Would winning the lottery make you happier? - Raj Raghunathan

آیا برنده شدن در بخت‌آزمایی شما را شادتر می‌کند؟ - راج راگوناتن

Translator: Hassan Motealleh Reviewer: Leila Ataei

Will winning the lottery make you happier?

آیا برنده شدن در بخت‌آزمایی شما را شادتر می‌کند؟

Imagine winning a multi-million dollar lottery tomorrow.

تصور کنید فردا در یک بخت‌آزمایی چند میلیون دلاری برنده می‌شوید.

If you're like many of us, you'd be ecstatic,

اگر مانند خیلی از ما باشید، واقعا خوشحال می‌شوید،

unable to believe your good luck.

باورتان نمی‌شود که اینقدر خوش‌شانس باشید.

But would that joy still be there a few years later?

اما آیا این شادی تا چند سال بعد هم باقی خواهد ماند؟

Maybe not.

شاید نه.

A famous study of 22 lottery winners showed that months after winning,

تحقیق مشهوری بر ۲۲ برنده‌ی بخت‌آزمایی نشان داد که چندین ماه بعد از برنده شدن،

their average reported levels of happiness had increased no more

میانگین سطوح شادی گزارش شده [از این گروه]

than that of a control group who hadn't won the lottery.

نسبت به گروه گواه که در بخت‌آزمایی برنده نشده بودند بیشتر نشده بود.

Some were actually unhappier than they had been before winning.

برخی اصلا نسبت به قبل از برنده شدن ناخشنودتر بودند.

And later studies have confirmed that our emotional well-being,

و بعدا مطالعات نشان داد که سلامت عاطفی ما،

how often and how intensely we feel things like joy,

هر چند وقت یکبار و چقدر چیزهایی مانند شادی،

sorrow,

غم،

anxiety,

اضطراب،

or anger,

یا خشم را تجربه می‌کنیم،

don't seem to improve with wealth or status beyond a certain point.

به نظر نمی‌آید که از جایی به بعد با ثروت یا مقام بهبود پیدا کند.

This has to do with a phenomenon known as hedonic adaptation,

این مربوط می‌شود به پدیده‌ای به نام تعدیل شادکامی،

or the hedonic treadmill.

یا تردمیل شادکامی.

It describes our tendency to adapt to new situations

این پدیده تمایل ما را به عادت کردن به شرایط جدید

to maintain a stable emotional equilibrium.

[و] حفظ یک شرایط احساسی پایدار و متعادل توصیف می‌کند.

When it comes to feeling happy,

در مورد احساس شادی کردن،

most of us seem to have a base level that stays more or less constant

به نظر می‌رسد که بسیاری از ما یک حد پایه [از شادی] داریم که کم و بیش

throughout our existence.

در طول حیاتمان ثابت می‌ماند.

Of course, the novelty of better food,

البته، جذابیت حاصل از تازگی غذای بهتر،

superior vacations,

تفریحات جذاب‌تر،

and more beautiful homes

و خانه‌های زیبا‌تر

can at first make you feel like you're walking on air,

می‌تواند در ابتدا حس شادی فراوانی در شما ایجاد کند،

but as you get used to those things,

ولی همین‌که به این چیز‌ها عادت می‌کنید،

you revert to your default emotional state.

به همان حالت احساسی پیشفرض خود برمی‌گردید.

That might sound pretty gloomy,

این ممکن است خیلی ناراحت کننده باشد،

but hedonic adaptation makes us less emotionally sensitive

اما تعدیل شادکامی، حساسیت ما را از نظر احساسی

to any kind of change,

نسبت به هر نوع تغییری کمتر می‌کند،

including negative ones.

که شامل تغییرات منفی هم می‌شود.

The study with the lottery winners

مطالعه‌ی روی برندگان بخت‌آزمایی

also looked at people who had suffered an accident that left them paralyzed.

همچنین کسانی را که تصادفات فلج‌کننده‌ای داشتند مورد بررسی قرار داد.

When asked several months after their accidents how happy they were,

وقتی چند ماه بعد از تصادفشان از آن‌ها پرسیده شد که چقدر احساس شادی می‌کنند،

they reported levels of happiness approaching their original baseline.

آن‌ها سطوحی از شادی را گزارش کردند که به میزان اولیه و اصلی خودش می‌رسید.

So while the hedonic treadmill may inhibit our enjoyment of positive changes,

پس با اینکه تردمیل شادکامی ممکن است سد راه برخورداری ما از تغییرات مثبت شود،

it seems to also enable our resilience in recovering from adversity.

