Does stress cause pimples? - Claudia Aguirre

Translator: tom carter Reviewer: Bedirhan Cinar

Translator: Pari A Reviewer: sadegh vn

She's only a few feet away.

دختر تنها چند قدم آنطرف‌تر است.

The closer he gets, the more nervous he becomes,

پسر هرچه نزدیک‌تر می‌شود، عصبی‌تر می‌شود،

the budding zit on his nose growing bigger and bigger until it practically eclipses his face.

جوش ریز روی بینی‌‌اش بزرگتر و بزرگتر می‌شود

تا اینکه عملاً صورتش را دربرمی‌گیرد.

She looks at him hovering nearby, sees the massive zit, and giggles.

دختر به او نگاه می‌کند که در اطراف پرسه می‌زند، چشمش به جوش او می‌افتد، و می‌خندد.

He slumps away, feeling sick.

پسر آب می‌شود و احساس دمقی می‌کند.

Stress can sure make a mess, and it happens to both teens and adults.

استرس مطمئناً موجب آشفتگی می‌شود،و این برای هم نوجوانان و هم بزرگسالان رخ می‌دهد.

But how does it happen?

اما چگونه رخ می‌دهد؟

Let's rewind to before the zit, to before Justin even sees his crush.

بیایید به قبل از جوش برگردیم، به قبل از اینکه جاستین حتی عشقش را ببیند.

Already late for school, Justin got to class just in time to hear the teacher say "pop quiz."

جاستین که از قبل برای مدرسه دیر کرده بود، وقتی به کلاس رسید

از معلم خود «آزمون کوییز» را شنید.

He hadn't done his homework the night before, and felt more unprepared

او شب قبل تکالیفش را انجام نداده بود و از سربازان کمین کرده

than the ambushed World War II soldiers he was supposed to write about.

جنگ جهانی دوم که قرار بود درباره آنها بنویسد، بیشتر احساس ناآمادگی می‌کرد.

A sudden rush of panic swept over his body, leaving him with sweaty palms,

یک وحشت آنی بدنش را در بر گرفت و موجب عرق کردن کف دست‌هایش،

a foggy mind and a racing heart.

مه‌آلودگی(گنگی) ذهنش و تند شدن قلبش شد.

He stumbled out of class in a daze, and ran straight into his all-time crush, spiking up his stress.

با گیجی از کلاس بیرون رفت و مستقیم به سمت عشق همیشگی‌اش دوید و استرسش را بیشتر کرد.

Stress is a general biological response to a potential danger.

استرس یک پاسخ بیولوژیکی عمومی به یک خطر بالقوه است.

In primitive caveman terms, stress can make you fight for your life,

در اصطلاح غارنشینان ابتدایی،‌ استرس شما را مجبور می‌کند برای زندگی خود بجنگید

or run for your life, if, for example, you're confronted by a hungry saber-tooth tiger.

یا برای زندگی خود بدوید، به عنوان مثال، اگر با یک ببر شمشیر دندان روبرو شدید.

Special chemicals called stress hormones run through your body,

مواد شیمیایی خاصی به نام هورمون‌ استرس در بدن‌تان جریان دارد،

giving you more oxygen and power to run away from danger

به شما اکسیژن و قدرت بیشتری می‌دهد تا از خطر فرار کنید

or to face it and fight for your life,

یا با آن روبرو شوید و برای زندگی خود بجنگید،

hence the term "fight or flight."

از این رو به آن اصطلاح «جنگ یا گریز» می‌گویند.

But when you don't fight, or take flight, you face the plight.

اما وقتی نمی‌جنگید یا فرار نمی‌کنید، با گرفتاری مواجه می‌شوید.

When we're taking final exams, sitting in traffic or pondering pollution,

وقتی داریم امتحانات نهایی می‌دهیم، در ترافیک می‌نشینیم یا به آلودگی می‌اندیشیم،

we internalize stress.

استرس را درونی می‌کنیم.

It all begins in the brain.

همه چیز از مغز شروع می‌شود.

The hypothalamus, the master controller of your hormones,

هیپوتالاموس، کنترل کننده اصلی هورمون‌های شما،

releases something called corticotropin-releasing hormone.

چیزی به نام هورمون آزادکننده کورتیکوتروپین ترشح می‌کند.

