Alessandra Orofino: It’s our city. Let’s fix it

Alessandra Orofino: Bu bizim şehrimiz. Gelin düzeltelim

Çeviri: Öykü Kübra DOĞAN Gözden geçirme: şeref bacak

Fifty-four percent of the world's population

Dünya nüfusunun yüzde elli dördü

lives in our cities.

şehirlerimizde yaşıyor.

In developing countries,

Gelişmekte olan ülkelerde,

one third of that population

bu nüfusun üçte biri

is living in slums.

varoşlarda yaşıyor.

Seventy-five percent of global energy consumption

Küresel enerji tüketiminin yüzde yetmiş beşi

occurs in our cities,

şehirlerimizde oluyor

and 80 percent of gas emissions

ve küresel ısınmaya sebep olan

that cause global warming

gaz emisyonunun yüzde sekseni de

come from our cities.

şehirlerimizden geliyor.

So things that you and I might think about

Yani sizin ve benim, küresel ısınma, enerji krizi

as global problems,

ya da yoksulluk gibi

like climate change, the energy crisis

küresel sorun olarak düşünebileceğimiz şey

or poverty,

are really, in many ways, city problems.

aslında birçok yönden

şehir sorunları.

They will not be solved

Bu sorunlar, birçoğumuz gibi

unless people who live in cities,

şehirlerde yaşayan insanlar

like most of us,

gerçekten daha iyi iş yapmaya

actually start doing a better job,

başlayana kadar çözülmeyecek.

because right now, we are not doing a very good one.

Çünkü tam bu anda çok iyi işler yapmıyoruz.

And that becomes very clear

Şehir hayatının üç yönüne bakınca,

when we look into three aspects of city life:

bu çok daha belirgin hale geliyor:

first, our citizens' willingness to engage

Birincisi, vatandaşlarımızın demokratik kuruluşlarla

with democratic institutions;

birlikte hareket etme isteği,

second, our cities' ability to really include

ikincisi, şehirlerimizin bütün mensuplarını

all of their residents;

gerçekten dahil edebilme becerisi,

and lastly, our own ability

sonuncusu ise, mutlu ve tatmin edici bir

to live fulfilling and happy lives.

hayat yaşamak için bizim kendi becerimiz.

When it comes to engagement,

Konu birlikte hareket etmeye geldiğinde ise

the data is very clear.

elimizdeki veriler çok açık.

Voter turnout around the world

Dünya genelinde, oylamalara katılım oranı

peaked in the late '80s,

seksenlerin sonunda zirvedeyken

and it has been declining at a pace

bu oran, o zamandan beri

that we have never seen before,

hiç görülmemiş bir şekilde düşüyor.

and if those numbers are bad at the national level,

Eğer bu oranlar ulusal seviyede düşük ve

at the level of our cities,

şehir seviyesinde ise

they are just dismal.

durum gerçekten sıkıntılı.

In the last two years,

Geçtiğimiz iki yılda

two of the world's most consolidated,

dünyanın en eski ve en sağlam demokrasilerine

oldest democracies, the U.S. and France,

sahip olan iki ülke; A.B.D ve Fransa

held nationwide municipal elections.

yurt genelinde yerel seçimler yaptı.

In France, voter turnout hit a record low.

Fransa'da oylamaya katılım rekor derecede düşüktü.

Almost 40 percent of voters decided

Neredeyse vatandaşların yüzde kırkı

not to show up.

sandıklara gitmemeye karar verdi.

In the U.S., the numbers were even scarier.

A.B.D'de ise bu oran daha da ürkütücü.

In some American cities,

Bazı Amerikan şehirlerinde

voter turnout was close to five percent.

katılım oranı yüzde beş civarındaydı.

I'll let that sink in for a second.

Bu durumu iyice anlamanızı istiyorum.

