Islamophobia killed my brother. Let's end the hate | Suzanne Barakat

Çeviri: Ramazan Şen Gözden geçirme: Yunus ASIK

Last year,

Geçen sene,

three of my family members were gruesomely murdered

ailemin üç üyesi nefret suçu ile

in a hate crime.

korkunç bir şekilde katledildi.

It goes without saying that it's really difficult

Bugün burada olmanın benim için çok zor olduğunu

for me to be here today,

söylemeden edemeyeceğim.

but my brother Deah,

Ama kardeşim Deah,

his wife Yusor,

karısı Yusor

and her sister Razan

ve kız kardeşi Razan

don't give me much of a choice.

bana fazla seçenek bırakmadı.

I'm hopeful that by the end of this talk you will make a choice,

Umuyorum ki, bu konuşmanın sonunda bir seçim yaparak

and join me in standing up against hate.

benimle birlikte nefrete karşı duracaksınız.

It's December 27, 2014:

Tarih 27 Aralık 2014:

the morning of my brother's wedding day.

Erkek kardeşimin düğününün sabahı.

He asks me to come over and comb his hair

Resim çekimine hazırlanması için

in preparation for his wedding photo shoot.

benden saçını taramamı istedi.

A 23-year-old, six-foot-three basketball, particularly Steph Curry, fanatic --

23 yaşında, 1.90 boyunda, özellikle Steph Curry fanatiği --

(Laughter)

(Gülüşmeler)

An American kid in dental school ready to take on the world.

Diş Hekimliğinde okuyan, hayatla yüzleşmeye hazır Amerikalı bir çocuk.

When Deah and Yusor have their first dance,

Deah ve Yusor ilk danslarını yaptıklarında

I see the love in his eyes,

gözlerindeki aşkı,

her reciprocated joy,

karşılık bulan neşesini gördüm

and my emotions begin to overwhelm me.

ve duygularım beni kaplamaya başladı.

I move to the back of the hall and burst into tears.

Salonun arkasına geçtim ve hüngür hüngür ağladım.

And the second the song finishes playing,

Ve ikinci şarkı da bitince

he beelines towards me,

hemen yanıma geldi,

buries me into his arms

beni kollarına aldı

and rocks me back and forth.

ve beni ileri geri salladı.

Even in that moment,

O anda bile,

when everything was so distracting,

işler o kadar dikkat dağıtıcı iken,

he was attuned to me.

beni unutmuyordu.

He cups my face and says,

Başımı ellerinin arasına alıp şöyle dedi:

"Suzanne,

"Suzanne,

I am who I am because of you.

senin sayende olduğum kişiyim.

Thank you for everything.

Her şey için teşekkürler.

I love you."

Seni seviyorum."

About a month later, I'm back home in North Carolina for a short visit,

Bir ay sonra, kısa bir ziyaret için Kuzey Carolina'daki evime döndüm

and on the last evening, I run upstairs to Deah's room,

ve son akşam üst kata Deah'ın odasına çıktım,

eager to find out how he's feeling being a newly married man.

yeni evli bir adam olarak nasıl hissettiğini öğrenmek istedim.

With a big boyish smile he says,

Çocuksu bir gülümsemeyle şöyle dedi:

"I'm so happy. I love her. She's an amazing girl."

"Çok mutluyum. Onu seviyorum. Harika bir kadın."

And she is.

Öyleydi de.

At just 21, she'd recently been accepted to join Deah

21 yaşında, Deah'ın yanında Kuzey Karolina Üniversitesi

at UNC dental school.

Diş Hekimliği'ne kabul edilmişti.

She shared his love for basketball, and at her urging,

Onunla basketbol sevgisini paylaştı ve onun ısrarıyla

they started their honeymoon off attending their favorite team of the NBA,

balayına favori NBA takımının maçıyla başladılar:

the LA Lakers.

LA Lakers

I mean, check out that form.

Yani, şuna bakın.

(Laughter)

(Gülüşler)

I'll never forget that moment sitting there with him --

Onunla orada oturduğum anı hiç unutmayacağım --

how free he was in his happiness.

ne kadar da özgür ve mutluydu.

My littler brother, a basketball-obsessed kid,

Basketbol tutkunu küçük kardeşim,

had become and transformed into an accomplished young man.

tam bir genç adama dönüştü.

