Leana Wen: What your doctor won’t disclose

Leana Wen: Doktorunuzun size açıklamayacakları

Çeviri: Onur ŞAHİN Gözden geçirme: Harun Duygulu

They told me that I'm a traitor to my own profession,

Mesleğime ihanet ettiğimi

bundan dolayı uzaklaştırılmam

that I should be fired,

gerektiğini söylediler,

have my medical license taken away,

medikal lisansım elimden alındı,

that I should go back to my own country.

kendi ülkeme geri dönmeliydim.

E-postam hacklendi.

My email got hacked.

In a discussion forum for other doctors,

Diğer doktorlar için olan tartışma forumunda,

someone took credit for "Twitter-bombing" my account.

bir kişi, hesabımı tweet yağmuruna tuttuğu için

övgüler aldı.

Now, I didn't know if this was a good or bad thing,

Bunun iyi mi kötü mü olduğunu bilmiyordum,

but then came the response:

ardından yanıt geldi:

"Too bad it wasn't a real bomb."

"Gerçek bir bomba olmaması çok kötü."

I never thought that I would do something

Diğer doktorlar arasında bu seviyede

that would provoke this level of anger among other doctors.

bir öfkeye yol açabileceğimi

asla düşünmezdim.

Becoming a doctor was my dream.

Doktor olmak benim hayalimdi.

I grew up in China,

Çin'de büyüdüm ve berbat durumdaki astımım

and my earliest memories are of being rushed to the hospital

yüzünden çocukluk hatıralarım neredeyse

because I had such bad asthma that I was there nearly every week.

haftada bir olmak üzere

apar topar hastaneye koşturmak üzerine.

I had this one doctor, Dr. Sam, who always took care of me.

Dr.Sam adında sürekli tedavimle

ilgilenen bir doktorum vardı.

She was about the same age as my mother.

Doktor, annemle aynı yaşlardaydı.

She had this wild, curly hair,

Asi, kıvırcık saçları vardı,

and she always wore these bright yellow flowery dresses.

sürekli parlak sarı çiçekli elbiseler giyerdi.

She was one of those doctors who,

O, düştüğünüzde ve kolunuzu kırdığınızda

if you fell and you broke your arm,

o senin kol kemiğin

she would ask you why you weren't laughing

neden gülmüyorsun diye

because it's your humerus. Get it?

soran doktorlardan biriydi.

Bakın, inliyorsunuz,

See, you'd groan,

but she'd always make you feel better after having seen her.

ama onu gördükten sonra her zaman

daha iyi hissetmenizi sağlıyor.

Well, we all have that childhood hero

Pekala, hepimizin büyüyünce onun gibi

that we want to grow up to be just like, right?

olmak istediği bir çocukluk kahramanı vardır.

Well, I wanted to be just like Dr. Sam.

Dr. Sam gibi olmayı istemiştim.

When I was eight, my parents and I moved to the U.S.,

8 yaşımda iken,

Ailem ve ben Amerika'ya geldik

and ours became the typical immigrant narrative.

ve bizimkisi tipik bir göçmen hikayesiydi.

My parents cleaned hotel rooms and washed dishes and pumped gas

Ailem hayalimin peşinden gidebilmem için

otel odalarını temizledi,

so that I could pursue my dream.

bulaşıkları yıkadı ve benzinlikte çalıştı.

Nihayetinde yeterli düzeyde İngilizce öğrendim.

Well, eventually I learned enough English,

and my parents were so happy

Ailem, tıp fakültesine girdiğimde,

the day that I got into medical school and took my oath of healing and service.

sağlık ve hizmet yeminini ettiğimde

çok mutlu olmuştu.

But then one day, everything changed.

Fakat bir gün, her şey değişti.

My mother called me to tell me that she wasn't feeling well,

Annem iyi hissetmediğini, öksürüğünün

geçmediğini, nefes almakta sıkıntı

she had a cough that wouldn't go away, she was short of breath and tired.

çektiğini anlatmak için beni aradı.

Well, I knew that my mother was someone who never complained about anything.

