The rise and fall of history’s first empire - Soraya Field Fiorio

Translator: Reviewer: Leila Ataei

History’s first empire rose out of a hot, dry landscape,

اولین امپراتوری تاریخ از منطقه‌ای گرم و خشک آمد،

بدون بارندگی برای تغذیه محصولات،‌ بدون درخت یا سنگی برای ساختن.

without rainfall to nourish crops, without trees or stones for building.

In spite of all this, its inhabitants built the world’s first cities,

با این وجود ساکنان آن اولین شهر جهان را ساختند

with monumental architecture and large populations—

با معماری به یاد ماندنی و جمعیت زیاد_

and they built them entirely out of mud.

و آن را تماما از گل ساختند.

Sumer occupied the southern part of modern Iraq

سومر قسمت جنوبی عراق مدرن را اشغال می‌کرد

in the region called Mesopotamia.

در منطقه‌ای به نام بین النهرین.

Mesopotamia means “between two rivers”—

بین النهرین یعنی میان دو رود_

the Tigris and the Euphrates.

دجله و فرات.

Around 5000 BCE, early Sumerians used irrigation channels, dams, and reservoirs

۵۰۰۰ سال ق.م.سومریها از کانالهای آبیاری، سدها و

to redirect river water and farm large areas of previously bone-dry land.

مخازن برای هدایت آب رودخانه و پرورش مناطق وسیع قبلا خشک استفاده می‌کردند

Agricultural communities like this were slowly springing up around the world.

جوامع کشاورزی مانند این به آرامی در سراسر جهان در حال ظهور بودند.

But Sumerians were the first to take the next step.

اما سومری‌ها اولین کسانی بودند که قدم بعدی را برداشتند.

Using clay bricks made from river mud,

با استفاده از آجرهای سفالی ساخته شده از گل رودخانه ،

they began to build multi-storied homes and temples.

شروع به ساخت خانه‌ها و معابد چند طبقه کردند

They invented the wheel—

آنها چرخ را اختراع کردند_

a potter’s wheel, for turning mud into household goods and tools.

چرخ سفالگر، برای تبدیل گل و لای به کالاهای خانگی و ابزار.

Those clay bricks gave rise to the world’s first cities,

این آجرهای سفالی باعث ایجاد اولین شهرهای جهان شد،

probably around 4500 BCE.

تقریبا حدود ۴۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح.

At the top of the city’s social ladder were priests and priestesses,

در بالاترین طبقه اجتماعی کشیش‌ها بودند،

who were considered nobility,

که اشرافیت محسوب می‌شدند.

then merchants, craftspeople, farmers, and enslaved people.

سپس بازرگانان، پیشه‌وران، کشاورزان و برده‌ها

The Sumerian empire consisted of distinct city-states

امپراتوری سومری متشکل از دولتهای متمایز شهر بود

that operated like small nations.

که مانند ملتهای کوچک فعالیت می‌کردند

They were loosely linked by language and spiritual belief

آنها با زبان و عتقادات معنوی ارتباط آزادانه‌ای داشتند

but lacked centralized control.

اما از کنترل متمرکز برخوردار نبودند.

The earliest cities were Uruk, Ur, and Eridu,

اولین شهرها اوروک،اور و اریدو بودند،

and eventually there were a dozen cities.

و سرانجام ده شهر وجود داشت.

Each had a king who served a role somewhere between a priest and a ruler.

هرکدام پادشاهی داشتند که در جایی بین کشیش و حاکم نقش ایفا می کرد.

Sometimes they fought against each other to conquer new territories.

گاهی آنها برای فتح سرزمینهای جدید علیه یکدیگر جنگیدند.

Each city was dedicated to a patron deity, considered the city’s founder.

هر شهر به یک خدای حامی که بنیانگذار این شهر محسوب می‌شود ، اختصاص داشت.

The largest and most important building in the city was this patron god’s home:

بزرگترین و مهمترین بنای شهر خانه این خدای حامی بود:

the ziggurat, a temple designed as a stepped pyramid.

زیگورات ، معبدی که به صورت هرم پلکانی طراحی شده است.

Around 3200 BCE, Sumerians began to expand their reach.

در حدود ۳۲۰۰ قبل از میلاد ، سومری‌ها شروع به گسترش دامنه فعالیت خود کردند.

The potter’s wheel found a new home on chariots and wagons.

چرخ سفالگر خانه‌ای جدید در ارابه ها و واگن ها پیدا کرد.

They built boats out of reeds and date palm leaves,

آنها قایقهایی از نی و برگ خرما، با بادبانهای کتانی ساختند

with linen sails that carried them vast distances by river and sea.

که مسافت زیادی را از طریق رودخانه و دریا به آنها منتقل می‌کرد.

