Dan Pacholke: How prisons can help inmates live meaningful lives

Çeviri: Elif Şahin Gözden geçirme: Merve Kılıç

We're seen as the organization that is the bucket for failed social policy.

Kurumumuz başarısız sosyal politika kovası olarak görülüyor.

I can't define who comes to us or how long they stay.

Bize kimlerin geleceğini ya da ne kadar süre kalacağını belirleyemem.

We get the people for whom nothing else has worked,

Başka hiçbir şeyin işe yaramadığı,

people who have fallen through all

diğer sosyal güvenlik ağlarında

of the other social safety nets.

başarısız olmuş kişiler bize gelir.

They can't contain them, so we must.

Onlar zapt edemedikleri için biz yapmalıyız.

That's our job:

Bizim işimiz:

contain them, control them.

zapt etmek ve kontrol altında tutmak.

Yıllar içerisinde hapishane sistemi,

Over the years, as a prison system,

as a nation, and as a society,

ülke ve toplum olarak

we've become very good at that,

bu konuda çok başarılı olduk,

but that shouldn't make you happy.

ama bu bizi mutlu etmemeli.

Günümüzde hapsettiğimiz insan sayısı

Today we incarcerate more people per capita

than any other country in the world.

diğer bütün ülkelerden daha fazla.

We have more black men in prison today

1850'deki kölelik dönemine oranla

than were under slavery in 1850.

günümüzde daha fazla siyahi insan hapishanede.

We house the parents of almost three million

Üç milyona yakın çocuk vatandaşımızın

of our community's children,

ebeveynlerini barındırıyoruz,

and we've become the new asylum,

bu ülkedeki en büyük akıl sağlığı hizmeti veren

the largest mental health provider in this nation.

yeni bir akıl hastanesi haline geldik.

When we lock someone up,

Bir insanı kilit altına almak

that is no small thing.

küçük bir olay değil.

And yet, we are called the Department of Corrections.

Yine de Ceza İnfaz Kurumu olarak isimlendiriliyoruz.

Bugün, cezalandırma konusunda

Today I want to talk about

changing the way we think about corrections.

düşünce tarzımızı değiştirmek üzerine konuşmak istiyorum.

I believe, and my experience tells me,

Tecrübelerime dayanarak inanıyorum ki;

that when we change the way we think,

düşünce tarzımızı değiştirdiğimizde

we create new possibilities, or futures,

yeni olasılıklar ve gelecekler yaratırız

and prisons need a different future.

ve hapishanelerin farklı bir geleceğe ihtiyacı var.

I've spent my entire career in corrections, over 30 years.

30 yılı aşkın süre, tüm kariyerimi cezalandırma üzerinde geçirdim.

I followed my dad into this field.

Bu alanda babamı takip ettim.

He was a Vietnam veteran. Corrections suited him.

Eski Vietnam askerlerindendi. Cezalandırma ona uygundu.

He was strong, steady, disciplined.

Güçlü, istikrarlı ve disiplinliydi.

I was not so much any of those things,

Ben bunlardan hiçbiri değildim

and I'm sure that worried him about me.

ve eminim bu durum onu endişelendiriyordu.

Eventually I decided, if I was going to end up in prison,

Nihayetinde, eğer sonum hapishane ise en azından

parmaklıkların doğru tarafında olsun kararı aldım.

I'd better end up on the right side of the bars,

so I thought I'd check it out,

Böylece, buna bir göz atmaya

take a tour of the place my dad worked,

ve babamın çalıştığı yerde biraz gezinmeye karar verdim.

the McNeil Island Penitentiary.

McNeil Adası Cezaevi.

Now this was the early '80s,

Fakat, bu 80'lerin başındaydı

and prisons weren't quite what you see

ve hapishaneler film ve dizilerde

on TV or in the movies.

gördüklerinizden biraz farklıydı.

In many ways, it was worse.

Birçok açıdan çok daha kötüydü.

I walked into a cell house that was five tiers high.

Beş katlı bir hücre tipi cezaevine girdim.

There were eight men to a cell.