Annemin asla herhangi bir şey için şikayet eden

insanlardan biri olmadığını biliyordum.

For her to tell me that something was the matter,

Annemin bana böyle bir şeyi anlatmasının ardından

bir şeylerin gerçekten yanlış gittiğini biliyordum.

I knew something had to be really wrong.

And it was:

Ve işte:

We found out that she had stage IV breast cancer,

4.evre göğüs kanseri olduğunu bulduk,

cancer that by then had spread to her lungs, her bones, and her brain.

kanser o zamana kadar akciğerlerine,

kemiklerine ve beynine sıçramıştı.

My mother was brave, though, and she had hope.

Annem cesurdu, beraberinde umudu vardı.

She went through surgery and radiation,

Ameliyat oldu ve radyoterapi aldı,

and was on her third round of chemotherapy

adres defterini kaybettiğinde 3.seferki

when she lost her address book.

kemoterapiyi alıyordu.

She tried to look up her oncologist's phone number on the Internet

İnternet üzerinden onkoloji uzmanının telefon numarasını

arayıp bulmaya çalıştı, ve buldu da.

and she found it, but she found something else too.

Fakat bir şey daha bulmuştu.

On several websites,

Çeşitli websitelerinde, bir ilaç şirketinin

he was listed as a highly paid speaker to a drug company,

paralı konuşmacısı olarak listelenmişti.

and in fact often spoke on behalf

Aslında sıklıkla, anneme reçete ettiği

of the same chemo regimen that he had prescribed her.

kemoterapi rejimi lehinde

konuşmalar yapmıştı.

She called me in a panic,

Annem panik içinde beni aradı,

and I didn't know what to believe.

neye inanacağımı bilmiyordum.

Belki bu annem için doğru kemoterapi rejimiydi,

Maybe this was the right chemo regimen for her,

but maybe it wasn't.

lakin belki de değildi.

It made her scared and it made her doubt.

Bu durum onu korkutmuş ve kuşkulandırmıştı.

When it comes to medicine,

Hekimliğe bakacak olursak,

having that trust is a must,

güvenmek bir gerekliliktir,

and when that trust is gone, then all that's left is fear.

fakat güven kaybolursa,

geriye kalan tek şey korkudur.

There's another side to this fear.

Bu korkunun başka bir tarafı daha vardır.

As a medical student, I was taking care of this 19-year-old

Bir tıp öğrencisi olarak, yurda dönmek

için bisiklet kullanırken,

who was biking back to his dorm

bir SUV tarafından çarpılıp üzerinden

when he got struck and hit,

geçilen 19 yaşındaki gencin

run over by an SUV.

tedavisiyle ilgileniyordum.

He had seven broken ribs,

Yedi tane kırık kaburgası,

shattered hip bones,

parçalanmış kalça kemikleri vardı,

and he was bleeding inside his belly and inside his brain.

aynı zamanda iç kanama geçiriyordu ve beyin içi kanaması vardı.

Now, imagine being his parents

Şu an, 3200 km yolu Seattle'dan

who flew in from Seattle, 2,000 miles away,

buraya oğullarını komada bulmak için gelen

to find their son in a coma.

ailenin yerine kendinizi koyun.

I mean, you'd want to find out what's going on with him, right?

Ona neler olduğunu öğrenmek istersiniz, değil mi?

They asked to attend our bedside rounds

Ailesi, hastanın durumunu ve yapacaklarımızı

where we discussed his condition and his plan,

tartıştığımız görüşmeye katılmak istedi.

which I thought was a reasonable request,

Bunun, makul bir istek olduğunu düşündüm,

aynı zamanda hasta için ne kadar

and also would give us a chance to show them

how much we were trying and how much we cared.

çabaladığımızı ve onu önemsediğimizi

onlara gösterme fırsatını verecekti.

The head doctor, though, said no.

Fakat başhekim hayır dedi.

He gave all kinds of reasons.

Birçok çeşitte sebebi sıraladı.

Maybe they'll get in the nurse's way.

Belki hemşirenin ayağına dolanacaklar.

Maybe they'll stop students from asking questions.

