What is “normal” and what is “different”? - Yana Buhrer Tavanier

Μετάφραση: Anna Velitsianou Επιμέλεια: Thanasis Zantrimas

In 1945, two sculptures meant to represent the average man and woman

Το 1945 δύο γλυπτά που παρουσίαζαν

τον μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα στις ΗΠΑ

in the United States

went on exhibit at the American Museum of Natural History.

εκτέθηκαν στο Αμερικάνικο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.

Based on measurements taken from tens of thousands of young men and women,

Με βάση τις μετρήσεις δεκάδων χιλιάδων νεαρών ανδρών και γυναικών,

they were called Norma and Normman.

ονομάστηκαν Νόρμα και Νόρμαν.

That same year, a contest launched to find a living embodiment of Norma.

Την ίδια χρονιά, ξεκίνησε ένας διαγωνισμός για να βρεθεί η ενσάρκωση της Νόρμα.

Normal is often used as a synonym for “typical,” “expected,”

Το φυσιολογικό συχνά χρησιμοποιείται ως συνώνυμο για το «τυπικό»,

το «αναμενόμενο» ή ακόμα και το «σωστό».

or even “correct.”

By that logic, most people should fit the description of normal.

Έτσι, ο περισσότερος κόσμος θα έπρεπε να μοιάζει με το φυσιολογικό.

And yet, not one of almost 4,000 women who participated in the contest

Κι όμως, ούτε μία από τις 4.000 γυναίκες που συμμετείχαν στο διαγωνισμό

matched Norma, the supposedly “normal” woman.

δεν ταίριαζε στη Νόρμα, την υποτιθέμενη «φυσιολογική» γυναίκα.

This puzzle isn’t unique to Norma and Normman, either—

Αυτό το πρόβλημα δεν αφορούσε μόνο τη Νόρμα και το Νόρμαν.

Ξανά και ξανά, υποτιθέμενες φυσιολογικές περιγραφές

time and time again, so-called normal descriptions

of our bodies, minds, and perceptions have turned out to match almost no one.

των σωμάτων, μυαλών και αντιλήψεών μας, φάνηκε πως δεν ταιριάζουν σε κανέναν.

And yet, a lot of the world is constructed around a foundation of normalcy.

Ακόμη κι έτσι, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου βασίζεται στα θεμέλια της κανονικότητας.

So what does normal actually mean— and should we be relying on it so much?

Τι σημαίνει λοιπόν φυσιολογικό; Και θα έπρεπε να βασιζόμαστε τόσο σ′ αυτό;

In statistics, a normal distribution describes a set of values

Στη στατιστική, η κανονική κατανομή περιγράφει ένα σύνολο τιμών

that fall along a bell curve.

που σχηματίζουν μια κωδωνοειδή καμπύλη.

The average, or mean, of all the values is at the very center,

Ο μέσος όρος όλων των τιμών βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο,

and most other values fall within the hump of the bell.

κι οι υπόλοιπες τιμές βρίσκονται μέσα στην καμπύλη.

Αυτές οι καμπύλες μπορεί να είναι ψηλές

These curves can be tall, with most values inside a narrow range,

με τις περισσότερες τιμές σε ένα στενό εύρος

or long and flat, with only a slight bias towards the average.

ή μακριές και πλατιές με μια ελαφριά τάση προς τον μέσο όρο.

What makes the distribution normal is that it follows this curved shape.

Αυτό που καθιστά την κατανομή κανονική είναι το ότι ακολουθεί αυτή την καμπύλη.

Το φυσιολογικό δεν περιγράφει ένα μεμονωμένο σημείο δεδομένων,

Normal doesn’t describe a single data point, but a pattern of diversity.

αλλά ένα μοτίβο ποικιλομορφίας.

Many human traits, like height, follow a normal distribution.

Πολλά ανθρώπινα γνωρίσματα όπως το ύψος ακολουθούν μια κανονική κατανομή.

Some people are very tall or very short,

Μερικοί άνθρωποι είναι πολύ ψηλοί ή πολύ κοντοί,

but most people fall close to the overall average.

αλλά οι περισσότεροι είναι κοντά στο γενικό μέσο όρο.

Outside of statistics, normal often refers to an average—

Έξω από την στατιστική, το φυσιολογικό συχνά αναφέρεται σε έναν μέσο όρο:

like the single number pulled from the fattest part of the bell curve—

τον έναν μοναδικό αριθμό από το πιο χοντρό κομμάτι της καμπύλης,

that eliminates all the nuance of the normal distribution.

που εξαλείφει όλες τις αποχρώσεις της κανονικής κατανομής.

Norma and Norman’s proportions came from such averages.

Οι διαστάσεις της Νόρμα και του Νόρμαν βγήκαν από τέτοιους μέσους όρους.

Applied to individuals, whether someone is considered normal

Όποτε εφαρμόζεται για άτομα, εάν κάποιος θεωρείται φυσιολογικός,

usually depends on how closely they hew to this average.

συνήθως εξαρτάται από το πόσο κοντά είναι σ′ αυτόν τον μέσο όρο.

At best, such definitions of normal fail to capture variation.

Στην καλύτερη, τέτοιοι ορισμοί της κανονικότητας

αποτυγχάνουν να συλλάβουν τη διακύμανση.

But oftentimes, our calculations of normal are even more flawed.

Αλλά συχνά, οι υπολογισμοί μας για το κανονικό είναι ακόμα πιο ατελείς.

Take the BMI— or Body Mass Index.

Πάρτε για παράδειγμα το ΔΜΣ, ή τον Δείκτη Μάζας Σώματος.

