Beware, fellow plutocrats, the pitchforks are coming | Nick Hanauer

Çeviri: Mehmet Şeker Gözden geçirme: Sancak Gülgen

You probably don't know me,

Muhtemelen beni tanımıyorsunuz

but I am one of those .01 percenters

ama duyduğunuz veya okuduğunuz o

.01 yüzdelik dilim içinde olan kişilerden birisiyim

that you hear about and read about,

and I am by any reasonable definition a plutocrat.

ve plütokrat kavramının makul bir tanımlamasıyım.

And tonight, what I would like to do is speak directly

Ve bu gece yapmak istediğim şey, diğer plütokratlara,

to other plutocrats, to my people,

benim de içinde bulunduğım gruba, dolaysız yoldan seslenmek.

because it feels like it's time for us all

Çünkü, hepimiz için bir konuşma yapmanın

to have a chat.

vaktinin geldiğini düşünüyorum.

Like most plutocrats, I too am a proud

Birçok plütokrat gibi, ben de çok gururlu

and unapologetic capitalist.

ve pişmanlık duymayan bir kapitalistim.

I have founded, cofounded or funded

Birçok endüstri alanında 30'dan fazla

over 30 companies across a range of industries.

şirketi kendim kurdum, başkasıyla kurdum yahut da finanse ettim.

I was the first non-family investor in Amazon.com.

Amazon.com'da yer alan aile dışından ilk hissedardım.

I cofounded a company called aQuantive

Bir ortaklık olarak kurduğumuz aQuantive'i

that we sold to Microsoft for 6.4 billion dollars.

6.4 milyar dolara Microsoft'a sattık.

My friends and I, we own a bank.

Arkadaşım ve ben bir bankaya sahibiz.

I tell you this — (Laughter) —

Size şunu söylüyorum - (Gülüşmeler)

unbelievable, right?

inanılmaz, değil mi ?

I tell you this to show

Hayatımın diğer plütokratlar gibi olduğunu

that my life is like most plutocrats.

göstermek için size şunu söyleyeyim.

I have a broad perspective on capitalism

Kapitalizm ve ticaret hakkında

and business,

geniş bir bakış açısına sahibim

and I have been rewarded obscenely for that

ve birçoğunuzun hayal dahi edemeyeceği

with a life that most of you all

bir yaşamla insanı şok eden

can't even imagine:

bir şekilde ödüllendirildim;

multiple homes, a yacht, my own plane,

birden çok ev, bir yat, şahsıma ait bir uçak,

etc., etc., etc.

vesaire, vesaire, vesaire.

But let's be honest: I am not the smartest person you've ever met.

Fakat dürüst olalım; tanıştığınız en zeki insan ben değilim.

I am certainly not the hardest working.

En çok çalışan da değilim.

I was a mediocre student.

Vasat bir öğrenciydim.

I'm not technical at all.

Teknik bir öğrenci de değildim.

I can't write a word of code.

Bir kod bile yazamam.

Truly, my success is the consequence

Gerçekten, benim başarım,

of spectacular luck,

şahane bir şansın, doğumun,

of birth, of circumstance and of timing.

şartların ve zamanlamanın eseridir.

But I am actually pretty good at a couple of things.

Fakat birkaç şeyde gerçekten çok iyiyim.

One, I have an unusually high tolerance for risk,

İlki, zarar olasılığına karşı fevkalade bir toleransım var,

and the other is I have a good sense,

diğer ise sağduyu,

a good intuition about what will happen in the future,

gelecekte ne olacağına ilişkin bir önsezi

and I think that that intuition about the future

ve bence geleceğe yönelik bu önsezi

is the essence of good entrepreneurship.

iyi bir girişimciliğin yapı taşıdır.

So what do I see in our future today,

Bu yüzden siz de bana bizim geleceğimizde ne gördüğümü

you ask?

sorabilirsiniz.

I see pitchforks,

Dirgenleri görüyorum,

as in angry mobs with pitchforks,

aynı dirgenleri olan kızgın çetelerde olduğu gibi.

because while people like us plutocrats

Çünkü, bizim gibi insanlar, plütokratlar,

are living beyond the dreams of avarice,

servet tutkusunun çok ötesinde yaşıyoruz,

the other 99 percent of our fellow citizens

diğer %99'u oluşturan vatandaşlarımız ise

are falling farther and farther behind.

bunun çok çok gerisindeler.

