Ann Cooper: Reinventing the school lunch

Ann Cooper okullardaki öğle yemekleri hakkında konuşuyor

Çeviri: Duygu Çandarlı Gözden geçirme: Kemal Seçkin

My thing with school lunch is, it's a social justice issue.

Okullardaki öğle yemekleri ile ilgili meselem bir sosyal adalet problemi.

I'm the Director of Nutrition Services

Berkeley Birleşik Okul Bölgesi'nde Beslenme Hizmetleri Müdürü'yüm.

for the Berkeley Unified School District. I have 90 employees

90 çalışanım,

and 17 locations, 9,600 kids.

17 mekanım ve 9,600 çocuğum var.

I'm doing 7,100 meals a day

Günde 7,100 tabak yemek yapıyorum

and I've been doing it for two years,

ve bunu 2 yıldır yaparken

trying to change how we feed kids in America.

Amerika'da çocukları besleme tarzımızı değiştirmeye çalışıyorum.

And that's what I want to talk to you a little bit about today.

Ve bugün size birazcık bunlardan bahsetmek istiyorum.

These are some of my kids with a salad bar.

Bunlar salata büfesi başında bazı çocuklarım.

I put salad bars in all of our schools when I got there.

Bütün okullarımıza salata büfeleri koydum.

Everyone says it couldn't be done.

Oraya gittiğimde herkes bunun yapılamayacağını söyledi:

Little kids couldn't eat off the salad bar,

Küçük çocuklar salata büfesinden karınlarını doyurmazlar,

big kids would spit in it -- neither happened.

Büyük çocuklar içine tükürürler. İkisi de yaşanmadı.

When I took over this, I tried to really figure out,

Bu işi üstlendiğimde gerçekten

like, what my vision would be.

vizyonumun ne olması gerektiğini anlamaya çalıştım:

How do we really change children's relationship to food?

Çocukların yemek ile olan ilişkisini gerçekten nasıl değiştirebiliriz?

And I'll tell you why we need to change it,

Ve bunu neden değiştirmemiz gerektiğini size anlatacağım,

but we absolutely have to change it.

fakat mutlaka bunu değiştirmeliyiz.

And what I came to understand is,

Ve şimdi anlıyorum ki,

we needed to teach children

çocuklara sağlıklı gezegen,

the symbiotic relationship

sağlıklı gıda ve sağlıklı çocuklar

between a healthy planet, healthy food and healthy kids.

arasındaki ortak yaşam ilişkisini öğretmeliydik.

And that if we don't do that, the antithesis,

Ve bunu yapmazsak, karşı tez

although we've heard otherwise,

- aksini duymuş olsak da -

is we're really going to become extinct,

neslimizin gerçekten tükeneceğidir,

because we're feeding our children to death.

çünkü çocuklarımızı ölümüne besliyoruz.

That's my premise.

Bu benim temel dayanağım.

We're seeing sick kids get sicker and sicker.

Hasta çocukların daha da hasta olduğunu görüyoruz

And the reason this is happening, by and large,

Ve bunun olmasının ana sebebi

is because of our food system

besin sistemimiz,

and the way the government commodifies food,

devletin gıdayı ticari mal haline getirmesi,

the way the government oversees our food,

devletin gıdaya bakış açısı

the way the USDA puts food on kids' plates

ve ABD Tarım Bakanlığı'nın çocuklarımızın tabağına yemek koyma tarzıyla ilgili

that's unhealthy, and allows unhealthy food into schools.

bu yöntem sağlıksız ve sağlıksız yemeğin okullarımıza girmesine izin veriyor.

And by -- tacitly, all of us send our kids,

Ve söylemeye gerek yok, hepimiz çocuklarımızı

or grandchildren, or nieces, or nephews, to school

ya da torunlarımızı, yeğen ya da kuzenlerimizi okula gönderiyoruz

and tell them to learn, you know,

ve onlara öğrenmelerini, değil mi?

learn what's in those schools.

okullarda ne varsa öğrenmelerini söylüyoruz.

And when you feed these kids bad food,

Ve bu çocukları kötü gıdayla beslerseniz,

that's what they're learning. So that's really what this is all about.

onlara bunu öğretirsiniz. Bütün mesele bundan ibaret.

The way we got here is because of big agribusiness.

Bu noktaya varmamızın sebebi büyük tarım ticaretidir.

We now live in a country where most of us don't decide,

Şu an çoğumuzun ne yiyeceğine kendi karar vermediği

by and large, what we eat. We see big businesses, Monsanto and DuPont,

bir ülkede yaşıyoruz. Büyük şirketler görüyoruz, Monsanto ve DuPont

who brought out Agent Orange and stain-resistant carpet.

- Agent Orange (bitki öldürücü) ve lekeye dirençli halıyı üretenler -

They control 90 percent of the commercially produced seeds in our country.

ülkemizde ticari olarak üretilen tohumların %90'ına hakimler.

These are -- 10 companies

Bunun gibi 10 şirket,

control much of what's in our grocery stores,

manavımızda satılanların çoğunu,

much of what people eat. And that's really, really a problem.

insanların yediklerinin büyük kısmını kontrol ediyorlar ki bu gerçekten, gerçekten bir problemdir.

So when I started thinking about these issues

Bu konular ve çocukların yediklerini

and how I was going to change what kids ate,

nasıl değiştirebileceğim hakkında düşünmeye başladığımda

I really started focusing on what we would teach them.

aslında onlara ne öğreteceğimize odaklanmaya başladım.