Bir hücrede sekiz kişi ve

there were 550 men in that living unit.

bu yaşam alanında 550 kişi vardı

And just in case you wondered,

ve eğer merak ediyorsanız,

they shared one toilet in those small confines.

bu küçük bölgede tek bir tuvaleti paylaşıyorlardı.

An officer put a key in a lockbox,

Bir görevli kasaya anahtarı koyuyordu

and hundreds of men streamed out of their cells.

ve yüzlerce insan hücrelerinden akıp gidiyordu.

Hundreds of men streamed out of their cells.

Yüzlerce insan hücrelerinden akıp gidiyordu.

I walked away as fast as I could.

Oradan elimden gelen en hızlı şekilde uzaklaştım.

Eventually I went back and I started as an officer there.

Nihayetinde geri döndüm ve görevli olarak çalışmaya başladım.

My job was to run one of those cell blocks

İşim hücre bloklarından birini

and to control those hundreds of men.

idare etmek ve yüzlerce insanı kontrol etmekti.

When I went to work at our receptions center,

Kabul merkezinde çalışmaya başladığımda

I could actually hear the inmates roiling from the parking lot,

mahkûmların otoparktan içeri girişlerini,

shaking cell doors, yelling,

hücre kapılarını sarsmalarını, bağırmalarını,

tearing up their cells.

hücrelerini yıkmalarını duyabiliyordum.

Take hundreds of volatile people and lock them up,

Yüzlerce dengesiz insanı alır ve kilit altında tutarsan,

and what you get is chaos.

kaos elde edersin.

Contain and control — that was our job.

Zapt etmek ve kontrol altında tutmak, işimiz buydu.

One way we learned to do this more effectively

Bunu daha verimli yapmayı öğrenmemizin bir yolu,

was a new type of housing unit

yeni türde bir yaşam alanı olan

called the Intensive Management Unit, IMU,

Yoğun Yönetim Birimi (IMU) idi,

a modern version of a "hole."

Hücrenin modern versiyonu.

We put inmates in cells behind solid steel doors

Mahkûmları, kelepçe delikleri olan çelik kapıların

with cuff ports so we could restrain them

ardına koyduk ki dizginleyebilelim

and feed them.

ve yemek verebilelim.

Guess what?

Tahmin edin ne oldu?

It got quieter.

Daha sessiz oldu.

Disturbances died down in the general population.

Genel nüfusta kargaşalar azaldı.

Places became safer

Ortalık daha güvenli hale geldi,

because those inmates who were most violent or disruptive

çünkü en saldırgan ve rahatsız edici mahkûmlar

could now be isolated.

izole edilebilliyordu.

But isolation isn't good.

Fakat izolasyon iyi bir şey değil.

Deprive people of social contact and they deteriorate.

İnsanları sosyal iletişimden mahrum ederseniz, kötüye giderler.

It was hard getting them out of IMU,

Hem onlar hem de bizim için

for them and for us.

onları IMU'dan çıkartmak zorlaşıyordu.

Even in prison, it's no small thing

Hapishanede bile, birini kilit altında tutmak

to lock someone up.

küçük bir olay değil.

My next assignment was to one of the state's deep-end prisons

Bir sonraki görevim en saldırgan ve rahatsız edici mahkûmların bulunduğu,

where some of our more violent or disruptive inmates are housed.

eyaletin en ücra yerindeki hapishanedeydi.

By then, the industry had advanced a lot,

O zamana dek bu endüstri oldukça gelişmişti,

and we had different tools and techniques

yıkıcı davranışları idare etmek için

to manage disruptive behavior.

farklı araçlarımız ve tekniklerimiz vardı.

We had beanbag guns and pepper spray

Plastik mermili silahlarımız ve biber gazımız,

and plexiglass shields,

plastik cam kalkanlarımız,

flash bangs, emergency response teams.

flaş bombalarımız ve acil durum müdahale ekibimiz vardı.

We met violence with force

Şiddete kuvvet kullanarak

and chaos with chaos.

kaosa kaosla karşılık verdik.