In 1980, the top one percent of Americans

1980 yılında, Amerikalıların en tepedeki %1'lik tabakası,

shared about eight percent of national [income],

milli gelirin yaklaşık %8'ini paylaşıyorken,

while the bottom 50 percent of Americans

Amerikalıların alt tabakasında olan %50'lik kısım

shared 18 percent.

milli gelirin %18'ini paylaşıyordu.

Thirty years later, today, the top one percent

Otuz yıl sonra, bugün, en tepedeki %1,

shares over 20 percent of national [income],

%20'nin üzerinde bir milli geliri paylaşıyorken,

while the bottom 50 percent of Americans

alt kesimde yer alan Amerikalıların %50'si

share 12 or 13.

%12 veya 13'ünü paylaşıyor.

If the trend continues,

Eğer eğilim bu yönde devam ederse,

the top one percent will share

En tepedeki %1, 30 yıl içinde

over 30 percent of national [income]

%30'ün üzerinde

in another 30 years,

bir milli geliri paylaşacakken,

while the bottom 50 percent of Americans

alttaki %50 sadece %6'lık

will share just six.

bir milli geliri paylaşacak.

You see, the problem isn't that we have

Gördüğünüz gibi,

problem bizim bir takım eşitsizliklerimizin olması değil.

some inequality.

Some inequality is necessary

Bazı eşitsizlikler,

yüksek işlevli kapitalist demokrasiler için gereklidir.

for a high-functioning capitalist democracy.

The problem is that inequality

Problem, eşitsizliğin şuan

is at historic highs today

yüksek seviyeye ulaşmasıdır

and it's getting worse every day.

ve her gün gittikçe daha kötü bir hal alıyor.

And if wealth, power, and income

Eğer varlık, güç, gelir

continue to concentrate

adaletsiz bir şekilde en tepedekiler üzerinde

at the very tippy top,

yoğunlaşmaya devam ederse,

our society will change

toplumumuz aynen

from a capitalist democracy

18. yüzyıl Fransa'sında olduğu gibi

to a neo-feudalist rentier society

kapitalist demokrasiden,

gelir sahiplerinin olduğu yeni bir derebeylik toplumuna doğru evrilecek.

like 18th-century France.

That was France

Fransa, devrimden

before the revolution

ve ellerinde dirgenler olan

and the mobs with the pitchforks.

çetelerden önce bu haldeydi.

So I have a message for my fellow plutocrats

Bu yüzden emsallerim olan plütokratlara,

and zillionaires

milyonerlere

and for anyone who lives

ve fildişi kulelerinde yaşayanlara

in a gated bubble world:

bir mesajım var:

Wake up.

Uyanın artık.

Wake up. It cannot last.

Uyanın. Bu böyle süremez.

Because if we do not do something

Çünkü eğer biz toplumumuzdaki

to fix the glaring economic inequities in our society,

bariz ekonomik eşitsizlikleri düzeltmek için bir şeyler yapmazsak,

the pitchforks will come for us,

dirgenler bizim için gelecek.

for no free and open society can long sustain

Hiçbir özgür ve açık toplum bu tarz ekonomik eşitsizliklerin

this kind of rising economic inequality.

arttığı bir ortamda daha fazla devam edemez.

It has never happened. There are no examples.

Bu hiç olmadı. Hiçbir örneği yok.

You show me a highly unequal society,

Bana aşırı derecede eşit olmayan bir toplum gösterin

and I will show you a police state

ve ben de size polis devleti

or an uprising.

veya bir başkaldırı göstereyim.

The pitchforks will come for us

Eğer biz bu durum hakkında konuşmazsak,

if we do not address this.

dirgenler bizim için gelecek.

It's not a matter of if, it's when.

Nasıl olacağı önemli değil, ne zaman olacağı önemli.

And it will be terrible when they come

Herkes için geldiğindeyse,

for everyone,

çok feci olacak,

but particularly for people like us plutocrats.

özellikle de bizim gibi plütokratlara.

I know I must sound like some liberal do-gooder.

Liberal bir iyi niyetli gibi konuştuğumu biliyorum.

I'm not. I'm not making a moral argument

Ama öyle konuşmuyorum. Ben herhangi bir şekilde

that economic inequality is wrong.

ekonomik dengesizliklerin yanlış olduğuna yönelik ahlaki bir tartışma yapmıyorum.

