How I use Minecraft to help kids with autism | Stuart Duncan

Çeviri: Fahrettin Perçin Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

My name is Stuart Duncan,

Benim adım Stuart Duncan.

but I'm actually probably better known online as "AutismFather."

İnternette daha popüler şekilde "OtizmBabası" olarak biliniyorum.

That's me on the internet.

Bu benim internetteki hâlim.

I know the resemblance is uncanny.

Biliyorum benzerlik olağanüstü.

(Laughter)

(Kahkahalar)

But I'm going to talk a little bit today about Minecraft.

Bugün sizlerle biraz Minecraft hakkında konuşacağım.

That's my Minecraft character.

Bu benim Minecraft karakterim.

If you don't know the game very well, don't worry too much about it.

Ama eğer ki oyunu çok iyi bilmiyorsanız, çok da dert etmeyin.

It's just the medium that I used at the time to fill a need.

Bu sadece bir ihtiyacı doldurmak için kullandığım araç.

And what I want to talk about applies to pretty much every situation.

Ve konuşacağım şey neredeyse her durum için geçerli.

So about four years ago, I started a Minecraft server

Dört yıl kadar önce, bir Minecraft sunucusu başlattım.

for children with autism and their families,

Otizmli çocuklar ve onların aileleri için.

and I called it "Autcraft."

Adını da "Autcraft" koydum.

And since then, we've been in the news all around the world,

Ve o günden bugüne, dünya genelinde televizyon,

on television and radio and magazines.

radyo ve dergilere konu olduk.

Buzzfeed called us "one of the best places on the internet."

Buzfeed bizim için "İnternetteki en iyi yerlerden birisi" dedi.

We're also the subject of an award-winning research paper called

Aynı zamanda ödül kazanan bir araştırma makalesinin konusuyduk.

"Appropriating Minecraft as an Assistive Technology for Youth with Autism."

"Otizmli Gençler için Minecraft'ı Destekleyici Teknoloji olarak Kullanmak"

It's a bit of a mouthful.

Söylemesi biraz zor.

But you get the idea, I think.

Ama konuyu anladığınızı düşünüyorum.

So I want to talk a little bit about that research paper

Bu araştırma makalesi hakkında,

and what it's about,

neyden bahsettiği hakkında,

but first I have to give you a little bit of history

konuşmak istiyorum ama size önce sunucunun nasıl

on how the server came to be.

oluştuğunu anlatayım.

Back in 2013, everybody was playing Minecraft,

2013'te herkes Minecraft oynuyordu.

kids and adults alike,

Çocuklar ve yetişkinler,

with and without autism, of course.

otizmliler ve otizmsizler, tabii ki de.

But it was the big thing.

Oldukça büyük bir şeydi.

But I saw parents on social media reaching out to other parents,

Sosyal medyada ailelerin diğer ailelere otistik çocuklarının

asking if their autistic children could play together.

beraber oynaması için sorduğunu gördüm.

And the reason is that when they tried to play on public servers,

Bunun nedeni de, açık sunucularda

they kept running into bullies and trolls.

sürekli zorba ve troller ile karşılaşmalarıydı.

When you have autism, you behave a little differently sometimes,

Otizme sahipseniz bazen biraz, bazen ise oldukça

sometimes a lot differently.

farklı davranabilirsiniz.

And we all know a little bit of difference is all you really need

Ama hepimiz biliyoruz ki, zorbanın hedefi olmanız için

for a bully to make you their next target.

küçücük bir fark olması yetiyor.

So these terrible, terrible people online,

Bu internetteki iğrenç, rezalet insanlar

they would destroy everything that they tried to make,

otizmli çocukların yaptığı her şeyi yok ediyor,

they would steal all their stuff,

sahip olduklarını çalıyor ve

and they would kill them over and over again,

onları defalarca ve defalarca öldürerek

making the game virtually unplayable.

oyunu oynanmaz hâle getiriyordu.

