A glimpse of the future through an augmented reality headset | Meron Gribetz

Çeviri: Eren Gokce Gözden geçirme: Sancak Gülgen

Today's computers are so amazing

Günümüzde bilgisayarlar o kadar müthiş ki,

that we fail to notice how terrible they really are.

aslında ne kadar korkunç olduklarını fark etmiyoruz.

I'd like to talk to you today about this problem,

Bugün sizinle bu sorun hakkında ve nöroloji bilimi ile

and how we can fix it with neuroscience.

bunu nasıl çözebileceğimiz hakkında konuşmak istiyorum.

First, I'd like to take you back to a frosty night in Harlem in 2011

Öncelikle sizi 2011'de Harlem'deki soğuk bir geceye götürmek istiyorum,

that had a profound impact on me.

ki benim üzerimde büyük etkisi oldu.

I was sitting in a dive bar outside of Columbia University,

Bilgisayar ve nöroloji bilimi okuduğum Kolombiya Üniversitesi'nin

where I studied computer science and neuroscience,

dışında izbe bir barda oturuyordum

and I was having this great conversation with a fellow student

ve öğrenci arkadaşlardan biriyle hologramların bir gün

about the power of holograms to one day replace computers.

nasıl bilgisayarların yerine geçeceği hakkında harika bir sohbet ediyordum.

And just as we were getting to the best part of the conversation,

Tabii ki sohbetin en iyi yerindeyken

of course, his phone lights up.

telefonu çaldı.

And he pulls it towards himself, and he looks down and he starts typing.

O da kendine doğru yaklaştırıp aşağı doğru baktı ve yazmaya başladı.

And then he forces his eyeballs back up to mine and he goes,

Sonra gözlerini bana doğru bakmaya zorladı ve şöyle dedi,

"Keep going. I'm with you."

"Devam et. Seni dinliyorum."

But of course his eyes were glazed over,

Ama tabii ki gözleri bulanıktı

and the moment was dead.

ve anın büyüsü kaçmıştı.

Meanwhile across the bar,

Bu sırada barın diğer tarafında

I noticed another student holding his phone,

başka bir öğrencinin telefonunu tuttuğunu fark ettim,

this time towards a group.

ama bu sefer gruba doğru.

He was swiping through pictures on Instagram,

Instagram'da resimler gösteriyordu

and these kids were laughing hysterically.

ve o çocuklar da çılgınca gülüyorlardı.

And that dichotomy between how crappy I was feeling

Aynı teknoloji hakkında benim ne kadar kötü hissettiğimle,

and how happy they were feeling about the same technology,

onların ne kadar mutlu hissettiği arasındaki ikilik

really got me thinking.

beni gerçekten düşündürdü.

And the more I thought of it, the more I realized

Daha çok düşündükçe, buradaki kötü adamın

it was clearly not the digital information that was the bad guy here,

aslında dijital bilgi olmadığını daha çok anladım,

it was simply the display position that was separating me from my friend

beni arkadaşımdan ayıran ve o çocukları birbirine bağlayan şey

and that was binding those kids together.

aslında gösterme pozisyonuydu.

See, they were connected around something,

Bakın onlar bir şey etrafında bağ kurmuşlardı,

just like our ancestors who evolved their social cognitions

aynı kamp ateşi etrafında hikâyeler anlatarak toplumsal bilişlerinin

telling stories around the campfire.

evrilmesini sağlayan atalarımız gibi.

And that's exactly what tools should do, I think.

Bence araçlar aynen bunu yapmalı.

They should extend our bodies.

Bedenlerimizin bir devamı olmalılar.

And I think computers today are doing quite the opposite.

Bence günümüzde bilgisayarlar bunun tam tersini yapıyor.

Whether you're sending an email to your wife

İster karınıza bir e-posta gönderiyor olun,

or you're composing a symphony

ister bir senfoni besteliyor olun,

or just consoling a friend,

isterse sadece bir arkadaşı avutuyor olun,

you're doing it in pretty much the same way.

hemen hemen aynı şekilde yapıyorsunuz.

You're hunched over these rectangles,

Bu dikdörtgenleri sürüklüyor,

fumbling with buttons and menus and more rectangles.

düğmeleri, menüleri ve yine dikdörtgenleri arıyorsunuz.