And the very first thing

Ve ilk şey

was about regional food -- trying to eat food

bölgesel besinler hakkındaydı - bizim bölgemizden

from within our region.

olan besinleri yemeye çalışmak.

And clearly, with what's going on with fossil fuel usage,

Ve şüphesiz, fosil yakıt kullanımı böyleyken,

or when -- as the fossil fuel is going away,

ya da fosil yakıtlar tükenirken

as oil hits its peak oil,

petrol kullanımı zirvedeyken, petrol-

you know, we really have to start thinking about whether or not

biliyorsunuz, gerçekten düşünmeye başlamalıyız

we should, or could, be moving food

gıdayı yemeden önce 1,500 mil (2,400 km) taşıyabilir miyiz,

1,500 miles before we eat it.

taşımalı mıyız, taşımamalı mıyız ?

So we talked to kids about that,

Sonra çocuklarla bunun hakkında konuştuk,

and we really start to feed kids regional food.

ve gerçekten çocuklarımızı bölgesel besinlerle beslemeye başladık.

And then we talk about organic food.

Ve sonra organik gıdalardan bahsediyoruz.

Now, most school districts can't really afford organic food,

Şu an çoğu okul bölgesinin organik gıda almaya maddi gücü gerçekten yetmiyor,

but we, as a nation,

ama biz, ulus olarak

have to start thinking about

kimyasal maddelere boğulmamış besinleri

consuming, growing and feeding our children

tüketmeyi, yetiştirmeyi ve onlarla çocuklarımızı beslemeyi

food that's not chock-full of chemicals.

düşünmeye başlamak zorundayız.

We can't keep feeding our kids pesticides

Çocuklarımızı böcek ilaçlarıyla, bitki öldürücülerle,

and herbicides and antibiotics and hormones.

antibiyotiklerle ve hormonlarla beslemeyi sürdüremeyiz.

We can't keep doing that.

Bunu yapmayı sürdüremeyiz.

You know, it doesn't work.

Biliyorsunuz ki bu işe yaramıyor.

And the results of that are kids getting sick.

Ve bunun sonuçları çocukların hastalanmasıdır.

One of my big soapboxes right now is antibiotics.

Dikkatinizi çekmek istediğim konulardan biri de antibiyotikler.

Seventy percent of all antibiotics consumed in America

Amerika'da tüketilen tüm antibiyotiklerin %70'i

is consumed in animal husbandry.

hayvancılıkta kullanılıyor.

We are feeding our kids antibiotics

Biz çocuklarımızı her gün et

in beef and other animal protein every day.

ve diğer hayvansal proteinlerdeki antibiyotikle besliyoruz.

Seventy percent -- it's unbelievable.

%70 - bu inanılmaz.

And the result of it is, we have diseases.

Ve bunun sonucunda da hastalanıyoruz.

We have things like E. coli that we can't fix,

Koli bakterisi gibi düzeltemeyeceğimiz,

that we can't make kids better when they get sick.

çocuklar hastalandığında onları iyileştiremeyeceğimiz hastalıklar var.

And, you know, certainly antibiotics have been over-prescribed,

Ve bildiğiniz gibi antibiyotikler kesinlikle gereğinden fazla reçeteleniyor.

but it's an issue in the food supply.

ama bu gıda tedariği ilgili bir sorundur.

One of my favorite facts is that

En sevdiğim gerçeklerden biri ise

U.S. agriculture uses 1.2 billion pounds of pesticides every year.

ABD tarımı her yıl 1.2 milyar pound (544 milyon kg) böcek ilacı kullanır.

That means every one of us, and our children,

Bu her birimizin ve çocuklarımızın

consumes what would equal a five-pound bag --

evdeki 5 poundluk (2.26 kg) torbalar kadar böcek ilacı tükettiği

those bags you have at home. If I had one here

anlamına gelir. Burada böyle bir torbam olsa

and ripped it open,

ve onu parçalayarak açsam,

and that pile I would have on the floor

yerde oluşacak yığın

is what we consume and feed our children every year

her sene tükettiğimiz ve çocuklarımızı beslediğimiz

because of what goes into our food supply,

gıdanın içindeki böcek ilacı kadar olacaktır.

because of the way we consume

Amerika'daki tüketim

produce in America.

ve üretim tarzımız yüzünden.

The USDA allows these antibiotics,

ABD Tarım Bakanlığı gıda ürünlerindeki

these hormones and these pesticides in our food supply,

bu antibiyotiklere, hormonlara ve böcek ilaçlarına izin veriyor,

and the USDA paid for this ad

ve bakanlık bu reklam için

in Time magazine.

Time dergisine para ödüyor.

Okay, we could talk about Rachel Carson and DDT,

Tamam, Rachel Carson ve DDT hakkında da konuşabilirdik,

but we know it wasn't good for you and me.

ama biliyoruz ki bu sizin için de benim için de iyi olmaz.

And that is what the USDA allows in our food supply.

Ve işte ABD Tarım Bakanlığı'nın gıda ürünlerimizde izin verdiği budur.

And that has to change, you know.

Ve bu değişmek zorunda.

The USDA cannot be seen as

ABD Tarım Bakanlığı çocuklarımıza

the be-all and end-all of what we feed

ne yedirdiğimizin ve neye izin verildiğinin koşulsuz tek karar vericisi

our kids and what's allowed.

olarak görülemez.

We cannot believe that they have our best interests at heart.

Aslında bizim için hep en iyiyi düşündüklerine inanamayız.