But the worst part, the part that really hurt the most,

Ve belki de en kötüsü, en acıtan kısmı,

was what these bullies would say to these kids.

bu zorbaların o çocuklara dedikleriydi.

They'd call them rejects

Onlara, "kusurlular",

and defects

"problemliler" ve

and retards.

"özürlüler" diyorlardı.

And they would tell these kids, some as young as six years old,

Ve o bazıları 6 yaşında olan çocuklara,

that society doesn't want them,

toplumun onları istemediklerini,

and their own parents never wanted a broken child,

ailelerinin asla bozuk çocuk istemediklerini ve

so they should just kill themselves.

kendilerini öldürmeleri gerektiğini söylüyorlardı.

And of course, these kids, you understand,

Ve bu çocuklar anlayacağınız gibi

they would sign off from these servers angry and hurt.

sinirlenerek ve incinmiş şekilde sunuculardan çıkıyorlardı.

They would break their keyboards, they'd quite literally hate themselves,

Klavyelerini kırıyorlar ve gerçekten kendilerinden nefret

and their parents felt powerless to do anything.

ediyorlardı. Aileleri bir şey yapamıyordu.

So I decided I had to try and help.

Denemeliydim ve yardım etmeye karar verdim.

I have autism,

Ben otizmliyim.

my oldest son has autism,

En büyük oğlum otizmli.

and both my kids and I love Minecraft,

Ve çocuklarım ve ben Minecraft'ı seviyoruz,

so I have to do something.

bir şey yapmalıydık.

So I got myself a Minecraft server,

Bir Minecraft sunucusu aldım.

and I spent some time, built a little village with some roads

Biraz zaman geçirdim, yolları olan küçük bir köy inşa ettim

and a big welcome sign and this guy and a lodge up on a mountaintop,

ve büyük bir "Hoş geldiniz" tabelası dağın tepesine bir kır evi yaptım.

and tried to make it inviting.

Davetkâr bir hâle getirmeye çalıştım.

The idea was pretty simple.

Düşüncem gayet basitti.

I had a white list, so only people that I approved could join,

Bir beyaz listem vardı ve sadece onayladığım kişiler

and I would just monitor the server as much as I could,

katılabiliyordu ve mümkün olduğunca sunucuyu denetliyordum,

just to make sure that nothing went wrong.

bir şeylerin yanlış gitmediğinden emin olmak için.

And that was it, that was the whole promise: to keep the kids safe

Ve bu kadar, tüm hedefimiz buydu: Çocukları güvende tutmak

so they could play.

ve oyun oynamalarını sağlamak.

When it was done, I went to Facebook

Bittiğinde Facebook'u açtım ve

and posted a pretty simple message to my friends list, not publicly.

herkese değil, arkadaş listeme gayet basit bir mesaj attım.

I wanted to see if there was any interest in this,

Buna bir ilginin ve böyle bir şeyin gerçekten faydalı olup

and if it really could help.

olmayacağını görmek istedim.

Turns out that I greatly underestimated just how much this was needed,

Görünüşe göre buna karşı ilgiyi gerçekten azımsamıştım.

because within 48 hours, I got 750 emails.

Çünkü 48 saat içinde 750 e-posta aldım.

I don't have that many Facebook friends.

O kadar Facebook arkadaşım dâhi yok.

(Laughter)

(Kahkahalar.)

Within eight days, I had to upgrade the hosting package eight times,

8 gün içinde sunucu paketini en temel paketten, o zamanki en

from the bottom package to the most expensive package they had,

pahalı pakete doğru 8 defa yükselttim.

and now, almost four years later,

Ve şimdi, neredeyse 4 yıl sonra,

I have 8,000 names on the white list from all around the world.

Dünya geneli 8 bin kişi beyaz listemde.

But the reason I'm up here today to talk to you

Ancak burada sizinle konuşmamın nedeni,

isn't just because I gave kids a safe place to play.

sadece çocuklara oynayacak güvenli bir yer sunmam değil.