Belki öğrencilerin soru sormasını engelleyecekler.

He even said,

Hatta şöyle dedi,

"What if they see mistakes and sue us?"

"Hatalarımızı görüp bizi dava ederlerse ne olacak?"

What I saw behind every excuse was deep fear,

Her mazeretin ardında gördüğüm şey

derin kaygıydı,

and what I learned was that to become a doctor,

Doktor olmakla ilgili

öğrendiğim şuydu,

we have to put on our white coats,

beyaz önlükleri giymek, bir duvar örmek

put up a wall, and hide behind it.

zorundayız ve onun arkasına saklanırız.

Tıpta gizli bir salgın vardır.

There's a hidden epidemic in medicine.

Of course, patients are scared when they come to the doctor.

Elbette, hastalar doktora geldiklerinde korkarlar.

Doğru mu? Berbat bir karın ağrısıyla uyandığınızı düşünün,

Imagine you wake up with this terrible bellyache,

you go to the hospital,

hastaneye gidersiniz,

you're lying in this strange place, you're on this hospital gurney,

bu garip yerde yatıyorsunuz,

tekerlekli sedyenin üzerindesiniz,

you're wearing this flimsy gown,

yabancıların gelip sizi dürtmesi,

strangers are coming to poke and prod at you.

bir şeyler saplaması için ameliyat önlüğü giymişsiniz.

You don't know what's going to happen.

Size ne olacağını bilmiyorsunuz.

You don't even know if you're going to get the blanket you asked for 30 minutes ago.

Hatta, 30 dakika önce istediğiniz

ısı koruyucuyu alınca da ne olacağını bilmiyorsunuz.

But it's not just patients who are scared;

Bu sadece hastaların korktuğu manasına gelmesin:

doctors are scared too.

doktorlar da korkar.

We're scared of patients finding out who we are

Biz hastaların, kim olduğumuzu ve tıbbın ne

and what medicine is all about.

hakkında olduğunu öğrenmesinden korkarız.

And so what do we do?

Peki, biz ne yapıyoruz?

We put on our white coats and we hide behind them.

Beyaz önlüklerimizi giyip ardına saklanıyoruz.

Of course, the more we hide,

Şüphesiz, biz daha çok sakladıkça

the more people want to know what it is that we're hiding.

insanlar, ne sakladığımızı

daha çok merak edecek.

The more fear then spirals into mistrust and poor medical care.

Daha çok korku güvensizliğe,

yetersiz tıbbi bakıma yol açacak.

We don't just have a fear of sickness,

Sadece hastalık korkumuz yok,

we have a sickness of fear.

korku hastalığımız da var.

Can we bridge this disconnect

Hastaların ihtiyacı ve doktorların

between what patients need and what doctors do?

uyguladıkları arasındaki kopukluğu

giderebilir miyiz?

Can we overcome the sickness of fear?

Korku hastalığının üstesinden gelebilir miyiz?

Let me ask you differently:

Farklı şekilde sormak gerekirse:

If hiding isn't the answer, what if we did the opposite?

Eğer çözüm saklamak değilse,

Tam tersini yapsak ne olur?

What if doctors were to become totally transparent with their patients?

Doktorlar hastalarına karşı

tamamen şeffaf olsalar ne olur?

Last fall, I conducted a research study to find out

İnsanların sağlık hizmetlerine dair neyi

what it is that people want to know about their healthcare.

öğrenmek istedikleri konusunda

bir araştırma çalışması yürüttüm.

I didn't just want to study patients in a hospital,

Hastanedeki hastalar değil, sokaktaki insanlar

but everyday people.

üzerinde çalışma yapmayı istedim.

So my two medical students, Suhavi Tucker and Laura Johns,

Sohabi Tucker ve Laura Johns adında iki tıp öğrencim

literally took their research to the streets.

araştırmalarını tam anlamıyla sokağa taşımış oldular.

They went to banks, coffee shops, senior centers,

Bankalara, kafeteryalara, huzurevlerine,

Chinese restaurants and train stations.