He was at the top of his dental school class,

Diş hekimliği fakültesinde birinciydi

and alongside Yusor and Razan,

ve Yusor ve Razan ile birlikte

was involved in local and international community service projects

evsiz ve mültecilere özel yerel ve uluslararası

dedicated to the homeless and refugees,

kamu hizmeti projesinde yer alıyordu

including a dental relief trip they were planning

ve Türkiye'deki Suriyeli mülteciler için

for Syrian refugees in Turkey.

bir diş bakımı gezisi planlıyorlardı.

Razan, at just 19,

Razan, 19 yaşında,

used her creativity as an architectural engineering student

bir mimari mühendislik öğrencisi olarak yaratıcılığını

to serve those around her,

çevresindekilere hizmet etmek için kullandı.

making care packages for the local homeless,

Mahallesindeki evsizlere bakım paketleri hazırlamak gibi

among other projects.

projelerde çalıştı.

That is who they were.

İşte onlar böyleydi.

Standing there that night,

O gece ayakta dikilirken

I take a deep breath and look at Deah and tell him,

derin bir nefes aldım ve Deah'a bakarak şöyle dedim:

"I have never been more proud of you than I am in this moment."

"Seninle hiç bu kadar gurur duymamıştım."

He pulls me into his tall frame,

Beni o uzun kollarına çekti,

hugs me goodnight,

iyi geceler dileyerek sarıldı

and I leave the next morning without waking him

ve ertesi sabah onu uyandırmadan

to go back to San Francisco.

San Francisco'ya geri döndüm.

That is the last time I ever hug him.

Ona son kez o zaman sarıldım.

Ten days later, I'm on call at San Francisco General Hospital

On gün sonra, baş sağlığı dileyen bir sürü belirsiz mesaj alırken

when I receive a barrage of vague text messages expressing condolences.

San Francisco General Hastanesi'nde nöbetteydim.

Confused, I call my father, who calmly intones,

Kafam karıştı, babamı aradım, düz bir sesle şöyle dedi:

"There's been a shooting in Deah's neighborhood in Chapel Hill.

"Deah'ın mahallesi Chapel Hill'de bir saldırı olayı olmuş.

It's on lock-down. That's all we know."

Araştırılıyormuş. Tek bildiğimiz bu."

I hang up and quickly Google, "shooting in Chapel Hill."

Telefonu kapattım ve Google'da "Chapel Hill saldırısı"nı aradım.

One hit comes up.

Bir sonuç çıktı.

Quote:

Alıntı:

"Three people were shot in the back of the head

"Üç kişi başının arkasından vuruldu

and confirmed dead on the scene."

ve olay yerinde yaşamını yitirdi."

Something in me just knows.

İçimden bir şey koptu.

I fling out of my chair and faint onto the gritty hospital floor,

Koltuğumdan fırladım ve hastanenin pütürlü zemini üzerine

wailing.

inleyerek kapandım.

I take the first red-eye out of San Francisco,

İlk gece uçuşuyla San Francisco'dan ayrıldım,

numb and disoriented.

hissiz ve dengesiz bir hâlde.

I walk into my childhood home and faint into my parents' arms,

Çocukluk evime gittim ve kendimi hıçkırıklarla ailemin

sobbing.

kollarına attım.

I then run up to Deah's room as I did so many times before,

Daha sonra Deah'ın odasına gittim daha önce çoğu kez yaptığım gibi,

just looking for him,

onu aradım,

only to find a void that will never be filled.

hiç doldurulmayacak bir boşluk bulmak için.

Investigation and autopsy reports eventually revealed

Soruşturma ve otopsi raporları neler olduğunu

the sequence of events.

açığa kavuşturmuştu.

Deah had just gotten off the bus from class,

Deah otobüsle okuldan yeni dönmüş,

Razan was visiting for dinner,

Razan akşam yemeğine gelmişti,

already at home with Yusor.

Yusor'la evdeydi.

As they began to eat, they heard a knock on the door.

Yemeğe başladıklarında, kapının çaldığını duymuşlar.

When Deah opened it,

Dean kapıyı açtığında,

their neighbor proceeded to fire multiple shots at him.

komşusu ona birkaç el ateş etmiş.

According to 911 calls,

911 çağrısına göre

the girls were heard screaming.

kızların çığlığı duyulmuş.

The man turned towards the kitchen and fired a single shot into Yusor's hip,

Adam mutfağa yönelmiş ve Yusor'un kalçasına bir el ateş etmiş

immobilizing her.

ve onu etkisizleştirmiş.

He then approached her from behind,

Sonra arkasından ona yaklaşmış,

pressed the barrel of his gun against her head,

silahın namlusunu kafasına dayamış

ve tek bir mermiyle, ortabeynini parçalamış.

and with a single bullet, lacerated her midbrain.