We were pretty good at putting out fires.

Alevleri söndürmekte oldukça iyiydik.

While I was there, I met two experienced correctional workers

Oradayken aynı zamanda araştırmacı olan iki tecrübeli

who were also researchers,

hapishane memuru ile tanıştım,

an anthropologist and a sociologist.

biri antropolog diğeri sosyologdu.

One day, one of them commented to me and said,

Bir gün, biri şöyle dedi:

"You know, you're pretty good at putting out fires.

"Biliyor musun, alevleri söndürmekte oldukça iyisin.

Have you ever thought about how to prevent them?"

Hiç nasıl önleyebileceğini düşündün mü?"

I was patient with them,

Hapishaneleri güvenli hale getirmek için

explaining our brute force approach

kullandığımız kaba kuvveti

to making prisons safer.

açıklarken onlara karşı sabırlıydım.

They were patient with me.

Onlar da bana karşı sabırlıydı.

Out of those conversations grew some new ideas

Bu konuşmalardan yeni fikirler ortaya çıktı

and we started some small experiments.

ve küçük deneyler yapmaya başladık.

First, we started training our officers in teams

İlk, eğitim programına birer ya da ikişer kişi göndermek yerine,

rather than sending them one or two at a time to the state training academy.

görevlilerimizi takımlar halinde eğitmeye başladık.

Instead of four weeks of training, we gave them 10.

4 hafta yerine 10 haftalık eğitim verdik.

Then we experimented with an apprenticeship model

Sonra tecrübeli elemanlar ile yeni başlayanları

where we paired new staff with veteran staff.

eşleştirdiğimiz stajyerlik modeli üzerine deney yaptık.

They both got better at the work.

İki taraf da işinde daha başarılı oldu.

Second, we added verbal de-escalation skills

İkinci olarak, eğitim sürecine

hafifletilmiş konuşma becerilerini ekledik

into the training continuum

and made it part of the use of force continuum.

ve kaba kuvvet sürecinin bir parçası haline getirdik.

It was the non-force use of force.

Saldırgan olmayan bir kaba kuvvet kullanımıydı.

And then we did something even more radical.

Sonra daha radikal bir şey yaptık.

We trained the inmates on those same skills.

Mahkûmları da aynı beceriler üzerine eğittik.

We changed the skill set,

Beceri gruplarını, şiddete sadece

reducing violence, not just responding to it.

tepki verilmesi için değil, onun azaltılması için değiştirdik.

Third, when we expanded our facility, we tried a new type of design.

Üçüncü olarak, tesisimizi genişlettik, yeni bir dizayn denedik.

Now the biggest and most controversial component

bu dizaynın en büyük ve en tartışmalı unsuru

of this design, of course, was the toilet.

tabii ki de tuvaletlerdi.

There were no toilets.

Tuvaletler artık yoktu.

Now that might not sound significant to you here today,

Şuan bu size çok önemli gelmiyor olabilir

but at the time, it was huge.

ama o zaman olağanüstüydü.

No one had ever heard of a cell without a toilet.

Daha önce kimse tuvaletsiz hücre duymamıştı.

We all thought it was dangerous and crazy.

Hepimiz çok tehlikeli ve çılgınca olduğunu düşündük,

Even eight men to a cell had a toilet.

sekiz kişilik hücrelerin bile tuvaleti vardı.

That small detail changed the way we worked.

Bu küçük detay çalışma şeklimizi değiştirdi.

Inmates and staff started interacting

Mahkûmlar ve çalışanlar

more often and openly and developing a rapport.

daha serbest etkileşime giriyor ve yakınlaşıyorlardı.

It was easier to detect conflict and intervene

Çatışmayı öngörmek ve kızışmadan

before it escalated.

müdahale etmek daha kolaydı.

The unit was cleaner, quieter, safer and more humane.

Yaşam alanı daha temiz, sessiz, güvenli ve daha insancıldı.

This was more effective at keeping the peace

Bu, huzuru sağlamakta daha önce gördüğüm

than any intimidation technique I'd seen to that point.

tüm korkutma tekniklerinden çok daha etkiliydi.