Çin lokantalarına ve tren istasyonlarına gittiler.

Buldukları şey neydi?

What did they find?

Well, when we asked people,

İnsanlara, "Sağlık hizmetleriniz

"What do you want to know about your healthcare?"

hakkında ne bilmek istiyorsunuz?" diye sorduğumuzda,

people responded with what they want to know about their doctors,

doktorları hakkında neyi

bilmek istedikleri yönünde yanıt verdiler.

because people understand health care

çünkü, insanlar sağlık hizmetlerini doktorları

to be the individual interaction between them and their doctors.

ve kendileri arasındaki bireysel etkileşim

olarak anlıyorlar.

When we asked, "What do you want to know about your doctors?"

İnsanlara, "Doktorlarınız hakkında ne bilmek istiyorsunuz?"diye

sorduğumuzda, üç farklı cevap verdiler.

people gave three different answers.

Some want to know that their doctor is competent

Kimi, doktorunun işinin ehli ve tıbbi uygulamada

and certified to practice medicine.

yetkin olduğunu bilmek istiyor.

Some want to be sure that their doctor is unbiased

Kimi, doktorunun tarafsız olmasını

ve onlara ödeme yapanlara değil

and is making decisions based on evidence and science,

kanıta ve bilime dayalı kararlar

not on who pays them.

aldığından emin olmak istiyor.

Surprisingly to us,

Şaşırtıcı bir şekilde,

many people want to know something else about their doctors.

çoğu insan doktorları hakkında bambaşka bir

şey bilmek istiyor.

Jonathan, a 28-year-old law student,

28 yaşındaki hukuk öğrencisi, Jonathan,

says he wants to find someone who is comfortable with LGBTQ patients

LGBTQ hastalarından memnun olan

ve LGBT hastaları konusunda uzmanlaşmış

and specializes in LGBT health.

birini bulmak istediğini söylüyor.

Serena, a 32-year-old accountant,

32 yaşındaki muhasebeci, Serena

says that it's important to her for her doctor to share her values

üreme seçimi ve kadın hakları konusunda

kendi değerlerini doktorla paylaşmanın

when it comes to reproductive choice and women's rights.

önemli olduğunu söylüyor.

Frank, a 59-year-old hardware store owner,

59 yaşındaki hırdavat dükkanı sahibi Frank,

doesn't even like going to the doctor

doktora gitmeyi bile sevmediğini

and wants to find someone who believes in prevention first,

hastalıkları önlemeyi benimsemiş

fakat alternatif tedavilere inanan

but who is comfortable with alternative treatments.

birini bulmayı istiyor.

One after another, our respondents told us

Peş peşe, cevap verenler

that that doctor-patient relationship is a deeply intimate one —

doktor-hasta ilişkisinin samimi,

derin bir ilişki olduğunu anlattılar.

that to show their doctors their bodies

Bu ilişki, doktora vücudunu göstermeyi

and tell them their deepest secrets,

ve en derin sırlarını anlatmayı içeriyor.

they want to first understand their doctor's values.

Öncelikle doktorun değerlerini görmek istiyorlar.

Just because doctors have to see every patient

Doktorlar her hastayla görüşmek zorunda diye

doesn't mean that patients have to see every doctor.

hastaların her doktorla görüşmesi gerekmiyor.

People want to know about their doctors first

İnsanlar bilinçli tercih yapabilmek için

so that they can make an informed choice.

önce doktorları hakkında bilgi sahibi olmak istiyor.

As a result of this, I formed a campaign,

Bunun sonucunda, bir kampanya oluşturdum,

Who's My Doctor?

"Benim doktorum kim?"

that calls for total transparency in medicine.

Tıpta tamamen şeffaflığa çağrıda bulunuyor.

Participating doctors voluntarily disclose

Katılımcı doktorlar, umumi websitelerinde

on a public website

gönüllü olarak açıklama yazıyor.

not just information about where we went to medical school

Sadece hangi tıp fakültesine gittiğini ve

and what specialty we're in,

uzmanlık alanını değil,

ilgi ve uyuşmazlıklarını da anlatıyorlar.

but also our conflicts of interest.

