက် စောစောကကို

city planners began to embrace the importance of urban trees.

မြို့ပြစီမံကိန်း ဆွဲသူတွေဟာ မြို့ပြ သစ်ပင် တွေရဲ့ အရေးပါမှုကို စတင် ကျင့်သုံးခဲ့တယ်။

In 1733, Colonel James Oglethorpe planned the city of Savannah, Georgia

၁၇၃၃ မှာ Colonel James Oglethorpe က ပန်းခြံတစ်ခုဆီ ၂ မိနစ်ထက် ပိုမလျှောက်ရတဲ့

to ensure that no neighborhood was more than a 2-minute walk from a park.

ရပ်ကွက် မရှိရေးကို သေချာစေဖို့ Savannah, Georgia ရဲ့ မြို့တော်ကို အကွက်ချခဲ့တယ်။

After World War II, Copenhagen directed all new development along five arteries—

ဒုတိယ ကမ္ဘာစစ်နောက် Copenhagen က လမ်း ၅ ခု ပါတဲ့ တည်ဆောက်မှု အသစ်ကို ညွှန်ကြားတယ်။

each sandwiched between a park.

တစ်ခုစီကို ပန်းခြံတစ်ခုကြားမှာ ညှပ်တယ်။

This layout increased the city’s resilience

ဒီအဆင်အပြင်က ညစ်ညမ်းမှုနဲ့ သဘာဝ ဘေးတွေမှာ

to pollution and natural disasters.

မြို့ရဲ့ ခံနိုင်ရည်ရှိမှုကို တိုးစေတယ်။

And urban trees don’t just benefit people.

မြို့ပြသစ်ပင်တွေဟာ လူတွေကို အကျိုးရှိစေရုံမကပါဘူး။

Portland’s Forest Park preserves the region’s natural biodiversity,

Portland ရဲ့ Forest Park ဟာ ဒေသရဲ့ သဘာဝ ဇီဝစုံလင်မှုကို ထိန်းသိမ်းပေးတယ်။

making the city home to various local plants,

မြို့ကို ဒေသတွင်း အပင်မျိုးစုံ၊ ကျေးငှက်မျိုးစိတ်တွေနဲ့

112 bird species, and 62 species of mammals.

နို့တိုက်သတ္တဝါ မျိုးစိတ် ၆၂ မျိုးအတွက် အိမ်ရာဖြစ်စေတယ်။

No city is more committed to trees than Singapore.

ဘယ်မြို့မှ Singapore ထက် သစ်ပင်တွေကို နှစ်မြှပ်ထားတာ မရှိဘူး။

Since 1967, Singapore’s government has planted over 1.2 million trees,

၁၉၆၇ ကတည်းက Singapore အစိုးရဟာ အပင် ၁.၂ သန်းကျော် စိုက်ပျိုးခဲ့တယ်။

including those within 50-meter tall vertical gardens called supertrees.

supertrees လို့ခေါ်တဲ့ ထောင်လိုက် ဥယျာဉ်တွေ အပါအဝင်တွေပါ။

These structures sustain themselves and nearby conservatories

ဒီတည်ဆောက်မှုတွေဟာ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်နဲ့ နေရောင်ခြည် စွမ်းအင်နဲ့ စုထားတဲ့ မိုးရေနဲ့

with solar energy and collected rainwater.

အနီးက မှန်လုံဆောင်တွေကို အကျိုးပြုတယ်။

Trees and vegetation currently cover over 50% of Singapore’s landmass,

သစ်ပင်တွေနဲ့ သဘာဝပေါက်ပင်တွေက Singapore မြေထုရဲ့ ၅၀% ကို လက်ရှိ ဖုံးထားတယ်။

reducing the need for air conditioning

လေအေးပေးစက် လိုအပ်မှုကို လျှော့ချပြီး

and encouraging low-pollution transportation.

ညစ်ညမ်းမှု နိမ့်တဲ့ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးကို အားပေးတယ်။

By 2050, it’s estimated that over 65% of the world will be living in cities.

၂၀၅၀ မတိုင်မီ ကမ္ဘာ့ ၆၅%ကျော်ဟာ မြို့ကြီး တွေမှာ နေထိုင်လိမ့်မယ်လို့ ခန့်မှန်းတယ်။

City planners can lay an eco-friendly foundation,

မြို့ပြစီမံကိန်းဆွဲသူတွေက ပတ်ဝန်းကျင် သဟဇာတဖြစ်တဲ့ အုတ်မြစ်ကို ချနိုင်ပေမဲ့

but it’s up to the people who live in these urban forests

ဒါတွေကို လူသားတွေ အတွက်သာမက ဂေဟာရိပ်သာအဖြစ် ဖန်တီးဖို့ကတော့

to make them homes for more than humans.

ဒီမြို့ပြ သစ်တောတွေမှာ နေထိုင်တဲ့ လူတွေအပေါ် မူတည်ပါတယ်။