And I think this is the wrong way,

Bence bu yanlış bir yol,

I think we can start using a much more natural machine.

daha doğal bir makine kullanmaya başlayabileceğimizi düşünüyorum.

We should use machines that bring our work back into the world.

Çalışmamızı dünyaya geri sunan makineler kullanmalıyız.

We should use machines that use the principles of neuroscience

Hislerimize karşıt olmak yerine, onları kullanmak için

to extend our senses versus going against them.

sinir bilimi prensiplerini kullanan makineler kullanmalıyız.

Now it just so happens that I have such a machine here.

Şansa bakın ki burada böyle bir makinem var.

It's called the Meta 2.

Adı Meta 2.

Let's try it out.

Haydi onu deneyelim.

Now in front of me right now, I can see the audience,

Şimdi önümdeki seyirciyi görebiliyorum

and I can see my very hands.

ve kendi ellerimi görebiliyorum.

And in three, two, one,

Ve üç, iki, bir,

we're going to see an immersive hologram appear,

üç boyutlu bir hologramın çıktığını göreceğiz,

a very realistic hologram appear in front of me,

şu an başımda bulunan gözlüklerden

of our very glasses I'm wearing on my head right now.

önüme çok gerçekçi bir hologram çıkıyor.

And of course this could be anything that we're shopping for

Elbette ki bu alışveriş ettiğimiz veya öğrendiğimiz

or learning from,

herhangi bir şey olabilir

and I can use my hands

ve ince ayarla onu yavaşça

to very nicely kind of move it around with fine control.

hareket ettirmek için ellerimi kullanabiliyorum.

And I think Iron Man would be proud.

Bence Demir Adam gurur duyardı.

We're going to come back to this in just a bit.

Birazdan buna geri döneceğiz.

(Applause)

(Alkış)

Now if you're anything like me, your mind is already reeling

Eğer benim gibiyseniz, bu tür bir teknolojiyle

with the possibilities of what we can do with this kind of technology,

yapabileceğimiz şeylerle ilgili olarak şimdiden başınız dönüyordur.

so let's look at a few.

Haydi birkaçına bakalım.

My mom is an architect,

Annem bir mimar,

so naturally the first thing I imagined

bu yüzden doğal olarak ilk düşündüğüm şey

was laying out a building in 3D space

2B kat planları kullanmak yerine

instead of having to use these 2D floor plans.

3B uzamda bir binayı planlamaktı.

She's actually touching graphics right now

Şu an aslında grafiklere dokunarak

and selecting an interior decor.

iç dekorasyonu seçiyor.

This was all shot through a GoPro through our very glasses.

Bunun tamamı kendi gözlüklerimizle bir GoPro aracılığıyla çekildi.

And this next use case is very personal to me,

Bir sonraki kullanım örneği benim için çok kişisel olan

it's Professor Adam Gazzaley's glass brain project,

Profesör Adam Gazzaley'in cam beyin projesi,

courtesy of UCSF.

UCSF sayesinde.

As a neuroscience student,

Bir nöroloji bilimi öğrencisi olarak

I would always fantasize

hep çeşitli beyin yapılarına

about the ability to learn and memorize these complex brain structures

dokunup oynayabildiğim gerçek bir makine ile bu karmaşık

with an actual machine,

beyin yapılarını öğrenme

where I could touch and play with the various brain structures.

ve hatırlama yeteneğine dair hayaller kurardım.

Now what you're seeing is called augmented reality,

Şimdi gördüğünüz şeye artırılmış gerçeklik deniyor,

but to me, it's part of a much more important story --

ama bana göre daha önemli bir hikâyenin bir parçası --

a story of how we can begin to extend our bodies with digital devices,

dijital araçlarla bedenlerimizi nasıl genişletmeye başlayacağımızın hikâyesi,

instead of the other way around.

diğer türlü olmak yerine.

Now ...

Şimdi...

in the next few years, humanity's going to go through a shift, I think.

bence birkaç yıl içinde insanlık bir değişimden geçecek.

We're going to start putting an entire layer of digital information

Bütün bir dijital bilgi katmanını gerçek dünyaya

on the real world.

koymaya başlayacağız.

