The case of the vanishing honeybees - Emma Bryce

اِما برایس - موضوع ناپدید شدن زنبورهای عسل

Translator: Farnaz Saghafi Reviewer: soheila Jafari

There is an environmental mystery afoot,

یک رازی در طبیعت در حال پیشرفت است،

and it begins with a seemingly trivial detail

و با جزئیاتی بنظر پیش پا افتاده شروع شده

that reveals a disaster of global proportions.

که فاجعه ای در ابعاد جهانی را فاش می سازد.

One day, you notice that the honey you slather on your morning toast

یک روز متوجه می شوید که عسلی را که روی نان تست صبحانه خود می مالیدید

is more expensive.

گرانتر شده.

Instead of switching to jam,

بجای روی آوردن به مربا

you investigate the reason for the price hike.

دلیل این قیمت گران را جویا می شوید.

What you find is shocking.

از یافته خود متعجب می شوید.

The number of domesticated honeybees in the US

تعداد زنبورهای عسل بومی آمریکا

has been decreasing at an alarming rate.

به میزان هشدار دهنده ای رو به کاهش است.

This decline appears too big

این کاهش آنقدر بزرگ است

to be explained by the usual causes of bee death alone:

که تنها با عوامل معمول مرگ زنبورها قابل توصیف نیست:

disease, parasites or starvation.

بیماری، انگل ها یا گرسنگی.

A typical crime scene has almost no adult bees left in the hive,

در یک صحنه معمول جنایی، هیچ زنبور بزرگسالی در کندو مشاهده نمی شود،

except, perhaps, a lonely queen and a few other survivors.

بجز، احتمالا یک ملکه تنها و چند نفر دیگه که جان سالم بدر بردند.

It's full of untouched food stores and a brood of unborn larvae,

کلی ذخیره غذایی دست نخورده و نسلی از لارو متولد نشده بچشم می خورد،

suggesting that the adults vacated without waiting for them to hatch.

بیانگر این است که بزرگسالان بدون اینکه منتظر تولد نوزادان باشند، محل را ترک کردند.

But what's particularly eerie

ولی آنچه بخصوص وهم آور است

is that there's no tell-tale mass of dead or dying bees nearby.

اینه که هیچ داستانی از کلونی زنبورهای مرده یا در حال مرگ در این نزدیکی ها گفته نشده.

Either they have forgotten their way back to the hive,

یا راه بازگشت به کندو را گم کردند،

or they have simply disappeared.

یا خیلی ساده ناپدید شدند.

These mysterious disappearances aren't new.

این ناپدید شدنهای اسرار آمیز موضوع تازه ای نیست.

Humans have been collecting honey for centuries.

بشر قرنهاست که به جمع آوری عسل مشغول است.

But it wasn't until European settlers in the 1600's

اما از زمانی که مهاجرین اروپایی در دهه ۱۶۰۰،

introduced the subspecies, Apis mellifera,

نژاد فرعی زنبور بنام "اپیس ملیفرا" را معرفی کردند،

that we domesticated bees.

ما زنبورها را بومی کردیم.

Since the 19th century,

از قرن نوزدهم،

beekeepers have reported occasional mass disappearances,

زنبورداران، ناپدید شدن های جمعی متناوبی را گزارش دادند،

giving them enigmatic names

و آنها را با نامهای اسرارآمیزی خطاب کردند

like disappearing disease, spring dwindle disease

همچون بیماری ناپدید کننده، بیماری تحلیل کننده بهاری

and autumn collapse.

و افت پائیزی.

But when in 2006 such losses were found to affect

اما وقتی چنین تلفاتی در سال ۲۰۰۶

more than half of all hives in the US,

بیش از نیمی از کندوهای آمریکا را تحت شعاع قرار داد،

the phenomenon got a new name:

آن پدیده نام جدیدی گرفت:

colony collapse disorder.

اختلال نابودی جمعی.

The most frightening thing about this mystery

وحشتناک ترین چیز دربارۀ این راز

isn't that we'll have to go back to using regular sugar in our tea.