We go beyond the Government in the Sunshine Act

İlaç şirketi bağlantılarında,

about drug company affiliations,

hükümetin güneş yasasının ötesine geçtik ve

and we talk about how we're paid.

bize nasıl ödeme yapıldığını konuşuyoruz.

Incentives matter.

Teşvikler mevzusu.

If you go to your doctor because of back pain,

Eğer sırt ağrısından doktora giderseniz,

you might want to know he's getting paid 5,000 dollars to perform spine surgery

omurga cerrahisi yaparak 5000 dolar

ya da fizyoterapisti görmenizi söyleyerek

versus 25 dollars to refer you to see a physical therapist,

25 dolar aldığını bilebilmek istersiniz

or if he's getting paid the same thing no matter what he recommends.

veyahut aynı miktar ödendiğinde

neyi önerdiğinin bir önemi kalmaz.

Then, we go one step further.

Öyleyse, biz adım daha ileri gidelim.

We add our values when it comes to women's health,

Kadınların sağlığı, LGBT sağlığı, alternatif

LGBT health, alternative medicine,

tıp uygulamaları, önleyici tıp ve ölüm kararı

preventive health, and end-of-life decisions.

söz konusu olduğunda, değerlerimizi ekleyelim.

We pledge to our patients that we are here to serve you,

Hastalarımıza, burada size hizmet

etmek için varız güvencesini veriyoruz

so you have a right to know who we are.

Böylece kim olduğumuzu bilme hakkınız oluyor.

We believe that transparency can be the cure for fear.

Şeffaflığın korkuyu geçirebileceğine inanıyoruz.

I thought some doctors would sign on and others wouldn't,

Bazı doktorların imzalayacağını,

diğerlerinin imzalamayacağını düşündüm, fakat ters tepme

but I had no idea of the huge backlash that would ensue.

ile sonuçlanacağı hakkında fikrim yoktu.

Within one week of starting Who's My Doctor?

Bir hafta içinde "Benim Doktorum Kim?"

Medscape's public forum

medscape forumunda ve

and several online doctors' communities

Çeşitli online doktor topluluklarında

had thousands of posts about this topic.

bu konuda binlerce mesaj yayınlamıştı.

Here are a few.

İşte burada birkaçı var.

From a gastroenterologist in Portland:

Portland'daki bir gastroenterelojistten:

"I devoted 12 years of my life to being a slave.

"Hayatımın 12 yılını kulluk etmeye adadım.

I have loans and mortgages.

Borçlarım ve ipoteklerim var.

I depend on lunches from drug companies to serve patients."

Hastalara hizmet için ilaç firmalarının öğle yemeğine bel bağlıyorum."

Well, times may be hard for everyone,

Hayat herkes için zor olabilir

but try telling your patient

ama 4 kişilik bir ailenin bedava

making 35,000 dollars a year to serve a family of four

öğle yemeği için 35.000 doları tamamlamanız gerektiğini

that you need the free lunch.

hastalarınıza anlatmayı deneyin.

From an orthopedic surgeon in Charlotte:

Charlotte'deki bir ortopedik cerrahtan:

"I find it an invasion of my privacy to disclose where my income comes from.

"Gelirimin nereden geldiğini açıklamayı

mahremiyetimin ihlali olarak görüyorum.

My patients don't disclose their incomes to me."

Hastalarım gelirlerini bana açıklamıyorlar."

Fakat hastalarınızın gelir kaynakları sizin

But your patients' sources of income don't affect your health.

sağlığınızı etkilemiyor.

From a psychiatrist in New York City:

New York Şehri'ndeki bir psikiyatristten:

"Pretty soon we will have to disclose whether we prefer cats to dogs,

"Çok yakında, kedileri köpeklere

tercih ettiğimizi, hangi model araba ve

what model of car we drive,

hangi tuvalet kağıdını

and what toilet paper we use."

kullandığımızı açıklamak zorunda kalacağız."