The antithesis of this whole thing is sustainable food.

Bütün bunların karşı tezi sürdürülebilir gıdadır.

That's what I really try and get people to understand.

Bu gerçekten uğraştığım ve insanların anlamasını istediğim şey.

I really try and teach it to kids. I think it's the most important.

Gerçekten çabalıyorum ve bunu çocuklarımıza öğretiyorum. Bence en önemlisi bu.

It's consuming food in a way

Bu, gıda tüketiminde;

in which we'll still have a planet,

çocukların sağlıkla büyümeye devam ettiği

in which kids will grow up to be healthy,

bir gezegende

and which really tries to mitigate

ve karşılaştığımız olumsuz etkileri

all the negative impacts we're seeing.

gerçekten azaltmaya çalışan tarzdadır.

It really is just a new idea.

Bu gerçekten sadece yeni bir fikir.

I mean, people toss around sustainability,

Yani, insanlar sürdürülebilirliği tartışıyorlar

but we have to figure out what sustainability is.

ama sürdürülebilirliğin ne olduğunu anlamak zorundayız.

In less than 200 years, you know, just in a few generations,

200 yıldan az zamanda, yani sadece birkaç nesilde,

we've gone from being 200 --

200 senede geldiğimiz nokta

being 100 percent, 95 percent farmers

%100, %95 çiftçiden

to less than 2 percent of farmers.

%2'den daha az çiftçiye geriledik.

We now live in a country that has more prisoners than farmers --

Şimdi tutukluları çiftçilerinden çok bir ülkede yaşıyoruz.

2.1 million prisoners, 1.9 million farmers.

2.1 milyon tutuklu, 1.9 milyon çiftçi.

And we spend 35,000 dollars

Ve bir tutukluyu hapiste tutmak için

on average a year keeping a prisoner in prison,

yılda ortalama 35,000 dolar harcıyoruz.

and school districts spend 500 dollars a year

ve okul yönetimleri bir çocuk beslemek için yılda

feeding a child.

500 dolar harcıyor.

It's no wonder, you know, we have criminals.

Suçlularımızın olması hiç de şaşılacak bir şey değil.

(Laughter)

(Kahkahalar)

And what's happening is, we're getting sick.

Ve şimdi ise, hastalanıyoruz

We're getting sick and our kids are getting sick.

Biz hastalanıyoruz ve çocuklarımız hastalanıyor.

It is about what we feed them.

Bu onları neyle beslediğimizle ilgili.

What goes in is what we are.

İçimize giren neyse biz oyuz.

We really are what we eat.

Ne yersek gerçekten oyuz.

And if we continue down this path,

Ve bu yoldan devam edersek,

if we continue to feed kids bad food,

çocuklarımızı kötü gıdayla beslemeye devam edersek,

if we continue not to teach them what good food is,

çocuklarımıza sağlıklı gıdanın ne olduğunu öğretmemeye devam edersek,

what's going to happen? You know, what is going to happen?

ne olacak? Neler olacak biliyor musunuz?

What's going to happen to our whole medical system?

Bizim bütün sağlık sistemimize ne olacak?

What's going to happen is,

Olacak şey,

we're going to have kids

yaşam süresi bizimkisinden kısa

that have a life less long than our own.

çocuklarımız olması.

The CDC, the Center for Disease Control,

CDC -Hastalık Kontrol Merkezi-

has said, of the children born in the year 2000 --

2000 yılında doğan çocuklardan

those seven- and eight-year-olds today --

- bugün yedi-sekiz yaşında olanlar -

one out of every three Caucasians,

her 3 beyaz çocuktan birinin,

one out of every two African-Americans and Hispanics

her iki Afrika-Amerikalı veya Hispanik çocuktan birinin,

are going to have diabetes in their lifetime.

hayatlarında şeker hastalığına yakalanacaklarını açıkladı.

And if that's not enough, they've gone on to say,

Ve hatta, çoğunun daha liseden mezun olmadan önce

most before they graduate high school.

hastalanacaklarını da söylediler.

This means that 40 or 45 percent

Bu demek oluyor ki okul çağındaki

of all school-aged children

çocukların %40 ya da %45'i

could be insulin-dependent

insüline bağımlı olabilir.

within a decade. Within a decade.

10 yıl içinde! 10 yıl içinde.

What's going to happen?

Ne olacak?

Well, the CDC has gone further to say

Hastalık Kontrol Merkezi daha da ileri giderek

that those children born in the year 2000

2000 yılında doğan bu çocukların

could be the first generation

ülkemiz tarihinde ebeveynlerinden

in our country's history to die at a younger age than their parents.

daha genç bir yaşta ölen ilk nesil olabileceğini iddialarına kattı.

And it's because of what we feed them.

Ve bu onları beslediğimiz şeyler yüzünden.

Because eight-year-olds don't get to decide --

Çünkü 8 yaşındakiler karar vermeye başlamazlar,

and if they do, you should be in therapy.

ve eğer karar veriyor olsalardı, terapide olurdunuz.

You know, we are responsible

Biliyorsunuz, bizler

for what kids eat.

çocukların yediklerinden sorumluyuz.

But oops, maybe they're responsible for what kids eat.

Hay Allah! Belki çocukların ne yediğinden onlar sorumludur.

Big companies spend 20 billion dollars a year

Büyük şirketler besin değeri yüksek olmayan gıdaları

marketing non-nutrient foods to kids.

çocuklara pazarlamak için yılda 20 milyar dolar harcıyor.

