Mary's Room: A philosophical thought experiment - Eleanor Nelsen

اتاق ماری: یک تجربه فکری فلسفی - النور نلسن

Translator: sadegh zabihi Reviewer: soheila Jafari

Imagine a brilliant neuroscientist named Mary.

عصب شناس باهوشی به نام ماری را تصور کنید.

Mary lives in a black and white room,

ماری در اتاقی سیاه و سفید زندگی می‌کند،

she only reads black and white books,

تنها کتابهای سیاه و سفید می‌خواند،

and her screens only display black and white.

و نمایشگرهای او فقط سیاه و سفید را نشان می‌دهند.

But even though she has never seen color, Mary is an expert in color vision

با وجود اینکه ماری هرگز رنگی ندیده است، او متخصص دید رنگی است

and knows everything ever discovered about its physics and biology.

و از هر آنچه در زمینه فیزیک و زیست شناسی آن کشف شده است باخبر است.

She knows how different wavelengths of light

او می‌داند چطور طول موج‌های متفاوت نور

stimulate three types of cone cells in the retina,

سه گونه از سلول‌های مخروطی شبکیه را تحریک می‌کنند،

and she knows how electrical signals

و او می‌داند چطور سیگنال‌های الکتریکی

travel down the optic nerve into the brain.

از طریق عصب بینایی به مغز منتقل می‌شوند.

There, they create patterns of neural activity

در آنجا، آنها الگوهای فعالیت عصبی را به وجود می‌آورند

that correspond to the millions of colors most humans can distinguish.

که برابر با میلیون‌ها رنگی است که اکثر انسان‌ها قادر به تشخیص آنها هستند.

Now imagine that one day,

حال تصور کنید که یک روز،

Mary's black and white screen malfunctions

نمایشگر سیاه و سفید ماری دچار اختلال شود

and an apple appears in color.

و سیبی را رنگی نمایش دهد.

For the first time,

برای اولین بار،

she can experience something that she's known about for years.

او می‌تواند چیزی را تجربه کند که سال‌ها از آن آگاهی داشته است.

Does she learn anything new?

آیا او چیز جدیدی آموخته است؟

Is there anything about perceiving color that wasn't captured in all her knowledge?

آیا در درک رنگ چیزی هست که همه دانش او قادر به دریافت ان نبود؟

Philosopher Frank Jackson proposed this thought experiment,

فرانک جانسون فیلسوف این تجربه فکری را

called Mary's room, in 1982.

در سال ۱۹۸۲ با نام اتاق ماری مطرح کرد.

He argued that if Mary already knew all the physical facts about color vision,

او مطرح کرد که اگر ماری از همه واقعیت‌های فیزیکی درباره دید رنگی آگاهی داشته است،

and experiencing color still teaches her something new,

و باز هم تجربه دیدن رنگ چیز جدیدی به او آموخته است،

then mental states, like color perception,

پس شرایط ذهنی، مثل ادراک رنگ،

can't be completely described by physical facts.

نمی‌توانند کاملا با واقعیات فیزیکی شرح داده شوند.

The Mary's room thought experiment

تجربه فکری اتاق ماری

describes what philosophers call the knowledge argument,

چیزی را شرح می‌دهد که فلاسفه به آن استدلال دانش می‌گویند،

that there are non-physical properties and knowledge

که خواص غیر فیزیکی و دانشی وجود دارد

which can only be discovered through conscious experience.

که تنها با تجربه آگاهانه قابل دستیابی هستند.

The knowledge argument contradicts the theory of physicalism,

استدلال دانش در تضاد با فیزیکالیسم است،

which says that everything, including mental states,

که می‌گوید هر چیزی اعم از شرایط ذهنی،

has a physical explanation.

دارای توضیحی فیزیکی است.

To most people hearing Mary's story,

برای بیشتر کسانی که داستان ماری را می‌شنوند،

it seems intuitively obvious that actually seeing color

بدون نیاز به فکر کردن واضح است که دیدن رنگ

will be totally different than learning about it.

با آموختن درباره آن کاملاً متفاوت است.

Therefore, there must be some quality of color vision

بنابراین، باید گونه‌ای از دید رنگی وجود داشته باشد

that transcends its physical description.

که از شرح فیزیکی آن فراتر است.

The knowledge argument isn't just about color vision.

استدلال دانش تنها درباره دید رنگی نیست.

Mary's room uses color vision to represent conscious experience.

اتاق ماری از دید رنگی برای نشان دادن تجربه آگاهانه استفاده می‌کند.