Just imagine for a moment

Sadece bir anlığına bunun

what this could mean for storytellers,

hikâye anlatanlar için, ressamlar için,

for painters,

beyin cerrahları için,

for brain surgeons,

iç dekoratörler için

for interior decorators

ve belki de bugün burada olan

and maybe for all of us here today.

herkes için ne anlama geldiğini düşünün.

And what I think we need to do as a community,

Bence toplum olarak yapmamız gereken şey,

is really try and make an effort

bu yeni gerçekliği, gerçeği çarpıtmak

to imagine how we can create this new reality

veya dijital bilgiyle doldurmak yerine

in a way that extends the human experience,

insan deneyimini artıracak şekilde

instead of gamifying our reality

hayal etmek için

or cluttering it with digital information.

gerçekten çaba göstermek.

And that's what I'm very passionate about.

İşte benim tutkun olduğum şey bu.

Now, I want to tell you a little secret.

Şimdi size bir sır vermek istiyorum.

In about five years --

Yaklaşık beş yıl içinde --

this is not the smallest device --

bu en küçük cihaz değil --

in about five years,

yaklaşık beş yıl içinde

these are all going to look like strips of glass on our eyes

bunlar gözlerimizde hologramlar yansıtan

that project holograms.

cam şeritlere benzeyecek.

And just like we don't care so much about which phone we buy

Aynen donanım söz konusu olunca hangi telefonu aldığımızı

in terms of the hardware -- we buy it for the operating system --

o kadar umursamadığımız gibi -- işletim sistemi için alıyoruz --

as a neuroscientist,

bir sinir bilimci olarak,

I always dreamt of building the iOS of the mind, if you will.

hep bir bakıma zihin için iOS yaratmayı hayal etmiştim.

And it's very, very important that we get this right,

Bunu doğru yapmamız çok önemli,

because we might be living inside of these things

çünkü bu şeylerin içinde en az

for at least as long as we've lived

Windows grafik kullanıcı arayüzüyle

with the Windows graphical user interface.

yaşadığımız kadar uzun yaşayabiliriz.

And I don't know about you,

Ve sizi bilmiyorum

but living inside of Windows scares me.

ama Windows'un içinde yaşamak beni korkutuyor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

To isolate the single most intuitive interface out of infinity,

Sonsuzluktan en sezgisel arayüzünü çıkarmak için

we use neuroscience to drive our design guidelines,

bir avuç tasarımcının toplantı odasında mücadele etmesi yerine

instead of letting a bunch of designers fight it out in the boardroom.

tasarım rehberimizi belirlemek için nöroloji bilimini kullanıyoruz.

And the principle we all revolve around

Hepimizin etrafında döndüğü prensibe

is what's called the "Neural Path of Least Resistance."

"Neural Path of Least Resistance" ("En Az Direncin Sinirsel Yolu") deniyor.

At every turn, we're connecting the iOS of the brain with our brain

Her adımda, ilk kez beynimizin şartlarıyla,

on, for the first time, our brain's terms.

beynimizle beynin iOS'ine bağlanıyoruz.

In other words, we're trying to create a zero learning-curve computer.

Diğer bir deyişle, sıfır öğrenme eğrisine sahip bilgisayar yaratmaya çalışıyoruz.

We're building a system that you've always known how to use.

Her zaman kullanmayı bildiğiniz bir sistem oluşturuyoruz.

Here are the first three design guidelines that we employ

Bu yepyeni kullanıcı deneyiminde kullandığımız

in this brand-new form of user experience.

tasarım rehberinin ilk üçü işte burada.

First and foremost, you are the operating system.

İlk başta işletim sistemi sizsiniz.

Traditional file systems are complex and abstract,

Geleneksel dosya sistemleri karmaşık ve soyuttur,

and they take your brain extra steps to decode them.

beyniniz onları çözmek için fazladan adımlar atar.

We're going against the Neural Path of Least Resistance.

En Az Direncin Sinirsel Yolu'na karşı gideriz.

Meanwhile, in augmented reality,

Bu arada artırılmış gerçeklikle

you can of course place your holographic TED panel over here,

elbette holografik TED panelinizi buraya yerleştirebilirsiniz,

and your holographic email on the other side of the desk,

holografik e-postanızı da masanın diğer tarafına

and your spatial memory evolved just fine to go ahead and retrieve them.

ve uzamsal belleğiniz gidip bunları almanız için uygun şekilde evrilmiştir.