Well, how you feel about Toyotas or Cottonelle

Toyota ya da Cottonelle hakkında hissettikleriniz

won't affect your patients' health,

hastalarınızın sağlığını etkilemeyecek,

but your views on a woman's right to choose

fakat kadın hakları, önleyici tıp ve

and preventive medicine and end-of-life decisions just might.

ölüm kararları konusundaki düşüncelerinizin

etkilemesi mümkün.

And my favorite, from a Kansas City cardiologist:

Kansas City'deki bir kardiyologdan, benim favorim:

"More government-mandated stuff?

"Daha fazla zorunlu hükümet zımbırtısı mı?

Dr. Wen needs to move back to her own country."

Dr.Wen'in kendi ülkesine dönmesi gerek."

Well, two pieces of good news.

Pekala, size iki müjdem var.

First of all, this is meant to be voluntary and not mandatory,

Öncelikle, bu gönüllülük esasına dayanıyor

ve mecburiyet yok,

and second of all, I'm American and I'm already here.

ikincisi, ben Amerikan'ım

ve zaten buradayım.

(Laughter) (Applause)

(Kahkahalar)(Alkışlar)

Bir aylık süreçte, işverenlerim benim işten

Within a month, my employers were getting calls

asking for me to be fired.

çıkarılmam için telefonlar almaktaydı.

I received mail at my undisclosed home address

Sağlık kuruluyla bağlantı kurmak ve banayaptırım uygulanması için

with threats to contact the medical board to sanction me.

tehditle dolu bir posta gizli tutulan

ev adresime geldi.

My friends and family urged me to quit this campaign.

Arkadaşlarım ve ailem kampanyayı bitirmem konusunda ısrar ettiler.

Bomba tehdidinden sonra, artık vazgeçmiştim.

After the bomb threat, I was done.

But then I heard from patients.

Fakat, daha sonra hastalardan haber aldım.

Over social media, a TweetChat,

Sosyal medya üzerinden, (TweetChat)

which I'd learned what that was by then,

O zamana kadar ne olduğunu öğrenmiştim,

generated 4.3 million impressions,

4.3 milyon görüntüleme yapılmıştı

and thousands of people wrote to encourage me to continue.

binlerce insan devam etmem konusunda

cesaretlendirmek için yorum bırakmıştı.

They wrote with things like,

Bunun gibi bazı şeyler yazmışlar,

"If doctors are doing something they're that ashamed of,

"Eğer doktorlar utanılacak

bir şey yapıyorsa, bunu

they shouldn't be doing it."

yapmamaları gerekir."

"Seçilmiş devlet adamları, seçim bağışlarını açıklamak zorundalar.

"Elected officials have to disclose campaign contributions.

Lawyers have to disclose conflicts of interests.

Yargıçlar, çıkar çatışmalarını açıklamak zorundalar.

Why shouldn't doctors?"

Neden doktorlar yapmasın?"

And finally, many people wrote and said,

Velhasıl, çok sayıda insan yazdı ve söyledi,

"Let us patients decide

"Doktoru seçerken neyin önemli olduğuna

what's important when we're choosing a doctor."

hastanın kendisi karar versin."

In our initial trial,

İlk denememizde,

over 300 doctors have taken the total transparency pledge.

300'ün üzerinde doktor,

tam şeffaflık vaadinde bulundu.

What a crazy new idea, right?

Ne kadar çılgın bir fikir, değil mi?

But actually, this is not that new of a concept at all.

Aslına bakılırsa, bu hiç de yeni bir kavram değil.

Remember Dr. Sam, my doctor in China,

Çin'deki doktorum, hani saçma şakalar

with the goofy jokes and the wild hair?

yapan ve çılgın saçları olan, Dr. Sam'i hatırladınız mı?

Well, she was my doctor,

O benim doktorumdu

but she was also our neighbor

fakat aynı zamanda sokağın

who lived in the building across the street.

karşısındaki binada

yaşayan komşumuzdu.

I went to the same school as her daughter.

Kızıyla aynı okula gittim.

My parents and I trusted her

Ailem ve ben ona güvendik çünkü

because we knew who she was and what she stood for,

kim olduğunu ve neleri savunduğunu biliyorduk.

and she had no need to hide from us.