Interacting changes the way you behave,

Etkileşim davranış şeklinizi değiştirir,

both for the officer and the inmate.

hem görevli hem de mahkûm için geçerli.

We changed the environment and we changed the behavior.

Ortamı ve davranışı değiştirdik.

Now, just in case I hadn't learned this lesson,

Daha sonra, dersimi almamışımdır belki diye

they assigned me to headquarters next,

beni genel merkezde görevlendirdiler

and that's where I ran straight up against system change.

ve orada sistem değişikliğine karşı olanlara göğüs gerdim.

Now, many things work against system change:

Sistem değişikliğine karşı olan birçok faktör var:

siyaset ve siyasetçiler, kanunlar ve yasalar

politics and politicians, bills and laws,

courts and lawsuits, internal politics.

mahkemeler ve davalar, iç politika.

System change is difficult and slow,

Sistem değişikliği yavaş ve zor bir süreç

and oftentimes it doesn't take you

ve bazen sizi gitmek istediğiniz yere

where you want to go.

götürmez.

It's no small thing to change a prison system.

Hapishane sistemini değiştirmek basit bir şey değil.

So what I did do is I reflected on my earlier experiences

Böylece, önceki deneyimlerimi düşündüm

and I remembered that when we interacted with offenders, the heat went down.

ve suçlularla iletişim kurduğumuzda kızgınlığın azaldığını hatırladım.

When we changed the environment, the behavior changed.

Ortamı değiştirdiğimizde davranış da değişti.

And these were not huge system changes.

Ve bunlar büyük sistem değişiklikleri değildi.

These were small changes, and these changes

Bunlar küçük değişikliklerdi

created new possibilities.

ve yeni olasılıklar yarattı.

So next, I got reassigned as superintendent of a small prison.

Sonra küçük bir hapishanenin amiri olarak görevlendirildim.

And at the same time, I was working on my degree

Aynı zamanda Evergreen State College'da

at the Evergreen State College.

diplomam üzerine çalışıyordum.

I interacted with a lot of people who were not like me,

Benim gibi düşünmeyen, başka fikirleri olan

people who had different ideas

ve farklı geçmişlerden gelen

and came from different backgrounds.

kişilerle iletişim kurdum.

One of them was a rainforest ecologist.

Bunlardan biri yağmur ormanları çevrebilimcisi idi.

She looked at my small prison and what she saw

Benim küçük hapishaneme baktığında

was a laboratory.

gördüğü şey bir laboratuvardı.

We talked and discovered how prisons and inmates

Konuşmalarımız sırasında, hapishanelerin ve mahkûmların

kendi başlarına tamamlayamayacakları

could actually help advance science

projelere yardım ederek bilimin gelişmesine

by helping them complete projects

they couldn't complete on their own,

katkı sağlayabileceklerini keşfettik.

like repopulating endangered species:

Kurbağalar, kelebekler ve kır bitkileri gibi

frogs, butterflies, endangered prairie plants.

nesli tükenmekte olan türleri yeniden yetiştirmek gibi.

Aynı zamanda güneş enerjisi,

At the same time, we found ways to make

our operation more efficient

yağmur suyu havzaları,

through the addition of solar power,

organik bahçecilik ve geri dönüşümün katkısıyla

rainwater catchment, organic gardening, recycling.

operasyonumuzu daha etkili hale getirmenin yollarını bulduk.

This initiative has led to many projects

Bu girişim, sistem çapında büyük etkileri olan

birçok projenin oluşmasına yol açtı;

that have had huge system-wide impact,

not just in our system, but in other state systems as well,

sadece bizim değil, diğer birçok devletin sisteminde de etkili oldu.

small experiments making a big difference

Küçük deneyler hem bilimde hem de toplumda

to science, to the community.

büyük değişimler yaratıyor.

The way we think about our work changes our work.

İşimizle ilgili düşünce şeklimiz, işimizi değiştiriyor.

The project just made my job more interesting and exciting.