همچنین به نظر می‌آید که بعد از مصیبت‌ها ما را در جهت بهبودی کمک می‌کند.

There are other reasons that winning the lottery

دلایل دیگری هم وجود دارد که برنده شدن در بخت‌آزمایی

may not make us happier in the long run.

شاید نتواند در طولانی‌مدت ما را شادتر کند.

It can be difficult to manage large sums of money,

مدیریت مقادیر زیادی از پول می‌تواند دشوار باشد،

and some lottery winners wind up spending or losing it all quickly.

و بعضی از برندگان بخت‌آزمایی در نهایت همه‌ی آن را به سرعت خرج کرده یا از دست می‌دهند.

It can also be socially isolating.

همچنین می‌تواند موجب کناره‌گیری از اجتماع شود.

Some winners experience a deluge of unwelcome requests for money,

بعضی برندگان سیلی از درخواست‌های ناخوش‌آیند مالی را تجربه می‌کنند،

so they wind up cutting themselves off from others.

که در نتیجه ارتباطشان را با دیگران قطع می‌کنند.

And wealth may actually make us meaner.

و ثروت شاید ما را واقعا بدجنس‌تر کند.

In one study, participants played a rigged game of monopoly

در یک تحقیق، بازی‌کنان در یک بازی دستکاری شده‌ی مونوپولی شرکت کردند

where the experimenters made some players rich quickly.

که آزمایش‌کنندگان بعضی از بازیکنان را به سرعت ثروتمند کردند.

The wealthy players started patronizing the poorer players

بازیکنان ثروتمند شروع به برتری طلبی نسبت به بازیکنان ضعیف‌تر کردند

and hogging the snacks they were meant to share.

و خوراکی‌هایی که قرار بود با یکدیگر سهیم شوند را برای خود نگه می‌داشتند.

But just because a huge influx of cash

اما فقط به این دلیل که دریافت مقدار زیادی پول

isn't guaranteed to bring joy into your life

لزوما زندگی شما را شادتر نمی‌کند

doesn't mean that money can never make us happier.

به این معنی نیست که پول هیچگاه نمی‌تواند ما را شادتر کند.

Findings show that we adapt to extrinsic and material things,

یافته‌ها نشان می‌دهد که ما به چیز‌های بیرونی و مادی

like a new car or a bigger house,

مانند یک ماشین جدید یا یک خانه‌ی بزرگتر،

much faster than we do to novel experiences,

خیلی سریعتر عادت می‌کنیم تا نسبت به تجربیات تازه،

like visiting a new place or learning a new skill.

مانند دیدن یک مکان جدید یا یادگیری یک مهارت جدید.

So by that reasoning,

پس به این ترتیب،

the more you spend money on experiences rather than things,

هر چه بیشتر پول را صرف تجربیات کنید تا چیز‌ها،

the happier you'd be.

شادتر خواهید بود.

And there's another way to turn your money into happiness:

راه دیگری هم هست که پول خود را به شادی تبدیل کنید:

spend it on other people.

آن را صرف دیگران کنید.

In one study, participants were given some money

در یک تحقیق، مقداری پول به شرکت‌کنندگان داده شد،

and were either asked to spend it on themselves or on someone else.

و یا از آن‌ها خواسته شد که آن را صرف خودشان کنند، یا صرف دیگران.

Later that evening, researchers called up these participants

کمی بعد، آزمایش‌کنندگان با شرکت‌کنندگان تماس گرفتند

and asked them how happy they were.

و از آن‌ها پرسیدند چقدر احساس شادی می‌کنند.

The happiness levels of those who had spent the money on others

میزان شادی آن‌هایی که پول را صرف دیگران کرده بودند

were significantly greater than that of those who had spent it on themselves.

با اختلاف زیادی بیشتر از آن‌هایی بود که آن را صرف خود کرده بودند.

And that seems to be true around the world.

و این نتیجه به نظر می‌آید در سراسر جهان درست باشد.

Another study examined the generosity of over 200,000 people from 136 countries.

تحقیق دیگری میزان سخاوت ٢٠٠٫٠٠٠ نفر از ۱۳۶ کشور را مورد بررسی قرار داده بود.

In over 90% of these countries,

در بیش از ۹۰ درصد این کشورها،

people who donated tended to be happier than those who didn't.

کسانی که چیزی اهدا کرده بودند شادتر از آن‌هایی بودند که نکرده بودند.

But this may all be easier said than done.

اما گفتن همه‌ی این‌ها راحت است،

Let's say a million dollars falls into your lap tomorrow.

فرض کنید فردا یک میلیون دلار به شما می‌رسد.

What do you do with it?

شما با آن چه می‌کنید؟