We're talking about democratic cities

Burada, içinde yaşayan insanların

in which 95 percent of people

yüzde doksanbeşinin

decided that it was not important

kendi liderlerini seçmenin önemsiz olduğunu düşündüğü

to elect their leaders.

demokratik şehirlerden bahsediyoruz.

The city of L.A., a city of four million people,

Dört milyon nüfuslu Los Angeles şehri, belediye başkanını

elected its mayor with just a bit over 200,000 votes.

sadece 200.000 biraz aşkın oy ile seçti.

That was the lowest turnout the city had seen

Bu, Los Angeles'ın son 100 yılda gördüğü

in 100 years.

en düşük katılımcı sayısıydı.

Right here, in my city of Rio,

Tam burada, benim şehrim Rio'da,

in spite of mandatory voting,

geçen belediye başkanı seçiminde

almost 30 percent of the voting population

oy vermenin zorunlu olmasına rağmen,

chose to either annul their votes

seçmenlerin neredeyse yüzde 30'u

or stay home and pay a fine

ya geçersiz oy verdi

in the last mayoral elections.

ya da evlerinde kalıp ceza ödemeyi tercih etti.

When it comes to inclusiveness,

Konu kapsamlılık olduğu zaman

our cities are not the best cases of success either,

bizim şehirlerimiz de pek başarılı sayılmazlar

and again, you don't need to look very far

ve bunun kanıtını bulmak için

çok uzağa bakmanıza gerek yok.

in order to find proof of that.

The city of Rio is incredibly unequal.

Rio, inanılmaz derecede bir eşitsizlikler şehri.

This is Leblon.

Burası Leblon.

Leblon is the city's richest neighborhood.

Leblon, Rio'nun en zengin semti.

And this is Complexo do Alemão.

Burası da Complexo do Alemão.

This is where over 70,000

Burası, şehrin 70.000'den fazla

of the city's poorest residents live.

en fakir sakininin yaşadığı yer.

Leblon has an HDI, a Human Development Index,

Leblon'daki İGİ, İnsani Gelişmişlik Endeksi

of .967.

0.967.

That is higher than Norway, Switzerland

Bu değer Norveç'ten, İsviçre'den

or Sweden.

veya İsveç'ten daha yüksek.

Complexo do Alemão has an HDI of .711.

Complexo do Alemão'nun İnsanı Gelişmişlik Endeksi 0.711.

It sits somewhere in between the HDI

Bu miktar ise Cezayir ve Gabon'un

of Algeria and Gabon.

İnsani Gelişim Endeksleri'nin arasında bir yerde.

So Rio, like so many cities across the global South,

Yani Rio, bir çok Güney şehrinde olduğu gibi

is a place where you can go from northern Europe

Avrupa'nın Kuzeyinden

to sub-Saharan Africa

Sahra Çölü'nün ortasına

in the space of 30 minutes.

yarım saate gidebileceğiniz bir yer.

If you drive, that is.

Tabi kendi aracınızla giderseniz.

If you take public transit, it's about two hours.

Eğer toplu taşıma kullanırsanız, bu süre iki saat civarında.

And lastly, perhaps most importantly,

Son olarak, belki de en önemlisi

sağladıkları inanılmaz ilişki zenginliğiyle şehirler,

cities, with the incredible wealth

of relations that they enable,

insan mutluluğunun geliştiği

could be the ideal places for human happiness

ideal yerler haline

gelebilir.

to flourish.

We like being around people.

İnsanlar arasında olmayı severiz.

We are social animals.

Bizler sosyal hayvanlarız.

Instead, countries where urbanization

Gelin görün ki, şehirleşmenin zirve yaptığı

has already peaked seem to be the very countries

ülkelerdeki şehirler bizi artık

in which cities have stopped making us happy.

mutlu edemiyor gibi görünüyor.

The United States population has suffered

ABD nüfusu geçtiğimiz 30 yılda

from a general decrease in happiness

mutlulukta genel bir düşüşe

for the past three decades,

maruz kaldı.

and the main reason is this.