You could put your holographic Tesla that you're shopping for --

Alışveriş yaptığınız holografik Tesla'nızı koyabilir --

or whatever model my legal team told me to put in right before the show.

veya gösteriden önce hukuk ekibi bana hangi modeli koymamı söylemişse.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Perfect. And your brain knows exactly how to get it back.

Mükemmel. Ve beyniniz nasıl geri alacağını tam olarak biliyor.

The second interface guideline we call "touch to see."

İkinci arayüz rehberine "görmek için dokun" diyoruz.

What do babies do when they see something that grabs their interest?

Bebekler ilgilerini çeken bir şey gördüklerinde ne yaparlar?

They try and reach out and touch it.

Ulaşmaya ve dokunmaya çalışırlar.

And that's exactly how the natural machine should work as well.

Doğal makine de aynen bu şekilde çalışmalı.

Turns out the visual system gets a fundamental boost

Profriyosepsiyon (iç algı) adını verdiğimiz bir histen

from a sense we call proprioception --

görsel sistemin temel bir destek aldığı ortaya çıktı --

that's the sense of our body parts in space.

bu uzamda vücut uzuvlarımızda olan his.

So by touching our work directly, we're not only going to control it better,

Yani çalışmamıza direkt olarak dokunduğumuzda, sadece onu daha iyi

we're also going to understand it much more deeply.

kontrol etmeyeceğiz, onu daha derinden de anlayacağız.

Hence, touch to see.

Bundan dolayı, görmek için dokun.

But it's not enough to experience things ourselves.

Ama bir şeyleri kendimizin deneyimlemesi yeterli değil.

We're inherently these social primates.

Kalıtsal olarak sosyal primatlarız.

And this leads me to our third guideline,

Bu da beni üçüncü rehbere götürüyor,

the holographic campfire from our first story.

ilk hikâyemizden holografik kamp ateşine.

Our mirror-neuron subsystem suggests

Ayna-nöron alt sistemimiz,

that we can connect with each other and with our work much better

eğer birbirimizin yüzlerini ve ellerini 3B olarak görebilirsek,

birbirimizle ve çalışmalarımızla daha iyi bağlantı kurabileceğimizi söylüyor.

if we can see each other's faces and hands in 3D.

So if you look at the video behind me,

Yani eğer arkamdaki videoya bakarsanız,

you can see two Meta users playing around with the same hologram,

iki Meta kullanıcısının dışarıdaki cihazlarla dikkatleri dağılması yerine,

making eye contact, connected around this thing,

aynı hologramla oynadığını, göz temasında bulunduğunu,

instead of being distracted by external devices.

bu şey etrafında bağ kurduğunu görebilirsiniz.

Let's go ahead and try this again with neuroscience in mind.

Haydi bunu gidip aklımızda nöroloji bilimi varken deneyelim.

So again, our favorite interface, the iOS of the mind.

Tekrardan favori arayüzümüz zihnin iOS'i.

I'm going to now take a step further

Şimdi bir adım daha atarak

and go ahead and grab this pair of glasses

gidip bu gözlüğü alacağım

and leave it right here by the desk.

ve buradaki masaya koyacağım.

I'm now with you, I'm in the moment,

Şimdi sizinleyim, anın içindeyim,

we're connecting.

bağlanıyoruz.

My spatial memory kicks in, and I can go ahead and grab it

Uzamsal belleğim faaliyete geçiyor ve gidip kavrayabiliyorum,

and bring it right back here, reminding me

tekrar buraya getiriyorum,

that I am the operating system.

bana işletim sisteminin kendim olduğunu hatırlatıyor.

And now my proprioception is working,

Şimdi profriyosepsiyonum çalışıyor,

and I can go ahead and explode these glasses into a thousand parts

bu gözlükleri binlerce parçaya ayırabilirim

and touch the very sensor that is currently scanning my hand.

ve şu anda elimi tarayan bu sensöre dokunabilirim.

But it's not enough to see things alone,

Ama bir şeyi tek başına görmek yetmiyor,

so in a second, my co-founder Ray is going to make a 3D call --

bu yüzden bir saniye sonra kurucu ortağım Ray bir 3B arama yapacak --

Ray?

Ray?

(Ringing)

(Telefon çalıyor)

Hey Ray, how's it going?

Merhaba Ray, nasıl gidiyor?