20 billion dollars a year. 10,000 ads most kids see.

Yılda 20 milyar dolar. Çoğu çocuğun gördüğü 10.000 reklam.

They spend 500 dollars

Her bir dolar için

for every one dollar -- 500 dollars marketing foods

500 dolar harcarlar. 500 dolar: Çocukların

that kids shouldn't eat for every one dollar

yememesi gereken yemekleri pazarlarken. Sağlıklı

marketing healthy, nutritious food.

besleyici gıdaları pazarlamak için harcadıkları her bir dolar için.

The result of which is kids think they're going to die

Bunun sonucu çocukların tavuk parçalarını yemezlerse

if they don't have chicken nuggets.

öleceklerini düşünmeleridir.

You know that everybody thinks they should be eating more, and more, and more.

Herkes gittikçe daha fazla, daha da fazla yiyiyor olması gerektiğini düşünüyor.

This is the USDA portion size, that little, tiny thing.

Bu ABD Tarım Bakanlığı'nın porsiyon büyüklüğü, bu küçük ufak şey.

And the one over there, that's bigger than my head,

Ve oradaki benim kafamdan daha büyük olan ise

is what McDonald's and Burger King

McDonalds, Burger King ve diğer büyük şirketlerin

and those big companies think we should eat.

bizim yememiz gerektiğini düşündükleridir.

And why can they serve that much?

Nasıl bu boyda servis yapabiliyorlar?

Why can we have 29-cent Big Gulps

Neden 29 sente en büyük boy içecek

and 99-cent double burgers?

ve 99 sente çift köfteli burger alabiliyoruz?

It's because of the way the government commodifies food,

Bu, devletin gıdayı ticari mala dönüştürmesiyle,

and the cheap corn and cheap soy

ucuz mısır ve ucuz soyanın

that are pushed into our food supply

gıda ürünlerinin içine sokuşturularak

that makes these non-nutrient foods

bu besin değeri olmayan olmayan gıdaları

really, really cheap.

gerçekten, gerçekten ucuz hale getirmesinden kaynaklanır.

Which is why I say it's a social justice issue.

Bu nedenle bu konuya sosyal adalet sorunu diyorum.

Now, I said I'm doing this in Berkeley, and you might think,

Bunu Berkeley'de yapıyorum demiştim ve şimdi aklınızdan şöyle geçebilir:

"Oh, Berkeley. Of course you can do it in Berkeley."

"Berkeley, tabii ki bunu Berkeley'de yapabilirsin."

Well, this is the food I found 24 months ago.

İşte bu, 24 ay önce karşılaştığım yemek.

This is not even food.

Bu yemek bile değil.

This is the stuff we were feeding our kids: Extremo Burritos,

İşte çocuklarımıza yedirdiğimiz saçmalıklar: Büyük boy Meksika Dürümleri,

corn dogs,

kızarmış sosisli sandviçler,

pizza pockets, grilled cheese sandwiches.

kapalı pizzalar ve ızgarada pişirilmiş peynirli sandviçler.

Everything came in plastic, in cardboard.

Her şey plastik veya karton kutuda geliyordu.

The only kitchen tools my staff had was a box cutter.

Personelimin tek mutfak aleti maket bıçağıydı.

The only working piece of equipment in my kitchen

Mutfağımda çalışan tek alet

was a can crusher, because if it didn't come in a can,

konserve açacağıydı, çünkü eğer yiyecek konservede gelmezse,

it came frozen in a box.

donmuş olarak bir kutuda gelirdi.

The USDA allows this.

ABD Tarım Bakanlığı işte buna izin veriyor.

The USDA allows all of this stuff.

ABD Tarım Bakanlığı tüm bunlara izin veriyor.

In case you can't tell, that's, like,

Çözemediyseniz, bunlar

pink Danish and some kind of cupcakes.

milföy böreği ve bazı diğer kek çeşitleri.

Chicken nuggets, Tater Tots, chocolate milk with high fructose,

Tavuk parçaları, kızrmış patates topları, yüksek fruktozlu sütlü çikolata,

canned fruit cocktail -- a reimbursable meal.

karışık meyve suyu - bir geri ödenebilir yemek.

That's what the government says is okay to feed our kids.

Bu, devletin çocuklarımızı beslemek için uygun gördüğü şey.

It ain't okay. You know what? It is not okay.

Bu uygun değil. Anlıyor musunuz? Bu uygun değil.

And we, all of us,

Ve bizim, hepimizin,

have to understand

bunun bizimle ilgili olduğunu

that this is about us,

ve bu noktada bir fark yaratabileceğimizi

that we can make a difference here.

anlaması gerekiyor.

Now I don't know if any of you out there invented chicken nuggets,

Herhangi birinizin tavuk parçalarını icat edip etmediğini bilmiyorum;

but I'm sure you're rich if you did.

ama eğer ettiyseniz eminim zengin oldunuz.

But whoever decided that a chicken should look like

Ama bir tavuğun bir kalbe, zürafaya ya da yıldıza

a heart, a giraffe, a star?

benzemesi gerektiğine kim karar verdi?

Well, Tyson did, because there's no chicken in the chicken.

Aslında, Tyson karar verdi; çünkü tavuğun içinde tavuk yok.

And that they could figure it out,

Ve onların akıllarına bu zırvaları

that we could sell this stuff to kids.

çocuklara satabileceğimiz geldi.

You know, what's wrong with teaching kids

Çocuklara tavuğun tavuk gibi göründüğünü

that chicken looks like chicken?