It's what happened while they played.

Oynarken ne olduğu.

I started hearing from parents

Ailelerden, çocuklarının

who said their children were learning to read and write

sunucuda oynarken okumayı ve yazmayı öğrendiğini

by playing on the server.

duymaya başladım.

At first they spelled things by sound, like most kids do,

İlk başlarda birçok çocuk gibi bir şeyler hecelediler.

but because they were part of a community,

Ancak daha sonra bir topluluğun parçası olarak,

they saw other people spelling the same words properly

diğer kişilerin doğru şekilde nasıl söylediklerini duydular

and just picked it up.

ve hemen doğrusunu kaptılar.

I started hearing from parents who said that their nonverbal children

Ailelerden, konuşmayan çocuklarının konuşmaya başladıklarını

were starting to speak.

They only talked about Minecraft, but they were talking.

duymaya başladım.

Sadece Minecraft konuşuyorlardı ama olsun sonuçta konuşuyorlardı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Some kids made friends at school for the first time ever.

Bazı çocuklar okulda ilk kez arkadaş yapmaya başladılar.

Some started to share, even give things to other people.

Bazıları paylaşmaya ve diğer insanlara bir şeyler vermeye başladı.

It was amazing.

İnanılmazdı.

And every single parent came to me and said it was because of Autcraft,

Ve bana gelen her aile, bunun Autcraft sayesinde, yaptıklarım

because of what you're doing.

sayesinde olduğunu söylüyordu.

But why, though?

Ama neden?

How could all of this be just from a video game server?

Bunun hepsi nasıl sadece bir oyun sunucusu sayesinde oldu?

Well, it goes back to that research paper I was talking about.

Bu, bahsettiğim makaleye ile alakalı.

In it, she covers some of the guidelines I used when I created the server,

Makalede, sunucuyu kurarken oluşturduğum prensipleri

guidelines that I think help encourage people to be their very best.

ele alıyor, yardımcı olabileceğini düşündüğüm prensipler.

I hope.

Umduğum.

For example, communication.

Örneğin, iletişim.

It can be tough for kids with autism.

Bu otizmli çocuklar için çok zor olabiliyor.

It could be tough for grown-ups without autism.

Otizmsiz yetişkinler için de zor olabiliyor.

But I think that kids should not be punished,

Ama bence çocuklar cezalandırılmamalı,

they should be talked to.

onlara konuşulmalı.

Nine times out of ten, when the kids on the server act out,

Neredeyse her zaman, bir çocuk sunucuda yaramazlık yaptığında

it's because of something that's happened in the day at school or home.

o gün içinde okulda veya evde olan bir şeyden ötürüydü.

Maybe a pet died.

Belki bir evcil hayvanı ölmüştü.

Sometimes it's just a miscommunication between two kids.

Bazen sadece iki çocuk arasında iletişimsizlikti.

One doesn't say what they're about to do.

Birisi ne yapmak üzere olduğunu söylemez.

And so we just offer to help.

Ve biz karşılıksız yardım ediyoruz.

We always tell the children on the server that we're not mad,

Sunucudaki çocuklara her zaman sinirlenmediğimizi ve başlarının

and they're not in trouble;

belada olmadığını söylüyoruz,

we only want to help.

And it shows that not only do we care,

sadece yardım etmek istiyoruz.

Ve bu sadece önemsediğimizi değil,

but we respect them enough to listen to their point of view.

onların perspektifini dinleyecek saygıyı duyduğumuzu gösteriyor.

Respect goes a long way.

Saygı iki yönlüdür.

Plus, it shows them that they have everything they need

Ayrıca, bu onlara gelecekte kendilerinin bu problemleri

to be able to resolve these problems on their own in the future

çözmek için her şeye sahip olduklarını gösteriyor.

and maybe even avoid them, because, you know, communication.

Belki de iletişimden ötürü bu problemden kaçmalarını.