What I am arguing is that rising economic inequality

Tartıştığım durum, yükselen ekonomik eşitsizliklerin

is stupid and ultimately self-defeating.

aptalca ve nihayetinde kendi kendini engellemek olduğudur.

Rising inequality doesn't just increase our risks

Yükselen eşitsizlik sadece bizlere dirgenlerden gelen

from pitchforks,

riskleri arttırmaz,

but it's also terrible for business too.

aynı zamanda ticaret için de çok kötü sonuçlar doğurur.

So the model for us rich guys should be Henry Ford.

Şöyle ki bizim için, zenginler için model olacak kişi Henry Ford'dur.

When Ford famously introduced the $5 day,

Ford herkesçe bilinen, günlük 5 doları lanse ettiğinde

which was twice the prevailing wage at the time,

ki bu ücret o zamanlarda verilen ücretin iki katıydı,

he didn't just increase the productivity

sadece fabrikalarının

of his factories,

üretimini arttırmadı,

he converted exploited autoworkers who were poor

aynı zamanda otomobil fabrikasında çalışan sömürülmüş

into a thriving middle class who could now afford

zavallı çalışanları, ayrıca kendi ürettikleri ürünleri

to buy the products that they made.

alabilecek düzeyde başarılı bir orta sınıfa dönüştürdü.

Ford intuited what we now know is true,

Ford bizim bugün doğru olarak bildiğimizi şeyi sezmişti.

that an economy is best understood as an ecosystem

Bu durum ise ekonominin

en iyi şekilde bir ekosistem olarak anlaşılması

and characterized by the same kinds

of feedback loops you find

ve doğal ekosistemde yer alan döngünün geri bildirimi ile

in a natural ecosystem,

müşteri ile iş adamı arasındaki döngünün

a feedback loop between customers and businesses.

geri bildirimini olarak karakterize edilmesiydi.

Raising wages increases demand,

Maaş artışı talebi arttırır

which increases hiring,

ki bu da iş alımlarını artırır.

which in turn increases wages

Böylelikle hem maaşlar artar,

and demand and profits,

hem talep artar hem de kâr artar.

and that virtuous cycle of increasing prosperity

Refahı arttıran bu döngü açıkça

is precisely what is missing

bugünün ekonomisinin

from today's economic recovery.

iyileşmesi için gözardı edilen şeydir.

And this is why we need to put behind us

İşte bu sebeple, siyasi partileri baskılayan

the trickle-down policies that so dominate

damıtma politikalarını arkada bırakmalıyız

both political parties

ve benim adlandırdığım şekilde

and embrace something I call middle-out economics.

orta sınıf ekonomisini kabullenmeliyiz.

Middle-out economics rejects

Orta sınıf ekonomileri,

the neoclassical economic idea

adalete ve dengeye eğilimli olan etkili,

that economies are efficient, linear, mechanistic,

istikrarlı ve mekanik olan ekonomiler olan

that they tend towards equilibrium and fairness,

neo-klasik ekonomileri reddediyorlar,

and instead embraces the 21st-century idea

bunun yerine; tümüyle etkili olmasa da,

that economies are complex, adaptive,

iyi organize edilirse etkili olan,

ecosystemic,

adalete ve dengeye

that they tend away from equilibrium and toward inequality,

eğilimli olmayan karmaşık,

that they're not efficient at all

uyarlanabilir ve ekosistemsel bir

but are effective if well managed.

21. yüzyıl fikrine kucak açıyorlar.

This 21st-century perspective

Bu 21. yüzyıl bakış açısı

allows you to clearly see that capitalism

kapitalizmin, var olan kaynakları

does not work by [efficiently] allocating

paylaştırma yoluyla çalışmadığını

existing resources.

açık bir şekilde görmemizi sağlıyor.

It works by [efficiently] creating new solutions

İnsanların yaşadıkları sıkıntılara

yeni çözümler ortaya koyarak çalışıyor.

to human problems.

The genius of capitalism

Kapitalizmin görüşü bunun

is that it is an evolutionary solution-finding system.

bir evrimsel çözüm-bulgu sistemi olduğudur.

It rewards people for solving other people's problems.

Bu da diğer insanların sıkıntılarını çözen insanları ödüllendiriyor.

The difference between a poor society

Fakir bir halk ile zengin bir halk arasındaki fark

and a rich society, obviously,

bariz bir şekilde,

is the degree to which that society

halkın vatandaşları için

has generated solutions in the form

üretilen ürünler şeklinde

of products for its citizens.