Bunun temel sebebi ise şu:

The American way of building cities

Amerikan tarzı şehirleşme,

has caused good quality public spaces

kaliteli halka açık yerlerin

to virtually disappear in many,

birçok Amerikan şehrinde

many American cities,

yok olmasına neden oldu.

and as a result, they have seen

Sonuç olarak, bizi mutlu eden

a decline of relations,

sosyal ilişkilerde

of the things that make us happy.

bir düşüş yaşandığı gözlendi.

Many studies show an increase

Bir çok araştırma, yalnızlığın arttığını,

in solitude and a decrease in solidarity,

dayanışmanın, dürüstlüğün, sosyal ve kentsel katılımın ise

honesty, and social and civic participation.

azaldığını gösteriyor.

So how do we start building cities

Peki önem vermemizi sağlayacak şehirleri

that make us care?

kurmaya nasıl başlayacağız?

Cities that value their most important asset:

En önemli varlıkları olan,

olağanüstü çeşitliliğe değer veren

the incredible diversity

insanların yaşadığı şehirleri nasıl kuracağız?

of the people who live in them?

Cities that make us happy?

Bizi mutlu eden şehirleri...

Well, I believe that if we want to change

Şehirlerimizin şuanki halini

what our cities look like,

değiştirmek istiyorsak,

then we really have to change

bizim de kesinlikle,

the decision-making processes

elimizdeki sonuçları veren karar verme süreçlerimizi

that have given us the results that we have right now.

değiştirmek zorunda olduğumuza inanıyorum.

We need a participation revolution,

Bizim bir katılım devrimine ihtiyacımız var.

and we need it fast.

Hem de acilen.

The idea of voting as our only exercise in citizenship

Vatandaşlık görevi olarak sadece oy verme düşüncesi

does not make sense anymore.

pek bir anlam ifade etmiyor artık.

People are tired of only being treated

İnsanlar kendilerine bir kaç senede bir,

as empowered individuals every few years

başkalarına yetkilerini devretme zamanı geldiğinde,

when it's time to delegate that power

güçlü bireylermiş gibi davranılmasından

to someone else.

sıkılmış durumdalar.

If the protests that swept Brazil

Eğer Haziran 2013'te Brezilya'yı

in June 2013 have taught us anything,

kasıp kavuran protestolar bize herhangi bir şey öğretmiş ise,

it's that every time we try

o da; ne zaman gücümüzü

to exercise our power

sandığın dışında kullanmaya çalışsak

outside of an electoral context,

dayak yiyoruz,

we are beaten up, humiliated or arrested.

aşağılanıyoruz ya da tutuklanıyoruz.

And this needs to change,

Artık bunun değişmesi gerek.

because when it does,

Çünkü değiştiğinde,

not only will people re-engage

insanlar sadece temsil yapıları ile tekrar etkileşmeyle kalmayıp

with the structures of representation,

aynı zamanda bu yapıları

but also complement these structures

doğrudan, işlevsel ve topluca karar verilecek şekilde

with direct, effective, and collective decision making,

tamamlayıcı olacaklardır.

decision making of the kind

Kapsayıcı doğası gereği

that attacks inequality

eşitsizliğe saldıran

by its very inclusive nature,

bu karar verme şekli

decision making of the kind

şehirlerimizi değiştirebilir,

that can change our cities

yaşamamız için daha iyi yerlere

into better places for us to live.

dönüştürebilir.

But there is a catch, obviously:

Ama burada açık bir aldatmaca var:

Enabling widespread participation

Geniş kitlelerin katılımını

ve gücün yeniden dağılımını sağlamak

and redistributing power

can be a logistical nightmare,

lojistik bir kabusa dönüşebilir.

and there's where technology can play

İşte tam da bu noktada teknoloji

an incredibly helpful role,

imdadımıza yetişip insanların aynı odada

by making it easier for people to organize,

bulunmasına gerek kalmadan,

communicate and make decisions

organize olmasını, iletişime geçmesini ve

without having to be in the same room

kararlar almasını

at the same time.

kolaylaştırabilir.