öğretmenin nesi yanlış?

But this is what most schools serve.

Ama çoğu okulun sunduğu bu.

In fact, this may be what a lot of parents serve,

Aslında, bu çoğu ebeveynin sunduğu şey olabilir,

as opposed to -- this is what we try and serve.

bizim çabaladığımız ve sunduğumuz şeyin tersine.

We really need to change

Çocuklar ve gıdayla ilgili tüm bu örneklemi

this whole paradigm with kids and food.

gerçekten değiştirmemiz gerekiyor.

We really have to teach children

Çocuklara tavuğun zürafa olmadığını

that chicken is not a giraffe.

gerçekten öğretmeliyiz.

You know, that vegetables

Sebzeler

are actually colorful, that they have flavor,

aslında renklidir - onların tadları var,

that carrots grow in the ground,

havuçlar toprakta yetişir,

that strawberries grow in the ground.

çilekler toprakta yetişir.

There's not a strawberry tree or a carrot bush.

Bir çilek ağacı ya da havuç çalısı yok.

You know, we have to change

Evet, çocuklara bütün bunlar hakkındaki

the way we teach kids about these things.

öğretme tarzımızı değiştirmek zorundayız.

There's a lot of stuff we can do. There's a lot of schools

Yapabileceğimiz çok şey var. Çiftlikten okula programını uygulayan

doing farm-to-school programs. There's a lot of schools

birçok okul var. Okullarına gerçekten

actually getting fresh food into schools.

taze gıda getiren birçok okul var.

Now, in Berkeley, we've gone totally fresh.

Şu an Berkeley'de, tamamen taze gıdaya geçtik.

We have no high-fructose corn syrup,

Ne yüksek früktozlu mısır pekmezimiz,

no trans fats, no processed foods.

ne trans yağlarımız, ne de işlenmiş gıdalarımız var.

We're cooking from scratch every day.

Her gün sıfırdan başlayarak yemek pişiriyoruz.

We have 25 percent of our --

Gıdalarımızın %25'i ...

(Applause)

(Alkış)

thank you -- 25 percent of our stuff

-teşekkür ederim- Hazırladıklarımızın %25'i

is organic and local. We cook.

organik ve yerel. Biz yemek yapıyoruz.

Those are my hands. I get up at 4 a.m.

Bunlar benim ellerim. Her sabah 4'te kalkıp

every day and go cook the food for the kids,

çocuklar için yemek pişirmeye gidiyorum,

because this is what we need to do.

çünkü bizim yapmamız gereken şey bu.

We can't keep serving kids

Çocuklara kimyasal dolu,

processed crap,

işlenmiş çerçöp

full of chemicals,

sunmayı sürdüremeyiz

and expect these are going to be healthy citizens.

ve onların sağlıklı vatandaşlar olmasını bekleyemeyiz.

You're not going to get the next generation,

Bir sonraki nesil ya da ondan sonraki neslin

or the generation after, to be able to think like this

böyle düşünebilmesini sağlayamayacaksınız,

if they're not nourished.

eğer düzgün beslenmezlerse.

If they're eating

Eğer sürekli

chemicals all the time,

kimyasalları yerlerse

they're not going to be able to think.

düşünmeyi beceremeyecekler.

They're not going to be smart.

Akıllı olmayacaklar.

You know what? They're just going to be sick.

Ne olacak biliyor musunuz? Sadece hasta olacaklar.

Now one of the things that -- what happened when I went into Berkeley

Başka bir şey ise - Berkeley'e gittiğimde orada gördüğüm bir şey

is I realized that, you know, this was all pretty amazing to people,

ki bu insanlara oldukça ilgi çekici gelen bir şeydi,

very, very different, and I needed to market it.

çok, çok farklıydı ve bunu pazarlamam gerekliydi.

I came up with these calendars that I sent home to every parent.

Her ebeveynin evine gönderdiğim bu takvimlerle karşılaştım.

And these calendars really started to lay out my program.

Ve bu takvimler gerçekten benim programımı düzenlemeye başladı.

Now I'm in charge of all the cooking classes

Şu anda okul bölgemizdeki tüm yemek

and all the gardening classes in our school district.

ve bahçe işleri derslerinden sorumluyum.

So this is a typical menu.

Ve bu da bu hafta okullarda

This is what we're serving this week at the schools.

sunduğumuz tipik bir menü.

And you see these recipes on the side?

Kenardaki yemek tariflerini görüyor musunuz?

Those are the recipes that the kids learn in my cooking classes.

Bunlar yemek pişirme derslerimde çocukların öğrendiği tarifler.

They do tastings of these ingredients in the gardening classes.

Bahçe işleri derslerinde bu malzemelerin tadına bakıyorlar.

They also may be growing them. And we serve them in the cafeterias.

Ayrıca onları yetiştiriyor da olabilirler. Ve biz bunları kafeteryalarda sunuyoruz.

If we're going to change children's relationship to food,

Eğer çocuklarımızın gıdayla olan ilişkisini değiştireceksek,

it's delicious, nutritious food in the cafeterias,

bu, kafeteryalarda lezzetli ve besleyici gıda ile olacaktır.

hands-on experience -- you're looking in cooking and gardening classes --

Yaparak öğrenme - hepsini birbiriyle ilişkilendirmek için yemek pişirme ve

and academic curriculum to tie it all together.

bahçe işleri derslerine ve akademik müfredata bir göz atın.