Bizden saklamasının bir esprisi yoktu.

Just one generation ago, this was the norm in the U.S. as well.

Yalnızca bir nesil önce,

Amerika'da dahi bu bir kaideydi.

You knew that your family doctor was the father of two teenage boys,

Aile doktorunuzun, iki tane genç

erkeğin babası olduğunu, birkaç yıl

that he quit smoking a few years ago,

önce sigarayı bıraktığını, düzenli

that he says he's a regular churchgoer,

olarak kiliseye gittiğini bilir, fakat

but you see him twice a year: once at Easter

yılda iki kere görürdünüz.

Bir keresinde Paskalya'da

and once when his mother-in-law comes to town.

ve bir keresinde de kaynanası şehre geldiğinde.

You knew what he was about,

Onun niyetini bilirdiniz

and he had no need to hide from you.

ve sizden gizlemeye ihtiyacı yoktu.

But the sickness of fear has taken over,

Lakin, korku hastalığı egemen olur

and patients suffer the consequences.

ve hastalar sonuçlarından muzdarip olur.

I know this firsthand.

İlk elden bunu biliyorum.

My mother fought her cancer for eight years.

Annem kanserle sekiz yıl boyunca savaştı.

She was a planner,

Annem plancıydı, nasıl yaşamak istediği

and she thought a lot about how she wanted to live

ve nasıl ölmek

and how she wanted to die.

istediğine dair çok düşündü.

Not only did she sign advance directives,

Sadece yaşama iradesini belirtmemişti,

she wrote a 12-page document about how she had suffered enough,

nasıl yeterince acı çektiğini ve

niçin gitme vakti geldiğini anlatan

how it was time for her to go.

12 sayfalık bir döküman hazırlamıştı.

One day, when I was a resident physician,

Bir gün, bir asistan hekim iken,

I got a call to say that she was in the intensive care unit.

annemin yoğun bakım ünitesinde olduğuna dair bir telefon aldım.

By the time I got there, she was about to be intubated

Ben oraya gidinceye kadar, entübe edilmek ve solunum

and put on a breathing machine.

cihazına bağlanmak üzereydi.

"But this is not what she wants," I said, "and we have documents."

"Fakat bu onun istediği değildi."dedim,

"Elimizde belgeler var."

The ICU doctor looked at me in the eye,

Yoğun bakım doktoru gözlerimin içine baktı

pointed at my then 16-year-old sister, and said,

16 yaşındaki kızımı gösterdi ve dedi ki,

"Bu yaştaki halini hatırlıyor musun?

"Do you remember when you were that age?

Annen olmadan büyümeyi

How would you have liked to grow up without your mother?"

nasıl istersin?

Her oncologist was there too, and said,

Onkoloji uzmanı da oradaydı ve dedi ki,

"Burdaki senin annen.

"This is your mother.

Can you really face yourself for the rest of your life

Eğer onun için her şeyi yapmasaydın, geri

if you don't do everything for her?"

kalan hayatında gerçekten kendinle yüzleşebilir miydin?"

I knew my mother so well.

Annemi çok iyi tanırdım.

I understood what her directives meant so well,

Yönergelerinin ne anlama geldiğini çok iyi anladım,

but I was a physician.

fakat ben bir hekimdim.

That was the single hardest decision I ever made,

Huzur içinde ölmesine izin vermek hayatımda

to let her die in peace,

verdiğim en zor karardı.

and I carry those words of those doctors with me

Doktorların söylediği o sözleri gün be gün

every single day.

beraberimde taşıdım.

We can bridge the disconnect

Doktorların yaptığı ve hastaların ihtiyacı arasındaki

between what doctors do and what patients need.

kopuk olan bağlantıyı tekrar kurabiliriz.

We can get there, because we've been there before,

Başarılı olabiliriz, çünkü daha önce başardık.

and we know that transparency gets us to that trust.

Şeffaflığın bize güveni getireceğini biliyoruz.