çözümler meydana getirdiği bir seviyedir.

The sum of the solutions

Toplumumuzda yer alan çözümlerin tamamı

that we have in our society

bizim gerçek zenginliğimizdir

really is our prosperity, and this explains

ve bu da neden Google, Amazon,

why companies like Google and Amazon

Microsoft, Apple gibi şirketlerin

and Microsoft and Apple

ve bu şirketleri kuran girişimcilerin

and the entrepreneurs who created those companies

ulusumuzun zenginliğine

have contributed so much

çok fazla katkı yaptığını açıklıyor.

to our nation's prosperity.

This 21st-century perspective

Bu 21. yüzyıl bakış açışı

also makes clear

ekonomik gelişmişliği,

that what we think of as economic growth

problemleri çözdüğümüz oranda iyi anlaşıldığını

is best understood as

açıkça düşünmemizi sağlıyor.

the rate at which we solve problems.

Fakat bu oran tamamen,

But that rate is totally dependent upon

bizim ne kadar çok sayıda problem çözücüye

how many problem solvers —

–çeşitli, problem çözmeye yetenekli-

diverse, able problem solvers — we have,

sahip olduğumuza ve

and thus how many of our fellow citizens

böylece ne kadar sayıda vatandaşımızın

actively participate,

aktif bir şekilde bu sisteme katıldığına

both as entrepreneurs who can offer solutions,

ve aynı zamanda çözüm öneren girişimcilere

and as customers who consume them.

ve bu çözümü kullanan tüketicilere bağlıdır.

But this maximizing participation thing

Ancak bu katılımı arttırma mevzuu

doesn't happen by accident.

tesadüfen ortaya çıkmaz.

It doesn't happen by itself.

Kendi kendine meydana gelmez.

It requires effort and investment,

Bu çaba ve yatırım gerektirir

which is why all

ki bu da neden tüm

highly prosperous capitalist democracies

refahı yüksek kapitalist demokrasilerinin,

are characterized by massive investments

orta sınıfın büyük yatırımları

in the middle class and the infrastructure

ve dayandıkları altyapı ile

that they depend on.

nitelendirmesi ile ilgilidir.

We plutocrats need to get this

Biz plütokratlar, bizim en iyi yaptığımız

trickle-down economics thing behind us,

ve diğer herkesin en iyi yaptığı

this idea that the better we do,

bu damıtma ekonomilerini

the better everyone else will do.

arka plana atmalıyız.

It's not true. How could it be?

Bu doğru değil. Nasıl olabilir?

I earn 1,000 times the median wage,

Ben ortalama maaşın 1.000 kat fazlasını kazanıyorum,

but I do not buy 1,000 times as much stuff,

ama 1.000 kat fazla şey satın almıyorum,

do I?

değil mi?

I actually bought two pairs of these pants,

Ortağımın "yönetici pantolonum" olarak adlandırdığı

what my partner Mike calls

bu pantolonların

my manager pants.

iki çiftini aldım aslında.

I could have bought 2,000 pairs,

2.000 çift alabilirdim,

but what would I do with them? (Laughter)

peki ama onlarla ne yapacaktım ki? (Gülüşmeler)

How many haircuts can I get?

Ne kadar çok saç kestirebilirim?

How often can I go out to dinner?

Ne kadar sıklıkla dışarıda yemek yemeye gidebilirim?

No matter how wealthy a few plutocrats get,

Birkaç plütokrat ne kadar zengin olursa olsun,

we can never drive a great national economy.

biz asla mükemmel bir ulusal ekonomiyi ortaya çıkaramayız.

Only a thriving middle class can do that.

Sadece başarılı bir orta sınıf bunu yapabilir.

There's nothing to be done,

Yapılacak bir şey yok,

my plutocrat friends might say.

benim plütokrat arkadaşlarım böyle söyleyebilir.

Henry Ford was in a different time.

Henry Ford farklı bir zamandaydı.

Maybe we can't do some things.

Belki biz aynı şeyleri yapamayız.

Maybe we can do some things.

Belki de aynı şeyleri yapabiliriz.

June 19, 2013,

19 Haziran 2013

Bloomberg published an article I wrote called

Bloomberg benim yazdığım ve “15 $’lık Minimum Maaş İçin Kapitalistlerin Kasası”

"The Capitalist’s Case for a $15 Minimum Wage."

olarak adlandırdığım bir makalemi yayınladılar.