On most servers, as video games are,

Birçok sunucuda, oyunlarda,

children are rewarded, well, players are rewarded,

çocuklar, yani oyuncular, ödüllendirilir.

for how well they do in a competition, right?

Bir müsabakada böyle olur, değil mi?

The better you do, the better reward you get.

Ne kadar iyi yaparsan, o kadar iyi ödül alırsın.

That can be automated; the server does the work, the code is there.

Bunlar otomatiktir. Tüm ödülü sunucu yapar. Kod bellidir.

On Autcraft, we don't do that.

Autcraft'ta böyle yapmayız.

We have things like "Player of the Week" and "CBAs,"

"Haftanın Oyuncusu" ve "HOY" gibi şeylerimiz var.

which is "Caught Being Awesome."

HOY'un açılımı, "Harika Olmakla Yakalandı"

(Laughter)

(Kahkahalar)

We award players ranks on the servers based on the attributes they exhibit,

Oyunculara sunucumuzda yaptıklarıyla rütbe veririz.

such as the "Buddy" rank for people who are friendly towards others,

Örneğin herkese arkadaş canlısı olana "ahbap",

and "Junior Helper" for people that are helpful towards others.

herkese yardımsever olana "küçük yardımcı" gibi.

We have "Senior Helper" for the adults.

Yetişkinlere "büyük yardımcı" diyoruz.

But they're obvious, right?

Onlar zaten belli oluyor, değil mi?

Like, people know what to expect and how to earn these things

İnsanlar rütbelerden ne bekleyeceğini ve nasıl kazanacaklarını

because of how they're named.

isimlerinden biliyorlar.

As soon as somebody signs onto the server,

Birisi sunucuya girer girmez,

they know that they're going to be rewarded for who they are

ne yapacaklarından değil, kim olduklarından dolayı ödül

and not what they can do.

alacaklarını bilirler.

Our top award, the AutismFather Sword,

En büyük ödülümüz, OtizmBaba Kılıcı,

which is named after me because I'm the founder,

ben kurucu olduğumdan benim adım ardından verilen ödül

is a very powerful sword that you can't get in the game any other way

çok güçlü bir kılıç ve onu almanız için tek yol,

than to show that you completely put the community above yourself,

topluluğu kendinizden yukarı koyduğunuzu ve merhamet

and that compassion and kindness is at the core of who you are.

ve iyiliğin sizin kişiliğinizin temeli olduğunu göstermek.

We've given away quite a few of those swords, actually.

Aslında bu ödülü birçok kişiye verdik.

I figure, if we're watching the server to make sure nothing bad happens,

Ve bence sunucuyu kötü şeyler olmasın diye nasıl izliyorsak,

we should also watch for the good things that happen and reward people for them.

iyi şeyler için de izlemeli ve bunlar olduğunda ödüllendirmeliyiz.

We're always trying to show all the players

Oyunculara her zaman ben dâhil herkesin

that everybody is considered to be equal, even me.

eşit sayıldığını göstermeye çalışıyoruz.

But we know we can't treat people equally to do that.

Ama herkese eşit şekilde davranamayacağımızı biliyoruz.

Some of the players get angry very easily.

Bazı oyuncular hemen sinirleniyor.

Some of them have additional struggles on top of autism,

Bazıları otizmle birlikte OCD ve Tourette's gibi

such as OCD or Tourette's.

ayrıca bazı zorlukları var.

So, I have this knack of remembering all of the players.

Her oyuncuyu hatırlama gibi bir becerim var.

I remember their first day, the conversations we've had,

Hepsinin ilk gününü, konuşmalarımızı ne konuştuğumuzu

things we've talked about, things they've built.

neler inşa ettiklerini hatırlıyorum.

So when somebody comes to me with a problem,

Bu yüzden birisi bana bir problemle gelirse,

I handle that situation differently than I would with any other player,

bir başka oyuncuya göre ona çok daha farklı yaklaşıyorum.

based on what I know about them.