Now you've probably garnered that I don't love the USDA,

Şimdi muhtemelen ABD Tarım Bakanlığı'nı sevmediğimi düşünüyorsunuz

and I don't have any idea what to do with their pyramid,

ve onların besin piramidini ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim olmadığını -

this upside-down pyramid with a rainbow over the top, I don't know.

bu üstünde gökkuşağı olan baş aşağı piramit, bilmiyorum.

You know, run up into the end of the rainbow,

Gökkuşağının sonundaki hedefe yaklaşmak,

I don't know what you do with it. So, I came up with my own.

Bu konuda ne yaptığınızı bilmiyorum. Bu yüzden, kendi çözüm yolumu buldum.

This is available on my website in English and Spanish,

Bu, internet sitemde İngilizce ve İspanyolca olarak mevcut

and it's a visual way to talk to kids about food.

ve bu çocuklarla gıdalar hakkında görsel bir konuşma yolu.

The really tiny hamburger, the really big vegetables.

Gerçekten minik hamburger, gerçekten büyük sebzeler.

We have to start changing this.

Bunu değiştirmeye başlamak zorundayız.

We have to make kids understand

Çocuklarımızın, gıda seçimlerinin

that their food choices make a big difference.

büyük bir fark yarattığını anlamalarını sağlamalıyız.

We have cooking classes -- we have cooking classrooms in our schools.

Yemek pişirme derslerimiz var - ve bunun için okullarımızda dersliklerimiz var,

And why this is so important is

ve bunların bu kadar önemli olmasının nedeni

that we now have grown a generation,

öyle ki bir nesil yetiştirdik ki,

maybe two, of kids where one out of every four meals

belki de iki nesil, çocuklar her dört öğünden birini

is eaten in fast food, one of every four meals is eaten in a car

ayak üstü yiyor, her dört öğünden biri arabanın içinde yeniliyor

and one out of every last four meals is eaten in front of a TV or computer.

ve her son dört öğünden biri televizyon ya da bilgisayar karşısında yeniliyor.

What are kids learning? Where is the family time?

Çocuklar ne öğreniyor? Nerde ailenin birlikte geçirdiği zaman?

Where is socialization? Where is discussion?

Nerde sosyalleşme? Nerde tartışma?

Where is learning to talk?

Nerde konuşmayı öğrenme?

You know, we have to change it.

Anlıyorsunuz, bunu değiştirmeliyiz.

I work with kids a lot. These are kids I work with in Harlem.

Çocuklarla çok çalışıyorum. Bunlar Harlem'de birlikte çalıştığım çocuklar.

EATWISE -- Enlightened and Aware Teens Who Inspire Smart Eating.

AKILLICA YE (EATWISE) - Akıllıca yemek yemeyi aşılayan aydınlanmış ve farkında gençlik.

We have to teach kids

Çocuklara kola ve

that Coke and Pop Tarts

turta-tostun kahvaltı olmadığını

aren't breakfast.

öğretmek zorundayız.

We have to teach kids that if they're on a diet

Çocuklara saf şeker yediklerinde aynı

of refined sugar,

ilaç kullandıkları zaman gibi

they go up and down, just like if they're on a diet of crack.

enerjik olabileceklerini öğretmeliyiz.

And we have to pull it all together. We have composting in all of our schools.

Ve her şeyi bir araya getirmeliyiz. Tüm okullarımızda atıklar gübreye dönüştürülebiliyor.

We have recycling in all of our schools.

Bütün okullarımızda geri dönüşüm var.

You know, the things that we maybe do at home

Biliyorsunuz, evde yapabileceğimiz

and think are so important,

ve önemli olduğunu düşündüğümüz şeyleri

we have to teach kids about in school.

okulda çocuklarımıza öğretmeliyiz.

It has to be so much a part of them

Bu onların öyle bir parçası olmalı ki

that they really get it.

gerçekten onu öğrenebilsinler.

Because, you know what, many of us

Çünkü birçoğumuz

are sort of at the end of our careers,

kariyerlerimizin bir nevi sonundayız,

and we need to be giving these kids --

ve bu çocuklara-

these young kids, the next generation --

bu küçük çocuklara, sonraki nesile,

the tools to save themselves

kendilerini ve gezegeni kurtaracak

and save the planet.

araçları vermek zorundayız

One of the things I do a lot is public-private partnerships.

Çokça yaptığım şeylerden biri kamu-özel sektör işbirlikleri.

I work with private companies

Benimle Ar-Ge yapmaya,

who are willing to do R & D with me,

benim için dağıtım yapmaya,

who are willing to do distribution for me,

ve gerçekten okullarda çalışmaya istekli

who are really willing to work to go into schools.

özel şirketlerle çalışıyorum.

Schools are underfunded.

Okullar mali olarak yeterince desteklenmiyor.

Most schools in America spend less

Amerika'da çoğu okul

than 7,500 dollars a year teaching a child.

bir çocuğu eğitmek için yılda 7.500 dolardan az harcıyor.

That comes down to under five dollars an hour.

Bu saatte 5 doların altına tekabül ediyor.

Most of you spend 10, 15 dollars an hour

Çoğunuz bebek bakıcısı çağırdığınızda

for babysitters when you have them.

saatte 10-15 dolar harcıyorsunuz.

So we're spending less than 5 dollars an hour on the educational system.

Yani, eğitim sistemine saatte 5 dolardan daha az harcıyoruz.

And if we're going to change it,

Ve eğer bunu değiştireceksek,

and change how we feed kids,

ve çocuklarımızı nasıl beslediğimizi değiştireceksek,

we really have to rethink that.

bunu gerçekten yeniden düşünmeliyiz.