The good people at Forbes magazine,

Forbes dergisindeki iyi insanlar,

among my biggest admirers,

en çok hayran olduğum kişilerin arasında,

called it "Nick Hanauer's near-insane proposal."

bunu “Nich Hanauer’in hemen hemen deli önerisi” olarak adlandırdı.

And yet, just 350 days

Ama makalenin yayınlanmasından

after that article was published,

sadece 350 gün sonra,

Seattle's Mayor Ed Murray signed into law

Seattle’ın Belediye Başkanı Ed Murray,

an ordinance raising the minimum wage in Seattle

mevcut federal maaşın 7.25 $ olduğu ücreti iki katından fazla,

to 15 dollars an hour,

minimum saatte 15 $

more than double

olacak şekilde

what the prevailing federal $7.25 rate is.

yükselten bir karar aldı.

How did this happen,

Mantıklı insanlar

reasonable people might ask.

bunun nasıl gerçekleştiğini sorabilir.

It happened because a group of us

Bizlerden bazıları,

reminded the middle class

kapitalist ekonomide

that they are the source

büyümenin ve zenginliğin kaynağını oluşturan

of growth and prosperity in capitalist economies.

orta sınıfı bize hatırlattığı için oldu.

We reminded them that when workers have more money,

Bizler, işçilerin daha fazla parası olması halinde,

businesses have more customers,

işletmelerin daha fazla müşterisi olacağını

and need more employees.

ve daha fazla çalışana ihtiyaç duyacağımızı hatırlattık.

We reminded them that when businesses

Bizler, İşletmelerin işçilere,

pay workers a living wage,

yaşanılabilir bir maaş vermesi halinde,

taxpayers are relieved of the burden

mükelleflerin, bu işçilerin ihtiyacı olan gıda pulu yardımı,

of funding the poverty programs

tıbbi yardım ve kira yardımı gibi

like food stamps and medical assistance

yoksulluk yardımı fonları ile

and rent assistance

üstlendiği yükü

that those workers need.

hafifletileceğini hatırlattık.

We reminded them that low-wage workers

Bizler, düşük maaşlı çalışanların

make terrible taxpayers,

çok kötü birer mükellef olacağını

and that when you raise the minimum wage

ve tüm işletmeler için minimum asgari ücreti arttırırsanız,

for all businesses,

tüm işletmelerin

all businesses benefit

bundan yarar sağlayacağını

yet all can compete.

ve rekabete girebileceğini hatırlattık.

Now the orthodox reaction, of course,

Şimdi, geleneksel tepki tabiki de

is raising the minimum wage costs jobs. Right?

asgari ücreti gerektiren işleri arttırmak oldu. Değil mi?

Your politician's always echoing

Politikacılarınız, “pekala, eğer siz işçiliğin değerini arttırırsanız,

that trickle-down idea by saying things like,

tahmin edin neler olur?

"Well, if you raise the price of employment,

Ondan daha az elde edersiniz”

guess what happens? You get less of it."

gibi bir söylemle damlama teorisini tekrar ediyorlar.

Are you sure?

Emin misiniz?

Because there's some contravening evidence.

Çünkü bir takım aykırı kanıtlar var.

Since 1980, the wages of CEOs in our country

1980’den beri, ülkemizdeki CEO’ların maaşları

have gone from about 30 times the median wage

ortalama maaşın 30 katından

to 500 times.

500 katına kadar çıktı.

That's raising the price of employment.

Bu işçiliğin değerini arttırıyor.

And yet, to my knowledge,

Hal böyleyken, kanaatimce,

I have never seen a company

ben CEO’ların işlerini yapmak için taşeron kullanan,

outsource its CEO's job, automate their job,

makineleştiren veya

export the job to China.

Çin’e ihraç eden bir şirket duymadım.

In fact, we appear to be employing

Aslında, daha önce olduğundan

more CEOs and senior managers than ever before.

daha fazla CEO çalıştırıyormuşuz gibi görünüyoruz.

So too for technology workers

Şöyle ki, ortalama ücretin iki katı kazanmalarına rağmen

and financial services workers,

teknoloji işleri yapan çalışanları

who earn multiples of the median wage

ve finansal servis işi yapanları

and yet we employ more and more of them,

daha fazla istihdam ediyoruz,

so clearly you can raise the price of employment

açıkça bu kişileri daha da fazla istihdam ederek,

and get more of it.

işçiliğin değerini arttırabilirsiniz.