Research has shown us that openness also helps doctors,

Araştırmalar bize, açık olmanın aynı

zamanda doktorlara da yardımcı olduğunu gösteriyor,

that having open medical records,

being willing to talk about medical errors,

daha açık hasta kayıtları alıyorlar, tıbbi

will increase patient trust,

hataları konuşmaya istekli olmak, güveni

improve health outcomes,

artırıyor, sağlık sonuçlarını

and reduce malpractice.

geliştiriyor ve yanlış tedaviyi azaltıyor.

That openness, that trust,

Bu açıklık ve güven,

is only going to be more important

bulaşıcı ve davranışsal

as we move from the infectious to the behavioral model of disease.

hastalıklara kaynak harcamamıza rağmen

hiç olmazsa daha önemli olacak.

Bacteria may not care so much about trust and intimacy,

Bakteriler, samimiyet ve güven konusunu

pek önemsemeyebilirler,

but for people to tackle the hard lifestyle choices,

fakat insanlar için hayatındaki zor kararlar ile mücadele etmek,

to address issues like smoking cessation,

sigarayı bırakma konusunu ele almak,

blood-pressure management and diabetes control,

kan basıncı yönetimi,

diyabet kontrolü

well, that requires us to establish trust.

bunların hepsi güven oluşturmayı gerektirir.

İşte burada, diğer şeffaf

Here's what other transparent doctors have said.

doktorların ne söylediği var.

Brandon Combs, an internist in Denver:

Brandon Comb, Denver'daki bir dahiliyeci:

"This has brought me closer to my patients.

"Bu durum, beni hastalarıma

daha da yakınlaştırdı.

The type of relationship I've developed —

Geliştirdiğimiz ilişkinin şekli ---

that's why I entered medicine."

işte tıbba bu yüzden dahil oldum."

Aaron Stupple, an internist in Denver:

Aaron Struplle, Denver'daki bir dahiliyeci:

"I tell my patients that I am totally open with them.

"Hastalarıma, onlara karşı

tamamen açık olduğumu anlatıyorum.

I don't hide anything from them.

Onlardan hiçbir şey saklamıyorum.

This is me. Now tell me about you.

İşte bu benim. Şimdi siz bana kendinizi anlatın.

We're in this together."

Bu işte beraberiz."

May Nguyen, a family physician in Houston:

May Nguyen, Houstan'daki bir aile doktoru:

"My colleagues are astounded by what I'm doing.

"Meslektaşlarım yaptığım şeye hayretler

içinde bakıyor.

They ask me how I could be so brave.

Nasıl bu kadar cesur olabildiğimi soruyorlar.

I said, I'm not being brave,

Onlara, cesaretle ilgisi olmadığını, bunun işim

it's my job."

olduğunu söylüyorum."

Bugün size son bir mesaj bırakıyorum.

I leave you today with a final thought.

Being totally transparent is scary.

Tamamen şeffaf olmak ürkütücü.

You feel naked, exposed and vulnerable,

Kendinizi çıplak, açıkta ve korunmasız hissediyorsunuz

but that vulnerability, that humility,

fakat bu korunmasızlık ve tevazu

it can be an extraordinary benefit to the practice of medicine.

tıp uygulamalarında sıradışı bir

fayda sağlayabilir.

When doctors are willing to step off our pedestals,

Doktorlar temele inmek, beyaz önlükleri çıkarmak

take off our white coats,

ve hastalarımıza kim olduğumuzu

and show our patients who we are and what medicine is all about,

göstermek, ve hekimliğin

ne hakkında olduğunu anlatmak için

that's when we begin to overcome the sickness of fear.

istekli olduklarında, korku hastalığının üstesinden gelmeye başlarız.

That's when we establish trust.

Güveni oluşturmaya başlarız.

That's when we change the paradigm of medicine

Hekimliğin paradigmasını,

gizlilik ve saklamadan,

from one of secrecy and hiding

tamamen açık ve hastalarla

to one that is fully open and engaged

iletişim kurma yönünde

for our patients.

değiştirebiliriz.

Teşekkürler.

Thank you.

(Applause)

(Alkışlar)