So, public and private partnerships,

Yani, kamu ve özel sektör işbirliği,

advocacy groups, working with foundations.

fikir grupları ve kurumlarla çalışma.

In our school district, the way we afford this

Kendi okul bölgemizde, buna kaynak olarak

is our school district allocates .03 percent

okul bölgesi yönetimi genel ödenekten

of the general fund

% 0.3'lük bir kısmı

towards nutrition services. And I think if every school district

gıda hizmetlerine ayırıyor. Ve bence her okul bölgesi

allocated a half to one percent,

%0.5 -%1 kaynak ayırırsa,

we could start to really fix this program.

bu programı gerçekten düzeltmeye başlayabiliriz.

We really need to change it.

Bunu gerçekten değiştirmemiz gerekiyor.

It's going to take more money.

Daha fazla para gerekecek.

Of course, it's not all about food; it's also about

Tabii ki her şey gıda ile ilgili değil.

kids getting exercise.

Çocukların spor yapmasıyla da ilgili.

And one of the simple things we can do

Ve yapabileceğimiz basit şeylerden biri

is put recess before lunch.

öğle yemeğinden önce teneffüs koymaktır.

It's sort of this "duh" thing.

Buna "hadi canım" diyebilirsiniz.

You know, if you have kids coming into lunch

Eğer konu öğle yemeğine giden çocuklar ise,

and all they're going to do when they get out of lunch is go to have recess,

hepsinin öğle yemeği bittikten sonra tenefüse çıkacağını düşünürsek,

you see them just throw away their lunch so they can run outside.

bir an önce dışarıda koşturalım diye yemeklerini çöpe attıklarını görürsünüz.

And then, at one in the afternoon, they're totally crashing.

Ve öğleden sonra saat birde, tamamen canları çıkmış olur.

These are your children and grandchildren that are totally melting down

Bunlar onları okuldan aldığınızda öğle yemeği yememiş oldukları için

when you pick them up, because they haven't had lunch.

sizin eriyen çocuklarınız ve torunlarınız.

So if the only thing they'd have to do after lunch is go to class,

Bu yüzden öğle yemeğinden sonra tek yapabilecekleri şey derse girmek ise

believe me, they're going to sit there and eat their lunch.

inanın bana, oturacak ve öğle yemeğini yiyeceklerdir.

We need to --

Bizim,

we need to educate.

eğitmemiz gerekiyor.

We need to educate the kids.

Çocukları eğitmeliyiz.

We need to educate the staff.

Personeli eğitmeliyiz.

I had 90 employees.

90 çalışanım vardı.

Two were supposed to be cooks -- none could.

İkisinin aşçı olması gerekiyordu - Hiçbiri değildi.

And, you know, I'm not that better off now.

Ve biliyorsunuz, şimdi de o kadar da iyi durumda değilim.

But we really have to educate.

Ama gerçekten eğitmeliyiz.

We have to get academic institutions to start thinking

Akademik kurumları insanlara yeniden yemek yapmayı

about ways to teach people how to cook again,

öğretme yolları hakkında düşünmeye başlatmalıyız,

because, of course, they don't --

çünkü kuşkusuz ki yapmıyorlar!

because we've had this processed food in schools

çünkü bu işlenmiş gıdalar okullarda ve

and institutions for so long.

kurumlarda çok uzun zamandır var.

We need 40-minute lunches --

40 dakikalık öğle yemeği zamanına,

most schools have 20-minute lunches --

- çoğu okulunki 20 dakikalık -

and lunches that are time-appropriate.

ve doğru saatte bir öğle yemeğine ihtiyacımız var.

There was just a big study done, and so many schools

Yakında kapsamlı bir araştırma yapıldı, ve birçok okulda

are starting lunch at nine and 10 in the morning.

öğle yemeği arası sabah 9 veya 10'da başlıyor.

That is not lunchtime.

Bu öğle yemeği zamanı değil.

You know, it's crazy. It's crazy what we're doing.

Biliyorsunuz ki bu delilik, bizim yaptığımız bir delilik.

And just remember,

Ve sadece hatırlayın,

at very least tacitly,

şöyle bir düşünün,

this is what we're teaching children

çocuklara öğrettiğimiz şey bu

as what they should be doing.

ve bu onların yapması gereken şey.

I think if we're going to fix this,

Bence eğer bunu düzelteceksek,

one of the things we have to do

yapmamız gereken şeylerden biri

is really change how we have oversight

Ulusal Okul Öğle Yemeği Programı'nı

over the National School Lunch Program.

yönetim biçimimizi değiştirmek.

Instead of the National School Lunch Program being under the USDA,

Ulusal Okul Öğle Yemeği Programı'nın ABD Tarım Bakanlığı'nın altında olmasından ziyade,

I think it should be under CDC.

CDC (Hastalık Kontrol Merkezi) altında olması gerektiğini düşünüyorum.

If we started to think about food

Eğer gıda hakkında düşünmeye başlasaydık,

and how we feed our kids

ve çocuklarımızı nasıl beslediğimizi,

as a health initiative,

sağlıkta bir ilk adım olarak,

and we started thinking about food as health,

ve gıdayı sağlık olarak görmeye başlasaydık

then I think we wouldn't have corn dogs

öğle yemeğini kızarmış sosisli sandviç

as lunch.

olarak değiştirmezdik.