I know that most people

Birçok insanın asgari ücretin

think that the $15 minimum wage

15 dolar olmasını delice,

is this insane, risky economic experiment.

riskli bir ekonomik tecrübe olduğunu düşündüklerini biliyorum.

We disagree.

Aynı fikirde değiliz.

We believe that the $15 minimum wage

Seattle’da asgari ücretin

in Seattle

15 dolar olmasının

is actually the continuation

aslında makul bir iktisadi politika

of a logical economic policy.

olduğununa inanıyoruz.

It is allowing our city

Bu bizim şehrimizin,

to kick your city's ass.

sizin şehrinizi fena halde benzetmesine izin veriyor.

Because, you see,

Çünkü, bildiğiniz gibi

Washington state already has

zaten Washington eyaleti

the highest minimum wage

Birleşik Devletler’deki eyaletler arasında

of any state in the nation.

en yüksek asgari ücrete sahip eyalet.

We pay all workers $9.32,

Bizler tüm işçilere 9.32 dolar ödüyoruz

which is almost 30 percent more

ki bu da 7.25 dolar olan federal asgari ücretin

than the federal minimum of 7.25,

hemen hemen % 30 fazlası,

but crucially, 427 percent more

ancak ehemmiyetle 2.13 olan federal bahşişli asgarinin ise

than the federal tipped minimum of 2.13.

% 427’sinden daha fazla.

If trickle-down thinkers were right,

Damlama fikrine sahip düşünürler haklılarsa,

then Washington state should have massive unemployment.

o zaman Washington eyaleti büyük bir işsizlik barındırmalı.

Seattle should be sliding into the ocean.

Seattle okyanusun dibine doğru gidiyor olmalı.

And yet, Seattle

Hal böyleyken, Seattle

is the fastest-growing big city in the country.

ülkedeki en hızlı gelişen büyükşehir.

Washington state is generating small business jobs

Washington eyaleti ülkedeki diğer önde gelen eyaletlerden

at a higher rate than any other major state

daha yüksek oranda küçük işletmelerin

in the nation.

işlerini meydana getiriyor.

The restaurant business in Seattle? Booming.

Seattle’daki restoran işletmeleri? Patlıyor.

Why? Because the fundamental law of capitalism is,

Neden? Çünkü kapitalizmin temel kuralı:

when workers have more money,

işçiler daha çok paraya sahip olduğunda,

businesses have more customers

işletmeler daha çok müşteriye sahip oluyor

and need more workers.

ve daha çok işçiye ihtiyaç duyuyor.

When restaurants pay restaurant workers enough

Restoranlar restoranda çalışan işçiye daha çok para verdiğinde,

so that even they can afford to eat in restaurants,

onlarda restoranda yiyebiliyorlar

that's not bad for the restaurant business.

ve bu restoran işletmesi için kötü bir şey değil.

That's good for it,

Bazı restoran işletmecileri

despite what some restaurateurs may tell you.

bunu size söylese de bu onlar için iyi bir şey.

Is it more complicated than I'm making out?

Bu benim idare etmemden daha mı karmaşık?

Of course it is.

Tabiki öyle.

There are a lot of dynamics at play.

Bu işlerde bir sürü dinamik var.

But can we please stop insisting

Fakat düşük ücretli işçiler

that if low-wage workers earn a little bit more,

biraz daha fazla kazanırsa,

unemployment will skyrocket

işsizliğin birdenbire yükseleceği

and the economy will collapse?

ve ekonominin çökeceği dayatmasına son verelim.

There is no evidence for it.

Bunun için bir kanıt yok.

The most insidious thing

Damlama teorisine dayanan ekonomilerde

about trickle-down economics

en sinsi şey,

is not the claim that if the rich get richer,

zenginin daha fazla zenginleşmesi halinde

everyone is better off.

herkesin daha iyi duruma geleceğini iddia etmek değildir.

It is the claim made by those who oppose

Bu iddia asgari ücretin yükselişine karşı olanlar tarafından

any increase in the minimum wage

ortaya atılan bir iddia

that if the poor get richer,

ki bir başka deyişle fakir zenginleşirse

that will be bad for the economy.

bu ekonomi için kötü olacaktır.

This is nonsense.

Bu saçmalık.