Unfortunately for us,

Ne yazık ki,

when it comes to fostering democratic processes,

konu demokratik süreçleri teşvik etmek olduğunda

our city governments have not used technology

mülki idareler teknolojiyi

to its full potential.

tam anlamıyla kullanmıyorlar.

So far, most city governments have been effective

Şu ana kadar, bir çok mülki idare teknolojiyi,

at using tech to turn citizens into human sensors

vatandaşlarını idari birimlere bilgi sağlayan aygıtlara dönüştürme

who serve authorities with data on the city:

konusunda etkili bir şekilde kullandı:

potholes, fallen trees or broken lamps.

Yoldaki çukurlar, devrilmiş ağaçlar ya da kırık lambalar.

They have also, to a lesser extent,

Daha küçük boyutta, idareciler şehirlerdeki insanları

invited people to participate in improving

çoktan kendileri adına verilmiş olan kararların sonuçlarını

the outcome of decisions

geliştirmek adına

that were already made for them,

davet ettiler.

just like my mom when I was eight

Tıpkı 8 yaşındayken annemin bana

and she told me that I had a choice:

bir seçeneğim olduğunu söylediği gibi:

I had to be in bed by 8 p.m.,

but I could choose my pink pajamas or my blue pajamas.

8'den önce yatmış olmalıydım

ama pembe ya da mavi pijamamı seçebilirdim.

That's not participation,

Bu katılım değil.

and in fact, governments have not been very good

Aslında yöneticiler

önemli konularda katılımı sağlamak için

at using technology to enable participation

teknoloji kullanımında iyi değiller.

on what matters —

the way we allocate our budget,

Bütçeyi nasıl pay ettiğimiz,

the way we occupy our land,

arazilerimizi nasıl kullandığımız

and the way we manage our natural resources.

ve doğal kaynaklarımız nasıl idare ettiğimiz.

Those are the kinds of decisions

Bunlar, kendilerini şehirlerimizde gösteren

that can actually impact global problems

küresel sorunları gerçekten

that manifest themselves in our cities.

etkileyebilecek kararlar.

The good news is,

İyi haber ise,

and I do have good news to share with you,

evet sizinle paylaşabileceğim iyi haberlerim de var,

we don't need to wait for governments to do this.

bunları yapmak için idarecilerden medet ummaya gerek yok.

I have reason to believe

Vatandaşların kendi katılım yapılarını

that it's possible for citizens to build

oluşturabileceklerine inanmam için

their own structures of participation.

haklı sebeplerim var.

Three years ago, I cofounded an organization

3 yıl önce, Meu Rio adında bir

called Meu Rio,

organizasyonun kuruluşunda yer aldım.

and we make it easier for people in the city of Rio

Rio şehrinde yaşayan insanların

to organize around causes and places

önemsedikleri sebepleri ve yerleri

that they care about in their own city,

organize etmelerini ve

and have an impact on those causes and places

ve o sebep ve yerleri hergün

every day.

etkilemelerini kolaylaştırdık.

In these past three years, Meu Rio grew

Geçtiğimiz üç yıl içinde, Meu Rio, Rio şehrinde

to a network of 160,000 citizens of Rio.

160.000 kişilik bir iletişim ağına ulaştı.

About 40 percent of those members are young people

Bu üyelerin yaklaşık yüzde 40'ı

aged 20 to 29.

yaşları 20 ile 29 arasında olan gençler.

That is one in every 15 young people

Bu, bugün Rio şehrinde bu yaştaki

of that age in Rio today.

her 15 gençten biri demek.

Amongst our members is this adorable little girl,

Üyelerimiz arasından bu küçük sevimli kız,

Bia, to your right,

Bia, sağ tarafta olan.

and Bia was just 11 years old

Bia, henüz 11 yaşındayken

when she started a campaign using one of our tools

bizim araçlarımızdan birini kullanarak başladığı mücadele ile

to save her model public school from demolition.

gittiği devlet okulunun yıkılmasını engelledi.