He then turned towards Razan, who was screaming for her life,

Daha sonra çığlık atan Razan'a yönelmiş

and, execution-style, with a single bullet

ve yakın mesafeden başının arkasına

to the back of the head,

tek bir mermiyle

killed her.

onu öldürmüş.

On his way out,

Çıkarken,

he shot Deah one last time -- a bullet in the mouth --

Deah'a bir kez daha ateş etmiş -- ağzına bir mermi --

for a total of eight bullets:

toplamda sekiz mermi:

two lodged in the head,

İkisi başında,

two in his chest

ikisi göğsüne

and the rest in his extremities.

ve diğerleri de el ve bacaklarında.

Deah, Yusor and Razan were executed

Deah, Yusor ve Razan

güvenli olması gereken bir yerde katledildi: Yuvalarında.

in a place that was meant to be safe: their home.

For months, this man had been harassing them:

Aylarca, bu adam onları taciz etmiş:

knocking on their door,

Kapılarını çalarak,

brandishing his gun on a couple of occasions.

silahını birkaç kez sallayarak.

His Facebook was cluttered with anti-religion posts.

Facebook sayfası din karşıtı gönderilerle dolu.

Yusor felt particularly threatened by him.

Yusor özellikle kendini tehdit altında hissetmiş.

As she was moving in,

İçeri girerken,

he told Yusor and her mom that he didn't like the way they looked.

Yusor'a ve annesine bakışlarından hoşlanmadığını söylemiş.

In response, Yusor's mom told her to be kind to her neighbor,

Cevap olarak, Yusor'un annesi ona komşusuna karşı nazik olmasını,

that as he got to know them,

onları tanıdıkça

he'd see them for who they were.

nasıl olduklarını göreceğini söylemiş.

I guess we've all become so numb to the hatred

Sanırım nefrete karşı o kadar umarsız olduk ki

that we couldn't have ever imagined it turning into fatal violence.

bunun ölümcül bir şiddete dönüşeceğini hiç hayal etmedik.

The man who murdered my brother turned himself in to the police

Kardeşimi öldüren adam cinayetten hemen sonra

shortly after the murders,

park tartışması yüzünden

saying he killed three kids,

yakın mesafeden

execution-style,

üç çocuk öldürdüğünü söyleyerek

over a parking dispute.

polise teslim olmuş.

The police issued a premature public statement that morning,

Polis o sabah zamansız bir basın açıklaması yaparak

adamın iddialarını, sorgulama ve soruşturma yapmadan

echoing his claims without bothering to question it

or further investigate.

aynen tekrarladı.

It turns out there was no parking dispute.

Meğer ortada bir park tartışması yokmuş.

There was no argument.

Ortada bir kavga yokmuş.

No violation.

Bir ihlal yokmuş.

But the damage was already done.

Ama olan olmuştu.

In a 24-hour media cycle,

24 saatlik bir medya döngüsüyle

the words "parking dispute" had already become the go-to sound bite.

"park tartışması" kelimeleri çoktan akıllara kazınmıştı.

I sit on my brother's bed and remember his words,

Kardeşimin yatağına oturdum ve onun sözlerini hatırladım,

the words he gave me so freely and with so much love,

bana özgürce ve sevgiyle dolu söylediği sözlerini.

"I am who I am because of you."

"Senin sayende olduğum kişiyim."

That's what it takes for me to climb through my crippling grief

Beni mahveden kederimden kurtarıp konuşturan şey

and speak out.

işte bu.

Ailemin ölümünün yerel haberlerde hiç tartışılmayacak seviyeye

I cannot let my family's deaths be diminished to a segment

that is barely discussed on local news.

indirgenmesine izin veremem.

They were murdered by their neighbor because of their faith,

İnançları nedeniyle komşuları tarafından katledildiler,

because of a piece of cloth they chose to don on their heads,

başlarına takmayı tercih ettikleri bir parça bez yüzünden,

because they were visibly Muslim.

görünüşte Müslüman oldukları için.

Some of the rage I felt at the time

O zaman hissettiğim öfke

was that if roles were reversed,

tam tersi olsaydı

and an Arab, Muslim or Muslim-appearing person

ve bir Arap Müslüman veya Müslüman görünümlü bir kişi

had killed three white American college students execution-style,

üç beyaz Amerikalı üniversite öğrencisini kendi evlerinde

in their home,

öldürseydi

what would we have called it?

buna ne derdik?