This triggers the pituitary gland,

این هورمون غده هیپوفیز را،

a pea-sized gland found at the base of the brain,

که به اندازه یک نخود در پایه مغز قرار دارد،

to release adrenocorticotropic hormone

تحریک به ترشح هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک می‌کند

which then stimulates the adrenal gland sitting on top of the kidneys

که بعد موجب تحریک غده فوق کلیوی واقع در بالای کلیه‌ها می‌شود،

to release cortisol, the major stress hormone.

تا کورتیزول، هورمون اصلی استرس آزاد شود.

These natural chemicals are a great help when you need to run away quickly,

این مواد شیمیایی طبیعی کمک بزرگی هستند در هنگامی که نیاز به فرار سریع،

or do superhuman feats of courage,

یا کارهای فرابشری شجاعانه دارید،

but when you're simply sitting, these stress hormones collect in the body and affect your overall health.

اما وقتی ساده نشسته‌اید، این هورمون‌های استرس در بدن تجمع می‌کنند

و بر سلامت کلی شما اثر می‌گذارند.

Stress hormones increase inflammation in the body,

هورمون‌های استرس التهاب را در بدن افزایش می‌دهند،

suppress the immune system,

سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند،

which makes you more susceptible to infection by acne-causing bacteria,

که شما را مستعد عفونت توسط باکتری‌های مولد آکنه می‌کند

and can even increase oil production in the skin.

و حتی می‌توانند تولید چربی در پوست را افزایش دهند.

And this is the perfect storm for forming a pimple.

و این سیلابی عالی برای ایجاد جوش است.

Cortisol is a major stress hormone involved in making skin cells

کورتیزول از اصلی‌ترین هورمون‌های استرس است که در جریان ساخت سلول‌های پوست،

churn out oily lipids from special glands called sebaceous glands.

مواد چرب روغنی را از غدد خاصی به نام غدد چربی خارج می‌کند.

But when there's too much of these oily lipids,

اما تجمع مقدار زیاد این مواد چرب روغنی

called sebum, they can plug up the swollen, inflamed pores

که سبوم نام دارند، می‌توانند منافذ متورم و ملتهب را مسدود کنند

and trap the pesky, acne-causing bacteria inside,

و باکتری‌های آکنه‌زا و مزاحم را گیر بیاندازند،

where they set up house and thrive.

جایی که اقامتگاهی را تشکیل داده و رشد می‌کنند.

Add a dash of inflammatory neuropeptides released by the nervous system when you're --

مقداری از نوروپپتیدهای التهابی رهاشده توسط سیستم عصبی را هم اضافه کنید به زمانی که،

well, nervous -- and angry zits follow.

خوب، عصبی هستید -- و جوش‌های متورم به وجود می‌آیند.

To make matters worse, Justin is a boy, meaning he's got more testosterone than girls.

بدتر از همه، جاستین پسر است، به این معنا که تستوسترون بیشتری نسبت به دختران دارد.

Testosterone is another hormone that increases oil production in the skin.

تستوسترون هورمون دیگری است که باعث افزایش تولید چربی در پوست می‌شود.

So, his already oily skin, together with a boost in oil and inflammation from stress,

پس، پوست از قبل چرب او، همراه با افزایش چربی و التهاب ناشی از استرس،

is the perfect environment for bacteria

محیط خوبی برای باکتری‌ها

to swell, swell, swell up into a major zit.

جهت متورم ومتورم و متورم شدن ایجاد می‌کند تا به یک جوش کامل تبدیل شود.

So what could've Justin done to avoid the big pimple?

پس جاستین برای جلوگیری از جوش بزرگ چه کاری می‌توانست بکند؟

Stressful situations are unavoidable.

موقعیت‌های استرس‌زا غیر قابل اجتناب‌اند.

But we can try to change our responses so that we're not so stressed in the end.

اما می‌توانیم تلاش کنیم واکنش‌هایمان را تغییر دهیم تا دچار استرس زیادی نشویم.

And had he been confident in approaching her,

و اگر جاستین هنگام نزدیکی به او بی‌پروا می‌بود،

she might not have noticed the pimple, or he might not have had one.

ممکن نبود دختر متوجه جوش او شود، یا ممکن نبود پسر جوشی داشته باشد.