Bu proje benim işimi daha ilgi çekici ve heyecanlı hâle getirdi.

I was excited. Staff were excited.

Heyecanlıydım. Personeller heyecanlıydı.

Officers were excited. Inmates were excited.

Görevliler ve mahkûmlar da heyecanlıydı.

They were inspired.

Bundan ilham almışlardı.

Everybody wanted to be part of this.

Herkes bunun parçası olmak istiyordu.

They were making a contribution, a difference,

Anlamlı ve önemli olduğunu düşündükleri şeye

one they thought was meaningful and important.

katkı sağlıyorlardı ve bir fark yaratıyorlardı.

Let me be clear on what's going on here, though.

Burada ne olduğu hakkında açık olayım.

Inmates are highly adaptive.

Mahkûmlar oldukça uyarlanabilirler.

They have to be.

Böyle olmak zorundalar.

Oftentimes, they know more about our own systems

Bazen sistemimizi, onu yöneten kişilerden

than the people who run them.

daha iyi bilirler.

And they're here for a reason.

Ve burada olmalarının bir sebebi var.

I don't see my job as to punish them or forgive them,

Ben işimi onları cezalandırmak ya da affetmek olarak görmüyorum

but I do think they can have

fakat hapishanede dahi

decent and meaningful lives even in prison.

anlamlı ve düzgün bir hayata sahip olabileceklerini düşünüyorum.

So that was the question:

Bu yüzden, soru şuydu:

Could inmates live decent and meaningful lives,

Mahkûmlar anlamlı ve düzgün bir hayat yaşayabilirler mi?

and if so, what difference would that make?

Yaşayabilirlerse, bu ne gibi bir fark yaratır?

So I took that question back to the deep end,

Bu soruyu en saldırgan suçlularımızın olduğu

where some of our most violent offenders are housed.

o ücra hapishaneye geri götürdüm.

Remember, IMUs are for punishment.

Hatırlayın, IMU'lar cezalandırma için,

You don't get perks there, like programming.

Orada program gibi ayrıcalıklar yok.

That was how we thought.

Tıpkı böyle düşünüyorduk.

But then we started to realize that if any inmates

Sonra, programa ihtiyaç duyacakların

needed programming, it was these particular inmates.

bu belirli mahkûmlar olduğunu anladık.

In fact, they needed intensive programming.

Hatta yoğun programa ihtiyaçları vardı.

So we changed our thinking 180 degrees,

Böylece düşüncelerimizi 180 derece değiştirdik

and we started looking for new possibilities.

ve yeni olasılıklar bakmaya başladık.

What we found was a new kind of chair.

Bulduğumuz şey, yeni tip bir sandalyeydi.

Instead of using the chair for punishment,

Bu sandalyeyi cezalandırma için

we put it in classrooms.

kullanmak yerine sınıflara koyduk.

Okay, we didn't forget our responsibility to control,

Tabii ki kontrol altında tutma sorumluluğumuzu unutmadık

but now inmates could interact safely, face-to-face

ama şimdi mahkûmlar diğer mahkûmlarla güvenli

with other inmates and staff,

ve yüz yüze etkileşime girebiliyordu

and because control was no longer an issue,

ve kontrol artık bir sorun olmadığı için

everybody could focus on other things,

öğrenim gibi başka şeylere odaklanabiliyorduk.

like learning. Behavior changed.

Davranış değişti.

We changed our thinking, and we changed what was possible, and this gives me hope.

Düşünce tarzımızı, olasılıkları değiştirdik ve bu bana umut veriyor.

Now, I can't tell you that any of this stuff will work.

Fakat bunların işe yarayıp yaramayacağını söyleyemem.

What I can tell you, though, it is working.

Söyleyebileceğim şey, şu an işe yarıyor.

Our prisons are getting safer for both staff and inmates,

Hapishanelerimiz, mahkûmlar ve personeller için

daha güvenli hale geliyor ve hapishaneler güvenliyken

and when our prisons are safe,

we can put our energies into a lot more than just controlling.

enerjimizi, kontrol etmek dışındaki şeylere de harcayabiliriz.