Okay, Finance 101 on this,

Şimdi, biraz Finans 101,

and this -- I'm sort of wrapping it up with this finance piece,

bir şekilde finansla konuyu toparlayacağım,

because I think this is something we all have to understand.

çünkü bence bu hepimizin anlaması gereken bir durum.

The National School Lunch Program spends 8 billion dollars

Ulusal Okul Öğle Yemeği Programı 8 milyar dolar harcayarak

feeding 30 million children a year.

her sene 30 milyon çocuğu besliyor.

That number probably needs to double.

Bu rakam muhtemelen ikiye katlanmalı.

People say, "Oh my God, where are we going to get 8 billion?"

İnsanlar, "Aman Tanrım, biz bu 8 milyar doları nerden bulacağız?" diye soruyor.

In this country, we're spending 110 billion dollars a year

Bu ülkede, yılda 110 milyar doları

on fast food.

ayaküstü yemeğe harcıyoruz.

We spend 100 billion dollars a year

Yılda 100 milyar doları

on diet aids.

zayıflama ilaçlarına harcıyoruz.

We spend 50 billion dollars on vegetables,

Yılda 50 milyar dolar sebzelere harcıyoruz,

which is why we need all the diet aids.

ki bu yüzden bütün bu zayıflama ilaçlarına ihtiyacımız var.

We spend 200 billion dollars a year

Bugün yılda 200 milyar doları

on diet-related illness today,

beslenmeyle ilgili hastalıklara harcıyoruz,

with nine percent of our kids having type 2 diabetes.

-ve çocuklarımızın %9'unun tip 2 diyabeti var-

200 billion.

200 milyar.

So you know what, when we talk

Ve bana bakın, ihtiyaç 8 milyar daha fazla

about needing 8 billion more, it's not a lot.

diyoruz ya, bu o kadar da fazla değil.

That 8 billion comes down to two dollars and 49 cents --

Bu 8 milyar; 2 dolar 49 sente iner ki

that's what the government allocates for lunch.

bu devletin bir öğle yemeği için ayırdığı miktar.

Most school districts spend two thirds of that on payroll and overhead.

Çoğu okul bölgesi bunun üçte ikisini maaşa ve sabit giderlere harcar.

That means we spend less than a dollar a day

Demek ki, okullarda çocukların beslenmesi için

on food for kids in schools --

günde bir dolardan az harcıyoruz -

most schools, 80 to 90 cents. In L.A., it's 56 cents.

çoğu okul 80-90 sent arası. Los Angeles'ta bu 56 sent.

So we're spending less than a dollar, OK, on lunch.

Öğle yemeğine bir dolardan daha az harcıyoruz, peki.

Now I don't know about you,

Sizi bilmiyorum;

but I go to Starbucks and Pete's and places like that,

ama ben Starbucks, Pete's ve benzer yerlere gidiyorum,

and venti latte in San Francisco is five dollars.

ve San Francisco'da Venti Latte beş dolar.

One gourmet coffee,

Bir gurme kahve,

one, is more --

bir! Çocuklarımızı

we spend more on than we are spending to feed kids

okullarda beslemek için

for an entire week

bütün bir hafta harcadığımızdan

in our schools.

daha fazla.

You know what? We should be ashamed.

Bana bakın. Utanmalıyız.

We, as a country, should be ashamed

Biz, ülke olarak,

at that.

bundan utanmalıyız

The richest country.

en zengin ülkeyken.

In our country,

Ülkemizde,

it's the kids that need it the most,

buna en fazla ihtiyacı olan çocuklar

who get this really, really lousy food.

gerçekten en berbat yemekleri yiyenler.

It's the kids who have parents and grandparents

Bu çocukların ebeveynlerinin, büyükanne

and uncles and aunts that can't even afford

ve büyükbabalarının, amca ve teyzelerinin parası

to pay for school lunch that gets this food.

böyle yemeklerin verildiği okul öğle yemeğine bile yetmiyor.

And those are the same kids

Ve hastalanacak olanlar da

who are going to be getting sick.

yine bu çocuklar.

Those are the same kids who we should be taking care of.

Bakmakla yükümlü olduklarımız, yine bu çocuklar.

We can all make a difference.

Hepimiz bir fark yaratabiliriz

That every single one of us,

her birimiz,

whether we have children,

çocuğumuz olsun olmasın,

whether we care about children, whether we have nieces or nephews,

çocuklara önem verelim ya da vermeyelim, yeğenlerimiz ya da kuzenlerimiz olsun olmasın

or anything --

- ya da her neyse -

that we can make a difference.

bir fark yaratabiliriz.

Whether you sit down and eat a meal with your kids,

Çocuklarınızla oturup yemek yiyorsanız ya da

whether you take your kids, or grandchildren,

çocuklarınızı, torunlarınızı, yeğenlerinizi veya kuzenlerinizi

or nieces and nephews shopping

pazara alışverişe götürüyorsanız

to a farmers' market. Just do tastings with them.

onlarla tadlarına bakın.

Sit down and care.

Oturun ve ilgi gösterin.

And on the macro level,

Ve makro düzeyde,

we're in what seems to be

görünen o ki bugünlerde

a 19-month presidential campaign,

19 ay sürecek başkanlık kampanyaları devam ediyor,

and of all the things we're asking

ve sorduğumuz bir çok soruyla beraber

all of these potential leaders,

bütün bu potansiyel liderlere

what about asking for the health of our children?

çocuklarımızın sağlığı hakkında soru sormaya ne dersiniz?

Thank you.

Teşekkür ederim.