Guys, I can see this guy in front me in full 3D.

Arkadaşlar, bu adamı tam anlamıyla 3B olarak önümde görüyorum.

And he is photo-realistic.

Foto gerçekçi olarak.

(Applause)

(Alkış)

Thank you.

Teşekkürler.

My mirror-neuron subsystem suggests that this is going to replace phones

Ayna-nöron alt sistemim çok zaman geçmeden bunun telefonların

in not too long.

yerine geçeceğini söylüyor.

Ray, how's it going?

Ray, nasıl gidiyor?

Ray: Great. We're live today.

Ray: Harika. Bugün canlı yayındayız.

(Applause)

(Alkış)

MG: Ray, give the crowd a gift

MG: Daha önce videoda gördüğümüz

of the holographic brain we saw from the video earlier.

holografik beyni seyirciye hediye olarak ver.

Guys, this is not only going to change phones,

Arkadaşlar, bu sadece telefonları

it's also going to change the way we collaborate.

değiştirmekle kalmayıp, işbirliği yapma şeklimizi de değiştirecek.

Thank you so much.

Çok teşekkürler.

Thanks, Ray.

Teşekkürler, Ray.

Ray: You're welcome.

Ray: Bir şey değil.

(Applause)

(Alkış)

MG: So folks, this is the message that I discovered in that bar in 2011:

MG: İşte arkadaşlar 2011'de o barda farkına vardığım mesaj bu:

The future of computers is not locked inside one of these screens.

Geleceğin bilgisayarları bu ekranların içinde kilitli kalmayacak.

It's right here, inside of us.

İşte burada, içimizde olacak.

(Applause)

(Alkış)

So if there's one idea that I could leave you with here today,

Eğer bugün sizi başbaşa bırakabileceğim bir fikir varsa,

it's that the natural machine is not some figment of the future,

o da doğal makinenin geleceğin bir hayal ürünü olmadığı,

it's right here in 2016.

2016'da burada olduğu.

Which is why all hundred of us at Meta,

Bu yüzden Meta'da yüzlerce kişi,

including the administrative staff,

idari personel,

the executives,

yöneticiler,

the designers, the engineers --

tasarımcılar, mühendisler dâhil --

before TED2017,

TED2017'den önce,

we're all going to be throwing away our external monitors

hepimiz dış monitörlerimizi atacağız

and replacing them with a truly and profoundly more natural machine.

ve onları gerçekten çok daha doğal makinelerle değiştireceğiz.

Thank you very much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)

Thank you, appreciate it.

Teşekkürler, sağ olun.

Thanks, guys.

Teşekkürler arkadaşlar.

Chris Anderson: So help me out on one thing,

Chris Anderson: Bana bir konuda yardımcı ol,

because there've been a few augmented reality demos

çünkü burada geçmiş birkaç senede

shown over the last year or so out there.

birkaç artırılmış gerçeklik gösterisi oldu.

And there's sometimes a debate among technologists

Teknologlar arasında bazen bir tartışma oluyor;

about, are we really seeing the real thing on-screen?

ekranda gerçekten gerçek şeyleri mi görüyoruz?

There's this issue of field of view,

Şu görüş alanı meselesi var,

that somehow the technology is showing a broader view

yani teknoloji bir şekilde aslında gözlükleri giyerek gördüğünüzden

than you would actually see wearing the glasses.

daha fazla bir görüntü gösteriyor.

Were we seeing the real deal there?

Orada gerçekten doğru şeyi görüyor muyduk?

MG: Absolutely the real deal.

MG: Tamamen doğru şey.

Not only that,

Sadece o da değil,

we took extra measures to shoot it with a GoPro through the actual lens

burada gördüğünüz çeşitli videolarda gerçek merceklerden GoPro ile

in the various videos that you've seen here.

çekmek gibi ekstra önlemler aldık.

We want to try to simulate the experience for the world

Kolayına kaçmadan, gerçekten gözlüklerle

that we're actually seeing through the glasses,

gördüğümüz dünyayı deneyimlemeyi

and not cut any corners.

simule etmeye çalışıyoruz.

CA: Thank you so much for showing us that.

CA: Bize bunu gösterdiğin için çok teşekkürler.

MG: Thanks so much, I appreciate that.

MG: Çok teşekkürler, sağ olun.