Her school actually ranks among the best

Bia'nın okulu aslında ülkedeki

public schools in the country,

en iyi devlet okullarından biri

and it was going to be demolished

ama bu okul, Rio De Janerio hükumeti

by the Rio de Janeiro state government

tarafından yıkılacaktı.

to build, I kid you not,

Hem de, gayet ciddiyim,

a parking lot for the World Cup

Dünya Kupası için bir otopark

right before the event happened.

yapılmak üzere.

Bia started a campaign, and we even watched

Bia, bir mücadele başlattı,

her school 24/7 through webcam monitoring,

bizler de okulunu 7/24 kamera ile takip ediyorduk.

and many months afterwards,

Aylar sonra,

the government changed their minds.

hükumet fikrini değiştirdi.

Bia's school stayed in place.

Bia'nın okulu yıkılmadı.

There's also Jovita.

Bir de Jovita var.

She's an amazing woman whose daughter

Kendisi inanılmaz bir kadın.

went missing about 10 years ago,

Kızı 10 yıl önce kaybolmuş.

and since then, she has been looking

O günden beri,

for her daughter.

kızını arıyordu.

In that process, she found out

Bu arayışında ilk önce

that first, she was not alone.

yalnız olmadığını gördü.

In the last year alone, 2013,

Sadece geçtiğimiz 2013 yılında,

6,000 people disappeared

Rio eyaletinde 6.000 kişi

in the state of Rio.

kayboldu.

But she also found out that in spite of that,

Buna rağmen,

kayıp vakalarıyla ilgilenen merkezileşmiş

Rio had no centralized intelligence system

for solving missing persons cases.

bir istihbarat sisteminin olmadığını farketti.

In other Brazilian cities, those systems

Diğer Brezilya şehirlerinde

bu sistem kayıp kişi vakalarının

have helped solve up to 80 percent

of missing persons cases.

yüzde 80'inin çözümüne katkı sağlamıştı.

She started a campaign,

Bir kampanya başlattı,

and after the secretary of security got 16,000 emails

İçişleri Bakanı, kayıp şahıslar

konusuna yoğunlaşmasını talep eden 16.000 e-posta aldıktan sonra

from people asking him to do this,

he responded, and started to build a police unit

harekete geçti ve bu konuda uzmanlaşmış

bir emniyet birimi kurmaya başladı.

specializing in those cases.

It was open to the public at the end of last month,

Geçen ay bu birim halka açıldığında

and Jovita was there

Jovita oradaydı ve

giving interviews and being very fancy.

süslenmiş röportaj veriyordu.

And then, there is Leandro.

Sonra Leandro var.

Leandro is an amazing guy

Leandro kenar mahallelerde yaşayan

in a slum in Rio,

inanılmaz biri.

and he created a recycling project in the slum.

Varoşlarda geri dönüşüm projesini başlattı.

At the end of last year, December 16,

Geçen yılın sonu, 16 Aralık'ta

he received an eviction order

Rio de Janerio Eyaletin'den

by the Rio de Janeiro state government

bir tahliye emri aldı.

giving him two weeks to leave the space

Kendisine iki yıldır kullandığı alanı

that he had been using for two years.

boşaltması için iki hafta veriliyordu.

The plan was to hand it over to a developer,

Düşünce, yeri bir inşaat alanına çevirmeyi

who planned to turn it into a construction site.

planlayan bir imarcıya devretmekti.

Leandro started a campaign using one of our tools,

Leandro bizim araçlarımızdan birini kullanarak mücadelesine başladı,

the Pressure Cooker,

"Düdüklü Tencere"

the same one that Bia and Jovita used,

Bia ve Jovita'nın kullandığının aynısı.

and the state government changed their minds

Hükümet Noel Arifesinde

before Christmas Eve.

fikrini değiştirdi.