Çünkü onları tanıyorum.

For the other admins and helpers, we document everything

Yöneticiler ve yardımcılar için her şeyi kaydediyoruz.

so that, whether it's good or bad or a concerning conversation,

İsterse iyi veya kötü olsun ya da problemli bir konuşma,

it's there, so everybody is aware.

her şey orada, herkes farkında.

I want to give you one example of this one player.

Size bir oyuncunun örneğini vermek istiyorum.

He was with us for a little while,

Bir süredir bizimleydi,

but at some point he started spamming dashes in the chat,

ama sonradan sohbette sürekli uzun çizgiler yollamaya başladı

like a big long line of dashes all the way across the screen.

Ekranın tümü boyunca uzun bir çizgi.

A little while later, he'd do it again.

Bir süre sonra tekrar yapardı.

The other players asked him not to do that, and he'd say, "OK."

Diğer oyuncular yapmamasını istedi ve o da "Tamam" dedi.

And then he'd do it again.

Yine de yaptı.

It started to frustrate the other players.

Bu diğer oyuncuları sinirlendirmeye başlamıştı.

They asked me to mute him or to punish him for breaking the rules,

Kuralları bozduğu için onu susturmamı istediler

but I knew there had to be something more to it.

ama bunun arkasında başka bir şey olabileceğini düşündüm.

So I went to his aunt, who is the contact that I have for him.

Onunla tek iletişimim olan teyzesine gittim.

She explained that he had gone blind in one eye

Bana onun bir gözünün kör olduğunu ve

and was losing his vision in the other.

diğer gözünün de görmemeye başladığını anlattı.

So what he was doing was splitting up the chat

Sohbette yaptığı ise yazıları daha kolay okumak

into easier-to-see blocks of text,

için bloklara ayırmaktı.

which is pretty smart.

Oldukça akıllıcaydı.

So that very same night, I talked to a friend of mine who writes code

Aynı gece programcı arkadaşımla konuştum ve

and we created a brand-new plug-in for the server

sunucu için yepyeni bir eklenti yaptık.

that makes it so that any player on the server,

Böylece sunucudaki herhangi bir oyuncu

including him, of course,

o da dâhil olmak üzere,

could just enter a command and instantly have every single line

bir komut girerek her satırı hemen çizgilerle

separated by dashes.

ayırabilecekti.

Plus, they can make it asterisks or blank lines

Ayrıca sadece çizgilerle değil, yıldız ve boşluklarla,

or anything they want -- whatever works best for them.

istedikleriyle ayırabileceklerdi.

We even went a little bit extra and made it so it highlights your name,

Birazcık daha bir şeyler ekledik. Birisi sizden bahsettiğinde

so that it's easier to see if somebody mentions you.

adınızı vurgular hâle getirdik ki görmek daha kolay olsun.

It's just one example of how doing a little bit extra,

Küçük ekstra bir eklentinin,

a small modification,

küçük bir modifikasyonun,

still helps everybody be on equal footing,

o oyuncu için biraz daha uğraş göstersek de

even though you did a little extra just for that one player.

herkesin eşit olmasına nasıl yardım ettiğinin örneği.

The big one is to be not afraid.

Önemli olan şey korkmamak.

The children on my server are not afraid.

Sunucumdaki çocuklar korkmuyor.

They are free to just be themselves,

Kendileri olmakta özgürler,

and it's because we support and encourage and celebrate each other.

çünkü birbirimizi destekliyor, güçlendiriyor ve kutluyoruz.

We all know what it feels like to be the outcast

Hepimiz bir dışlanmış olmanın ne demek olduğunu ve

and to be hated simply for existing,

var olduğumuz için nefret edildiğimizi

and so when we're together on the server, we're not afraid anymore.

biliyoruz. Bu yüzden de beraberken artık korkmuyoruz.

For the first two years or so on the server,

Sunucudaki ilk 2.5 yıl kadar,

I talked to two children per week on average that were suicidal.

intihara meyilli haftada en az iki çocukla konuştum.