این نیست که مجبور خواهیم شد دوباره شکر معمولی در چای خود بریزیم.

We farm bees for their honey,

ما زنبورها را برای عسل پرورش می دهیم،

but they also pollinate our crops on an industrial scale,

اما آنها هم با گرده افشانی، محصولات ما را تا حد تولید صنعتی، بارور می کنند،

generating over 1/3 of America's food production this way.

که با این کار ۰/۳۳ تولید مواد غذایی آمریکا را ایجاد می کنند.

So, how can we find the culprit behind this calamity?

بدین ترتیب، چطور می توانیم مجرم پشت این فاجعه را بیابیم؟

Here are three of the possible offenders.

سه متجاوز احتمالی اینها هستند.

Exhibit A: Pests and Disease.

گمان اول: آفتها و بیماری.

Most infamous is the varroa mite,

معروفترین آن از نظر بدنامی کنۀ واروآ است،

a minuscule red pest that not only invades colonies and feeds on bees,

آفت ریز قرمزی که نه تنها به کلونی ها حمله کرده و از زنبورها تغذیه می کند،

but also transfers pathogens that stunt bee growth

بلکه با انتقال عامل بیمار زایی، رشد زنبورها متوقف کرده

and shortens their life span.

و طول عمر آنها را کوتاه می کند.

Exhibit B: Genetics.

گمان دوم: ژنتیک.

The queen is the core of a healthy hive.

ملکه، مرکز اصلی یک کندوی سالم است.

But nowadays, the millions of queen bees distributed

اما امروزه، میلیونها زنبور ملکه ای که در کندوهای تجارتی

in commercial hives are bred from just a few original queens,

توزیع می شوند، از معدود ملکه اصلی پرورانده می شوند،

which raises the worry about a lack of genetic diversity

که این امر نگرانی از کمبود تنوع ژنتیکی را بر می انگیزد

which could weaken bees' defenses against pathogens and pests.

و باعث تضعیف قدرت دفاعی زنبورها در برابر عوامل بیماری زا و آفتها می شود.

Exhibit C: Chemicals.

گمان سوم: مواد شیمیایی.

Pesticides used both on commercial beehives

آفت کشهایی که هم برای کندوهای تجاری و هم برای محصولات در برابر دفع آفات استفاده می شود

and agricultural crops to ward off parasites

could be getting into the food and water that honeybees consume.

می توانند وارد غذا و آب مصرفی زنبورهای عسل بشوند.

Researchers have even found that some pesticides

محققان همچنین دریافتند که برخی افت کشها

damage the honeybees' homing abilities.

قادر به تخریب توانایی زنبور در ساخت حفره های کندو هستند.

So we have a file full of clues

بدین ترتیب ما پرونده ای پر از سر نخ داریم

but no clear leads.

اما هیچ راه چاره مشخصی نداریم.

In reality, scientists, the actual detectives on this case,

در واقع، دانشمندان که کارآگاههای واقعی این پرونده هستند،

face disagreement over what causes colony collapse disorder.

بر سر عامل اختلال نابودی جمعی دچار اختلاف نظر دارند.

For now, we assume that several factors are the cause.

در حال حاضر، بر این گمانیم که عوامل متفاوتی دخالت دارند.

Honeybees aren't necessarily in danger of extinction,

زنبورهای عسل لزوما" در معرض خطر انقراض نیستند،

but fewer bees overall means less pollination and higher food costs,

اما در مجموع تعداد کمتر زنبور عسل به معنی بارور کردن کمتر گیاهان و هزینه بالاتر مواد غذایی است،

so it's crucial that scientists solve the case of the vanishing bees.

بنابراین حل مسئله ناپدید شدن زنبورها، امری ضروری برای دانشمندان است.

Because while having less honey might be a buzzkill,

چون همانگونه که عسل کمتر شاید یک ضد حال باشد،

crop shortages are something that would truly sting.

کمبود محصول چیزی است که براستی مثل نیش زنبور، آزاردهنده است.