These stories make me happy,

Bu yaşananlar beni mutlu ediyor,

but not just because they have happy endings.

ama sadece mutlu sonları oldukları için değil.

They make me happy because they are

Beni mutlu ediyor çünkü hepsinin

happy beginnings.

mutlu bir başlangıcı var.

The teacher and parent community at Bia's school

Bia'nın okulundaki Okul Aile Birliği

is looking for other ways they could improve

şimdi okulun alanını daha da genişletmek için

that space even further.

projeler geliştiriyor.

Leandro has ambitious plans

Leandro'nun projesini Rio'daki

to take his model to other low-income communities in Rio,

diğer az gelirli topluluklara taşımakla ilgili hırslı planları var.

and Jovita is volunteering at the police unit

Jovita ise kurulmasına önayak olduğu

that she helped created.

emniyet biriminde gönüllü olarak çalışıyor.

Bia, Jovita and Leandro

Bia, Jovita ve Leandro

are living examples of something

vatandaşların ve dünyadaki mülki idarelerin

that citizens and city governments around the world

görmesi gereken bir gerçeğin

need to know:

yaşayan örnekleri:

We are ready.

Biz hazırız.

As citizens, we are ready

Vatandaşlar olarak, kendi ortak kaderlerimize

to decide on our common destinies,

karar vermeye hazırız.

because we know that the way we distribute power

Çünkü biliyoruz ki, gücü dağıtma şeklimiz,

says a lot about how we actually value everyone,

herkese ne kadar değer verdiğimize dair çok şey anlatmakta.

and because we know

Çünkü biliyoruz ki,

that enabling and participating in local politics

bu tetikleme ve yerel politikaya katılım

is a sign that we truly care

bizim bir başkasıyla olan ilişkimize

about our relations to one another,

gerçekten değer verdiğimizin bir kanıtı

and we are ready to do this

ve biz bunu dünya çapında,

in cities around the world right now.

her şehirde yapmaya hazırız.

With the Our Cities network,

"Bizim Şehrimiz" isimli ağ ile,

the Meu Rio team

Meu Rio takımı olarak

hopes to share what we have learned

öğrendiklerimizi

with other people who want to create

kendi şehirlerinde de benzer girişimlerde bulunmak isteyen

similar initiatives in their own cities.

kişilerle paylaşmayı umuyoruz.

We have already started doing it in São Paulo

Biz bunu zaten inanılmaz sonuçlarla

with incredible results,

Sao Paulo'da yapmaya başladık.

and want to take it to cities around the world

Bunu tüm dünyadaki şehirlere

through a network of citizen-centric,

vatandaş odaklı ağ yoluyla götürmek,

citizen-led organizations

bizi teşvik eden,

that can inspire us,

mücadele etmemizi sağlayan ve

challenge us, and remind us to demand

bize şehir hayatına gerçekten dahil olmayı hatırlatan

real participation in our city lives.

vatandaşlar tarafından yönlendirilen kuruluşlar ile yaymak istiyoruz.

It is up to us

Karar vermek bize kalmış

to decide whether we want schools

okul isteyip istemediğimiz ya da

or parking lots,

otopark yerleri,

community-driven recycling projects

toplum odaklı geri dönüşüm proeleri

or construction sites,

ya da şantiyeler,

loneliness or solidarity, cars or buses,

birbaşınalık veya dayanışma, araba veya otobüsler

and it is our responsibility to do that now,

ve bunu şimdi yapmak bizim sorumluluğumuz

for ourselves, for our families,

kendimiz için, ailelerimiz için,

for the people who make our lives worth living,

hayatlarımızı değerli kılan kişiler için,

and for the incredible creativity,

inanılmaz yaratıcılık için,

beauty, and wonder that make our cities,

şehirlerimizi oluşturan güzellikler için,

in spite of all of their problems,

tüm problemlerine rağmen

the greatest invention of our time.

zamanımızın en büyük buluşu bu.

Obrigado. Thank you.

Obrigado. Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)