Reducing recidivism may be our ultimate goal,

Suçta tekerrürü azaltmak nihai hedefimiz

but it's not our only goal.

ama tek hedefimiz değil.

To be honest with you, preventing crime

Dürüst olmak gerekirse, suçu önlemek

takes so much more from so many more people

daha fazla insan ve kurum

and institutions.

gerektiriyor.

If we rely on just prisons to reduce crime,

Eğer suçu azaltmada sadece hapishanelere bel bağlarsak,

I'm afraid we'll never get there.

korkarım bunu asla başaramayız.

But prisons can do some things

Ama hapishaneler, yapabileceklerini

we never thought they could do.

hiç düşünmediğimiz şeyleri yapabilir.

Prisons can be the source of innovation

Hapishaneler yeniliğin, sürdürülebilirliğin

and sustainability,

çevresel restorasyon ve

repopulating endangered species and environmental restoration.

tehlikedeki türlerin yeniden yetiştirilmesinin kaynağı olabilir.

Inmates can be scientists and beekeepers,

Mahkûmlar bilim insanı, arı yetiştiricisi ya da

dog rescuers.

köpek kurtarma görevlisi olabilirler.

Prisons can be the source of meaningful work

Hapishaneler,

görevliler ve orada yaşayan mahkûmlar için

and opportunity for staff

and the inmates who live there.

anlamlı işlerin ve fırsatın kaynağı olabilir.

We can contain and control

Zapt edip kontrol altında tutabilir

and provide humane environments.

ve insancıl bir ortam sağlayabiliriz.

These are not opposing qualities.

Bu ikisi zıt özellikler değil.

We can't wait 10 to 20 years to find out

Yapmaya değer olup olmadığını

öğrenmek için 10-20 yıl bekleyemeyiz.

if this is worth doing.

Our strategy is not massive system change.

Stratejimiz çok büyük bir sistem değişikliği değil.

Our strategy is hundreds of small changes

Stratejimiz günler ya da aylar içinde

that take place in days or months, not years.

yer alan küçük değişiklikler.

We need more small pilots where we learn as we go,

İlerledikçe olasılık kapsamını değiştirecek

daha çok küçük kılavuzlara ihtiyacımız var.

pilots that change the range of possibility.

We need new and better ways to measure impacts

Görev, etkileşim ve güvenli ortamın

on engagement, on interaction,

etkilerini ölçmemizi sağlayacak

on safe environments.

yeni ve daha iyi yollara ihtiyacımız var.

We need more opportunities to participate in

Toplumumuza ve toplumunuza

and contribute to our communities,

fayda sağlayacak, katkıda bulunabileceğimiz

your communities.

daha fazla fırsata ihtiyacımız var.

Prisons need to be secure, yes, safe, yes.

Hapishaneler güvenli olmalı, evet, tehlikesiz olmalı, evet.

We can do that.

Biz bunu yapabiliriz.

Prisons need to provide humane environments

Hapishaneler insanların anlamlı yaşamı öğrenebileceği,

where people can participate, contribute,

katılım ve katkı sağlayabileceği

and learn meaningful lives.

insancıl ortamlar olmalı.

We're learning how to do that.

Bunu nasıl yapacağımızı öğreniyoruz.

That's why I'm hopeful.

Bu yüzden umudum var.

Hapishanelerle ilgili eski fikirlere bağlı kalmamıza gerek yok.

We don't have to stay stuck in old ideas about prison.

We can define that. We can create that.

Bunu tanımlayabiliriz, meydana getirebiliriz.

And when we do that thoughtfully and with humanity,

Bunu, insancıl ve dikkatli bir şekilde yaptığımızda

prisons can be more than the bucket

hapishaneler başarısız sosyal politika

for failed social policy.

kovasından fazlası olabilir.

Maybe finally, we will earn our title:

Belki en sonunda,

Ceza İnfaz Kurumumuz isminin hakkını verebilir.

a department of corrections.

Teşekkürler.

Thank you.

(Alkış)

(Applause)