A terrorist attack.

Bir terörist saldırı.

When white men commit acts of violence in the US,

ABD'de beyaz bir adam şiddet eyleminde bulununca,

they're lone wolves,

yalnız kurt oluyor,

mentally ill

zihinsel hasta oluyor

or driven by a parking dispute.

veya sebebi park tartışması oluyor.

I know that I have to give my family voice,

Ailemin sesini duyurmam gerektiğini biliyorum

and I do the only thing I know how:

ve bunu ancak bir şekilde yapabilirdim.

I send a Facebook message to everyone I know in media.

Basında tanıdığım herkese bir Facebook mesajı gönderdim.

A couple of hours later,

Birkaç saat sonra,

in the midst of a chaotic house overflowing with friends and family,

arkadaşlar ve aile üyeleriyle dolu, darmaduman olmuş bir evin ortasında

our neighbor Neal comes over, sits down next to my parents

komşumuz Neal geldi, ebeveynlerimin yanına outdu

and asks, "What can I do?"

ve "Ne yapabilirim?" diye sordu.

Neal had over two decades of experience in journalism,

Neal 20 yılın üzerinde gazetecilik tecrübesine sahip

but he makes it clear that he's not there in his capacity as journalist,

fakat bir gazeteci olarak değil, yardım etmek isteyen

but as a neighbor who wants to help.

bir komşu olarak geldiğini belirtti.

I ask him what he thinks we should do,

Yerel basından röportaj talepleri bombardımanı karşısında

given the bombardment of local media interview requests.

ne yapmamız gerektiğini sordum.

He offers to set up a press conference at a local community center.

Yerel bir toplum merkezinde basın toplantısı tertiplemeyi teklif etti.

Even now I don't have the words to thank him.

Şu an bile ona ne kadar teşekkür edeceğimi bilemiyorum.

"Just tell me when, and I'll have all the news channels present," he said.

"Sadece zamanı söyle, tüm haber kanallarını ayarlarım." dedi.

He did for us what we could not do for ourselves

Harap olduğumuz bir dönemde bizim yapamayacağımız bir şeyi

in a moment of devastation.

bizim için yaptı.

I delivered the press statement,

Basın açıklamasını okurken

still wearing scrubs from the previous night.

önceki geceden önlüğüm üzerimdeydi.

And in under 24 hours from the murders,

Ve cinayetten sonra 24 saat içinde

I'm on CNN being interviewed by Anderson Cooper.

CNN'de Anderson Cooper'la röportaj yapıyordum.

The following day, major newspapers --

Ertesi gün, büyük gazeteler --

including the New York Times, Chicago Tribune --

New York Times, Chicago Tribune dâhil --

published stories about Deah, Yusor and Razan,

Deah, Yusor ve Razan hakkında hikâyeler yayınladı.

allowing us to reclaim the narrative

Anlatıyı düzeltmemize izin verildi

and call attention the mainstreaming of anti-Muslim hatred.

ve yaygınlaşan Müslüman karşıtı öfkeye dikkat çekildi.

These days,

Bu günlerde,

it feels like Islamophobia is a socially acceptable form of bigotry.

sanki İslamofobi sosyal olarak kabul edilebilen bir bağnazlık gibi.

We just have to put up with it and smile.

Buna katlanmak ve gülümsemek zorundayız.

The nasty stares,

Kötü bakışlar,

the palpable fear when boarding a plane,

uçağa binerken hissedilen korku,

the random pat downs at airports that happen 99 percent of the time.

havaalanlarında %99 ihtimalle rastgele üzerinizin aranması.

It doesn't stop there.

İş burada bitmiyor.

We have politicians reaping political and financial gains off our backs.

Sırtımızdan siyasi ve ekonomik meyvelerini toplayan politikacılarımız var.

Here in the US,

Amerika'da,

we have presidential candidates like Donald Trump,

Donald Trump gibi başkan adaylarımız var,

casually calling to register American Muslims,

Amerikalı Müslümanları kayıt altına alma,

and ban Muslim immigrants and refugees from entering this country.

Müslüman göçmen ve mültecilerin

ülkeye girmesini engelleme çağrısı yapıyor.

It is no coincidence that hate crimes rise

Nefret suçlarının seçim dönemlerinde

in parallel with election cycles.

artış göstermesi tesadüf değil.