BMI is a measure of weight relative to height,

Ο ΔΜΣ είναι μία μέτρηση του βάρους σε σχέση με το ύψος,

with different ratios falling into “underweight,”

με διαφορετικές αναλογίες να πέφτουν στο εύρος του «λιποβαρούς»,

“normal weight,” “overweight,” and “obese” ranges.

«φυσιολογικού βάρους», «υπέρβαρου» και «παχύσαρκου».

Generally, only BMIs that correspond to normal weight are considered healthy.

Γενικά, μόνο οι ΔΜΣ που αντιστοιχούν στο φυσιολογικό βάρος θεωρούνται υγιείς.

But BMI is not always an accurate predictor of health,

Αλλά ο ΔΜΣ δεν αποτελεί πάντα ακριβή ένδειξη της υγείας,

or even of what’s a healthy weight.

ούτε καν του τι αποτελεί ένα υγιές βάρος.

BMI doesn’t take into account body fat percentage,

Ο ΔΜΣ δεν υπολογίζει το ποσοστό λίπους στο σώμα,

body fat distribution, levels of physical activity, or blood pressure.

την κατανομή του λίπους, τα επίπεδα άσκησης ή την πίεση του αίματος.

And yet, those who fall outside the so-called normal range

Ωστόσο, όσοι πέφτουν εκτός του υποτιθέμενου φυσιολογικού εύρους

are commonly advised that losing or gaining weight

συχνά ακούν πως το να χάσουν ή να πάρουν κιλά θα βελτιώσει την υγεία τους.

will improve their health.

When we apply a standard of normal to all of humanity

Όταν εφαρμόζουμε ένα πρότυπο κανονικότητας σε όλη την ανθρωπότητα,

that’s based on data from a non-representative slice,

που βασίζεται σε δεδομένα από ένα μη αντιπροσωπευτικό μερίδιο,

we’re not just choosing one point on the distribution,

δεν επιλέγουμε απλώς ένα σημείο από την κατανομή,

we’re choosing it from the wrong distribution.

το επιλέγουμε από τη λάθος κατανομή.

A lot of behavior science research draws from samples that are pretty WEIRD—

Μεγάλο μέρος της έρευνα συμπεριφοράς αντλεί από πολύ συγκεκριμένα δείγματα.

meaning Western, educated, industrialized, rich, and democratic.

δηλαδή από τη Δύση, μορφωμένα, βιομηχανοποιημένα,πλούσια και δημοκρατικά.

These features can skew norms

Αυτά τα στοιχεία επηρεάζουν νόρμες

even in research that doesn’t have an obvious link to them.

ακόμα και σε έρευνες χωρίς φανερή σχέση μ′ αυτά.

Take the famed Muller-Lyer optical illusion:

Για παράδειγμα, η διάσημη οπτική πλάνη Muller-Lyer:

it’s normal to think one of the two lines is longer,

είναι φυσιολογικό να νομίζεις πως η μία γραμμή είναι πιο μεγάλη,

when they’re actually the same length.

ενώ στην πραγματικότητα είναι ίσες.

At least, it is if you’re an American undergraduate.

Τουλάχιστον, αν είσαι Αμερικανός προπτυχιακός φοιτητής.

A team of anthropologists and psychologists

Μία ομάδα ανθρωπολόγων και ψυχολόγων

found other demographic groups were much less susceptible—

βρήκαν πως άλλες δημογραφικές ομάδες ήταν πολύ λιγότερο επιρρεπείς:

members of the San people of the Kalahari

μέλη του λαού Σαν στην έρημο Καλαχάρι

weren’t susceptible to the illusion at all.

δεν ήταν καθόλου επιρρεπή στην πλάνη.

When these limited or inaccurate definitions of normal

Όταν αυτοί οι ελλιπείς ή ανακριβείς ορισμοί του φυσιολογικού

are used to make decisions that impact people’s lives,

χρησιμεύουν για τη λήψη αποφάσεων που επηρεάζουν τις ζωές ανθρώπων,

they can do real harm.

μπορούν να προκαλέσουν κακό.

Historically, such concepts of normal have been hugely influential.

Ιστορικά, τέτοιες ιδέες περί φυσιολογικού έχουν ασκήσει τρομερή επιρροή.

The Eugenics Movement of the early 20th century weaponized the concept of normal,

Το Κίνημα της Ευγονικής στις αρχές του 20ού αιώνα

οπλοποίησε την έννοια του φυσιολογικού,

using it to justify exclusion, violence, and even extermination

χρησιμοποιώντας την για να δικαιολογήσει τον αποκλεισμό, τη βία,

ακόμα και την εξόντωση όσων δεν θεωρούνταν φυσιολογικοί.

of those deemed not normal.

To this day, people are often targeted and discriminated against

Μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι συχνά στοχοποιούνται και βιώνουν διακρίσεις

on the basis of disabilities, mental health issues, sexual orientations,

λόγω αναπηριών, ζητημάτων ψυχικής υγείας, σεξουαλικών προσανατολισμών,

gender identities, and other features deemed “not normal.”

ταυτοτήτων φύλου κι άλλων χαρακτηριστικών που δεν θεωρούνται φυσιολογικά.

But the reality is that the differences in our bodies, minds,

Αλλά η πραγματικότητα είναι πως οι διαφορές στα σώματα και τα μυαλά,

perceptions, and ideas about the world around us—

τις αντιλήψεις και τις ιδέες μας για τον κόσμο γύρω μας,

in short, diversity— is the true normal.

εν ολίγοις, η διαφορετικότητα, είναι η πραγματική κανονικότητα.