So can we please dispense with this rhetoric

O yüzden bu hitabetle benim gibi zenginlerin

that says that rich guys like me

ve benim plütokrat arkadaşlarımın

and my plutocrat friends

ülkemizi inşa edeceğimizi söyleyerek

made our country?

başarılı olabilir miyiz?

We plutocrats know,

Biz plütokratlar biliyoruz ki,

even if we don't like to admit it in public,

her ne kadar bunu toplum içinde itiraf etmeyi sevmesek de,

that if we had been born somewhere else,

Birleşik Devletlerde değil de

not here in the United States,

başka bir yerde doğsaydık,

we might very well be just some dude standing barefoot

kirli bir sokakta meyve satan

by the side of a dirt road selling fruit.

yalınayaklı bir kişi olabilirdik.

It's not that they don't have good entrepreneurs in other places,

Bu onların çok çok fakir olan başka yerlerde,

even very, very poor places.

iyi birer girişimciye sahip olmadığı anlamına gelmez.

It's just that that's all

Bu o girişimcilerin müşterilerinin

that those entrepreneurs' customers can afford.

satın almaya gücü yettiği anlamına gelir.

So here's an idea for a new kind of economics,

Huzurlarınızda benim

a new kind of politics

yeni kapitalizm olarak adlandırdığım

that I call new capitalism.

yeni bir tür ekonomi ve politika fikri.

Let's acknowledge that capitalism

Kapitalizmin alternatiflerini

beats the alternatives,

yendiğini kabul edelim,

but also that the more people we include,

ancak aynı zamanda daha fazla insanı dahil ettikçe,

both as entrepreneurs and as customers,

hem girişimci hem de müşteri olarak,

the better it works.

sistem daha iyi çalışır.

Let's by all means shrink the size of government,

Elbette hepimiz hükümetin hacmini küçültelim

but not by slashing the poverty programs,

ama bunu yoksulluk programlarını engelleyerek değil

but by ensuring that workers are paid enough

işçilere yeteri kadar ödeme yapılmasını garanti altına alarak yapalım,

so that they actually don't need those programs.

böylece onlar da bu programlara ihtiyaç duymasınlar.

Let's invest enough in the middle class

Hepimiz ekonomimizi

to make our economy fairer and more inclusive,

daha adil ve kapsamlı yaparak

and by fairer, more truly competitive,

orta sınıfa yeteri kadar yatırım yapalım,

and by more truly competitive,

daha adil olarak ve kanuna uygun rekabetle,

more able to generate the solutions

gelişimin ve zenginliğin asıl etmenleri olan

to human problems

insanların problemlerine

that are the true drivers of growth and prosperity.

çözüm üretmeye muktedir olalım.

Capitalism is the greatest social technology

Kapitalizm eğer iyi yönetilirse,

ever invented

insan toplumunda

for creating prosperity in human societies,

zenginliği meydana getirmek için icat edilmiş

if it is well managed,

gelmiş geçmiş en iyi sosyal teknolojidir

but capitalism, because of the fundamental

ama kapitalizm, karmaşık sistemin

multiplicative dynamics of complex systems,

çarpımsal temel dinamiklerinden dolayı

tends towards, inexorably, inequality,

merhametsizce eşitsizliğe,

concentration and collapse.

yoğunlaşmaya ve çöküşe yönelmiştir.

The work of democracies

Demokrasinin işi

is to maximize the inclusion of the many

refahı meydana getirmek için

in order to create prosperity,

birçok kişinin katılmını arttırmaktır

not to enable the few to accumulate money.

yoksa paranın bir yerde biriktirilmesi için bazı kişilere olanak verilmesi değildir.

Government does create prosperity and growth,

Hükümetler hem girişimcilerinin

by creating the conditions that allow

hem de müşterilerinin gelişmesine

both entrepreneurs and their customers

izin veren şartları oluşturarak

to thrive.

refahı ve gelişmeyi yaratırlar.

Balancing the power of capitalists like me

Benim gibi kapitalistlerin ve işçilerin arasındaki gücü

and workers isn't bad for capitalism.

dengelemesi kapitalizm için kötü değildir.

It's essential to it.

Bu gereklidir.