Just a couple months ago, Khalid Jabara,

Birkaç ay önce,

Lübnan asıllı Amerikalı bir Hristiyan olan Halid Jabara,

a Lebanese-American Christian,

was murdered in Oklahoma by his neighbor --

Oklahoma'da kendisine "Pis Arap" diyen

a man who called him a "filthy Arab."

komşusu tarafından katledildi.

This man was previously jailed for a mere 8 months,

Bu adam Halid'in annesini arabayla ezmeye yeltendikten sonra

after attempting run over Khalid's mother with his car.

8 ay gibi bir süre hapis yatmış.

Chances are you haven't heard Khalid's story,

Muhtemelen Halid'in hikâyesini duymamışsınızdır,

because it didn't make it to national news.

çünkü ulusal basında yer almadı.

The least we can do is call it what it is:

En azından bunun ne olduğunu dile getirebiliriz:

a hate crime.

Bir nefret suçu.

The least we can do is talk about it,

En azından bu konuda konuşabiliriz,

because violence and hatred doesn't just happen in a vacuum.

çünkü şiddet ve nefretin ucu hepimize dokunuyor.

Not long after coming back to work,

İşe döndükten kısa bir süre sonra,

I'm the senior on rounds in the hospital,

hastanede hastaları gezerken,

when one of my patients looks over at my colleague,

hastalarımdan biri meslektaşıma baktı,

gestures around her face and says, "San Bernardino,"

yüzüyle işaretler yaptı ve terörist saldırısını ima ederek

referencing a recent terrorist attack.

"San Bernardino" dedi.

Here I am having just lost three family members to Islamophobia,

İslamofobi yüzünden ailemden üç kişiyi kaybetmiş olarak,

having been a vocal advocate within my program

programımda bu tür sözlü saldırılarla nasıl baş edileceği konusunda

on how to deal with such microaggressions,

sözlü bir savunucu olmama rağmen --

and yet --

silence.

sessizlik.

I was disheartened.

Cesaretim kırılmıştı.

Humiliated.

Aşağılandım.

Days later rounding on the same patient,

İlgilendiğim aynı hasta günler sonra

she looks at me and says,

bana bakıp şöyle dedi:

"Your people are killing people in Los Angeles."

"Senin insanların Los Angeles'ta insanları öldürüyor."

I look around expectantly.

Bir ümitle etrafa bakındım.

Again:

Tekrar:

silence.

Sessizlik.

I realize that yet again,

Şunu tekrar anladım ki,

I have to speak up for myself.

kendimi savunmalıyım.

I sit on her bed and gently ask her,

Yatağına oturdum ve kibarca sordum:

"Have I ever done anything but treat you with respect and kindness?

"Size saygı ve nezaketle davranmak haricinde bir şey yaptım mı?

Have I done anything but give you compassionate care?"

Sizinle güzelce ilgilenmekten başka bir şey yaptım mı?"

She looks down and realizes what she said was wrong,

Başını eğdi ve söylediği şeyin yanlış olduğunu anladı

and in front of the entire team,

ve tüm ekibin önünde,

she apologizes and says,

özür dileyerek şunu söyledi:

"I should know better. I'm Mexican-American.

"Bunu ben daha iyi bilmeliyim. Ben Meksika-Amerikalıyım.

I receive this kind of treatment all the time."

Bu muameleyi sürekli görüyorum."

Many of us experience microaggressions on a daily basis.

Çoğumuz böyle bir şeyi her gün yaşıyordur.

Odds are you may have experienced it,

Bunu yaşamış olma ihtimaliniz var,

whether for your race,

ırkınızla,

gender,

cinsiyetinizle,

sexuality

cinsel tercihiniz

or religious beliefs.

veya dini inancınızla alakalı.

We've all been in situations where we've witnessed something wrong

Hepimiz yanlış olan bir duruma şahitlik edip de

and didn't speak up.

ses çıkarmamış olabiliriz.

Maybe we weren't equipped with the tools to respond in the moment.

Belki öyle bir anda cevap verecek donanıma sahip değilizdir.

Maybe we weren't even aware of our own implicit biases.

Belki kendi saklı ön yargılarımız olduğunun bile farkında değilizdir.

We can all agree that bigotry is unacceptable,

Bağnazlığın kabul edilemez olduğu konusunda hepimiz hemfikirizdir,

but when we see it,

ama onu gördüğümüzde,

we're silent,

sessiz kalırız,

because it makes us uncomfortable.

çünkü bu bizi rahatsız eder.

But stepping right into that discomfort

Fakat bu konuda rahatınızı bozmak

means you are also stepping into the ally zone.

dost bölgesine girdiğiniz anlamına da geliyor.