To supplement scarce resources, they built a trade network

آنها برای تکمیل منابع کمیاب، یک شبکه تجاری با

with the rising kingdoms in Egypt, Anatolia, and Ethiopia,

پادشاهی‌های رو به رشد در مصر ایجاد کردند، آناتولی و اتیوپی،

importing gold, silver, lapis lazuli, and cedar wood.

واردات طلا ، نقره ،یاپیس لازولی و چوب سرو

Trade was the unlikely impetus

تجارت انگیزه ای بعید

for the invention of the world’s first writing system.

اختراع اولین سیستم نوشتاری جهان بود.

It started as a system of accounting for Sumerian merchants

این کار به عنوان یک سیستم حسابداری برای بازرگانان سومری که

conducting business with traders abroad.

با بازرگانان خارج از کشور تجارت می‌کردند ، آغاز شد

After a few hundred years, the early pictogram system

پس از چند صد سال ، سیستم پیکتوگرام اولیه (تصویر نگاری)

called cuneiform turned into a script.

به نام میخی به خط تبدیل شد.

The Sumerians drafted up the first written laws

سومریان اولین قوانین مکتوب را تهیه کردند

and created the first school system, designed to teach the craft of writing—

و اولین سیستم مدرسه را ایجاد کردند که برای آموزش کار نوشتن طراحی شده بود -

and pioneered some less exciting innovations, like bureaucracy and taxes.

و ابتکارات نوآوریهای نه چندان مهیج چون تاسیسات حکومتی و مالیات را به وجود آوردند.

In the schools, scribes studying from dawn to dusk,

در مدارس ، دبیران از طلوع تا غروب ،

from childhood well into adulthood.

از کودکی تا بزرگسالی درس می خوانند.

They learned accounting, mathematics, and copied works of literature—

آنها حسابداری، ریاضیات و کپی برداری از آثار ادبیات -

سرودها، اسطوره‌ها ، ضرب المثلها، افسانه‌های حیوانات، جادوها

hymns, myths, proverbs, animal fables, magic spells,

and the first epics on clay tablets.

و اولین حماسه‌ها را بر روی لوحهای سفالی آموختند.

Some of those tablets told the story of Gilgamesh,

برخی از آن لوحها داستان گیلگمش،

a king of the city of Uruk who was also the subject of mythical tales.

پادشاه شهر اوروک را که داستانهای افسانه‌ای نیز بود، روایت می‌کردند.

But by the third millennium BCE, Sumer was no longer the only empire around,

اما در هزاره سوم ق.م.، سومر دیگر تنها امپراتوری اطراف،

or even in Mesopotamia.

یا حتی در بین النهرین نبود.

Waves of nomadic tribes poured into the region from the north and east.

موج قبایل عشایر از شمال و شرق به منطقه سرازیر شد.

Some newcomers looked up to the Sumerians, adopting their way of life

برخی از تازه واردان به دنبال سومری‌ها، شیوه زندگی خود را در پیش می‌گیرند

and using the cuneiform script to express their own languages.

و از خط میخی برای بیان زبانهای خود استفاده می‌کنند.

In 2300 BCE, the Akkadian king Sargon conquered the Sumerian city-states.

در۲۳۰۰ ق.م.، سارگون پادشاه اکدی، شهر- ایالتهای سومری را فتح کرد.

But Sargon respected Sumerian culture,

اما سارگون به فرهنگ سومری احترام می‌گذاشت

and Akkadians and Sumerians existed side-by-side for centuries.

و آكادی‌ها و سومری‌ها قرنها در كنار هم وجود داشتند.

Other invading groups focused only on looting and destruction.

سایر گروههای متجاوز فقط به غارت و تخریب تمرکز داشتند.

Even as Sumerian culture spread,

حتی با گسترش فرهنگ سومری،

a steady onslaught of invasions killed off the Sumerian people by 1750 BCE.

یورش مدام باعث کشتارسومریها تا ۱۷۵۰ قبل از میلاد شد.

Afterward, Sumer disappeared back into the desert dirt,

پس از آن ، سومر مجدداً در خاك صحرا ناپديد شد،

not to be rediscovered until the 19th century.

تا اينكه تا قرن نوزدهم دوباره كشف شد.

But Sumerian culture lived on for thousands of years—

اما فرهنگ سومری هزاران سال زندگی کرد-

first through the Akkadians, then the Assyrians, then the Babylonians.

ابتدا از طریق اکدیان ، سپس آشوریان ، سپس بابلی‌ها.

The Babylonians passed Sumerian inventions and traditions through

بابلی‌ها از اختراعات و سنتهای سومری

along Hebrew, Greek, and Roman cultures.

در کنار فرهنگهای عبری، یونانی و رومی عبور می‌کردند.

Some persist today.

امروز برخی همچنان پابرجا هستند.