Programs like a reasonable minimum wage,

Makul asgari ücret, ulaşılabilir sağlık hizmetleri,

affordable healthcare,

ücretli sağlık izni

paid sick leave,

ve kademeli vergilendirme gibi programlar

and the progressive taxation necessary

önemli altyapı çalışmalarının

to pay for the important infrastructure

karşılanması için ve orta sınıf yönüyle eğitim

necessary for the middle class like education, R and D,

ve Ar-Ge için gereklidir.

these are indispensable tools

Bunlar zeki kapitalistlerin büyümeyi yönetmesi için

shrewd capitalists should embrace

benimsemesi gereken zaruri araçlardır.

to drive growth, because no one benefits from it

Çünkü bizler gibi hiçkimse bundan

like us.

yarar sağlamaz.

Many economists would have you believe

Sahip olduğunuz birçok ekonomist,

that their field is an objective science.

alanlarının objektif bir bilim olduğuna inanırlar.

I disagree, and I think that it is equally

Ben hemfikir değilim ve ben bunların,

a tool that humans use

insanların statü ve güç hakkındaki

to enforce and encode

sosyal ve ahlaki tercihlerimizi

our social and moral preferences and prejudices

ve önyargılarımızı güçlendirmek ve şifrelemek için kullandıkları

about status and power,

eşit düzeydeki araçlar olduğunu düşünüyorum.

which is why plutocrats like me

İşte bu yüzden benim gibi plütokratlar,

have always needed to find persuasive stories

biz iş alanları açan kişiler olarak

to tell everyone else

vazgeçilmez olduğumuz gibi

about why our relative positions

ve siz, bizim için kesilen vergilerin

are morally righteous and good for everyone:

büyümeyi oluşturmasındaki gibi bizim göreli konumumuzun

like, we are indispensable, the job creators,

herkes için ahlaki olarak iyi ve doğru olduğu hususunda,

and you are not;

daima diğer herkese anlatacak,

like, tax cuts for us create growth,

ikna edici hikayeler bulmaya ihtiyacımız var.

but investments in you

Fakat sizlere yapılacak yatırımlar

will balloon our debt

bizim önem verdiğimiz

and bankrupt our great country;

ama sizin önem vermediğiniz,

that we matter;

mükemmel ülkemizi iflas ettirecek

that you don't.

ve borçlarımızı şişirecek.

For thousands of years, these stories were called

Binlerce yıldır, bu hikayeler kutsal haklar

divine right.

olarak isimlendirildi.

Today, we have trickle-down economics.

Bu günlerde damlama ekonomilere sahibiz.

How obviously, transparently self-serving

Tüm bunlar nasıl bariz ve şeffaf şekilde

all of this is.

kendine hizmet eder şekildedir.

We plutocrats need to see

Biz plütokratlar Amerika Birleşik Devletlerinin

that the United States of America made us,

bizi öbür türlü oluşturduğunu

not the other way around;

görmeye ihtiyacımız var:

that a thriving middle class is the source

aynen müreffeh orta sınıfın,

of prosperity in capitalist economies,

kapitalist ekonomilerde bunun bir sonucu olarak

not a consequence of it.

refahın kaynağı olduğu gibi.

And we should never forget

Asla unutmamalıyız ki

that even the best of us in the worst of circumstances

bizim en kötü durumdaki en iyimiz bile

are barefoot by the side of a dirt road selling fruit.

kirli bir sokakta meyve satan yalınayaklı kimsedir.

Fellow plutocrats, I think it may be time for us

Yoldaş plütokratlar, ülkemize yeniden hizmet etmenin,

to recommit to our country,

daha kapsayıcı ve etkili

to commit to a new kind of capitalism

yeni bir kapitalizmi sunmanın,

which is both more inclusive and more effective,

Amerikan ekonomisini dünyadaki en dinamik

a capitalism that will ensure

ve müreffeh şekilde devam ettirmeyi

that America's economy remains

garanti eden bir kapitalizm,

the most dynamic and prosperous in the world.

bizim için vaktinin geldiğini düşünüyorum.

Let's secure the future for ourselves,

Gelin kendimiz için, çocuklarımız için

our children and their children.

diğerlerinin çocukları için geleceği garanti altına alalım.

Or alternatively, we could do nothing,

Veyahut da alternatif olarak, hiçbirşey yapmayız,

hide in our gated communities

etrafı güvenlikli yaşam alanlarında,

and private schools,

özel okullarda saklanabiliriz

enjoy our planes and yachts

ve uçaklarımızın ve yatlarımızın keyfini çıkarabiliriz

— they're fun —

- keyifliler-

and wait for the pitchforks.

ama dirgenleri bekleyin.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)