If physical science can't entirely explain color vision,

اگر دانش فیزیکی نمی‌تواند دید رنگی را کامل شرح دهد،

then maybe it can't entirely explain other conscious experiences either.

پس شاید قادر به شرح کامل سایر تجربه‌های آگاهانه هم نیست.

For instance, we could know every physical detail

برای مثال، می‌توانیم از تمام جزئیات فیزیکی

about the structure and function of someone else's brain,

درباره ساختار و عملکرد مغز شخصی دیگر باخبر شویم،

but still not understand what it feels like to be that person.

اما هنوز هم نمی‌توانیم بفهمیم آن شخص چه احساسی از فردی که هست را دارد.

These ineffable experiences have properties called qualia,

این تجربیات غیر قابل بیان دارای کیفیتی ذهنی هستند،

subjective qualities that you can't accurately describe or measure.

کیفیتی ذهنی که به درستی قابل شرح و اندازه گیری نیست.

Qualia are unique to the person experiencing them,

کیفیت ذهنی برای فردی که آن را تجربه می‌کند منحصر به فرد است،

like having an itch,

مثل احساس خارش،

being in love,

عاشق شدن،

or feeling bored.

یا سر رفتن حوصله.

Physical facts can't completely explain mental states like this.

واقعیات فیزیکی از شرح کامل این شرایط ذهنی عاجز هستند.

Philosophers interested in artificial intelligence

فیلسوف‌هایی که به هوش مصنوعی علاقه دارند

have used the knowledge argument

از استدلال علمی برای ایجاد این فرضیه که

to theorize that recreating a physical state

بازآفرینی یک شرایط فیزیکی

won't necessarily recreate a corresponding mental state.

لزوماً منجر به ایجاد شرایط ذهنی مشابه نمی‌شود، استفاده کرده‌اند.

In other words,

به بیان دیگر،

building a computer which mimicked the function of every single neuron

ساختن کامپیوتری که عملکرد

of the human brain

تک تک نورون‌های مغز انسان را تقلید می‌کند

won't necessarily create a conscious computerized brain.

لزوماً به معنی ساخت یک مغز کامپیوتری هوشیار نیست.

Not all philosophers agree that the Mary's room experiment is useful.

همه فلاسفه معتقد نیستند که تجربه اتاق ماری مفید است.

Some argue that her extensive knowledge of color vision

برخی بیان می‌کنند که دانش وسیع او از دید رنگی

would have allowed her to create the same mental state

ممکن است به او امکان ایجاد شرایط ذهنی مشابه

produced by actually seeing the color.

با آنچه با دیدن رنگ واقعی به وجود می‌آید را داده باشد.

The screen malfunction wouldn't show her anything new.

اختلال عملکرد نمایشگر چیز جدیدی به او نشان نداده است.

Others say that her knowledge was never complete in the first place

برخی دیگر می‌گویند که دانش او از همان اول ناقص بوده است

because it was based only on those physical facts

زیرا تنها بر پایه واقعیات فیزیکی که

that can be conveyed in words.

در قالب کلمات جای گرفته‌اند بنا شده است.

Years after he proposed it,

سال‌ها پس از طرح این تجربه،

Jackson actually reversed his own stance on his thought experiment.

خود جکسون هم موضع خود را در برابر تجربه ذهنی خودش دگرگون کرد.

He decided that even Mary's experience of seeing red

او مصمم شد که حتی تجربه ماری از دیدن رنگ قرمز

still does correspond to a measurable physical event in the brain,

هم برابر با یک واقعه فیزیکی قابل اندازه گیری در مغز است،

not unknowable qualia beyond physical explanation.

نه یک کیفیت ذهنی ماورای شرح فیزیکی.

But there still isn't a definitive answer

اما هنوز هم جوابی قطعی برای این سوال که

to the question of whether Mary would learn anything new

آیا ماری با دیدن سیب چیز جدیدی یاد گرفته است

when she sees the apple.

وجود ندارد.

Could it be that there are fundamental limits to what we can know

آیا این مسئله به دلیل محدودیت اساسی ما

about something we can't experience?

در درک آنچه که نمی‌توانیم تجربه کنیم است؟

And would this mean there are certain aspects of the universe

و آیا این به آن معناست که جنبه‌های مشخصی از کاينات وجود دارد

that lie permanently beyond our comprehension?

که تا ابد در ورای قوا ادراک ما خواهد ماند؟

Or will science and philosophy allow us to overcome our mind's limitations?

یا دانش و فلسفه به ما قدرت غلبه بر محدودیت‌های ذهنمان را خواهند داد؟