There may be over three million Muslims in America.

Amerika'da üç milyonun üzerinde Müslüman yaşıyor.

That's still just one percent of the total population.

Bu yine de toplam nüfusun yüzde biri kadardır.

Martin Luther King once said,

Martin Luther King şöyle demiş:

"In the end,

"İşin sonunda,

we will remember not the words of our enemies,

düşmanlarımızın sözlerini değil,

but the silence of our friends."

dostlarımızın sessizliğini hatırlarız."

So what made my neighbor Neal's allyship so profound?

Peki komşumuz Neal'in yardımını bu kadar kıymetli kılan ne?

A couple of things.

Birkaç şey.

He was there as a neighbor who cared,

Önemseyen bir komşu olarak oradaydı,

but he was also bringing in his professional expertise and resources

ama ayrıca zamanı geldiğinde uzmanlığını ve kaynaklarını getiriyordu.

when the moment called for it.

Others have done the same.

Diğerleri de aynısını yaptı.

Larycia Hawkins drew on her platform

Larycia Hawkins kürsüsünde

as the first tenured African-American professor at Wheaton College

- Wheaton College'da ilk kadrolu Afrika-Amerikalı profesör olarak -

to wear a hijab in solidarity

her gün ayrımcılıkla yüzleşen

with Muslim women who face discrimination every day.

Müslüman kadınlarla birlikte başörtüsü takmayı teşvik etti.

As a result, she lost her job.

Sonuç olarak, işini kaybetti.

Within a month,

Bir ay içinde,

she joined the faculty at the University of Virginia,

Virginia Üniversitesi'ndeki fakülteye katıldı

where she now works on pluralism, race, faith and culture.

ve şu anda çoğulculuk, ırk, inanç ve kültür üzerine çalışıyor.

Reddit cofounder, Alexis Ohanian,

Reddit'in kurucu ortağı Alexis Ohanian,

demonstrated that not all active allyship needs to be so serious.

tüm aktif dostlukların ciddi olmak zorunda olmadığını gösterdi.

He stepped up to support a 15-year-old Muslim girl's mission

15 yaşındaki Müslüman bir kızın çalışmasını destekledi

to introduce a hijab emoji.

ve başörtüsü emojisini tanıttı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

It's a simple gesture,

Basit bir jest ama

but it has a significant subconscious impact

Müslümanları normalleştirme ve insancıllaştırma üzerine

on normalizing and humanizing Muslims,

"diğer" değil de "biz"in bir parçası olan toplumumuzda

including the community as a part of an "us"

instead of an "other."

önemli, bilinçaltı bir etkiye sahip.

The editor in chief of Women's Running magazine

Women's Running dergisi yayın yönetmeni

just put the first hijabi to ever be on the cover of a US fitness magazine.

fitness dergisi kapağında ilk defa başörtülü bir bayanı kullandı.

These are all very different examples

Bunların hepsi

of people who drew upon their platforms and resources

dostluğunu aktif bir şekilde dile getiren

in academia, tech and media,

akademi, teknoloji ve medya alanlarında çalışan

to actively express their allyship.

çok farklı kişilerden örnekler.

What resources and expertise do you bring to the table?

Masaya hangi kaynakları ve uzmanlığı getiriyorsunuz?

Are you willing to step into your discomfort

Nefret dolu bağnazlığa şahit olduğunuzda

and speak up when you witness hateful bigotry?

rahatınızı bozup ses çıkaracak mısınız?

Will you be Neal?

Neal olacak mısın?

Many neighbors appeared in this story.

Birçok komşu bu hikâyede yer aldı.

And you, in your respective communities, all have a Muslim neighbor,

Ve sizlerin kendi çevrelerinizde mutlaka Müslüman bir komşu,

colleague

iş arkadaşı

or friend your child plays with at school.

veya çocuğunuzun okulda oynadığı bir arkadaş vardır.

Reach out to them.

Onlar ulaşın.

Let them know you stand with them in solidarity.

Onlarla dayanışma içerisinde olduğunuzu gösterin.

It may feel really small,

Önemsiz hissettirebilir

but I promise you it makes a difference.

ama fark yaratacağına söz veriyorum.

Nothing will ever bring back Deah, Yusor and Razan.

Deah, Yusor ve Razan'ı hiçbir şey geri getiremeyecek.

But when we raise our collective voices,

Fakat ortak sesimizi yükselttiğimizde,

that is when we stop the hate.

işte o zaman nefreti durduracağız.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)