But they came to me because I'm the one that made them feel safe.

Benim yanıma geldiler çünkü benimle güvende hissettiler.

They felt like I was the only person in the world they could talk to.

Dünyada konuşabilecekleri tek kişi benmişim gibi hissettiler.

So I guess my message is:

Benim mesajım şu ki:

whether you have a charity or some other organization,

isterseniz bir hayır kuruluşunuz ya da bir organizasyonunuz olsun,

or you're a teacher or a therapist

öğretmen olun ya da bir terapist

or you're a parent who is just doing your very best,

ya da elinden gelen en iyisini yapan bir ebeveyn olun,

or you're an autistic, like I am,

ya da benim gibi bir otistik olun,

no matter who you are,

kim olursanız olun,

you absolutely must help these children strip away those fears

bu çocukları korkularından arındırılmalarına yardım etmelisiniz

before you do anything else,

her şeyden önce.

because anything else is going to feel forced

Çünkü korktukları sürece

unless they're not afraid.

diğer her şey zorlama gibi olacak.

It's why positive reinforcement will always do better

Bu yüzden pozitif destek her zaman

than any form of punishment.

cezalandırmadan daha iyidir.

They want to learn when they feel safe and happy.

Güvende ve mutlu olduklarında öğrenmek istiyorlar.

It just happens naturally; they don't even try to learn.

Doğal olarak gerçekleşiyor. Öğrenmeye çabalamıyorlar bile.

These are words from the kids on the server to describe the server.

Bu sözler sunucuyu tanımlayan çocukların kelimeleri.

The one thing I would hope that you could take away

Bu konuşmadan almanızı umduğum bir şey

is that no matter what somebody else is going through in life right now,

bir başkası hayatında neler yaşıyorsa şu an,

whether they're being bullied at school or at home,

evde veya okulda zorbalığa uğruyorsa,

if they're questioning their sexuality or even their gender,

ya da otizm topluluğunda sıkça olan

which happens a lot in the autism community,

eğer kendi cinselliklerini hatta cinsiyetlerini sorguluyorlarsa,

if they're feeling alone or even suicidal,

yalnız ve hatta intihara meyilliler ise

you have to live your life in such a way

hayatınızı öyle yaşamalısınız ki

that that person feels like they can come to and tell you.

o kişi sizin yanınıza gelip konuşabilmeli.

They have to feel perfectly safe in talking to you about it.

Yanınızda tamamen güvende hissetmeli.

If you want to see a group of autistic children --

Toplumun yanlış şekilde antisosyal ve empati yoksunu olarak

kids who society wrongly thinks are supposed to be antisocial

düşündüğü çocukların nasıl bir araya gelip görebileceğiniz

and lacking in empathy --

en merhametli, arkadaş canlısı

if you want to see them come together and build the most compassionate

ve cömert topluluğu oluşturabileceğini

and friendly and generous community you've ever seen,

görmek isterseniz onu yapacaklar.

the kind of place that people would write about

İnsanların internetin en iyi yerlerinden birisi

as one of the best places on the internet,

olarak görülen bir topluluk

they'll do that.

oluşturacaklar.

I've seen it.

Ben bunu gördüm.

I'm there every day.

Her gün oradayım.

But they have some huge obstacles that they have to overcome to do that,

Elbette üstesinden gelmeleri gereken devasa engeller var

and it would be really helpful to have somebody there

ama orada onlara tek korkmaları gereken şeyin aslında kendinden

who could help to show them that the only thing they really have to fear

şüphe duymak olduğunu söyleyecek insanlara sahip olmak gerçekten

is self-doubt.

yardımcı olur.

So I guess I'm asking you to please be that person for them,

Sizden onlar için o kişi olmanızı istiyorum.

because to them,

Çünkü onlar için,

those kids --

o çocuklar için,

it means everything.

bu her şey anlamına geliyor.

Thank you very much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)